Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 26/10
POSTANOWIENIE
Dnia 17 września 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Barbara Myszka (przewodniczący)
SSN Wojciech Katner (sprawozdawca)
SSN Grzegorz Misiurek
w sprawie z wniosku B. U.
przy uczestnictwie S. S.
o zniesienie współwłasności,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 17 września 2010 r.,
zażalenia uczestnika postępowania
na postanowienie Sądu Okręgowego w G. z dnia 14 grudnia 2009 r., sygn. akt V WSC
(…) [V Ca (…)],
odrzuca zażalenie.
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w G., postanowieniem z dnia 14 grudnia 2009 r. w sprawie V
WSC (…) odrzucił skargę kasacyjną uczestnika postępowania S. S., w sprawie z
wniosku B. U. o zniesienie współwłasności, od postanowienia Sądu Okręgowego w G. z
dnia 18 czerwca 2009 r. w sprawie V Ca (…).
Przyczyną odrzucenia skargi było niespełnienie przez nią wymagań formalnych
określonych w art. 3984
k.p.c., w szczególności wskutek nieprawidłowego uzasadnienia
wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania. Skarżący został wezwany przez
Sąd Okręgowy do uzupełnienia braków skargi kasacyjnej poprzez nadesłanie jej odpisu
2
oraz uzasadnienia wniosku o jej przyjęcie do rozpoznania, ale wykonał tylko pierwszą
część wezwania. W związku z tym na podstawie art. 3986
§ 2 k.p.c. skarga została
postanowieniem odrzucona.
Postanowienie to zaskarżył zażaleniem uczestnik postępowania, wnosząc o jego
uchylenie i zasądzenie kosztów postępowania. Zarzucił zaskarżonemu postanowieniu
naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 3981
§ 2 k.p.c. oraz art. 3986
§ 2 k.p.c.
poprzez ich niewłaściwe zastosowanie oraz błędną wykładnię, w sytuacji, gdy
uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania spełnia, jego
zdaniem, wszystkie wymagania przewidziane prawem, a więc wniosek sporządzony jest
prawidłowo i skarga nie powinna zostać odrzucona.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie podlega odrzuceniu z tej przyczyny, że zostało wniesione przez osobę,
która nie wykazała pełnomocnictwa do występowania przed Sądem Najwyższym, w tym
także do sporządzenia i wniesienia skargi kasacyjnej do Sądu Najwyższego.
Występujący z urzędu w postępowaniu przed sądem powszechnym pełnomocnik
uczestnika postępowania wniósł zażalenie do Sądu Najwyższego na postanowienie
Sądu Okręgowego w G. z dnia 14 grudnia 2009 r. o odrzuceniu skargi kasacyjnej, przy
czym powodem odrzucenia skargi było wskazane na wstępie niedopełnienie przez
skarżącego, zdaniem Sądu, warunków formalnych wniesienia skargi kasacyjnej.
Tymczasem z akt sprawy V Ca (…) Sądu Okręgowego w G. nie wynikało, że wnoszący
je adwokat jest ustanowiony z urzędu także w postępowaniu wywołanym wniesieniem
skargi kasacyjnej (art. 871
§ 1 k.p.c.; por. uchwałę składu siedmiu sędziów Sądu
Najwyższego z dnia 5 czerwca 2008 r., III CZP 142/07, OSNC 2008, nr 11, poz. 122).
Wobec tego Przewodniczący Wydziału w Sądzie Najwyższym, zarządzeniem z dnia 23
kwietnia 2010 r. wezwał podpisanego pod zażaleniem adwokata do wykazania w
terminie 7-dniowym, że jest umocowany do występowania w imieniu uczestnika także
przed Sądem Najwyższym (por. postanowienie SN z dnia 17 października 2009 r., III CZ
55/09, OSN-ZD 2010, Nr C, poz. 73). Wezwanie to zostało doręczone dnia 4 maja 2010
r., ale w aktach sprawy brak jest jakiejkolwiek odpowiedzi ze strony wezwanego
adwokata, nie ma także wymaganego pełnomocnictwa.
W takiej sytuacji, mając na względzie art. 871
§ 1 k.p.c. należy uznać,
że zażalenie podlega odrzuceniu na podstawie art. 373 w związku z art. 3941
§ 3 i art.
39821
k.p.c.

II CZ 26/10

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia