Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II UZ 21/10
POSTANOWIENIE
Dnia 17 listopada 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący)
SSN Beata Gudowska (sprawozdawca)
SSN Roman Kuczyński
w sprawie z wniosku E. K.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych o rentę rodzinną,
po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw
Publicznych w dniu 17 listopada 2010 r.,
zażalenia organu rentowego na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 18 marca 2010 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 18 marca 2010 r. Sąd Apelacyjny – Sąd Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych odrzucił skargę kasacyjną wniesioną przez
pełnomocnika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, od wyroku tego Sądu z dnia z
dnia 5 listopada 2009 r. bez wcześniejszego wniosku o sporządzenie i doręczenie
uzasadnienia tego wyroku (art. 3985
§ 1 k.p.c.).
W zażaleniu pełnomocnik organu rentowego wniósł o uchylenie
zaskarżonego nim postanowienia, zarzuciwszy naruszenie art. 387 § 3 w związku z
art. 3985
§ 1 k.p.c. przez założenie niezłożenia przez niego wniosku o uzasadnienie
wyroku Sądu drugiej instancji oraz niezastosowanie art. 130 § 1 zdanie drugie
k.p.c. „co w konsekwencji doprowadziło do ustalenia, że wniosek ten nie został
skutecznie złożony”. Podważając to ustalenie stwierdził, że w dniu 9 listopada 2009
2
r. sporządził, a w dniu 10 listopada 2009 r. wysłał wniosek o dręczenie wyroku z
dnia 5 listopada 2009 r. w sprawie o rentę rodzinną wraz ze sporządzonym
uzasadnieniem, a po zapoznaniu się z jego treścią złożył skargę kasacyjną w dniu
9 lutego 2010 r. Jako dowód nadania wniosku o doręczenie uzasadnienia wyroku
wskazał zbiorcze zestawienie nadawcze przesyłek z dnia 10 listopada 2009 r., przy
czym jednocześnie podniósł, że przedmiotowy wniosek zawierał omyłkę pisarską
(oczywistą) polegającą na błędnym podaniu sygnatury akt sprawy – III AUa 785/09
zamiast III AUa 786/09. W ocenie skarżącego, opartej na rozstrzygnięciu Sądu
Najwyższego w postanowieniu z dnia 20 listopada 2008 r., I UZ 28/08, mylne
oznaczenie pisma ani inne oczywiste niedokładności nie powinny były stanowić
przeszkody do nadania pismu biegu i rozpoznania go w trybie właściwym (art. 130
§1 k.p.c.).
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Dopuszczalność wniesienia skargi kasacyjnej została ograniczona terminem
biegnącym od dnia doręczenia stronie skarżącej objętego nią orzeczenia z
uzasadnieniem (art. 3985
§ 1 k.p.c.). Uzyskanie niezbędnego do rozpoczęcia biegu
terminu do złożenia skargi kasacyjnej doręczenia wymaga skutecznego złożenia
wniosku, gdyż sporządzenie uzasadnienia wyroku sądu drugiej instancji – w
wypadku oddalenia apelacji – następuje tylko wówczas, gdy strona zażądała
doręczenia jej wyroku z uzasadnieniem (art. 387 § 1 k.p.c.), a jego doręczenia
dokonuje się tylko tej stronie, która w terminie tygodniowym od ogłoszenia sentencji
zażądała doręczenia (art. 387 § 3 k.p.c.). Regulację zawartą w art. 3985
§ 1 k.p.c.
należy rozumieć w ten sposób, że termin dwumiesięczny liczony jest od doręczenia
orzeczenia dokonanego w sposób prawidłowy, tj. zgodnie z wymaganiami
przewidzianym w art. 387 § 1 i 3 k.p.c. To oznacza, że gdy strona z takim żądaniem
nie wystąpiła, termin do wniesienia skargi kasacyjnej nie rozpoczyna biegu (por.
aktualne mimo zmiany stanu prawnego postanowienia Sądu Najwyższego z dnia
11 grudnia 1996 r., I PKN 45/96, OSNAPUS 1997, nr 14, poz.254; z dnia 29
kwietnia 1997 r., II UZ 19/97, OSNAPUS 1998, nr 4, poz. 137; z dnia 2 czerwca
1997 r., I PKN 136/97, OSNAPUS 1998, nr 2, poz. 44 oraz z dnia 11 lutego 1997
3
r., II CZ 2/97; z dnia 10 lutego 1997 r., II CZ 2/97; z dnia 23 stycznia 1997, I CZ
28/96; z dnia 28 listopada 2001 r., II UZ 84/01, niepublikowane).
Podstawa faktyczna zaskarżonego postanowienia sprowadzająca się do
ustalenia, że pełnomocnik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, nie złożył wniosku o
uzasadnienie wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 5 listopada 2009 r. w sprawie E. K.
o rentę rodzinną, oznaczonej sygnaturą III AUa 786/09 nie została obalona w
postępowaniu wywołanym zażaleniem. Zbiorcze zestawienie przesyłek nadanych w
tym dniu przez Oddział, uwzględniające nadanie pisma do Sądu Apelacyjnego,
jednak bez jego oznaczenia sygnaturą sprawy, do której było kierowane, nie
spełnia funkcji wykazania twierdzonego przez skarżącego faktu, natomiast przegląd
akt sprawy Sądu Apelacyjnego oznaczonej sygnaturą III AUa 785/09 ujawnił, że w
dniu 10 listopada 2009 r. w tej właśnie, a nie innej sprawie nadany został wniosek o
doręczenie uzasadnienia wyroku. Wniosek nie zawierał oznaczenia stron, a jedynie
sygnaturę sprawy i datę wyroku.
Mylne oznaczenie wniosku o doręczenie uzasadnienia wyroku, polegające
na błędnym oznaczeniu sygnatury sprawy, które spowodowało niebudzące
zastrzeżeń włączenie tego pisma do innej sprawy, nie może być rozpatrywane jako
wada nie stanowiąca przeszkody do nadania mu biegu i rozpoznania w trybie
właściwym (art. 130 § 1 zdanie drugie k.p.c.). W postanowieniu z dnia 20 listopada
2008 r. (I UZ 28/08, niepublikowane) Sąd Najwyższy wyraził wprawdzie pogląd, że
wskazanie we wniosku o sporządzenie uzasadnienia orzeczenia i doręczenie jego
odpisu wraz z uzasadnieniem błędnej sygnatury akt sprawy, której ten wniosek
dotyczy, może być potraktowane jako inna oczywista niedokładność w rozumieniu
art. 130 § 1 zdanie drugie k.p.c. i nie stanowi przeszkody do nadania temu pismu
biegu, lecz stanowisko to zostało wyrażone w innym stanie faktycznym; wniosek
dotyczący sporządzenia uzasadnienia wyroku i doręczenia odpisu wyroku wraz z
uzasadnieniem odwoływał się do sygnatury innej sprawy tej samej
wnioskodawczyni, w której uzasadnienie wyroku zostało już wcześniej sporządzone
i doręczone.
W konsekwencji niedoręczenia stronie skarżącej uzasadnienia wyroku
zaskarżonego skargą kasacyjną, zarzuty zażalenia odnośnie do naruszenia art. 387
4
§ 3 w związku z art. 3985
§ 1 k.p.c. okazały się bezpodstawne. Uwzględniając to,
Sąd Najwyższy orzekł jak w postanowieniu (art. 3941
§ 3 w związku z 39814
k.p.c.).

II UZ 21/10

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia