II CNP 69/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:25-11-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CNP 69/10
POSTANOWIENIE
Dnia 23 listopada 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Henryk Pietrzkowski
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 23 listopada 2010 r.,
skargi „D.(...)” - Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w G.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w P. z dnia 25 marca 2010 r., sygn. akt X Ga (…)
wydanego w sprawie .„D.(...)” - Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w G.
przeciwko P. W.
o zapłatę,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
W związku ze skargą powódki D.(...) Sp. z o.o. w G. o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w P. z dnia 25 marca 2010 r.
należy zważyć, co następuje.
Skarga o stwierdzenie niezgodności orzeczenia z prawem w części określającej
jej istotę (jej treść), w której należy wykazać, że spełnia warunki przewidziane w art.
4245
§ 1 pkt 1 - 6 k.p.c., powinna zawierać między innymi przytoczenie jej podstaw oraz
ich uzasadnienie (art. 4245
§ 1 pkt 2 k.p.c.).
Wymaganie określone w art. 4245
§ 1 pkt 2 k.p.c. jest spełnione wtedy,
gdy skarżący określi, na której z opisanych w art. 4244
k.p.c. podstaw opiera skargę,
wskazując konkretne przepisy ustawy, które zostały naruszone oraz wyjaśni na czym to
2
naruszenie polegało. Skarżący wskazał jedynie, że .„opiera skargę na podstawie
naruszenia przepisów prawa procesowego, które to naruszenie miało wpływ na treść
zapadłego wyroku”. Skarżący nie sprostał więc opisanemu wymaganiu, a Sąd
Najwyższy nie jest powołany, ani uprawniony do rekonstruowania podstaw skargi z
zamieszczonych dopiero w jej uzasadnieniu wywodów bądź - jak to uczynił skarżący -
.fragmentów uzasadnień orzeczeń Sądu Najwyższego .(por. postanowienie SN z dnia 9
lipca 2008 r., V CZ 41/08, niepubl.). Ponadto przyjęcie skargi o stwierdzenie
niezgodności z prawem do rozpoznania może uzasadniać, nie jak uważa skarżący,
naruszenie przepisów prawa procesowego, które miało wpływ na treść zapadłego
wyroku, ale uchybienie procesowe, które spowodowało niezgodność orzeczenia z
prawem (por. wyrok SN z dnia 9 października 2006 r., II BP 8/06, OSNP 2007, nr 19-10,
poz. 275).
Opisanego braku skargi nie sanuje okoliczność, że wskazane zostały przepisy
prawa, z którymi w ocenie skarżącego zaskarżone orzeczenie jest niezgodne, ponieważ
wymagania skargi wskazane w art. 4245
§ 1 pkt 2 i 3 k.p.c. są niezależne od siebie i
spełniają, jako istotne elementy skargi, różne funkcje (por. postanowienie SN z dnia 27
stycznia 2006 r., III CNP 23/05, OSNC 2006, nr 7-8, poz. 140).
Z przytoczonych względów, na podstawie art. 4248
§ 1 w zw. z art. 4241
§ 1 k.p.c.
w brzmieniu obowiązującym przed dniem 25 września 2010 r., Sąd Najwyższy orzekł jak
w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 23 listopada 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Henryk Pietrzkowski
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 23 listopada 2010 r.,
skargi „D.(...)” - Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w G.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w P. z dnia 25 marca 2010 r., sygn. akt X Ga (…)
wydanego w sprawie .„D.(...)” - Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w G.
przeciwko P. W.
o zapłatę,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
W związku ze skargą powódki D.(...) Sp. z o.o. w G. o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w P. z dnia 25 marca 2010 r.
należy zważyć, co następuje.
Skarga o stwierdzenie niezgodności orzeczenia z prawem w części określającej
jej istotę (jej treść), w której należy wykazać, że spełnia warunki przewidziane w art.
4245
§ 1 pkt 1 - 6 k.p.c., powinna zawierać między innymi przytoczenie jej podstaw oraz
ich uzasadnienie (art. 4245
§ 1 pkt 2 k.p.c.).
Wymaganie określone w art. 4245
§ 1 pkt 2 k.p.c. jest spełnione wtedy,
gdy skarżący określi, na której z opisanych w art. 4244
k.p.c. podstaw opiera skargę,
wskazując konkretne przepisy ustawy, które zostały naruszone oraz wyjaśni na czym to
2
naruszenie polegało. Skarżący wskazał jedynie, że .„opiera skargę na podstawie
naruszenia przepisów prawa procesowego, które to naruszenie miało wpływ na treść
zapadłego wyroku”. Skarżący nie sprostał więc opisanemu wymaganiu, a Sąd
Najwyższy nie jest powołany, ani uprawniony do rekonstruowania podstaw skargi z
zamieszczonych dopiero w jej uzasadnieniu wywodów bądź - jak to uczynił skarżący -
.fragmentów uzasadnień orzeczeń Sądu Najwyższego .(por. postanowienie SN z dnia 9
lipca 2008 r., V CZ 41/08, niepubl.). Ponadto przyjęcie skargi o stwierdzenie
niezgodności z prawem do rozpoznania może uzasadniać, nie jak uważa skarżący,
naruszenie przepisów prawa procesowego, które miało wpływ na treść zapadłego
wyroku, ale uchybienie procesowe, które spowodowało niezgodność orzeczenia z
prawem (por. wyrok SN z dnia 9 października 2006 r., II BP 8/06, OSNP 2007, nr 19-10,
poz. 275).
Opisanego braku skargi nie sanuje okoliczność, że wskazane zostały przepisy
prawa, z którymi w ocenie skarżącego zaskarżone orzeczenie jest niezgodne, ponieważ
wymagania skargi wskazane w art. 4245
§ 1 pkt 2 i 3 k.p.c. są niezależne od siebie i
spełniają, jako istotne elementy skargi, różne funkcje (por. postanowienie SN z dnia 27
stycznia 2006 r., III CNP 23/05, OSNC 2006, nr 7-8, poz. 140).
Z przytoczonych względów, na podstawie art. 4248
§ 1 w zw. z art. 4241
§ 1 k.p.c.
w brzmieniu obowiązującym przed dniem 25 września 2010 r., Sąd Najwyższy orzekł jak
w sentencji.