II CZ 134/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:25-11-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CZ 134/10
POSTANOWIENIE
Dnia 15 grudnia 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący)
SSN Hubert Wrzeszcz (sprawozdawca)
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie ze skargi G. W.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem
Sądu Apelacyjnego z dnia 22 stycznia 2009 r., sygn. akt I ACa (…)
wydanym w sprawie z powództwa I.(…) - Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w P.
przeciwko G. W.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 15 grudnia 2010 r.,
zażalenia pozwanej (skarżącej)
na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 6 lipca 2010 r., sygn. akt I ACa (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 6 lipca 2010 r. Sąd Apelacyjny – na podstawie art. 410 §
1 k.p.c. – odrzucił skargę G. W. o wznowienie postępowania zakończonego
prawomocnym wyrokiem tego Sądu, wydanym w dniu 22 stycznia 2009 r. w sprawie z
powództwa „I.(...)” sp. z o.o. w P. przeciwko G. W. o zapłatę, sygn. akt I ACa (…).
Z uzasadnienia postanowienia wynika, że G. W. skargę o wznowienie
postępowania oparła na podstawie przewidzianej w art. 403 § 2 k.p.c. Powołała się na
wydany dnia 18 marca 2010 r. wyrok Sądu Rejonowego w P., dotyczący – jej zdaniem –
2
tego samego stosunku prawnego, oraz na pomięcie w sprawie, której dotyczy skarga o
wznowienie postępowania, niektórych środków dowodowych. W uzasadnieniu
wskazanej podstawy wznowienia przytoczyła także wyrok Trybunału Konstytucyjnego z
dnia 15 grudnia 2009 r., P 105/08 (OTK-A 2009, nr 11, poz. 168), którym uznano
zaskarżone przepisy za zgodne z Konstytucją, przemawiający w jej przekonaniu za
zasadnością skargi o wznowienie.
Sąd Apelacyjny uznał, że wskazane przez G. W. okoliczności nie stanowią – w
rozumieniu art. 403 § 2 k.p.c. – podstawy wznowienia postępowania, albowiem
przytoczone wyroki nie istniały w chwili wydawania przez Sąd Apelacyjny wyroku z dnia
22 stycznia 2009 r., a powołanie się na pominięcie niektórych środków dowodowych nie
oznacza późniejszego wykrycia takich okoliczności lub środków dowodowych, z których
strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu.
W zażaleniu pełnomocnik G. W. zarzucił naruszenia art. 403 § 2 k.p.c. przez
błędną jego wykładnię, polegającą na uznaniu, że podstawę wznowienia mogą stanowić
jedynie istniejące przed rozstrzygnięciem sporu okoliczności lub środki dowodowe, i
wniósł „o uchylenie zakażonego postanowienia w całości oraz wznowienie
postępowania” albo uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do
ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 403 § 2 k.p.c można żądać wznowienia postępowania w razie
późniejszego wykrycia prawomocnego wyroku, dotyczącego tego samego stosunku
prawnego, albo wykrycie takich okoliczności faktycznych lub środków dowodowych,
które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie mogła skorzystać w
poprzednim postępowaniu.
W literaturze i orzecznictwie przyjmuje się zgodnie, że możliwość powoływania –
w ramach przytoczonej podstawy wznowienia postępowania – prawomocnych wyroków,
nowych faktów i dowodów jest ograniczona do tych prawomocnych wyroków,
okoliczności faktycznych i środków dowodowych, które istniały w trakcie zakończonego
postępowania, ale istniały poza tym postępowaniem; nie były więc objęte materiałem
sprawy. Zatem takie prawomocne wyroki, nowe okoliczności faktyczne i środki
dowodowe, które powstały po uprawomocnieniu się wyroku nie stanowią podstawy
wznowienia postępowania (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 21 lutego 1969 r., III
PZP 63/6, OSNC 1969, nr 12, poz. 208; postanowienia Sądu Najwyższego: z dnia 26
czerwca 1997 r., I CKN 149/97, OSNC 1998 r., nr 1, poz. 9, i postanowienie z dnia
3
15 września 2005 r., II CZ 78/05, niepubl.). W orzecznictwie zostało też wyjaśnione,
że pominięcie przez sąd w postępowaniu, którego dotyczy skarga o wznowienie
postępowania, wskazanych przez stronę środków dowodowych nie uzasadnia żądania
wznowienia postępowania na podstawie art. 403 § 2 k.p.c. (por. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 28 października 1981 r., I Co 5/81, OSNC 1982, nr 5-6, poz. 77).
W świetle powyższego nie budzi wątpliwości – wbrew odmiennemu zapatrywaniu
skarżącej – stanowisko Sądu Apelacyjnego, że nie zachodzi wskazana przez skarżąca
podstawa wznowienia postępowania. Wydany przez Sąd Rejonowy w P. wyrok z dniu
18 marca 2010 r. nie stanowi podstawy wznowienia postępowania, albowiem zapadł on
po wydaniu wyroku w sprawie, której dotyczy skarga o wznowienie postępowania. Nie
można także podzielić zarzutu skarżącej, że Sąd Apelacyjny z naruszeniem art. 403 § 2
k.p.c. uznał, iż nie zachodzi również podstawa do wznowienia postępowania z powodu
pominięcia przez sąd w postępowaniu, którego dotyczy skarga o wznowienie
postępowania, wskazanych w tym postępowaniu środków dowodowych.
Z przedstawionych powodów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji
postanowienia (art. 39814
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 15 grudnia 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący)
SSN Hubert Wrzeszcz (sprawozdawca)
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie ze skargi G. W.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem
Sądu Apelacyjnego z dnia 22 stycznia 2009 r., sygn. akt I ACa (…)
wydanym w sprawie z powództwa I.(…) - Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w P.
przeciwko G. W.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 15 grudnia 2010 r.,
zażalenia pozwanej (skarżącej)
na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 6 lipca 2010 r., sygn. akt I ACa (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 6 lipca 2010 r. Sąd Apelacyjny – na podstawie art. 410 §
1 k.p.c. – odrzucił skargę G. W. o wznowienie postępowania zakończonego
prawomocnym wyrokiem tego Sądu, wydanym w dniu 22 stycznia 2009 r. w sprawie z
powództwa „I.(...)” sp. z o.o. w P. przeciwko G. W. o zapłatę, sygn. akt I ACa (…).
Z uzasadnienia postanowienia wynika, że G. W. skargę o wznowienie
postępowania oparła na podstawie przewidzianej w art. 403 § 2 k.p.c. Powołała się na
wydany dnia 18 marca 2010 r. wyrok Sądu Rejonowego w P., dotyczący – jej zdaniem –
2
tego samego stosunku prawnego, oraz na pomięcie w sprawie, której dotyczy skarga o
wznowienie postępowania, niektórych środków dowodowych. W uzasadnieniu
wskazanej podstawy wznowienia przytoczyła także wyrok Trybunału Konstytucyjnego z
dnia 15 grudnia 2009 r., P 105/08 (OTK-A 2009, nr 11, poz. 168), którym uznano
zaskarżone przepisy za zgodne z Konstytucją, przemawiający w jej przekonaniu za
zasadnością skargi o wznowienie.
Sąd Apelacyjny uznał, że wskazane przez G. W. okoliczności nie stanowią – w
rozumieniu art. 403 § 2 k.p.c. – podstawy wznowienia postępowania, albowiem
przytoczone wyroki nie istniały w chwili wydawania przez Sąd Apelacyjny wyroku z dnia
22 stycznia 2009 r., a powołanie się na pominięcie niektórych środków dowodowych nie
oznacza późniejszego wykrycia takich okoliczności lub środków dowodowych, z których
strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu.
W zażaleniu pełnomocnik G. W. zarzucił naruszenia art. 403 § 2 k.p.c. przez
błędną jego wykładnię, polegającą na uznaniu, że podstawę wznowienia mogą stanowić
jedynie istniejące przed rozstrzygnięciem sporu okoliczności lub środki dowodowe, i
wniósł „o uchylenie zakażonego postanowienia w całości oraz wznowienie
postępowania” albo uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do
ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 403 § 2 k.p.c można żądać wznowienia postępowania w razie
późniejszego wykrycia prawomocnego wyroku, dotyczącego tego samego stosunku
prawnego, albo wykrycie takich okoliczności faktycznych lub środków dowodowych,
które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie mogła skorzystać w
poprzednim postępowaniu.
W literaturze i orzecznictwie przyjmuje się zgodnie, że możliwość powoływania –
w ramach przytoczonej podstawy wznowienia postępowania – prawomocnych wyroków,
nowych faktów i dowodów jest ograniczona do tych prawomocnych wyroków,
okoliczności faktycznych i środków dowodowych, które istniały w trakcie zakończonego
postępowania, ale istniały poza tym postępowaniem; nie były więc objęte materiałem
sprawy. Zatem takie prawomocne wyroki, nowe okoliczności faktyczne i środki
dowodowe, które powstały po uprawomocnieniu się wyroku nie stanowią podstawy
wznowienia postępowania (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 21 lutego 1969 r., III
PZP 63/6, OSNC 1969, nr 12, poz. 208; postanowienia Sądu Najwyższego: z dnia 26
czerwca 1997 r., I CKN 149/97, OSNC 1998 r., nr 1, poz. 9, i postanowienie z dnia
3
15 września 2005 r., II CZ 78/05, niepubl.). W orzecznictwie zostało też wyjaśnione,
że pominięcie przez sąd w postępowaniu, którego dotyczy skarga o wznowienie
postępowania, wskazanych przez stronę środków dowodowych nie uzasadnia żądania
wznowienia postępowania na podstawie art. 403 § 2 k.p.c. (por. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 28 października 1981 r., I Co 5/81, OSNC 1982, nr 5-6, poz. 77).
W świetle powyższego nie budzi wątpliwości – wbrew odmiennemu zapatrywaniu
skarżącej – stanowisko Sądu Apelacyjnego, że nie zachodzi wskazana przez skarżąca
podstawa wznowienia postępowania. Wydany przez Sąd Rejonowy w P. wyrok z dniu
18 marca 2010 r. nie stanowi podstawy wznowienia postępowania, albowiem zapadł on
po wydaniu wyroku w sprawie, której dotyczy skarga o wznowienie postępowania. Nie
można także podzielić zarzutu skarżącej, że Sąd Apelacyjny z naruszeniem art. 403 § 2
k.p.c. uznał, iż nie zachodzi również podstawa do wznowienia postępowania z powodu
pominięcia przez sąd w postępowaniu, którego dotyczy skarga o wznowienie
postępowania, wskazanych w tym postępowaniu środków dowodowych.
Z przedstawionych powodów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji
postanowienia (art. 39814
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.).