II CZ 139/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:25-11-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CZ 139/10
POSTANOWIENIE
Dnia 15 grudnia 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący)
SSN Hubert Wrzeszcz (sprawozdawca)
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie z wniosku O. C.
przy uczestnictwie P. Ć., M. S. oraz E. K.
o dział spadku,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 15 grudnia 2010 r.,
zażalenia wnioskodawczyni
na postanowienie Sądu Okręgowego w S. z dnia 24 maja 2010 r., sygn. akt II Ca (…), II
WSC (…),
uchyla zaskarżone postanowienie.
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w S. odrzucił skargę kasacyjną
wnioskodawczyni jako niedopuszczalną ze względu na wartość przedmiotu zaskarżenia.
Z uzasadnienia tego orzeczenia wynika, że postanowieniem z dnia 8 kwietnia
2010 r. Sąd Okręgowy w S. zmienił postanowienie Sądu Rejonowego w S., wydane w
sprawie o dział spadku, w ten sposób, że wartość lokatorskiego prawa do lokalu
spółdzielczego ustalił na kwotę 161 307 zł, tytułem spłaty udziału w spadku zasądził od
wnioskodawczyni na rzecz uczestników postępowania po 40 326 zł, oddalił apelację w
pozostałej części i orzekł o kosztach postępowania.
2
Skargę kasacyjną od tego postanowienia, zaskarżając je w całości, wniosła
wnioskodawczyni i wartość przedmiotu zaskarżenia określiła w wysokości 161 307 zł.
Sąd Okręgowy stwierdził, że wartość całego spadku (161 307 zł) przewyższa
przewidziany w art. 5191
§ 2 pkt 4 k.p.c. próg dopuszczalności skargi kasacyjnej.
Jednakże dla oznaczenia wartości przedmiotu zaskarżenia w skardze kasacyjnej
wnioskodawczyni miarodajna jest wartość udziału przypadającego skarżącej,
wynosząca 40 326,75 zł. W tej sytuacji nie ulega – zdaniem Sądu – wątpliwości,
że wartość przedmiotu zaskarżenia nie przekroczyła progu dopuszczalności skargi
kasacyjnej.
W zażaleniu pełnomocnik wnioskodawczyni zarzucił naruszenie art. 19, 21, 26
oraz 5191
§ 1 pkt 4 k.p.c. i wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zarzut skarżącej, że zaskarżone postanowienie zostało wydane z naruszeniem
art. 5191
§ 1 pkt 4 k.p.c. należało uznać za uzasadniony. Nie można bowiem podzielić
stanowiska Sądu Okręgowego, że podstawę ustalenia wartości przedmiotu zaskarżenia
w sprawie stanowi wartość udziału skarżącej w podlegającym podziałowi spadku. Uszło
uwagi Sądu, że oznaczona w skardze kasacyjnej wartość przedmiotu zaskarżenia
odpowiada zakwestionowanej w skardze ustalonej w sprawie wartości spadku. Skarżąca
uważa bowiem, że wartość spadku została ustalona nieprawidłowo, z naruszeniem – jej
zdaniem – metod ustalania wartości wchodzącego w skład spadku lokatorskiego prawa
do lokalu. Z tego właśnie powodu wydane w sprawie postanowienie zaskarżyła
w całości. W tej sytuacji nie można wartości przedmiotu zaskarżenia ograniczać do
wartości udziału skarżącej w podlegającym podziałowi spadku. Tej oceny nie zmienia
przytoczone przez Sąd postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 3 czerwca 2009 r., IV
CSK 107/09 (niepubl.), ponieważ dotyczy ono innego stanu faktycznego; w przytoczonej
sprawie wartość podlegającego podziałowi majątku nie była kwestionowana, a
postanowienie zostało zaskarżone częściowo (w zakresie zasądzonej dopłaty).
Z przedstawionych powodów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji
postanowienia.
POSTANOWIENIE
Dnia 15 grudnia 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący)
SSN Hubert Wrzeszcz (sprawozdawca)
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie z wniosku O. C.
przy uczestnictwie P. Ć., M. S. oraz E. K.
o dział spadku,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 15 grudnia 2010 r.,
zażalenia wnioskodawczyni
na postanowienie Sądu Okręgowego w S. z dnia 24 maja 2010 r., sygn. akt II Ca (…), II
WSC (…),
uchyla zaskarżone postanowienie.
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w S. odrzucił skargę kasacyjną
wnioskodawczyni jako niedopuszczalną ze względu na wartość przedmiotu zaskarżenia.
Z uzasadnienia tego orzeczenia wynika, że postanowieniem z dnia 8 kwietnia
2010 r. Sąd Okręgowy w S. zmienił postanowienie Sądu Rejonowego w S., wydane w
sprawie o dział spadku, w ten sposób, że wartość lokatorskiego prawa do lokalu
spółdzielczego ustalił na kwotę 161 307 zł, tytułem spłaty udziału w spadku zasądził od
wnioskodawczyni na rzecz uczestników postępowania po 40 326 zł, oddalił apelację w
pozostałej części i orzekł o kosztach postępowania.
2
Skargę kasacyjną od tego postanowienia, zaskarżając je w całości, wniosła
wnioskodawczyni i wartość przedmiotu zaskarżenia określiła w wysokości 161 307 zł.
Sąd Okręgowy stwierdził, że wartość całego spadku (161 307 zł) przewyższa
przewidziany w art. 5191
§ 2 pkt 4 k.p.c. próg dopuszczalności skargi kasacyjnej.
Jednakże dla oznaczenia wartości przedmiotu zaskarżenia w skardze kasacyjnej
wnioskodawczyni miarodajna jest wartość udziału przypadającego skarżącej,
wynosząca 40 326,75 zł. W tej sytuacji nie ulega – zdaniem Sądu – wątpliwości,
że wartość przedmiotu zaskarżenia nie przekroczyła progu dopuszczalności skargi
kasacyjnej.
W zażaleniu pełnomocnik wnioskodawczyni zarzucił naruszenie art. 19, 21, 26
oraz 5191
§ 1 pkt 4 k.p.c. i wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zarzut skarżącej, że zaskarżone postanowienie zostało wydane z naruszeniem
art. 5191
§ 1 pkt 4 k.p.c. należało uznać za uzasadniony. Nie można bowiem podzielić
stanowiska Sądu Okręgowego, że podstawę ustalenia wartości przedmiotu zaskarżenia
w sprawie stanowi wartość udziału skarżącej w podlegającym podziałowi spadku. Uszło
uwagi Sądu, że oznaczona w skardze kasacyjnej wartość przedmiotu zaskarżenia
odpowiada zakwestionowanej w skardze ustalonej w sprawie wartości spadku. Skarżąca
uważa bowiem, że wartość spadku została ustalona nieprawidłowo, z naruszeniem – jej
zdaniem – metod ustalania wartości wchodzącego w skład spadku lokatorskiego prawa
do lokalu. Z tego właśnie powodu wydane w sprawie postanowienie zaskarżyła
w całości. W tej sytuacji nie można wartości przedmiotu zaskarżenia ograniczać do
wartości udziału skarżącej w podlegającym podziałowi spadku. Tej oceny nie zmienia
przytoczone przez Sąd postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 3 czerwca 2009 r., IV
CSK 107/09 (niepubl.), ponieważ dotyczy ono innego stanu faktycznego; w przytoczonej
sprawie wartość podlegającego podziałowi majątku nie była kwestionowana, a
postanowienie zostało zaskarżone częściowo (w zakresie zasądzonej dopłaty).
Z przedstawionych powodów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji
postanowienia.