Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 155/10
POSTANOWIENIE
Dnia 8 kwietnia 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący)
SSN Wojciech Katner
SSN Marta Romańska (sprawozdawca)
w sprawie ze skargi S. W.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem
Sądu Apelacyjnego z dnia 18 lutego 2010 r., wydanym w sprawie z powództwa S.
W.
przeciwko Skarbowi Państwa - Prezesowi Sądu Rejonowego w N.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 8 kwietnia 2011 r.,
zażalenia skarżącej na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 30 kwietnia 2010 r.,
1) oddala zażalenie;
2) przyznaje adwokatowi R. W. ze środków budżetowych
Skarbu Państwa Sądu Apelacyjnego kwotę 5.400 (pięć
tysięcy czterysta) zł wraz z należnym podatkiem od
towarów i usług, tytułem kosztów pomocy prawnej
udzielonej powódce z urzędu w postępowaniu
zażaleniowym;
3) zasądza od powódki S. W. na rzecz Skarbu Państwa -
Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa kwotę 500zł
tytułem częściowego zwrotu kosztów postępowania
zażaleniowego.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z 30 kwietnia 2010 r. Sąd Apelacyjny odrzucił skargę o
wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem tego Sądu z 18
lutego 2010 r., wskazując na brak ustawowej podstawy wznowienia (art. 410 § 1
k.p.c.). W zażaleniu na to postanowienie skarżąca wniosła o jego uchylenie i
orzeczenie w przedmiocie wznowienia postępowania oraz o zasądzenie kosztów
postępowania zażaleniowego, zarzucając, że zostało ono wydane z naruszeniem:
art. 410 § 1, art. 401 pkt 2 k.p.c. i oraz art. 403 § 1 pkt 1 k.p.c. przez bezpodstawne
odrzucenie skargi, mimo istnienia przesłanek do wznowienia postępowania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest bezzasadne.
Skarga o wznowienie postępowania, którą Sąd Apelacyjny odrzucił
zaskarżonym postanowieniem, została oparta na dwóch podstawach: braku
możliwości obrony przez skarżącą jej praw, spowodowanej odrzuceniem wniosku
o ustanowienie dla niej adwokata z urzędu (art. 401 pkt 2 k.p.c.) oraz oparcia
wyroku na podrobionym akcie notarialnym (art. 403 § 1 pkt 1 k.p.c.).
W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia Sąd Apelacyjny stwierdził ogólnie,
że żadna z tych podstaw nie uzasadnia wznowienia postępowania w sprawie oraz
omówił przyczyny, z powodu których nieuzasadniona jest wskazana przez skarżącą
podstawa wznowienia wymieniona w art. 401 pkt 2 k.p.c.
Argumentacja przedstawiona w tym zakresie zasługuje na aprobatę.
Odmowa ustanowienia pełnomocnika z urzędu nie przesądza automatycznie
o nieważności postępowania (por. m.in. wyrok Sądu Najwyższego z 12 września
2007 r., I CSK 199/07, niepubl.), zaś skarżąca nie wskazała konkretnych
argumentów, które by świadczyły o tym, że w związku z samodzielnym
występowaniem w sprawie została pozbawiona możliwości obrony swoich praw.
Przebieg postępowania, którego dotyczy skarga o wznowienie prowadzi natomiast
do konkluzji przeciwnej – skarżąca aktywnie dochodziła bowiem swych praw,
składając pisma procesowe i biorąc udział w rozprawach.
W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia Sąd Apelacyjny nie odniósł się
natomiast wprost do drugiej ze wskazanych przez skarżącą podstaw wznowienia
3
postępowania, a wymienionej w art. 403 § 1 pkt 1 k.p.c. Mimo braku
szczegółowego wywodu w tym zakresie w pełni podzielić jednak należy ogólny
wniosek Sądu, co do braku spełnienia tej przesłanki. Kwestia autentyczności aktu
notarialnego była już przedmiotem rozpoznania zarówno w postępowaniu, którego
wznowienia żąda skarżąca, jak również w postępowaniu o unieważnienie tego aktu
toczącym się przed Sądem Okręgowym w Z. Skarżąca, poza ogólnym
stwierdzeniem, że orzeczenie Sądu Apelacyjnego oparte zostało na podrobionym
dokumencie, nie wskazała żadnych argumentów, które przemawiałyby za
rzeczywistym istnieniem tej przesłanki.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art.
39814
k.p.c. orzeczono jak na wstępie.
O kosztach postępowania zażaleniowego Sąd Najwyższy orzekł na
podstawie art. 98, art. 99 i art. 108 § 1 k.p.c. oraz § 13 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia
Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności
adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy
prawnej udzielonej z urzędu, Dz. U. 2002, nr 163, poz. 1348 ze zm. Z uwagi na złą
sytuację majątkową skarżącej, uniemożliwiającą poniesienie przez nią kosztów
postępowania zażaleniowego w pełnej wysokości, uzasadnione było obciążenie jej
tymi kosztami w części, na podstawie art. 102 k.p.c.

II CZ 155/10

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia