Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CZ 16/11
POSTANOWIENIE
Dnia 20 maja 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Antoni Górski (przewodniczący)
SSN Krzysztof Pietrzykowski (sprawozdawca)
SSN Marta Romańska
w sprawie z powództwa S. R.
przeciwko G. Towarzystwu Ubezpieczeń SA w W.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 20 maja 2011 r.,
zażalenia strony pozwanej
na postanowienie o kosztach procesu zawarte w punkcie drugim wyroku
Sądu Okręgowego w G.
z dnia 7 września 2010 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie.
Uzasadnienie
2
Sąd Okręgowy w G. postanowieniem zawartym w punkcie 2 wyroku z dnia 7
września 2010 r. odstąpił od obciążenia powoda, którego apelacja została
odrzucona tym wyrokiem, kosztami postępowania za instancję odwoławczą,
wskazując jako podstawę tego rozstrzygnięcia art. 98 k.p.c.
Pozwany wniósł zażalenie, zarzucając naruszenie art. 98 k.p.c. oraz § 13
ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r.
w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa
kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz.
1348 ze zm.) i domagając się zmiany zaskarżonego postanowienia przez
zasądzenie na swoją rzecz kwoty 1 200 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa
procesowego za instancję odwoławczą oraz rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów
postępowania zażaleniowego, zaś ewentualnie – o jego uchylenie w całości
i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu
z pozostawieniem mu rozstrzygnięcia o kosztach postępowania zażaleniowego.
Wskazał, że zaskarżone postanowienie zawiera oczywistą omyłkę. Sąd Okręgowy,
oddalając apelację i rozstrzygając o kosztach postępowania odwoławczego
na podstawie art. 98 k.p.c., powinien bowiem zasądzić koszty na rzecz pozwanego.
W odpowiedzi na zażalenie powód wniósł o jego odrzucenie, ewentualnie oddalenie
i w każdym wypadku o zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Wbrew stanowisku powoda, na postanowienie Sądu Okręgowego,
orzekającego jako Sąd drugiej instancji w przedmiocie kosztów postępowania
odwoławczego, przysługuje zażalenie do Sądu Najwyższego. Koszty, których
dotyczy zaskarżone rozstrzygnięcie, nie były bowiem przedmiotem orzekania przez
Sąd pierwszej instancji. Dopuszczalność zażalenia w tym zakresie wynika wprost
z art. 3941
§ 1 pkt 2 k.p.c. (por. też postanowienia Sądu Najwyższego z dnia
23 czerwca 2010 r., II CZ 45/10, OSNC 2010, nr 12, poz. 171 oraz z dnia 3 grudnia
2010 r., I CZ 115/10, Biul. SN 2011, nr 2, poz. 9).
3
Skarżący trafnie wskazuje, że treść rozstrzygnięcia w przedmiocie kosztów
postępowania odwoławczego stoi w oczywistej sprzeczności z jego podstawą
prawną wskazaną w uzasadnieniu orzeczenia (art. 98 k.p.c.). Odstąpienie od
obciążenia powoda kosztami postępowania odwoławczego wynikać może
wprawdzie z zasad słuszności, Sąd Okręgowy nie wskazał jednak w tym zakresie
ani stosownej podstawy prawnej (art. 102 k.p.c.), ani okoliczności faktycznych
pozwalających na zastosowanie tego przepisu. Z uwagi na oczywistą niezgodność
między sentencją orzeczenia i jego uzasadnieniem, zaskarżone postanowienie
podlega zatem uchyleniu.
Z przedstawionych powodów orzeczono, jak w sentencji (art. 3941
§ 3 k.p.c.
w związku z art. 39815
§ 1 k.p.c.).