I CZ 28/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:11-05-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 28/11
POSTANOWIENIE
Dnia 11 sierpnia 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Antoni Górski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Jan Górowski
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie z powództwa P. Spółki z o.o. w T.
przeciwko B. S.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 11 sierpnia 2011 r.,
zażalenia pozwanej na postanowienie Sądu Okręgowego
z dnia 16 listopada 2010 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie i przekazuje wniosek
o uzupełnienie wyroku do ponownego rozpoznania
i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania zażaleniowego.
2
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 4 listopada 2010 r. Sąd Okręgowy w sprawie z powództwa
P. Sp. z o.o. w T. przeciwko B. S. oddalił apelację powódki. Postanowieniem z dnia
16 listopada 2010 r. Sąd Okręgowy oddalił wniosek pozwanej o uzupełnienie
wyroku przez orzeczenie o kosztach postępowania. Na rozstrzygnięcie to pozwana
wniosła zażalenie, wnosząc o zmianę postanowienia i uzupełnienie wyroku o
orzeczenie dotyczące kosztów.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3941
§ 1 pkt 2 k.p.c., dodanym przez ustawę z dnia 19 marca
2009 r. zmieniającą kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 69, poz. 592),
zażalenie do Sądu Najwyższego przysługuje także na postanowienie sądu drugiej
instancji co do kosztów procesu, które nie były przedmiotem rozstrzygnięcia sądu
pierwszej instancji. Zaskarżeniu zażaleniem podlega więc postanowienie sądu
drugiej instancji w takim zakresie, w jakim mogło być ono wydane przez ten sąd
w orzeczeniu kończącym postępowanie apelacyjne. Zakres ten obejmuje
orzeczenie o kosztach postępowania apelacyjnego, co do którego strona pozwana
wnosiła wniosek o uzupełnienie wyroku.
Pismem procesowym z dnia 8 listopada 2010 r. pozwana wniosła
o uzupełnienie wyroku z dnia 4 listopada 201 r. poprzez orzeczenie o kosztach
postępowania. Sąd Okręgowy uznał żądanie za nieusprawiedliwione stwierdzając,
że na rozprawie w dniu 27 października 2010 r. pozwana reprezentowana była
przez pełnomocnika T. Z., który nie złożył odpowiedzi na apelację, jak również nie
złożył spisu kosztów. Publikacja orzeczenie została odroczona do dnia 4 listopada
2010 r., zaś posiedzenie zamknięte o godz. 1155
.
Sąd stwierdził, że w dniu 27 listopada o godz. 1300
, tj. już po zamknięciu
rozprawy, wpłynęło pismo procesowe – odpowiedź strony pozwanej z dnia
25 października, w której pozwana wniosła o zasądzenie kosztów postępowania,
w tym kosztów zastępstwa procesowego. Sąd wskazał jednak, że zgodnie z art.
109 § 1 k.p.c. roszczenie o zwrot kosztów wygasa, jeżeli strona najpóźniej przed
3
zamknięciem rozprawy bezpośrednio poprzedzającej wydanie orzeczenia nie złoży
sądowi spisu kosztów albo nie zgłosi wniosku o przyznanie kosztów według norm
przepisanych. Zdaniem Sądu, skoro odpowiedź na apelację wpłynęła już po
zamknięciu rozprawy, to roszczenie o zwrot kosztów wygasło.
Rację ma skarżący, który wskazuje, że odpowiedź na apelację została
nadana listem poleconym na poczcie w dniu 25 października 2010 r. (k. 196 - 197).
Zgodnie z art. 165 § 2 k.p.c. oddanie pisma procesowego w polskiej placówce
pocztowej operatora publicznego jest równoznaczne z wniesieniem go do sądu.
Przepis ten nie rozróżnia rodzaju przesyłki, zaś skutki zachowania terminu
uzależnia wyłącznie od tego, czy pismo zostało oddane w polskim placówce
operatora pocztowego. Nadanie w ten sposób pisma jest równoznaczne
z wniesieniem go do sądu (zob. np. postanowienia SN z dnia 21 grudnia 1999 r.,
II CKN 797/99, niepubl., z dnia 1 marca 2000 r., I CKN 1035/99, niepubl., z dnia
31 stycznia 2002 r., IV CZ 230/01, niepubl.) Prezentata sądu, która nie zawiera
stwierdzenia sposobu wniesienia pisma do sądu (k. – 192) nie stanowi
wystarczającej podstawy do stwierdzenia, kiedy pismo zostało wniesione. Powinna
ona stwierdzać, czy pismo złożono wprost w sądzie, czy też zostało nadane
w urzędzie pocztowym, a wówczas także fakt nadejścia przesyłki pocztowej
(zob. postanowienie SN z dnia 16 lipca 2008 r., II CZ 42/08, LEX nr 511018). Pismo
procesowe pozwanej, zawierające żądanie zasądzenia kosztów postępowania,
w tym kosztów zastępstwa procesowego zostało wniesione w terminie, zaś sąd
miał obowiązek orzec w tym zakresie.
Należy ponadto zwrócić uwagę, że wbrew twierdzeniu sądu, także
w protokole rozprawy apelacyjnej z dnia 27 października 2010 r., zapisane zostało,
że na rozprawie w imieniu pozwanej stawił się pełnomocnik T. Z., który wnosił o
oddalenie apelacji i zasądzenie kosztów postępowania (k. – 191).
Z powyższych względów zaskarżone postanowienie podlegało uchyleniu
(art. 39815
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 11 sierpnia 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Antoni Górski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Jan Górowski
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie z powództwa P. Spółki z o.o. w T.
przeciwko B. S.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 11 sierpnia 2011 r.,
zażalenia pozwanej na postanowienie Sądu Okręgowego
z dnia 16 listopada 2010 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie i przekazuje wniosek
o uzupełnienie wyroku do ponownego rozpoznania
i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania zażaleniowego.
2
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 4 listopada 2010 r. Sąd Okręgowy w sprawie z powództwa
P. Sp. z o.o. w T. przeciwko B. S. oddalił apelację powódki. Postanowieniem z dnia
16 listopada 2010 r. Sąd Okręgowy oddalił wniosek pozwanej o uzupełnienie
wyroku przez orzeczenie o kosztach postępowania. Na rozstrzygnięcie to pozwana
wniosła zażalenie, wnosząc o zmianę postanowienia i uzupełnienie wyroku o
orzeczenie dotyczące kosztów.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3941
§ 1 pkt 2 k.p.c., dodanym przez ustawę z dnia 19 marca
2009 r. zmieniającą kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 69, poz. 592),
zażalenie do Sądu Najwyższego przysługuje także na postanowienie sądu drugiej
instancji co do kosztów procesu, które nie były przedmiotem rozstrzygnięcia sądu
pierwszej instancji. Zaskarżeniu zażaleniem podlega więc postanowienie sądu
drugiej instancji w takim zakresie, w jakim mogło być ono wydane przez ten sąd
w orzeczeniu kończącym postępowanie apelacyjne. Zakres ten obejmuje
orzeczenie o kosztach postępowania apelacyjnego, co do którego strona pozwana
wnosiła wniosek o uzupełnienie wyroku.
Pismem procesowym z dnia 8 listopada 2010 r. pozwana wniosła
o uzupełnienie wyroku z dnia 4 listopada 201 r. poprzez orzeczenie o kosztach
postępowania. Sąd Okręgowy uznał żądanie za nieusprawiedliwione stwierdzając,
że na rozprawie w dniu 27 października 2010 r. pozwana reprezentowana była
przez pełnomocnika T. Z., który nie złożył odpowiedzi na apelację, jak również nie
złożył spisu kosztów. Publikacja orzeczenie została odroczona do dnia 4 listopada
2010 r., zaś posiedzenie zamknięte o godz. 1155
.
Sąd stwierdził, że w dniu 27 listopada o godz. 1300
, tj. już po zamknięciu
rozprawy, wpłynęło pismo procesowe – odpowiedź strony pozwanej z dnia
25 października, w której pozwana wniosła o zasądzenie kosztów postępowania,
w tym kosztów zastępstwa procesowego. Sąd wskazał jednak, że zgodnie z art.
109 § 1 k.p.c. roszczenie o zwrot kosztów wygasa, jeżeli strona najpóźniej przed
3
zamknięciem rozprawy bezpośrednio poprzedzającej wydanie orzeczenia nie złoży
sądowi spisu kosztów albo nie zgłosi wniosku o przyznanie kosztów według norm
przepisanych. Zdaniem Sądu, skoro odpowiedź na apelację wpłynęła już po
zamknięciu rozprawy, to roszczenie o zwrot kosztów wygasło.
Rację ma skarżący, który wskazuje, że odpowiedź na apelację została
nadana listem poleconym na poczcie w dniu 25 października 2010 r. (k. 196 - 197).
Zgodnie z art. 165 § 2 k.p.c. oddanie pisma procesowego w polskiej placówce
pocztowej operatora publicznego jest równoznaczne z wniesieniem go do sądu.
Przepis ten nie rozróżnia rodzaju przesyłki, zaś skutki zachowania terminu
uzależnia wyłącznie od tego, czy pismo zostało oddane w polskim placówce
operatora pocztowego. Nadanie w ten sposób pisma jest równoznaczne
z wniesieniem go do sądu (zob. np. postanowienia SN z dnia 21 grudnia 1999 r.,
II CKN 797/99, niepubl., z dnia 1 marca 2000 r., I CKN 1035/99, niepubl., z dnia
31 stycznia 2002 r., IV CZ 230/01, niepubl.) Prezentata sądu, która nie zawiera
stwierdzenia sposobu wniesienia pisma do sądu (k. – 192) nie stanowi
wystarczającej podstawy do stwierdzenia, kiedy pismo zostało wniesione. Powinna
ona stwierdzać, czy pismo złożono wprost w sądzie, czy też zostało nadane
w urzędzie pocztowym, a wówczas także fakt nadejścia przesyłki pocztowej
(zob. postanowienie SN z dnia 16 lipca 2008 r., II CZ 42/08, LEX nr 511018). Pismo
procesowe pozwanej, zawierające żądanie zasądzenia kosztów postępowania,
w tym kosztów zastępstwa procesowego zostało wniesione w terminie, zaś sąd
miał obowiązek orzec w tym zakresie.
Należy ponadto zwrócić uwagę, że wbrew twierdzeniu sądu, także
w protokole rozprawy apelacyjnej z dnia 27 października 2010 r., zapisane zostało,
że na rozprawie w imieniu pozwanej stawił się pełnomocnik T. Z., który wnosił o
oddalenie apelacji i zasądzenie kosztów postępowania (k. – 191).
Z powyższych względów zaskarżone postanowienie podlegało uchyleniu
(art. 39815
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.).