Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CZ 64/11
POSTANOWIENIE
Dnia 26 października 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Tadeusz Wiśniewski (przewodniczący)
SSN Iwona Koper (sprawozdawca)
SSA Marek Machnij
w sprawie z powództwa J. B.
przeciwko P. M. S.A. w W.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 26 października 2011 r.,
zażalenia strony pozwanej na postanowienia zawarte w pkt. I.3 i pkt III. wyroku
Sądu Okręgowego z dnia 9 grudnia 2010 r.,
odrzuca zażalenie.
2
Uzasadnienie
Sąd Rejonowy w częściowym uwzględnieniu powództwa J. B. o zapłatę
zasądził na jego rzecz od pozwanego Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej Spółki
z o.o. w S. kwotę 2.525,60 zł, zniósł koszty procesu między tymi stronami, oddalił
powództwo w stosunku do pozwanego P. M.S.A w W. i zasądził od powoda na
rzecz tego pozwanego tytułem kosztów procesu kwotę 2417,00 zł.
Wyrokiem z dnia 9 grudnia 2010 r. Sąd Okręgowy na skutek apelacji powoda
i pozwanego Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej Spółki. z o.o. zmienił wyrok
Sądu Rejonowego w ten sposób, że oddalił powództwo w stosunku do tego
pozwanego i zasądził na jego rzecz od powoda koszty procesu za obie instancje,
zasądził na rzecz powoda kwotę 2.525,60 zł od pozwanego P. M. S.A. z siedzibą w
W. i zniósł koszty postępowania między powodem a tym pozwanym za pierwszą i
druga instancję. W uzasadnieniu orzeczenia o kosztach w tej części wskazał jako
jego podstawę art. 100 i 108 § 1 k.p.c., „bowiem roszczenie powoda…zostało
częściowo uwzględnione”.
Zawarte w powyższym wyroku postanowienie o kosztach zaskarżył
pozwany P. M.S.A kwestionując, w oparciu o zarzut naruszenia art. 98 w zw. z art.
100 k.p.c., ich wzajemne zniesienie. Wniósł o zasądzenie na jego rzecz od powoda,
stosownie do wyniku procesu, kwoty 2199,00 zł tytułem kosztów zastępstwa w
pierwszej instancji i kwoty 1092,00 zł tytułem kosztów zastępstwa w postępowaniu
apelacyjnym lub uchylenie wyroku w tej części i przekazania sprawy do
ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu. Wniesione przez pozwanego
zażalenie skierowane zostało do Sądu Apelacyjnego za pośrednictwem Sądu
Okręgowego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Na postanowienie sądu drugiej instancji co do kosztów postępowania,
zażalenie przysługuje wyłącznie do Sądu Najwyższego (art. 3941
§ 1 pkt 2 k.p.c.).
Wnosząc zażalenie za pośrednictwem Sądu Okręgowego, który wydał zaskarżone
3
postanowienie (art. 369 § 1 k.p.c. w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c. i art. 39821
k.p.c.),
pozwany powinien więc wskazać jako właściwy do jego rozpoznania Sąd
Najwyższy. Skierowane do niewłaściwego sądu zażalenie jest niedopuszczalne,
co prowadzi do jego odrzucenia (m.in. postanowienie SN z dnia 3 marca 2005 r.,
II CZ 2/05, z dnia 30 maja 2006 r., I CZ 25/06, z dnia 7 listopada 2006 r.,
I CZ 79/06, z dnia 23 kwietnia 2009 r., IV CZ 33/09, wszystkie nie publ.).
Błędne skierowanie zażalenia przez pozwanego reprezentowanego przez
profesjonalnego pełnomocnika nie może być przy tym zakwalifikowane jako
oczywista niedokładność bądź niezachowanie warunków formalnych pisma
procesowego, do którego miałby zastosowanie art. 130 § 1 k.p.c. (por. np.
postanowienie SN z dnia 30 maja 2006 r., I CZ 25/06, nie publ. oraz postanowienie
SN z dnia 24 lipca 2006 r., IV CNP 57/06, nie publ.).
Z powyższych względów orzeczono jak w sentencji (art. 39821
k.p.c. w zw.
z art. 3941
§ 3 k.p.c. i 373 k.p.c.).