II CZ 141/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:29-11-2012
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CZ 141/11
POSTANOWIENIE
Dnia 12 stycznia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Zawistowski (przewodniczący)
SSN Jan Górowski (sprawozdawca)
SSN Marian Kocon
w sprawie ze skargi wierzyciela Piotra Z.
na czynności komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym - postanowienie z dnia
12 marca 2009 r., w przedmiocie kosztów postępowania egzekucyjnego,
przy uczestnictwie dłużnika Zenona K.
o nadanie klauzuli wykonalności,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 12 stycznia 2012 r.,
zażalenia wierzyciela na orzeczenie o kosztach zawarte w pkt 3
postanowienia Sądu Okręgowego
z dnia 15 marca 2011 r., zmienia zaskarżone postanowienie w ten sposób,
że podwyższa zasądzoną od dłużnika na rzecz wierzyciela kwotę 60
(sześćdziesiąt) złotych do kwoty 72 (siedemdziesiąt dwa) złotych, a w
pozostałym zakresie zażalenie oddala;
1. zasądza od dłużnika na rzecz wierzyciela kwotę
131 (sto trzydzieści jeden) złotych tytułem zwrotu
kosztów postępowania zażaleniowego przed Sądem
Najwyższym.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 15 marca 2011 r. Sąd Okręgowy nadał klauzulę
wykonalności na punkt 1 postanowienia Sądu Okręgowego z dnia 21 grudnia 2010
r. (punkt 1), zasądził na rzecz wierzyciela 60 zł tytułem kosztów zastępstwa
procesowego (punkt 2), a w pozostałym zakresie oddalił wniosek o zasądzenie
kosztów postępowania klauzulowego.
Zażaleniem z dnia 30 marca 2011 r. wierzyciel zaskarżył punkt 3
postanowienia z dnia 15 marca 2011 r., wnosząc o jego uchylenie i przekazanie
sprawy do ponownego rozpoznania, ewentualnie o jego zmianę.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest w części uzasadnione. Słusznie skarżący wskazuje, iż Sąd
wydając każdorazowo rozstrzygnięcie o kosztach procesu, opierając się na
zasadzie wyrażonej w art. 98 k.p.c., powinien mieć na uwadze, czy czynność, która
spowodowała koszty była niezbędną do podjęcia obrony praw strony w ujęciu
obiektywnym (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 12 marca 2003 r., III CZP
2/03, OSNC 2003 Nr 12, poz. 161). Koszty procesu to szerokie pojęcie, które
zawiera w sobie koszty sądowe, do których z kolei zaliczamy opłaty i wydatki (art. 2
u.k.s.c.). Opłata kancelaryjna stanowi więc „opłatę" w rozumieniu przywołanego
przepisu, a zatem inaczej niż to miało miejsce pod rządami uprzednio
obowiązującej ustawy z 1967 r., która w art. 3 wprowadzała podział opłat sądowych
na wpis i opłatę kancelaryjną. Zatem zasadność przyznania stronie opłaty
kancelaryjnej w ramach rozliczania kosztów procesu, podlega ocenie według
wskazanych wyżej kryteriów. Poniesienie opłaty kancelaryjnej w kwocie 12 złotych
w omawianym przypadku mieści się w ramach kosztów niezbędnych, albowiem jest
to opłata, którą strona musi ponieść, aby uzyskać tytuł wykonawczy w oparciu
o który będzie następnie dochodziła przyznanych jej praw na drodze postępowania
egzekucyjnego. Podzielić należy jednakże pogląd Sądu Okręgowego w zakresie
odmowy przyznania wierzycielowi kwoty 2 zł z tytułu połowy kosztów przesyłki
skierowanej do sądu, gdyż dotyczyła ona innej sprawy.
Mając na uwadze powyższe na podstawie art. 3941
§ 1 pkt 2 k.p.c. i art.
39816
k.p.c. Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.
3
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. Na koszty
złożyła się opłata od zażalenia w kwocie 30 zł, koszty zastępstwa procesowego
w kwocie 120 złotych (§ 12 ust. 2 pkt 2 w zw. z § 6 pkt 1 rozporządzenia
Ministerstwa Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat
za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów
pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu; Dz.U.
Nr 163, poz. 1349 ze zm.) oraz kwota 4 złotych tytułem kosztów wysyłki zażalenia
do Sądu. Nie uwzględniono żądania powoda o zasądzenie kwoty 3 zł tytułem
kosztów poniesionych za sporządzenie kserokopii dokumentu, gdyż ich wysokość
nie została wykazana, a nie jest to okoliczność powszechnie znana, gdyż wartość
usług kserograficznych regulowana jest cenami rynkowymi, które z uwagi na dużą
konkurencję i powszechność, są zróżnicowane. Mając na uwadze fakt, iż skarżący
wygrał sprawę w 85% (w zakresie 12 zł z żądanych 14 zł) należało mu przyznać
jedynie 85% należnych mu kosztów, tj. 85% z kwoty 154 złotych, co w zaokrągleniu
daje kwotę 131 złotych.
POSTANOWIENIE
Dnia 12 stycznia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Zawistowski (przewodniczący)
SSN Jan Górowski (sprawozdawca)
SSN Marian Kocon
w sprawie ze skargi wierzyciela Piotra Z.
na czynności komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym - postanowienie z dnia
12 marca 2009 r., w przedmiocie kosztów postępowania egzekucyjnego,
przy uczestnictwie dłużnika Zenona K.
o nadanie klauzuli wykonalności,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 12 stycznia 2012 r.,
zażalenia wierzyciela na orzeczenie o kosztach zawarte w pkt 3
postanowienia Sądu Okręgowego
z dnia 15 marca 2011 r., zmienia zaskarżone postanowienie w ten sposób,
że podwyższa zasądzoną od dłużnika na rzecz wierzyciela kwotę 60
(sześćdziesiąt) złotych do kwoty 72 (siedemdziesiąt dwa) złotych, a w
pozostałym zakresie zażalenie oddala;
1. zasądza od dłużnika na rzecz wierzyciela kwotę
131 (sto trzydzieści jeden) złotych tytułem zwrotu
kosztów postępowania zażaleniowego przed Sądem
Najwyższym.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 15 marca 2011 r. Sąd Okręgowy nadał klauzulę
wykonalności na punkt 1 postanowienia Sądu Okręgowego z dnia 21 grudnia 2010
r. (punkt 1), zasądził na rzecz wierzyciela 60 zł tytułem kosztów zastępstwa
procesowego (punkt 2), a w pozostałym zakresie oddalił wniosek o zasądzenie
kosztów postępowania klauzulowego.
Zażaleniem z dnia 30 marca 2011 r. wierzyciel zaskarżył punkt 3
postanowienia z dnia 15 marca 2011 r., wnosząc o jego uchylenie i przekazanie
sprawy do ponownego rozpoznania, ewentualnie o jego zmianę.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest w części uzasadnione. Słusznie skarżący wskazuje, iż Sąd
wydając każdorazowo rozstrzygnięcie o kosztach procesu, opierając się na
zasadzie wyrażonej w art. 98 k.p.c., powinien mieć na uwadze, czy czynność, która
spowodowała koszty była niezbędną do podjęcia obrony praw strony w ujęciu
obiektywnym (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 12 marca 2003 r., III CZP
2/03, OSNC 2003 Nr 12, poz. 161). Koszty procesu to szerokie pojęcie, które
zawiera w sobie koszty sądowe, do których z kolei zaliczamy opłaty i wydatki (art. 2
u.k.s.c.). Opłata kancelaryjna stanowi więc „opłatę" w rozumieniu przywołanego
przepisu, a zatem inaczej niż to miało miejsce pod rządami uprzednio
obowiązującej ustawy z 1967 r., która w art. 3 wprowadzała podział opłat sądowych
na wpis i opłatę kancelaryjną. Zatem zasadność przyznania stronie opłaty
kancelaryjnej w ramach rozliczania kosztów procesu, podlega ocenie według
wskazanych wyżej kryteriów. Poniesienie opłaty kancelaryjnej w kwocie 12 złotych
w omawianym przypadku mieści się w ramach kosztów niezbędnych, albowiem jest
to opłata, którą strona musi ponieść, aby uzyskać tytuł wykonawczy w oparciu
o który będzie następnie dochodziła przyznanych jej praw na drodze postępowania
egzekucyjnego. Podzielić należy jednakże pogląd Sądu Okręgowego w zakresie
odmowy przyznania wierzycielowi kwoty 2 zł z tytułu połowy kosztów przesyłki
skierowanej do sądu, gdyż dotyczyła ona innej sprawy.
Mając na uwadze powyższe na podstawie art. 3941
§ 1 pkt 2 k.p.c. i art.
39816
k.p.c. Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.
3
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. Na koszty
złożyła się opłata od zażalenia w kwocie 30 zł, koszty zastępstwa procesowego
w kwocie 120 złotych (§ 12 ust. 2 pkt 2 w zw. z § 6 pkt 1 rozporządzenia
Ministerstwa Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat
za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów
pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu; Dz.U.
Nr 163, poz. 1349 ze zm.) oraz kwota 4 złotych tytułem kosztów wysyłki zażalenia
do Sądu. Nie uwzględniono żądania powoda o zasądzenie kwoty 3 zł tytułem
kosztów poniesionych za sporządzenie kserokopii dokumentu, gdyż ich wysokość
nie została wykazana, a nie jest to okoliczność powszechnie znana, gdyż wartość
usług kserograficznych regulowana jest cenami rynkowymi, które z uwagi na dużą
konkurencję i powszechność, są zróżnicowane. Mając na uwadze fakt, iż skarżący
wygrał sprawę w 85% (w zakresie 12 zł z żądanych 14 zł) należało mu przyznać
jedynie 85% należnych mu kosztów, tj. 85% z kwoty 154 złotych, co w zaokrągleniu
daje kwotę 131 złotych.