II CNP 67/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:12-02-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CNP 67/11
POSTANOWIENIE
Dnia 31 stycznia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Henryk Pietrzkowski
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 31 stycznia 2012 r.,
skargi S. F. i P. F.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w P.
z dnia 31 maja 2011 r.,
wydanego w sprawie z powództwa Miasta P.
przeciwko S. F. i P. F.
o eksmisję,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Skarga S. i P. F. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego w P. z dnia 31 maja 2011 r. podlegała odrzuceniu z
następujących powodów.
Skarga o stwierdzenie niezgodności orzeczenia z prawem w części
określającej jej istotę (jej treść), w której należy wykazać, że spełnia warunki
przewidziane w art. 4245
§ 1 pkt 1-6 k.p.c., powinna zawierać między innymi
wskazanie przepisu prawa, z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne
(art. 4245
§ 1 pkt 3 k.p.c.), uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody,
spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy (art. 4245
§ 1
pkt 4 k.p.c.) oraz wykazanie, że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze
innych środków prawnych nie było i nie jest możliwe (art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c.).
Tych obowiązków skarżący nie wypełnili.
Wskazać należy, że wymagania skargi opisane w art. 4245
§ 1 pkt 2 i 3
k.p.c. są niezależne od siebie i spełniają, jako istotne elementy skargi, różne
funkcje (por. postanowienie SN z dnia 27 stycznia 2006 r., III CNP 23/05, OSNC
2006, nr 7-8, poz. 140).
Uprawdopodobnienia wyrządzenia szkody polega na złożeniu
przez skarżącego oświadczenia, że szkoda wystąpiła – ze wskazaniem jej
rodzaju i rozmiaru – oraz uwiarygodnienie tego oświadczenia przez powołanie
i przedstawienie dowodów (postanowienia z dnia 11 sierpnia 2005 r., III CNP 4/05,
OSNC 2006, nr 1, poz. 16). Niezbędne jest przy tym przeprowadzenie
przekonywającego wywodu wskazującego czas powstania szkody oraz
związek przyczynowy między nią a wydaniem zaskarżonego orzeczenia
(postanowienie z dnia 31 stycznia 2006 r., IV CNP 38/05, BSN 2006, nr 4, s. 10).
Skarżące wprawdzie zawarły w skardze oświadczenie, o tym, że poniosły szkodę
materialną, nie wskazały jednak jej rozmiaru i postaci. Nie jest w tym zakresie
wystarczające podanie w skardze wartości przedmiotu zaskarżenia
(por. postanowienie SN z dnia 31 stycznia 2006 r., V CNP 21/06, nie publ.).
3
Ponadto skarżące błędnie utożsamiają szkodę, o której mowa w art. 4245
§ 1 pkt 4
k.p.c. z kosztami postępowania oraz grożącymi im kosztami związanymi
z wykonaniem zaskarżonego orzeczenia. W orzecznictwie Sądu Najwyższego
utrwalony jest pogląd, że przesłanką dopuszczalności skargi o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia jest istnienie szkody w chwili
wnoszenia skargi, a nie możliwość wystąpienia szkody w przyszłości
(por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 11 stycznia 2006 r., II CNP 13/05,
OSNC 2006, nr 6, poz. 110). Przyjmuje się też, że nie stanowią szkody
uzasadniającej wniesienie skargi koszty procesu, którymi strona została obciążona,
nawet wtedy, gdy zostały uiszczone, czego w skardze nie wykazano (por.
postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 17 listopada 2005 r., II CNP 15/05, OSNC
2006, nr 9).
Wykazanie w skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia, że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze
innych środków prawnych nie było i nie jest możliwe (art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c.)
polega na ujawnieniu i przedstawieniu tej okoliczności w sposób wyczerpujący
i niebudzący wątpliwości oraz na dowiedzeniu jej istnienia i przekonywającym
uzasadnieniu. Niezbędne jest przedstawienie analizy prawnej przepisów
dotyczących środków zaskarżenia, których zastosowanie - w odniesieniu do
zaskarżonego orzeczenia - jest niedopuszczalne lub z innych przyczyn na pewno
nie mogłoby odnieść skutku. (por. postanowienie SN z dnia 27 stycznia 2006 r.,
III CNP 23/05, OSNC 2006, nr 7-8, poz. 140). Nie jest w tym względzie
wystarczające stwierdzenie, że w sprawie nie przysługiwała skarga kasacyjna
z uwagi na wartość przedmiotu sporu (postanowienie SN z dnia 17 sierpnia 2005 r.,
I CNP 5/05, OSNC 2006, nr 1, poz. 17).
Z przytoczonych względów, na podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c., Sąd Najwyższy
orzekł jak w sentencji
jw
POSTANOWIENIE
Dnia 31 stycznia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Henryk Pietrzkowski
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 31 stycznia 2012 r.,
skargi S. F. i P. F.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w P.
z dnia 31 maja 2011 r.,
wydanego w sprawie z powództwa Miasta P.
przeciwko S. F. i P. F.
o eksmisję,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Skarga S. i P. F. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego w P. z dnia 31 maja 2011 r. podlegała odrzuceniu z
następujących powodów.
Skarga o stwierdzenie niezgodności orzeczenia z prawem w części
określającej jej istotę (jej treść), w której należy wykazać, że spełnia warunki
przewidziane w art. 4245
§ 1 pkt 1-6 k.p.c., powinna zawierać między innymi
wskazanie przepisu prawa, z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne
(art. 4245
§ 1 pkt 3 k.p.c.), uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody,
spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy (art. 4245
§ 1
pkt 4 k.p.c.) oraz wykazanie, że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze
innych środków prawnych nie było i nie jest możliwe (art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c.).
Tych obowiązków skarżący nie wypełnili.
Wskazać należy, że wymagania skargi opisane w art. 4245
§ 1 pkt 2 i 3
k.p.c. są niezależne od siebie i spełniają, jako istotne elementy skargi, różne
funkcje (por. postanowienie SN z dnia 27 stycznia 2006 r., III CNP 23/05, OSNC
2006, nr 7-8, poz. 140).
Uprawdopodobnienia wyrządzenia szkody polega na złożeniu
przez skarżącego oświadczenia, że szkoda wystąpiła – ze wskazaniem jej
rodzaju i rozmiaru – oraz uwiarygodnienie tego oświadczenia przez powołanie
i przedstawienie dowodów (postanowienia z dnia 11 sierpnia 2005 r., III CNP 4/05,
OSNC 2006, nr 1, poz. 16). Niezbędne jest przy tym przeprowadzenie
przekonywającego wywodu wskazującego czas powstania szkody oraz
związek przyczynowy między nią a wydaniem zaskarżonego orzeczenia
(postanowienie z dnia 31 stycznia 2006 r., IV CNP 38/05, BSN 2006, nr 4, s. 10).
Skarżące wprawdzie zawarły w skardze oświadczenie, o tym, że poniosły szkodę
materialną, nie wskazały jednak jej rozmiaru i postaci. Nie jest w tym zakresie
wystarczające podanie w skardze wartości przedmiotu zaskarżenia
(por. postanowienie SN z dnia 31 stycznia 2006 r., V CNP 21/06, nie publ.).
3
Ponadto skarżące błędnie utożsamiają szkodę, o której mowa w art. 4245
§ 1 pkt 4
k.p.c. z kosztami postępowania oraz grożącymi im kosztami związanymi
z wykonaniem zaskarżonego orzeczenia. W orzecznictwie Sądu Najwyższego
utrwalony jest pogląd, że przesłanką dopuszczalności skargi o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia jest istnienie szkody w chwili
wnoszenia skargi, a nie możliwość wystąpienia szkody w przyszłości
(por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 11 stycznia 2006 r., II CNP 13/05,
OSNC 2006, nr 6, poz. 110). Przyjmuje się też, że nie stanowią szkody
uzasadniającej wniesienie skargi koszty procesu, którymi strona została obciążona,
nawet wtedy, gdy zostały uiszczone, czego w skardze nie wykazano (por.
postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 17 listopada 2005 r., II CNP 15/05, OSNC
2006, nr 9).
Wykazanie w skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia, że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze
innych środków prawnych nie było i nie jest możliwe (art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c.)
polega na ujawnieniu i przedstawieniu tej okoliczności w sposób wyczerpujący
i niebudzący wątpliwości oraz na dowiedzeniu jej istnienia i przekonywającym
uzasadnieniu. Niezbędne jest przedstawienie analizy prawnej przepisów
dotyczących środków zaskarżenia, których zastosowanie - w odniesieniu do
zaskarżonego orzeczenia - jest niedopuszczalne lub z innych przyczyn na pewno
nie mogłoby odnieść skutku. (por. postanowienie SN z dnia 27 stycznia 2006 r.,
III CNP 23/05, OSNC 2006, nr 7-8, poz. 140). Nie jest w tym względzie
wystarczające stwierdzenie, że w sprawie nie przysługiwała skarga kasacyjna
z uwagi na wartość przedmiotu sporu (postanowienie SN z dnia 17 sierpnia 2005 r.,
I CNP 5/05, OSNC 2006, nr 1, poz. 17).
Z przytoczonych względów, na podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c., Sąd Najwyższy
orzekł jak w sentencji
jw