III CSK 57/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:29-11-2012
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CSK 57/12
POSTANOWIENIE
Dnia 11 kwietnia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Wojciech Katner
w sprawie ze skargi L.P. i M. P.
o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej prawomocnym
postanowieniem Sądu Powiatowego z dnia 17 lipca 1957 r.,
przy uczestnictwie Skarbu Państwa - Prezydenta Miasta N.
o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości opuszczonej,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 11 kwietnia 2012 r.,
na skutek skargi kasacyjnej skarżących
od postanowienia Sądu Okręgowego
z dnia 16 listopada 2011 r.,
odrzuca skargę kasacyjną skarżących i zasądza od
skarżących solidarnie na rzecz Skarbu Państwa Prokuratorii
Generalnej Skarbu Państwa kwotę 1800,- (jeden tysiąc osiemset)
złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 16 listopada 2011 r. Sąd Okręgowy oddalił zażalenie
L. P. i M. P. na postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 15 września 2011 r. w
sprawie przy uczestnictwie Skarbu Państwa - Prezydenta Miasta N. o wznowienie
postępowania w sprawie zakończonej prawomocnym postanowieniem Sądu
Powiatowego z dnia 17 lipca 1957 r., o stwierdzenie nabycia własności
nieruchomości opuszczonej. Postanowieniem Sądu pierwszej instancji skarga
została odrzucona, a Sąd Okręgowy potwierdził ustalenia faktyczne i uznał za
prawidłową dokonaną ocenę prawną, w szczególności odnośnie do zastosowania w
sprawie art. 407 § 1 k.p.c.
W skardze kasacyjnej skarżące zarzuciły zaskarżonemu postanowieniu
naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 407 § 1 k.p.c. poprzez jego
nieprawidłowe zastosowanie. Strona skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego
postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania wraz
z rozstrzygnięciem o kosztach postępowania.
W odpowiedzi na skargę Skarb Państwa zastępowany przez Prokuratorię
Generalną Skarbu Państwa wniósł o odrzucenie skargi, ewentualnie o odmowę jej
przyjęcia do rozpoznania albo o jej oddalenie, z zasądzeniem kosztów
postępowania kasacyjnego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu.
Skarżące, poprzez profesjonalnego pełnomocnika opierają naruszenie
przepisów postępowania w zaskarżonym postanowieniu z powołaniem się na art.
407 § 1 k.p.c. Nie zauważają jednak, że sprawa, w której wystąpiły ze skargą
o wznowienie postępowania toczyła się w postępowaniu nieprocesowym, jako
sprawa z zakresu prawa rzeczowego. Ze względu na to, że przepisy Kodeksu
postępowania cywilnego dotyczące wznowienia postępowania nie regulują
zaskarżalności skargą kasacyjną orzeczeń zapadłych w postępowaniu wywołanym
skargą o wznowienie, słusznie wskazuje Prokuratoria Generalna Skarbu Państwa
3
w odpowiedzi na skargę, że dopuszczalność skargi kasacyjnej winna być
rozpatrywana według art. 5191
§ 1 k.p.c. Przepis ten, ze względu na nadzwyczajny
charakter postępowania kasacyjnego, dotyczącego prawomocnych orzeczeń
sądowych podlega ścisłej wykładni; nie wymienia w sprawach z zakresu prawa
rzeczowego materii zaskarżonego postanowienia z dnia 16 listopada 2011 r.
W orzecznictwie Sądu Najwyższego jest reprezentowane konsekwentne
stanowisko, że art. 5191
§ 1 k.p.c. nie może być interpretowany rozszerzająco
przez uznanie postanowienia o odrzuceniu skargi o wznowienie postępowania za
mieszczące się w ramach użytego w tym przepisie terminu „postanowienia
w przedmiocie odrzucenia wniosku" (por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia
11 stycznia 2006 r., III CZ 103/05 oraz z dnia 12 czerwca 2008 r., III CZ 28/08).
W postanowieniu z dnia 15 października 2001 r., sygn. akt V CKN 357/01 Sąd
Najwyższy przyjął, że odrzucenie skargi o wznowienie postępowania nie może być
także traktowane analogicznie jak odrzucenie wniosku o wszczęcie postępowania
nieprocesowego, gdyż są to odrębne żądania procesowe; wniosek inicjuje
postępowanie nieprocesowe, a skarga o wznowienie ma charakter szczególnego
środka zaskarżenia. Posłużenie się analogią byłoby natomiast niedopuszczalne,
ponieważ nie wystąpiła w tym wypadku luka w przepisach prawa postępowania
cywilnego. Należy więc uznać, że postanowienie oddalające zażalenie na
postanowienie o odrzuceniu skargi o wznowienie postępowania prowadzonego
w trybie nieprocesowym nie jest zaskarżalne skargą kasacyjną.
Mając na uwadze powyższe względy skarga kasacyjna podlega odrzuceniu
na podstawie art. 3986
§ 3 k.p.c.; rozstrzygnięcie o kosztach postępowania
kasacyjnego zostało oparte na podstawie art. 520 § 3 w związku z art. 391 § 1, art.
39821
i art. 13 § 2 k.p.c.
jw
POSTANOWIENIE
Dnia 11 kwietnia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Wojciech Katner
w sprawie ze skargi L.P. i M. P.
o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej prawomocnym
postanowieniem Sądu Powiatowego z dnia 17 lipca 1957 r.,
przy uczestnictwie Skarbu Państwa - Prezydenta Miasta N.
o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości opuszczonej,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 11 kwietnia 2012 r.,
na skutek skargi kasacyjnej skarżących
od postanowienia Sądu Okręgowego
z dnia 16 listopada 2011 r.,
odrzuca skargę kasacyjną skarżących i zasądza od
skarżących solidarnie na rzecz Skarbu Państwa Prokuratorii
Generalnej Skarbu Państwa kwotę 1800,- (jeden tysiąc osiemset)
złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 16 listopada 2011 r. Sąd Okręgowy oddalił zażalenie
L. P. i M. P. na postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 15 września 2011 r. w
sprawie przy uczestnictwie Skarbu Państwa - Prezydenta Miasta N. o wznowienie
postępowania w sprawie zakończonej prawomocnym postanowieniem Sądu
Powiatowego z dnia 17 lipca 1957 r., o stwierdzenie nabycia własności
nieruchomości opuszczonej. Postanowieniem Sądu pierwszej instancji skarga
została odrzucona, a Sąd Okręgowy potwierdził ustalenia faktyczne i uznał za
prawidłową dokonaną ocenę prawną, w szczególności odnośnie do zastosowania w
sprawie art. 407 § 1 k.p.c.
W skardze kasacyjnej skarżące zarzuciły zaskarżonemu postanowieniu
naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 407 § 1 k.p.c. poprzez jego
nieprawidłowe zastosowanie. Strona skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego
postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania wraz
z rozstrzygnięciem o kosztach postępowania.
W odpowiedzi na skargę Skarb Państwa zastępowany przez Prokuratorię
Generalną Skarbu Państwa wniósł o odrzucenie skargi, ewentualnie o odmowę jej
przyjęcia do rozpoznania albo o jej oddalenie, z zasądzeniem kosztów
postępowania kasacyjnego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu.
Skarżące, poprzez profesjonalnego pełnomocnika opierają naruszenie
przepisów postępowania w zaskarżonym postanowieniu z powołaniem się na art.
407 § 1 k.p.c. Nie zauważają jednak, że sprawa, w której wystąpiły ze skargą
o wznowienie postępowania toczyła się w postępowaniu nieprocesowym, jako
sprawa z zakresu prawa rzeczowego. Ze względu na to, że przepisy Kodeksu
postępowania cywilnego dotyczące wznowienia postępowania nie regulują
zaskarżalności skargą kasacyjną orzeczeń zapadłych w postępowaniu wywołanym
skargą o wznowienie, słusznie wskazuje Prokuratoria Generalna Skarbu Państwa
3
w odpowiedzi na skargę, że dopuszczalność skargi kasacyjnej winna być
rozpatrywana według art. 5191
§ 1 k.p.c. Przepis ten, ze względu na nadzwyczajny
charakter postępowania kasacyjnego, dotyczącego prawomocnych orzeczeń
sądowych podlega ścisłej wykładni; nie wymienia w sprawach z zakresu prawa
rzeczowego materii zaskarżonego postanowienia z dnia 16 listopada 2011 r.
W orzecznictwie Sądu Najwyższego jest reprezentowane konsekwentne
stanowisko, że art. 5191
§ 1 k.p.c. nie może być interpretowany rozszerzająco
przez uznanie postanowienia o odrzuceniu skargi o wznowienie postępowania za
mieszczące się w ramach użytego w tym przepisie terminu „postanowienia
w przedmiocie odrzucenia wniosku" (por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia
11 stycznia 2006 r., III CZ 103/05 oraz z dnia 12 czerwca 2008 r., III CZ 28/08).
W postanowieniu z dnia 15 października 2001 r., sygn. akt V CKN 357/01 Sąd
Najwyższy przyjął, że odrzucenie skargi o wznowienie postępowania nie może być
także traktowane analogicznie jak odrzucenie wniosku o wszczęcie postępowania
nieprocesowego, gdyż są to odrębne żądania procesowe; wniosek inicjuje
postępowanie nieprocesowe, a skarga o wznowienie ma charakter szczególnego
środka zaskarżenia. Posłużenie się analogią byłoby natomiast niedopuszczalne,
ponieważ nie wystąpiła w tym wypadku luka w przepisach prawa postępowania
cywilnego. Należy więc uznać, że postanowienie oddalające zażalenie na
postanowienie o odrzuceniu skargi o wznowienie postępowania prowadzonego
w trybie nieprocesowym nie jest zaskarżalne skargą kasacyjną.
Mając na uwadze powyższe względy skarga kasacyjna podlega odrzuceniu
na podstawie art. 3986
§ 3 k.p.c.; rozstrzygnięcie o kosztach postępowania
kasacyjnego zostało oparte na podstawie art. 520 § 3 w związku z art. 391 § 1, art.
39821
i art. 13 § 2 k.p.c.
jw