Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 82/12
POSTANOWIENIE
Dnia 20 lipca 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Zbigniew Kwaśniewski (przewodniczący)
SSN Anna Owczarek (sprawozdawca)
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie z wniosku J. K. i W. K.
przy uczestnictwie B. S. i R. S.
o częściowy podział majątku wspólnego B. S. i Z. S.
oraz o zniesienie współwłasności nieruchomości,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 20 lipca 2012 r.,
zażalenia wnioskodawców
na postanowienie Sądu Okręgowego w P.
z dnia 20 maja 2011 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 20 maja 2011 r. odrzucił skargę
kasacyjną wnioskodawców wobec nieuzupełnienia mimo wezwania braków
formalnych skargi poprzez dołączenie jej czwartego odpisu.
W zażaleniu na to postanowienie skarżący zarzucili naruszenie art. 3986
§ 1
k.p.c. poprzez uznanie, że skarga kasacyjna wnioskodawców nie spełnia wymagań
przewidzianych w art. 3984
§ 2 k.p.c., gdyż wnioskodawcy dołączyli brakujący jeden
odpis skargi kasacyjnej wysyłając go do Sądu Okręgowego. W konkluzji wnieśli o
uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego
rozpoznania Sądowi Okręgowemu.
Sąd Najwyższy zważył:
Zgodnie z art. 3984
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. skarga kasacyjna
powinna czynić zadość wymaganiom przewidzianym dla pisma procesowego.
Do skargi kasacyjnej dołącza się także dwa jej odpisy przeznaczone do akt Sądu
Najwyższego oraz dla Prokuratora Generalnego, chyba że sam wniósł skargę.
Wobec tego, że w sprawie brało udział dwóch uczestników postępowania
wskazane przepisy (art. 128 w zw. z art. 3984
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.
i jako samodzielna art. 3984
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.) nakładały na
skarżących obowiązek dołączenia do skargi kasacyjnej czterech jej odpisów.
Składając skargę kasacyjną wnioskodawcy dołączyli trzy odpisy co oznacza,
że nie zadośćuczynili wymaganiom ustawy (art. 3984
§ 3 k.p.c.). W następstwie
wszczętego postępowania naprawczego wnioskodawcy zostali zobowiązani do
uiszczenia opłaty sądowej i złożenia jednego brakującego odpisu w terminie
tygodniowym pod rygorem odrzucenia skargi. Z akt sprawy wynika, że opłata
została wniesiona, ale odpis nie został dostarczony w zakreślonym terminie, który
upływał 22 kwietnia 2011 r. Termin uważa się za zachowany, jeżeli w oznaczonym
czasie pismo procesowe wpłynie do sądu, tj. zostanie złożone w biurze podawczym
sądu lub zostanie oddane w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego
(art. 165 § 2 k.p.c.) - w pierwszym wypadku decyduje prezentata, w drugim datę
ustala się na podstawie dowodu nadania przesyłki pocztowej (por. postanowienie
3
Sądu Najwyższego z dnia 6 maja 1988 r., IV PZ 39/88, OSP 1989, nr 7-8, poz. 384,
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 7 listopada 2008 r. IV CZ 86/08 niepubl.).
Twierdzenie skarżących, że brakujący odpis skargi kasacyjnej został w terminie
nadany zwykłą przesyłką pocztową nie zostało wykazane. Pełnomocnik skarżących
nie przedstawił dowodu jej nadania, a samo oświadczenie nie może być uznane za
wystarczające. W aktach sprawy znajduje się wprawdzie dodatkowy odpis skargi
kasacyjnej wnioskodawców, ale złożony przez nich w sądzie pierwszej instancji,
tj. Sądzie Rejonowym P. w dniu 9 maja 2011r. jako załącznik do pisma
procesowego zatytułowanego „Wniosek o zabezpieczenie”. Pośrednio potwierdza
to oświadczenie pełnomocnika, że odpis skargi przekazał mocodawcom celem
przedstawienia w Sądzie. Niemniej został on złożony po upływie zakreślonego
terminu i w Sądzie niewłaściwym. Fakt czy niedopełnienie obowiązku procesowego
zakreślonego zarządzeniem wydanym w postępowaniu naprawczym nastąpiło na
skutek błędnego pouczenia przez pełnomocnika czy omyłki wnioskodawców
dla odrzucenia skargi jest pozbawiony prawnego znaczenia.
Mając na uwadze powyższe Sąd Najwyższy na mocy art. 3941
§ 1 i 3 w zw.
z art. 39814
k.p.c. w zw. Z art. 13 § 2 k.p.c., w braku uzasadnionych podstaw,
oddalił zażalenie.
jw