Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: KIO/505/11
WYROK
z dnia 24 marca 2011 r.
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Małgorzata Rakowska


Protokolant: Rafał Komoń
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 marca 2011 r. w Warszawie odwołania wniesionego
w dniu 7 marca 2011 r. przez wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie
zamówienia, tj. Strabag Sp. z o.o., ul. Parzniewska 10, 05-800 Pruszków (lider) i
Strabag AG, Ortenburgerstrasse 27, 9800 Spittal, Austria w postępowaniu prowadzonym
przez Gminę Miasta Gdańska reprezentowaną przez Gdańskie Inwestycje Komunalne
Sp. z o.o., ul. Kartuska 6, 80-103 Gdańsk,

przy udziale wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia, tj.
WARBUD S.A., Al. Jerozolimskie 162 A, 02-342 Warszawa (lider); Eurovia Polska S.A.,
ul Szwedzka 5, Bielany Wrocławskie, 55-040 Kobierzyce i Eurovia CS a.s. Narodni 10,
113 19 Praha 1, Czechy zgłaszających przystąpienie do postępowania odwoławczego po
stronie odwołującego,
orzeka:

1. oddala odwołanie,

2. kosztami postępowania obciąża wykonawców wspólnie ubiegających się o
udzielenie zamówienia, tj. Strabag Sp. z o.o., ul. Parzniewska 10, 05-800
Pruszków (lider) i Strabag AG, Ortenburgerstrasse 27, 9800 Spittal, Austria i
nakazuje:
1) zaliczyć na rzecz Urzędu Zamówień Publicznych koszty w wysokości
20 000 zł 00 gr (słownie: dwadzieścia tysięcy złotych zero groszy) z kwoty
wpisu uiszczonego przez wykonawców wspólnie ubiegających się o
udzielenie zamówienia, tj. Strabag Sp. z o.o., ul. Parzniewska 10, 05-800
Pruszków (lider) i Strabag AG, Ortenburgerstrasse 27, 9800 Spittal,
Austria,

2) dokonać wpłaty kwoty 4 390 zł 12 gr (słownie: cztery tysiące trzysta
dziewięćdziesiąt złotych dwanaście groszy) przez wykonawców wspólnie
ubiegających się o udzielenie zamówienia, tj. Strabag Sp. z o.o.,
ul. Parzniewska 10, 05-800 Pruszków (lider) i Strabag AG,
Ortenburgerstrasse 27, 9800 Spittal, Austria na rzecz Gminy Miasta
Gdańska reprezentowanej przez Gdańskie Inwestycje Komunalne Sp.
z o.o., ul. Kartuska 6, 80-103 Gdańsk, stanowiącej uzasadnione koszty
strony poniesione z tytułu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa,
wynagrodzenia pełnomocnika oraz kosztów dojazdu na rozprawę


Stosownie do art. 198 a i 198 b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień
publicznych (tj.: Dz. U. z 2010 r., Nr 113, poz. 759 z późn. zm.) na niniejszy wyrok –
w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Gdańsku.


Przewodniczący:

………………………………

Sygn. akt: KIO/505/11

U z a s a d n i e n i e

Gmina Miasta Gdańska, zwane dalej „Zamawiającym”, działając na podstawie
przepisów ustawy dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (tj.: Dz. U. z 2010
r., Nr 113, poz. 759 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą Pzp”, wszczęła, w trybie przetargu
ograniczonego, postępowanie o udzielenie zamówienia na „Wykonanie robót budowlanych w
ramach przedsięwzięcia: Połączenia dróg krajowych – Trasa Sucharskiego. Zadanie II.
Odcinek Węzeł Wosia Budzysza – Węzeł Ku Ujściu”.
Ogłoszenie o przedmiotowym zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku
Urzędowym Unii Europejskiej z dnia 20 lipca 2010 r., nr 2010/S 138-212126..
W dniu 28 lutego 2011 r. Zamawiający przekazał wykonawcom wspólnie ubiegającym
się o udzielnie zamówienia, tj. Strabag Sp. z o.o. z siedzibą w Pruszkowie (lider) i Strabag
AG z siedzibą w Austrii, zwanych dalej „Odwołującym”, zaproszenie do zoczenia oferty wraz
z Specyfikacją Istotnych Warunków Zamówienia, zwaną dalej „SIWZ”
W dniu 10 marca 2011 r. (pismem z tej samej daty) Odwołujący wniósł odwołanie do
Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej (wpływ pisma do Zamawiającego w dniu 10 marca
2011 r.) wobec treści SIWZ, zarzucając Zamawiającemu, iż dokonany prze niego opis
przedmiotu zamówienia narusza przepisy ustawy Pzp, a w szczególności:
1. art. 7 ust 1 ustawy Pzp poprzez naruszenie przez Zamawiającego zasad uczciwej
konkurencji, w szczególności poprzez zaniechanie przekazania kompletnej
Dokumentacji Projektowej, w oparciu, o którą wykonawcy będą mogli złożyć
porównywalne i konkurencyjne oferty,
2. art. 29 ust 1 i 2 ustawy Pzp poprzez opisanie przez Zamawiającego w sposób
niejednoznaczny i niewystarczająco precyzyjny przedmiotu zamówienia, jak również
nałożenie na wykonawców obowiązku samodzielnego uzupełnienia opisu przedmiotu
zamówienia, tj. Dokumentacji Projektowej przed złożeniem oferty,
3. art.. 674 i 651 kodeksu cywilnego w zw. z art. 14 i art. 139 ustawy Pzp poprzez
przerzucenie na Wykonawcę obowiązku sprawdzenia wad w Dokumentacji
Projektowej, sporządzonej przez Zamawiającego,
4. art. 353¹ kodeksu cywilnego w zw. z art. 354 § 2 kodeksu cywilnego w zw. z art. 647
kodeksu cywilnego i w zw. z art. 14 i art. 139 ustawy Pzp poprzez zastosowanie
zapisów SIWZ ograniczających prawo wykonawcy dostępu do placu budowy, co jest
sprzeczne z naturą stosunku cywilnego jakim jest umowa o roboty budowlane, w
ramach której strony winny współdziałać przy realizacji zamówienia.
Jednocześnie Odwołujący wniósł o modyfikację SIWZ, tj.:

1. załącznika nr 3 do SIWZ Warunku Umowne – Subklauzula 1.8 [Opieka nad
dokumentami i ich dostarczenie], poprzez wykreślenie wskazanej w odwołaniu frazy;
2. załącznika nr 3 do SIWZ Warunku Umowne – Subklauzula 17.3 [Zagrożenia
stanowiące ryzyko Zamawiającego] poprzez przywrócenie podpunktu (g);
3. załącznika nr 3 do SIWZ Warunku Umowne – Subklauzula 4.7 [Wytyczenie], poprzez
dodanie do jej brzmienia zapisu o określonej treści;
4. załącznika nr 3 do SIWZ Warunku Umowne – Subklauzula 8.9, poprzez usunięcie z
jej treści określonej frazy;
5. Projektu Wykonawczego część 2.4 „Wzmocnienie podłoża gruntowego”, poprzez
wykreślenie na stronie 12 wskazanej frazy;
6. załącznika nr 3 do SIWZ Warunku Umowne – Subklauzula 2.1 [Prawo dostępu do
Placu Budowy], poprzez uzupełnienie obecnego brzmienia;
7. załącznika nr 3 do SIWZ Warunku Umowne – Subklauzula 11.5 [Zabranie wadliwej
części robót], poprzez wykreślenie frazy.
Pismem z dnia 11 marca 2011 r. Zamawiający wezwał wykonawców do przystąpienia
do postępowania odwoławczego toczącego się w wyniku wniesienia odwołania, przekazując
jednocześnie kopię odwołania (przedmiotowe pismo wykonawcy wspólnie ubiegający się o
udzielenie zamówienia, tj. Warbud S.A. z siedzibą w Warszawie, Eurovia Polska S.A. z
siedzibą w Kobierzycach i Eurovia CS a.s. z siedzibą w Czechach, zwani dalej „konsorcjum
Warbud”, otrzymali w tej samej dacie).
W dniu 14 marca 2011 r. (pismem z tej samej daty) konsorcjum Warbud przystąpiło
do postępowania odwoławczego, po stronie Zamawiającego, przekazując kopie
przystąpienia Odwołującemu i Zamawiającemu.
W dniu 22 marca 2011 r. Zamawiający wniósł odpowiedź na odwołanie, wnosząc o
jego oddalenie w całości.


Uwzględniając dokumentację z przedmiotowego postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego, w tym postanowienia SIWZ, a w szczególności postanowienia
warunków umowy, jak również biorąc pod uwagę oświadczenia i stanowiska Stron oraz
Przystępującego złożone podczas rozprawy, skład orzekający Izby zważył co następuje:

Izba nie znalazła podstaw do odrzucenia odwołania w związku z tym, iż nie została
wypełniona żadna z przesłanek negatywnych, uniemożliwiających merytoryczne rozpoznanie
odwołania, wynikających z art. 189 ust. 2 ustawy Pzp.

Mając na uwadze powyższe skład orzekający Izby merytorycznie rozpoznał złożone
odwołanie, uznając iż odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zarzuty dotyczące błędnego opis przedmiotu zamówienia i przerzucenia
odpowiedzialności na wykonawcę sprawdzenia wad dokumentacji, a więc naruszenia art. 29
ust. 1 i 2 oraz art. 31 ustawy Pzp, jak również naruszenia art. 647 i 651 k.c. w zw. z art. 14 i
139 ustawy Pzp oraz naruszenia art. 353¹ k.c. w związku z art. 647 k.c. w zw. z art. 14 i 139
ustawy Pzp oraz art. 7 ustawy Pzp nie potwierdziły się
Niewątpliwym jest, iż przepisy ustawy Pzp, w tym art. 29 ustawy Pzp, wyznaczają
sposób dokonywania opisu przedmiotu zamówienia. Tak więc przedmiot zamówienia
powinien być opisany w sposób jednoznaczny i wyczerpujący, pozwalający wykonawcom na
zidentyfikowanie co jest przedmiotem zamówienia, jak i stwierdzenie, że wszystkie elementy
istotne dla wykonania zamówienia zostały w nim uwzględnione, a co w konsekwencji ma
pozwolić na przygotowanie oferty i obliczenie ceny z uwzględnieniem wszystkich czynników
wpływających na cenę składanej oferty, przy czym nie może być on opisany w taki sposób,
który mógłby utrudnić uczciwą konkurencję. Zamawiający, opisując przedmiot zamówienia
publicznego na roboty budowlane – zgodnie z art. 31 ustawy Pzp - dokonuje tego za pomocą
dokumentacji projektowej oraz specyfikacji technicznej wykonania i odbioru robót
budowlanych. Natomiast zakres i formę dokumentacji projektowej wyznacza rozporządzenie
Ministra infrastruktury z dnia 2 września 2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy
dokumentacji projektowej, specyfikacji technicznych wykonania i odbioru robót budowlanych
oraz programu funkcjonalno-użytkowego (Dz. U. z 2004 r., Nr 202, poz. 2072 z późn. zm.)
W niniejszym stanie faktycznym – co jest bezsporne - Zamawiający opisał przedmiot
zamówienia w punkcie III SIWZ „Opis przedmiotu zamówienia”, wskazując iż jego zakres
szczegółowo określa dokumentacja projektowa (budowlana i wykonawcza), natomiast
szczegółowe wymagania dotyczące realizacji robót zawiera Specyfikacja techniczna
wykonania i odbioru robót budowlanych. Dokumenty te, w tym także dokumentacja
projektowa, wraz z zaproszeniem do złożenia oferty zostały przekazane wszystkim
wykonawcom, którzy spełnili postawione przez Zamawiającego warunki udziału w
postępowaniu. Wszyscy wykonawcy dysponują więc takim samym opisem przedmiotu
zamówienia. Przedmiot zamówienia został opisany w sposób jednoznaczny i spójny, a
odwołujący nie wykazał w tym zakresie żadnych sprzeczności.
Odnośnie zarzutu dotyczącego treści części 2.4 projektu wykonawczego stwierdzić
należy, iż wykonawcy mogą samodzielnie zdecydować o zastosowaniu przewidzianej przez
Zamawiającego i zawartej w dokumentacji projektowej technologii wykonania danych prac,
bądź też zastosować inną technologię wskazaną jako alternatywna, przy czym wówczas
zobowiązani są „opracować dla niej rozwiązanie zastępcze na poziomie projektu

wykonawczego w oparciu o własne badania uzupełniające na etapie realizacji” (załącznik nr
9 do SIWZ). Możliwość wyboru technologii alternatywnej nie może być utożsamiana – wbrew
twierdzeniom Odwołującego - z błędnym opisem przedmiotu zamówienia i nie oznacza, iż
opis przedmiotu zamówienia jest niepełny czy też niejednoznaczny, a stanowi jedynie
podstawę do zastosowania innej technologii niż zaprojektowana przez Zamawiającego.
Zamawiający, przewidując możliwość zastosowania technologii alternatywnych nie nakłada
jednocześnie na wykonawcę obowiązku zastosowania takiej technologii, a stosowne badania
mają zostać przeprowadzone dopiero na etapie realizacji zamówienia, a nie – jak podnosił
Odwołujący - na etapie przygotowywania i składania oferty. Tak więc to wykonawca
decydując się na zastosowanie określonej technologii alternatywnej zobowiązany jest
skalkulować związane z tym ryzyka i uwzględnić je w cenie oferty, mając przy tym pełną
dowolność w zakresie jej wyboru. W tym zakresie Zamawiający nie naruszył więc przepisów
ustawy Pzp.
Nieuprawnionym jest także zarzut Odwołującego, iż sporządzona przez
Zamawiającego dokumentacja projektowa jest niekompletna. To Zamawiający przygotowuje
dokumentację projektową i ponosi za nią odpowiedzialność. Nie zwalnia to jednak
wykonawcy od dołożenia należytej staranności przy realizacji umowy, w tym także od
obowiązku weryfikowania prawidłowości sporządzonej dokumentacji. To wykonawca jest
zobowiązany – w myśl przepisów k.c. (art. 651 k.c.) - do niezwłocznego informowania
Zamawiającego (inwestora) o niemożliwości realizacji inwestycji na podstawie otrzymanego
projektu lub też o tym, że realizacja inwestycji na podstawie otrzymanego projektu
spowoduje powstanie obiektu wadliwego, przy czym w tym drugim wypadku „chodzi
wyłącznie o sytuacje, w których stwierdzenie nieprawidłowości dostarczonej dokumentacji
nie wymaga specjalistycznej wiedzy z zakresu projektowania” (wyrok SN z dnia 27 marca
2000 r., sygn. akt III CKN 629/98). Zobowiązany jest więc do poinformowania
Zamawiającego o tych okolicznościach, a dołożenie należytej staranności w tym względzie
zwalania go od współodpowiedzialności za wady robót budowlanych wynikające z
wadliwości projektu. Kwestionowane postanowienia warunków umowy, wbrew twierdzeniom
Odwołującego, nie nakładają na wykonawcę obowiązku badania dokumentacji celem
wykrycia wszelkich jej błędów na etapie przygotowywania oferty. Natomiast odnoszą się w
istocie do przewidywanego w umowie podziału ryzyk i odpowiedzialności stron umowy. Tak
więc kwestionowane przez Odwołującego zapisy subklauzul (1.8; 8.9; 17.3; 4.7) nie stanowią
potwierdzenia na to, iż dokumentacja projektowa jest niepełna. Przewidują one jedynie
podział ryzyk w przypadku realizacji przedmiotowej umowy, nie wyłączając jednocześnie
odpowiedzialności Zamawiającego za sporządzoną dokumentację projektową. Sytuacje
opisane w kwestionowanych subklauzulach odnoszą się jedynie do mogących powstać
zagrożeń realizacji zamówienia, przewidywanych ryzyk i nie mogą być interpretowane w

oderwaniu od pozostałych subklauzul, a przede wszystkim od całej treści zawieranej umowy
(warunków umowy).
Art. 353¹ k.c. określa granice swobody umów, a skutkiem przekroczenia granicy
swobody umów jest uznanie czynności prawnej za dokonaną poza zakresem ustawowej
kompetencji, a więc nieważną w całości lub części. Dysproporcja pomiędzy określonymi w
umowie wzajemnymi świadczeniami stron nie stanowi dostatecznej przesłanki do uznania
umowy za sprzeczną z prawem. Umowy zawierane w wyniku przeprowadzenia
postępowania o udzielenie zamówienia publicznego są zbliżone w swym charakterze do
umów adhezyjnych (wyroki KIO z dnia: 16 czerwca 2009 r., sygn. akt KIO/UZP 694/09 oraz
26 listopada 2009 r.,nsygn. akt KIO/UZP 1547/09), a wynika to, co do zasady, nie z przewagi
ekonomicznej jednej ze stron umowy, co jest regułą w przypadku umów adhezyjnych, ale z
tego, iż to Zamawiający działa w interesie publicznym. Tak więc na gruncie ustawy Pzp
mamy do czynienia ze swoistym ograniczeniem swobody umów, określonej w art. 353¹ k.c.,
które znajduje odzwierciedlenie w treści zawieranej umowy. „Zgodnie z charakterem
zobowiązania publicznego zamawiający może się starać przenieść odpowiedzialność na
wykonawców, a nawet w ramach swobody umów wręcz narzucić pewne postanowienia
umowy we wzorze umowy, a wykonawca może nie złożyć oferty na takich właśnie
warunkach. Natomiast składając ofertę musi wziąć pod uwagę rozszerzony zakres ryzyk i
odpowiednio zabezpieczyć swoje interesy kalkulując cenę ofertową” (wyrok SO we
Wrocławiu z dnia 14 kwietnia 2008 r. w sprawie o sygn. akt X Ga 67/08). Oznacza to więc, iż
nie jest właściwym utożsamianie przez Odwołującego ryzyk związanych z realizacją umowy,
w tym przede wszystkim ich podziału pomiędzy strony stosunku zobowiązaniowego z
naruszeniem zasady równości stron danego stosunku zobowiązaniowego. To bowiem
Odwołujący, sporządzając ofertę i kalkulując jej cenę, powinien w niej ująć także koszt
dodatkowych ryzyk związanych z wykonaniem przedmiotu zamówienia. Zaoferowana przez
niego cena ofertowa powinna więc zabezpieczać jego interesy niezależnie od tego jak duże
ryzyko zostanie mu przypisane. Tak więc, o ile nie występują przesłanki wynikające z art.
3531 k. c., powyższe nie uchybia zasadzie swobody umów, gdyż to wykonawca, może nie
złożyć oferty na ustalonych przez zamawiającego warunkach. A wystąpienia tych
przesłanek, tj. zaistnienia sytuacji, w której treść i cel stosunku zobowiązaniowego, który ma
powstać pomiędzy stronami, sprzeciwiałby się właściwości tego stosunku, ustawie oraz
zasadom współżycia społecznego Odwołujący nie wykazał. W swej argumentacji odwołał się
niewątpliwie do najbardziej niejasnych - co podkreślane jest w literaturze przedmiotu – z
przesłanek zawartych w art. 353¹ k.c., tj. sprzeczności z naturą stosunku zobowiązaniowego,
łącząc ją z naruszeniem 354 § 2 k.c. w zw. z art. 647 k.c. i stawiając akcent na obowiązek
współdziałania stron danego zobowiązania. Niewątpliwym jest, iż przy wykonywaniu danego
zobowiązania, a więc przy realizacji przedmiotu niniejszej umowy, strony (zamawiający i

wykonawca) zobowiązane są współdziałać o ile takie współdziałanie jest potrzebne.
Zamawiający zobowiązany jest do przekazania terenu budowy i teren ten – w myśl zapisów
subklauzuli 2.1 [Prawo dostępu do placu budowy] – zostanie przekazany wykonawcy w
określonym terminie „prawo i władanie Terenem Budowy w terminie 14 dni od podpisania
Aktu Umowy”. Tak więc podnoszenie, w chwili obecnej, zarzutu nieterminowego przekazania
Placu Budowy i akcentowanie rzekomych konsekwencji jakie z tego tytułu ma ponieść
wykonawca, wobec jednoznacznych sformułowań warunków umowy jest nieuprawnione,
zwłaszcza że Harmonogram, który ma stanowić rzekomą przeszkodę w udostępnieniu placu
budowy, w istocie taką przeszkodą nie jest, ponieważ – wbrew twierdzeniom Odwołującego
– treść klauzuli nie odnosi się do zatwierdzonego harmonogramu, a jedynie przedłożonego
harmonogramu, nie wyłączając możliwości przekazania całego placu budowy. Obawy
odwołującego, iż plac budowy, na skutek zaistnienia kwestionowanych zapisów, nie zostanie
mu udostępniony są nieuzasadnione. Zamawiający wyłaniając wykonawcę w wyniku
postępowania o zamówienie publiczne i zawierając z wybranym wykonawcą umowę jest
przecież zainteresowany jej sprawnym i terminowym wykonaniem.
Zamawiający ma obowiązek traktowania wszystkich potencjalnych wykonawców na
równych prawach, a dyskryminacyjnych charakter ma miejsce wówczas, gdy w danym
postępowaniu dochodzi do wyłączenia określonej kategorii potencjalnych wykonawców. W
niniejszym postępowaniu przedmiot zamówienia jest opisany w taki sam sposób dla
wszystkich potencjalnych wykonawców, do wszystkich odnoszą się te same dokumenty, w
tym m.in. SIWZ i warunki umowy. W ocenie Izby nie doszło więc do naruszenia treści tego
przepisu

Izba nie stwierdziła także naruszenia, powoływanego przez Przystępującego, art. 58
k.c. Nie wystarczy bowiem powołać się na naruszenie art. 58 k.c., ale należy jednoznacznie
wskazać na czym owa sprzeczność polega, a więc podać sprzeczność z normą o treści
merytorycznie określonej, wskazując taką która nakazuje czy też zakazuje w określony
sposób postąpić, a zarówno Odwołujący, jak i Przystępujący tego nie uczynili.

Izba nie stwierdziła także naruszenia art. 150 ust. 2 ustawy Pzp. Jak bowiem wynika z
treści kwestionowanej subklauzuli (11.5) faktycznie nie dotyczy ona „zabezpieczenia
należytego wykonania umowy” w rozumieniu przepisów ustawy Pzp, a jedynie, jak podniósł
Zamawiający na rozprawie, stanowi swoisty rodzaj kaucji wymaganej od wykonawcy w
przypadku powstania sytuacji, w której nie jest możliwe usunięcie wady lub szkody na palcu
budowy i za zgodą zamawiającego dane urządzenie ma zostać z niego zabrane z
jednoczesnym „zabezpieczenia wykonania o pełny koszt wymiany tych egzemplarzy”. W tym
miejsc należy odróżnić pojęcie „zabezpieczenia należytego wykonania umowy” w rozumieniu

ustawy Pzp od pojęcia „zabezpieczenia wykonania” przewidzianej w treści kwestionowanej
subklauzuli. „Zabezpieczenia wykonania” - jak wynika z treści subklazuli – służy
zabezpieczeniu wymiany egzemplarzy urządzeń, stanowiących już własność
zamawiającego. Nie może być więc taktowane jako „zabezpieczenia należytego wykonania
umowy”, którego wysokość oraz forma byłyby wprost ustalona w umowie. Inny jest także cel
„zabezpieczenia należytego wykonania umowy”.
Tym samym zarzut ten nie potwierdził się.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp oraz § 5
ust. 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości
wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich
rozliczania (tj.: Dz. U. z 2010 r., Nr 113, poz. 759 z późn. zm.), tj. stosownie do wyniku
postępowania, uwzględniając koszty poniesione przez Zamawiającego z tytułu opłaty
skarbowej od pełnomocnictwa, wynagrodzenia pełnomocnika oraz dojazdu na rozprawę w
wysokości 4 390, 12 zł, na podstawie faktur złożonych do akt sprawy.

Przewodniczący:
………………………………