Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 marca 2015 r.

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Mirosława Molenda-Migdalewicz

Protokolant: star. sekr. sądowy Katarzyna Awsiukiewicz

po rozpoznaniu w dniu 11 marca 2015 r. w Legnicy

sprawy z wniosku H. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o emeryturę

na skutek odwołania

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 15 lipca 2014 r.

znak (...)

I.  zmienia decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. z dnia 15 lipca 2014 r. roku znak (...) w ten sposób, że przyznaje wnioskodawcy H. K. prawo do emerytury od 29 lipca 2014 r.,

II.  stwierdza, iż organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za opóźnienie w przyznaniu prawa do świadczenia.

Sygn. akt VU 2627/14

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. na mocy decyzji z dnia 15 lipca 2014 r., znak (...) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 13 czerwca 2014r. odmówił wnioskodawcy H. K. prawa do emerytury.

W uzasadnieniu organ rentowy podał, powołując się na art. 184 ust.1 i 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz na § 4 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, iż wnioskodawca nie udowodnił żadnego okresu pracy w szczególnych warunkach oraz, że na dzień wydania decyzji nie osiągnął wymaganego wieku 60 lat.

Zdaniem organu rentowego ubezpieczony w dniu wejścia w życie ustawy ( 01 styczeń 1999r. ) udowodnił 27 lat, 2 miesiące i 16 dni stażu sumarycznego oraz nie udowodnił żadnego okresu pracy w warunkach szczególnych wobec wymaganych 15 lat.

Zakład nie uznał za pracę wykonywaną w warunkach szczególnych:

- od 26 kwietnia 1976r. do 31 lipca 1981r. w (...) Zakład (...) w L. na stanowisku malarza zabezpieczeń przeciwkorozyjnych ( w tym praca na eksporcie od 21 października 1980r. do 21 marca 1981r. na stanowisku blacharza- izolera ) na podstawie świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach, ponieważ nie określono charakteru pracy zgodnie z wykazem, działem i pozycją Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze oraz stanowisko pracy nie zostało określone zgodnie z wykazem, działem, pozycją i punktem zarządzenia resortowego,

- od 04 sierpnia 1981r. do 29 lutego l996r., na stanowisku malarza antykorozyjnego, montera rusztowań; od 07 kwietnia 1997r. do 14 czerwca 1997r. na stanowisku malarza antykorozyjnego w Zakładach (...) sp. z o.o. Zakład (...) we W. na podstawie świadectwa, ponieważ nie określono charakteru pracy zgodnie z wykazem, działem i pozycją Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze oraz stanowisko pracy nie zostało określone zgodnie z wykazem, działem, pozycją i punktem zarządzenia resortowego,

- od 24 czerwca 1997r. do 31 stycznia 1998r.w Przedsiębiorstwie Usług (...) s. c. P., na podstawie świadectwa pracy z dnia 02 lutego 1998r., ponieważ nie określono charakteru pracy zgodnie z wykazem, działem i pozycją Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze oraz nie powołano się na to rozporządzenie.

Zakład nie uwzględnił do ogólnego stażu okresów: od 01 stycznia 1982r. do 15 czerwca 1982r., od 27 lipca 1987r. do 16 września 1987r., od 26 września 1987r. do 31 października 1987r., od 01 sierpnia 1988r. do 31 grudnia 1988r. z tytułu zatrudnienia w Przedsiębiorstwie Produkcyjno-Usługowym (...) sp. z o.o. we W., ponieważ w zaświadczeniu o wynagrodzeniu i zatrudnieniu z dnia 22 sierpnia 2001r. brak jest wynagrodzenia za w/w okresy.

W odwołaniu od powyższej decyzji ZUS wnioskodawca domagał się zmiany zaskarżonej decyzji i przyznania prawa do emerytury, podnosząc, iż przez cały okres pracował w szczególnych warunkach jako malarz antykorozyjny. Zakłady pracy nie istnieją, dlatego też nie może przedłożyć poprawnie wystawionych dokumentów.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie podtrzymując w całości treść zaskarżonej decyzji i argumenty w niej przedstawione.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

H. K., ur. (...), wykształcenie zasadnicze zawodowe w zawodzie leśnik, zawód wykonywany malarz.

Na dzień 01 stycznia 1999r. udowodnił 27 lat, 2 miesiące i 16 dni okresów składkowych i nieskładkowych.

Nie przystąpił do OFE.

Wiek emerytalny 60 lat osiągnął (...)

Wnioskodawca odbył zasadniczą służbę wojskową w okresie od 26 kwietnia 1974r. do 18 kwietnia 1976r.

( bezsporne )

W okresie od dnia 26 kwietnia 1976r. do dnia 15 października 1980r. ( 04 lata, 5 miesięcy i 20 dni ) oraz od dnia 01 kwietnia 1981r. do dnia 31 lipca 1981r. ( 04 miesiące ) wnioskodawca był zatrudniony w (...) Zakład (...) w L. na stanowisku malarza zabezpieczeń przeciwkorozyjnych .

W umowie o pracę z dnia 26 kwietnia 1976r. powierzono wnioskodawcy obowiązki malarza przemysłowego Huty (...) w Grupie Robót Antykorozyjnych, następnie angażem z dnia 01 listopada 1977r. - obowiązki malarza zabezpieczeń antykorozyjnych na Budowie Huty (...) ; od 01 maja 1978r. - obowiązki malarza w(...) G., a z dniem 14 lipca 1979r. - malarza antykorozyjnego na Oddziale Robót Antykorozyjnych.

W trakcie zatrudnienia w (...) w L. wnioskodawca pracował na terenie Huty (...) nr (...) i nr (...) jako malarz antykorozyjny.

Do jego obowiązków na tym stanowisku należało malowanie konstrukcji stalowych na wysokości i na poziomie zerowym . Proces malowania antykorozyjnego elementów stalowych polegał na piaskowaniu tych elementów czyli czyszczeniu powierzchni przy użyciu piasku i sprężonego powietrza . Powierzchnie stalowe przed malowaniem farmami antykorozyjnymi były oczyszczane również metodą młotkowania . Skorodowana farba usuwana była wówczas ręcznie przy użycia młotka .

Po oczyszczeniu powierzchnie stalowe malowane były minią ( dwie , trzy warstwy ) , a następnie trzema warstwami farb nawierzchniowych czyli chlorokauczukowych lub epoksydowych .

Prace antykorozyjne wykonywane były na konstrukcjach stalowych takich jak : rurociągi i estakady – na wysokości od 2m do 6 m , wsporniki do w/w konstrukcji , rusztowania , hale produkcyjne , elementy urządzeń przemysłowych .

Pracę powyższą ubezpieczony wykonywał stale i w pełnym 8-godzinnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na powyższym stanowisku.

W przerwie w zatrudnieniu w (...) Zakładzie (...) w L. – H. K. był zatrudniony na budowie zagranicznej w N. na terenie byłego ZSRR w okresie od 21 października 1980r. do 21 marca 1981r. ( 5 miesięcy) .

W w/w okresie zatrudnienia H. K. wykonywał prace termoizolacyjne urządzeń stacji kompresorowej na stanowisku blacharz-izolarz. Jednostką kierującą do pracy za granicą był Zakład (...) we W., a macierzysty zakład pracy wyraził zgodę na skierowanie wnioskodawcy do pracy za granicą, udzielając mu na ten czas urlopu bezpłatnego od dnia 16 października 1980r. do dnia 31 marca 1981r.

Wnioskodawcy na kontrakcie wykonywał zarówno prac antykorozyjnych jak i termoizolacyjnych . H. K. najpierw musiał oczyścić- opiaskować urządzenie lub rurę , położyć dwie warstwy mini, następnie położyć farbę nawierzchniową. Kolejną czynnością było obłożenie konstrukcji wełnę mineralną o grubości 120 mm . Tak zaizolowana konstrukcję następnie obkładana była blachą .

Po zakończeniu pracy na kontrakcie wnioskodawca powrócił do macierzystego zakładu pracy – od dnia 01 kwietnia 1981r. i do dnia 31 lipca 1987r. wykonywał prace antykorozyjne na stanowisku malarza antykorozyjnego .

Dowód: akta ubezpieczeniowe- karta przebiegu zatrudnienia, k.18; świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach, k.8; akta osobowe – kwestionariusz osobowy, umowa o pracę, angaże, zgoda na kontrakt zagraniczny, świadectwa pracy, k. 2-18; akta osobowe P.- skierowanie do pracy za granicą; zeznania świadka – J. O.- nagranie audio- wideo 01:26:04-01:38:02; zeznania wnioskodawcy – nagranie audio – wideo 01:39:17-01:56:22.

Od dnia 04 sierpnia 1981 r. do dnia 29 lutego 1996 r. wnioskodawca był zatrudniony w Zakładzie Przemysłowo-Usługowym (...)sp. z o.o. Zakład (...) we W. na stanowisku malarza antykorozyjnego i montera rusztowań , a w okresie od dnia 07 kwietnia 1997r. do 14 czerwca 1997r. na stanowisku malarza antykorozyjnego. W tym czasie wnioskodawca pracował w kraju . Swoje obowiązki również wykonywał poza granicami kraju , będąc skierowanym do pracy za granicą przez pracodawcę na podstawie odrębnych umów o pracę na budowie zagranicznej .

W umowie o pracę z dnia 04 sierpnia 1981r. wyżej wymieniony zakład pracy zatrudnił wnioskodawcę na stanowisku malarza konstrukcji stalowych i urządzeń przemysłowych w (...) budowa G. w pełnym wymiarze czasu prac .

W okres zatrudnienia przypada od dnia 04 sierpnia do 31 grudnia 1981r. ( 4 miesiące i 28 dni ) H. K. wykonywał na stałe i w pełnym wymiarze czasu pracy prace malarza antykorozyjnego konstrukcji stalowych i instalacji technologicznych na terenie Huty (...) .

W okresie od dnia 16 czerwca 1982r. do dnia 26 lipca 1987r. ( 5 lat, 1 miesiąc i 11 dni ) wnioskodawca wykonywał prace malarza antykorozyjnego na terenie kraju ( miejsce pracy Huta (...) ) oraz za granicą ( będąc skierowanym na te budowy przez pracodawcę na podstawie odrębnych umów o wykonywanie pracy na budowie zagranicznej ) .

W okresie od 16 czerwca 1982r. do 19 maja 1983r. H. K. jako pracownik Zakładu Przemysłowo-Usługowego(...)sp. z o.o. Zakład (...) we W. pracował na stale i w pełnym wymiarze czasu pracy przy pracach antykorozyjnych urządzeń i instalacji technologicznych na terenie Huty (...) .

W dniu 20 maja 1983r. pomiędzy (...) a H. K. została zawarta umowa o pracę na budowie zagranicznej w NRD-R., na stanowisko malarza-piaskarza do 31 lipca 1983r.

Umowę przedłużono do dnia 31 sierpnia 1983r., następnie od dnia 01 września do dnia 15 października 1983. i- po raz kolejny - od 16 października do 30 listopada 1983r.

H. K. podczas pracy na budowie zagranicznej , na którą skierowany był przez pracodawcę – na stałe i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace pracach antykorozyjnych urządzeń i instalacji technologicznych na obiektach przemysłowych wskazanych przez pracodawcę .

Po zakończeniu pracy na budowie zagranicznej wnioskodawca korzystał z urlopu dewizowego w okresie od dnia 01 do dnia 17 grudnia 1983r. (15 dni ) , a następnie w okresie od dnia 19 do 23 grudnia 1983r. (5 dni ) wykorzystał urlop z tytułu przedłużonego czasu pracy na budowie zagranicznej . Łączny wymiar urlopu dewizowego i pokontraktowego wyniósł 20 dni.

Od 24 grudnia 1983r. do 05 stycznia 1984r. H. K. pracował w kraju , wykonując na stałe i w pełnym wymiarze pracach antykorozyjnych urządzeń i instalacji technologicznych na terenie Huty (...) .

W dniu 06 stycznia 1984r. pracodawca zawarł z wnioskodawcą umowę o pracę na budowie zagranicznej w NRD-R. przy budowie Fabryki (...) na okres od 09 stycznia do 31 marca 1984r. na stanowisku montażysta obudów.

Faktycznie od początku pracy na budowie zagranicznej tj. od 09 stycznia 1984r. H. K. wykonywał na stałe i w pełnym wymiarze czasu pracy prace antykorozyjne urządzeń i instalacji technologicznych.

W związku z faktycznym zakresem obowiązków wykonywanych przez wnioskodawcę – pracodawca umową z dnia 02 lutego 1984r. zmienił H. K. - z dniem 05 lutego 1984r.- warunki umowy o pracę na budowie zagranicznej określając stanowisko pracy malarz-piaskarz .

Następnie aneksami z dnia 17 marca i 12 kwietnia 1984r. przedłużono umowę o pracę na budowie zagranicznej do 30 kwietnia i do 15 maja 1984r.

Po zakończeniu pracy na budowie zagranicznej wnioskodawca korzystał z 9 dni urlopu dewizowego w okresie od 16 do 25 maja 1984r.

Z dniem 26 maja 1984r. H. K. wrócił do macierzystego zakładu pracy na stanowisko malarza konstrukcji stalowych przy budowie Huty (...).

Do dnia 28 kwietnia 1985r. wnioskodawca na stałe i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace antykorozyjne urządzeń i instalacji technologicznych na terenie Huty (...) .

Z dniem 01 stycznia 1985r. powierzono wnioskodawcy w kraju dodatkowo obowiązki brygadzisty na budowie w(...). Z zakresu obowiązków brygadzisty wynikało, iż skarżący był pracującym brygadzistą i kierował 4-osobową brygadą. W tym czasie H. K. posiadał już tytuł mistrza w zawodzie malarza konstrukcji stalowych i urządzeń przemysłowych, który uzyskał w dniu 31 marca 1983r.

Dnia 29 kwietnia 1985r. pracodawca zawarł z wnioskodawcą umowę o pracę na budowie zagranicznej w NRD-H. na stanowisku montera rusztowań w okresie od dnia 09 maja do dnia 31 grudnia 1985r., umowę przedłużono aneksem do dnia 28 lutego 1986r.

Na budowie zagranicznej H. K. na stałe i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace antykorozyjne urządzeń i instalacji technologicznych na obiektach przemysłowych wskazanych przez pracodawcę .

Po powrocie z pracy na budowie zagranicznej skarżący wykorzystał 16 dni urlopu dewizowego .

Z dniem 17 marca 1986r. H. K. wrócił do macierzystego zakładu pracy na stanowisko malarza konstrukcji stalowych na budowę w (...) – obejmujący obszar Zakładów (...) w P. .

Z dniem 02 czerwca 1986r. powierzono ubezpieczonemu stanowisko brygadzisty malarzy antykorozyjnych.

W dniu 16 czerwca 1987r. macierzysty zakład pracy podpisał z H. K. umowę o pracę na budowie zagranicznej na terenie RFN-R. w okresie od dnia 27 lipca 1987r. do 16 września 1987r ( 1 miesiąc i 21 dni ) na stanowisku malarza konstrukcji .

Podczas pracy na budowie zagranicznej wnioskodawca na stałe i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace antykorozyjne urządzeń i instalacji technologicznych na obiektach przemysłowych wskazanych przez pracodawcę .

Po powrocie do kraju H. K. wykorzystał 9 dni urlopu dewizowego w okresie od 17 września 1987r. do 25 września 1987r.

W okresie od 16 czerwca 1982r. do 26 lipca 1987r. – po obliczeniu łącznego 45 – dniowego okresu urlopów dewizowych – H. K. na stałe i pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace antykorozyjne w kraju i na budowach zagranicznych ( na które kierowany był przez pracodawcę ) w łącznym wymiarze 04 lat 11 miesięcy i 26 dni .

Od dnia 26 września 1987r. do dnia 31 października 1987r. ( 1 miesiąc i 6 dni ) wnioskodawca pracował na budowie zagranicznej w WRL T. na stanowisku malarza-izolera.

Pracę tę wykonywał na podstawie umowy o pracę na budowie zagranicznej zawartej z macierzystym zakładem pracy działem usług eksportowych . Na podstawie w/w umowy wnioskodawca na stałe i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace antykorozyjne i termoizolacyjne urządzeń i instalacji technologicznych .

Po zakończeniu pracy na budowie zagranicznej wnioskodawca od 01 listopada 1987r. od 08 listopada 1987r. przebywał na urlopie dewizowym;

Od dnia 09 listopada 1987r. H. K. podjął zatrudnienie w macierzystym zakładzie pracy na stanowisku malarza-izolera na budowie (...) rejon robót (...) R. w P. ) , którą wykonywał do dnia 31 lipca 1988r.- z przerwą w zatrudnieniu wynoszącą 8 dni . Łącznie wnioskodawca w w/w okresie przez 8 miesięcy i 22 dni – na stałe i w pełnym wymiarze czasu pracy - wykonywał prace antykorozyjne i termoizolacyjne urządzeń i instalacji technologicznych .

Zakład pracy zawarł z H. K. umowę o pracę na budowie zagranicznej na stanowisku malarza-blacharza, na okres od dnia 01 sierpnia 1988r. do dnia 31 grudnia 1988r. ( 5 miesięcy ) na terenie CSRS – P. n/ M. .

Podczas pracy na budowie zagranicznej wnioskodawca wykonywał prace antykorozyjne i termoizolacyjne urządzeń i ciągów technologicznych – na stałe i w pełnym wymiarze czasu pracy , na obiektach wskazanych przez pracodawcę .

W okresie od dnia 01 stycznia 1989r. do 31 grudnia 1991r. ( 3 lata) wnioskodawca wykonywał prace na terenie kraju i na budowach zagranicznych , na podstawie umów o pracę na tych budowach , które zawarł z pracodawcą Zakładem Przemysłowo-Usługowym (...)sp. z o.o. Zakładem (...) we W. .

Od dnia 01 stycznia do dnia 30 kwietnia 1989r. H. K. pracował na budowie zagranicznej w CSRS-P. na stanowisku malarza-blacharza. Pracę tę wykonywał na podstawie przedłużonej umowy o pracę na budowie zagranicznej , która zawarta została w dniu 01 sierpnia 1988r. z macierzystym zakładem pracy działem eksportu .

Podczas pracy na budowie zagranicznej wnioskodawca wykonywał prace antykorozyjne i termoizolacyjne urządzeń i ciągów technologicznych – na stałe i w pełnym wymiarze czasu pracy , na obiektach wskazanych przez pracodawcę .

Po powrocie z pracy na budowie zagranicznej wnioskodawca korzystał z 11 dni urlopu dewizowego

Kolejna umowa o pracę na budowie zagranicznej została zawarta przez wnioskodawcę z macierzystym zakładem pracy działem eksportu na okres od dnia 12 maja 1989r. do dnia 30 czerwca 1989r. na budowie zagranicznej w NRD- L. na stanowisku montera rusztowań. W okresie od dnia 01 czerwca do 30 września 1989r. umowa o pracę na budowie zagranicznej w NRD-L. na stanowisku montera rusztowań .

Okres umowy o pracę na budowie zagranicznej przedłużono aneksem do dnia 19 lipca 1990r.

Faktycznie wnioskodawca wykonywał pracę antykorozyjne i termoizolacyjne , a pracując na wysokości czasami wykonywał prace przy montażu konstrukcji metalowych – rusztowań .

Po powrocie do pracy H. K. wykorzystał urlop dewizowy w łącznym wymiarze 1 miesiąc i 27 dni.

W dniu 17 września 1990r. H. K. wrócił do macierzystego zakładu pracy na budowę (...) ( rejon budowy (...) w P. ) i na stałe i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace antykorozyjne do 12 sierpnia 1991r.

Na okres od 13 sierpnia do 30 września 1991r.macierzysty zakład pracy zawarł z wnioskodawcą umowę o pracę na budowie eksportowej na terenie RFN na stanowisku malarza, którą przedłużano aneksami : do 31 sierpnia 1992r. , następnie do 31 października 1992r. , do 30 listopada 1992r. i do 31 grudnia 1992r.

W okresie od dnia 13 grudnia 1991r. do dnia 28 lutego 1992r.( 02 miesiące i 02 dni ) wnioskodawca przebywał na urlopie bezpłatnym.

Podczas pracy na budowie zagranicznej od 13 sierpnia 1991r. do 31 grudnia 1992r. ( z przerwą z tytułu korzystania z urlopu bezpłatnego w w/w okresie ) H. K. wykonywał prace antykorozyjne urządzeń i instalacji technologicznych na obiektach przemysłowych wskazanych przez pracodawcę .

W okresie od dnia 15 stycznia 1993r. do dnia 10 stycznia 1994r. ( 11 miesięcy i 27 dni ) oraz w okresie od dnia 15 stycznia 1994r. do dnia 20 marca 1995r. ( 1 rok, 2 miesiące i 7 dni ) wnioskodawca wykonywał- na stałe i w pełnym wymiarze czasu pracy - prace na budowie (...). Były to prace antykorozyjne urządzeń i instalacji technologicznych na obiektach przemysłowych wskazanych przez pracodawcę na terenie Zakładów (...) w P. .

W okresie od 06 do 18 lutego 1995r. ( 9 dni ) przebywał na zasiłku chorobowym.

Od dnia 23 marca do dnia 31 grudnia 1995r. ( 8 miesięcy i 29 dni ) oraz od dnia 01 stycznia do 29 lutego 1996r. ( 2 miesiące ) H. K. przebywał na urlopie bezpłatnym .

W okresie od dnia 07 kwietnia 1997r. do 14 czerwca 1997r. ( 2 miesiące i 8 dni ) wnioskodawca pracował – na stałe i w pełnym wymiarze czasu pracy - w Przedsiębiorstwie Produkcyjno-Usługowym (...) na stanowisku malarza antykorozyjnego.

Praca wnioskodawcy zarówno w kraju jak i za granicą była pracą na stanowisku malarza antykorozyjnego konstrukcji stalowych polegającą na piaskowaniu-oczyszczaniu, malowaniu minią oraz kilkoma warstwami farb antykorozyjnych. Oczyszczanie konstrukcji stalowych odbywało się w dwojaki sposób: przy użyciu sprzężonego powietrza i piasku ( tzw. piaskowanie ) oraz przez użyciu ręcznych narzędzi młotka ( tzw. młotkowanie ) na halach produkcyjnych przy produkcji miedzi . Pracę powyższą wnioskodawca wykonywał na terenie Huty (...) ( miejsce pracy oznaczone w angażach - (...) ) oraz na terenie Zakładów (...) ( miejsce pracy oznaczone w angażach jako (...) ) . Malowanie antykorozyjne konstrukcji stalowych odbywało się na wysokości, jak również na poziomie zerowym . Piaskowane i malowane antykorozyjnie były również słupy konstrukcyjne hal produkcyjnych ; suszarki na walcowni; rurociągi i konstrukcje wspierające rurociągi na wysokości 2 do 6 metrów. Prace malarskie antykorozyjne wykonywane były przez wnioskodawcę również na bazie , gdzie przywożone były elementy konstrukcyjne. Elementy konstrukcji stalowych były piaskowane i malowane antykorozyjnie . Wnioskodawca wykonywał również prace antykorozyjne na dole w kopalni, na poziomie poniżej 800 metrów. Na dole w kopalni malowano antykorozyjnie były wszystkie elementy urządzeń górniczych , które można było zwieźć do kopalni np. część wentylatorów i innych maszyn .

Wnioskodawca na budowach za granicą wykonywał pracę antykorozyjnego i termoizolacyjne urządzeń i instalacji technologicznych na obiektach wskazanych przez pracodawcę . Jednostką kierującą do takiej pracy był zawsze macierzysty zakład pracy wnioskodawcy , który – na budowach za granicą - miał swoje kierownictwo na terenie robót i kadrę inżynieryjno-techniczną. Wnioskodawca był kierowany do wykonywania ściśle określonych robót na obiektach wskazanych w umowach o pracę na budowach zagranicznych . Praca w kraju i za granicą była wykonywana przez H. K. na stale i w pełnym 8 godzinnym wymiarze czasu pracy, czasem za granicą pracował w wydłużonym dziennym czasie pracy tj. po 10-12 godzin dziennie.

dowód: akta ubezpieczeniowe- karta przebiegu zatrudnienia, k.18; świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach, k.7; akta osobowe – umowa o pracę, książeczka spawacza, umowy o pracę na budowie zagranicznej, k.251, świadectwa pracy, angaże; zeznania świadków – J. K.- nagranie audio-video 00:42:49-01:01:11; J. M.- nagranie audio-video 01:01:53-01:25:00; zeznania wnioskodawcy – nagranie audio – wideo 01:39:17-01:56:22.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ubezpieczonym urodzonym przed 01 stycznia 1949r., będącym pracownikami zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 ust. 2 i 3 innym niż 65 lat dla mężczyzn. Wiek emerytalny, o którym mowa w ust. 1, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie których osobom zatrudnionym w szczególnych warunkach przysługuje prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych, tj. Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. I tak zgodnie z § 4 tego rozporządzenia pracownik, który wykonywał pracę w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki: 1) osiągnął wiek emerytalny wynoszący 60 lat dla mężczyzn, 2) ma wymagany okres zatrudnienia 25 lat, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Z mocy art. 184 ust. 1 ustawy emerytalnej cytowane przepisy znajdują zastosowanie w stosunku do ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948r., którym przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy ( 01.01.1999r. ) osiągnęli:

1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2) okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

Emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa ( ust. 2 ).

W sprawie bezspornym był fakt, iż w dacie złożenia wniosku o emeryturę wnioskodawca miał wymagany przepisem art. 27 ustawy emerytalnej okres składkowy i nieskładkowy - 25 lat, i nie przystąpił do OFE. Nadto H. K. wiek emerytalny osiągnął w dniu (...)

W sprawie sporną między stronami była okoliczność posiadania przez wnioskodawcę – na dzień 01 stycznia 1999r. - stażu pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze .

W ocenie organu rentowego – na dzień wejścia w życie ustawy emerytalnej - H. K. nie udowodnił żadnego okresu pracy w szczególnych warunkach wobec wymaganych 15 lat.

Wnioskodawca z kolei wskazywał, że posiada wymagany 15 – letni okres pracy w szczególnych warunkach, bowiem w okresach i zakładach pracy – wskazanych przez ZUS w zaskarżonej decyzji – wykonywał na stałe i w pełnym wymiarze czasu pracy prace w warunkach szczególnych lub szczególnym charakterze .

W tym miejscu wskazać należy , iż okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. są okresy w których praca w szczególnych warunkach wykonywana była stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku i tylko praca wymieniona w wykazie A załącznika do rozporządzenia- §2 ust.1 i §4 ust.1 w/w rozporządzenia. Warunek wykonywania pracy w szczególnych warunkach stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy jest spełniony tylko wówczas, gdy pracownik w ramach obowiązującego go pełnego wymiaru czasu pracy na określonym stanowisku, stale tj. ciągle wykonuje pracę w szczególnych warunkach i nie wykonuje w tym czasie żadnych innych czynności nie związanych z zajmowanym stanowiskiem ( por. także wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 5 lutego 2013 r., sygn. akt III AUa 1308/12, LEX nr 1286495; wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 13 marca 2013 r., sygn. akt III AUa 1069/12, LEX nr 1312031).

Dla oceny czy konkretna praca była pracą wykonywaną w szczególnych warunkach decydujące znaczenie ma nie sama nazwa zajmowanego stanowiska a czynności w jej ramach faktycznie wykonywane ( vide wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 28 grudnia 2012 r., sygn. akt III AUa 1192/12 , LEX nr 1240032; wyrok Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z dnia 27 lutego 2013 r., sygn. akt III AUa 1221/12, LEX nr 1294841). Do kognicji Sądu należy zatem samodzielne ustalenie, jakie prace wykonywał wnioskodawca i czy prace te należy zaliczyć do prac w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze ( por. także wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 28 lutego 2013 r., sygn. akt III AUa 910/12, LEX nr 1293579 ). Postępowanie sądowe o świadczenia emerytalno-rentowe regulowane jest przepisami kodeksu postępowania cywilnego, które nie zawiera ograniczeń dotyczących postępowania dowodowego co oznacza, iż okoliczności, od których uzależnione jest prawo do emerytury mogą być wykazywane wszelkimi środkami dowodowymi przewidzianymi w kodeksie postępowania cywilnego, w tym także zeznaniami świadków czy opiniami biegłych ( por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 11 września 2012 r., sygn. akt III AUa 291/12, LEX nr 1223240 ).

Na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w rozpatrywanej sprawie Sąd uznał, iż wnioskodawca na dzień 01 stycznia 1999 r. wykazał ponad 15 lat pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze .

Po przeprowadzeniu w sprawie postępowania dowodowego, w szczególności z akt ubezpieczeniowych i osobowych wnioskodawcy, jak również z zeznań świadków i wnioskodawcy Sąd zaliczył do okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach pracę wnioskodawcy w: okresie od dnia 26 kwietnia 1976r. do dnia 15 października 1980r. ( 04 lata, 5 miesięcy i 20 dni ) oraz od dnia 01 kwietnia 1981r. do dnia 31 lipca 1981r. ( 04 miesiące ) w (...) Zakład (...) w L. na stanowisku malarza zabezpieczeń przeciwkorozyjnych oraz pracę na eksporcie N.-ZSRR w okresie od 21 października 1980r. do 21 marca 1981r. ( 5 miesięcy i 2 dni ) - łącznie 5 lat, 2 miesiące i 22 dni.

Jak wynika z zeznań świadka J. O., który był zatrudniony w (...) w analogicznym okresie co skarżący jak i zeznań wnioskodawcy, przez cały okres zatrudnienia w kraju i za granicą wykonywał on prace, o których mowa w dziale IV, poz. 38 wykazu A załącznika do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze – tj. prace antykorozyjne i termoizolacyjne urządzeń i instalacji technologicznych.

Jakkolwiek w angażach stanowisko malarza antykorozyjnego pojawia się po raz pierwszy w dniu 14 lipca 1979r., jednakże od początku zatrudnienia wnioskodawcy w (...) powierzono jemu obowiązki malarza przemysłowego Huty (...) w Grupie Robót Antykorozyjnych. Jak wynika z zeznań świadka J. O. i zeznań wnioskodawcy do obowiązków każdego malarza na tym stanowisku należało piaskowanie - czyszczenie konstrukcji stalowych, malowanie ich minią 2-3 razy i położenie trzech warstw farby antykorozyjnej ( farby epoksydowe lub chlorokauczukowe) konstrukcji stalowych. Pracę powyższą ubezpieczony wykonywał stale i w pełnym 8-godzinnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na powyższym stanowisku.

Jak wynika z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie na kontrakcie w ZSRR H. K. wykonywał prace termoizolacyjne urządzeń stacji kompresorowej na stanowisku blacharz-izolarz. Jednostką kierującą do pracy za granicą był Zakład (...) we W., a macierzysty zakład pracy wyraził zgodę na skierowanie wnioskodawcy do pracy za granicą, udzielając mu na ten czas urlopu bezpłatnego. Faktyczny okres korzystania z urlopu bezpłatnego w czasie pracy wnioskodawcy na kontrakcie przypadał od dnia 16 października 1980r. do dnia 31 marca 1981r., natomiast rzeczywisty pobyt skarżącego na kontrakcie był w okresie od dnia 21 października 1980r. do dnia 21 marca 1981r. Podczas kontraktu wnioskodawca wykonywał prace antykorozyjne i termoizolacyjne – opisane w ustaleniach faktycznych niniejszego uzasadnienia .

W tym stanie sprawy – biorąc pod uwagę treść dokumentów dotyczących pobytu na kontrakcie w w/w okresie - Sąd nie uwzględnił do pracy w szczególnych warunkach okresu urlopu bezpłatnego przypadającego przed i po kontrakcie w ZSRR, tj. od 16 do 20.10.1980r. oraz od 22 do 31.03.1981r.

Podczas kontraktu wnioskodawca wykonywał prace antykorozyjne i termoizolacyjne – opisane w ustaleniach faktycznych niniejszego uzasadnienia , a po zakończeniu kontraktu od dnia 01 kwietnia 1981r. powrócił do macierzystego zakładu pracy na takie samo stanowisko, jakie zajmował przed skierowaniem do pracy za granicą.

Do pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze wymienionych w dziale IV, poz. 38 wykazu A załącznika do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze – sąd zaliczył zatrudnienie wnioskodawcy w od dnia 04 sierpnia 1981 r. do dnia 20 marca 1995r. oraz od dnia 07 kwietnia 1997r. do 14 czerwca 1997r. w Zakładzie Przemysłowo-Usługowym (...) sp. z o.o. Zakład (...) we W. na stanowisku malarza antykorozyjnego i montera rusztowań. W tym czasie wnioskodawca pracował w kraju i za granicą. Z uwagi na powyższe okresy zatrudnienia wliczone do ogólnego stażu pracy w karcie przebiegu zatrudnienia uległy pewnym modyfikacjom, bowiem Sąd odliczył od nich okresy urlopów bezpłatnych przypadających w trakcie kontraktów i dewizowych przypadających w okresach między poszczególnymi kontraktami zagranicznymi.

Po przeprowadzeniu postępowania dowodowego przeprowadzonego w sprawie weryfikacji uległ okres od dnia 16 czerwca 1982r. do dnia 26 lipca 1987r. ( 5 lat, 1 miesiąc i 11 dni ). Z powyższego okresu odliczono 45 dni urlopów dewizowych przypadających po zakończeniu pracy na poszczególnych kontraktach, opisanych szczegółowo w ustaleniach faktycznych niniejszego uzasadnienia. Ostatecznie do pracy w warunkach szczególnych podlegał wliczeniu okres 4 lat, 11 miesięcy i 26 dni.

Ponadto weryfikacji uległ okres od dnia 17 do 25 września 1987r. W tym czasie jak wynika z akt osobowych H. K. korzystał z urlopu dewizowy po zakończeniu pracy na kontrakcie w RFN-R.. Sąd nie zaliczył powyższego okresu do pracy w szczególnych warunkach , ale i okres ten nie podlega zaliczeniu do ogólnego stażu pracy .

Weryfikacji uległ także okres zatrudnienia wskazany w karcie przebiegu zatrudnienia od dnia 01 listopada 1987r. do dnia 31 lipca 1988r. ( 9 miesięcy ). Jak wynikało z dokumentów znajdujących się w aktach osobowych wnioskodawca w tym okresie wykorzystał 8 dni urlopu dewizowego przypadającego po zakończeniu pracy na budowie eksportowej w WRL- T.. Okres 8 dni sąd odliczył od ogólnego stażu pracy i przyjął w w/w okresie staż pracy ogólny 8 miesięcy i 22 dni i okres ten uznał w całości jako pracę w warunkach szczególnych wymienionych w wykazie A dział IV poz. 38 w/w Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983r.

Zweryfikowany został również – w wyniku przeprowadzonego postępowania dowodowego , na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach osobowych staż ogólny od dnia 01 stycznia 1989r. do dnia 31 grudnia 1991r. ( 3 lata ). Odliczeniu podlegały bowiem urlopy dewizowe przypadające po zakończeniu pracy na poszczególnych kontraktach, opisanych szczegółowo w ustaleniach faktycznych niniejszego uzasadnienia w wymiarze 12 dni i urlopy bezpłatne w trakcie kontraktu w wymiarze: 1 miesiąca i 27 dni oraz 18 dni. W konsekwencji zaliczeniu do pracy w szczególnych warunkach podlegał zatem okres 2 lat, 9 miesięcy i 3 dni . W tym czasie wnioskodawca na stałe i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace antykorozyjne i termoizolacyjne , które wymienione zostały w wykazie A dział IV poz. 38 w/w Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983r.

Z kolei z okresu od dnia 15 stycznia 1994r. do dnia 20 marca 1995r. ( 1 rok, 2 miesiące i 7 dni ), sąd odliczył okres pobierania zasiłku chorobowego w dniach od 06 do 18 lutego 1995r.- 13 dni .Tym samym sąd uznał ,iż w w/w okresie H. K. na stałe i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace w warunkach szczególnych w łącznym wymiarze 1 roku, 1 miesiąca i 24 dni . Prace te wymienione są w wykazie A dział IV poz. 38 w/w Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983r.

Po przeanalizowaniu dokumentacji zgromadzonej w aktach osobowych dotyczących okresu zatrudnienia w Zakładach (...) we W. - Sąd również zaliczył do ogólnego okresu zatrudnienia – jako okres składkowy i tym samym do okresu pracy w szczególnych warunkach także okresy pracy na kontraktach zagranicznych. W konsekwencji ogólny staż pracy zwiększony został z łącznego wymiaru 27 lat, 2 miesięcy i 16 dni do 27 lat, 10 miesięcy i 13 dni. Są to okresy pracy na budowach zagranicznych na podstawie umów zawartych przez wnioskodawcę z macierzystym zakładem pracy - szczegółowo opisane w ustaleniach faktycznych niniejszego uzasadnienia: - od dnia 27 lipca 1987r. do 16 września 1987r ( 1 miesiąc i 21 dni ),

- od dnia 26 września do dnia 31 października 1987r. ( 1 miesiąc i 6 dni ),

- od dnia 01 sierpnia do dnia 31 grudnia 1988r. ( 5 miesięcy ) .

Łącznie 7 miesięcy i 27 dni.

Sąd nie zaliczył do pracy w szczególnych warunkach przypadających w tym okresie urlopów bezpłatnym, bowiem wówczas wnioskodawca pracował na kontrakcie zagranicznym u innego pracodawcy. Są to okresy od dnia 23 marca do dnia 20 grudnia 1995r. ( 8 miesięcy i 29 dni ) oraz od dnia 01 stycznia do dnia 29 lutego 1996r. ( 2 miesiące ).

Jak wynika z zeznań świadków J. M. i J. K., jak i zeznań wnioskodawcy praca wnioskodawcy w (...) zarówno w kraju jak i za granicą była pracą na stanowisku malarza antykorozyjnego konstrukcji stalowych polegającą na piaskowaniu-oczyszczaniu, malowaniu minią oraz kilkoma warstwami farb antykorozyjnych na poziomie zerowym jak i na wysokości. Natomiast praca za granicą wiązała się z pracą na takim samym stanowisku i z takim samym zakresem obowiązków jak w kraju , a jednostką kierującą do takiej pracy był zawsze macierzysty zakład pracy, który miał swoje kierownictwo na terenie robót. Praca w kraju i za granicą była wykonywana stale i w pełnym – opisanym w ustaleniach faktycznych niniejszego uzasadnienia . Na kontraktach wnioskodawca wykonywał sporadycznie obowiązki montera rusztowań, ale były to prace wykonywane w na wysokości powyżej 4 metrów w celu kontynuowania prac antykorozyjnych .Prace te wymienione są również w wykazie A dział V pkt. 5 ( prace przy montażu konstrukcji metalowych na wysokości ) Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze .

Warunki wykonywania pracy za granicą regulowały w tym czasie przepisy Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1974 r. w sprawie niektórych praw i obowiązków pracowników skierowanych do pracy za granicą w celu realizacji budownictwa eksportowego i usług związanych z eksportem ( Dz.U.1986.19.101 j.t.). W §2 ust. 1 w/w rozporządzenia określono podmiot , który może być jednostką kierującą do pracy za granicą i jeżeli nie jest to macierzysty zakład pracy to wówczas wyrażał on zgodę na skierowanie pracownika do pracy za granicą, udzielając mu w tym czasie urlopu bezpłatnego. Natomiast jednostka kierująca kierowała pracownika do pracy za granicą na podstawie zawartej z nim umowy o pracę na czas określony. Okres urlopu bezpłatnego wliczał się do okresu pracy, od którego zależały uprawnienia pracownicze, jeżeli pracownik wrócił do macierzystego zakładu pracy w ciągu 14 dni od zakończenia pracy za granicą na takie samo stanowisko lub równorzędne, jakie zajmował przed skierowaniem do pracy za granicą.

W trakcie zatrudnienia wnioskodawcy w (...) jednostką kierująca był (...), a macierzysty zakład pracy wyraził zgodę na skierowanie skarżącego do pracy za granicą. Natomiast w trakcie zatrudnienia w (...) jednostką kierującą był zawsze macierzysty zakład pracy. Za każdym razem podpisywano z pracownikiem odrębną umowę o skierowanie do pracy za granicą. Z tego względu okresy pracy za granicą zarówno w (...) jak i w (...), z odliczeniem okresów urlopów bezpłatnych i dewizowych podlegały wliczeniu do okresów pracy, uprawniających do emerytury w obniżonym wieku.

Sąd uznał zatem, iż wnioskodawca w okresie zatrudnienia w (...) od dnia 26 kwietnia 1976r. do dnia 15 października 1980r. oraz od dnia 01 kwietnia 1981r. do dnia 31 lipca 1981r. oraz w (...) w okresie od dnia 04 sierpnia 1981r. do 29 lutego 1996r. oraz od dnia 07 kwietnia do dnia 14 czerwca 1997r. wraz z uznanymi okresami kontraktów zagranicznych stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace ujęte w dziale IV, poz. 38 wykazu A załącznika do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze – tj. prace antykorozyjne i termoizolacyjne urządzeń i instalacji technologicznych.

Mając na uwadze powyższe obliczenia Sąd uznał, iż wnioskodawca na dzień 01 stycznia 1999r. udowodnił wymagany ponad 25 letni okres składkowy i nieskładkowy w tym ponad 15 lat pracy w warunkach szczególnych w okresach wskazanych w niniejszym uzasadnieniu .

W konsekwencji sąd na tej podstawie, w oparciu o art. 477 14 § 2 kodeksu postępowania cywilnego w pkt I wyroku zmienił decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. z dnia 15 lipca 2014 r., znak (...) w ten sposób, że przyznał wnioskodawcy H. K. prawo do emerytury od 29 lipca 2014 roku, (...);

W pkt II wyroku Sąd stwierdził, że organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za opóźnienie w przyznaniu prawa do świadczenia. Przepis art. 85 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych - stanowi , że jeżeli Zakład - w terminach przewidzianych w przepisach określających zasady przyznawania i wypłacania świadczeń pieniężnych z ubezpieczenia społecznego - nie ustalił prawa do świadczenia lub nie wypłacił tego świadczenia, jest obowiązany do wypłaty odsetek od tego świadczenia w wysokości odsetek ustawowych określonych przepisami prawa cywilnego. Nie dotyczy to przypadku, gdy opóźnienie w przyznaniu lub wypłaceniu świadczenia jest następstwem okoliczności, za które Zakład nie ponosi odpowiedzialności. Zgodnie z art.118 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych organ rentowy wydaje decyzję w sprawie prawa do świadczenia lub ustalenia jego wysokości po raz pierwszy w ciągu 30 dni od wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania tej decyzji.

W razie ustalenia prawa do świadczenia lub jego wysokości orzeczeniem organu odwoławczego za dzień wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji uważa się również dzień wpływu prawomocnego orzeczenia organu odwoławczego, jeżeli organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nie ustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. Organ odwoławczy, wydając orzeczenie, stwierdza odpowiedzialność organu rentowego – art.118 ust.1 a ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

W rozpoznawanej sprawie okoliczności niezbędne do przyznania wnioskodawcy prawa do żądanego świadczenia zostały wyjaśnione na etapie postępowania sądowego. Dopiero bowiem w wyniku analizy akt osobowych, przesłuchania świadków oraz wyjaśnień wnioskodawcy możliwe było dokonanie oceny charakteru prac wykonywanych przez Skarżącego w spornym okresie zatrudnienia i zakwalifikowania tych prac według obowiązującego wykazu A Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Ponadto organ rentowy nie dysponował wszystkimi dokumentami, które zostały dostarczone do odwołania. Nie mógł zatem poddać analizie wszystkich okresów, które Sąd wziął pod uwagę. Organ rentowy nie dysponował także dokumentami w postaci umów podpisanych przez pracodawcę z wnioskodawcą dotyczących jego pracy za granicą. Z treści tych umów wynika jednoznacznie, że wnioskodawca pracując za granicą nadal był pracownikiem skierowanym do pracy na budowie zagranicznej. Przepisy wówczas wymagały podpisania z pracownikiem odrębnej umowy o pracę na budowie zagranicznej i za każdym razem taka umowa była przez zakład pracy z pracownikiem podpisywana.

Te ustalenia poczynione zostały dopiero przed Sądem na podstawie dokumentów, którymi organ rentowy nie dysponował, a charakter prac i miejsce wykonywania pracy zostały wyjaśnione dopiero zeznaniami świadków, na podstawie których sąd mógł m.in. ustalić rodzaj prac i miejsca wykonywania przez ubezpieczonego pracy w spornym okresie .

Mając powyższe na uwadze, Sąd uznał, iż - wydając decyzję w dniu 15 lipca 2014 r. - organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za opóźnienie w przyznaniu świadczenia.

Reasumując , Sąd orzekł jak w punkcie II sentencji wyroku.