Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 czerwca 2016 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Renata Gąsior

Protokolant Emilia Poddębniak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 czerwca 2016 r. w W.

sprawy D. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

o wysokość podstawy wymiaru składek

z udziałem Grupa (...) Spółka Jawna z siedzibą w W.

na skutek odwołania D. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia 25 listopada 2015 r., nr (...)-2

1. zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia 25 listopada 2015 r., nr (...)-2 w ten sposób, że ustala, że odwołująca D. W. od 28.07.2015 r. podlega obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę u płatnika składek Grupa (...) Spółka Jawna z siedzibą w W. z podstawą wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne w wysokości 5.000,00 zł (pięć tysięcy złotych),

2. zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. na rzecz odwołującej D. W. kwotę 360,00 zł (trzysta sześćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 25 listopada 2015 r., nr: (...)-2, Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. obniżył podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne D. W., zatrudnionej u płatnika składek Grupa (...) Spółka jawną z siedzibą w W. i ustalił, że od dnia 28 lipca 2015 r. podlega ona obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę u ww. płatnika składek z podstawą wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne w wysokości 2.500,00 zł.

W uzasadnieniu decyzji Zakład Ubezpieczeń Społecznych wskazał, że jak wynika z analizy dokumentów pozyskanych w trakcie przeprowadzonego postepowania wyjaśniającego, podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne ubezpieczonej D. W. została ustalona w celu umożliwienia uzyskania przez nią wyższych świadczeń z tytułu zasiłku chorobowego. Zaznaczył, że jego wątpliwości budzi przede wszystkim fakt przyznania nowo zatrudnionemu pracownikowi premii uznaniowej wypłaconej z góry w wysokości 100% wynagrodzenia zasadniczego na krótko przed powstaniem niezdolności do pracy i złożeniem wniosku o wypłatę ww. zasiłku. Powołując się na utrwalone orzecznictwo Sądu Najwyższego, organ rentowy podkreślił, że z punktu widzenia treści stosunku pracy i roszczeń z niego wynikających nie ma przeszkód do tego, aby prywatny pracodawca przyznawał pracownikowi świadczenia w dowolnie wysokich kwotach. Dlatego też – co do zasady – złożenie oświadczenia o przyznaniu nagrody nie podlega kontroli sądu pracy. Jednakże wysokość wynagrodzenia za pracę wpływa na wysokość świadczeń z ubezpieczeń społecznych i w tym zakresie należy uznać obowiązywanie odmiennych zasad. Organ rentowy zwrócił także uwagę na fakt, że płatnik składek nie przedłożył w toku postępowania wyjaśniającego dokumentów, potwierdzających udział ubezpieczonej w rekrutacji, takich jak CV i list motywacyjny, które to dokumenty powinny znajdować się w części „A” jej akt osobowych. W ocenie organu rentowego, powyższe okoliczności dają zatem podstawy do stwierdzenia, że ustalenie wynagrodzenia w wysokości 5.000,00 zł brutto miesięcznie było czynnością pozorną, zmierzającą wyłącznie do podwyższenia podstawy wymiaru składki, a tym samym wysokości świadczenia, przysługującego ubezpieczonej tytułem zasiłku chorobowego. Na tej podstawie organ rentowy na mocy zaskarżonej decyzji z dnia 25 listopada 2015 r., nr: (...)-2 ustalił podstawę wymiaru składek dla D. W. z tytułu zatrudnienia u płatnika składek Grupa (...) Spółka jawna z siedzibą w W. w okresie od dnia 28 lipca 2015 r. w wysokości 2.500,00 zł (decyzja z dnia 25 listopada 2015 r., nr: (...)-2 k. 2-3 a.r.).

D. W. złożyła w dniu 18 grudnia 2015 r. odwołanie od powyższej decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia 25 listopada 2015 r., nr: (...)-2, wnosząc o jej zmianę poprzez stwierdzenie, że podstawa wymiaru składek na jej ubezpieczenia społeczne, jako pracownika u płatnika składek Grupa (...) Spółka jawna z siedzibą w W. od dnia 28 lipca 2015 r. wynosi 5.000,00 zł. Uzasadniając swe stanowisko odwołująca podniosła, że Zakład Ubezpieczeń Społecznych bezpodstawnie, bezprawnie i niezgodnie ze stanem faktycznym przyjął w stosunku do niej podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne na poziomie 2.500,00 zł. W tym względzie odwołująca zakwestionowała stanowisko organu rentowego, wskazując, że z punktu widzenia obowiązujących regulacji prawnych, pracodawca może w sposób dowolny kształtować wynagrodzenie pracownika, o ile jest to zgodne z obowiązującymi przepisami prawa, a pracownik akceptuje proponowane warunki. Zaznaczyła, że w jej przypadku, pracodawca, określając w stosunku do niej warunki pracy i płacy, zagwarantował comiesięczną wypłatę na jej rzecz premii stałej w wysokości 2.500,00 zł, której wypłata uzależniona była od wystąpienia przesłanki w postaci sumiennego wykonywania powierzonych jej obowiązków służbowych. Odwołująca podkreśliła, że nagroda w odróżnieniu od premii jest świadczeniem przyznawanym przez pracodawcę poza warunkami uzgodnionymi w umowie o pracę i stanowi wyróżnienie za szczególne osiągnięcia w pracy zawodowej. Z kolei wypłacana na jej rzecz premia miała charakter stałego składnika wynagrodzenia, ustalonego zarówno w umowie przedwstępnej, jak i umowie o pracę, którego wysokość pracodawca mógł zmniejszyć w przypadku niewykonywania przez nią obowiązków pracowniczych. Zdaniem odwołującej, brak jest również podstaw do tego, aby porównywać jej warunki zatrudnienia do warunków zatrudnienia pozostałych pracowników, świadczących pracę na rzecz ww. płatnika składek, która to okoliczność nie może również stanowić podstawy do pozbawienia jej prawa do wypłaty premii oraz wyłączenia jej z podstawy wymiaru naliczania składek na ubezpieczenia społeczne. Sposób rozliczania się pracodawcy z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych pozostaje bowiem w sferze jego własnych, prywatnych decyzji i nie może być podstawą do kwestionowania rozliczeń zatrudnionych u niego pracowników z organem rentowym, zwłaszcza, że składki od wynagrodzenia odprowadzane są w prawidłowej wysokości. Podkreśliła także, że przesłanką do obniżenia podstawy wymiaru składek na jej ubezpieczenia społeczne nie może być okoliczność braku posiadania przez nią tytułu do ubezpieczeń od października 2005 r. Odwołująca wskazała, że w tym czasie sprawowała opiekę nad małoletnimi dziećmi, a jej głównym źródłem utrzymania było wynagrodzenie uzyskiwane z tytułu zawieranych umów o dzieło. Zaznaczyła, że podejmując pracę w Grupa (...) Spółka jawna z siedzibą w W., zamierzała wrócić do wykonywania stałej pracy zawodowej. W konkluzji odwołania, D. W. stwierdziła, że organ rentowy bezpodstawnie ustalił w stosunku do niej podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne w wysokości 2.500,00 zł, gdyż winien ustalić ją na kwotę w wysokości 5.000,00 zł. Powołując się na powyższe okoliczności, odwołująca wniosła o zmianę zaskarżonej decyzji (odwołanie z dnia 18 grudnia 2015 r. k. 2-5 a.s.).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. wniósł o oddalenie odwołania na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. i wskazał, że zaskarżona decyzja została wydana na podstawie art. 83 ust. 1 pkt. 3 w związku z art. 68 ust. 1 pkt. 1 lit. c, art. 41 ust. 12 i ust. 13 oraz art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2015 r., poz. 121) wobec, czego jest prawnie i faktycznie uzasadniona.

W uzasadnieniu odpowiedzi na odwołanie z dnia 19 stycznia 2016 r., organ rentowy powtórzył argumentację zaprezentowaną w treści zaskarżonej decyzji. Zakład Ubezpieczeń Społecznych jeszcze raz podkreślił, że ustalenie w stosunku do odwołującej wynagrodzenia w kwocie 5.000,00 zł było związane jedynie z chęcią uzyskania przez nią wysokich świadczeń z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Organ rentowy podkreślił, że jego wątpliwości budzi przyznanie nowozatrudnionemu pracownikowi premii uznaniowej wypłaconej z góry w wysokości 100% wynagrodzenia zasadniczego na krótko przed powstaniem niezdolności do pracy i złożeniem wniosku o wypłatę zasiłku. Jednocześnie odwołująca nie przedłożyła żadnych dokumentów, potwierdzających jej udział w rekrutacji na stanowisko oferowane przez płatnika składek, a nadto wcześniej nie posiadała jakiegokolwiek tytułu do ubezpieczenia. Zakład Ubezpieczeń Społecznych nadmienił przy tym, że umowa o pracę wywołuje nie tylko skutki bezpośrednie dotyczące wprost wzajemnych relacji pomiędzy pracownikiem, a pracodawcą, ale także dalsze pośrednie, w tym w dziedzinie ubezpieczeń społecznych. Kształtuje ona bowiem stosunek ubezpieczenia społecznego, określa wysokość składki, co w konsekwencji prowadzi do uzyskania odpowiednich świadczeń. Dodał także, że ocena postanowień umownych powinna być dokonywana także z punktu widzenia prawa ubezpieczeń społecznych, które zawiera znacznie mocniejszą niż w prawie pracy barierę działania opartą na wymagającym ochrony interesie publicznym i zasadzie solidarności ubezpieczonych. W ocenie organu rentowego, okoliczności niniejszej sprawy dają podstawy do stwierdzenia, że ustalenie w stosunku do odwołującej wynagrodzenia w wysokości 5.000,00 zł miesięcznie stanowi czynność prawną sprzeczną z zasadami współżycia społecznego w rozumieniu art. 58 k.c., zmierzającą wyłącznie do uzyskania wysokich świadczeń z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Na poparcie swojego stanowiska organ rentowy przywołał orzecznictwo Sądu Najwyższego (odpowiedź na odwołanie z dnia 19 stycznia 2016 r. k. 19 a.s.).

Postanowieniem z dnia 02 lutego 2016 r., Sąd Okręgowy Warszawa -Praga w Warszawie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych na podstawie art. 477 ¹¹ § 2 k.p.c. zawiadomił zainteresowanego Grupę (...) Spółkę jawną z siedzibą w W. o toczącym się postępowaniu. Na rozprawie w dniu 21 kwietnia 2016 r. zainteresowana przyłączyła się do stanowiska odwołującej (postanowienie z dnia 02 lutego 2016 r. k. 22, protokół rozprawy z dnia 21 kwietnia 2016 r. k. 50-54 a.s.).

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Spółka Grupa (...) Spółka jawna z siedzibą w W. jest rodzinną firmą otsourcingowo-doradczą specjalizującą się w obsłudze kadrowo-płacowej, rozliczaniu wynagrodzeń oraz kwestiach z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy. Firma powstała w 1994 r. i świadczy kompleksowe usługi dla wielu renomowanych klientów z różnych branż tj. technologii, bio-technologii, hotelarstwa, wydawnictwa itp. Głównym założeniem strategii prezentowanej przez Spółkę jest budowa procesów biznesowych, zabezpieczających indywidualne potrzeby klientów. W skład Zarządu Spółki wchodzą J. S. (1), M. S. (1) i G. S. (1). Od momentu założenia, Spółka pozyskiwała klientów przeważnie przez polecenia. W lipcu 2015 r. (...) Spółka jawna z siedzibą w W. otrzymali ofertę współpracy z dwoma biurami księgowymi w zakresie podwykonawstwa. Świadomość chęci wejścia na rynek celem pozyskania nowych klientów i zwiększenia dochodowości Spółki spowodowała, że wspólnicy Spółki podjęli decyzję o rozwinięciu profilu prowadzonej przez siebie działalności i dokonaniu zmian w zakresie jej struktury organizacyjnej. W związku z powyższym, postanowili oni zatrudnić nowego pracownika, który byłyby odpowiedzialny za realizację określonego planu marketingowego firmy oraz stworzeniu nowych ram organizacyjnych w zakresie jej funkcjonowania w postaci opracowania nowoczesnego loga firmy, jej strony internetowej oraz banerów reklamowych. W tym celu, J. S. (1), M. S. (1) i G. S. (1) umieścili w formie bezpłatnej na portalu internetowym ogłoszenie o pracę na stanowisku managera ds. organizacyjno-personalnych (odpis z KRS k. 30-32 a.s., zeznania zainteresowanej k. 51-54 a.s.).

D. W., ur. w dniu (...), posiada wykształcenie średnie. W związku z urodzeniem dzieci oraz koniecznością realizacji obowiązków rodzicielskich związanych z opieką nad nimi, od października 2005 r. odwołująca podejmowała zatrudnienie wyłącznie na podstawie umów cywilnoprawnych. W czerwcu 2015 r. do odwołującej zatelefonowała J. S. (1), ponieważ D. W. współpracowała wcześniej na podstawie umowy o dzieło z jednym z jej klientów, zwracając się do niej z zapytaniem, czy nie chciałaby wziąć udziału w spotkaniu informacyjno-rekrutacyjnym, dotyczącym naboru na oferowane przez nią stanowisko pracy w postaci managera ds. organizacyjno-personalnych. Odwołująca wyraziła chęć udziału w powyższym spotkaniu, albowiem od dłuższego czasu nosiła się z zamiarem powrotu do stałej pracy zawodowej. W wyniku pomyślnie przeprowadzonej rozmowy kwalifikacyjnej z odwołującą, to ją zainteresowana postanowiła przyjąć do pracy w swojej firmie. Dokonując powyższego wyboru, zainteresowana kierowała się ustabilizowaną sytuacją życiową i rodzinną odwołującej oraz posiadanymi przez nią umiejętnościami przede wszystkim z zakresu wiedzy bezpośrednio związanej z obszarem prowadzonej przez J. S. (1) działalności. Ponadto dzięki doświadczeniu odwołującej, zainteresowana nie musiała zatrudniać do swojej firmy dodatkowej osoby, do której obowiązków należałaby realizacja zadań z zakresu marketingu, reklamy oraz podejmowania aktywnych działań związanych z prowadzeniem akcji promocyjnej na rynku. Zainteresowana miała również na uwadze fakt posiadania przez odwołującą umiejętności w zakresie biegłej obsługi komputera, w tym w zakresie tworzenia stron internetowych, ich prowadzenia, pozycjonowania oraz bieżącego aktualizowania w oparciu ważne informacje dotyczące działalności firmy. Istotną rolę odegrała również chęć wdrożenia się przez odwołującą w obsługę kadrową firmy oraz nabycia nowych, dodatkowych kwalifikacji w tym zakresie. Zainteresowanej nie przeszkadzał bowiem brak doświadczenia odwołującej w kierunku kadr i płac, albowiem J. S. (1) wychodzi z założenia, że to ona, jako osoba zarządzająca firmą i posiadająca najszerszą wiedzę z zakresu jej działalności, jest w stanie najlepiej przygotować nowego pracownika do wykonywania zadań odpowiadających rodzajowi pracy na proponowanym przez nią stanowisku pracy (zeznania zainteresowanej k. 51-54 a.s., kwestionariusz osobowy k. 1-4 – dokumentacja zgromadzona w aktach osobowych odwołującej).

W związku z powyższym, w dniu 04 czerwca 2015 r. D. W. zawarła z J. S. (1), współwłaścicielem Spółki Grupa (...) Spółki jawnej z siedzibą w W. umowę przedwstępną, określającą przyszłe warunki zatrudnienia odwołującej. Na jej podstawie, strony ustaliły termin zawarcia umowy o pracę na dzień 28 lipca 2015 r., wskazując, że warunkiem podpisania umowy o pracę jest dostarczenie przez odwołującą zaświadczenia lekarskiego od lekarza medycyny pracy w przedmiocie dopuszczenia jej do wykonywania zadań na stanowisku managera ds. organizacyjno-personalnych. Jednocześnie zainteresowana, jako przyszły pracodawca, zobowiązała się zatrudnić odwołującą w siedzibie Spółki przy ul. (...) lok. (...) w W. na ww. stanowisku pracy w wymiarze pełnego etatu za wynagrodzeniem miesięcznym brutto w wysokości 5.000,00 zł, na które składać się miało wynagrodzenie zasadnicze w kwocie 2.500,00 zł brutto oraz premia uznaniowa w kwocie 2.500,00 zł brutto, należna pracownikowi z góry i wypłacana comiesięcznie, jednakżem pod warunkiem prawidłowego wykonywania obowiązków służbowych określonych w zakresie czynności. W § 3 ust. 2 pkt. 2 przedmiotowej umowy zastrzeżono także, że pracodawca w oparciu o ocenę pracy pracownika i stwierdzeniu, że nie wykonuje on swoich obowiązków służbowych z należytą starannością, może uznaniowo zmniejszyć kwotę wypłacanej premii. Celem powyższego zapisu było wzmocnienie motywacji pracowników do jak najlepszej pracy. Zainteresowana nie chciała bowiem wiązać się z nowo zatrudnionym pracownikiem zbyt wysokim wynagrodzeniem zasadniczym, które było dla niej przedsięwzięciem zbyt ryzykownym, aniżeli wzrost poziomu zmiennego składnika wynagrodzenia, jakim była określona przez nią premia uznaniowa. Taki sposób określenia poziomu wynagrodzenia z jednej strony miał stanowić instrument kształtowania zachowań i postaw pracowników zgodnie z oczekiwaniami pracodawcy, natomiast z drugiej miał umożliwić dostosowanie wynagrodzenia do efektów pracy konkretnego pracownika. W treści powyższej umowy strony postanowiły również, że w razie uchylenia się od zawarcia umowy, o której mowa w § 1, strona uchylająca zapłaci drugiej stronie karę umowną w wysokości należnego wynagrodzenia miesięcznego, tj. w kwocie 5.000,00 zł (zeznania zainteresowanej k. 51-54 a.s umowa przedwstępna z dnia 04 czerwca 2015 r. k. 1 - dokumentacja zgromadzona w aktach osobowych odwołującej).

W dniu 14 lipca 2015 r. D. W. przedłożyła zaświadczenie lekarskie uzyskane od lekarza medycyny pracy w przedmiocie dopuszczenia jej do pracy na stanowisku managera ds. organizacyjno-personalnych. Na tej podstawie, w dniu 28 lipca 2015 r. strony zawarły umowę o pracę na okres próbny, począwszy od dnia 28 lipca 2015 r. do dnia 31 sierpnia 2015 r. na stanowisku managera ds. organizacyjno-personalnych w wymiarze czasu pracy, wynoszącym pełen etat oraz za wynagrodzeniem miesięcznym brutto w wysokości 2.500,00 zł plus premia uznaniowa w wysokości do 2.500,00 zł brutto miesięcznie. W treści ww. umowy znalazło się analogiczne zastrzeżenie jak w § 3 ust. 2 pkt. 2 umowy przedwstępnej z dnia 04 czerwca 2015 r., a mianowicie, że przyznanie premii uznaniowej uzależnione jest wyłącznie od decyzji pracodawcy opartej na ocenie pracy pracownika. Wskazano również, że premia należna pracownikowi nie przysługuje w przypadku nieobecności pracownika w związku, z czym będzie przyjmowana do podstawy naliczenia świadczeń ZUS oraz urlopów wypoczynkowych w kwocie faktycznie wypłaconej. Jako miejsce wykonywania obowiązków wskazano siedzibę pracodawcy, tj. ul. (...) w W., natomiast jako termin rozpoczęcia pracy wskazano dzień 28 lipca 2015 r. W dniu 28 lipca 2015 r. odwołująca odbyła szkolenie wstępne w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy w zakresie instruktażu ogólnego, jak i stanowiskowego. W tej samej dacie, płatnik składek zgłosił również odwołującą do ubezpieczeń społecznych z tytułu zawartej umowy o pracę (zaświadczenie lekarskie z dnia 14 lipca 2015 r. k. 2, skierowanie na badania lekarskie z dnia 06 lipca 2015 r. k. 3, umowa o pracę z dnia 28 lipca 2015 r. k. 2-4, karta szkolenia wstępnego w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy k. 5, zgłoszenie do ubezpieczeń społecznych - dokumentacja zgromadzona w aktach osobowych odwołującej, zaświadczenie o ukończeniu szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy – dokumentacja zgromadzona w aktach rentowych odwołującej).

W momencie zatrudnienia odwołującej, Grupa (...) Spółka jawna z siedzibą w W. zatrudniała dwie osoby, a mianowicie H. M. na podstawie umowy o pracę zawartej na czas określony od dnia 15 lipca 2015 r. do dnia 31 października 2018 r. w wymiarze ½ etatu na stanowisku specjalisty ds. administracyjno-personalnych za wynagrodzeniem miesięcznym brutto w wysokości 2.060,00 zł, obejmującym wynagrodzenie podstawowe w wysokości 1.060,00 zł oraz premię w wysokości 1.000,00 zł, a także M. P. na podstawie umowy zawartej na czas nieokreślony od dnia 01 sierpnia 2014 r., świadczącej usługi w ramach współpracy w zakresie własnej działalności gospodarczej za wynagrodzeniem miesięcznym w wysokości 5.800,00 zł (pismo z dnia 25 marca 2016 r.- dokumentacja zgromadzona w aktach rentowych).

W związku z upływem terminu, na jaki została zawarta umowa na okres próbny, w dniu 01 września 2015 r. strony zawarły umowę o pracę na czas określony, począwszy od dnia 01 września 2015 r. do dnia 31 grudnia 2019 r., na mocy, której odwołująca została zatrudniona na tym samym stanowisku pracy w pełnym wymiarze czasu pracy oraz za tożsamym wynagrodzeniem. Postanowienia ww. umowy o pracę zostały sformułowane w sposób analogiczny do postanowień umowy o pracę z dnia 28 lipca 2015 r. (umowa o pracę z dnia 01 września 2015 r. k. 8- dokumentacja zgromadzona w aktach osobowych odwołującej).

Do zakresu obowiązków D. W. na stanowisku managera ds. organizacyjno-personalnych należało wykonywanie czynności związanych z zatrudnianiem pracowników, tj. realizowanie polityki personalnej pracodawcy, kompleksowe prowadzenie dokumentacji osobowej, sporządzanie umów o pracę na podstawie otrzymywanych wniosków, kontrola terminowości zawieranych umów oraz prawidłowe prowadzenie akt personalnych osób zatrudnionych i zwolnionych, jak również prowadzenie spraw związanych z prawidłowym wykonywaniem obowiązków przez pracowników zatrudnionych, tj. tworzenie procedur związanych z organizacją procesu pracy oraz kontrola dyscypliny pracy, realizacja spraw związanych z absencją osobową, naliczanie urlopów wypoczynkowych, prowadzenie kartotek dyscypliny pracy i ewidencji czasu pracy. W zakresie umów zlecenia i umów o dzieło, odwołująca była zobowiązana do sporządzania i naliczania powyższych umów cywilnoprawnych, wykonywania miesięcznych zestawień oraz terminowego rozliczania podatku dochodowego z umów zlecenia, umów o dzieło, a także terminowego rozliczania rocznych zestawień prac zleconych sporządzanych dla osób je wykonujących. W ramach czynności dodatkowych, odwołująca została zobowiązana do zaprojektowania dla pracodawcy logo firmy, wizytówek i banerów reklamowych, wykonania projektu strony internetowej oraz sprawowania nadzoru nad jej prawidłowym pozycjonowaniem, prowadzenia spraw związanych z reklamą usług prowadzonych przez pracodawcę, pozyskiwania nowych klientów poprzez prowadzenie aktywnej akcji promocyjnej i reklamowej na rynku, sporządzania raportów i zestawień z zakresu spraw osobowych i płac na życzenie pracodawcy oraz wykonywania innych poleceń pracodawcy z zakresu obsługi administracyjno-biurowej klientów firmy. Wynagrodzenie za świadczoną pracę odwołująca otrzymywała przelewem bankowym na wskazany numer konta. Z kolei swoją obecność w pracy potwierdzała, podpisując się na liście obecności (zakres czynności i obowiązków managera ds. organizacyjno-personalnych k. 7 - dokumentacja zgromadzona w aktach osobowych odwołującej, potwierdzenia przelewów oraz listy płac, karta wynagrodzeń pracownika za 2015 r. – dokumentacja zgromadzona w aktach rentowych odwołującej).

W dniu 01 października 2015 r. odwołująca stała się niezdolna do pracy z powodu ciąży w związku, z czym wystąpiła do organu rentowego o wypłatę zasiłku chorobowego od dnia 03 listopada 2015 r. W trakcie całego okresu zatrudnienia w Spółce Grupa (...) Spółce jawnej z siedzibą w W. odwołująca sprawowała głównie zwierzchni nadzór nad działalnością administracyjną firmy. Odwołująca rozpoczęła również projektowanie strony internetowej firmy oraz zaprojektowała trzy wzorce znaków firmowych wraz z wizualizacjami, z których zainteresowana wybrała jeden projekt z panoramą miasta. W powyższym zakresie, odwołująca przekazała zainteresowanej prawa autorskie do powyższych projektów. W lipcu 2015 r. odwołująca koordynowała także współpracę z biurem (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., która świadczy usługi księgowe dla wielu podmiotów gospodarczych, natomiast zainteresowana, jako podwykonawca wykonuje na jej rzecz usługi z zakresu obsługi kadrowo-płacowej. W tym zakresie odwołująca pozostawała w stałym kontakcie telefonicznym z osobą, pełniącą funkcję Pełnomocnika Zarządu ww. Spółki – (...), od której odbierała również stosowne dokumenty. Powyższe obowiązki, odwołująca wykonywała nie tylko dla firmy (...)” Sp. z o.o. z siedzibą w W., ale również dla innych klientów w ramach zastępstwa osób przebywających na urlopach. Po odejściu odwołującej na zwolnienie lekarskie, zainteresowana nie zatrudniła nikogo na jej miejsce, oczekując na powrót odwołującej do pracy po zakończeniu urlopu macierzyńskiego (oświadczenie z dnia 09 listopada 2015 r., pokwitowanie odbioru utworu wraz za załącznikami – dokumentacja zgromadzona w aktach rentowych odwołującej).

W związku z niezdolnością D. W. do pracy i wystąpieniem przez nią do organu rentowego z wnioskiem o wypłatę zasiłku chorobowego, Zakład Ubezpieczeń Społecznych wszczął postępowanie kontrolne i wydał w dniu 25 listopada 2015 r. decyzję nr: (...)-2 mocą, której ustalił w stosunku do niej podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu zatrudnienia w Spółce Grupa (...) Spółce jawnej z siedzibą w W. w okresie od dnia 28 lipca 2015 r. w wysokości 2.500,00 zł. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy stwierdził, że jak wynika z analizy dokumentów pozyskanych w trakcie przeprowadzonego postepowania wyjaśniającego, podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne ubezpieczonej D. W. została ustalona w celu umożliwienia uzyskania przez nią wyższych świadczeń z tytułu zasiłku chorobowego. Zaznaczył, że jego wątpliwości budzi przede wszystkim fakt przyznania nowo zatrudnionemu pracownikowi premii uznaniowej wypłaconej z góry w wysokości 100% wynagrodzenia zasadniczego na krótko przed powstaniem niezdolności do pracy i złożeniem wniosku o wypłatę ww. zasiłku. Powołując się na utrwalone orzecznictwo Sądu Najwyższego, organ rentowy podkreślił, że z punktu widzenia treści stosunku pracy i roszczeń z niego wynikających nie ma przeszkód do tego, aby prywatny pracodawca przyznawał pracownikowi świadczenia w dowolnie wysokich kwotach. Dlatego też – co do zasady – złożenie oświadczenia o przyznaniu nagrody nie podlega kontroli sądu pracy. Jednakże wysokość wynagrodzenia za pracę wpływa na wysokość świadczeń z ubezpieczeń społecznych i w tym zakresie należy uznać obowiązywanie odmiennych zasad. Organ rentowy zwrócił także uwagę na fakt, że płatnik składek nie przedłożył w toku postępowania wyjaśniającego dokumentów, potwierdzających udział ubezpieczonej w rekrutacji, takich jak CV i list motywacyjny, które to dokumenty powinny znajdować się w części „A” jej akt osobowych. W ocenie organu rentowego, powyższe okoliczności dają zatem podstawy do stwierdzenia, że ustalenie wynagrodzenia w wysokości (...).000,00 zł brutto miesięcznie było czynnością pozorną, zmierzającą wyłącznie do podwyższenia podstawy wymiaru składki, a tym samym wysokości świadczenia, przysługującego ubezpieczonej tytułem zasiłku chorobowego. Wobec powyższego, Zakład Ubezpieczeń Społecznych za prawidłową podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne D. W. przyjął kwotę w wysokości 2.500,00 zł brutto miesięcznie w okresie od dnia 28 lipca 2015 r. zamiast kwoty w wysokości 5.000,00 zł brutto (zawiadomienie o wszczęciu postępowania z dnia 02 listopada 2015 r. k. 5-6, k. 10 - dokumentacja zgromadzona w aktach rentowych odwołującej).

Od niekorzystnej dla siebie decyzji organu rentowego z dnia 25 listopada 2015 r., nr: (...)-2, D. W. złożyła odwołanie do tut. Sądu, inicjując tym samym niniejsze postępowanie sądowe (odwołanie z dnia 18 grudnia 2015 r. k. 2-5 a.s.).

Powyższy stan faktyczny, Sąd Okręgowy ustalił na podstawie powołanych dowodów z dokumentów zawartych w aktach sprawy, w tym w aktach rentowych i osobowych odwołującej, a także na podstawie zeznań płatnika składek J. S. (1) (k. 51-54 a.s). Zdaniem Sądu dokumenty, w zakresie w jakim Sąd oparł na nich swoje ustalenia, są wiarygodne, wzajemnie się uzupełniają oraz są zgodne z zeznaniami strony zainteresowanej. Dodatkowo nie były one kwestionowane przez strony sporu w zakresie ich autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy, a zatem wynikające z nich okoliczności należało przyjąć za podstawę ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie. Jednocześnie Sąd Okręgowy dał wiarę zeznaniom zainteresowanej J. S. (1), które były logiczne, spójne i zgodne z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie. J. S. (1) zeznawała na okoliczność pracy wykonywanej przez ubezpieczoną na rzecz Spółki Grupa (...) Spółka jawna G. S. M. S. J. S.” z siedzibą w W., jej rodzaju, wysokości i zasad wynagradzania, potwierdzając tym samym, że D. W. faktycznie wzięła udział w procesie rekrutacyjnym, podpisała umowę o pracę i wykonywała zadania zlecone jej przez bezpośredniego przełożonego, natomiast premia w wysokości 2.500,00 zł, stanowiąca składnik wynagrodzenia zasadniczego była wypłacana na jej rzecz w zależności od wyników jej pracy. Zainteresowana podkreśliła, że takie samy zasady wynagradzania dotyczyły wszystkich pracowników zatrudnionych w firmie. Wskazała także, że celem tak określonych zasad wynagradzania w jej firmie było wzmocnienie motywacji pracowników do jak najlepszej pracy. Stwierdziła, że nie chciała wiązać się z nowo zatrudnionym pracownikiem zbyt wysokim wynagrodzeniem zasadniczym, które byłoby dla niej przedsięwzięciem zbyt ryzykownym, aniżeli wzrost poziomu zmiennego składnika wynagrodzenia, jakim była określona przez nią premia uznaniowa. W odczuciu zainteresowanej, taki sposób określenia poziomu wynagrodzenia z jednej strony miał stanowić instrument kształtowania zachowań i postaw pracowników zgodnie z oczekiwaniami pracodawcy, natomiast z drugiej miał umożliwić dostosowanie wynagrodzenia do efektów pracy konkretnego pracownika. Zeznania zainteresowanej były logiczne, zgodne z dokumentami i wewnętrznie spójne, dlatego też zostały przez Sąd ocenione, jako zasługujące na wiarę.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie D. W. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia 25 listopada 2015 r., nr: (...)-2 jest zasadne i jako takie zasługuje na uwzględnienie.

W zaskarżonej decyzji organ rentowy nie kwestionował faktu wykonywania przez D. W. pracy na podstawie umowy o pracę na rzecz płatnika składek, a jedynie wysokość wynagrodzenia umówionego przez strony na kwotę 5.000,00 zł brutto miesięcznie, obniżając je do wysokości 2.500,00 zł brutto. Organ rentowy skorzystał przy tym z prawa kontrolowania wysokości wynagrodzenia w zakresie zgodności z prawem i zasadami współżycia społecznego. Przedmiotem takiej kontroli może być prawidłowość i rzetelność obliczenia, potrącenia i płacenia składek. Zakład ma przy tym prawo badać zarówno tytuł zawarcia umowy, jak i ważność jej poszczególnych postanowień. Nie jest ograniczony do kwestionowania faktu wypłacenia wynagrodzenia we wskazanej kwocie, lecz może też ustalić stosunek ubezpieczenia społecznego na ściśle określonych warunkach. Potwierdził to wyraźnie Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 27 kwietnia 2005 r. (II UZP 2/05), w której stwierdził, że w ramach art. 41 ust. 12 i 13 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Zakład Ubezpieczeń Społecznych może zakwestionować wysokość wynagrodzenia stanowiącego podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, jeżeli okoliczności sprawy wskazują, że zostało wypłacone na podstawie umowy sprzecznej z prawem, zasadami współżycia społecznego lub zmierzającej do obejścia prawa (art. 58 k.c.). Nadmierne podwyższenie wynagrodzenia pracownika w zakresie prawa ubezpieczeń społecznych może być bowiem ocenione jako dokonane z zamiarem nadużycia prawa do świadczeń. Wynika to z tego, że nadmiernemu uprzywilejowaniu płacowemu pracownika, które w prawie pracy mieściłoby się w ramach art. 353 ^{( 1)} k.c., w prawie ubezpieczeń społecznych, w którym pierwiastek publiczny zaznacza się bardzo wyraźnie, można przypisać - w okolicznościach każdego konkretnego wypadku - zamiar nadużycia świadczeń przysługujących z tego ubezpieczenia albowiem alimentacyjny charakter tych świadczeń oraz zasada solidaryzmu wymagają, żeby płaca - stanowiąca jednocześnie podstawę wymiaru składki - nie była ustalana ponad granicę płacy słusznej, sprawiedliwej i zapewniającej godziwe utrzymanie oraz żeby rażąco nie przewyższała wkładu pracy, a w konsekwencji, żeby składka nie przekładała się na świadczenie w kwocie nienależnej (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 20 września 2012 r., III AUa 420/12 oraz z dnia 16 października 2013 r., III AUa 294/13). Ustalenie w umowie o pracę rażąco wysokiego wynagrodzenia za pracę stanowiącego podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne może być w konkretnych okolicznościach uznane za nieważne z mocy art. 58 § 3 k.c. w związku z art. 300 k.p. jako dokonane z naruszeniem zasad współżycia społecznego. W konsekwencji nieważnością mogą być dotknięte jedynie uzgodnienia stron umowy dotyczące wynagrodzenia za pracę, przy zachowaniu ważności pozostałych postanowień umownych, ponieważ zgodnie z art. 58 § 3 k.c., jeżeli nieważnością jest dotknięta tylko część czynności prawnej, czynność pozostaje w mocy, co do pozostałych części, chyba że z okoliczności wynika, iż bez postanowień dotkniętych nieważnością czynność nie zostałaby dokonana (por. wyroki Sądu Najwyższego z dnia 04 sierpnia 2005 r., II UK 16/05, z dnia 9 sierpnia 2005 r., III UK 89/05, z dnia 6 lutego 2006 r., III UK 156/05 oraz z dnia 5 czerwca 2009 r., I UK 19/09).

W rozpoznawanej sprawie, gdzie tylko wynagrodzenie ustalone w umowie o pracę zostało zakwestionowane przez organ rentowy, rolą Sądu była ocena postanowień umownych dokonywana z punktu widzenia prawa ubezpieczeń społecznych, a więc nie tylko z punktu widzenia interesu pracownika (ubezpieczonego), ale także interesu publicznego. Godziwość wynagrodzenia za pracę w prawie ubezpieczeń społecznych musi być bowiem interpretowana przy uwzględnieniu wymogu ochrony interesu publicznego oraz zasady solidarności ubezpieczonych. W uchwale z dnia 27 kwietnia 2005 r. (II UZP 2/05) Sąd Najwyższy zajął stanowisko, że co prawda w prawie pracy obowiązuje zasada swobodnego kształtowania postanowień umownych, ale jest to wolność w ramach obowiązującego prawa. Stąd też przepisy z zakresu prawa ubezpieczeń społecznych muszą być uzupełnione stwierdzeniem, iż podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne stanowi wynagrodzenie godziwe, a więc należne, właściwe, odpowiednie, rzetelne, uczciwe, sprawiedliwe i ekwiwalentne do pracy. Trzeba więc uwzględniać konkretny przypadek, w tym rodzaj, ilość i jakość świadczonej pracy oraz wymagane kwalifikacje. Podobne stanowisko wyraził Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 09 sierpnia 2005 r. (III UK 89/05), w którym stwierdził, że ustalenie w umowie o pracę rażąco wysokiego wynagrodzenia za pracę może być, w konkretnych okolicznościach, uznane za nieważne, jako dokonane z naruszeniem zasad współżycia społecznego, polegającym na świadomym osiąganiu nieuzasadnionych korzyści z systemu ubezpieczeń społecznych kosztem innych uczestników tego systemu (art. 58 § 3 k.c. w związku z art. 300 k.p.).

Na gruncie okoliczności niniejszej sprawy, Sąd Okręgowy przyjął, że wynagrodzenie za pracę D. W. ustalone w umowie o pracę z dnia 28 lipca 2015 r., było usprawiedliwione i godziwe, a także w pełni ekwiwalentne do rodzaju, ilości i jakości świadczonej przez nią pracy oraz posiadanych kwalifikacji. Zakład Ubezpieczeń Społecznych powziął jednak wątpliwość, co do rzeczywistych przyczyn ustalenia w stosunku do odwołującej wynagrodzenia na poziomie 5.000,00 zł brutto, wskazując, że ustalenie w stosunku do nowo zatrudnionego pracownika wynagrodzenia, obejmującego stały składnik w postaci premii uznaniowej w wysokości 100% miało na celu uzyskanie wysokich świadczeń z ubezpieczenia społecznego. Organ rentowy nie kwestionował przy tym ważności zawartej przez strony umowy i jej faktycznego wykonywania, powziął jedynie podejrzenie, że w takich okolicznościach ustalenie podstawy wymiaru składek na poziomie 5.000,00 zł mogło mieć na celu wyłącznie uzyskanie wysokich świadczeń z ubezpieczenia społecznego. Zdaniem Sądu Okręgowego, stanowisko organu rentowego jest tylko pewnym przypuszczeniem opartym na powiązaniu dwóch faktów – podpisania umowy o pracę i niezdolności ubezpieczonej do pracy w związku z ciążą. Jednak Sąd z takim stanowiskiem nie zgodził się. W tym miejscu wskazać należy, że ważności umowy o pracę zawartej pomiędzy odwołującą, a zainteresowanym płatnikiem składek nie może podważyć w żaden sposób ciąża odwołującej. Stan ciąży nie stanowi przeciwwskazania do wykonywania pracy w ogóle, a nawet do podjęcia pracy w tym okresie. Takie twierdzenie wypływa wprost z przepisów prawa pracy (polskich i wspólnotowych), które odmowę zatrudniania, czy zwolnienie kobiety w ciąży tylko z tego powodu traktują, jako dyskryminację. Co więcej ustawodawca w sposób silny chroni kobiety w ciąży, obejmując je szczególną ochroną trwałości stosunku pracy. Z tych chociażby względów z samej okoliczności podjęcia pracy w okresie ciąży, gdy brak ku temu przeciwwskazań medycznych, nie można wyprowadzać naruszenia zasad współżycia społecznego. Przy tym naruszenie zasad współżycia społecznego ma zastosowanie jedynie na gruncie prawa pracy i nie może się odnosić do przepisów ubezpieczeniowych. Uznanie, że każda umowa o pracę zawarta z kobietą w okresie ciąży jest nieważna prowadziłoby do wprowadzenia praktycznego zakazu zawierania umów o pracę z kobietami ciężarnymi. Sąd w pełni podziela stanowisko, wyrażone w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 10 lutego 2006 r. (I UK 186/05), zgodnie z którym korzystanie ze świadczeń z ubezpieczenia społecznego na skutek podlegania obowiązkowemu ubezpieczeniu społecznemu samo w sobie nie mogłoby być określone, jako sprzeczne z prawem. Skorzystanie z ochrony gwarantowanej pracowniczym ubezpieczeniem społecznym jest legalnym celem zawierania umów o pracę. W takiej sytuacji ustalony stan faktyczny nie daje podstaw do tego, aby stronom stosunku pracy zarzucić pozostawanie w zmowie i świadome, zgodne działanie dla osiągnięcia zamierzonego celu w postaci uzyskania wysokich świadczeń z FUS. Jeżeli wedle organu rentowego taka sytuacja zaistniała w rozważanym przypadku, to powinny być przedstawione dowody potwierdzające takie ustalenia. Tymczasem organ rentowy takich dowodów nie przedstawił, a nadto wniosku o celowym działaniu stron nie można wyprowadzić na podstawie innych ustalonych faktów i przeprowadzonych dowodów.

Nie ulega wątpliwości, że Grupa (...) Spółka jawna z siedzibą w W. w związku z chęcią wejścia na rynek celem pozyskania nowych klientów i zwiększenia dochodowości Spółki, potrzebowała nowego pracownika, który byłby odpowiedzialny za realizację określonego planu marketingowego firmy oraz stworzeniu nowych ram organizacyjnych w zakresie jej funkcjonowania w postaci opracowania nowoczesnego loga firmy, jej strony internetowej oraz banerów reklamowych. Natomiast wysokość zaoferowanego nowemu pracownikowi wynagrodzenia miała stanowić motywację do większej i wytrwalszej pracy na rzecz Spółki. W tym względzie podkreślenia wymaga, że ustalenie składników wynagrodzenia pracowników, co do zasady należy do kompetencji pracodawcy. Wobec powyższego, pracownikom mogą być przyznawane, obok wynagrodzenia zasadniczego również premie i nagrody. Nagroda ma charakter świadczenia uznaniowego. Przyznanie nagrody pracownikowi zależy od dobrej woli pracodawcy, co oznacza, że pracownik nie ma możliwości domagać się uzyskania takiego świadczenia. Zupełnie inaczej ukształtowana jest natomiast premia. Pracodawca, przewidując możliwość udzielenia premii, powinien określić szczegółowe warunki, po spełnieniu, których pracownik nabędzie prawo do premii. Samo spełnienie określonych przez pracodawcę warunków upoważnia zatem pracownika do wystąpienia z żądaniem wypłaty premii. Warunki uzyskania premii mogą być pozytywne – pracownik musi spełnić jakieś kryterium, żeby premię uzyskać oraz negatywne – spełnienie określonej przesłanki powoduje brak prawa do premii. W niniejszej sprawie, ewidentnie umowa o pracę z dnia 28 lipca 2015 r. gwarantowała odwołującej prawo do premii, na co wskazuje dokładne określenie przez pracodawcę wymogów o charakterze obiektywnym, których spełnienie uprawnia pracownika do żądania wypłaty premii. Zainteresowana uzależniała bowiem prawo do wypłaty premii w określonej wysokości od efektów pracy konkretnego pracownika. Celem powyższego zapisu miało być wzmocnienie motywacji pracowników do jak najlepszej pracy. Zainteresowana nie chciała bowiem wiązać się z nowo zatrudnionym pracownikiem zbyt wysokim wynagrodzeniem zasadniczym, które było dla niej przedsięwzięciem zbyt ryzykownym, aniżeli wzrost poziomu zmiennego składnika wynagrodzenia, jakim była określona przez nią premia uznaniowa. Taki sposób określenia poziomu wynagrodzenia z jednej strony miał stanowić instrument kształtowania zachowań i postaw pracowników zgodnie z oczekiwaniami pracodawcy, natomiast z drugiej miał umożliwić dostosowanie wynagrodzenia do wyników pracy konkretnego pracownika. W tej mierze nie można jednak zarzucić zainteresowanej, że określone przez nią zasady wynagradzania pracowników, w tym odwołującej były nakierowane wyłącznie na uzyskanie wysokich świadczeń z ubezpieczenia społecznego. Pracodawca może bowiem swobodnie określić warunki premiowania pracowników, jeżeli tylko nie będą one sprzeczne z obowiązującym prawem. Ponadto – wbrew twierdzeniom organu rentowego – powyższa premia miała charakter fakultatywny, uznaniowy i motywacyjny, albowiem mogła ona być przez pracodawcę miarkowana w oparciu o ustalone przez niego kryteria. Przy ustalaniu premii zainteresowana stosowała zatem element uznaniowej korekty kwoty premii, tak aby wzmocnić motywacyjne działanie tego składnika wynagrodzenia, w szczególności zaś, aby motywować pracowników nie tylko do realizowania konkretnych wytycznych, co do osiągnięcia wyniku finansowego, ale także do spełnienia oczekiwań pracodawcy w zakresie posiadanych umiejętności oraz postawy wobec pracodawcy. Na marginesie można też nadmienić, że zainteresowana w umowie o pracę z dnia 28 lipca 2015 r. wskazała, jakimi względami będzie kierowała się, podejmując decyzję w przedmiocie przyznania odwołującej premii uznaniowej. Tym samym premia ta nie została ustalona w sztywnej wysokości, wynoszącej 100% wynagrodzenia zasadniczego, albowiem jej wysokość mogła być przez zainteresowaną dowolnie kształtowana stosownie do wytycznych określnych wprost w umowie o pracę. O ile więc wysokość wynagrodzenia na poziomie 5.000,00 zł określona przez zainteresowaną w umowie o pracę z dnia 28 lipca 2015 r. - odnoszona tylko i wyłącznie do realnie wykonywanych przez odwołującą czynności, jak również jej doświadczenia zawodowego i kwalifikacji mogła wydawać się wysoka, to jednak kwota ta nie miała charakteru ostatecznego i mogła być prze zainteresowaną obniżona w zależności od wyników pracy odwołującej. Z kolei całkowite pozbawienie odwołującej prawa do ww. składnika wynagrodzenia, który był przewidziany w ramach obowiązujących u zainteresowanej zasad wynagradzania pracowników, stanowiłby zbyt drastyczną ingerencję w stosunek pracy i nie uwzględniałby takich elementów, które przemawiały za ustaleniem wynagrodzenia w wysokości wynikającej z umowy o pracę. Skoro taki tryb wynagradzania pracowników preferowała zainteresowana, to także odwołująca, jako nowy pracownik została zatrudniona na analogicznych zasadach.

Podkreślić również należy, że D. W., pomimo braku legitymowania się kierunkowym wykształceniem z zakresu administracji, posiadała kompetencje do wykonywania pracy na stanowisku managera ds. organizacyjno-personalnych. Zainteresowana, podejmując decyzję o zatrudnieniu odwołującej u siebie w firmie miała bowiem na uwadze posiadaną przez nią umiejętność w zakresie biegłej obsługi komputera, w tym w zakresie tworzenia stron internetowych, ich prowadzenia, pozycjonowania oraz bieżącego aktualizowania. Na powyższą okoliczność wskazuje chociażby fakt przygotowania przez odwołującą trzech wzorców znaków firmowych wraz z wizualizacjami, z których zainteresowana wybrała jeden projekt z panoramą miasta. Charakter świadczonej przez odwołującą pracy został również potwierdzony przez (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. – M. K., która współpracowała z odwołującą w ramach prowadzonej przez zainteresowaną działalności. Ponadto przed zatrudnieniem w Spółce Grupa (...) Spółka jawna z siedzibą w W., odwołująca wykonywała pracę na podstawie umów cywilnoprawnych, a do jej obowiązków należało wykonywanie czynności z zakresu wiedzy bezpośrednio związanej z obszarem prowadzonej przez J. S. (1) działalności. W tym czasie odwołująca współpracowała również z zainteresowaną na podstawie zawieranych umów o dzieło, a zatem okres ten był niewątpliwie sprawdzianem jej umiejętności i wykształcenia, pod kątem późniejszego, stałego zatrudnienia w ww. Spółce. Nadto, będąc inteligentną osobą odwołująca była w stanie opanować nowe umiejętności z zakresu obsługi kadrowej firmy, których zakres początkowo nie mógł być ani skomplikowany, ani znaczny. Nadmienić przy tym należy, że J. S. (1), będąca współwłaścicielem Spółki Grupa (...) Spółka jawna z siedzibą w W. przed powierzeniem ubezpieczonej tak ważnych funkcji w firmie, zatrudniła ją na okres próbny, celem przekonania się, co do słuszności wzajemnej współpracy. Po upływie tego czasu, zainteresowana musiała zatem zdawać sobie sprawę z tego, że odwołująca sprawdzi się w roli osoby zatrudnionej na proponowanym przez nią stanowisku pracy. Z kolei okoliczność, że zawarcie umowy o pracę w nieodległym czasie zbiegło się z potwierdzeniem ciąży D. W. także nie czyni zasadnym twierdzenia organu rentowego, że celem ustalenia w stosunku do odwołującej wynagrodzenia na poziomie 5.000,00 zł brutto było uzyskanie wysokich świadczeń z ubezpieczenia społecznego. Jak już zostało bowiem wskazane, zagadnienie to było przedmiotem rozważań Sądu Najwyższego i w jego orzecznictwie ugruntowane jest stanowisko, że dążenie do uzyskania świadczeń z ubezpieczenia społecznego (bądź uzyskania wyższych świadczeń), jako cel podjęcia zatrudnienia, nie świadczy o zamiarze obejścia prawa, jeżeli umowa o pracę jest faktycznie realizowana (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 60 marca 2007 r., sygn. I UK 302/06). Chęć uzyskania świadczeń z ubezpieczenia społecznego, jako motywacja do podjęcia zatrudnienia, nie świadczy o zamiarze obejścia prawa, a dążenie kobiety ciężarnej do uzyskania przez zawarcie umowy o pracę, ochrony gwarantowanej pracowniczym ubezpieczeniem społecznym nie może być uznane za zmierzające do dokonania czynności sprzecznej z prawem albo mającej na celu jego obejście, jeżeli umowa ta prowadzi do faktycznej realizacji zatrudnienia spełniającego cechy stosunku pracy (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 13 maja 2004 r., II UK 365/03).

Również nieprzedstawienie przez płatnika składek Curriculum Vitae i listu motywacyjnego odwołującej nie przesądza o fikcyjności zatrudnienia. Konieczność wykazania posiadania tych dokumentów wynikła dopiero w postępowaniu wyjaśniającym, prowadzonym w listopadzie 2015 r., kiedy zakwestionowano zasadność postanowień umowy o pracę z dnia 28 lipca 2015 r., a wówczas płatnik składek nie posiadał już tej dokumentacji, gdyż wcześniej ją zniszczył. W tym miejscu zaznaczyć należy, że otrzymując CV, listy motywacyjne itd., pracodawca jest zobowiązany do ochrony zawartych w nich danych osobowych. Ustawa o ochronie danych osobowych nie wskazuje wprost, w jaki sposób należy zabezpieczać przetwarzane dane. Zastosowane środki techniczne i organizacyjne mają być natomiast odpowiednie do zagrożeń oraz kategorii przetwarzanych danych. Zatem to pracodawca musi samodzielnie ocenić, jakie zabezpieczenia pozwolą we właściwy sposób chronić dane kandydatów do pracy. Zgodnie z art. 26 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. 2015. poz. 2135 z późn. zm.), administrator danych (a więc pracodawca) powinien dołożyć szczególnej staranności w celu ochrony interesów osób, których dane dotyczą. Przede wszystkim jest zobowiązany zapewnić, aby dane te były m.in. przechowywane w postaci umożliwiającej identyfikację osób, których dotyczą, nie dłużej niż jest to niezbędne do osiągnięcia celu przetwarzania (art. 26 ust. 1 pkt. ww. ustawy). Reguła ta określana jest jako tzw. zasada ograniczenia czasowego. Generalnie opiera się ona na założeniu, że czasowym wyznacznikiem przetwarzania danych osobowych jest zrealizowanie celu, dla którego dane te były przetwarzane. Dlatego też, po zakończeniu rekrutacji dokumenty aplikacyjne powinny być zniszczone. Ustał już bowiem cel, dla którego dane były zbierane. Powyższy obowiązek dotyczy nie tylko dokumentów dostarczanych w wersji papierowej, ale również w wersji elektronicznej. Z tego też względu, bezzasadny okazał się zarzut organu rentowego, iż nieprzedłożenie przez płatnika składek CV i listu motywacyjnego może świadczyć o pozorności zatrudnienia, albowiem w świetle przepisów powyższej ustawy, zainteresowana nie była zobowiązana do przechowywania dokumentacji osobowej odwołującej przez tak długi okres czasu.

W ocenie Sądu Okręgowego, kwota w wysokości 5.000,00 zł brutto ustalona w stosunku do odwołującej w umowie o pracę z dnia 28 lipca 2015 r. to nie jest kwota niesprawiedliwa, czy zawyżona. Wręcz przeciwnie, jest ona adekwatna do zakresu obowiązków odwołującej i nie odbiega od płacy na stanowiskach managera ds. organizacyjno-personalnych. Biorąc pod uwagę wszystkie wskazane powyżej okoliczności, Sąd Okręgowy uznał zatem, że zawarta przez strony umowa o pracę była rzeczywiście realizowana, a wskazana w niej wysokość wynagrodzenia nie pozostawała w opozycji do jakichkolwiek przepisów prawa, czy też zasad współżycia społecznego.

Z tych też względów, Sąd Okręgowy, na podstawie art. 477 ^{( 14)} § 2 k.p.c., zmienił zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W., stwierdzając, że odwołująca D. W. od dnia 28 lipca 2015 r. podlega obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę u płatnika składek Grupa (...) Spółka jawna z siedzibą w W. z podstawą wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne w wysokości (...).000,00 zł.

Jednocześnie Sąd Okręgowy na podstawie art. 98 k.p.c. oraz § 9 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 1800) w sprawie opłat za czynności adwokacie, zasądził od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. na rzecz odwołującej D. W. kwotę 360,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, o czym orzekł w pkt. 2 wyroku.

ZARZĄDZENIE

(...)

(...)