Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CNP 27/15
POSTANOWIENIE
Dnia 2 grudnia 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Henryk Pietrzkowski
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 2 grudnia 2015 r.
skargi M. K.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w P. z dnia 26 marca 2014 r.,
wydanego w sprawie z powództwa […] Spółdzielni Mieszkaniowej
przeciwko M. K.
o zapłatę,
odrzuca skargę.
2
UZASADNIENIE
Skarga M. K. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego z dnia 26 marca 2014 r. podlegała odrzuceniu z następujących
powodów.
Skarga o stwierdzenie niezgodności wyroku z prawem powinna zawierać
między innymi uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody, spowodowanej przez
wydanie wyroku, którego skarga dotyczy (art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.) oraz wykazanie,
że wzruszenie zaskarżonego wyroku w drodze innych środków prawnych nie było
i nie jest możliwe (art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c.). Tych obowiązków autor skargi nie
wypełnił.
Uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody polega na przedstawieniu
wywodu, wskazującego, że szkoda wystąpiła – ze wskazaniem jej rodzaju
i rozmiaru – oraz przedstawienie okoliczności uwiarygodniających tezę
o wystąpieniu szkody przez powołanie i przedstawienie dowodów (postanowienia
z dnia 11 sierpnia 2005 r., III CNP 4/05, OSNC 2006, nr 1, poz. 16). Niezbędne jest
także przeprowadzenie przekonywającego wywodu wskazującego czas powstania
szkody oraz związek przyczynowy między nią a wydaniem zaskarżonego
orzeczenia (postanowienie z dnia 31 stycznia 2006 r., IV CNP 38/05, BSN 2006,
nr 4, s. 10). Pełnomocnik skarżącej zawarł wprawdzie w skardze oświadczenie
o tym, że skarżąca poniosła szkodę materialną, nie wskazał jednak jej rozmiaru.
Nie jest w tym zakresie wystarczające podanie w skardze wartości przedmiotu
zaskarżenia (por. postanowienie SN z dnia 31 stycznia 2006 r., V CNP 21/06, nie
publ.).
Zgodnie z art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c., skarżącego obciąża obowiązek
przedstawienia analizy prawnej przepisów dotyczących środków zaskarżenia,
których zastosowanie jest niedopuszczalne lub z innych przyczyn na pewno nie
mogłoby odnieść skutku. Skarżący powinien wykazać, że od zaskarżonego wyroku
nie przysługuje środek prawny, za pomocą którego mogłoby nastąpić wzruszenie
zaskarżonego orzeczenia (postanowienie SN z dnia 23 stycznia 2009 r., sygn. akt I
CNP 108/08, nie publ.). Oznacza to obowiązek przeprowadzenia analizy przepisów
dotyczących środków prawnych, których zastosowanie jest niedopuszczalne lub
które z innych przyczyn nie mogłyby odnieść skutku. Nie chodzi tylko o skargę
3
kasacyjną, ale także o skargę o wznowienie postępowania oraz o inne środki
prawne pozwalające na zmianę lub uchylenie orzeczenia, ewentualnie służące
pozbawieniu lub ograniczeniu wykonalności orzeczenia (zob. postanowienie SN
z dnia 24 lipca 2008 r., sygn. akt I CNP 50/08, nie publ.). Uzasadniając spełnienie
wymagania z art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c. pełnomocnik skarżącej ograniczył się do
stwierdzenia, że od zaskarżonego orzeczenia „pozwanej nie służy ani nie służą
środki prawne umożliwiające jego zmianę lub uchylenie”, ale nie przeprowadził
analizy prawnej możliwości skorzystania z jakiegokolwiek z wyżej wymienionych
środków prawnych.
Z przytoczonych względów, na podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c., Sąd Najwyższy
orzekł jak w sentencji.
kc

II CNP 27/15

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia