Sygn. akt IV CZ 3/16
POSTANOWIENIE
Dnia 31 marca 2016 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Maria Szulc (przewodniczący)
SSN Monika Koba (sprawozdawca)
SSN Władysław Pawlak
w sprawie z powództwa "L." Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K.
przeciwko P. Spółce Akcyjnej w L.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 31 marca 2016 r.,
zażalenia strony powodowej
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 31 marca 2015 r.,
1) uchyla zaskarżone postanowienie,
2) pozostawia rozstrzygnięcie o kosztach postępowania
zażaleniowego w orzeczeniu kończącym postępowanie
w sprawie.
UZASADNIENIE
2
Postanowieniem z dnia 31 marca 2015 r. Sąd Apelacyjny, na podstawie art.
373 k.p.c. odrzucił apelację powódki od wyroku Sądu Okręgowego w L. z dnia 20
maja 2014 r. Stwierdził, że Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 23 października
2014 r. oddalił wniosek powódki o zwolnienie od opłaty od apelacji, że
postanowienie to zostało doręczone pełnomocnikowi powódki w dniu 29
października 2014 r. oraz że należna opłata została uiszczona w dniu 6 listopada
2014 r. Doręczenie postanowienia o odmowie zwolnienia od kosztów sądowych
profesjonalnemu pełnomocnikowi powódki, który wniósł apelację, zgodnie z art. 112
ust. 3 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych
(jedn.tekst.: Dz.U. z 2014 r., poz. 1025 z późn. zm.) aktualizowało obowiązek
uiszczenia opłaty od apelacji - bez odrębnego wezwania - w terminie do 5 listopada
2014 r. Opłacenie apelacji z jednodniowym uchybieniem tego terminu skutkowało
jej odrzuceniem.
W zażaleniu na to postanowienie powódka wniosła o jego uchylenie,
podnosząc, że w dniu 5 listopada 2014 r. uiściła opłatę od apelacji przelewem
bankowym, co jest równoznaczne z wniesieniem opłaty do sądu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Uiszczenie opłaty sądowej w drodze przelewu bankowego jest operacją
złożoną, obejmującą różne czynności, z których każda może być podjęta w innej
chwili (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 19 czerwca 2008 r., V CZ
40/08, nie publ.). Zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem Sądu Najwyższego, dla
dochowania terminu do uiszczenia opłaty sądowej w formie bezgotówkowej
decydująca jest data złożenia polecenia przelewu w banku, a nie data uznania
rachunku bankowego właściwego sądu, jeżeli przelew w dniu jego przyjęcia przez
bank lub w terminie przewidzianym do uiszczenia opłaty miał dostateczne pokrycie
pieniężne, a złożone polecenie zostało rzeczywiście dokonane (por. postanowienia
Sądu Najwyższego z dnia 24 czerwca 2015 r., II CZ 29/15, nie publ., z dnia
21 stycznia 2015 r., IV CZ 96/14, OSP 2015, nr 12, poz. 119 oraz z dnia
25 czerwca 2003 r., III CZP 28/03, OSNC 2004, nr 5, poz. 71 i cytowane w nich
orzeczenia). Nie ma również wątpliwości, iż dniem uiszczenia opłaty sądowej
dokonanej za pomocą elektronicznego środka komunikacji jest dzień, w którym
3
polecenie przelewu, mające pokrycie na rachunku zleceniodawcy, zostało
wprowadzone do serwera odbiorcy, w taki sposób, że bank mógł zapoznać się
z jego treścią (por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 10 grudnia 2003 r.,
V CZ 127/03, OSNC 2005, nr 1, poz. 12; z dnia 22 kwietnia 2004 r., II CZ 38/04,
OSNC 2005, nr 5, poz. 84; i z dnia 21 listopada 2013 r., III CZ 50/13, nie publ.).
Dołączonym do zażalenia dokumentem potwierdzającym dokonanie
transakcji złożonej przez usługi bankowości elektronicznej (k. 153) powódka
wykazała, że polecenie przelewu opłaty od apelacji na konto Sądu, skierowane do
banku i umożliwiające mu zapoznanie się z jego treścią, wysłała w dniu 5 listopada
2014 r., a polecenie zostało zrealizowane przez bank w dniu 6 listopada 2014 r.
Nie ma też wątpliwości, iż dokonując polecenia przelewu powódka miała pokrycie
na swoim rachunku, skoro zostało ono następnego dnia zrealizowane przez bank.
Rację ma, zatem skarżąca, iż Sąd Apelacyjny opierając się na dokumencie
wystawionym przez księgowość tego Sądu (k. 104) pominął, że dla dochowania
terminu do uiszczenia opłaty decydująca jest data złożenia przelewu w banku, a nie
data uznania rachunku bankowego właściwego sądu. W konsekwencji wniosek
Sądu Apelacyjnego, że opłata, która wpłynęła na rachunek Sądu w dniu 6 listopada
2014 r. jest spóźniona, nie był trafny, co doprowadziło do nieuzasadnionego
zastosowania art. 373 w związku z art. 370 k.p.c.
Z przedstawionych względów, zaskarżone postanowienie należało uchylić na
podstawie art. 39815
§ 1 zdanie pierwsze w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.,
pozostawiając rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego
w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.
eb