Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I PK 115/15
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 5 kwietnia 2016 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jolanta Frańczak (przewodniczący)
SSN Bogusław Cudowski (sprawozdawca)
SSN Piotr Prusinowski
w sprawie z powództwa B.V.
przeciwko Zespołowi Szkolno-Przedszkolnemu […]
o przywrócenie do pracy,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 5 kwietnia 2016 r.,
skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych w G.
z dnia 9 października 2014 r.
oddala skargę kasacyjną i zasądza od strony pozwanej na
rzecz strony powodowej 120 zł (sto dwadzieścia) tytułem zwrotu
kosztów postępowania kasacyjnego.
UZASADNIENIE
Powódka B. V. żądała przywrócenia do pracy u pozwanego na
dotychczasowych warunkach pracy i płacy.
2
Wyrokiem z 7 kwietnia 2014 r. Sad Rejonowy w T. oddalił powództwo i
odstąpił od obciążenia powódki kosztami procesu. Sąd ustalił, że u pozwanego
Zespołu Szkolno-Przedszkolnego […] w roku szkolnym 2013/2014 prognozowano
mniejszą liczbę uczniów w porównaniu z poprzednim rokiem szkolnym 2012/2013.
Dyrektor szkoły informowała wielokrotnie o tym fakcie nauczycieli. Mniejsza liczba
uczniów spowodowała zmniejszenie ilości godzin m.in języka polskiego. Dyrektor
przygotowała projekt arkusza organizacyjnego na rok szkolny 2013/2014, w którym
przewidziano zatrudnienie wszystkim dotychczasowych trzech polonistek, w tym
powódki. Projekt ten nie został zatwierdzony przez organ prowadzący, ponieważ
uznano, że mając zapotrzebowanie w szkole na 28 godzin języka polskiego,
niemożliwym jest zatrudnianie trzech polonistek. Zasugerowano zwolnienie jednej z
nich. W tym czasie u pozwanego zatrudnione były: T. K., pracująca od 1 września
1981 r., nauczyciel o wielu specjalnościach, bardzo dobry pedagog, od 2004r. do
nadal posiadająca chroniony stosunek pracy; I. Z., zatrudniona od 1988 r.,
posiadająca od 26 kwietnia 2013 r. chroniony stosunek pracy, oraz B. V.,
zatrudniona od 1998r., członek związku zawodowego MOZ NSZZ […], według tego
Związku posiadająca chroniony stosunek pracy od 9 kwietnia 2013 r. W dniu 11
kwietnia 2013 r. Dyrektorka pozwanego rozmawiała z Przewodniczącą MOZ NSZZ
[…] na temat sytuacji kadrowej w placówce, liczby godzin planowanych w nowym
roku szkolnym oraz kryteriach doboru nauczyciela do zwolnienia. W czasie tej
rozmowy Przewodnicząca Związku wręczyła Dyrektor pismo informujące o
chronionym stosunku B. V. Z treści pisma wynikało, że 9 kwietnia 2013r. uchwałą
zarządu organizacji związkowej powódka została wybrana do jej zarządu i w wyniku
tego, na podstawie art. 32 ust. 1 ustawy o związkach zawodowych, posiada
chroniony stosunek pracy. W dniu 18 kwietnia 2013 r. na zebraniu nauczycieli
przedszkola i gimnazjum Dyrektor poinformowała o liczbie godzin, oddziałów,
sytuacji kadrowej placówki oraz planowanych zmianach w roku szkolnym
2013/2014, przedstawiono również kryteria wyboru nauczyciela do zwolnienia. Na
zebraniu powódka została wskazana jako polonistka z najkrótszym stażem pracy,
która ma być zwolniona. W dniu 24 kwietnia 2013r. Dyrektor skierowała do
związków zawodowych: MOZ NSZZ […]oraz ZNP pisma informujące o sytuacji
kadrowej w placówce, ilość godzin, kwalifikacjach nauczycieli, wskazała również
3
osoby, które zostaną zwolnione, w tym powódkę, uzasadniając wybór osób do
zwolnienia. W dniu 29 kwietnia 2013 r. MOZ NSZZ […] nadesłał pismo (podpisane
„za Zarząd” przez Przewodniczącą Związku), w którym Związek zajął negatywne
stanowisko odnośnie zwolnienia powódki, powołując się na art. 32 ustawy o
związkach zawodowych. W piśmie wyraźnie wskazano, iż pomimo, że Dyrektor
oficjalnie nie wystąpiła o wyrażenie zgody na rozwiązanie stosunku pracy z
powódką, a jedynie poinformowała Związek o swojej decyzji, to Związek jej pismo z
dnia 24 kwietnia 2013r. traktuje jako zapytanie o wyrażenie zgody na rozwiązanie
stosunku pracy z członkiem zarządu organizacji. ZNP w odpowiedzi na pismo
Dyrektor nadesłał uchwałę Nr 10/22 z 29 kwietnia 2010 r. Zarządu Oddziału ZNP w
[…] w sprawie imiennego wskazania członka oddziału ZNP w […] do
reprezentowania oddziału w sprawach prawa pracy – T. K. (w uchwale wskazano
chroniony stosunek pracy), oraz uchwałę Nr 161/2013 z 26 kwietnia 2013 r.
Prezydium Zarządu ZNP w […] w sprawie imiennego wskazania członka oddziału
ZNP w […] do reprezentowania oddziału – I. Z. w sprawach dotyczących wyborów
ZSIP w tarnogórskich gimnazjach (w uchwale wskazano chroniony stosunek pracy).
Dyrektor pozwanego, pomimo braku zgody MOZ NSZZ […] na zwolnienie powódki,
opracowała nowy projekt arkusza organizacyjnego na rok szkolny 2013/2014, z
pominięciem powódki. W dniu 15 maja 2013 r., po zatwierdzeniu arkusza, powódce
wręczono wypowiedzenie umowy o pracę. Umowa rozwiązała się z dniem 31
sierpnia 2013 r. Jako przyczynę wypowiedzenia wskazano zmniejszenie ilości
oddziałów w roku szkolnym 2013/2014 oraz najkrótszy staż pracy powódki.
W ocenie Sądu Rejonowego, wręczenie Dyrektor 11 kwietnia 2013 r. pisma
MOZ NSZZ […] zawierającego informację, że w dniu 9 kwietnia 2013 r. w wyborach
uzupełniających został poszerzony Zarząd i dodatkowo w jego skład weszła
powódka i w związku z tym na podstawie art. 32 ust. 1 ustawy o związkach
zawodowych posiada chroniony stosunek pracy, jest niewystarczające do uznania,
że zostały spełnione wymagania z art. 32 ustawy o związkach zawodowych, i tym
samym przyjęcia, że powódka posiadała chroniony stosunek pracy. Sąd wskazał,
że w przedmiotowej sprawie, uchwała zarządu organizacji związkowej o objęciu
powódki chronionym stosunkiem pracy w trybie art. 32 ww. ustawy została
przedstawiona pracodawcy w toku prowadzonej sprawy praktycznie pod koniec
4
postępowania, to jest 27 listopada 2013 r. (kiedy pozew wpłynął 5 maja 2013 r.), i w
zasadzie od tej daty należało przyjąć, że Związek prawidłowo wskazał powódkę
jako osobę chronioną. W dniu 9 kwietnia 2013 r. Zarząd Związku podjął dwie
uchwały: pierwszą o poszerzeniu składu Zarządu m.in o powódkę, drugą - uchwałę
o objęciu powódki ochroną. Tymczasem w piśmie skierowanym do pracodawcy w
dniu 11 kwietnia 2013 r. (kiedy wiadomo już było, że w pozwanej szkole będą
zwolnienia), jak i następnym w dniu 29 kwietnia 2013 r. (kiedy było wiadomo, że ma
być zwolniona powódka jako polonistka z najkrótszym stażem pracy), wskazano
jedynie uchwałę o poszerzeniu składu Zarządu. Związek nie wymienił natomiast
uchwały, w której imiennie wskazana powódka została objęta chronionym
stosunkiem pracy, tylko ogólnie powołał się na treść art. 32 ustawy o związkach
zawodowych. Zdaniem Sadu Rejonowego takie działanie nie można było uznać za
skuteczne wskazanie/ poinformowanie pozwanego o chronionym stosunku pracy
powódki, a w konsekwencji przyznanie jej statusu pracownika o ochronionym
stosunku pracy. Sąd stwierdził również, że podobne uchybienia miały miejsce przy
niewyrażeniu zgody przez Związek na zwolnienie powódki. Pismo z 29 kwietnia
2013r. wskazuje jedynie, że MOZ NSZZ […] nie wyraża zgody na rozwiązanie
umowy o pracę z powódką, jednakże nie wymienia podjętej stosownej uchwały na
ten temat. Sąd Rejonowy nie stwierdził uchybień formalnych wypowiedzenia.
Oceniając zasadność wypowiedzenia, Sąd nie dopatrzył się nieprawidłowości w
przyjęciu kryterium doboru do zwolnienia - powódka miała najkrótszy staż pracy z
trzech polonistek zatrudnionych przez pozwanego. Dodatkowym argumentem, w
ocenie Sadu Rejonowego, przemawiającym za tym, że decyzja Dyrektor
pozwanego o wytypowaniu powódki do zwolnienia była prawidłowa był fakt
posiadania przez pozostałe dwie polonistki chronionego stosunku pracy (chociaż
Dyrektor twierdzi, że nie brała pod uwagę kryterium chronionego stosunku pracy).
Wyrokiem z 9 października 2014 r. Sąd Okręgowy w G. uwzględnił apelację
powódki i zmienił zaskarżony wyrok Sądu Rejonowego w całości, przywracając
powódkę do pracy u pozwanego na dotychczasowych warunkach pracy i płacy.
Zdaniem Sądu Okręgowego, Sąd pierwszej instancji powołując się na wyrok
Sądu Najwyższego z 23 lutego 2005 r., III PK 77/04, wywiódł ze stanowiska Sądu
Najwyższego błędne wnioski. Jak wynika z treści tego orzeczenia ochrona trwałości
5
stosunku pracy przewidziana w art. 32 ust. 1 ustawy o związkach zawodowych
przysługuje od chwili zawiadomienia pracodawcy o uchwale zarządu zakładowej
organizacji związkowej wskazującej osoby podlegające ochronie. Stanowisko to
zostało zajęte w kontekście zmiany przepisów ustawy o związkach zawodowych,
jaka miała miejsce 1 lipca 2003 r. W nowym stanie prawnym doniosłe znaczenie
ma imienne wskazanie pracodawcy przez zarząd zakładowej organizacji
związkowej pracowników podlegających ochronie, którymi nie są już - jak
poprzednio, to jest przed 1 lipca 2003 r. - wszyscy „członkowie zarządu i
członkowie komisji rewizyjnej zakładowej organizacji związkowej w czasie trwania
mandatu oraz w okresie roku po jego wygaśnięciu”, lecz jedynie „imiennie wskazani
uchwałą zarządu jego członkowie lub inni pracownicy będący członkami danej
zakładowej organizacji związkowej, upoważnionymi do reprezentowania tej
organizacji wobec pracodawcy albo organu lub osoby dokonującej za pracodawcę
czynności w sprawach z zakresu prawa pracy”. Sąd Okręgowy wyjaśnił dalej, że ta
zmiana stanu prawnego ma fundamentalne znaczenie dla oceny, od kiedy
pracownikowi imiennie wskazanemu pracodawcy przez zakładową organizację
związkową przysługuje ochrona z art. 32 ust. 1 ustawy o związkach zawodowych.
W nowym stanie prawnym należy przyjąć, że ochrona jest uzależniona od
powiadomienia pracodawcy o osobach podlegających ochronie, imiennie
wskazanych w uchwale zarządu zakładowej organizacji związkowej. Nie ma
bowiem ustawowego sprecyzowania podmiotowego zakresu ochrony przed
rozwiązaniem stosunku pracy - to nie ustawa, lecz zakładowa organizacja
związkowa wyznacza krąg pracowników podlegających tej ochronie. W nowej
sytuacji normatywnej nie tylko zakres podmiotowy ochrony, ale także zasięg
czasowy tej ochrony zależy od wskazania pracodawcy osób (pracowników), którym
ona przysługuje. Pracodawca zaś jest związany przepisami o szczególnej ochronie
stosunku pracy działaczy związkowych od chwili powiadomienia go o zakresie
podmiotowym tej ochrony (art. 32 ust. 4 w związku z ust. 1 ustawy o związkach
zawodowych). Ochrona rozpoczyna się z chwilą wskazania pracodawcy
określonych imiennie osób jako podlegających tej ochronie. Powołując się na wyrok
Sądu Najwyższego z dnia 12 stycznia 2011 r. sygn. II PK 184/120, Sąd Okręgowy
przypominał, że wskazanie zamieszczone w art. 32 ust. 1 ustawy o związkach
6
zawodowych oznacza podjęcie stosownej uchwały, natomiast wskazanie z § 2
rozporządzenia z dnia 16 czerwca 2003 r. w sprawie powiadamiania przez
pracodawcę zarządu zakładowej organizacji związkowej o liczbie osób
stanowiących kadrę kierowniczą w zakładzie pracy oraz wskazania przez zarząd
oraz komitet założycielski zakładowej organizacji związkowej pracowników, których
stosunek pracy podlega ochronie, a także dokonywania zmian w takim wskazaniu -
oznacza informację.
Sąd Okręgowy stwierdził, że organizacja związkowa, której członkiem jest
powódka podjęła uchwałę, na podstawie której powódka uzyskała chroniony
stosunek pracy jako członek zarządu. Okoliczności tej nie kwestionował pozwany, a
Sąd uznał ją za udowodnioną w toku procesu. Sporna pozostawała kwestia w jakiej
formie i treści organizacja związkowa miała przekazać pracodawcy informację, iż
powódka została objęta ochroną przed zwolnieniem z pracy. Sąd Okręgowy,
uwzględniając orzecznictwo Sądu Najwyższego, wskazał, że kwestie owej formy
rozstrzyga jednoznacznie rozporządzenie z dnia 16 czerwca 2003 r. Zgodnie z § 2
tego rozporządzenia zarząd imiennie wskazuje pracodawcy na piśmie
pracowników, których stosunek pracy podlega ochronie, o której mowa w art. 32
ust. 1 ustawy o związkach zawodowych. Sąd podkreślił, że przepis ten nie wymaga
korelacji z art. 32 ust. 1 ustawy o związkach zawodowych, bowiem normuje inne
zagadnienie, mimo iż oba akty prawne posługują się terminem „wskazania”. Owo
wskazanie zamieszczone w art. 32 ust. 1 ustawy o związkach zawodowych
oznacza podjęcie stosownej uchwały, natomiast wskazanie z § 2 ww.
rozporządzenia oznacza informację. Sąd Okręgowy wskazał, za Sądem Najwyższy,
iż wypada uczynić dystynkcję między normami prawnymi zawartymi w ustawie o
związkach zawodowych i w rozporządzeniu, inny jest bowiem zakres norm
prawnych zawartych w tych aktach i inne ich ratio. Ustawa o związkach
zawodowych normuje kwestie zasadnicze, tj. kwestie podmiotu uprawnionego do
objęcia gwarancją zatrudnienia działaczy związkowych oraz formę tej czynności,
wymagając by dokonał tego aktu zarząd zakładowej organizacji związkowej
uchwałą, w której imiennie przedstawi osoby podlegające ochronie.
Rozporządzenie z 16 czerwca 2003 r. określa natomiast zasady i tryb
przekazywania pracodawcy informacji o pracownikach podlegających ochronie.
7
Rozporządzenie nie stawia w tym zakresie dodatkowego wymagania, by do pisma
skierowanego do pracodawcy dołączono przedmiotową uchwałę ani też nie kreuje
obowiązku informowania w tym piśmie o zakresie umocowania pracowników do
działania w imieniu zakładowej organizacji związkowej. Sprawy te zostały
pozostawione samorządności związku zawodowego i nie podlegają kontroli
pracodawcy. Rozporządzenie wymaga, by pracodawca został poinformowany i to
na piśmie o osobach objętych ochroną z imienia i nazwiska.
Sąd Okręgowy uznał, że organizacja związkowa przesyłając pracodawcy
pismo z dnia 9 kwietnia 2013 r. w którym poinformowała pracodawcę, iż w dniu 9
kwietnia 2013 r. w wyborach uzupełniających do zarządu wybrana została B. V.
oraz, że jest ona objęta chronionym stosunkiem pracy na okres kadencji oraz rok
po jej zakończeniu, spełniła wymogi określone w art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy o
związkach zawodowych, a także w wydanym na podstawie delegacji zawartej w art.
32 ust. 10 tej ustawy rozporządzeniu z 16 czerwca 2003 r. Sąd stwierdził, że brak
wyrażenia zgody organizacji związkowej na rozwiązanie z powódką umowy o pracę
był okolicznością bezsporną. W konsekwencji bez znaczenia pozostała kwestia czy
stanowisko Związku w przedmiocie niewyrażenia zgody było podpisane przez
osobę do tego nieuprawnioną. Gdyby związek zawodowy nie zajął żadnego
stanowiska na zapytanie pracodawcy o wyrażenie zgody, to i tak oznaczałoby to
brak zgody.
Wyrok Sądu Okręgowego w całości zaskarżyła strona pozwana. Zarzucono
naruszenie art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych
(t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 167) w związku z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra
Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 16 czerwca 2003 roku w sprawie
powiadamiania przez pracodawcę zarządu zakładowej organizacji związkowej o
liczbie osób stanowiących kadrę kierowniczą w zakładzie pracy oraz wskazywania
przez zarząd oraz komitet założycielski zakładowej organizacji związkowej
pracowników, których stosunek pracy podlega ochronie, a także dokonywania
zmian w takim wskazaniu (Dz.U. z 2003 r. Nr 108, poz. 1013), poprzez przyjęcie, że
ochrona stosunku pracy działacza związkowego powstaje wskutek jego wyboru do
zarządu związku i powiadomienia pracodawcy o dokonanym wyborze, a nie
wskutek podjęcia uchwały imiennie wskazującej chronionego członka zarządu z
8
jednoczesnym powiadomieniem pracodawcy o udzielonej ochronie i źródle jej
udzielenia.
Zdaniem skarżącego pozbawiona bowiem błędów wykładnia art. 32 ust. 1
ustawy o związkach zawodowych powinna prowadzić do oddalenia apelacji
powódki. W stanie faktycznym niniejszej sprawy, organizacja związkowa w
pisemnej informacji przekazanej pozwanemu (pismo z dnia 9 kwietnia 2013 r.
doręczone pozwanemu w dniu 11 kwietnia 2013 roku) oświadczyła, iż powódka
została wybrana na członka zarządu tej organizacji. Jednakże z samego faktu
wyboru do pełnienia funkcji członka zarządu nie można wywodzić ochrony
trwałości stosunku pracy. Zdaniem skarżącego § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia nie
można interpretować w oderwaniu od treści art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy o związkach
zawodowych. W konsekwencji informacja przeznaczona dla pracodawcy nie może
ograniczać się jedynie do stwierdzenia, że stosunek pracy wskazanej (z imienia i
nazwiska) osoby podlega ochronie. W ocenie skarżącego informacja ta powinna
wskazywać również zakres czasowy tej ochrony, chwilę jej udzielenia oraz
podstawę jej udzielenia. Podstawą zaś udzielenia ochrony działaczowi
związkowemu jest stosowna uchwała zarządu organizacji związkowej, podjęta w
trybie określonym w art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy o związkach zawodowych. Oznacza
to, według skarżącego, że informacja (wskazanie), o którym mowa w § 2 ust. 1 ww.
rozporządzenia, powinna powoływać w swej treści również akt, mocą którego
ochrona została udzielona i w którym zakreślono jej ramy czasowe, tj. uchwałę
zarządu związku. W tej sprawie natomiast informacja o źródle chronionego
stosunku pracy powódki dotarta do pozwanego dopiero w toku procesu przed
Sądem pierwszej Instancji, a więc po dokonanym powódce wypowiedzeniu
stosunku pracy. Tym samym dokonane wypowiedzenie nie naruszało art. 45 i 264 §
1 Kodeksu pracy, gdyż ochrona trwałości stosunku pracy, o której mowa w ustawie
o związkach zawodowych, przysługuje od chwili zawiadomienia pracodawcy o
uchwale zarządu zakładowej organizacji związkowej wskazującej osoby
podlegające ochronie.
Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie
Sądowi Okręgowemu sprawy do ponownego rozpoznania, a także o zasądzenie
9
kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu
kasacyjnym, według norm przepisanych.
Powódka w odpowiedzi na skargę kasacyjną wniosła o jej oddalenie w
całości oraz o zasądzenie od pozwanego na jej rzecz zwrotu kosztów
postępowania sądowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu
kasacyjnym według norm przepisanych.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna okazała się nie mieć uzasadnionych podstaw.
W skardze zarzucono naruszenie przepisów prawa materialnego (błędnej
wykładni) - art. 32 ust. 1 ustawy o związkach zawodowych w związku z § 2 ust. 1
rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 16 czerwca
2003 r. w sprawie powiadamiania przez pracodawcę zarządu zakładowej
organizacji związkowej o liczbie osób stanowiących kadrę kierowniczą w zakładzie
pracy oraz wskazywania przez zarząd oraz komitet założycielski zakładowej
organizacji związkowej pracowników, których stosunek pracy podlega ochronie, a
także dokonywania zmian w takim wskazaniu (Dz.U. Nr 108, poz. 103 - dalej
rozporządzenie).
Sąd Okręgowy trafnie zauważył, że po zmianie przepisów o ochronie
szczególnej działaczy związkowych (po 1 lipca 2003 r.) ochrona ta jest uzależniona
od zawiadomienia pracodawcy o osobach podlegających ochronie. Zgodnie z art.
32 ust. 1 ustawy o związkach zawodowych są to imiennie wskazani uchwałą
zarządu zakładowej organizacji związkowej jego członkowie lub inni pracownicy
będący członkami danej organizacji związkowej, którzy są upoważnieni do
reprezentowania tej organizacji wobec pracodawcy albo organu lub osoby
dokonującej za pracodawcę czynności w sprawach z zakresu prawa pracy.
Natomiast zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia zarząd oraz komitet
założycielski zakładowej organizacji związkowej imiennie wskazują pracodawcy na
piśmie pracowników, których stosunek pracy podlega ochronie, o której mowa w
art. 32 ust. 1 ustawy.
10
Problemy związane z udzieleniem ochrony szczególnej były przedmiotem
rozstrzygnięć wielu już orzeczeń Sądu Najwyższego. W pierwszej kolejności należy
stwierdzić, że w wyroku z dnia 23 lutego 2005 r., III PK 77/04 (OSNP 2005 nr 21,
poz. 331, LEX nr 157038) Sąd Najwyższy nie rozstrzygał o sposobie
poinformowania pracodawcy o objęciu pracownika ochroną. Istotą tego sporu było
bowiem ustalenie momentu czasowego objęcia ochroną. Tymczasem nie jest to
istotą sporu w niniejszej sprawie. Orzeczenie to nie może więc służyć jako
podstawa rozstrzygnięcia o koniecznych elementach wskazania (poinformowania)
pracodawcy o objęciu pracownika szczególną ochroną stosunku pracy.
Należy natomiast zgodzić się z Sądem Okręgowym, że potrzebne do
rozstrzygnięcia elementy problemu zawarte są w wyroku Sądu Najwyższego z dnia
12 stycznia 2011 r., II PK 184/10 (OSNP 2012 nr 5-6, poz. 64 oraz LEX nr
1120335). Skład Sądu Najwyższego orzekający w niniejszej sprawie podziela
poglądy wyrażone w wyżej powołanym wyroku, co czyni zbędnym całościowe
powtarzanie jego uzasadnienia. Należy w związku z powyższym przyjąć, że
wskazanie, o którym stanowi art. 32 ust. 1 ustawy oznacza podjęcie stosownej
uchwały, natomiast wskazanie z § 2 rozporządzenia oznacza jedynie informację
(por. też wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3 października 2008 r., II PK 53/08,
OSNP 2010 nr 5-6, poz. 60). Pomimo, że oba akty prawne posługują się terminem
„wskazania” przepis ten nie wymaga bowiem korelacji z art. 32 ust. 1 ustawy, gdyż
normuje inne zagadnienie. Ponadto w orzeczeniu tym Sąd Najwyższy wyraźnie
przyjął, że rozporządzenie nie stawia w tym zakresie dodatkowego wymagania, by
dołączono do pisma skierowanego do pracodawcy przedmiotową uchwałę ani też
nie kreuje obowiązku informowania w tym piśmie o zakresie umocowania
pracowników do działania w imieniu zakładowej organizacji związkowej. Pogląd
powyższy potwierdzają również inne orzeczenia Sądu Najwyższego dotyczące
zawiadamiania pracodawcy o działaczach związkowych podlegających ochronie
szczególnej stosunku pracy (zob. wyroki Sądu Najwyższego z dnia 13 czerwca
2013 r., I PK 20/13, OSNP 2014 nr 8, poz. 113, z dnia 27 stycznia 2016 r., III PK
59/15, niep. oraz z dnia 7 maja 2013 r., I PK 285/12, LEX nr 1360189).
W związku z powyższym należy uznać, że informacja o objęciu powódki
ochroną szczególną stosunku pracy spełniała wymogi przewidziane w § 2
11
rozporządzenia. Ponadto jak wynika z ustaleń faktycznych uchwała dotycząca
udzielenia ochrony została podjęta zgodnie z wymogami ustawy o związkach
zawodowych. Istota sporu, jak i skargi kasacyjnej dotyczyła więc jedynie elementów
treści zawiadomienia pracodawcy. Należy zatem ostatecznie przyjąć, że pismo
informujące pracodawcę o pracownikach (działaczach związkowych) objętych
ochrona szczególną powinno jedynie zawierać informację, o której stanowi § 2
rozporządzenia.
Można więc stwierdzić, że zarzut skargi kasacyjnej nie był zasadny, a także
bez wątpienia skarga nie mogła zostać uznana za oczywiście uzasadnioną.
Z tych względów orzeczono jak w sentencji wyroku.
kc