Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 19 maja 2015 r Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. stwierdził, że I. G. (1) nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu od dnia 19 września 2014 r. jako pracownik płatnika składek (...) sp. z o.o. w Ł. (obecna nazwa spółki: (...) sp. z o.o.).

W uzasadnieniu decyzji ZUS podniósł, że umowa o pracę w (...) Sp. z o.o. (obecna nazwa spółki: (...) sp. z o.o.) miałaby zostać z ubezpieczoną zawarta od razu na czas nieokreślony, jednocześnie miała być zatrudniona od 19 września 2014 r., a już od 28 października 2014 r. ubezpieczona stała się niezdolna do prac z powodu choroby przypadającej w okresie ciąży. Zaświadczenia o niezdolności do pracy zostały wystawione na okresy od 28 października 2014 r. do 24 listopada 2014 r., od 6 stycznia 2015 r. do 27 kwietnia 2014 r.

Organ rentowy dodał, że na podstawie dokumentów zarejestrowanych w systemie informatycznym Zakładu ustalono, że zgłoszenie I. G. (1) do ubezpieczeń jako pracownika od 19 września 2014 r. nastąpiło po ustawowym terminie, w dniu 6 października 2014 r. na krótko przed wystawieniem zaświadczeń o niezdolności do pracy przypadającej w okresie ciąży.

ZUS podał, że po przeprowadzeniu postępowania kontrolnego uznał, że I. G. (1) miałaby zostać zatrudniona w firmie (...) Sp. z o.o. (obecna nazwa spółki: (...) sp. z o.o.) na specjalnie utworzonym stanowisku pracy. Organ podał, że z zeznań K. R. (1) wynika, że ubezpieczona została zatrudniona w związku z rozwojem firmy oraz, że rekrutacja odbywała się w ramach ogólnopolskich serwisów ogłoszeniowych, bezpłatnych. Do kontroli nie przedłożono jednak żadnych dokumentów potwierdzających, że w spółce faktycznie została przeprowadzona rekrutacja na stanowisko: krajowy kierownik ds. sprzedaży. Przed zgłoszeniem do ubezpieczeń jako pracownik u płatnika składek ubezpieczona była wcześniej zgłoszona z tytułu zatrudnienia na umowę o pracę tylko u jednego płatnika składek w okresie od 12 czerwca 2007 r. do 13 grudnia 2010 r. z minimalnym wynagrodzeniem, przy czym już od 14 grudnia 2007 r. do aż do końca zatrudnienia tj. do 13 grudnia 2010 r. ubezpieczona korzystała z urlopu wychowawczego. Ubezpieczona przepracowała w poprzedniej firmie zaledwie 6 miesięcy. W ocenie Oddziału powyższe świadczy o niewielkim doświadczeniu zawodowym.

Organ dodał nadto, że pomimo długiej nieobecności ubezpieczonej w pracy na jej miejsce nikt nie został zatrudniony, nadto z danych zewidencjonowanych w systemie ZUS wynika, że spółka od początku prowadzenia działalności gospodarczej zgłaszała tylko zleceniobiorców do obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego, natomiast ubezpieczona miałaby być jedynym pracownikiem zgłoszonym do ubezpieczeń społecznych. Powyższe w ocenie Oddziału świadczy, że u płatnika składek nie było faktycznej potrzeby zatrudnienia pracownika na stanowisku, na którym miałaby zostać zatrudniona ubezpieczona.

W ocenie organu rentowego ubezpieczona nie wykonywała pracy w firmie płatnika składek, a została zgłoszona do ubezpieczeń społecznych jedynie w celu uzyskania prawa do wypłaty świadczeń – zasiłku chorobowego i zasiłku macierzyńskiego.

/decyzja – k. 15 - 21 akt ZUS/

I. G. (1) reprezentowana przez adwokata w dniu 17 czerwca 2015 r. odwołała się od w/w decyzji. Zaskarżonej decyzji zarzuciła:

- art. 6 ust. 1 pkt 1, art. 8 ust. 1, art. 11 ust. 1, art. 12 ust. 1 oraz art. 13 pkt 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1442) poprzez bezzasadne przyjęcie, że ubezpieczona jako pracownik świadczący pracę u płatnika składek (...) Sp. z o.o. (obecna nazwa spółki: (...) sp. z o.o.) w Ł. nie podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu emerytalnemu, rentowemu, chorobowemu i wypadkowemu od dnia 19 września 2014 r.,

- art. 83 §1 kc w związku z art. 300 kp poprzez niewłaściwe zastosowanie i uznanie, że umowa o pracę zawarta w dniu 19 września 2014 r. pomiędzy ubezpieczoną a zainteresowanym została zawarta dla pozoru, podczas gdy już ze zgromadzonych w toku postępowania dokumentów, które zainteresowany przedłożył na wezwanie ZUS wynika zgoła odmienny stan faktyczny i prawny.

W konsekwencji wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości oraz zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych.

/odwołanie – k. 2 – 9/

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 8 lipca 2015 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. wniósł o jego oddalenie, podtrzymując argumentację przedstawioną w zaskarżonej decyzji.

/odpowiedź na odwołanie – k. 55 – 56/

W toku postępowania strony podtrzymały swoje stanowiska w sprawie. Pełnomocnik ubezpieczonej poparł odwołanie i wniósł o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych, a pełnomocnika ZUS wniósł o jego oddalenie, wnosząc o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

/stanowiska stron z dnia 16 grudnia 2016 r. – 00:07:49 – 00:19:44 – płyta CD – k. 353/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

I. G. (1) posiada wykształcenie wyższe. Ukończyła Wyższą Szkołę (...) w Ł. na kierunku pedagogika w 2004 r. , uzyskała tytuł licencjata oraz Wyższą Szkołę (...) w Ł. na kierunku pedagogika w 2006 r. i uzyskała tytuł magistra.

/CV – k. 45 akt ZUS/

Ubezpieczona w CV podała, że legitymuje się następującym doświadczeniem zawodowym:

- w latach 2000 – 2007 pracowała w rodzinnej firmie handlowej,

- w latach 2007 – 2010 pracowała w (...) Catering S. – jako kierownik ds. sprzedaży i rozwoju,

- w latach 2010 – 2014 pracowała w sieci sklepów spożywczo – przemysłowych jako kierownik ds. rozwoju sprzedaży.

/cv – k. 45 akt ZUS/

W kwestionariuszu osobowym wnioskodawczyni podała w przebiegu dotychczasowego zatrudnienia: – 2007 -2010 (...) Catering S. – jako kierownik ds. sprzedaży i rozwoju.

/kwestionariusz osobowy kserokopia – k. 135/

Bezpośrednio przed podjęciem zatrudnienia u płatnika składek ubezpieczona nie pozostawała w stosunku pracy i nie podlegała ubezpieczeniom społecznym z żadnego tytułu.

/bezsporne/

Ubezpieczona I. G. (1) została zatrudniona na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony od 19 września 2014 r. w firmie (...) sp. z o.o. (obecna nazwa spółki: (...) sp. z o.o.) na stanowisku Krajowego Kierownika ds. sprzedaży i telemarketingu w pełnym wymiarze czasu pracy z wynagrodzeniem 8.700 zł brutto miesięcznie. Określono termin rozpoczęcia pracy na dzień 19 września 2014 r. Miejsce wykonywania pracy określono: siedziba firmy: Ł. ul. (...) plus cały kraj. Firmę przy podpisywaniu umowy reprezentował K. R. (1). Ubezpieczona zgodnie z umową miała otrzymać do wykonywania zadań służbowych: samochód osobowy marki M. (...), telefon służbowy, komputer służbowy.

/umowa o pracę – k. 47 – 49 akt ZUS, k. 127 - 128/

(...) sp. z o.o. w Ł. powstała 29 kwietnia 2014 r. i została wpisana do Krajowego Rejestru Sądowego w dniu 13 maja 2014 r. Obecna nazwa spółki to: (...) sp. z o.o. Przedmiotem działalności spółki jest m.in. sprzedaż wyrobów rehabilitacyjno – leczniczych, pościel z alpaki, masażery i maty. Prezesem zarządu jest K. R. (1).

/wypis z KRS – k. 9 – 23 akt ZUS, k. 195 – 199, akt notarialny – k. 25 – 43 akt ZUS, zeznania wnioskodawczyni z dnia 19 listopada 2015 r. – 00:02:19 – 00:31:43 – płyta CD – k. 71w zw. z zeznania wnioskodawczyni z dnia 16 grudnia 2016 r. – 00:07:49 – 00:19:44 – płyta CD – k. 353/

Wnioskodawczyni przed podjęciem zatrudnienia w firmie (...) (obecna nazwa spółki: (...) sp. z o.o.) brała udział w procesie rekrutacyjnym. Została zaproszona na rozmowę kwalifikacyjną i po przejściu wszystkich etapów rekrutacji zaproponowano ubezpieczonej pracę. W przygotowywaniu się do rozmowy kwalifikacyjnej pomagał ubezpieczonej mąż K. G., który pracuje w firmie konkurencyjnej.

/zeznania wnioskodawczyni z dnia 19 listopada 2015 r. – 00:02:19 – 00:31:43 – płyta CD – k. 71 w zw. z zeznania wnioskodawczyni z dnia 6 września 2016 r. – 00:28:18 – 01:01:47, zeznania wnioskodawczyni z dnia 16 grudnia 2016 r. – 00:07:49 – 00:19:44 – płyta CD – k. 353, zeznania świadka K. G. z dnia 19 listopada 2016 r. – 00:51:11 – 01:05:11 – płyta Cd – k. 71/

K. G. zna prezesa zarządu firmy (...) (obecna nazwa (...) sp. z o.o.) K. R. (1). Poznali się na targach.

/ zeznania świadka K. G. z dnia 19 listopada 2016 r. – 00:51:11 – 01:05:11 – płyta Cd – k. 71, zeznania wnioskodawczyni z dnia 16 grudnia 2016 r. – 00:07:49 – 00:19:44 – płyta CD – k. 353/

Wnioskodawczyni została zgłoszona jako pracownik do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego w firmie płatnika składek od 19 września 2014 r. nastąpiło po ustawowym terminie w dniu 6 października 2014 r.

/bezsporne/

Pracodawca spółka (...) (obecna nazwa spółki: (...) sp. z o.o.) utworzyła dokumentację pracowniczą ubezpieczonej, w której m.in. znalazły się następujące dokumenty: CV, umowa o pracę, umowa w sprawie zasad korzystania ze służbowego telefonu komórkowego, zakres obowiązków, karta szkolenia wstępnego BHP, zaświadczenie lekarskie, protokół zbiorczo odbiorczy samochodu przekazanego pracownikowi.

/akta osobowe 45 – 65 akt ZUS, k. 127 - 139/

Zostało wystawione zaświadczenie o ukończeniu szkolenia w dziedzinie bhp , w którym uczestniczyła I. G. (1) w okresie 6 -10 października 2014 r.

/zaświadczenie – k. 57 akt ZUS/

Ubezpieczona I. G. (1) otrzymała zakres obowiązków w formie pisemnej. Do jej obowiązków na stanowisku krajowego kierownika ds. sprzedaży i telemarketingu miało należeć:

- zarządzanie pracą działu sprzedaży telefonicznej,

- kontrola i organizacja procesów handlowych,

- aktywne uczestnictwo w opracowaniu oraz wdrażaniu nowych rozwiązań,

- motywowanie pracowników działu,

- realizowanie planów sprzedażowych,

- prowadzenie dokumentacji oraz przygotowywanie raportów,

- rekrutacja pracowników do działu telemarketingu,

- analiza rynku, podejmowanie działań mających na celu zwiększenie konkurencyjności firmy,

- sporządzanie ofert handlowych i dokumentów sprzedażowych,

- negocjowanie warunków współpracy handlowej z obecnymi oraz nowymi klientami,

- nadzór nad prawidłowością zawieranych umów oraz sporządzanie raportów,

- identyfikacja potrzeb klienta oraz budowanie trwałych relacji biznesowych,

- monitorowanie potencjału klientów na rynku,

- nadzór nad współpracą z firmami zewnętrznymi (agencjami reklamowymi, drukarniami, itd.),

- budowanie i utrzymanie jakości obsługi klienta,

- zapewnienie efektywnego wykorzystania zasobów i stanowisk w dziale telemarketingu.

/zakres obowiązków – k. 51 akt ZUS, k. 129/

Ubezpieczona w ramach powierzonych obowiązków miała kontrolować sprzedaż, raz w tygodniu w poniedziałki miała spotykać się z prezesem oraz handlowcami w celu omówienia ich pracy, miała kontaktować się z klientami, poprawić wizerunek firmy, zbudować stronę internetową, miała przygotowywać raporty o handlowcach, miała zająć się koordynacją sprzedażową telefonistek z przedstawicielami, sprawdzaniem co każdego dnia robili przedstawiciele.

/ zeznania wnioskodawczyni z dnia 19 listopada 2015 r. – 00:02:19 – 00:31:43 – płyta CD – k. 71, zeznania wnioskodawczyni z dnia 6 września 2016 r. – 00:28:18 – 01:01:47 w zw. z zeznania wnioskodawczyni z dnia 16 grudnia 2016 r. – 00:07:49 – 00:19:44 – płyta CD – k. 353, zeznania świadka W. L. (1) – 01:05:11 - -1:16:56 – płyta CD – k. 71, zeznania świadka S. B. (1) z dnia 19 kwietnia 2016 r. – 00:13:28 – 00:28:52 – płyta CD – k. 188/

Wnioskodawczyni w firmie płatnika składek nie miała ustalonych stałych godzin pracy, w siedzibie firmy była raz w tygodniu – w poniedziałek, w pozostałe dni miała pracować w terenie. W poniedziałek przyjeżdżała do firmy i zamykała się w pokoju z prezesem.

/zeznania wnioskodawczyni z dnia 19 listopada 2015 r. – 00:02:19 – 00:31:43 – płyta CD – k. 71, zeznania wnioskodawczyni z dnia 6 września 2016 r. – 00:28:18 – 01:01:47 w zw. z zeznania wnioskodawczyni z dnia 16 grudnia 2016 r. – 00:07:49 – 00:19:44 – płyta CD – k. 353, zeznania świadka S. B. (1) z dnia 19 kwietnia 2016 r. – 00:13:28 – 00:28:52 – płyta CD – k. 188/

Płatnik składek sporządził dla ubezpieczonej listy wynagrodzeń.

/listy płac – k. 79 – 85 akt ZUS, k. 122 – 126/

Zostały sporządzone listy obecności z podpisami ubezpieczonej.

/listy obecności – k. 69 – 77 akt ZUS/

Były sporządzane raporty dotyczące pracy telemarketerów – za grudzień 2015, 24 – 28 listopada 2015 , 25, 27 października 2015, 20 -24 października, 13 – 17 października, 6 -11 października, 29 września – 3 października, 22 – 28 września, 15 – 21 września 2015 oraz dotyczące wykonania planu sprzedaży. Raporty zawierają pieczątki i podpis ubezpieczonej.

/raporty – k. 13 – 23, k. 24 - 35/

Raporty na spotkania przygotowywała S. B. (1). Wydruki zawierają informację (w formie wygenerowanego w dokumencie imienia i nazwiska), że sporządzała je S. B. (1). S. B. (1) nadzorowała dział telemarketingu.

/zeznania świadka S. B. (1) – e – protokół z dnia 19 kwietnia 2016 00:13:28, raporty k. 13 – 23/

Została sporządzona wizytówka dla I. G. (1) jako krajowego kierownika ds. sprzedaży i telemarketingu.

/ wizytówki – k. 53/

W. L. (1) zamieszczał informacje na stronie internetowej. W. L. kontaktował się głównie z K. R..

/zeznania świadka W. L. z dnia 19 listopada 2015 r 01:05:11/

I. G. (1) leczyła się powodu problemów z woreczkiem żółciowym – miała polip na woreczku żółciowym. Miała zalecenia by 1 – 2 razy w roku przeprowadzać badania, m.in. usg brzucha.

/zeznania wnioskodawczyni z dnia 6 września 2016 r. – 00:28:18 – 01:01:47 w zw. z zeznania wnioskodawczyni z dnia 16 grudnia 2016 r. – 00:07:49 – 00:19:44 – płyta CD – k. 353/

W dniach 2 września 2014 r., 19 września 2014 r., 28 października 2014 r. oraz 10 grudnia 2014 r. ubezpieczona była na wizytach lekarskich u lekarza M. Z.. Lekarz w dniu 2 września 2014 r. zlecił jej przeprowadzenie badań ogólnych, badań tarczycowych, badania moczu, w dniu 19 września 2014 r. skierował wnioskodawczynię na usg jamy brzusznej. Z badań zleconych w dniu 2 września 2014r. nie można wnioskować czy ubezpieczona była w ciąży.

/zeznania świadka M. Z. z dnia 3 listopada 2016 r. – 00:01:12 – 00:16:49 – płyta CD – k. 341/

W historii choroby ubezpieczonej z dnia 2 września 2014 r. znajduje się zapis: RTG (ciąża ?!) .

/dokumentacja medyczna – k. 281 verte/

Ubezpieczona podejmując pracę w firmie (...) (obecna nazwa spółki: (...) sp. z o.o.) była w ciąży. Ostatnią miesiączkę miała w dniu 6 sierpnia 2014 r. Wnioskodawczyni była niezdolna do pracy z powodu choroby przypadającej w okresie ciąży od 28 października 2014 r. do 24 listopada 2014 r. oraz od 6 stycznia 2015 r. do dnia porodu. Ciąża była zagrożona i podczas ciąży ubezpieczona kilkakrotnie przebywała w szpitalu. I. G. (1) urodziła dziecko w dniu 20 kwietnia 2015 r.

/dokumentacja medyczna – k. 46 – 51, k. 74, k. 93 – 97, k. 147, 150 – 177, k. 202, k. 205, k. 235, k. 274 – 319, karta przebiegu ciąży – k. 60, k. 61 – 65, zeznania wnioskodawczyni z dnia 19 listopada 2015 r. – 00:02:19 – 00:31:43 – płyta CD – k. 71, zeznania wnioskodawczyni z dnia 6 września 2016 r. – 00:28:18 – 01:01:47w zw. zeznania wnioskodawczyni z dnia 16 grudnia 2016 r. – 00:07:49 – 00:19:44 – płyta CD – k. 353, zeznania świadka K. G. z dnia 19 listopada 2016 r. – 00:51:11 – 01:05:11 – płyta Cd – k. 71 /

Spółka (...) sp. z o.o. (obecna nazwa spółki: (...) sp. z o.o.) w latach 2014 – 2015 zatrudniała 43 osoby handlowców i telemarketerów. Handlowcy byli zatrudniani na podstawie umów o współpracę, umów zlecenia oraz umów o pracę. Na podstawie umowy o pracę byli zatrudnieni z najniższym wynagrodzeniem. Wynagrodzenie M. P. (1) wynosiło 3898,70 zł

/ lista pracowników – k. 121, lista rachunków – k. 103 – 120/

Firma w dacie podpisania umowy z ubezpieczoną posiadała zadłużenie wobec ZUS.

/bezsporne/

Po rozliczeniu konta płatnika składek za okres od kwietnia 2014 r. do grudnia 2015 r. w Kompleksowym Systemie Informatycznym ZUS salda na poszczególnych funduszach spółki wynoszą:

- na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych – brak zaległości

- na Fundusz Ubezpieczenia Zdrowotnego – figuruje zadłużenie za okres październik 2014 r., od czerwca do września 2015 r. w kwocie 2380,07 zł,

- na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych – brak zaległości.

Spółka składki za 2014 r. opłacała po terminie. Wobec spółki było prowadzone postępowanie egzekucyjne za okres od października do grudnia 2014 r. – zajęto rachunek bankowy.

Płatnik w 2014 r. nie dokonał żadnej wpłaty na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych.

/pismo ZUS – k. 180, rozliczenie – k. 181, 182 – 183/

Płatnik składek w 2014 r. uzyskał przychód netto w wysokości 196.844,86 zł, natomiast w 2015 r. uzyskała przychód netto w wysokości 444.873,88 zł.

/oświadczenie – k. 102/

W 2014 r płatnik uzyskał przychód w kwocie 215.362,55 zł, poniósł koszty w wysokości 270.950,67 zł, strata wyniosła 55588,12 zł.

/informacja z Urzędu Skarbowego – k. 204/

W dniu 2 lipca 2016 r wnioskodawczyni urodziła czwarte dziecko.

/dokumentacja medyczna – k. 235/

Sąd Okręgowy dokonał następującej oceny dowodów i zważył, co następuje:

W świetle materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie oraz poczynionych na jego podstawie ustaleń faktycznych a także oceny przeprowadzonych w sprawie dowodów, odwołanie nie jest zasadne i jako takie podlega oddaleniu.

Zgodnie z treścią art. 6 ust. 1 pkt 1, art. 8 ust. 1 i art. 11 ust. 1 i art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych / t. j. Dz. U. z 2016 roku, poz. 963 ze zm./ pracownicy, to jest osoby pozostające w stosunku pracy, podlegają obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym.

Stosownie do treści art. 1 ust 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2016 r., poz. 372) osobom tym, w razie choroby lub macierzyństwa, przysługują świadczenia pieniężne na warunkach i w wysokości określonych ustawą.

W myśl art. 4 w ust 1 i 2 ustawy zasiłkowej ubezpieczony podlegający obowiązkowo ubezpieczeniu nabywa prawo do zasiłku chorobowego po upływie 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego.

O uznaniu stosunku łączącego dwie osoby za stosunek pracy rozstrzygają przepisy prawa pracy.

Według art. 22 § 1 kp, przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem.

Do cech pojęciowych pracy stanowiącej przedmiot zobowiązania pracownika w ramach stosunku pracy należą osobiste i odpłatne jej wykonywanie w warunkach podporządkowania. Zgodnie ze stanowiskiem judykatury stosunek ubezpieczeniowy jest następczy wobec stosunku pracy i powstaje tylko wówczas, gdy stosunek pracy jest realizowany. Jeżeli stosunek pracy nie powstał bądź też nie jest realizowany, wówczas nie powstaje stosunek ubezpieczeniowy, nawet jeśli jest odprowadzana składka na ubezpieczenie społeczne (wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia z dnia 17 stycznia 2006 roku III AUa 433/2005, Wspólnota (...)). Podleganie pracowniczemu tytułowi ubezpieczenia społecznego jest uwarunkowane nie tyle opłacaniem składek ubezpieczeniowych, ile legitymowaniem się statusem pracownika rzeczywiście świadczącego pracę w ramach ważnego stosunku pracy (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18 października 2005 roku o sygn. akt II UK 43/05, OSNAPiUS rok 2006/15 – 16/251).

W przedmiotowej sprawie organ rentowy stanął na stanowisku, iż umowa o pracę zawarta między ubezpieczoną a płatnikiem składek, jest nieważna, bowiem została zawarta dla pozoru.

Zgodnie z art. 83 § 1 k.c. nieważne jest oświadczenie woli złożone drugiej stronie za jej zgodą dla pozoru.

Z czynnością prawną pozorną mamy do czynienia wówczas, gdy występują, łącznie, następujące warunki: oświadczenie woli musi być złożone tylko dla pozoru, oświadczenie woli musi być złożone drugiej stronie, adresat oświadczenia woli musi zgadzać się na dokonanie czynności prawnej jedynie dla pozoru, czyli być aktywnym uczestnikiem stanu pozorności. Pierwsza i zasadnicza cecha czynności pozornej wyraża się brakiem zamiaru wywołania skutków prawnych, jakie prawo łączy z tego typu i treścią złożonego oświadczenia. Jest to zatem z góry świadoma sprzeczność między oświadczonymi a prawdziwymi zamiarami stron, czyli upozorowanie stron na zewnątrz i wytworzenie przeświadczenia dla określonego kręgu (otoczenia), nie wyłączając organów władzy publicznej, że czynność o określonej treści została skutecznie dokonana. Jednakże zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego, wyrażonym w wyroku z 14 marca 2001 roku (sygn. akt III UKN 258/00, opubl. OSNAP 2002/21/527), nie można przyjąć pozorności oświadczeń woli o zawarciu umowy o pracę, gdy pracownik podjął pracę i ją wykonywał, a pracodawca świadczenie to przyjmował. Nie wyklucza to rozważenia, czy w konkretnym przypadku zawarcie umowy zmierzało do obejścia prawa (art. 58 § 1 k.c. w związku z art. 300 k.p.).

O czynności prawnej mającej na celu obejście ustawy można mówić wówczas, gdy czynność taka pozwala na uniknięcie zakazów, nakazów lub obciążeń wynikających z przepisu ustawy i tylko z takim zamiarem została dokonana. Nie jest natomiast obejściem prawa dokonanie czynności prawnej w celu osiągnięcia skutków, jakie ustawa wiąże z tą czynnością prawną. Skoro z zawarciem umowy o pracę ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych wiąże obowiązek ubezpieczenia emerytalno-rentowego, chorobowego i wypadkowego, podjęcie zatrudnienia w celu objęcia ubezpieczeniem i ewentualnego korzystania ze świadczeń z tego ubezpieczenia nie może być kwalifikowane jako obejście prawa.

W sytuacji, gdy wolą stron zawierających umowę było faktyczne nawiązanie stosunku pracy i doszło do świadczenia pracy za wynagrodzeniem, sama świadomość jednej ze stron umowy, a nawet obu stron, co do wystąpienia w przyszłości zdarzenia uprawniającego do świadczeń z ubezpieczenia społecznego, nie daje podstawy do uznania, że umowa miała na celu obejście prawa (wyrok SN z dnia 2 lipca 2008 roku, sygn. akt II UK 334/07, opubl. L.).

Sąd Okręgowy w całości podziela stanowisko Sądu Najwyższego wyrażone w wyroku z dnia 24 lutego 2010 roku w sprawie o sygn. akt II UK 204/09 (lex nr 590241), iż o tym czy strony istotnie nawiązały stosunek pracy stanowiący tytuł ubezpieczeń społecznych nie decyduje samo formalne zawarcie umowy o pracę, wypłata wynagrodzenia, przystąpienie do ubezpieczenia i opłacenie składki, wystawienie świadectwa pracy, ale faktyczne i rzeczywiste realizowanie elementów charakterystycznych dla stosunku pracy, a wynikających z art. 22 § 1 k.p. Istotne więc jest, aby stosunek pracy zrealizował się przez wykonywanie zatrudnienia o cechach pracowniczych.

W uzasadnieniu wyroku Sądu Najwyższego z dnia 21 maja 2010 r. w sprawie o sygn. akt I UK 43/10 (Lex nr 619658) wskazano, że umowa o pracę jest zawarta dla pozoru, a przez to nie stanowi tytułu do objęcia ubezpieczeniami społecznymi, jeżeli przy składaniu oświadczeń woli obie strony mają świadomość, że osoba określona w umowie jako pracownik nie będzie świadczyć pracy, a podmiot wskazany jako pracodawca nie będzie korzystać z jej pracy, czyli strony z góry zakładają, iż nie będą realizowały swoich praw i obowiązków wypełniających treść stosunku pracy. Skoro z zawarciem umowy o pracę ustawa z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych wiąże obowiązek ubezpieczenia emerytalnego i rentowych oraz wypadkowego i chorobowego, to podjęcie zatrudnienia w celu objęcia tymi ubezpieczeniami i ewentualnie korzystania z przewidzianych nimi świadczeń nie jest obejściem prawa.

W wyroku Sądu Najwyższego z dnia 24 sierpnia 2010 r. w sprawie o sygn. akt I UK 74/10 (lex numer 653664) stwierdzono zaś, że podstawą ubezpieczenia społecznego jest rzeczywiste zatrudnienie, a nie sama umowa o pracę (art. 22 k.p., art. 6 ust. 1 pkt 1 i art. 13 pkt 1 w/w ustawy). Umowa o pracę nie jest czynnością wyłącznie kauzalną, gdyż w zatrudnieniu pracowniczym chodzi o wykonywanie pracy. Brak pracy podważa sens istnienia umowy o pracę. Innymi słowy jej formalna strona, nawet połączona ze zgłoszeniem do ubezpieczenia społecznego, nie stanowi podstawy takiego ubezpieczenia.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że motywacja skłaniająca do zawarcia umowy o pracę nie ma znaczenia dla jej ważności przy tym wszak założeniu, że nastąpiło rzeczywiste jej świadczenia zgodnie z warunkami określonymi w art. 22 § 1 k.p. Tym samym nie można byłoby czynić odwołującej zarzutów, że zawarła umowę o pracę jedynie w celu uzyskania świadczeń z ubezpieczeń społecznych, pod tym wszakże warunkiem, że na podstawie kwestionowanej umowy realizowałaby zatrudnienie o cechach pracowniczych.

Mając na uwadze dotychczas poczynione rozważania prawne należy podkreślić, że w realiach niniejszej sprawy Sąd Okręgowy w celu dokonania kontroli prawidłowości zaskarżonej decyzji organu rentowego musiał zatem badać, czy pomiędzy wnioskodawczynią a płatnikiem składek istotnie doszło do nawiązania i realizacji stosunku pracy w warunkach określonych w art. 22 § 1 k.p.

W tej sytuacji do Sądu należało przeprowadzenie oceny, czy analizowany stosunek prawny nosił konstytutywne cechy stosunku pracy.

W tym celu Sąd zbadał, czy odwołująca się osobiście świadczyła pracę podporządkowaną pracodawcy (pod kierownictwem pracodawcy) w sposób ciągły, odpłatny, na rzecz i ryzyko pracodawcy. Dokonanie powyższego ustalenia miało bowiem znaczenie dla objęcia wnioskodawczyni obowiązkowymi ubezpieczeniami społecznymi: emerytalnym, rentowymi, chorobowym oraz wypadkowym z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę.

Oceniając zebrany w sprawie materiał dowodowy Sąd nie dał wiary zeznaniom wnioskodawczyni, częściowo świadkowi G., L. , B., w których wskazywali na zatrudnienie ubezpieczonej u płatnika składek na podstawie umowy o pracę.

Sąd pominął dowód z przesłuchania zainteresowanego płatnika w charakterze strony z uwagi na to, że mimo wezwania na termin rozprawy do osobistego stawiennictwa celem przesłuchania pod rygorem pominięcia tego dowodu, nie stawił się i nie usprawiedliwił swojej nieobecności. Zatem założone przez niego informacyjne wyjaśnienia nie mogły stanowić podstawy do ustalenia stanu faktycznego, a tym samym stanowić dowodu świadczenia pracy przez ubezpieczoną.

W ocenie Sądu Okręgowego brak jest jakichkolwiek wiarygodnych dowodów potwierdzających wykonywanie pracy przez ubezpieczoną w ramach stosunku pracy. Przeciwko prawdziwości zeznań wnioskodawczyni, świadków przemawiają, zdaniem Sądu, ustalone okoliczności faktyczne.

Brak jest bowiem jakichkolwiek wiarygodnych dokumentów potwierdzających jakąkolwiek działalność ubezpieczonej na rzecz pracodawcy poza aktami osobowymi, które stanowią formalny element zatrudnienia, a nie są dowodem faktycznego istnienia pomiędzy stronami stosunku pracy.

W szczególności nie stanowi takiego dowodu wydrukowana wizytówka czy załączone do akt raporty. W ocenie Sądu dokumenty te zostały wytworzone wyłącznie w celu uprawdopodobnienia wykonywania umowy o pracę.

W przypadku raportów początkowo ubezpieczona w odwołaniu podnosiła, że to ona te raporty sporządzała, co potwierdzał w zeznaniach jej mąż – świadek G.. Następnie wersja ta uległa zmianie (po pytaniu peł. ZUS co do roli S. B.), wnioskodawczyni zeznawała, że raporty sporządzała S. B., a wnioskodawczyni je sprawdzała i zatwierdzała. Przy czym raz zeznaje, że otrzymywała je „na maila”, nie precyzując, jakiego, następnie, że pobierała je z maila pracodawcy oraz , że ostatecznie przedstawiała je na spotkaniu. Natomiast S. B. zeznawała, że to ona przygotowywała raporty i dostarczała je na spotkania w poniedziałek. Nie potwierdza wysyłania raportów ubezpieczonej.

Ubezpieczona w żaden sposób nie wykazała, kiedy i na podstawie jakich dokumentów sporządziła informację dotyczące planów sprzedażowych (dokument nie zawiera daty sporządzenia). Sama pieczątka i podpis ubezpieczonej nie oznacza, że to ona samodzielnie ten dokument opracowała. Podobna pieczątka i podpis był na raportach, a było ostatecznie bezsporne, że ubezpieczona ich nie sporządzała.

Wnioskodawczyni powołuje się na bogatą korespondencję mailową, z której miały wynikać kontakty z płatnikiem, kontakty z klientami itp. , jednakże nie przedstawia jej, podnosząc, że wszystko wykasowała, co wydaje się nieracjonalne z uwagi na toczące się postępowanie i podnoszoną okoliczność kontynuowania zatrudnienia. Na taką korespondencję mailową nie powoływał się płatnik.

Świadek B. w zasadzie nie widziała bezpośrednio, czym miała zajmować się wnioskodawczyni, wskazała, że wiedzę czerpała od prezesa zarządu płatnika bądź od handlowców. Może to budzić wątpliwości, skoro sama wnioskodawczyni zeznawała, że nie kontaktowała się z innymi pracownikami. Skąd zatem wiedzę czerpali handlowcy na temat wykonywania obowiązków przez wnioskodawczynię. Nadto biorąc pod uwagę zakres obowiązków wnioskodawczyni :

- zarządzanie pracą działu sprzedaży telefonicznej,

- kontrola i organizacja procesów handlowych,

- motywowanie pracowników działu,

- realizowanie planów sprzedażowych,

- rekrutacja pracowników do działu telemarketingu,

- zapewnienie efektywnego wykorzystania zasobów i stanowisk w dziale telemarketingu, trudno wyobrazić je sobie bez kontaktu z pracownikami.

W ocenie Sądu koncepcja braku kontaktu z innymi pracownikami była stworzona wyłącznie w celu usprawiedliwienia braku wiedzy pracowników na temat świadczenia pracy przez wnioskodawczynię.

Wnioskodawczyni w żaden sposób nie wykazała, by wykonywała takie czynności z zakresu obowiązków, jak:

- zarządzanie pracą działu sprzedaży telefonicznej,

- kontrola i organizacja procesów handlowych,

- aktywne uczestnictwo w opracowaniu oraz wdrażaniu nowych rozwiązań,

- motywowanie pracowników działu,

- realizowanie planów sprzedażowych,

- rekrutacja pracowników do działu telemarketingu,

- analiza rynku, podejmowanie działań mających na celu zwiększenie konkurencyjności firmy,

- sporządzanie ofert handlowych i dokumentów sprzedażowych,

- negocjowanie warunków współpracy handlowej z obecnymi oraz nowymi klientami,

- nadzór nad prawidłowością zawieranych umów,

- identyfikacja potrzeb klienta oraz budowanie trwałych relacji biznesowych,

- monitorowanie potencjału klientów na rynku,

- nadzór nad współpracą z firmami zewnętrznymi (agencjami reklamowymi, drukarniami, itd.),

- budowanie i utrzymanie jakości obsługi klienta,

- zapewnienie efektywnego wykorzystania zasobów i stanowisk w dziale telemarketingu.

Do akt osobowych został załączony zakres obowiązków w formie pisemnej - podpisany przez wnioskodawczynię, natomiast wnioskodawczyni zeznała, że nie miała zakresu obowiązków w formie pisemnej tylko ustnej. /e - prot. z dnia 6.09.16 00:28:18/, co także świadczy o pozorności zatrudnienia.

Wnioskodawczyni zeznała początkowo, że to ona dokonała zmiany strony internetowanej, po czym ostatecznie podała, że zajął się tym W. L..

Świadek L. zeznał, że czasami otrzymywał informację od wnioskodawczyni, co ma umieścić na stronie, jednakże pytany o szczegóły, nie był w stanie podać ani co ani kiedy konkretnie miało to miejsce. Jego zeznania nie mogły zostać zweryfikowane z uwagi na to, że świadek zastrzegł, że spółka nie prowadziła loginów.

Zgodnie z treścią umowy o pracę wnioskodawczyni miała otrzymać komputer, brak jest jednak dowodów, że taki otrzymała.

Samo przekazanie samochodu służbowego nie świadczy o wykonywaniu pracy w ramach stosunku pracy.

Wnioskodawczyni miała być inicjatorką oklejania aut, natomiast nie pamiętała nawet nazwy firmy, która otrzymała zlecenie.

Wnioskodawczyni nie pamiętała nazwy żadnego klienta ani adresu klienta, u którego miała być w ramach interwencji.

Z załączonych do akt wydruków zdjęć nie wynika, by wykonywała je ubezpieczona w ramach podporządkowanego stosunku pracy.

Okoliczność, że wnioskodawczyni pojawiała się w firmie w poniedziałek i zamykała się z prezesem zarządu w pokoju także nie świadczy o pracy podporządkowanej.

Wnioskodawczyni zeznała początkowo, że nie poznała S. B.,S. B. natomiast zeznała, że się poznały i piły wspólnie kawę. Wnioskodawczyni zatem ostatecznie zmieniła wersję, wyjaśniając, że poznała się z panią S. „okazyjnie” i nie poznała jej w związku z kontaktami pracowniczymi. Wobec tych rozbieżności brak jest możliwości potraktowania tych zeznań jako wiarygodnych.

Wątpliwości budzą także okoliczności dotyczące samego zatrudnienia. Ubezpieczona twierdziła, że o ofercie zatrudnienia dowiedziała się z Internetu, nie potrafiła sprecyzować jednak na jakim portalu. Także płatnik nie złożył żadnego dokumentu potwierdzającego takie ogłoszenie. W żaden sposób nie został udokumentowany proces rekrutacji.

Natomiast było bezsporne pomiędzy stronami, że mąż wnioskodawczyni i prezes zarządu płatnika znali się. Na uwagę zasługuje też fakt, że płatnik odmówił wykonania zobowiązania Sądu w zakresie przedstawienia udziałowców spółki (...), a który to wniosek był zgłoszony na okoliczność sprawdzenia, czy mąż wnioskodawczyni jest mniejszościowym udziałowcem.

Mając na uwadze to, że było bezsporne, że mąż ubezpieczonej i prezes zarządu płatnika utrzymywali kontakty biznesowe oraz okoliczność odmowy wykonania zobowiązania przez płatnika, Sąd oddalił wniosek organu rentowego o zwrócenie się do KRS w zakresie ustalenia udziałowców spółki (...), uznając, że wniosek ten doprowadzi do przewleczenia postepowania, a okoliczność w postaci kontaktów biznesowych zostały już wykazane.

W ocenie Sądu wątpliwości budzą także kwalifikacje i doświadczenie zawodowe wnioskodawczyni na stanowisku kierowniczym. Co prawda ubezpieczona ma wykształcenie wyższe, jednak odmiennie przedstawia swoje doświadczenie zawodowe w CV (zatrudnienie od 2000 r do 2014 r), w kwestionariuszu osobowym (2007 – 2010), jednocześnie brak jest jakiegokolwiek świadectwa pracy potwierdzającego powyższe. Przy czym było bezsporne, że bezpośrednio przed zatrudnieniem wnioskodawczyni nie dysponowała innym tytułem do ubezpieczenia.

Może zatem budzić wątpliwości zatrudnienie wnioskodawczyni za wysokim wynagrodzeniem, od razu na czas nie określony, na stanowisku kierowniczym.

Nadto podkreślenia wymaga fakt, że firma w 2014 r miała problemy z opłacaniem w terminie składek na ZUS i ostatecznie 2014 rok zakończył się stratą, a więc zachodzą wątpliwości, czy było ją stać na zatrudnienie pracownika z tak wysokim wynagrodzeniem.

Wnioskodawczyni zeznała, że odbyła szkolenie z zakresu bhp, które miał przeprowadzić tylko pracodawca, natomiast do akt osobowych zostało załączone zaświadczenie o odbytym szkoleniu poza siedzibą pracodawcy, trwające kilka dni.

Brak także konkretnego dowodu, że na miejsce wnioskodawczyni został ktoś zatrudniony na zastępstwo oraz, że wcześniej ktoś wykonywał te obowiązki. W toku przesłuchania przed organem rentowym płatnik podnosił, że obowiązki te wykonywał M. P. , przy czym nie zostało wykazane na jakim konkretnie stanowisku był on zatrudniony, na jakiej podstawie prawnej, a nadto jego wynagrodzenie opiewało na kwotę mniejszą niż 4.000 zł.

W ocenie Sądu okoliczność, że wnioskodawczyni nie wiedziała w dacie zawierania umowy o pracę z płatnikiem składek, że jest w ciąży także budzi wątpliwości, gdyż już w dniu 2 września 2014 r. na karcie historii choroby ubezpieczonej jest informacja o ewentualnej ciąży wnioskodawczyni. Dlatego też trudno uwierzyć, że ubezpieczona by potwierdzić ten fakt czekała aż do 20 października 2014 r, tym bardziej, że ostatnia miesiączka miała miejsce w sierpniu 2014 r.

Sąd pominął wnioski dowodowe zgłoszone w piśmie procesowym po zamknięciu rozprawy w dniu 19 grudnia 2016 r., gdyż postępowanie w niniejszej sprawie trwało od czerwca 2015 r. i złożenie tych wniosków dowodowych, przez ubezpieczoną, która od początku postępowania była reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika należy uznać za spóźnione. Na marginesie podnieść tylko należy, że wnioskodawczyni złożyła wnioski o urlop wypoczynkowy w 2016 (brak akceptacji pracodawcy), gdy tymczasem z ustaleń wynika, że urodziła kolejne dziecko w lipcu 2016 r, zatem winna korzystać z uprawnień rodzicielskich.

Sąd oddalił wnioski dowodowe organu rentowego zmierzające do gromadzenia kolejnej dokumentacji medycznej, jako zbędne do ustalania stanu faktycznego i powodujące jedynie zwłokę w postępowaniu.

Jednocześnie z materiału dowodowego wynika, że czas pracy wnioskodawczyni nie było w żaden sposób monitorowany, brak było ewidencji czasu pracy. Zdaniem Sądu analiza zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego prowadzi do wniosku, że ubezpieczona na rzecz płatnika składek w spornym okresie nie wykonywała pracy w warunkach podporządkowania pracowniczego. Fakt, iż przyjeżdżała do firmy w poniedziałki, nie świadczy o istnieniu stosunku pracy.

Z zeznań wnioskodawczyni wynika, że miała pełną samodzielność w spółce. Przyznała, że nikt nie rozliczał jej z czasu pracy, miała zadaniowy czas pracy. W firmie była tylko jeden dzień w tygodniu – w poniedziałek.

Możliwym jest nawet, że wnioskodawczyni pojawiała się w spółce, ale nie ma to znaczenia w okolicznościach niniejszej sprawy. Wnioskodawczyni nie miała normowanego czasu pracy i w żaden sposób nie była podporządkowana pracodawcy. Z zebranego materiału dowodowego nie wynika, że była nadzorowana przez pracodawcę. Przede wszystkim zwrócić należy na to, że zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, nie potwierdza, aby zainteresowany kierował pracą wnioskodawczyni, w szczególności, aby wskazywał jakiekolwiek konkretne zadania do realizacji związane z powierzonym stanowiskiem pracy oraz, aby zakreślał konkretne terminy wykonania poszczególnych zadań. Jest to istotne, jeżeli uwzględni się, że zatrudnienie pracownicze odwołuje się do staranności, a nie rezultatu. Ze zgromadzonego materiału dowodowego nie wynika także, aby polecenia co do bieżącego wykonywania pracy były wydawane przez zainteresowanego.

Ustawodawca zastrzegł w przepisie art. 22 § 1 k.p . , że pracownik wykonuje pracę pod kierownictwem pracodawcy, przy czym nie zdefiniował tej cechy zatrudnienia. W literaturze przedmiotu wyinterpretowano, że kierownictwo pracodawcy przejawia się w poleceniach, podporządkowaniu organizacyjnym oraz podporządkowaniu represywnym i dystrybutywnym. Nie jest jednak jasne, czy wszystkie przejawy kierownictwa pracodawcy muszą występować jednocześnie i z pełnym nasileniem. Zmieniające się warunki i potrzeby świadczenia pracy zrodziły dylemat. Sprowadza się on do pytania czy niewystępowanie w trakcie zatrudnienia (lub występowanie w ograniczonym rozmiarze) poleceń podmiotu zatrudniającego, jak również pozostałych cech kierownictwa, pozwala na uznanie istnienia stosunku pracy. Wydaje się, że odpowiedzią orzecznictwa jest konstrukcja podporządkowania autonomicznego. Sąd Najwyższy przyjął, że podporządkowanie pracownika (art. 22 § 1 k.p.) może polegać na określeniu przez pracodawcę czasu pracy i wyznaczeniu zadań, natomiast co do sposobu ich realizacji pracownik ma pewien zakres swobody(Wyrok SN z dnia 7.09.1999 r., I PKN 277/99, OSNAPiUS 2001 nr 1, poz. 18, wyrok SN z dnia 04.04.2002 r., I PKN 776/00 OSNP 2004 nr 6, poz.94.).

Do koncepcji tej nawiązywał Sąd Najwyższy również w późniejszych orzeczeniach (Wyrok SN z dnia 7.03.2006 r., I PK 146/05,OSNP 2007, nr 5-6, poz. 67, postanowienie SN z dnia 11 października 2007 r., III UK 70/07, OSNP 2008, nr 23-24, poz. 366).

Konstatacja ta jest ważna, gdy założy się, że praca pod kierownictwem w myśl art. 22 § 1 k.p., jest jedną z najważniejszych cech w procesie typizacji charakteru stosunku prawnego łączącego strony (wyrok SN z dnia 20.03.1965 r., III PU 28/64, OSNCP 1965, nr 9, poz. 157).

Zdaniem Sądu analiza zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego prowadzi do wniosku, że w sprawie niniejszej nie zostały stwierdzone omówione powyżej elementy świadczące o tym, iż ubezpieczona wykonywała pracę na podstawie umowy o pracę i łączył ją z płatnikiem składek stosunek pracy. Fakt, że została sporządzona dokumentacja pracownicza nie świadczy jeszcze o tym, że wykonywała ona jakąkolwiek pracę na rzecz płatnika składek w ramach podporządkowania pracowniczego.

Mając na względzie powyższe w ocenie Sądu Okręgowego zgromadzone dowody nie pozwalają na ustalenie, aby celem zawarcia spornej umowy o pracę było świadczenie pracy na podstawie umowy o pracę.

A zatem skoro zawarta pomiędzy I. G. a płatnikiem składek umowa o pracę z dnia 19 września 2014 r. dotknięta jest nieważnością ze względu na pozorność (art. 83 k.c. w związku z art. 300 k.p.), Sąd przyjął, że umowa te nie wywołuje pożądanych przez strony skutków w sferze ubezpieczeń społecznych, zatem ubezpieczona nie podlega ubezpieczeniu z tytułu umowy o pracę zawartej ze wskazanym płatnikiem.

Należy zwrócić uwagę, że wnioskodawczyni została zgłoszona do ubezpieczeń po upływie terminu ustawowego i nie zostało to w żaden sposób wytłumaczone przez płatnika.

Sąd uznał zatem za prawidłowe stanowisko organu rentowego, że podpisanie umowy o pracę przez (...) sp. z o.o. z I. G. (1) i zgłoszenie jej do ubezpieczeń społecznych od dnia 19 września 2014 r. było czynnościami pozornymi, dokonanymi jedynie w celu uzyskania tytułu ubezpieczeń i skorzystania ze świadczeń z ubezpieczenia społecznego w związku z macierzyństwem.

Mając na uwadze powyższe, Sąd Okręgowy orzekł jak w pkt 1 sentencji wyroku na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c.

Z uwagi na wynik postępowania Sąd o kosztach procesu orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. § 11 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu ( t.j. Dz. U. 2013, poz. 490 z późn. zm.), zasądzając od (...) sp. z o.o. w Ł. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddziału w Ł. kwoty po 60,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, na które złożyły się koszty zastępstwa procesowego. Z uwagi na niesprecyzowanie wartości przedmiotu sporu orzeczono o stawkach minimalnych.

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi wnioskodawczyni.

K.K.-W.