Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Kow.664/16wz

POSTANOWIENIE

Dnia 20.07.2016r.

Sąd Okręgowy w S. Wydział III Penitencjarny w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO wS. Witold Galewski

Protokolant st. sekretarz sądowy Anna Marcinkiewicz

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w S. – Jacka Koryckiego

po rozpoznaniu na posiedzeniu w Zakładzie Karnym w C. wniosku skazanego A. R. (R.) s. R. i G. z d. S., ur. dnia (...) w C., skazanego prawomocnymi wyrokami Sądu Rejonowego wC.z dnia 16.12.2014r., sygn. akt II K 231/14 za czyn z art. 178a§4kk, art. 178a§1kk, art. 64§1kk na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności; Sądu Rejonowego w C. z dnia 12.05.2014r., sygn. akt II K 56/15 za czyn z art. 178a§4kk, art. 178a§1kk, art. 190§1kk, art. 64§1kk na karę rok i 5 miesięcy pozbawienia wolności;

o warunkowe przedterminowe zwolnienie

na zasadzie art.77§1kk, art.78§2kk, art. 79§1kk, oraz art.161§1kkw

postanowił:

1. odmówić udzielenia warunkowego przedterminowego zwolnienia skazanemu A. R. (R.) s. R.;

2. zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. A. Ż. kwotę (...)zł brutto ((...)) za obronę z urzędu

3. zwolnić skazanego od kosztów sądowych i obciążyć nimi Skarb Państwa;

UZASADNIENIE

Skazany złożył wniosek o warunkowe zwolnienie wskazując, że chciałby pomóc swojej konkubinie. Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie. Skazany uprawnienia do warunkowego zwolnienia nabył w dniu 9.05.2016r. i kończy odbywanie kary pozbawienia wolności w dniu 3.02.2017r.

Zasady udzielania warunkowego zwolnienia określone są w przepisie art.77§1kk. Z treści wskazanego przepisu wynika, że Sąd penitencjarny może warunkowo zwolnić skazanego z odbycia reszty kary pod warunkiem stwierdzenia wobec niego pozytywnej prognozy kryminologicznej. Ustalenie stosownej prognozy może nastąpić w oparciu o pozostałe elementy wskazanego powyżej przepisu. Nabycie uprawnień do ubiegania się o warunkowe zwolnienie nie jest wystarczające do uwzględnienia wniosku. Sąd penitencjarny podziela w tym zakresie stanowisko wyrażone w postanowieniu z dnia 21.12.2014r. przez Sąd Apelacyjny w Gdańsku sygn. II AKzw 2591/14.

Przy ustalaniu prognozy kryminologiczno-społecznej Sąd musi mieć na uwadze wskazane w art.77§1kk właściwości i warunki osobiste skazanego. Przez właściwości osobiste należy rozumieć cechy charakteru sprawcy, zdolność do samokrytyki, stosunek do innych ludzi i do powszechnie uznanych wartości społecznych. Przez warunki osobiste należy rozumieć warunki środowiskowe, w których żyje sprawca, warunki rodzinne, warunki w miejscu pracy, warunki mieszkaniowe z uwzględnieniem ewentualnych tendencji do wywoływania konfliktów w rodzinie lub w środowisku ( vide : komentarz do art.66 Kodeksu karnego pod redakcją A. Zolla - Zakamycze 2004r. a także odpowiednio art. 214§1 kpk w zw. z art.1§2 kkw ).

Jest oczywiste że chcąc należycie ocenić, we wskazanym kontekście właściwości i warunki osobiste skazanego, konieczne jest odwołanie się do dowodu zawierającego stosowne informacje.

Z wywiadu kuratora sądowego z dnia 22.11.2009r. wynika, że skazany w miejscu zamieszkania posiadał opinię negatywną, sprawiał problemy wychowawcze, nie podjął leczenia odwykowego.

Z wywiadu kuratora sądowego z dnia 27.11.2014r. wynika, że skazany w miejscu zamieszkania posiadał opinię negatywną gdyż nie pracował, nadużywał alkoholu i pod wpływem tego środka zachowywał się agresywnie.

Z opinii sądowo-psychiatrycznej z dnia 19.03.2010r. wynika, że skazany jest uzależniony od alkoholu i środków odurzających.

Te ustalenia dają podstawę do przyjęcia iż właściwości i warunki osobiste skazanego nie przemawiają za uwzględnieniem wniosku.

Zachowanie skazanego w podczas odbywania kary pozbawienia wolności nie może być pominięte przy rozpoznawaniu wniosku o udzielenie warunkowego zwolnienia. Ocena postawy w warunkach izolacji jest ważna dla określenia prognozy kryminologicznej, bowiem pozwala na ustalenie czy wobec skazanego pod wpływem procesu resocjalizacji stwierdzić można ewolucję społecznie pożądanej postawy.

Z opinii o skazanym wynika, że był 4-krotnie nagradzany. Popełnił 2 przekroczenia za które został dyscyplinarnie ukarany. Za zażycie środka odurzającego skierowano skazanego do zakładu karnego typu zamkniętego. Popełnione przekroczenia wskazują, na to, że skazany nie potrafi w pełni zaakceptować norm i obowiązków jakim został poddany w związku z odbywaniem kary pozbawienia wolności.

W świetle tak zgromadzonych dowodów nie może budzić wątpliwości to, że zachowanie skazanego w warunkach izolacji było zmienne z przewagą poprawnego.

Podkreślić trzeba, że skazany odbywa karę w systemie zwykłym a to oznacza, że nie włączył się szczególnie aktywnie w proces resocjalizacji.

Sąd penitencjarny podziela stanowisko wyrażone w postanowieniu z dnia 25 sierpnia 2010r. Sądu Apelacyjnego w Lublinie w sprawie II AKzw 672/10 iż „od osadzonego ubiegającego się o udzielenie warunkowego zwolnienia oczekiwać należy szczególnego zaangażowania i aktywności w kierunku zmiany osobowości i dotychczasowego trybu życia. Jedną z form dążenia do dokonania tego rodzaju zmian jest odbywanie kary w systemie programowego oddziaływania. Skazany odbywający karę w takim systemie ma bowiem możliwość dokonania wglądu w dotychczasowe postępowanie i jego przeanalizowanie”. ( podobnie vide : postanowienie z dnia 8.10.2014r. Sądu Apelacyjnego w Gdańsku sygn. II AKzw 1948/14, z dnia 13.01.2015r. Sądu Apelacyjnego w Gdańsku sygn. II AKzw 2691/14 oraz z dnia 14.04.2015r. Sądu Apelacyjnego w Gdańsku sygn. II AKzw 722/15).

Przypomnieć trzeba, że poprawne zachowanie skazanego umożliwia mu skorzystanie z nagród przewidzianych w art.138§1kkw Z tego przepisu wynika, że skazany może skorzystać z możliwości czasowego opuszczenia jednostki penitencjarnej, po spełnieniu warunków opisanych w art.139§1kkw. Wskazać należy, że przed udzieleniem tego typu zezwolenia Administracja zakładu karnego jest zobowiązana do sporządzenia prognozy kryminologiczno-społecznej, uzasadniającej przypuszczenie, że skazany w czasie tego pobytu będzie przestrzegał porządku prawnego (vide : §25 ust.1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 14.08.2003r. w sprawie sposobów prowadzenia oddziaływań penitencjarnych…Dz. U. Nr 151 poz.1469 ).

Zatem, skoro nie dokonano sprawdzenia zachowania skazanego poza zakładem karnym, bez nadzoru funkcjonariuszy służby więziennej np. w systemie przepustkowym lub pracy bezdozorowej poza jednostką penitencjarną , to brak było podstaw do przyjęcia że skazany na tym etapie odbywania kary, przebywając na wolności, potrafi należycie funkcjonować. Sprawdzenie tego typu ma uzasadnienie w szczególnie przypadku skazanego, który był uprzednio karany a przy tym był poddany resocjalizacji w warunkach zakładu karnego.

W tym miejscu należy się odwołać do postanowienia z dnia 19.12.2006r. SA w Krakowie sygn. II AKzw 984/06 w którym stwierdzono, że bez sprawdzenia zachowania skazanego poza zakładem karnym nie powinno mu udzielać się warunkowego zwolnienia z reszty kary. Podkreślić trzeba, że podobne stanowisko w zakresie konieczności sprawdzenia zachowania skazanego na wolności zajął Sąd Apelacyjny w Gdańsku w postanowieniach: z dnia 9.03.2015r. sygn. II AKzw 407/15, z dnia 24.03.2015r. sygn. II AKzw 551/15 z dnia 14.04.2015r. sygn. II AKzw 723/15, z dnia 14.03.2016r. sygn. II AKzw 405/16, z dnia 21.03.2016r. sygn. II AKzw 464/16, z dnia 29.03.2016r. sygn. II AKzw 503/16, z dnia 25.04.2016r. sygn. II AKzw 684/16, z dnia 13.06.2016r. sygn. II AKzw 1019/16).

Przechodząc do okoliczności popełnienia przez skazanego przestępstwa podnieść należy, że o tyle mają one znaczenie dla negatywnej prognozy, a w konsekwencji i dla negatywnej decyzji w przedmiocie warunkowego zwolnienia, o ile wskazują na takie cechy skazanego, które mogą być przyczyną popełnienia przez niego kolejnego przestępstwa ( vide : postanowienia z dnia 21.10.2004r. S.A. we Wrocławiu sygn. II AKzw 709/04, z dnia 14.01.2014r. Sądu Apelacyjnego w Gdańsku sygn. II AKzw 2908/13 oraz z dnia 20.01.2014r. Sądu Apelacyjnego w Gdańsku w II AKzw. 38/14 ).

Z załączonych do akt osobowych wyroków wynika, że skazany dopuścił się popełnienia czynów z art.178a§1 i 4 kk w zw. z art. 64§1kk, z art.178a§1 i 4 kk w zw. z art. 64§1kk, art.190§1kk.

Popełnienie licznych przestępstw dowodzi, że skazany nie jest sprawcą przypadkowym. Za takim stanowiskiem przemawia także uprzednia karalność skazanego. Z informacji z K. wynika ,że skazany był 5-krotnie karany.

Podkreślenia wymaga to, skazany jest recydywista penitencjarnym. W dniu 31.08.2013r. opuścił zakład karny po odbyciu kary pozbawienia wolności. Kolejne przestępstwo popełnił 19.05.2014r. To oznacza, że nawet pobyt w warunkach izolacji nie jest w stanie skłonić skazanego zmiany nagannego postępowania.

W ocenie Sądu penitencjarnego okoliczności popełnionych przestępstw przy uwzględnieniu uprzedniej karalności oraz wniosków wynikających z wywiadu kuratora opinii sądowo-psychiatrycznej przemawiają przeciwko uwzględnieniu wniosku bowiem wskazują na takie cechy jak skłonności do nadużywania alkoholu i naruszania zasad porządku prawnego, które mogą być podstawą do popełnienia kolejnego przestępstwa.

Nadto kolejne skazania dowodzą, że podczas wcześniejszego pobytu w warunkach izolacji nie zostały wobec skazanego osiągnięte cele wykonania kary wynikające z art. 67§1kkw. Okres pobytu w warunkach izolacji ma przecież na celu wzbudzenie w skazanym potrzeby przestrzegania porządku prawnego i powstrzymania od powrotu do przestępstwa.

Bezspornym jest, że skazany w warunkach izolacji zachowywał się także poprawnie. W ocenie Sądu nie można nadmiernie eksponować okresów poprawnego zachowania się skazanego w toku odbywania kary pozbawienia wolności. Nie można pomijać okresów nagannej postawy i okoliczności popełnionych przestępstw.

Postawa skazanego z okresu pobytu w warunkach izolacji winna być oceniania w powiązaniu z właściwościami i warunkami osobistymi skazanego w tym zachowaniem w warunkach wolnościowych oraz okolicznościami popełnionych przestępstw.

Ta ocena nie pozwala na wysnucie wniosku że skazany ma na tyle ukształtowane właściwe postawy, iż mimo niewykonania pozostałej części kary pozbawienia wolności będzie przestrzegał porządku prawnego a w szczególności nie popełni ponownie przestępstwa a dalszy proces jego resocjalizacji prowadzony w warunkach wolnościowych będzie przebiegał należycie.

W tej sytuacji, wobec braku pozytywnej prognozy kryminologicznej, postanowiono jak na wstępie.

O kosztach obrony z urzędu orzeczono zgodnie z przepisem art. 29§1 ustawy z dnia 26.05.1982r. Prawo o adwokaturze (Dz. U. Nr 16 poz.124) oraz § 2 pkt 1,2 i 3, § 15 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (...) (Dz. U. Nr 163 poz.1348).

O kosztach sądowych w postępowaniu w przedmiocie warunkowego przedterminowego zwolnienia orzeczono na podstawie przepisu art. 626§1 kpk w zw. z art.624§1 kpk w zw. z art.1§2 kkw, gdyż uiszczenie wydatków w aktualnej sytuacji materialnej skazanego byłoby zbyt uciążliwe. k za przedwczesny, postanowiono jak na wstępie.

Na podstawie art. 626§1 kpk w zw. z art. 624§1 kpk w zw. z art. 1§2kkw z uwagi na trudną sytuację materialną i brak dochodów skazanego zwolniono od zapłaty kosztów sądowych, którymi obciążono Skarb Państwa.

III Kow 664/16

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE