Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 lutego 2017 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim, Wydział V Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący SSO Adam Bojko

Protokolant stażysta Katarzyna Pielużek

po rozpoznaniu w dniu 03 lutego 2017 roku w Piotrkowie Trybunalskim na rozprawie

spraw z wniosków Z. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o wysokość emerytury i wysokość kapitału początkowego

na skutek odwołań Z. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 5 lutego 2016 r. sygn. (...) , z dnia 4 grudnia 2015 r. , z dnia

29 stycznia 2016 r. oraz dnia 4 lutego 2016 r. sygn. (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję z dnia 4 lutego 2016r. sygn. (...) w ten sposób , że przyznaje wnioskodawcy Z. K. prawo do ustalenia wartości kapitału początkowego z uwzględnieniem okresu zatrudnienia w (...) w S. od 1 czerwca 1977r. do 15 stycznia 1983r.;

2.  zmienia zaskarżoną decyzję z dnia 5 lutego 2016r. sygn. (...) w ten sposób , że przyznaje wnioskodawcy Z. K. prawo do ustalenia wysokości świadczenia z uwzględnieniem okresu zatrudnienia w (...) w S. od 1 czerwca 1977r. do 15 stycznia 1983r.- z dniem 16 listopada 2015r.;

3.  oddala odwołanie w pozostałej części.

Sygn. akt V U 198/16 (VU (...))

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 5 lutego 2016 roku , Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. ostatecznie ustalił wnioskodawcy Z. K. wysokość emerytury od 16 listopada 2015 roku tj. od nabycia prawa do emerytury. Podstawę obliczenia emerytury stanowiła kwota kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji kapitału początkowego zewidencjonowanego na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury. Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia, dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę. Kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wynosi 291 258,63 zł, średnie dalsze trwanie życia wynosi 211,40 miesięcy, wyliczona kwota emerytury wynosi 1 377,76 zł. Decyzją przeliczono wysokość świadczenia z uwzględnieniem okresów zatrudnienia od 10 czerwca 1973 roku do 29 października 1974 roku, od 15 listopada 1976 roku do 31 maja 1977 roku oraz wynagrodzenia za 1991 roku uzyskanego w (...). Przy ustalaniu wysokości nie uwzględniono okresu zatrudnienia w Rolniczej Spółdzielni produkcyjnej od 1 czerwca 1977 roku 15 stycznia 1983 roku z uwagi na brak dokumentów potwierdzających liczbę przepracowanych dni w danym roku

W odwołaniu od powyższej decyzji wnioskodawca Z. K. wskazał, że w okresie od 1 czerwca 1977 roku do 15 stycznia 1983 roku był zatrudniony w (...) w S. na stanowisku kierownika produkcji rolnej, a następnie Prezesa Zarządu, a ilość dniówek obrachunkowych była stała i określona przez Walne Zgromadzenie Członków.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych w T. wniósł o oddalenie odwołania.

Decyzją z dnia 4 grudnia 2015 roku , Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. ustalił kapitał początkowy wnioskodawcy na dzień 1 stycznia 1999 roku w kwocie 77.459,58 zł. Do ustalania wartości kapitału początkowego nie uwzględniono okresu pracy: od 10.06.1973 r. do 29.10.1974 r., od 15.11.1976 r. do 31.05.1977 r., od 1.06.1977 r. do 15.01.1983 r. w rolniczej spółdzielni produkcyjnej z powodu braku dniówek obrachunkowych.

Decyzją z dnia 4 grudnia 2015 roku , Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. ponownie ustalił kapitał początkowy na dzień 1 stycznia 1999 roku w kwocie 78.201,53 zł.

Decyzją z dnia 29 stycznia 2016 roku , Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. ponownie ustalił wartość kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1999 roku w kwocie 86.814,42 zł. Do ustalania wartości kapitału początkowego nie uwzględniono okresu pracy wnioskodawcy od 1.06.1977 r. do 15.01.1983 r. w (...) w S. z powodu braku dokumentów potwierdzających ilość przepracowanych dniówek obrachunkowych.

Decyzją z dnia 4 lutego 2016 roku , Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. ponownie ustalił kapitał początkowy wnioskodawcy na dzień 1 stycznia 1999 roku w kwocie 88.900,24 zł.

W dniu 3 listopada 2016 roku, wnioskodawca Z. K. wniósł odwołanie od powyższych decyzji, wskazując, że pomimo przedstawionych dokumentów i jego wyjaśnień, ZUS nie uwzględnił okresu jego zatrudnienia w (...) w S.. Ponadto podniósł, że odwołując się od decyzji z dnia 5 lutego 2016 roku uważał, że odwołanie to dotyczy również odwołania od decyzji dotyczącej kapitału początkowego. Odwołujący wniósł o ponowne rozpatrzenie jego sprawy.

Organ rentowy wniósł o odrzucenie odwołania złożonego po upływie znacznego terminu ewentualnie o jego oddalenie.

Postanowieniem z dnia 19 grudnia 2016 roku Sąd połączył sprawy z obu odwołań wnioskodawcy w celu łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia.

Pismem z dnia 9 lutego 2017 roku organ rentowy wskazał, że decyzja o ustaleniu kapitału początkowego z dnia 4 lutego 2016 roku została wydana z zastosowaniem przepisu art. 174 ust. 3b ustawy o emeryturach i rentach z FUS, ponieważ wnioskodawca przepracował w 1991 roku 6 miesięcy (do wyliczenia wskaźnika stosunku podstawy wymiaru składek do przeciętnego wynagrodzenia przyjęto kwotę 10620000,00 zł tj. kwotę przeciętnego wynagrodzenia za 6 miesięcy: 8315403,00 zł / 10620000,00 zł =0,783). Do wyliczenia wysokości emerytury w decyzji z dnia 5 lutego 2016 roku przyjęto kwotę kapitału początkowego ustalonego w decyzji z dnia 4 lutego 2016 roku tj. 88900,24 zł

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych ustalił następujący stan faktyczny:

Z. K., urodzony w dniu (...), wystąpił z wnioskiem o przyznanie emerytury w dniu 16 listopada 2015 roku.

(dowód: wniosek o emeryturę k. 1 – 4 akt emerytalnych).

W okresie od 1 czerwca 1977 roku do 15 stycznia 1983 roku wnioskodawca był zatrudniony w (...) w S. na stanowiskach kierownika produkcji oraz prezesa zarządu. Wynagrodzenie wnioskodawcy wyniosło 67 dniówek obrachunkowych oraz 5 % dodatek za staż tj. 5,35 dniówek obrachunkowych – łącznie 70,35 dniówek obrachunkowych. Zaliczka w wysokości 75 % zarobku miesięcznego wynosiła 9 497 zł.

(dowód: świadectwo pracy k. 14 -14 odwrót akt emerytalnych wnioskodawcy, listy zaliczek pieniężnych za miesiące: marzec 1981 r., styczeń 1981 r., sierpień 1981 r., styczeń 1983 r. k. 32 -35 akt emerytalnych)

Spółdzielnia (...) w S. użytkowała grunty rolne o powierzchni ponad 200 hektarów, położone w różnych miejscach w odległości do 4 km od siedziby spółdzielni. Prowadziła uprawy zbóż, ziemniaków oraz hodowlę od 80 do 150 sztuk trzody chlewnej w trzech chlewniach położonych w różnych miejscach. Posiadała około 6 ciągników rolniczych, sprzęt i maszyny podstawowe do ciągników, przyczepy, ładowacz, 1 kombajn zbożowy. Spółdzielnia zatrudniała około 20 osób.

(dowód: zeznania wnioskodawcy – protokół rozprawy z dnia 3 lutego 2017 roku od 00:06:09 do 00:09:33, zeznania świadka W. B. – protokół rozprawy z dnia 26 października 2016 roku od 00:10:11 do 00:11:03).

Wnioskodawca świadczył pracę codziennie od poniedziałku do soboty w wymiarze co najmniej 8 godzin dziennie, a w okresie nasilenia prac polowych i awarii sprzętu ponad 8 godzin dziennie, a ponadto w niedziele. Jako kierownik produkcji odpowiadał za całokształt produkcji Spółdzielni, a jako prezes zarządu zajmował się dodatkowo sprawami organizacyjnymi m.in. prowadzeniem zebrań zarządu, zebrań członków spółdzielni, uczestniczył w naradach w na szczeblu gminnym, powiatowym i wojewódzkim, przygotowywał i podpisywał dokumenty. Spółdzielnia zatrudniała specjalistę ds. hodowli, a po objęciu przez wnioskodawcę stanowiska prezesa zarządu, także kierownika ds. mechanizacji.

(dowód: zeznania wnioskodawcy – protokół rozprawy z dnia 3 lutego 2017 roku od 00:04:14 do 00:06:09, od 00:09:34 do 00:14:32, protokół rozprawy z dnia 24 sierpnia 2016 roku od 00:00:50 do 00:11:18, zeznania świadka W. B. – protokół rozprawy z dnia 26 października 2016 roku od 00:03:49 do 00:07:46, od 00:09:20 do 00:0928, zeznania świadka D. K. – protokół rozprawy z dnia 26 października 2016 roku od 00:14:07 do 00:19:46, zeznania świadka H. M. – protokół rozprawy z dnia 26 października 2016 roku od 00:25:19 do 00:30:09).

Pracownicy (...) w S. otrzymywali co miesiąc zaliczkę w wysokości 75% wynagrodzenia liczonego według dniówek obrachunkowych, a pozostałą część wynagrodzenia po sporządzeniu bilansu i zatwierdzeniu wyniku finansowego. Warunkiem wypłaty pozostałej części wynagrodzeń było posiadanie środków na ten cel. (...) Spółdzielnia Produkcyjna w S. posiadała rezerwę finansową, utworzoną z niewykorzystanej części dotacji na wykup gruntów, która umożliwiała dokonywanie wypłat pozostałej części wynagrodzenia.

(dowód: zeznania wnioskodawcy – protokół rozprawy z dnia 3 lutego 2017 roku od 00:11:59 do 00:14:17, zeznania świadka H. M. – protokół rozprawy z dnia 26 października 2016 roku od 00:30:09 do 00:40:36).

Przy uwzględnieniu okresu zatrudnienia wnioskodawcy w (...) w S. od 1 czerwca 1977 roku do 15 stycznia 1983 roku wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego ustalony z 10 lat (1982 -1991) wynosi 92,92%. Podstawa wymiaru kapitału początkowego ustalona w wyniku pomnożenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru wynoszącego 92,92% przez kwotę bazową 1.220,89 zł wynosi 1.134,45 zł. Do obliczenia wartości kapitału początkowego należałoby uwzględnić okresy składkowe 21 lat, 9 miesięcy i 13 dni tj. 261 miesięcy. Hipotetyczne obliczenie wartości kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1999 roku wyniosło 113 708,54 zł.

Hipotetyczne wyliczenie emerytury na dzień 16 listopada 2015 roku zgodnie z zasadami określonymi w art.26 ustawy o emeryturach i rentach z FUS jest następujące: kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wynosi 372.536,30 zł, średnie dalsze trwanie życia wynosi 211,40 miesięcy, wyliczona kwota emerytury wynosi 1762,24 zł.

( dowód: pismo organu rentowego z dnia 18 stycznia 2017 roku k. 39 akt sprawy).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołania są częściowo zasadne.

Odwołanie od decyzji emerytalnej zostało wniesione w terminie. Natomiast odwołanie od decyzji ustalających wysokość kapitału początkowego zostało bezspornie wniesione po terminie.

Jak stanowi przepis art. 477 ⁹ § 3 k.p.c. sąd odrzuci odwołanie wniesione po upływie terminu, chyba że przekroczenie terminu nie jest nadmierne i nastąpiło z przyczyn niezależnych od odwołującego się.

Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 14 lutego 1996 r., II URN 63/95 (OSNAPiUS 1996 nr 17, poz. 256) przyjął, że pojęcie niezależnych od strony przyczyn uchybienia terminowi jest sformułowaniem szerszym od "braku winy strony" w rozumieniu art. 168 § 1 k.p.c. i pozwala na uwzględnienie także niektórych przyczyn zawinionych.

W niniejszej sprawie wnioskodawca wnosząc odwołanie zakwestionował odmowę zaliczenia mu okresu zatrudnienia w (...) w S. w okresie od 1 czerwca 1977 r. do 15 stycznia 1983 r. Organ rentowy powołał się na tę przesłankę rozstrzygnięcia w decyzji o ostatecznym ustaleniu wysokości emerytury z dnia 5 lutego 2016 r. Nie wymienił jej natomiast w równocześnie doręczonej wnioskodawcy decyzji o ponownym ustaleniu kapitału początkowego z dnia 4 lutego 2016 r., którą wnioskodawca potraktował jedynie jako wyliczenie o charakterze pomocniczym w stosunku do decyzji emerytalnej. Sposób wyliczenia kapitału jest na tyle skomplikowany, że nie mógł być podstawą uzasadnionego przekonania wnioskodawcy co do odmowy zaliczenia spornego okresu zatrudnienia. Jednoczesne doręczenie ubezpieczonemu kilku decyzji dotyczących tej samej sprawy, powoduje, że ubezpieczony może nie zdawać sobie sprawy, że otrzymał kilka różnych decyzji podlegających odrębnemu zaskarżeniu. Tym bardziej jeżeli ubezpieczony, tak jak wnioskodawca, składał wniosek o przyznanie emerytury, natomiast ustalenie, a następnie przeliczenie wysokości kapitału początkowego następowało z urzędu.

W związku z jednoczesnym doręczeniem wnioskodawcy trzech decyzji, z 29 stycznia 2016 r., 4 lutego 2016 i 5 lutego 2016 r., pozostających ze sobą w ścisłym związku, a ponadto opartych na odmowie zaliczenia wnioskodawcy okresu zatrudnienia w (...) w S., może powstać uzasadniona wątpliwość, czy wniesione przez wnioskodawcę odwołanie, którego istota sprowadzała się do zakwestionowania odmowy zaliczenia przez organ rentowy zatrudnienia w spornym okresie, nie dotyczyło wszystkich decyzji jednocześnie doręczonych wnioskodawcy, a tym samym czy nie należało wezwać wnioskodawcy do sprecyzowania przedmiotu zaskarżenia z uwzględnieniem ścisłego związku zachodzącego pomiędzy decyzją o ustaleniu wysokości kapitału początkowego oraz decyzją o ustaleniu wysokości emerytury.

Z przedstawionych względów w ocenie Sądu przekroczenie przez wnioskodawcę terminu do wniesienia odwołania od decyzji kapitałowych, a w szczególności od decyzji z dnia 4 lutego 2016 r. nastąpiło z przyczyn niezależnych od odwołującego się, a przy tym nie jest nadmierne.

W przedmiotowej sprawie wnioskodawcy przysługuje emerytura obliczona na podstawie art. 26 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tj. Dz. U. z 2016 r. poz. 887 ze zm.). Jej wysokość jest uzależniona od wysokości kapitału początkowego.

Zgodnie z treścią art. 173 ust. 1 w zw. z art. 174 ust 1-3 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, kapitał początkowy dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 roku, którzy przed dniem wejścia w życie ustawy opłacali składki na ubezpieczenie społeczne lub za których składki opłacali płatnicy składek ustala się na zasadach określonych w art. 53 ustawy, z uwzględnieniem ust. 2-12. Przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy okresy składkowe, o których mowa w art. 6, okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 5 oraz okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 1-4 i 6-12, w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2. Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustala się na zasadach określonych w art. 15, 16, 17 ust. 1 i 3 oraz art. 18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się z okresu przed dniem 1 stycznia 1999 roku.

Zgodnie z art. 6 ust. 2 pkt 12 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych za okresy składkowe uważa się również przypadające przed dniem 15 listopada 1991 r. okresy pracy na obszarze Państwa Polskiego w rolniczych spółdzielniach produkcyjnych i w innych spółdzielniach zrzeszonych w (...) Związku Rolniczych Spółdzielni Produkcyjnych, w zespołowych gospodarstwach rolnych spółdzielni kółek rolniczych zrzeszonych w Krajowym Związku (...) oraz pracy na rzecz tych spółdzielni:

a.  objętej obowiązkiem ubezpieczenia społecznego, za które opłacono składkę na to ubezpieczenie lub w których występowało zwolnienie od opłacania składki,

b.  przed dniem objęcia obowiązkiem ubezpieczenia społecznego z tego tytułu.

Zgodnie z art. 4 pkt 3 dekretu z dnia 4 marca 1976 r. o ubezpieczeniu społecznym członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych oraz ich rodzin (Dz.U. Nr 10, poz. 54) w związku z treścią art. 6 ust. 2 pkt 12 lit. a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz.U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.), zaliczenie okresu pracy członka (...) do okresu zatrudnienia wymaga wykazania ilości przepracowanych dniówek w spornym okresie. Według art. 4 pkt 1 -3 dekretu o ubezpieczeniu społecznym członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych za dzień pracy uważa się 8 godzin pracy, a przed dniem 1 lipca 1962 r. dzień, który stanowił podstawę do obliczenia dniówki obrachunkowej; do dni pracy zalicza się również dni urlopu wypoczynkowego oraz dni pobierania zasiłku chorobowego, macierzyńskiego lub opiekuńczego (pkt 1), za miesiąc pracy uważa się 20 dni pracy dla mężczyzny oraz 13 dni pracy dla kobiety, a jeżeli ubezpieczony użytkuje działkę przyzagrodową lub dostarcza spółdzielni produkty rolne wytworzone w prowadzonym przez siebie gospodarstwie rolnym - 18 dni pracy dla mężczyzny oraz 11 dni pracy dla kobiety (pkt 2), za rok pracy uważa się rok obrachunkowy, w którym mężczyzna przepracował w spółdzielni co najmniej 240 dni pracy, kobieta 150 dni pracy, a jeżeli użytkuje działkę przyzagrodową lub dostarcza spółdzielni produkty rolne wytworzone w prowadzonym przez siebie gospodarstwie rolnym - to co najmniej: mężczyzna 220 dni pracy, a kobieta 130 dni pracy (pkt 3).

W niniejszej sprawie wnioskodawca domagał się ustalenia wysokości świadczenia z uwzględnieniem okresu zatrudnienia w (...) w S. w okresie od 1 czerwca 1977 roku do 15 stycznia 1983 roku. Organ rentowy ustalając wysokość kapitału początkowego oraz emerytury odmówił uwzględnienia tego okresu z powodu braku dokumentów potwierdzających ilość przepracowanych dni w poszczególnych latach.

Dokonując oceny zasadności wniesionego przez wnioskodawcę odwołania podnieść należy, iż w postępowaniu przed sądem nie obowiązują ograniczenia dowodowe istniejące w postepowaniu przed organem rentowym i okoliczności mające wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość mogą być udowodnione wszelkimi środkami dowodowymi, wynikającymi z przepisów Działu III rozdziału 2 kodeksu postępowania cywilnego. W postepowaniu przed sądem nie obowiązują zatem ograniczenia dowodowe wynikające z § 20 rozporządzenia Rady ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń (Dz. U. nr 10, poz. 49 ze zm.). Powyższy pogląd jest ugruntowany w orzecznictwie (por. m.in. wyroki Sądu Najwyższego z dnia 14 czerwca 2006 roku w sprawie sygn. akt I UK 115/06 oraz z dnia 25 lipca 1997 roku w sprawie sygn. akt II UKN 186/97).

Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 24 maja 2012 r. w sprawie II UK 255/11 (opubl. Legalis, nr 536745) jednoznacznie wskazał, że podleganie ubezpieczeniu społecznemu z tytułu członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej przed dniem 1 stycznia 1999 r., na podstawie dekretu z dnia 4 marca 1976 r. o ubezpieczeniu społecznym członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych oraz ich rodzin (t.j. Dz.U. z 1983 r. Nr 27, poz. 135 ze zm.), może być wykazane na podstawie zeznań świadków.

Przeprowadzone w niniejszej sprawie postępowanie dowodowe obejmujące zeznania świadków W. B., D. K. oraz H. M. potwierdziło, że w spornym okresie wnioskodawca pracował w wymiarze co najmniej 8 godzin pracy przez sześć dni w tygodniu. Sąd uznał zeznania świadków za wiarygodne, ponieważ były spójne, jasne i logiczne. Świadkowie w spornym okresie byli również pracownikami (...) w S., dlatego też mieli bezpośrednią wiedzę na temat godzin pracy i liczby dni przepracowanych w roku przez wnioskodawcę. Zeznania świadków korespondują również z zakresem obowiązków pracowniczych wnioskodawcy, który zajmując stanowiska kierownika produkcji oraz prezesa zarządu Spółdzielni, niewątpliwie musiał pracować stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wynoszącym 8 godzin dziennie.

Skoro na podstawie zeznań świadków, zostało ustalone, że wnioskodawca w spornym okresie od dnia 1 czerwca 1977 r. do dnia 15 stycznia 1983 r. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, co najmniej po 8 godzin dziennie, świadczył pracę na rzecz (...) w S., okres ten powinien być zaliczony jako okres składkowy przy ustalaniu wysokości kapitału początkowego wnioskodawcy oraz emerytury przyznanej wnioskodawcy poczynając od daty nabycia tego prawa tj. od 16 listopada 2015 r.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd Okręgowy uznał odwołania za częściowo zasadne i na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. orzekł jak w punkcie 1 i 2 sentencji wyroku.

Wnioskodawca wniósł odwołanie od czterech decyzji kapitałowych, z których jedynie decyzja z dnia 4 lutego 2016 r. stanowiła podstawę ustalenia wysokości emerytury wnioskodawcy. W związku z tym Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ¹⁴§1 k.p.c. oddalił odwołanie w pozostałej części tj. dotyczącej decyzji o ustaleniu kapitału początkowego z dnia 4 grudnia 2015 r. oraz z dnia 29 stycznia 2016 r.