Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Ka 573/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 lutego 2018 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SSO Andrzej Tekieli

Protokolant Małgorzata Pindral

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Jeleniej Górze M. K.

po rozpoznaniu w dniu 6 lutego 2018 roku

sprawy P. B. ur. (...) w W., s. E., Z.

oskarżonego z art. 77 § 2 kks w związku z art. 6 § 2 kks i art. 57 § 1 kks

z powodu apelacji wniesionej przez Urząd Skarbowy w J.

od wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze

z dnia 1 września 2017 r. sygn. akt II K 515/17

I.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok wobec oskarżonego P. B.;

II.  stwierdza, że koszty sądowe za postępowanie odwoławcze ponosi Skarb Państwa.

Sygn. akt VI Ka 573/17

UZASADNIENIE

P. B. oskarżony został o to że:

I.w J. województwo (...) prowadząc działalność gospodarczą pod firmą PHU (...) NIP (...) z siedzibą w J. ul. (...) działając w warunkach czynu ciągłego z wykorzystaniem takiej samej sposobności, pomimo obowiązku nie wpłacił – jako płatnik w ustawowym terminie tj. od dnia 20 lutego 2015 r. do dnia 20 stycznia 2016 r. na rachunek bankowy Urzędu Skarbowego w J. pobranych zaliczek na podatek dochodowy od pracowników PIT – 4 za okres od stycznia do grudnia 2015 r. w łącznej kwocie 14.323,00 zł. co stanowi naruszenie art.38 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz.U. z 2012 r., poz.361 ze zm.)

tj. o czyn z art. 77 § 2 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s.

II. w J. województwo (...) prowadząc działalność gospodarczą pod firmą PHU (...) NIP (...)z siedzibą w J. ul. (...) pomimo obowiązku uporczywie nie wpłacił w ustawowym terminie tj. od dnia 25 stycznia 2016 r. do dnia 25 lipca 2016 r. na rachunek bankowy Urzędu Skarbowego w J. zdeklarowanego podatku od towarów i usług ( VAT - 7 K ) za okres IV kwartału 2015 r. do II kwartału 2016 r. w łącznej kwocie 76.856,00 zł. co stanowi naruszenie art.103 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz.U. z 2011 r. nr 177 poz.1054 ze zm. )

tj. o czyn z art. 57 § 1 k.k.s.

III. w J. województwo (...) prowadząc działalność gospodarczą pod firmą PHU (...) NIP (...)z siedzibą w J. ul. (...) pomimo obowiązku uporczywie nie wpłacił w ustawowym terminie tj. od dnia 30 kwietnia 2015 r. zdeklarowanego podatku dochodowego od osób fizycznych ( PIT 36 ) za 2015 r. w kwocie 395.895,00 zł. co stanowi naruszenie art. 45 ust. 4 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz.U. z 2012 r. poz.361 ze zm.)

tj. o czyn z art. 57 § 1 k.k.s.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze wyrokiem z dnia 1 września 2017 r. w sprawie II K 515/17 na podstawie art. 17 § 1 pkt 9 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s. postępowanie umorzył i kosztami procesu obciążył Skarb Państwa.

Apelację od powyższego wyroku złożył oskarżyciel publiczny Naczelnik Urzędu Skarbowego w J. zarzucając obrazę prawa procesowego – art. 17 § 1 pkt 9 k.p.k. – poprzez przyjęcie że brak jest skargi uprawnionego oskarżyciela. Wniósł o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Jeleniej Górze do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja nie zasługiwała na uwzględnienie.

Bezspornym jest, że w niniejszej sprawie na etapie postępowania przygotowawczego wydane zostało przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w J. na podstawie art. 173 § 1 k.k.s. i art. 175 § 1 k.k.s. postanowienie o zastosowaniu postępowania w stosunku do nieobecnych, zatwierdzone przez Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Jeleniej Górze ( k.58 ). Bezsporne jest również, że akt oskarżenia w niniejszej sprawie wniósł Naczelnik Urzędu Skarbowego w J. i nie został on zatwierdzony a tym bardziej wniesiony przez prokuratora ( k. 61 – 62 ).

Zasadnie Sąd I instancji w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku jak i skarżący w apelacji powołują się na treść uchwały Sądu Najwyższego z dnia 28 stycznia 2016 r. w sprawie I KZP 13/15 ( LEX nr 1963640 ) zgodnie z którą „przedłużenie przez właściwego prokuratora na podstawie art. 153 § 1 zd. 3 k.k.s. na okres powyżej 6 miesięcy dochodzenia w sprawie o przestępstwo skarbowe, prowadzonego przez finansowy organ postępowania przygotowawczego i nadzorowanego przez organ nadrzędny nad tym organem , oznacza objęcie przez prokuratora nadzorem tego dochodzenia, obligując go do realizowania swoich uprawnień płynących z art. 298 § 1 k.p.k. i art. 326 § 1 k.p.k. w zw. z art.113 § 1 k.k.s…”. Po wydaniu tej uchwały w orzecznictwie sądów powszechnych ugruntował się pogląd podzielany również przez Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w wyżej wymienionym składzie, że przedłużenie dochodzenia przez prokuratora powyżej 6 miesięcy w trybie art. 153 § 1 k.k.s. oznacza że to do niego wówczas a nie do organu finansowego prowadzącego postępowanie przygotowawcze należy wniesienie aktu oskarżenia, zaś wniesienie go przez naczelnika urzędu skutkuje stwierdzeniem, że w sprawie brak jest skargi uprawnionego oskarżyciela ( zob. m.in. postanowienie Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 4 stycznia 2017 r., V Kz 969/16, LEX nr 2186509; wyrok Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 17 stycznia 2017 r., VI Ka 595/16, LEX nr 2201423; wyrok Sądu Rejonowego w Łomży z dnia 13 października 2016 r., II K 69/16 LEX nr 2146043 ).

Zasadnicze znaczenie dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy miała ocena charakteru prawnego zatwierdzenia przez Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Jeleniej Górze postanowienia naczelnika urzędu o zastosowaniu postępowania w stosunku do nieobecnych, w szczególności czy jest ono tożsame w skutkach do powołanego wyżej w uchwale Sądu Najwyższego rozstrzygnięcia o przedłużeniu dochodzenia na okres powyżej 6 miesięcy skutkującego de facto objęciem przez prokuratora nadzoru nad postępowaniem ( na takim stanowisku stanął Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze o czym świadczy treść uzasadnienia zaskarżonego wyroku ) czy też ma ono charakter wpadkowy, podobny do orzeczeń i zarządzeń wymienionych w art. 122 § 2 zd. 1 k.k.s., jak to zdaje się sugerować skarżący w apelacji. Zdaniem Sądu Okręgowego w wyżej wymienionym składzie zatwierdzenie przez prokuratora postanowienia naczelnika urzędu o zastosowaniu postępowania w stosunku do nieobecnych stanowi czynność nadzorczą, w konsekwencji powodującą iż do prokuratora należy wniesienie aktu oskarżenia do sądu. W tym zakresie Sąd Okręgowy podziela argumentację zawartą nie tylko w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze, ale także np. w uzasadnieniu wyroku Sądu Rejonowego w Rzeszowie z dnia 19 czerwca 2017 r. II K 897/15 ( LEX nr 2419890 ). Prokurator przed zatwierdzeniem postanowienia wydanego w trybie art. 175 § 1 k.k.s. musi zapoznać się z aktami sprawy, zatwierdzenie postanowienia przesądza o stosowaniu szczególnego trybu w stosunku do nieobecnych i wniesieniu aktu oskarżenia w tym trybie, prowadzi także do obligatoryjnej obrony zgodnie z art. 176 § 1 k.k.s. Ta ostatnia okoliczność ma znaczenie, gdyż nadzór prokuratora nad postępowaniem karnoskarbowym jest obowiązkowy w przypadku stwierdzenia okoliczności z art. 79 § 1 k.p.k. ( art. 151c § 2 k.k.s. ). W konkluzji stwierdzić należy iż trafne jest stanowisko Sądu I instancji, że akt oskarżenia w niniejszej sprawie powinien być wniesiony bądź zatwierdzony przez prokuratora a brak powyższego powoduje zaistnienie negatywnej przesłanki procesowej w postaci braku skargi uprawnionego oskarżyciela z art. 17§ 1 pkt 9 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s. skutkującej umorzeniem postępowania.

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy utrzymał w mocy zaskarżony wyrok wobec oskarżonego P. B..

Przypomnienia wymaga, że umorzenie postępowania na podstawie art. 17§ 1 pkt 9 k.p.k. nie powoduje stanu tzw. powagi rzeczy osądzonej i postępowanie sądowe w sprawie oskarżonego P. B. będzie mogło być prowadzone ponownie w przypadku wniesienia lub zatwierdzenia aktu oskarżenia przez uprawnionego oskarżyciela tj. właściwego prokuratora.

Na podstawie art. 632 pkt 2 k.p.k. 636 § 1 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s. Sąd Okręgowy stwierdził że koszty sądowe za postępowanie odwoławcze ponosi Skarb Państwa.