Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 kwietnia 2019 r.

Sąd Apelacyjny w Łodzi III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący: SSA Beata Michalska

Sędziowie: SSA Lucyna Guderska (spr.)

del. SSO Magdalena Lisowska

Protokolant: sekretarz sądowy Małgorzata Matusiak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 kwietnia 2019 r. w Ł.

sprawy M. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w P.

o wysokość emerytury

na skutek apelacji M. S.

od wyroku Sądu Okręgowego w Płocku

z dnia 9 maja 2018 r. sygn. akt VI U 247/17

1.  oddala apelację;

2.  przyznaje od Skarbu Państwa - Sądu Okręgowego w Płocku adwokat E. J. kwotę 147,60 (sto czterdzieści siedem 60/100) złotych tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w drugiej instancji.

Sygn. akt III AUa 815/18

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 1 lutego 2017r., znak (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w P. ponownie ustalił wysokość emerytury M. S. od dnia 1.02.2017 r. Wskazał, że emerytura przysługuje w kwocie najniższej i wynosi 882,56zł, przy czym świadczenie zmniejsza się z powodu egzekucji sądowej o 220,64zł.

W odwołaniu od tej decyzji ubezpieczony nie sprecyzował zarzutów. W piśmie procesowym z 2.02.2018r. wskazał, że powinien otrzymywać rentę wojskową za utratę zdrowia podczas służby wojskowej (k - 45).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie podnosząc, iż brak jest możliwości ustalenia emerytury w wyższej wysokości, gdyż ubezpieczony nie podlegał ubezpieczeniu społecznemu w 20 latach kalendarzowych, nie podlegał też temu ubezpieczeniu w okresie ostatnich 20 lat kalendarzowych (1990-2009) poprzedzających rok zgłoszenia wniosku o emeryturę. Ponadto ZUS wyjaśnił, że potrącenia wynikające z toczących się egzekucji zostały dokonane na podstawie tytułów wykonawczych.

W piśmie procesowym z 18.03.2018r. ubezpieczony podniósł nadto, że nie doliczono mu dodatku za prace uciążliwe jako górnika i kierowcy oraz za pracę po 16-20 godzin dziennie (k - 50).

Zaskarżonym wyrokiem z 9 maja 2018r. Sąd Okręgowy w Płocku oddalił odwołanie.

Sąd I instancji ustalił, że M. S., urodzony (...), złożył w dniu 27 kwietnia 2010r. wniosek o emeryturę.

Decyzją z dnia 27.05.2010r., znak: (...)-1/25/E Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w P. przyznał odwołującemu emeryturę od dnia 15.05.2010r., tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego. Do ustalenia wysokości emerytury organ rentowy przyjął, że odwołujący udowodnił 14 lat, 11 miesięcy i 12 dni okresów składkowych oraz 17 lat, 3 miesiące i 28 dni okresów uzupełniających z tytułu opłacania składek na ubezpieczenie społeczne rolników w okresie od 1.09.1982 r. do 31.12.1997 r. Tym samym odwołujący nie wykazał 20 lat okresów ubezpieczenia społecznego (pracowniczego) oraz 20 lat ubezpieczenia przed dniem zgłoszenia wniosku (1990 – 2009). Odwołujący nie przedłożył także żadnej dokumentacji dotyczącej podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne. Z tych przyczyn odwołującemu zostało przyznane świadczenie emerytalne w wymiarze emerytury minimalnej.

W dniu 3.03.2011r. wpłynęło do ZUS wezwanie Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. do dokonania potrąceń z emerytury odwołującego na wniosek wierzyciela -Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w S. do pokrycia całości zobowiązania pieniężnego w łącznej wysokości 32.186,70zł. Na dzień 01.03.2011r. kwota emerytury wynosiła 728,18zł (tj. wysokość najniższej emerytury). Organ rentowy decyzją z dnia 18.03.2011 r. ustalił kwotę potrącenia w wysokości 182,04zł miesięcznie (tj. 25% z kwoty 728,18 zł).

W dniu 8.08.2011r. wpłynęło do ZUS kolejne wezwanie Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. do dokonania potrąceń z emerytury odwołującego na wniosek wierzyciela Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w W. do pokrycia całości zobowiązania pieniężnego w łącznej wysokości 10.921,50zł. W związku z powyższym wysokość pobieranej emerytury podlegała zmniejszeniu z uwagi na realizowane potracenia, wysokość potrąceń nie uległa zmianie, wynosiła po 182,04zł miesięcznie (tj. 25% z kwoty 728,18zł).

W dniu 12.10.2011r. wpłynęło do organu rentowego wezwanie Komornika przy Sądzie Rejonowym w Sierpcu do dokonania potrąceń z emerytury odwołującego na wniosek wierzyciela (...) S.A. w Ł. i na podstawie tytułu wykonawczego - wyroku Sądu Rejonowego w Płocku z 1.03.2010r. , sygn. akt IC658/09 zaopatrzonego w klauzulę wykonalności z dnia 12.08.2011r. Komornik wezwał do dokonania potrąceń z emerytury dłużnika aż do zaspokojenia egzekwowanej należności i kosztów egzekucyjnych w łącznej kwocie 3.126,39zł.

W związku z tym, że potrącenia były na rzecz kilku wierzycieli, a łączna ich suma która może być potrącana, nie wystarczała na pełne pokrycie egzekwowanych należności, organ rentowy dokonał przekazania potrącanych kwot po uzyskaniu rozstrzygnięcia organu egzekucyjnego. Do tego czasu na mocy art. 140 ust. 2a w związku z ust. 2-kwoty te pozostawały w depozycie ZUS.

Decyzją z dnia 19.10.2011r. ustalono wysokość potrąceń w wysokości 182,04zł. (tj. 25% z kwoty 728,18zł) . Decyzja została zaskarżona przez odwołującego do Sądu Okręgowego w Płocku, który orzeczeniem z dnia 21.02.2012r. sygn. akt VI U 1292/11 oddalił odwołanie, a wyrokiem z 31.01.2013r. Sąd Apelacyjny w Łodzi (sygn. akt III AUa 897/12) oddalił apelację odwołującego.

W dniu 20.12.2011r. wypłynęła informacja od Komornika przy Sądzie Rejonowym w Sierpcu, który na mocy postanowienia Sądy Rejonowego w Sierpcu z dnia 22.11.2011r., sygn. akt I Co 1383/11 prowadzi łącznie obie egzekucje, tj. sądową i administracyjną, do której Komornik załączył postanowienie i wezwania do dokonywania potrąceń z emerytury na rzecz Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w W. i Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w S.. W związku z powyższym organ rentowy dokonywał potrąceń z emerytury w kwocie po 182,04zł miesięcznie (tj. 25% z kwoty 728,18zł).

W styczniu 2012 roku wpłynęły 3 wezwania komornicze Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Sierpcu do dokonania potrąceń z emerytury dłużnika na wniosek wierzyciela: Sądu Okręgowego w Płocku Sekcja Wykonawcza II Wydziału Karnego, aż do zaspokojenia egzekwowanej należności i kosztów egzekucyjnych w łącznej kwocie 675,03zł, Sądu Rejonowego w Sierpcu Należności Sądowe, aż do zaspokojenia egzekwowanej należności i kosztów egzekucyjnych w łącznej kwocie 1.271,63zł, Sądu Rejonowego w Sierpcu Należności Sądowe, aż do zaspokojenia egzekwowanej należności i kosztów egzekucyjnych w łącznej kwocie 525,03zł.

W związku z powyższym wysokość świadczenia podlegała zmniejszeniu o 182,04 zł.

W marcu 2012r. wpłynęło kolejne wezwanie komornicze Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Szczecinku do dokonania potrąceń z emerytury dłużnika na wniosek wierzyciela (...) S.A., a w maju i lipcu 2012r. wpłynęło do ZUS wezwanie Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. do dokonania potrąceń z emerytury odwołującego na wniosek wierzyciela: Urzędu Gminy w G. do pokrycia całości zobowiązania pieniężnego w łącznej wysokości 578,38zł i kwocie 222,03 zł.

W związku z wezwaniem Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Szczecinku oraz zawiadomieniem Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. w sprawie zajęcia świadczenie, organ rentowy poinformował, iż nie może realizować w/w wezwań z uwagi na fakt, że realizowane jest zajęcie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Sierpcu.

W październiku 2012r. wpłynęły 2 kolejne wezwania komornicze: Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Sierpcu do dokonania potrąceń z emerytury dłużnika na wniosek wierzyciela - Wójta Gminy G.. Od 1.10.2012r. wysokość świadczenia uległa zmianie i wynosiła 799,18zł, w związku z tym kwota potrąceń uległa zmianie i od 01.10.2012r. wynosiła 199,79zł miesięcznie (25% x 799,18zł. = 199,79zł).

W listopadzie 2012r . wpłynęło kolejne wezwanie Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. do dokonania potrąceń z emerytury odwołującego na wniosek wierzyciela - Urzędu Gminy G. do pokrycia całości zobowiązania pieniężnego w łącznej wysokości 222,08zł.

W grudniu 2012r . wpłynęło kolejne wezwanie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Sierpcu do dokonania potrąceń z emerytury dłużnika na wniosek wierzyciela Wójta Gminy G..

Zawiadomieniem z dnia 11.12.2012r. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Szczecinku zawiadomił, iż postępowanie egzekucyjne ze świadczenia dłużnika zostało przekazane Komornikowi Sądowemu przy Sądzie Rejonowym w Sierpcu, który łącznie będzie prowadził egzekucję.

W marcu 2013r. wpłynęło wezwanie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Płocku do dokonania potrąceń z emerytury dłużnika na wniosek wierzyciela - (...) S.A. r. J.

W czerwcu i listopadzie 2013r. wpłynęło wezwanie Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. do dokonania potrąceń z emerytury odwołującego na wniosek wierzyciela: Urząd Gminy G. do pokrycia całości zobowiązania pieniężnego w łącznej wysokości 222,89zł. i w łącznej wysokości 220,43zł. z tym, że potracenia nie mogły być realizowane z uwagi na prowadzoną egzekucję komorniczą.

W grudniu 2013r . wpłynęło wezwanie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Płocku do dokonania potrąceń z emerytury dłużnika na wniosek wierzyciela Wójta Gminy G.. Wysokość najniższej emerytury od 1.01. 2014r. wynosiła 831,15 zł miesięcznie i do takiej kwoty podwyższono emeryturę odwołującego. W związku ze zmianą wysokości świadczenia uległa zmianie też kwota potrąceń. Świadczenie podlegało zmniejszeniu z uwagi na prowadzoną egzekucję sądową o 207,78 zł miesięcznie (tj. 831,15 x 25% =207,78zł).

W styczniu 2014r., w marcu 2014r., w czerwcu 2014r. , w sierpniu 2014r. wpłynęły kolejne wezwania Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. do dokonania potrąceń z emerytury odwołującego na wniosek wierzyciela: Urząd Gminy G. do pokrycia całości zobowiązania pieniężnego w łącznej wysokości 481,46 zł, Urząd Gminy G. i wierzyciela Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w W. w łącznej wysokości 7.689,24zł, na wniosek wierzyciela: Urząd Gminy G. do pokrycia całości zobowiązania pieniężnego w łącznej wysokości 225,28 zł, na wniosek wierzyciela: Urząd Gminy G. do pokrycia całości zobowiązania pieniężnego w łącznej wysokości 207,90zł; z tym, że potracenia nie mogły być realizowane z uwagi na prowadzoną egzekucję komorniczą.

W sierpniu 2014r . wpłynęło 5 wezwań Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Płocku do dokonania potrąceń z emerytury dłużnika na wniosek wierzyciela Wójta Gminy G. i 1 wezwanie do dokonywania potrąceń na rzecz wierzyciela Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w W.. Wysokość najniższej emerytury od 1.09.2014r. wynosiła 844,45zł miesięcznie i do takiej kwoty podwyższono emeryturę odwołującego. W związku ze zmianą wysokości świadczenia uległa zmianie też kwota potrąceń. Świadczenie podlegało zmniejszeniu z uwagi na prowadzoną egzekucję sądową o 211,11 zł miesięcznie (844,45 x 25% =211,11 zł).

W listopadzie 2014r . wypłynęło kolejne wezwanie Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. do dokonania potrąceń z emerytury odwołującego na wniosek wierzyciela: Urząd Gminy G. do pokrycia całości zobowiązania pieniężnego w łącznej wysokości 222,06zł.

W grudniu 2014r. wpłynęło wezwanie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Płocku do dokonania potrąceń z emerytury dłużnika na wniosek wierzyciela Wójta Gminy G..

W maju 2015r. wpłynęły 2 wezwania Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. do dokonania potrąceń z emerytury odwołującego na wniosek wierzyciela: Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w W. do pokrycia całości zobowiązania pieniężnego w łącznej wysokości 13.884,82 zł i na wniosek wierzyciela: (...) Urząd Wojewódzki w P. do pokrycia całości zobowiązania pieniężnego w łącznej wysokości 53,40zł , a w sierpniu 2015r. wezwanie Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. do dokonania potrąceń z emerytury odwołującego na wniosek wierzyciela: Urząd Gminy G. do pokrycia całości zobowiązania pieniężnego w łącznej wysokości 349,29zł - potrącenia nie mogły być realizowane z uwagi na egzekucję komorniczą.

We wrześniu 2015r. wpłynęło kolejne wezwanie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Sierpcu do dokonania potrąceń z emerytury dłużnika na wniosek wierzyciela Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w W..

Wysokość najniższej emerytury od 1.10.2015r. wynosiła 880,45zł miesięcznie i do takiej kwoty podwyższono emeryturę odwołującego. W związku ze zmianą wysokości świadczenia uległa zmianie też kwota potrąceń. Świadczenie podlegało zmniejszeniu z uwagi na prowadzoną egzekucję sądową o 220,11 zł miesięcznie (880,45 x 25% =220,11 zł).

W październiku 2015r. wpłynęły 3 wezwania Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Sierpcu do dokonania potrąceń Z emerytury dłużnika na wniosek wierzyciela Wójta Gminy G..

Wysokość świadczenia emerytalnego od 1.11.2015r. wynosiła 880,45zł, organ rentowy realizował nadal potracenia komornicze.

W listopadzie 2015r. wpłynęło wezwanie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Sierpcu do dokonania potrąceń z emerytury dłużnika na wniosek wierzyciela Wojewody (...).

W styczniu 2016r. wpłynęło wezwanie Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. do dokonania potrąceń z emerytury odwołującego na wniosek wierzyciela: Urząd Gminy G. do pokrycia całości zobowiązania pieniężnego w łącznej wysokości 1.170,27zł - potrącenia nie mogły być realizowane z uwagi na egzekucję komorniczą.

W marcu 2016r. wpłynęło wezwanie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Sierpcu do dokonania potrąceń z emerytury dłużnika na wniosek wierzyciela Wójta Gminy G.. Wysokość emerytury od 1.04.2016r. wynosiła 882,56zł miesięcznie.

W styczniu 2017r. wpłynęło kolejne wezwanie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Sierpcu do dokonania potrąceń z emerytury dłużnika na wniosek wierzyciela: Sądu Rejonowego w Sierpcu Należności Sądowe aż do zaspokojenia egzekwowanej należności i kosztów egzekucyjnych w łącznej kwocie 745,31 zł.

Zawiadomieniem z dnia 1.02.2017r. skierowanym do Komornika Sądowego w S. w związku z nadesłanym zajęciem, organ rentowy poinformował, że wysokość świadczenia od 01.02.2017r. wynosi miesięcznie 882,56 zł. Potrącenia przez Oddział będą dokonywane po zakończeniu potrąceń wprowadzonych na podstawie nadesłanego zajęcia-do czasu wskazania innego sposobu realizacji przekazanych przez Komornika zajęć. Potracenia dokonywane będą zgodnie z art. 139, 140 i 140 ustawy emerytalnej.

W dniu 01.02.2017 r. organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję znak (...).

Odwołujący udokumentował następujące pracownicze okresy składkowe i nieskładkowe:

- od 13.05.1963 r. do 27.08.1963r. odwołujący był zatrudniony w Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych Oddział Centralny w W. Rejon Dróg Krajowych w P., tj. 3 miesiące i 16 dni,

- od 6.09.1963r. do 17.08.1965r. odwołujący był zatrudniony w Przedsiębiorstwie Budownictwa (...), tj. 1 rok 11 miesięcy i 12 dni,

- od 31.08.1965r. do 20.11.1965r. odwołujący był zatrudniony w Przedsiębiorstwie Budownictwa Rolniczego w K., tj. 2 miesiące i 21 dni,

- od 11.12.1965r. do 30.05.1966r. odwołujący był zatrudniony w (...) S.A. Kopalnia (...), tj. 5 miesięcy i 21 dni,

- od 21.06.1966r. do 30.07.1966r. odwołujący był zatrudniony w Kombinacie (...) S.A. Z., tj. 1 miesiąc i 10 dni,

- od 2.12.1966r. do 3.10.1967r. odwołujący był zatrudniony w (...) Zjednoczenie (...) w K. III, tj. 10 miesięcy i 3 dni,

- od 16.10.1969 r. do 24.10.1967 r. odwołujący odbywał zasadniczą służbę wojskową, tj. 1 rok, 11 miesięcy i 24 dni,

- w okresie 18.11.1969r. - 17.10.1970r. odwołujący był zatrudniony w Miejskim Przedsiębiorstwie (...), tj. 11 miesięcy,

- w okresie 21.11.1970r. - 21.04.1971r. odwołujący był zatrudniony w (...) Zakładach (...) w P., tj. 5 miesięcy, 1 dzień,

- w okresie 17.05.1971r. - 18.12.1971r. ubezpieczony był zatrudniony w Przedsiębiorstwie (...) w P., tj. 7 miesięcy i 3 dni,

- w okresie 10.01.1972r. - 31.07.1972r. był zatrudniony w Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w P., tj. 6 miesięcy i 22 dni,

- w okresie 12.08.1972r. - 10.11.1973r. odwołujący był zatrudniony w Przedsiębiorstwie (...) S.A. w P. w P., tj. 1 rok 3 miesiące,

- w okresie 4.12.1973r. - 4.07.1974r. odwołujący był zatrudniony w Przedsiębiorstwie (...) S.A. w P., tj. 7 miesięcy 2 dni,

- w okresie o05.09.1978r. do 31.11.1979r. był zatrudniony w Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w P., tj. 1 rok, 5 miesięcy i 27 dni,

- w okresie 5.09.1978r. - 21.11.1979r. był zatrudniony P. Kombinacie Budowlanym, tj. 1 rok, 2 miesiące i 17 dni,

- w okresie 28.03.1980r. - 9.04.1982r. odwołujący był zatrudniony w Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w T., tj. 2 lata 13 dni.

Łącznie odwołujący udokumentował 14 lat 11 miesięcy i 12 dni okresów składkowych.

Na dzień 1.02.2017 r. najniższa emerytura wynosiła 882,56 zł zgodnie z ogłoszeniem w Komunikacie Prezesa ZUS z 15.02.2016 r. w sprawie najniższej emerytury i renty, dodatku pielęgnacyjnego i dodatku dla sierot zupełnych oraz kwot maksymalnych zmniejszeń emerytur i rent ( M.P. z 2016r., poz. 168), tym samym emerytura odwołującego ustalona w wymiarze minimalnej emerytury wyniosła 882,56 zł, a potrącenie mogło być dokonywane na dzień 1.02.2017 r. w wymiarze 882,56 zł x 24% = 220,64 zł.

W oparciu o powyższe Sąd I instancji uznał, że odwołanie jako niezasadne nie zasługiwało na uwzględnienie.

Podkreślił, że spór pomiędzy stronami sprowadzał się do tego, czy istnieje możliwość korzystniejszego wyliczenia wysokości emerytury odwołującego.

Wskazał, że w postępowaniu sądowym nie obowiązują ograniczenia co do środków dowodowych stwierdzających wysokość zarobków lub dochodów stanowiących podstawę wymiaru emerytury lub renty, określone w § 21 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11 października 2011r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno – rentowe (Dz.U.2011.237.1412); w postępowaniu sądowym mogą być przeprowadzone dowody z innych dokumentów niż wymienione w § 21 w/w rozporządzenia, a także z zeznań świadków (por. wyrok SA w Warszawie z 04.03.1997 r., III AUa 105/9 Apel-W-wa 1997/2/7, wyrok SN z 25.07.1997 r. II UKN 186/97, OSNP 1988/11/342, wyrok SN z 14 czerwca 2006 r. I UK 115/06).

Sąd Okręgowy stwierdził, że opinia biegłej z zakresu księgowości jest jasna, spójna, rzetelna i zawiera kompleksowe odpowiedzi na zadane przez Sąd pytania. Dlatego wnioski zawarte w tej opinii Sąd uznał za w pełni logiczne i zgodne z rzeczywistym stanem rzeczy, ponieważ biegła w sposób precyzyjny przedstawiła sposób dokonanych wyliczeń okresów składkowych wnioskodawcy.

Sąd podniósł, że zarzuty wniesione przez odwołującego do opinii biegłej w piśmie procesowym z dnia 12.02.2018 r. nie mają charakteru merytorycznego, stanowią jedynie polemikę z wnioskami końcowymi opinii. Odwołujący nie przedłożył też żadnej nowej dokumentacji pracowniczej pozwalającej na ustalenie odmiennego stanu faktycznego, a żądania w zakresie renty wojskowej nie mogły być przedmiotem niniejszego postępowania.

Sąd I instancji wskazał, że odwołujący udowodnił w sumie 14 lat 11 miesięcy i 12 dni okresów składkowych i nieskładkowych. Nie ma możliwości ustalenia podstawy wymiaru emerytury dla odwołującego, gdyż w okresie od 1990 – 2009 odwołujący nie podlegał ubezpieczeniom społecznym, tym samym nie istnieje możliwość wyliczenia podstawy wymiaru z kolejnych 10 lat kalendarzowych, a także nie ma możliwości ustalenia podstawy wymiaru z 20 lat kalendarzowych z całego okresu ubezpieczenia, tym samym odwołującemu należało przyznać emeryturę w wymiarze emerytury najniższej na podstawie art. 23 ustawy emerytalnej. Jak wynika przy tym z opinii biegłej, organ rentowy dokonał potraceń z emerytury we właściwej kwocie, tj. 24 % emerytury najniższej.

Z tych wszystkich względów Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. odwołanie oddalił.

Apelację od powyższego rozstrzygnięcia złożył ubezpieczony, zarzucając błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia polegający na uznaniu, iż odwołujący nie wykazał zaistnienia nowych dowodów lub okoliczności w rozumieniu art. 114 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, co umożliwiłoby podważenie prawomocnej decyzji ZUS, w sytuacji, gdy odwołujący w toku całego postępowania konsekwentnie twierdził, iż decyzja ZUS jest błędna z uwagi na nieuwzględnienie uszczerbku na zdrowiu doznanego przez odwołującego w czasie pełnienia przez niego służby wojskowej, który uniemożliwił mu w dalszym okresie podjęcie pracy i uzyskanie stażu niezbędnego dla uzyskania emerytury w wyższej wysokości, co skutkowało wydaniem nieprawidłowej decyzji ustalającej wysokość emerytury odwołującego.

Wskazując na powyższe ubezpieczony wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu. 

W ocenie skarżącego Sąd I instancji nie rozpoznał w sposób właściwy zgromadzonej w toku postępowania dokumentacji, w tym dokumentacji znajdującej się w aktach ZUS. Wprawdzie rzeczywiście odwołujący nie przedstawił nowych dowodów w sprawie, konsekwentnie jednak wskazywał na błąd popełniony przez organ rentowy przy ustalaniu wysokości przyznanego mu świadczenia, który polegał na nieuwzględnieniu uszczerbku na zdrowiu doznanego przez odwołującego w czasie pełnienia przez niego służby wojskowej, który uniemożliwił mu w dalszym okresie podjęcie pracy i uzyskanie stażu niezbędnego dla uzyskania emerytury w wyższej wysokości, co skutkowało wydaniem nieprawidłowej, a nade wszystko niesprawiedliwej i krzywdzącej decyzji wobec odwołującego.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie, bowiem Sąd Okręgowy wydał prawidłowe rozstrzygnięcie, które znajduje uzasadnienie w całokształcie okoliczności faktycznych sprawy oraz w treści obowiązujących przepisów prawa.

Przede wszystkim należy podnieść, że M. S. – jak wynika z dokumentacji w jego aktach ubezpieczeniowych – udokumentował okresy zatrudnienia na podstawie umowy o pracę w latach 1963-1967, 1969-1974, 1977-1982, w łącznym wymiarze 14 lat 11 miesięcy i 12 dni okresów składkowych oraz 17 lat 3 miesiące i 28 dni okresów uzupełniających, tj. opłacania składek na ubezpieczenie społeczne rolników od 1.09.1982r. do 31.12.1997r. Tym samym w jego przypadku nie można było ustalić podstawy wymiaru emerytury w sposób określony w art. 15 ust. 1 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, tj. z kolejnych 10 lat kalendarzowych wybranych z ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono wniosek o emeryturę. Nie można też było ustalić podstawy wymiaru świadczenia w oparciu o treść art. 15 ust. 6 tej ustawy, tj. z 20 lat kalendarzowych przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku, wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu. W konsekwencji, wobec braku możliwości ustalenia podstawy wymiaru emerytury ubezpieczonego zgodnie z zasadami określonymi w w/w przepisach ustawy, wysokość emerytury wnioskodawcy - w oparciu o treść art. 23 ust. 1 - została ustalona w wysokości najniższej emerytury.

Całkowicie chybiony jest zarzut naruszenia art. 233 k.p.c. oraz art. 114 ust. 1 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Skarżący, reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, zarówno w toku postępowania przed Sądem Okręgowym, jak i w postępowaniu apelacyjnym nie tylko nie kwestionował przyjętego przez organ wymiaru okresu ubezpieczenia, ale też nie złożył żadnych dokumentów ani nie ujawnił żadnych nowych okoliczności, który miałyby wpływ na wysokość jego emerytury. Nie zgłosił także żadnych merytorycznych zarzutów dotyczących wysokości dokonywanych przez organ rentowy potrąceń egzekwowanych na podstawie przedłożonych ZUS tytułów wykonawczych należności. Jak wynika przy tym z treści opinii biegłej księgowej E. D., wysokość potrąceń z emerytury ubezpieczonego została w objętej sporem decyzji prawidłowo ustalona, zgodnie z treścią art. 130 i 140 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Odnosząc się do podniesionej w apelacji kwestii nie uwzględnienia przez Sąd I instancji uszczerbku na zdrowiu doznanego, jak twierdzi ubezpieczony, w czasie pełnienia przez niego służby wojskowej, należy wskazać, że okoliczność ta pozostaje bez wpływu na ocenę prawidłowości decyzji z 1 lutego 2017r., mocą której ustalono wysokość emerytury skarżącego. Zwrócić przy tym należy uwagę, że skarżący, jak wynika z akt ZUS, dwukrotnie, w 1997r. i w 2002r., ubiegał się o przyznanie mu renty z tytułu niezdolności do pracy w związku ze służbą wojskową. Decyzją z 24.04.1997r. organ rentowy odmówił skarżącemu prawa do renty inwalidzkiej dla inwalidy wojskowego, ponieważ Wojewódzka Komisja Lekarska s. Inwalidztwa i Zatrudnienia nie zaliczyła go do jednej z grup inwalidów w związku ze służbą wojskową. Odwołanie ubezpieczonego od tej decyzji zostało oddalone wyrokiem Sądu Wojewódzkiego w Warszawie z 30.12.1997r., sygn.. akt XIII U 1965/97, a Sąd Apelacyjny w Warszawie oddalił apelację ubezpieczonego od tego orzeczenia wyrokiem z 4.03.1998r., III AUa 120/98. Natomiast decyzją z 5.02.2002r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku ze służbą wojskową, ponieważ lekarz orzecznik ZUS uznał go za zdolnego do pracy. Odwołanie M. S. od tej decyzji zostało oddalone wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z 10.10.2005r., sygn.. akt XIII U 7246/02, a apelacja - oddalona wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 18.01.2006r., III AUa 1096/05. Kolejny wniosek ubezpieczonego o rentę z tytułu niezdolności do pracy został załatwiony decyzją odmowną z 13.11.2009r. z uwagi na orzeczenie lekarza orzecznika o braku niezdolności do pracy, zaś prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Płocku z 1.10.2010r. (VI U 1344/09) oddalono odwołanie wnioskodawcy od tej decyzji.

Mając na uwadze powyższe Sąd Apelacyjny, nie znajdując uzasadnionych podstaw do uwzględnienia apelacji, na podstawie art. 385 k.p.c. orzekł o jej oddaleniu.

O kosztach pomocy prawnej udzielonej ubezpieczonemu z urzędu w postępowaniu apelacyjnym Sąd orzekł w oparciu o treść § 16 ust. 1 pkt 2 w zw. z § 15 ust. 2 i § 4 ust. 1 i 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 3 października 2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U., poz. 1714 ze zm.).