Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 października 2020 r.

Sąd Apelacyjny w Rzeszowie, III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 8 października 2020 r.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku K. W. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w R.

o rentę rodzinną

na skutek apelacji wnioskodawcy

od wyroku Sądu Okręgowego w Tarnobrzegu

z dnia 16 października 2018 r. sygn. akt III U 593/18

zmienia zaskarżony wyrok i poprzedzającą go decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w R. z dnia 8 czerwca 2018 roku w ten sposób, że przyznaje wnioskodawcy K. W. (2) prawo do renty rodzinnej od dnia 1 listopada 2017 roku do dnia 30 września 2018 roku.

Sygn. akt III AUa 903/18

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 08.06.2018r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. w oparciu o przepisy ustawy z dnia 17.12.1998r., o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2017r., poz. 1383 ze zm.), po rozpoznaniu wniosku K. W. (1) z dnia 29.03.2018r. odmówił mu przyznania do renty rodzinnej po zmarłym w dniu(...) ojcu M. W. ponieważ K. W. (1) ukończył 25 lat będąc na przedostatnim roku studiów.

Od niniejszej decyzji odwołanie wniósł K. W. (1) zaskarżając ją w całości i wnosząc o jej zmianę poprzez przyznanie mu dalszego prawa do renty rodzinnej na rok akademicki 2017/2018. Wnioskodawca wskazał, iż w dniu 26.10.2017r. wniósł o przedłużenie prawa do renty rodzinnej, dołączając stosowne zaświadczenie z uczelni. W dniu 03.11.2017r. organ rentowy wydał decyzję odmowną z powodu braku na zaświadczeniu z uczelni informacji o dacie ukończenia przedostatniego roku studiów. Wnioskodawca w dniu 27.11.2017r. złożył powtórny wniosek, który również został rozpatrzony odmownie. W dniu 29.03.2018r. złożył kolejny wniosek o ustalenie uprawnień do renty rodzinnej, na który w dniu 08.06.2018r. organ rentowy wydał również decyzję odmowną. Wnioskodawca podkreślił, iż nie zgadza się ze stanowiskiem organu rentowego bowiem w dacie ukończenia 25 lat i będąc na przedostatnim roku studiów spełniał wszystkie wymogi do zaliczenia tego roku studiów i wpis na V rok studiów. Zarzucił, iż organ rentowy nie ustosunkował się do przytoczonego w wniosku orzecznictwa Sądu Najwyższego oraz Orzecznictwa Sądów Apelacyjnych, z których wynika, że prawo do renty rodzinnej dla wnioskodawcy powinno być przedłużone do ukończenia ostatniego roku studiów, gdyż w dniu ukończenia 25 roku życia wnioskodawca na nim się znajdował ponieważ spełniał warunki do zaliczenie roku przedostatniego.

W odpowiedzi na odwołanie organ podtrzymał zajęte wcześniej stanowisko argumentując jak w zaskarżonej decyzji. Podkreślił, iż prowadził postępowanie mające na celu uzyskanie informacji z jakim dniem wnioskodawca uzyskał wpis na kolejny (ostatni) rok studiów. Organ powołał się na przedłożone zaświadczenie (...) J. z dnia 07.05.2018r. w którym to wskazano, iż K. W. (1) uzyskał wpis na V ostatni rok studiów w dniu 17.09.2017r. a zatem długo po ukończeniu (...). Wobec powyższego Zakład uznał, iż w dniu ukończenia 25 roku życia tj. w dniu 10.03.2017r. wnioskodawca nie uzyskał wpisu na ostatni rok studiów. Organ stwierdził, iż wnioskodawca był na ostatnim roku studiów, co w świetle ustawy jest koniecznym warunkiem przedłużenia prawa do renty rodzinnej do dnia ukończenia ostatniego roku studiów.

Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Tarnobrzegu wyrokiem z 16 października 2018 r. III U 593/18 oddalił odwołanie K. W. (1). Sąd Okręgowy ustalił, że wnioskodawca K. W. (1) urodził się (...), studiował na Uniwersytecie J. w K. na dwóch kierunkach ekonomię od 2011r. oraz prawo od 2012r. Wnioskodawca I stopień studiów ekonomicznych ukończył z dniem 11.07.2017r. i kontynuował naukę na studiach (...) stopnia na tym samym kierunku. Na kierunku prawo w okresie roku akademickiego 2015/2016 przebywał na urlopie dziekańskim z powodu nie zaliczenia dwóch przedmiotów oraz konieczności ich powtórzenia. Na dzień 10.03.2017r., tj. na dzień ukończenia 25 roku życia posiadał zdane wszystkie przedmioty wymagane do zaliczenia 4 roku studiów. Sąd Okręgowy dalej ustalił, że w dniu 29.04.2016r. zmarł ojciec wnioskodawcy M. W., zaś 7.06.2016r. została przyznana wnioskodawcy renta rodzinna na okres od 29.04.2016r., tj. od śmierci ojca do 31.10.2017r. W dniu 25.10.2017r. K. W. (1) wystąpił z wnioskiem o przedłużenie renty rodzinnej. Wskazał, iż w minionym roku akademickim był na ostatnim roku studiów licencjackich z ekonomii na Uniwersytecie J. w K.. Od 01.10.2017r. po rocznym urlopie dziekańskim był studentem ostatniego 5 tego roku studiów jednolitych magisterskich na kierunku prawo. Do wniosku dołączył stosowne zaświadczenie z uczelni z dnia 18.10.2017r., z którego wynikało, że na dzień wydania zaświadczenia K. W. (1) był na piątym roku studiów na kierunku prawo, a rok akademicki 2017/2018 rozpoczął się 01.10.2017r. i trwał do 30.09.2018r.. (...) J. pismem z dnia 07.05.2018r. podał, iż K. W. (1) od dnia 01.10.2017r. do 30.09.2018r. był na piątym roku prawa w roku akademickim 2017/2018. Wpis na V ostatni rok studiów otrzymał w dniu 17.09.2017r. Dokonując w tak ustalonym stanie faktycznym oceny prawnej sprawy Sąd Okręgowy wskazując na brzmienie art. 68 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach w Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2018r., poz. 1270 j.t.), podkreślił, że prawo do renty rodzinnej mają dzieci własne, dzieci drugiego małżonka i dzieci przysposobione do ukończenia 16 roku życia, do ukończenia nauki w szkole jeżeli przekroczyły 16 lat życia, nie dłużej jednak niż do osiągnięcia 25 roku życia, albo bez względu na wiek, jeżeli stały się całkowicie niezdolne do pracy oraz do samodzielnej egzystencji. Biorąc pod uwagę powyższe Sąd Okręgowy uznał, iż decyzja organu rentowego jest zgodna z przepisami prawa. Wskazał, że najwięcej kontrowersji budzi ustalenie znaczenia użytego w ww. przepisie zwrotu "będąc na ostatnim roku studiów". Ustawa nie zawiera jakiejkolwiek definicji tego pojęcia, ani nie odsyła w tym zakresie do przepisów innych aktów prawnych. Odpowiedzi na pytanie o istotę powyższego sformułowania nie daje też ani dawna ustawa z dnia 12 września 1990r. o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 65, poz. 385 z póżn. zm.) ani obecnie obowiązująca ustawa z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 572 z późn. zm.). Art. 144 ust. 1 pierwszej z wymienionych ustaw oraz art. 161 ust. 1 drugiej zawierają jednak upoważnienie dla senatu uczelni do uchwalania regulaminu studiów, którego przedmiotem, stosownie do art. 160 ust. 1 Prawa o szkolnictwie wyższym, powinna być organizacja i tok studiów, a w ich ramach - określenie liczby lat i semestrów studiów oraz dat ich rozpoczęcia i zakończenia. W judykaturze przyjmuje się zatem, że określenie ostatniego roku studiów następuje na podstawie regulaminu uczelni, a studentem ostatniego roku studiów jest osoba legitymując się stosownym wpisem na ten rok (wyroki Sądu Najwyższego z dnia 28 października 2003 r., II UK 138/03, OSNP 2004 Nr 15, poz. 271). Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy, Sąd Okręgowy zauważył, że wnioskodawca K. W. (1) ukończył 25 rok życia w dniu 10.03.2017r. W roku akademickim 2017/2018 który trwa od 01.10.2017r. do 30.09.2018r. był studentem V roku Wydziału Prawa na Uniwersytecie J.. Są to studia pięcioletnie, a planowany termin ukończenia studiów przypada na dzień 31.10.2018r. z powodu urlopu dziekańskiego (zaświadczenie z dnia 07.05.2018r.). Zdaniem Sądu I instancji nie ma możliwości prawnej, aby analizować sytuację osoby, która w chwili ukończenia 25 roku życia nie była na ostatnim roku studiów w kontekście przyczyny zakłócenia toku studiów. Organ rentowy, ani Sąd nie mogą stosować dodatkowego kryterium odnoszące się do zasadności przyczyn przedłużenia studiów. Sąd Okręgowy nie podzielił argumentacji wnioskodawcy, bowiem zgodnie z obowiązującymi przepisami prawo do renty rodzinnej przysługuje nie dłużej niż do ukończenia 25 roku życia. K. W. (1) wiek 25 lat ukończył w dniu (...) Zatem w dniu ukończenia przez wnioskodawcę 25 roku życia (10.03.2017r.) był on na przedostatnim roku studiów, a nie na ostatnim, jak tego wymaga treść art. 68 ust. 2 ustawy emerytalnej a wpis na V rok studiów wnioskodawca uzyskał w dniu 17.09.2017r., dlatego też w oparciu o artykuł 477 ¹⁴§1 kpc odwołanie oddalił.

Skarżąc powyższy wyrok apelacją wnioskodawca K. W. (1) zarzucił naruszenie przepisów prawa materialnego, polegające na błędnej wykładni art. 68 ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach poprzez bezzasadne przyjęcie, że student, który zdał wszystkie przedmioty wymagane do zaliczenia przedostatniego roku studiów i wpisu na ostatni rok studiów, nie jest jeszcze studentem ostatniego roku studiów, oraz błędnej wykładni pojęcia roku studiów poprzez bezzasadne utożsamienie go z terminem „rok akademicki”. Zarzucił także naruszenie przepisów postępowania, które miały wpływ na wynik sprawy tj. art. 233 k.p.c. - polegające na błędnym i niezgodnym z prawdą przyjęciu, iż przyczyną udzielenia mi urlopu dziekańskiego w roku akademickim 2015/2016 był brak zaliczenia dwóch przedmiotów oraz konieczność ich powtórzenia - podczas gdy przyczyną wniosku o udzielenie urlopu dziekańskiego były przede wszystkim zły stan psychiczny spowodowany utratą dwóch bliskich osób (ojca i dziadka) oraz wizja ogromu obowiązków związanych z kolejnym rokiem akademickim; brak wszechstronnego rozważenia materiału dowodowego i dokonania jego oceny z pominięciem jego istotnych części - przede wszystkim brzmienia przepisów Regulaminu studiów na Uniwersytecie J. w K. (zał. nr 10 do wniosku z dnia 29 marca 2018 r.), oraz przepisów Programu studiów na kierunku - Prawo (zał. nr 15 do wniosku); wyprowadzenie z materiału dowodowego wniosków z niego niewynikających, tj. brak polemiki z przytoczonymi orzeczeniami, z jednoczesną uwagą, iż żadne z nich nie odnosi się do sytuacji, kiedy student jest w trakcie urlopu dziekańskiego, podczas, gdy w roku ukończenia 25 lat na urlopie się nie znajdował, zaś jego wcześniejsze przyznanie nie miało wpływu na fakt spełnienia wymagań do zaliczenia przedostatniego roku studiów i wpisu na ostatni rok studiów; pominięcie w uzasadnieniu wyroku dowodu w postaci ustnych wyjaśnień złożonych przed Sądem I instancji przy jednoczesnym braku podjęcia polemiki z przytoczoną argumentacją odnoszącą się do następczego charakteru wpisu na kolejny rok studiów, jako czynności materialno technicznej, wobec konieczności uprzedniego zaliczenia egzaminów wymaganych przez Regulamin i Program studiów, do dokonania takiego wpisu; sprzeczną z zasadami logiki i doświadczenia życiowego argumentację Sądu I instancji, zgodnie z którą - z jednej strony przytaczane orzeczenia Sądu Najwyższego i sądów apelacyjnych nie odnoszą się do stanów faktycznych całkowicie tożsamych z niniejszym, zaś każda sprawa powinna być rozpatrywana w sposób indywidualny, z drugiej zaś - że kwestia roku akademickiego (utożsamianego przez Sąd I instancji z rokiem studiów) jest ujmowana w sztywnych ramach czasowych i nie może być ujmowana inaczej w stosunku do każdego studenta, sprzeczne z zasadami logiki i doświadczenia życiowego przyjęcie, iż tylko fakt wpisu na kolejny rok przesądza o tym, na którym roku studiów znajduje się dany student, przy jednoczesnym braku polemiki z argumentacją, iż dokonanie wpisu jest czynnością materialno-techniczną, która tylko potwierdza spełnienie przez studentów przesłanek do zaliczenia poprzedniego roku studiów i umożliwienie uczestnictwa w zajęciach kolejnego roku studiów, odbywanych w następnym roku akademickim.

Wniósł wnioskodawca ostatecznie o zmianę zaskarżonego wyroku w całości i uwzględnienie wniosku o przedłużenie prawa do renty rodzinnej na okres od 01.11.2017 r. do 30.09.2018 r., a więc na okres roku akademickiego 2017/2018, albo o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji, bądź też w przypadku powstania przy rozpoznaniu apelacji zagadnienia prawnego budzącego poważne wątpliwości o odroczenie rozpoznania niniejszej sprawy w trybie art. 390 § 1 k.p.c. i przedstawienie tego zagadnienia do rozpoznania Sądu Najwyższego.

Dodatkowo wniósł o dopuszczenie nowego dowodu z dokumentu - wniosku o udzielenie mu urlopu dziekańskiego w roku akademickim 2015/2016 - w związku z faktem, iż przez błędne ustalenie Sądu I instancji, zawarte w uzasadnieniu zaskarżanego wyroku, przyczyna uzasadniająca jego powołanie nastąpiła już po wydaniu wyroku.

W uzasadnieniu apelacji szeroko przedstawił argumentację ww. wniosków.

Sąd Apelacyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:

Wywiedziona przez wnioskodawcę K. W. (1) apelacja jest w pełni zasadna i skutkuje zmianą zaskarżonego wyroku jak i poprzedzającej go decyzji pozwanego ZUS, .

Na wstępie należy zauważyć, ze stan faktyczny sprawy jest zasadniczo w swej istotnej warstwie niesporny a kwestionowanym w sprawie pozostaje czy (...)wnioskodawca był studentem ostatniego V roku studiów i czy można utożsamiać pojęcie „roku akademickiego” z pojęciem „roku studiów”.

Treść ustaleń dokonanych przez Sąd Okręgowy a w szczególności treść zaświadczeń uzyskanych z uczelni a przedstawionych przez wnioskodawcę potwierdza fakt kontynuowania przez wnioskodawcę studiów zgodnie z ich programem, ale przede wszystkim potwierdzają, że 10.03.2017r., tj. na dzień ukończenia(...) K. W. (1) posiadał zdane wszystkie przedmioty wymagane do zaliczenia 4 roku studiów. Przepisy o rencie rodzinnej nie uzależniają prawa do tego świadczenia od systematyczności nauki, czy jej pozytywnych rezultatów. Jedynym warunkiem jest warunek kontynuowania nauki i ograniczeń wiekowych.

Powyższe okoliczności mają zasadnicze znaczenie dla ustalenia daty, w której osoba pobierająca rentę rodziną była na ostatnim roku studiów w rozumieniu art. 68 ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, który nie definiuje pojęcia "ostatniego roku studiów". Należy również zauważyć, jak uczynił to Sąd Apelacyjny w Katowicach w uzasadnieniu wyroku z 13 listopada 2013 r. sygn. akt III AUa 296/13), że przepis ten został wprowadzony do porządku prawnego w okresie, kiedy formy edukacji w szkolnictwie wyższym opierały się na systemie roku akademickiego, zaczynającego się w jesieni, a kończącego początkiem lata roku następnego, przy czym ustawodawca nie wskazał, że chodzi tu o rok akademicki, a rozumienie takie wywodzi się z orzecznictwa sądowego, dotyczącego standardowego okresu rozpoczęcia, trwania i zakończenia roku akademickiego. Formy kształcenia uległy jednak zmianie, poprzez odejście, co do zasady od dotychczasowego schematu 4 lub 5-letnich jednolitych studiów magisterskich, stwarzając możliwość ukończenia studiów licencjackich i odrębnych uzupełniających studiów magisterskich. Przy czym, jak wynika to chociażby z okoliczności rozpoznawanej sprawy, nie zawsze rok akademicki rozpoczyna się i kończy z przyjętym przed zmianą organizacyjną systemu edukacji szkolnictwa wyższego. Nieparzysta ilość semestrów powoduje bowiem, że pierwszy semestr studiów rozpoczyna się w trwającym już roku akademickim, zaś ukończenie ostatniego semestru przewidziane jest końcem następnego roku akademickiego określonego regulaminem studiów. Uzasadnione zatem wydaje się przyjęcie, iż sformułowanie dotyczące ostatniego roku studiów należy odnieść do faktycznego uzyskania statusu ostatniego roku nauki w szkole wyższej.

Słusznie apelujący powołuje się do wyroku Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 14 stycznia 2016 r. sygn. akt: III AUa 763/15 i do wyrażonej w jego uzasadnieniu zdania, że „w orzecznictwie zauważa się, że wprawdzie regulamin studiów nie ma charakteru normatywnego i nie należy do konstytucyjnie określonych źródeł prawa (art. 87 Konstytucji RP) to jednak musi być uznany za akt prawny konkretyzujący i uściślający znaczenie sformułowania "ostatni rok studiów w szkole wyższej", zamieszczonego w art. 68 ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. W regulaminie określa się również indywidualny tok studiów, w którym daty rozpoczęcia i ukończenia poszczególnych semestrów i lat studiów nie musza zbiegać się z datami obowiązującymi ogół studentów. W każdym wypadku regulamin uczelni decyduje o tym, na którym roku studiów kształci się student”. „Sam wpis na kolejny rok studiów ma charakter techniczny, porządkujący i ułatwiający prowadzenie statystyki związanej z procesem nauczania w szkole wyższej. Zgodnie z postanowieniami regulaminów wyższych uczelni, zasadniczo uzyskanie wpisu na kolejny rok studiów następuje po zakończeniu poprzedniego roku studiów, a więc po zaliczeniu przedmiotów objętych programem nauczania na tymże roku. Wpis na dany rok studiów stanowi nie tylko potwierdzenie rozliczenia poprzedniego roku akademickiego (uzyskania zaliczeń i zdania egzaminów w semestrze letnim tegoż roku), ale jest także podstawą uczestnictwa w zajęciach w kolejnym roku akademickim. (...)”.

Nie może wobec tego pozostać obojętnym także zapis § 10 ust. 1 Regulaminu studiów na UJ, w którym widnieje, że „Warunkiem zaliczenia roku studiów jest uzyskanie co najmniej 60 punktów (...), chyba że Regulamin studiów stanowi inaczej” co oznacza, że o zaliczeniu roku studiów decyduje uzyskanie określonej liczby punktów (...), które wiążą się z uzyskaniem pozytywnych ocen i zaliczeń przedmiotów, do których te punkty są przypisane. Nadto, trafnie apelujący zarzuca, że § 9 ust. 1 zd. 2 Regulamin studiów na UJ stwierdza, że „zaliczenie roku potwierdzone zostaje wpisem na kolejny rok studiów w dokumentacji rejestrującej przebieg studiów”, co podkreśla następczy charakter wpisu, przy konieczności zaliczenia poprzedniego roku studiów i uzyskania określonej ilości ww. punktów.

W tym stanie rzeczy - zdaniem Sądu Apelacyjnego w składzie orzekającym w niniejszej sprawie - nie było podstaw do zaakceptowania oceny prawnej sprawy Sądu Okręgowego. Oceniając roszczenie wnioskodawcy należy mieć na uwadze poglądy judykatury Sądu Najwyższego i sądów powszechnych dotyczące wykładni art. 68 ust. 2 ustawy emerytalno - rentowej, w tym również odnoszące się do celowościowego charakteru renty rodzinnej tj. dostarczania środków utrzymania tym dzieciom pracownika, które w związku z kształceniem się w szkole nie wykonują pracy stanowiącej źródło utrzymania. To prawda, że w orzecznictwie Sądu Najwyższego (między innymi w wyroku z 20 kwietnia 2006 r. I UK 265/05, wyrok z 8 sierpnia 2007 r. II UK 15/07), ukształtował się pogląd, iż ustalenie daty, w której dziecko pobierające rentę rodzinną było na ostatnim roku studiów, następuje na podstawie wpisu na ostatni rok studiów dokonanego w oparciu o regulamin obowiązujący uczelnię. Jednak równocześnie w uzasadnieniach wyżej powołanego wyroku Sąd Najwyższy wskazuje na aktualność uchwały z 23 lutego 1989 r. sygn. III UZP 3/89 wydanej na podstawie art. 39 ust. 2 ustawy z 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 40, poz. 267 z późn. zm.). Sąd Najwyższy stwierdził w niej, że studentka, która na przedostatnim roku studiów zdała wszystkie wymagane egzaminy i która ukończyła 25 lat przed rozpoczęciem zajęć w nowym roku akademickim, zachowuje prawo do renty rodzinnej do zakończenia ostatniego roku studiów. Zatem osoba, która ukończyła 25 lat po zakończeniu nauki na przedostatnim roku studiów, a przed rozpoczęciem zajęć na ostatnim roku studiów nie traci uprawnienia do renty rodzinnej. Tak więc w sytuacji, gdy wnioskodawca, jak wynika z okoliczności rozpoznawanej sprawy, zaliczył wszystkie objęte planem studiów zaliczenia i zdał wymagane egzaminy IV roku studiów przed ukończeniem 25 roku życia, to stał się on studentem ostatniego V roku studiów, co z kolei uzasadnia przyjęcie spełnienia przesłanek z art. 68 ust. 2 powołanej wyżej ustawy i uwzględnienia roszczenia. Eksponowany przez Sąd Okręgowy wpis na ostatni rok studiów miał wyłącznie charakter techniczny i wtórny wobec zaliczenia przez wnioskodawcę IV roku studiów wobec zaliczenia przedmiotów objętych programem nauczania na tymże roku i uzyskania określonej liczby punktów (...). Na marginesie wspomnieć należy, iż „renta rodzinna pełni głównie funkcję alimentarną. Jej celem podstawowym jest dostarczenie środków utrzymania tym dzieciom, które, ze względu na wiek, stan zdrowia lub kształcenie się, nie mają możliwości pozyskiwania tychże środków własną pracą. Stanowi pieniężną rekompensatę utraty, przede wszystkim, ale nie tylko ekonomicznego, wsparcia ze strony zmarłego rodzica. Dlatego też przysługuje każdemu dziecku uczącemu się w szkole, także w okresach przerw w nauce” (por. uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 24 listopada 2004 r. I UK 3/04 OSNP 2005/8/116).

Powyższe skutkowało koniecznością zmiany zaskarżonego wyroku jak i też poprzedzającej go decyzji pozwanego ZUS w oznaczonym w apelacji zakresie, o czym orzeczono kierując się treścią przywołanych przepisów oraz art. 386 § 1 kpc.