Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 października 2019 roku

Sąd Rejonowy w Wąbrzeźnie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia Hanna Woźniak

Protokolant: sekretarz Jacek Kutta

po rozpoznaniu w dniu 8 października 2019 roku w Wąbrzeźnie na rozprawie

sprawy z powództwa: (...) Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w K.

przeciwko: (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w J. i Krajowemu Ośrodkowi (...) w W. (...) w B.

- o stwierdzenie nieważności umowy

I.  oddala powództwo w całości;

II.  zasądza od powódki (...) Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w K. na rzecz pozwanej (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w J. kwotę 4.517,00 zł (cztery tysiące pięćset siedemnaście złotych i zero groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu;

III.  zasądza od powódki (...) Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w K. na rzecz pozwanego Krajowego Ośrodka (...) w W. O. w B. kwotę 4.500,00 zł (cztery tysiące pięćset złotych i zero groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu;

IV.  nie obciąża powódki kosztami sądowymi, od których była zwolniona i które w toku procesu zostały wydatkowane ze Skarbu Państwa;

V.  zasądza od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie na rzecz radcy prawnego M. L. (1) prowadzącego Kancelarię (...) s.c. A. A. M. L. przy ul. (...) (...) w T. kwotę 3.530,76 zł (trzy tysiące pięćset trzydzieści złotych siedemdziesiąt sześć groszy) brutto, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powódce z urzędu.

Sędzia

Hanna Woźniak

ZARZĄDZENIE

1. (...) C;

2. (...)

W., dnia 22 października 2019 r.

SSR Hanna Woźniak

Sygn. akt I C 270/19

UZASADNIENIE

Powódka (...) Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w K. wystąpiła do Sądu z pozwem przeciwko (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w J. oraz Agencji Nieruchomości Rolnych w W. (...) w B., domagając się stwierdzenia nieważności umowy z 29.03.2000 zawartej pomiędzy pozwanymi, na podstawie której (...) w J. zostały nieodpłatnie przekazane urządzenia kotłowni po byłym PGR K., jako sprzecznej z art. 44 ust. 1 ustawy z 19.10.199r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (k.1-7). Powódka swoje stanowisko procesowe podtrzymała i rozwinęła w dalszych pismach procesowych.

W odpowiedzi na pozew pozwana (...) w J. wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powódki na swoją rzecz kosztów procesu. W ocenie pozwanej przedmiotowa umowa była zgodna z ustawą, a roszczenie powódki uważa za sprzeczne z zasadami współżycia społecznego (k.29-35).

W odpowiedzi na pozew pozwana Agencja Nieruchomości Rolnych w W. (...) w B. wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powódki na swoją rzecz kosztów procesu. Uzasadniając swoje stanowisko pozwana wskazała, iż przedmiotowa umowa była zgodna z ustawą, ponieważ (...) w J. w dacie jej zawarcia była najbardziej odpowiednim podmiotem do otrzymania mienia, który spełniał warunki ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi SP (k.56-57).

Strony podtrzymały swoje stanowiska na rozprawie z 15 maja 2017 roku (czas zapisu: od 00:14:29) oraz w dalszych pismach procesowych.

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie z 27.08.2018, sygn.(...) powództwo w niniejszej sprawie zostało w całości oddalone (k.605). Orzeczenie to zostało następnie uchylone wyrokiem Sądu Okręgowego w (...) z (...) w sprawie (...), a sprawa przekazana do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Wąbrzeźnie (k.666-666v).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pismem z 01.10.1999 (...) Spółdzielnia Mieszkaniowa w J. zwróciła się do Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa o przekazanie środków finansowych na niezbędne remonty i modernizację infrastruktury, w tym m.in. kotłowni osiedlowej w K., których wartość określiła w kolejnym piśmie z 25.01.2000 na kwotę 45.261 zł. W dniu 29.03.2000 pomiędzy Agencją Własności Rolnej Skarbu Państwa w W. (...) w B., a (...) Spółdzielnią Mieszkaniową w J. została zawarta umowa ‘w sprawie nieodpłatnego przekazania na własność mienia niezbędnego do korzystania z infrastruktury technicznej na rzecz (...) w J., utworzonej przez nabywców mieszkań.’ W umowie (...) w J. zawarła oświadczenie, że została utworzona przez nabywców mieszkań, o których mowa w art. 42 ust. 1 ustawy z 19.10.1991 o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa. Na podstawie tej umowy w oparciu o art. 44 ust. 1 wskazanej ustawy Agencja przekazała nieodpłatnie urządzenia infrastruktury położone w Ś., J. i K. stanowiące mienie Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa po zlikwidowanym PGR w J. i K., wówczas administrowane przez (...) w J., a (...) w J. mienie to przejęła. Łączna wartość przekazanego mienia wynosiła 29.126,26 zł netto, w tym po PGR K. – 7.411,65 zł. Przekazaniu podlegały urządzenia kotłowni wymienione w protokole zdawczo-odbiorczym stanowiącym załącznik nr 1 do umowy, w szczególności po (...) K. były to 2 kotły c.o., pompa cyrkulacyjna, zlokalizowane w bloku przy ul. (...) w K.,(...) zewnętrznej sieci cieplnej, zbiornik na gnojowicę i linia NN. Od daty zawarcia umowy wszelkie opłaty i ciężary związane z tym mieniem miały obciążać (...) w J.. Przed zawarciem tej umowy pozwana Agencja prowadziła z przedstawicielami właściwej gminy rozmowy w sprawie przekazania na jej rzecz wskazanych urządzeń kotłowni, do spotkania doszło w siedzibie sekcji zamiejscowej Agencji w Ł., lecz gmina nie wykazała zainteresowania tym mieniem. Wówczas w K. nie istniała żadna spółdzielnia mieszkaniowa, a (...) w J. była najbliższą spółdzielnią zainteresowaną przejęciem mienia i administrowała zasobem mieszkaniowym na terenie wielu osiedli. 18.04.2000 Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa zawarła z (...) w J. umowę subwencji, na podstawie której (...) w J. otrzymała kwotę 79.800 zł z przeznaczeniem na remont i modernizację przejętej kotłowni. W oparciu o umowy z 16.08.2001 oraz z 26.09.2001, (...) w J. otrzymała od (...) subwencje wynoszące 12.000,00 zł i 125.168,20 zł na opracowanie projektu budowlanego oraz wymianę sieci cieplnej oraz regulacji wewnętrznej instalacji ciepłowniczej dla osiedla mieszkaniowego w K.. Ponadto w oparciu o umowy nr (...) z 23.03.2004 i nr (...), pozwanej (...) w J. została przyznana przez Agencję Nieruchomości Rolnych (...) w B. bezzwrotna pomoc finansowa w kwotach 11.000 zł na wykonanie prac projektowych związanych z budowa komina wraz z elementami kotłowni oraz 55.000,00 zł na wykonanie w trybie awaryjnym komina wolnostojącego z naczyniem wzbiorczym w miejscowości K.. Kwestia zawarcia przez Agencję umowy z 29.03.2000 była przedmiotem kontroli wielu instytucji, w tym także zespołu kontroli wewnętrznej i zespołu gospodarowania zasobem, jednak dotychczas nie stwierdzono żadnych nieprawidłowości.

Dowody:

- kserokopia pism (...) w J. z 01.10.1999 i 25.01.2000 (k.699, k.702);

- kserokopia faktury VAT nr (...) (k.703);

- umowa z 29.03.200r. wraz z protokołem zdawczo-odbiorczym (k.10-13, k.66-69v);

- umowa subwencji z 18.04.2000 (k.212-214);

- umowa subwencji z 16.08.2001 (k. 551-552);

- umowa subwencji z 26.09.2001 (k.553-554);

- umowa nr (...) (k.555-556);

- umowa nr (...) (k.557-559);

- zeznania świadka J. Z. na rozprawie z 15.05.2017r. (czas zapisu: od 01:48:19);

- zeznania świadka A. S. na rozprawie z 15.05.2017r. (czas zapisu: od 02:18:20);

- zeznania prezesa pozwanej (...) w J. D. F. na rozprawie z 13.08.2018r. (czas zapisu: od 02:20:26).

(...) Spółdzielnia Mieszkaniowa w J. powstała jesienią 1999 roku, a działalność rozpoczęła od 01.06.2000. Została ona założona przez 10 członków założycieli, którzy byli nabywcami wcześniej wynajmowanych lokali należących do Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa. W dniu 11.02.2017 członkami (...) w J. zostali E. K. i Z. S. mieszkający w blokach przy ul. (...), natomiast wcześniej, w tym w dacie zawarcia umowy z 29.03.2000 do (...) nie należał żaden z mieszkańców osiedla mieszkaniowego przy ul. (...) w K..

Dowody:

- informacja odpowiadająca odpisowi aktualnemu z rejestru przedsiębiorców w KRS (k.36-38v);

- lista członków założycieli (...) w J. (k.18, k.39);

- akty notarialne (k.41-53, k.59-65, k.70-76v);

- rejestr członków (...) w J. (k.40);

- deklaracje przystąpienia (k.198-199).

(...) Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w K. powstała z datą wpisu do rejestru przedsiębiorców w KRS, tj. 20.01.2014.

Okoliczność bezsporna, ponadto

dowód:

- dane w (...) na stronie Ministerstwa Sprawiedliwości.

Ponieważ powódka domagała się przejęcia urządzeń kotłowni zlokalizowanych na osiedlu przy (...) w K., od wiosny 2016 roku pomiędzy nią, a pozwaną (...) w J., przy udziale przedstawiciela pozwanej Agencji Nieruchomości Rolnych toczyły się rozmowy pojednawcze. Do spotkania doszło 18.03.2016 w siedzibie oddziału terenowego Agencji w B.. Zarówno prezes (...) w J., jaki i przedstawiciele wszystkich wspólnot działających na osiedlu mieszkaniowym w K. byli przeciwni przekazaniu wskazanych urządzeń na rzecz powódki.

Dowody:

- zeznania świadka A. S. na rozprawie z 15.05.2017 (czas zapisu: od 02:05:25);

- notatka służbowa (k.20-21).

Zdecydowana większość członkowi wspólnot mieszkaniowych utworzonych w blokach przy ul. (...) w K., za wyjątkiem kilku rodzin, jest zadowolona z usług świadczonych przez pozwaną (...) w J., sprzeciwia się przejęciu urządzeń kotłowni przez powodową (...) (...) w K.. Zarząd wspólnoty mieszkaniowej, w której znajduje się pomieszczenie kotłowni nie jest zainteresowany zawarciem z powódką umowy jego dzierżawy.

Dowody:

- zeznania świadka H. M. na rozprawie z 13.09.2017r. (czas zapisu: od 00:24:37);

- zeznania świadka W. C. na rozprawie z 13.09.2017r. (czas zapisu: od 00:56:10);

- zeznania świadka Z. P. na rozprawie z 13.09.2017r. (czas zapisu: od 01:45:43);

- zeznania świadka E. J. na rozprawie z 13.09.2017r. (czas zapisu: od 02:34:06),

- zeznania świadka Z. S. na rozprawie z 13.09.2017r. (czas zapisu: od 02:55:48),

- zeznania świadka B. K. na rozprawie z 13.09.2017r. (czas zapisu: od 03:33:45),

- zeznania świadka J. K. na rozprawie z 13.09.2017r. (czas zapisu: od 03:52:31);

- zeznania świadka B. R. na rozprawie z 23.05.2018r. czas zapisu: od 00:21:40).

Stan faktyczny został ustalony w oparciu o wskazane dowody, które Sąd uznał za wiarygodne i co do zasady miał charakter bezsporny, natomiast pozostałe z przeprowadzonych dowodów okazały się w tym zakresie nieprzydatne.

Sąd zważył, co następuje:

Powódka domagała się stwierdzenia nieważności umowy z dnia 29.03.2000, zawartej pomiędzy Agencją Własności Rolnej Skarbu Państwa w W. (...) w B., a (...) Spółdzielnią Mieszkaniową w J. ‘w sprawie nieodpłatnego przekazania na własność mienia niezbędnego do korzystania z infrastruktury technicznej na rzecz (...) w J., utworzonej przez nabywców mieszkań’, jako sprzecznej z art. 44 ust. 1 ustawy z 19.10.1991 o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa. Podstawę prawną roszczenia stanowił art. 189 k.p.c., zgodnie z którym powództwo o ustalenie jest dopuszczalne wtedy, gdy powód żąda ustalenia prawa lub stosunku prawnego i gdy ma w takim ustaleniu interes prawny.

Tytułem wstępu należy wskazać, iż Sąd podziela argumentację zawartą w uzasadnieniu uchylonego wyroku Sądu Rejonowego w W. z dnia (...), sygn. (...), co do braku interesu prawnego strony powodowej w niniejszej sprawie, którą należałoby jednak poszerzyć o dodatkowy element. Zasadniczo interes prawny powinien istnieć w chwili wytoczenia powództwa, najpóźniej zaś w chwili wyrokowania. W orzecznictwie przyjmuje się jednak, że jeżeli żądanie pozwu dotyczy ustalenia istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego w określonej wcześniejszej chwili, przesłankami powództwa z art. 189 k.p.c. sa interes prawny powoda oraz istnienie lub nieistnienie wskazanego w pozwie stosunku prawnego w tej chwili (vide: wyrok SN z 04.04.2014, sygn. II CSK 403/13, Legalis nr 1048605). Ponieważ wyrok ustalający następującą z mocy prawa nieważność umowy w chwili jej zawarcia, ma charakter deklaratywny i wywołuje skutek wsteczny (ex tunc), interes prawny strony powodowej należy oceniać w dacie zawarcia przedmiotowej umowy, tj. na dzień 29.03.2000. Powódka wówczas jeszcze nie istniała, a więc infrastruktura kotłowni nie mogła jej zostać przekazana, dlatego w ocenie Sądu nie posiada ona interesu prawnego w wytoczeniu powództwa w niniejszej prawie. Analogiczne stanowisko wyraził Sąd Apelacyjny w Białymstoku w wyroku z 27.05.2019, sygn. I ACa 78/19 (Legalis nr 2238443). Jednak zgodnie z art. 386 § 6 k.p.c., Sąd był w niniejszej sprawie związany stanowiskiem (oceną prawną) sądu odwoławczego, w którym został zobligowany do przeprowadzenia oceny merytorycznej powództwa, a więc po wcześniejszym przyjęciu, iż powódka jednak posiada interes prawny.

Na podstawie art. 42 ust. 1 i 2 i 6 ustawy z dnia 19.10.1991 o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (Dz.U.57.299), (...) (poprzednio (...)) mógł przeznaczyć do sprzedaży dotychczasowym najemcom wchodzące w skład (...) Skarbu Państwa: domy, lokale mieszkalne i budynki gospodarcze wraz z niezbędnymi gruntami. Uzupełnieniem tej regulacji jest art. art. 44 u.g.n.r., zgodnie z którym (...) może nieodpłatnie przekazać grunty Zasobu zabudowane obiektami infrastruktury technicznej towarzyszącej budynkom mieszkalnym (ale niezwiązanymi z nimi bezpośrednio), takimi jak: oczyszczalnie ścieków, hydrofornie, kotłownie, drogi osiedlowe i chodniki itp. Przekazanie to może się odbyć jedynie na rzecz dwóch kategorii podmiotów: gminy lub spółdzielni utworzonej przez osoby, które nabyły mieszkania, o których mowa w art. 42 ust. 1 u.g.n.r. Członkami takiej spółdzielni są więc nabywcy mieszkań z Zasobu. Spółdzielnia nie jest właścicielem mieszkań, a celem jej utworzenia jest wyłącznie nabycie własności gruntów z obiektami infrastruktury technicznej oraz administrowanie nimi i budynkami, w których znajdują się te mieszkania. W ocenie Sądu przekazanie gruntów zabudowanych obiektami infrastruktury technicznej nie powinno się odbywać na rzecz dowolnej spółdzielni mieszkaniowej funkcjonującej na terenie kraju, którą tylko formalnie tworzą nabywcy mieszkań, o których mowa w art. 42 ust. 1 u.g.n.r., lecz powinno istnieć faktyczne powiązanie wskazanych mieszkań z obiektami infrastruktury technicznej. Za taką interpretacją przemawia także art. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz.U.2001.4.27), który stanowi, że celem spółdzielni mieszkaniowej jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu. Podstawowym celem spółdzielni mieszkaniowej jest zatem dostarczanie członkom lokali mieszkalnych. Spółdzielnia może realizować również cele pomocnicze, m.in. przez prowadzenie innej działalności gospodarczej w zakresie usług, wytwórczości, handlu i budownictwa. Muszą one jednak pozostawać w bezpośrednim związku z celem podstawowym spółdzielni. W dacie przekazania przez (...) na rzecz (...) w J. kotłowni usytuowanej w K., żaden z jej członków nie był nabywcą mieszkania wchodzącego w skład (...), które w jakikolwiek sposób byłoby powiązane z przedmiotową infrastrukturą techniczną. Oznacza to, iż (...) w J. na gruncie ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa, nie powinna otrzymać mienia w ramach tej infrastruktury. Tym samym w ocenie Sądu umowa z dnia 29.03.2000 pozostawała w sprzeczności z ustawą.

Zgodnie z art. 5 kodeksu cywilnego nie można czynić ze swego prawa użytku, który by był sprzeczny ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem tego prawa lub z zasadami współżycia społecznego. Takie działanie lub zaniechanie uprawnionego nie jest uważane za wykonywanie prawa i nie korzysta z ochrony. W orzecznictwie istnieje pogląd, zgodnie z którym stosowanie art. 5 k.c. jest wyłączone w wypadku praw podmiotowych wynikających z nieważności czynności prawnej (vide: wyrok SN z 10.10.2002, sygn. V CK 370/02, Legalis nr 56446; wyrok SN z 05.06.2014, sygn. IV CSK 576/13, Legalis nr 1079905). Stanowisko to nie jest jednak przyjmowane bez wyjątków, w części bowiem orzeczeń konstrukcja nadużycia prawa była stosowana także w celu wykluczenia możliwości powołania się na uprawnienia stanowiące rezultat nieważności, gdy byłoby to ewidentnie niesłuszne lub sprzeczne z żywionym przez stronę zaufaniem (vide: wyroki SN z 06.03.2003, sygn. I PK 40/02, Legalis nr 64730; wyrok SN z 27.03.2007, sygn. II PK 231/06, Legalis nr 99268). Świadczy to o tym, iż doszło co najmniej do umocnienia alternatywnej i mniej restrykcyjnej linii orzeczniczej. W aktualnym orzecznictwie ujawnia się więc, mająca charakter rozwojowy i znaczenie precedensowe, tendencja do odchodzenia od poglądu, że klauzula generalna z art. 5 k.c. nie może ingerować w treść przepisów ustawy. Dobrą tego ilustracją jest chociażby wyrok Sądu Najwyższego z 14.01.2015r., w sprawie I CSK 19/14 (Legalis nr 1186749).

W ocenie Sądu roszczenie powódki na gruncie niniejszej sprawy, należy ocenić jako sprzeczne z zasadami współżycia społecznego i niezasługujące na ochronę. Rolą Sądu nie może być wyłącznie mechaniczne stwierdzanie nieważności czynności prawnej, oderwane od oceny roszczenia na gruncie art. 5 k.c. oraz skutków, które takie orzeczenie może wywołać, w szczególności w odniesieniu do sytuacji życiowej wielu mieszkańców osiedla w K., którzy w okresie jesienno-zimowym muszą mieć zapewnione nieprzerwane dostawy ciepła do mieszkań, a (...) nie jest instytucją powołaną do zajmowania się tego rodzaju sprawami. Podnieść należy, iż od zawarcia przedmiotowej umowy upłynęło prawie 20 lat, a z zeznań większości przesłuchanych świadków wynikało, iż prawie wszyscy członkowie wspólnot mieszkaniowych (z nielicznymi wyjątkami) są zadowoleni z usług świadczonych przez pozwaną (...) w J. i wyrażają sprzeciw wobec możliwości przejęcia urządzeń kotłowni przez powódkę. Powódka nie daje żadnej gwarancji należytego wywiązywania się dostarczania ciepła do lokali, ponieważ nie posiada żadnego majątku, w tym biura, środków finansowych niezbędnych do zajmowania się dostarczaniem ciepła dla mieszkańców czterech bloków, czy choćby pokrycia kosztów sądowych oraz pełnomocnika z wyboru (vide: wniosek powódki w sprawie (...)). Członkowie zarządu wspólnoty, w której znajduje się pomieszczenie kotłowni wraz z urządzeniami infrastruktury nie są w ogóle zainteresowani zawarciem z powódką umowy jego dzierżawy. Istotne jest także, że doszło do skonsumowania przedmiotu umowy, ponieważ jak wynika z przeprowadzonych dowodów (vide: zeznania prezesa F.), obecnie to (...) w J. jest właścicielem wszystkich kotłów, które kolejny raz podlegały wymianie za jej własne środki finansowe. Wprawdzie bezspornym było, iż pozwana spółdzielnia pobierała koszty amortyzacyjne i remontowe od mieszkańców osiedla, to jednak m.in. prezesowi powódki A. C. zostały one zwrócone w prowadzonej przed tut. Sądem sprawie o sygn. (...), a kwestia uzyskania tych środków na zasadzie regresu przez pozwaną (...) w J. od właściwych wspólnot może się okazać nieskuteczna, z uwagi na przedawnienie roszczeń. Uwzględnienie roszczenia powódki pozostawałoby nie tylko w sprzeczności z wolą zdecydowanej większości właścicieli mieszkań korzystających z energii cieplnej dostarczanej przy pomocy urządzeń kotłowni, lecz w konsekwencji istniałaby obawa pozbawienia ich dostaw ciepła. Ze wskazanych względów powództwo podlegało oddaleniu, o czym orzeczono w pkt I wyroku.

O kosztach procesu w pkt II i III Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. i art. 108 § 1 k.p.c., kierując się zasadami odpowiedzialności finansowej strony przegrywającej za wynik postępowania oraz rozstrzygania o kosztach w orzeczeniu kończącym sprawę w danej instancji. Koszty procesu pozwanej (...) w J. wynosiły 4.517 zł (2 x 1.800zl + 900 zł + 17zł), natomiast pozwanego (...) 4.500 zł (2 x 1800 zł + 900 zł).

W pkt IV wyroku Sąd nie obciążył powódki kosztami sądowymi, od których była zwolniona, z uwagi na jej trudną sytuację materialną.

W pkt V sentencji Sąd przyznał pełnomocnikowi z urzędu reprezentującemu powódkę, od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie, koszty nieopłaconej pomocy prawnej w łącznej kwocie 3.530,76 zł, w tym: wynagrodzenie w oparciu o złożone zestawienie (1800 zł za I instancję + 900 zł za post. odwoławcze + 621 VAT = 3.321) oraz rzeczywiste koszty sześciu dojazdów do Sądu, w kwocie 209,76 zł (zamiast wnioskowanych 446,28zł), po przyjęciu, iż pojemność skokowa silnika pojazdu wynosiła 1600 cm ³, średnie spalanie: 8l/100km, a średnia cena paliwa: 4,91 zł/l.

Sędzia

Hanna Woźniak

ZARZĄDZENIE

1.  (...);

2.  (...):

(...);

- (...) (...);

3.  (...)

W., 11.12.2019

SSR Hanna Woźniak