Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 226/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

A. S. (1)

I

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W okresie od stycznia 2010r. do 2013r. na terenie P., W. i Ł. oraz innych miejscowości działała zorganizowana grupa przestępcza. Działalność tej grupy została inkorporowana z C. gdzie po zmianie przepisów utrudniony był obrót złomem metali kolorowych w sposób pozwalający na wzbogacenie się kosztem nieuiszczonych należności publicznoprawnych.

W ramach grupy tworzone były spółki prawa handlowego zajmujące się początkowo obrotem złomem miedzianym, a następnie w wyniku zmiany przepisów dotyczących podatku VAT – katodami miedzianymi. Spółki te posiadały najniższy dopuszczony prawem kapitał zakładowy. Jako siedziby spółek wskazywane były adresy kancelarii prawnych lub wirtualne biura. Ich Prezesami i jedynymi udziałowcami zostawały najczęściej podmioty – polskie i węgierskie – zajmujące się jedynie rejestracją działalności i składaniem podpisów na przedłożonych dokumentach. Poza tym nie zajmowały się one czynnościami dotyczącymi prowadzenia spraw spółki. Nie wydawali żadnych samodzielnych decyzji.

Działalnością związaną z handlem, obrotem towarami i rozliczeniami zajmowały się osoby stojące wyżej w grupie i organizujące tą działalność. Osoby te bardzo często wykładały również fundusze potrzebne do założenia spółek. Dzielnością grupy kierowali I. G. (2), R. V. i G. G. (1).

W skład grupy wchodzili także m.in.: A. S. (1), C. C. (1), M. C., K. D., T. F., T. G., T. H., R. J., J. L., P. L., M. M. (1), M. M. (2), K. S. (1), D. S., M. S. (1) oraz Ł. Z..

Utworzone w powyższy sposób podmioty tworzyły łańcuch firm sprzedających sobie ten sam towar celem utrudnienia jego rzeczywistego pochodzenia. Transakcje te nie miały uzasadnienia ekonomicznego, a ich jedynym celem było pozorowanie działalności gospodarczej i przesunięć towaru.

zeznania I. B. (1)

k. 1739-1746

zeznania L. C.

k. 1799-1801, 1804-1806

zeznania węgierskiego świadka anonimowego Nr 1

k. 1750-1755, 2374-2384, 2388-2390, 2395

zeznania węgierskiego świadka anonimowego Nr 6

k. 2401-2403

zeznania węgierskiego świadka anonimowego Nr 11

k. 2930-2934

zeznania G. S.

k. 1822-1825, 3072-3075, 3088-3092

zeznania H. Z.

k. 1830-1833

zeznania K. K.

k. 2409-2414, 2939-2944

zeznania N. K.

k. 4032-4034

zeznania P. G.

k. 4007-4008, 6063-6066

zeznania J. C.

k. 4326-4331

zeznania M. S. (1)

k. 4822-482

zeznania G. G. (1)

k. 3016-6018, 6021-6023, 6024-6025, 6027-6028, 6029-6030, 6033-6035

materiały uzyskane w ramach pomocy prawnej z W. wraz z tłumaczeniem

k. 1603-1694, 1711, 1761-1796

tłumaczenie odsłuchów treści rozmów telefonicznych

k. 2415-2603, 2593, 2631-2636, 2652-2653, 2665-2666, 2681, 2686, 2694, 2716, 2727, 2745, 2771, 2786, 2790, 2793, 2798, 2804, 2805, 2810, 2814-2816, 2821, 2823, 2828-2829, 2804-2805, 2810, 2814, 2821, 2823, 2828-2829, 2840, 2854, 2872, 2881-2883

Pierwsze w takim łańcuchu były firmy tzw. znikający podatnicy, które nabywały za granicą- głównie z C. (I. (...), (...) -H (...), (...), S., T. (...), T. T. (2), I. 69), W. (E.), Niemiec (M. G. (2)), A. (M. B.) i W. (S., M.) – złom miedziany i katody miedziane. Firmy te niezwłocznie refakturowały towar. Ich działalność kończyła się po okresie 3 miesięcy, co wynikało z przepisów dotyczących podatku VAT, które pozwalały na dokonywanie kwartalnych rozliczeń podatku. Po tym czasie, gdy na podmiocie takim powstał obowiązek podatkowy generujący obowiązek zapłaty należności publicznoprawnej, podatnik zaprzestawał działalności i „znikał” np. poprzez zbycie firmy osobie trzeciej, a podatek od Wewnątrzwspólnotowego Nabycia Towaru nie był płacony. Znikającymi podatnikami w przedmiotowej grupie były takie podmioty jak U. S., (...) -A (...), (...), E., Euro I.,H., Diadem, (...), F., S. (...), W., W. M., S. (...), R. E., A., (...) B. Ł. Ł., Special B., C. (...), (...) Z (...), P., (...), T. (...), M. T. (...), A., (...), M. F., L.J. (...), (...), K.,R. (...).

Znikającymi podatnikami były również spółki (...).

zeznania T. W.

k. 388-392, 935-947

zeznania L. C.

k. 1799-1801, 1804-1806

zeznania J. K.

k. 1811-1814

zeznania Z. P.

k. 1816-1819

zeznania G. S.

k. 1822-1825, 3072-3075, 3088-3092

zeznania H. Z.

k. 1830-1833, 4336-4341

zeznania węgierskiego świadka anonimowego Nr 1

k. 1750-1755, 2374-2384, 2388-2390, 2395

zeznania węgierskiego świadka anonimowego Nr 6

k. 2401-2403

częściowo zeznania P. P. (2)

k. 3206-3208, 3315-3318

zeznania P. G.

k. 4007-4008, 6063-6066

zeznania M. S. (1)

k. 4822-4824

zeznania C. C. (2)

k. 4834-4837, 4838-4840

zeznania P. L.

k. 4824-4844

zeznania G. G. (1)

k. 3016-6018, 6021-6023, 6024-6025, 6027-6028, 6029-6030, 6033-6035

decyzja wymiarowa (...) W. w zakresie firmy (...)

k. 3251-3289

decyzja wymiarowa (...) w P. w zakresie firmy (...)

k. 3990-4003

decyzja wymiarowa (...) P. dotycząca W. M.

k. 6070-6083

zawiadomienie (...) z dnia 3.11.2010r. z załącznikami

k. 2-58

informacja Naczelnika US w K.

k. 114-186

informacje (...) W. dot. postępowań w spółce (...)

k. 837-852, 853-919

materiały uzyskane w ramach pomocy prawnej z W. wraz z tłumaczeniem

k. 1761-1796

materiały uzyskane w ramach pomocy prawnej z Republiki Czeskiej

k. 3532-3989

dokumentacja towarowa

k. 4211-4295

Zakupiony przez znikających podatników towar w rzeczywistości trafiał do firm, które w łańcuchu firm były tzw. brokerami. Brokerami były m.in. firmy (...) s.c. J. K., G. J. i Ameba A. K. (1). Był on też bezpośrednio do nich dostarczany z podmiotów zagranicznych.

Dla utrudnienia stwierdzenia pochodzenia towaru był on przed dotarciem do brokerów transferowany poprzez tzw. bufory. Były to m.in. P., (...),M., (...), CSK Polska, A., (...), M. T., M., C., (...), L.V.. Działania te zmierzały do stworzenia dokumentacji potwierdzającej rzekome krajowe pochodzenie nabywanego towaru. W tym celu brokerzy wymagali od firm będących buforami oświadczeń o „krajowym pochodzeniu towaru” i „oświadczeń o legalności pochodzenia towaru”. Powodowało to, że pochodzenie towaru było inne niż wykazywane w dokumentacji. Dokumenty te stanowiły bowiem tzw. puste faktury nie dokumentujące rzeczywistych zdarzeń gospodarczych.

W tym też celu firmy przewożące złom miedzi i katody miedziowe od sprzedawców zagranicznych wprowadzały na prośbę znikających podatników w dokumentach C. nieprawdziwe dane, z których wynikało, iż towar przewożony jest między znikającym podatnikiem, a buforem na terytorium polski, co miało w razie kontroli utrudnić wykrycie rzeczywistego miejsca pochodzenia towaru. Prawdziwe dokumenty C. wskazujące na przewóz towaru na trasie dostawca zagraniczny – znikający podatnik, przekazywano po dostarczeniu towaru znikającym podatnikom.

zeznania T. W.

k. 388-392

zeznania A. M. (2)

k. 3247-3250, 4356-4357, 6503-6504

zeznania G. G. (1)

k. 3016-6018, 6021-6023, 6024-6025, 6027-6028, 6029-6030, 6033-6035

zawiadomienie (...) z dnia 3.11.2010r. z załącznikami

k. 2-58

zeznania węgierskiego świadka anonimowego Nr 1

k. 1750-1755, 2374-2384, 2388-2390, 2395

zeznania węgierskiego świadka anonimowego Nr 6

k. 2401-2403

częściowo zeznania A. M. (1)

k. 4348-4351, 4847-4848, 6522-6523

częściowo zeznania E. B.

k. 4352-4355, 4851-4853, 6562-6563

zeznania C. C. (2)

k. 4834-4837, 4838-4840

częściowo zeznania T. F.

k.4856-4858

informacja Naczelnika US w K.

k. 114-186

informacja (...) W. z 29-12-2010r.

k. 320-324

decyzja wymiarowa Naczelnika US L. z 22-0-2019r.

k. 346-380

decyzja wymiarowa Naczelnika (...) we W.

k. 4860-4818, 4819-5076, 5077-5209

informacje (...) W. dot. postępowań w spółce (...)

k. 837-852, 853-919

decyzje wymiarowe (...) P. dot. P. i (...)

k. 1485-1497, 1499-1512

dokumentacja towarowa

k. 4211-4295

dokumentacja (...)

k. 4607-4820

Nadto w celu odsunięcia od siebie podejrzeń o udział w przestępczym procederze spółki będące buforami i brokerami uiszczały należne podatki VAT od wartości dodanej, wynikający z doliczenia marży przy dalszych odsprzedażach towaru. Symboliczna marża była bowiem doliczana za każdym przesunięciem między firmami w utworzonym łańcuchu.

Brokerzy sprzedawali następnie towar podmiotom trzecim takim jak (...).

częściowo zeznania U. P.

k. 297-305, 1218-1234, 1235-1248

zeznania M. S. (2)

k. 1210-1217

zeznania C. C. (2)

k. 4834-4837, 4838-4840

informacja US L. dot. rozliczeń VAT przez spółkę (...)

k. 645-661

wykaz podmiotów uprawnionych do sprzedaży towarów do (...) S.A. z załącznikami

k. 1249-1342, 1401-1480

Brokerzy uruchamiali następnie po otrzymaniu towaru płatności w kierunku odwrotnym do kierunku dostawy. To oni finansowali obrót. Bardzo często w tym samym dniu, z tego samego komputera dokonywano szeregu przelewów. Z tego samego komputera ta sama osoba lub osoby obsługiwała rachunki firm (...), Galwanotechnik (...), W. M., (...) i (...).

Pieniądze, które dotarły do znikających podatników były wypłacane przez słupy lub podstawione osoby w formie gotówkowej lub za pomocą przekazów. Niejednokrotnie tworzono w tym celu rachunki bankowe w zagranicznych bankach, do których transferowano pieniądze np. w bankach (...) w miejscowości K. na Słowacji.

zeznania węgierskiego świadka anonimowego Nr 1

k. 1750-1755, 2374-2384, 2388-2390, 2395

zeznania węgierskiego świadka anonimowego Nr 6

k. 2401-2403

zawiadomienie (...) z dnia 3.11.2010r. z załącznikami

k. 2-58

informacja (...) W. z 29-12-2010r.

k. 320-324

informacja dot. obsługi rachunków

k. 5459-5460

W styczniu 2011r. A. S. (1) nabył od firmy (...) udziały spółki (...) Sp. z o.o.

Został on jedynym udziałowcem i Prezesem spółki.

Po upływie kilku miesięcy A. S. (1) zakupił w dniu 26 kwietnia 2011r. kolejną spółkę – Galwanotechnik (...).

informacja (...) W. dotycząca spółek (...)

k. 4009-4012

dokumenty rejestrowe spółki (...)

k. 5289-5366, 5847-5874

decyzja wymiarowa (...) we W. dotycząca K.

k. 5670-5705

Dla zapewnienia pozorów działalności spółek (...) zawarł z (...) umowę najmu wirtualnego biura we W. przy pl. (...) oraz z (...) s.c. umowy najmu wirtualnego biura przy ul. (...) lok. 604 w Ł..

zeznania E. L.

k. 5485-5486

zeznania M. W.

k. 5830-5831

umowa najmu wirtualnego biura

k. 5471-5483

decyzja wymiarowa (...) w Ł. dotycząca (...)

k. 5588-5611

1.1.2.

A. S. (1)

II

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Spółka (...) nie prowadziła żadnej działalności poza transakcjami nabycia i sprzedaży miedzi od podmiotów zaangażowanych w przestępczy proceder.

K. formalnie nabywała towar od spółki (...) i sprzedawała następnie towar w postaci katod miedzianych firmie (...).

Podobnie spółka (...) dokonując zakupu miedzi od firmy (...) w rzeczywistości otrzymywała towar pochodzący z firmy (...). Towar ten również sprzedawała spółce (...).

W okresie od lutego do czerwca 2011r. K. wystawiło (...) faktury:

- faktura nr (...) z 08.02.2011 r.

- faktura nr (...) z 10.02.2011 r.

- faktura nr (...) z 12.02.2011 r.

- faktura nr (...) z 16.02.2011 r.

- faktura nr (...) z 22.02.2011 r.

- faktura nr (...) z 24.02.2011 r.

- faktura nr (...) z 26.02.2011 r.

- faktura nr (...) z 28.02.2011 r.

- faktura nr (...) z 01.03.2011 r.

- faktura nr (...) z 02.03.2011

- faktura nr (...) z 03.03.2011 r.

- faktura nr (...) z 04.03.2011 r.

- faktura nr (...) z 05.03.2011 r.

- faktura nr (...) z 07.03.2011 r.

- faktura nr (...) z 08.03.2011 r.

- faktura nr (...) z 09.03.2011 r.

- faktura nr (...) z 10.03.2011 r.

- faktura nr (...) z 11.03.2011 r.

- faktura nr (...) z 12.03.2011 r.

- faktura nr (...) z 14.03.2011 r.

- faktura nr (...) z 15.03.2011 r.

- faktura nr (...) z 16.03.2011 r.

- faktura nr (...) z 16.03.2011 r.

- faktura nr (...) z 17.03.2011 r.

- faktura nr (...) z 18.03.2011 r.

- faktura nr (...) z 19.03.2011 r.

- faktura nr (...) z 21.03.2011 r.

- faktura nr (...) z 22.03.2011 r.

- faktura nr (...) z 23.03.2011 r.

- faktura nr (...) z 23.03.2011 r.

- faktura nr (...) z 28.03.2011 r.

- faktura nr (...) z 28.03.2011 r.

- faktura nr (...) z 31.03.2011 r.

- faktura nr (...) z 07.04.2011 r.

- faktura nr (...) z 18.04.2011 r.

- faktura nr (...) z 19.04.2011 r.

- faktura nr (...) z 21.04.2011 r.

- faktura nr (...) z 22.04.2011 r.

- faktura nr (...) z 22.04.2011 r.

- faktura nr (...) z 27.04.2011 r.

- faktura nr (...) z 27.04.2011 r.

- faktura nr (...) z 29.04.2011 r.

- faktura nr (...) z 29.04.2011 r.

- faktura nr (...) z 04.05.2011 r.

- faktura nr (...) z 04.05.2011 r.

- faktura nr (...) z 04.05.2011 r.

- faktura nr (...) z 07.05.2011 r.

- faktura nr (...) z 07.05.2011 r.

- faktura nr (...) z 07.05.2011 r.

- faktura nr (...) z 11.05.2011 r.

- faktura nr (...) z 12.05.2011 r.

- faktura nr (...) z 14.05.2011 r.

- faktura nr (...) z 14.05.2011 r.

- faktura nr (...) z 14.05.2011 r.

- faktura nr (...) z 17.05.2011 r.

- faktura nr (...) z 19.05.2011 r.

- faktura nr (...) z 20.05.2011 r.

- faktura nr (...) z21.05.2011 r.

- faktura nr (...) z 21.05,2011 r.

- faktura nr (...) z 25.05.2011 r.

- faktura nr (...) z 27.05.2011 r.

- faktura nr (...) z 28.05.2011 r.

- faktura nr (...) z 28.05.2011 r.

- faktura nr (...) z 01.06.2011 r.

- faktura nr (...) z 03.06.2011 r.

Łączna kwota w/w faktur wystawionych przez K. wyniosła brutto 36.131.028,40 zł.

Następnie od czerwca do listopada 2011r. A. S. (1) poprzez firmę Galwanotechnik (...) wystawił faktury:

- faktura nr (...) z 07.06.2011 r

- faktura nr (...) z 10.06.2011 r

- faktura nr (...) z 15.06.2011 r

- faktura nr (...) z 16.06.2011 r

- faktura nr (...) z 20.06.2011 r

- faktura nr (...) z 24.06.2011 r

- faktura nr (...) z 28.06.2011 r

- faktura nr (...) z 30.06.2011 r

- faktura nr (...) z 01.07.2011

- faktura nr (...) z 05.07.2011

- faktura nr (...) z 08.07.2011

- faktura nr (...) z 08.07.2011

- faktura nr (...) z 15.07.2011

- faktura nr (...) z 15.07.2011

- faktura nr (...) z 22.07.2011

- faktura nr (...) z 26.07.2011

- faktura nr (...) z 28.07.2011

- faktura nr (...) z 05.08.2011 r.

- faktura nr (...) z 09.08.2011 r.

- faktura nr (...) z 09.08.2011 r.

- faktura nr (...) z 17.08.2011 r.

- faktura nr (...) z 18.08.2011 r.

- faktura nr (...) z 23.08.2011 r.

- faktura nr (...) z 31.08.2011 r.

- faktura nr (...) z 08.09.2011 r.

- faktura nr (...) z 13.09.2011 r.

- faktura nr (...) z 16.09.2011 r.

- faktura nr (...) z 21.09.2011 r.

- faktura nr (...) z 23.09.2011 r.

- faktura nr (...) z 27.09.2011 r.

- faktura nr (...) z 29.09.2011 r.

- faktura nr (...) z 06.10.2011 r.

- faktura nr (...) z 10.10.2011 r.

- faktura nr (...) z 13.10.2011 r.

- faktura nr (...) z 15.11.2011 r.

- faktura nr (...) z 16.11.2011 r.

- faktura nr (...) z 18.11.2011 r.

- faktura nr (...) z 23.11.2011 r.

- faktura nr (...) z 25.11.2011 r.

Łączna kwota jaką J. zarejestrowała w ewidencji zakupu podatku od towarów i usług 39 w/w faktur wystawionych przez Galwanotechnik (...) wyniosła brutto 28.118.415,64 zł.

Przy każdej transakcji A. S. (1) w imieniu spółek (...) sporządzał oświadczenie, iż towar pochodzi z legalnego źródła oraz, że na dzień dostawy spółki te są zarejestrowanym płatnikiem VAT i składa w Urzędzie Skarbowym deklarację VAT-7, rozliczając w nich podatek należny za dostawy zrealizowane dla (...) Sp. z o.o.

W rzeczywistości nie dochodziło do zakupu miedzi między (...) i J. oraz między (...), a sprzedawcą miedzi – W. i G. (...). Miejsce miał jedynie papierowy obieg dokumentów zakupu i sprzedaży miedzi nie dokonując faktycznych czynności.

częściowo zeznania A. M. (1)

k. 4348-4351, 4847-4848, 6522-6523

częściowo zeznania E. B.

k. 4352-4355, 4851-4853,6562-6563

kserokopie faktur VAT

k. 4398-4463, 4529-4567

kserokopie oświadczeń

k. 4464-4528, 4568-4606

decyzja wymiarowa (...) w Ł. dotycząca (...)

k. 5588-5611

decyzja wymiarowa (...) we W. dotycząca K.

k. 5670-5705

schemat powiązań

k. 5715

decyzja wymiarowa (...) P. dotycząca W. M.

k. 6070-6083

W pewnym momencie do łańcucha K. – (...) wprowadzono pośrednika w postaci firmy (...). Towar kupowany przez spółkę (...) sprzedawany był firmie (...), która następnie odsprzedawała go firmie (...). Płatności następowały w odwrotna stronę. Po otrzymaniu towaru (...) płaciła firmie (...), ta zaś uiszczała należność dla K., po (...) spółka (...) płaciła za towar dostawcy.

Transakcja ta nie miał żadnego uzasadnienia ekonomicznego i miał na celu ukrycie pochodzenia towaru. Towar przewożony był bowiem bezpośrednio do firmy (...), a spółki (...) nie zawarły żadnego porozumienia o współpracy. Co więcej nie kontaktowały się one z sobą bezpośrednio, a łącznikiem między m. był właściciel spółki (...).

zeznania K. B.

k. 4346-4347, 6523

A. S. (1) prowadząc spółkę (...) korzystał z usług firmy (...). Firma ta na zlecenie A. S. (2) wykonała kilkadziesiąt transportów miedzi i katod miedzianych z terytorium C. do firmy (...) w M. i L.. Zlecając transport A. S. (1) poprosił A. M. (2), by wystawił w trakcie transportu fikcyjne dokumenty C., z których wynikałoby, że towar należy do firmy (...) i jest przewożony firmie w L.. Oryginalne dokumenty C. dokumentujące przewóz towaru z C. do firmy (...) po dokonaniu przywozu pozostawiał w biurze firmy (...) we W..

Prowadząc działalność pod szyldem Galwanotechnik (...), A. S. (1) również zawarł umowę o świadczenie usług logistycznych.

zeznania A. M. (2)

k. 3247-3250, 4356-4357, 6503-6504

zeznania K. S. (2)

k. 5374-5380, 6504

umowa o świadczenie usług logistycznych

k. 5569-5577

A. S. (1) podpisywał deklaracje podatkowe w (...)7 za luty, marzec i kwiecień 2011r. oraz za okres od maja do grudnia 2011r. w firmie Galwanotechnik (...).

W deklaracjach VAT-7 (...) wykazała za okres od lutego do kwietnia 2011r. dostawę towarów na terytorium kraju w wysokości 18.239.599 zł, podatek należny 7.962.319 zł oraz podatek naliczony 7.952.834 zł, wykazując zobowiązanie w podatku VAT w wysokości 9.105 zł.

W deklaracjach VAT-7 Galwanotechnik (...) sp. z o.o. wykazała zobowiązanie od towaru i usług za czerwiec 2011r. w wysokości 5.254 zł, za lipiec 2011r. w wysokości 5053 zł, za sierpień 2011r. w wysokości 3284 zł, za wrzesień 2011r. w wysokości 1024 zł, za październik 2011r. w wysokości 6138 zł oraz za listopad 2011r. w wysokości 1842 zł. Nadto spółka wykazała nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia za następny okres rozliczeniowy za maj 2011r. w wysokości 46 zł oraz za grudzień 2011r. w wysokości 133 zł.

Dodatkowo w informacjach (...) wykazał współpracę z podmiotami z B. (...) i (...), czeskim I. (...) s.r.o. oraz słowacką firmą (...). Podmioty belgijskie nie potwierdziły współpracy ze spółką (...).

kopie deklaracji VAT-7

k. 4018-4020, 5549-5559

kopie (...)

k. 4021-4023

informacja (...) W. dotycząca spółek (...)

k. 4009-4012

informacje US we W. dotycząca firmy (...)

k. 5368-5372

decyzja wymiarowa (...) w Ł. dotycząca (...)

k. 5588-5611

decyzja wymiarowa (...) we W. dotycząca K.

k. 5670-5705

Wobec tego, że w rzeczywistości nie występował obrót towarami i usługami, a doszło jedynie do czynności technicznej wystawienia dokumentu o nazwie „faktura VAT”, nie doszło do powstania obowiązku podatkowego.

Spółka (...) nie powinna deklarować jakichkolwiek czynności opodatkowanych w złożonych deklaracjach dla podatku od towarów i usług tak po stronie nabycia jak dostawy. Wystawiając zaś faktury VAT winna ona zapłacić podatek w nich określony.

Spółka (...) winna zatem wykazać w deklaracjach VAT-7 kwoty podatku naliczonego i należnego w kwocie 0 zł. Dokonane przez nią w deklaracjach wysokości zostały zatem w sposób nieuprawniony zawyżone. Jednocześnie z uwagi na wystawienie faktury wykazującej kwoty podatku powstał obowiązek podatkowy w wysokościach podanych w fakturach: za luty 2011r. w wysokości 837.788 zł, za marzec 2011r. w wysokości 1.983.232 zł, za kwiecień 2011r. w wysokości 1.508.066 zł, za maj 2011r. w wysokości 2.824.364 zł oraz za czerwiec 2011r. w wysokości 270.784 zł. Łączna wysokość należnego podatku wyniosła 7.424.234 zł.

Spółka (...) wystawiając faktury sprzedaży zawyżyła w związku z tym podatek należny w kwotach wskazanych w deklaracjach VAT-7 za czerwiec 2011r. w kwocie 1.175.363,00 zł, za lipiec 2011r. w kwocie 1.272.093,00 zł, za sierpień 2011r. w kwocie 958.318,00 zł, za wrzesień 2011r. w kwocie 962.274,00 zł, za październik 2011r. w kwocie 394.553,00 zł oraz za listopad 2011r. w kwocie 635.726,00 zł. Łączna wysokość zawyżonego podatku należnego wynosiła w stosunku do spółki (...) 5.398.327,00 zł. Jednocześnie z uwagi na wystawienie faktury wykazującej w/w kwoty podatku powstał obowiązek podatkowy w określonych powyżej wysokościach.

decyzja wymiarowa (...) w Ł. dotycząca (...)

k. 5588-5611

decyzja wymiarowa (...) we W. dotycząca K.

k. 5670-5705

A. S. (1) zbył w dniu 31 maja 2011r. spółkę (...) na rzecz obywatela Ł. J. E..

informacja (...) W. dotycząca spółek (...)

k. 4009-4012

dokumenty rejestrowe spółki (...)

k. 5289-5366, 5847-5874

1.1.3.

A. S. (1)

III

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Płatność za faktury przez K. i (...) dokonywana była z konta w Banku (...) S.A. Płatność dokonywana była zawsze po wpływie środków pieniężnych od nabywcy, w wielu przypadkach w tym samym dniu.

W okresie od lutego do czerwca 2011r. dokonano na rzecz K. wpłat w łącznej wysokości 39.325.678,93 zł (J. oraz B.) oraz wypłat w łącznej wysokości 39.173.956,28 zł (I. (...), W., I., wypłaty gotówkowe – 891.880 zł).

W okresie od lipca do grudnia 2011r. dokonano wypłat kartą z rachunku spółki (...) na kwotę 104.833,27 zł oraz wypłat gotówkowych w łącznej kwocie 750.000 zł.

Nadto dokonano przelewów na konto A. S. (1) w kwocie 123 000 zł.

materiały (...) S.A. przekazane (...)

k. 5418-5426, 5732-5796

ustalenie dot. logowań na rachunku (...) spółki Galwanotechnik (...)

k. 5442-5452, 5797-5800

wizualizacja połączeń telefonicznych

k. 6052-6054

decyzja wymiarowa (...) w Ł. dotycząca (...)

k. 5588-5611

decyzja wymiarowa (...) we W. dotycząca K.

k. 5670-5705

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

zeznania I. B. (1)

Sąd w całości dał wiarę zeznaniom świadka. I. B. (2) opisał w sposób logiczny i spójny z pozostałymi dowodami swą rolę w grupie. Wskazał na to jaka była jego rzeczywista rola w spółce (...). Podał również, czym w ramach działalności zajmowały się inne osoby narodowości węgierskiej, w szczególności S. Z.. Jego zeznania w sposób logiczny i spójny jednoznacznie wskazują na rolę tzw. „słupa” jaką świadek pełnił w utworzonej grupie. Zeznania świadka jako w pełni wiarygodne stanowiły podstawę ustaleń.

zeznania L. C.

Sąd dał wiarę świadkowi. Jego zeznania korespondowały z materiałem dowodowym, w szczególności z dokumentacją uzyskaną w ramach pomocy prawnej z W.. Świadek w sposób rzeczowy i logiczny wskazał na rolę G. S. w obrocie miedzią i próby włączenia w tą działalność świadka. Jego zeznania potwierdziły drogę jaką przebywał zakupiony złom miedzi od firmy (...) w A. na terytorium P..

zeznania węgierskiego świadka anonimowego Nr 1

Sąd w całości dał wiarę zeznaniom tego świadka. Jego zeznania w sposób logiczny i wpisujący się w zgromadzoną dokumentację przedstawiły schemat działania grupy przestępczej i osoby w niej działające ( z określeniem ich roli). Świadek opisał, kto działał w ramach grupy, szczególnie uwzględniając jej zagraniczną część i kierowniczą rolę rodziny V., w tym R. V.. Nadto wskazał zgodnie ze swą wiedzą, kto brał udział w przestępczym przedsięwzięciu po stronie polskiej wskazując m.in. na udział G. G. (1), co ten sam potwierdził w swoich zeznaniach. Świadek przedstawił również podmioty tworzone na potrzeby obrotu miedzią i sposób wzajemnych rozliczeń w grupie. Zeznania świadka szczegółowo opisujące schemat działania grupy i sposób dostaw złomu miedzi i katod miedzianych korelowały z zeznaniami innych źródeł dowodowych zeznających na tą okoliczność, w tym z G. G. (1), częściowo G. S. i H. Z.. Z uwagi na powyższe Sąd ustalając stan faktyczny dał wiarę świadkowi w całości.

zeznania węgierskiego świadka anonimowego Nr 6

Wiarygodne były też zeznania świadka anonimowego nr 6. Świadek ten w sposób korelujący z przedstawionym przez świadka anonimowego nr 1 oraz świadków S., Z. i G. przedstawił działanie grupy w zakresie obroty złomem miedzi i katodami miedzianymi szczegółowo odnosząc się do działań spółek (...), S. i T. (...) oraz osób zaangażowanych w proceder, a to Z. H., R. V., I. G. (2). Sąd nie znajdując okoliczności podważających zeznania świadka oparł się na nich ustalając stan faktyczny.

zeznania węgierskiego świadka anonimowego Nr 11

Zeznania tego świadka były pomocne w zakresie ustaleń dotyczących istnienia zorganizowanej grupy przestępczej działającej na terenie W. i C. oraz roli jej uczestników, w tym R. V.. Zeznania świadka w tym zakresie potwierdził zgromadzony materiał dowodowy, w tym dokumentacja uzyskana w ramach pomocy prawnej z W. i C..

zeznania G. S.

Sąd ustalając stan faktyczny oparł się na zeznaniach świadka. Choć bowiem świadek przeczył udziałowi w przestępczym procederze, to w sposób szczegółowy i zgodny z materiałem dowodowym, w tym zeznaniami świadków anonimowych opisał fragment działalności z zaangażowaniem spółek (...), T. (...), S., (...) i S.. Świadek przedstawił kto działał w imieniu spółek, jakie czynności podejmował i w jaki sposób finansowano zakup miedzi, w szczególności wskazując na rolę Z. H.. Dodatkowo świadek w sposób obszerny przedstawił kierowniczą rolę I. G. (1), w tym to że to on faktycznie kierował działaniami w/w spółek. Opisał również kontakty jakie miał z członkami grupy działającymi na ternie P..

zeznania H. Z.

Świadek w sposób spójny z zeznaniami świadka anonimowego Nr 1 oraz G. S. opisał działanie grupy związane z dostawami w łańcuchu firm (...) 17 – A.. Opisał przy tym swoją rolę w dostawach oraz rolę innych uczestniczących w tym osób, w tym G. S.. Zeznania świadka w zakresie wskazującym na działanie grupy i sposób jej działania posłużyły ustaleniu stanu faktycznego.

zeznania K. K.

Sąd pomocniczo posłużył się zeznaniami świadka, który opisał swój udział w handlu miedzią. Świadek w sposób potwierdzający zeznania świadka anonimowego nr 1 opisał udział w zdarzeniach członków rodziny V., w tym M. V. i R. V. oraz innych osób. Przedstawił zamówienia towaru z firmy (...) oraz jego transport na terytorium P.. Jego zeznania w powyższym zakresie jako wiarygodne posłużyły ustaleniom odnośnie działania zorganizowanej grupy przestępczej.

zeznania N. K.

Zeznania świadka uznane za wiarygodne opisały przeniesienia własności spółek między podmiotami związanymi z grupą przestępczą. Zeznania świadka były w tym zakresie spójne i znajdowały potwierdzenie w materiale dowodowym zgromadzonym w sprawie. Pozwoliły one na czynienie ustaleń tak co do firm zaangażowanych w przestępczy proceder, jak i osób w nim uczestniczących.

zeznania P. G.

Ustalając stan faktyczny Sąd dał wiarę zeznaniom P. G.. Świadek zeznawał spójnie i logicznie. Jego wersja zdarzeń podawana była konsekwentnie i potwierdziły ją dokumenty księgowe oraz dokumenty (...). Zeznania świadka pozwoliły w głównej mierze określić rolę oskarżonego w grupie przestępczej i podejmowane przez niego czynności, w tym to, że rzeczywiście to oskarżony kierował firmami zarejestrowanymi przez świadka. Taki obraz zdarzeń logicznie wpisuje się w działalność grupy. Zeznania te były przy tym istotne dla ustalenia świadomości z jaką działał oskarżony. Dodatkowo świadek wskazał na sposób rozliczeń i przepływów pieniędzy. Przyznał w szczególności, że na polecenie oskarżonego wypłacał duże kwoty z bankomatów, które przekazywał oskarżonemu.

zeznania J. C.

Świadek w sposób korelujący z zeznaniami świadków anonimowych opisał sposób tworzenia spółek na potrzeby handlu miedzią. Nadto świadek jako tłumacz języka węgierskiego przedstawił logicznie i konsekwentnie spotkania z udziałem G. S. i Z. H. z osobami narodowości polskie, z którymi prowadzili interesy i wynikające z rozmów wnioski co do współpracy. Sąd nie znalazł żadnych okoliczności podważających zeznania świadka.

zeznania M. S. (1)

Sąd dał wiarę zeznaniom M. S. (1). Świadek przyznała że była tzw. „słupem” w firmie (...) za co otrzymała pieniądze od mężczyzn, którzy faktycznie decydowali o działaniu spółki. Przyznała, że nie podejmowała istotnych decyzji, a jedynie wykonywał polecenia osób stojących wyżej w hierarchii grupy. Zeznania świadka wpisując się w schemat działania grupy przestępczej oraz znajdując potwierdzenie w dokumentacji kontroli skarbowej uznane zostały za wiarygodne w całości.

zeznania G. G. (1)

Sąd dał wiarę zeznaniom G. G. (1). Świadek w sposób spójny z zeznaniami innych świadków i dokumentacją, w szczególności decyzjami wymiarowymi (...), opisał sposób popełnienia oszustwa podatkowego, przepływy pieniężne między poszczególnymi spółkami i zależności osobowe w części grupy, do której odnosiły się jego zeznania. Świadek w miarę swej wiedzy opisał również strukturę węgierskiej części grupy. Jego zeznania w powyższym zakresie były pomocne w ustaleniu stanu faktycznego.

zeznania T. W.

Świadek opisał jak przebiegły transakcje między S. i (...), skąd C. P. nabyła towar i co było podstawą informacji powziętych w odniesieniu do tych transakcji. Świadek przedstawił jak działa system wymiany informacji o (...) i co w oparciu o niego ustalono, w tym zakresie powiązań podmiotowych np. z firmą (...). Zeznania świadka jako w pełni wiarygodne i potwierdzone dokumentacją skarbową stanowiły podstawę ustaleń.

zeznania J. K.

Wiarygodne były zeznania świadka J. K.. Świadek prowadziła księgowość firm (...) i w sposób rzeczowy opisała ich powiązania z firmę (...) oraz spółką (...).

zeznania Z. P.

Zeznania świadka uznane zostały za wiarygodne. Świadek w sposób logiczny i zbieżny z dokumentacją opisał transporty, które jego firma wykonywała na zlecenie Z. H. w imieniu (...) z firmy (...) do L..

częściowo zeznania P. P. (2)

Sąd jedynie częściowo dał wiarę zeznaniom świadka uznając je za wiarygodne jedynie w tej części, w której świadek potwierdził swą kierowniczą rolę w spółce (...).

zeznania C. C. (2)

Świadek w sposób spójny z dokumentacją zgromadzoną w sprawie opisał działanie grupy związane z dostawami w łańcuchu firm (...) – A.. Opisał przy tym swoją rolę w dostawach oraz rolę innych uczestniczących w tym osób. Zeznania świadka w zakresie wskazującym na działanie grupy i sposób jej działania posłużyły ustaleniu stanu faktycznego. Świadek jednoznacznie wskazał na inspirację innych osób co do podjęcia działalności polegającej na handlu miedzią oraz przebieg działalności cechujący się podporządkowaniem osobom trzecim tak co do cen sprzedaży, wyboru kontrahenta, czy czasu działania.

Jedynie pierwsze zeznania – zmienione w dalszym toku postępowania nie zostały uznane za wiarygodne z uwagi na swą sprzeczność z zeznaniami M. S. (3), późniejszymi zeznaniami C. C. (2) oraz dowodami w postaci dokumentów.

zeznania A. M. (2)

Sąd w całości oparł się na zeznaniach A. M. (2). Świadek w sposób szczegółowy opisał usługi jakie świadczył na rzecz firm tworzących łańcuchy firm – R. E. i K.. Świadek w sposób korelujący z dokumentami C. wskazał na świadczone usługi i wyjaśnił skąd w części dokumentów rozbieżności. Wskazał przy tym na kontakty z oskarżonym S.. Konsekwentnie opisał przy tym okoliczności wystawienia potwierdzających nieprawdziwe okoliczności dokumenty C.. Zeznania świadka jako spójne, konsekwentne i potwierdzone pozostałym materiałem dowodowym posłużyły do ustalenia stanu faktycznego.

częściowo zeznania A. M. (1)

Sąd jedynie częściowo oparł się na zeznaniach świadka. Sąd dał wiarę jego spójnym z K. B. zeznaniom dotyczącym współpracy (...) z firmom (...). Sąd uznał również za wiarygodne te zeznania, w których świadek potwierdził nabywanie towaru od firm oskarżonego S. – K. i (...).

częściowo zeznania E. B.

Sąd jedynie częściowo oparł się na zeznaniach świadka. Sąd dał wiarę jego spójnym z A. M. (1) zeznaniom dotyczącym współpracy (...) z firmom (...). Sąd uznał również za wiarygodne te zeznania, w których świadek potwierdził nabywanie towaru od firm oskarżonego S. – K. i (...).

częściowo zeznania T. F.

Sąd jedynie częściowo oparł się na zeznaniach świadka tj. zeznaniom dotyczącym współpracy z (...), sposobu dostawy i współpracy z innymi firmami.

częściowo zeznania U. P.

Zeznania świadka były przydatne do ustalenia stanu faktycznego w niewielkim zakresie, a to w części, w której potwierdził on sprzedaż towaru przez firmę (...) firmie (...).

zeznania M. S. (2)

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka, który opisał sposób dostaw do firmy (...) i podmioty dostarczające towar w postaci złomu miedzi i katod miedzianych.

zeznania E. L.

Świadek w sposób wiarygodny opisał okoliczności wynajmu przez oskarżonego wirtualnych biur, co znalazło pełne potwierdzenie w zabezpieczonych umowach najmu.

zeznania M. W.

Świadek w sposób wiarygodny opisał okoliczności wynajmu przez oskarżonego wirtualnych biur, co znalazło pełne potwierdzenie w zabezpieczonych dokumentach.

zeznania K. B.

Świadek zeznał na okoliczność współpracy z firmami (...)&Y. Jego zeznania były konsekwentne i spójne. Wpisywały się one przy tym w schemat i sposób działania innych podmiotów tworzących zorganizowaną grupę przestępczą. Jego zeznania zostały nadto potwierdzone zeznaniami A. M. (1). Sąd nie znalazł okoliczności mogących podważyć wiarygodność zeznań świadka.

zeznania K. S. (2)

Świadek opisał transporty jakie wykonywał z terytorium C. i Słowacji do P.. Jego zeznania w tym zakresie potwierdziły dokumenty C. i zeznania A. M. (2). Świadek co prawda nie potwierdził przy tym wystawiania nierzetelnych dokumentów C., lecz przyznał przy tym że rzeczywista trasa transportu nie pokrywała się z informacjami wynikającymi z tych dokumentów, gdyż jeździł zazwyczaj bezpośrednio do P. z pominięciem np. P., która widniała w dokumentacji. Zeznania świadka w powyższym zakresie uznane za wiarygodne posłużyły czynieniu ustaleń w zakresie dostaw do firmy (...).

materiały uzyskane w ramach pomocy prawnej z W. wraz z tłumaczeniem

Przekazane materiały nie budziły wątpliwości co do ich wiarygodności, potwierdzając istnienie po stronie węgierskiej zorganizowanej grupy przestępczej związanej z dostawami złomu miedzi.

tłumaczenie odsłuchów treści rozmów telefonicznych

Przekazane materiały nie budziły wątpliwości co do ich wiarygodności, potwierdzając istnienie po stronie węgierskiej zorganizowanej grupy przestępczej związanej z dostawami złomu miedzi.

decyzja wymiarowa (...) W. w zakresie firmy (...)

Dowód w pełni wiarygodny i bez wpływowy pozwolił na ustalenie kwoty uszczuplonych należności publicznoprawnych wynikających z ustalonego zobowiązania podatkowego. Nadto wskazał on na to jak w rzeczywistości przebiegały zdarzenia gospodarcze, co pozwoliło na ustalenia co do rzetelności faktur i odzwierciedlania przez nie rzeczywistego przebiegu transakcji.

decyzja wymiarowa (...) w P. w zakresie firmy (...)

Dowód w pełni wiarygodny i bez wpływowy pozwolił na ustalenie kwoty uszczuplonych należności publicznoprawnych wynikających z ustalonego zobowiązania podatkowego. Nadto wskazał on na to jak w rzeczywistości przebiegały zdarzenia gospodarcze, co pozwoliło na ustalenia co do rzetelności faktur i odzwierciedlania przez nie rzeczywistego przebiegu transakcji.

decyzja wymiarowa (...) P. dotycząca W. M.

Dowód w pełni wiarygodny i bez wpływowy pozwolił na ustalenie kwoty uszczuplonych należności publicznoprawnych wynikających z ustalonego zobowiązania podatkowego. Nadto wskazał on na to jak w rzeczywistości przebiegały zdarzenia gospodarcze, co pozwoliło na ustalenia co do rzetelności faktur i odzwierciedlania przez nie rzeczywistego przebiegu transakcji.

zawiadomienie (...) z dnia 3.11.2010r. z załącznikami

Dowód ten nie budził wątpliwości Sądu co do autentyczności i wiarygodności i pozwolił na czynienie ustaleń odnośnie transferu środków pieniężnych między poszczególnymi podmiotami, których dotyczyło zawiadomienie opisując ich udział w przestępstwach karnoskarbowych.

informacja Naczelnika US w K.

Dowód ten nie budził wątpliwości Sądu co do autentyczności i wiarygodności i pozwolił na czynienie ustaleń odnośnie transferu środków pieniężnych między poszczególnymi podmiotami, których dotyczyło zawiadomienie opisując ich udział w przestępstwach karnoskarbowych.

informacje (...) W. dot. postępowań w spółce (...)

Dowód ten nie budził wątpliwości Sądu co do autentyczności i wiarygodności i pozwolił na czynienie ustaleń odnośnie transferu środków pieniężnych między poszczególnymi podmiotami, których dotyczyło zawiadomienie opisując ich udział w przestępstwach karnoskarbowych.

materiały uzyskane w ramach pomocy prawnej z Republiki Czeskiej

Przekazane materiały nie budziły wątpliwości co do ich wiarygodności, potwierdzając istnienie po stronie węgierskiej zorganizowanej grupy przestępczej związanej z dostawami złomu miedzi.

dokumentacja towarowa

Dowód nie budził wątpliwości co do wiarygodności pozwalając na czynienie ustaleń odnośnie przepływów towarów w postaci złomu miedzi.

informacja (...) W. z 29-12-2010r.

Dowód ten nie budził wątpliwości Sądu codo autentyczności i wiarygodności i pozwolił na czynienie ustaleń odnośnie transferu środków pieniężnych między poszczególnymi podmiotami, których dotyczyło zawiadomienie opisując ich udział w przestępstwach karnoskarbowych.

decyzja wymiarowa Naczelnika US L. z 22-0-2019r.

Dowód w pełni wiarygodny i bez wpływowy pozwolił na ustalenie kwoty uszczuplonych należności publicznoprawnych wynikających z ustalonego zobowiązania podatkowego. Nadto wskazał on na to jak w rzeczywistości przebiegały zdarzenia gospodarcze, co pozwoliło na ustalenia co do rzetelności faktur i odzwierciedlania przez nie rzeczywistego przebiegu transakcji.

decyzja wymiarowa Naczelnika (...) we W.

Dowód w pełni wiarygodny i bez wpływowy pozwolił na ustalenie kwoty uszczuplonych należności publicznoprawnych wynikających z ustalonego zobowiązania podatkowego. Nadto wskazał on na to jak w rzeczywistości przebiegały zdarzenia gospodarcze, co pozwoliło na ustalenia co do rzetelności faktur i odzwierciedlania przez nie rzeczywistego przebiegu transakcji.

decyzje wymiarowe (...) P. dot. P. i (...)

Dowód w pełni wiarygodny i bez wpływowy pozwolił na ustalenie kwoty uszczuplonych należności publicznoprawnych wynikających z ustalonego zobowiązania podatkowego. Nadto wskazał on na to jak w rzeczywistości przebiegały zdarzenia gospodarcze, co pozwoliło na ustalenia co do rzetelności faktur i odzwierciedlania przez nie rzeczywistego przebiegu transakcji.

dokumentacja (...)

Sąd nie znalazł okoliczności podważających wartość dowodową dokumentacji.

informacja US L. dot. rozliczeń VAT przez spółkę (...)

Dowód ten nie budził wątpliwości Sądu co do autentyczności i wiarygodności i pozwolił na czynienie ustaleń odnośnie transferu środków pieniężnych między poszczególnymi podmiotami, których dotyczyło zawiadomienie opisując ich udział w przestępstwach karnoskarbowych.

wykaz podmiotów uprawnionych do sprzedaży towarów do (...) S.A. z załącznikami

Sąd nie znalazł okoliczności podważających jego wartość dowodową i uznał dowody za wiarygodne.

informacja (...) W. z 29-12-2010r.

Dowód ten nie budził wątpliwości Sądu co do autentyczności i wiarygodności i pozwolił na czynienie ustaleń odnośnie transferu środków pieniężnych między poszczególnymi podmiotami, których dotyczyło zawiadomienie opisując ich udział w przestępstwach karnoskarbowych.

informacja dot. obsługi rachunków

Dowód nie budził wątpliwości co do wiarygodności i autentyczności.

informacja (...) W. dotycząca spółek (...)

Dowód ten nie budził wątpliwości Sądu co do autentyczności i wiarygodności i pozwolił na czynienie ustaleń odnośnie transferu środków pieniężnych między poszczególnymi podmiotami, których dotyczyło zawiadomienie opisując ich udział w przestępstwach karnoskarbowych.

dokumenty rejestrowe spółki (...)

Dowód nie budził wątpliwości co do autentyczności i wiarygodności.

decyzja wymiarowa (...) we W. dotycząca K.

Dowód w pełni wiarygodny i bez wpływowy pozwolił na ustalenie kwoty uszczuplonych należności publicznoprawnych wynikających z ustalonego zobowiązania podatkowego. Nadto wskazał on na to jak w rzeczywistości przebiegały zdarzenia gospodarcze, co pozwoliło na ustalenia co do rzetelności faktur i odzwierciedlania przez nie rzeczywistego przebiegu transakcji, a ich wystawienie i zaewidencjonowanie służyło jedynie dokonaniu uszczupleń podatkowych.

umowa najmu wirtualnego biura

Dowód nie budził wątpliwości co do wiarygodności i autentyczności.

decyzja wymiarowa (...) w Ł. dotycząca (...)

Dowód w pełni wiarygodny i bez wpływowy pozwolił na ustalenie kwoty uszczuplonych należności publicznoprawnych wynikających z ustalonego zobowiązania podatkowego. Nadto wskazał on na to jak w rzeczywistości przebiegały zdarzenia gospodarcze, co pozwoliło na ustalenia co do rzetelności faktur i odzwierciedlania przez nie rzeczywistego przebiegu transakcji, a ich wystawienie i zaewidencjonowanie służyło jedynie dokonaniu uszczupleń podatkowych.

kserokopie faktur VAT

Dowód nie budził wątpliwości co do tego, że został on wystawiony przez opisany w jego treści podmiot. Jednocześnie Sąd uznał, iż nie odzwierciedlał on rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, a został wytworzony wyłącznie na potrzeby działania grupy przestępczej i obrotu złomem miedzi.

kserokopie oświadczeń

Dowód nie budził wątpliwości co do wiarygodności i autentyczności.

schemat powiązań

Dowód potwierdził pośrednio kontakty między osobami i spółkami zaangażowanymi w przestępczy proceder i ich wzajemne powiązania.

decyzja wymiarowa (...) P. dotycząca W. M.

Dowód w pełni wiarygodny i bez wpływowy pozwolił na ustalenie kwoty uszczuplonych należności publicznoprawnych wynikających z ustalonego zobowiązania podatkowego. Nadto wskazał on na to jak w rzeczywistości przebiegały zdarzenia gospodarcze, co pozwoliło na ustalenia co do rzetelności faktur i odzwierciedlania przez nie rzeczywistego przebiegu transakcji.

kopie deklaracji VAT-7

Dowód nie budził wątpliwości co do wiarygodności i autentyczności.

kopie (...)

Dowód nie budził wątpliwości co do wiarygodności i autentyczności.

informacja (...) W. dotycząca spółek (...)

Dowód ten nie budził wątpliwości Sądu co do autentyczności i wiarygodności i pozwolił na czynienie ustaleń odnośnie transferu środków pieniężnych między poszczególnymi podmiotami, których dotyczyło zawiadomienie opisując ich udział w przestępstwach karnoskarbowych.

dokumenty rejestrowe spółki (...)

Dowód nie budził wątpliwości co do autentyczności i wiarygodności.

zeznania P. L.

Zeznania świadka w części w jakiej opisały jego działania w firmie (...) zostały uznane ze wiarygodne. Świadek opisał swą role w firmie, czynności jakie podejmował i wynagrodzenie jakie uzyskał za fikcyjne reprezentowanie spółki. Jego zeznania w połączeniu z pozostałymi źródłami osobowymi tworzą spójny i logiczny obraz działania grupy.

1.1.3

materiały (...) S.A. przekazane (...)

Dowód potwierdził okoliczności związane z rozliczeniami za pośrednictwem rachunku (...) spółek Galwanotechnik i (...), obrazując przepływy środków finansowych.

ustalenie dot. logowań na rachunku (...) spółki Galwanotechnik (...)

Dowód potwierdził okoliczności związane z rozliczeniami za pośrednictwem rachunku (...) spółek Galwanotechnik i (...), obrazując przepływy środków finansowych.

wizualizacja połączeń telefonicznych

Dowód nie budził wątpliwości co do wiarygodności i autentyczności.

decyzja wymiarowa (...) w Ł. dotycząca (...)

j.w.

decyzja wymiarowa (...) we W. dotycząca K.

j.w.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

wyjaśnienia A. S. (1)

Sąd nie oparł się przy ustaleniu stanu faktycznego na wyjaśnieniach oskarżonego uznając, iż stanowią one wyłącznie przyjęta przez niego linię obrony. Oskarżony nie przecząc osobistemu udziałowi w podmiotach gospodarczych objętych niniejszym postępowaniem dążył do wykazania, że działały one na podstawie i w granicach prawa. Ogół materiału dowodowego postaci dokumentacji skarbowej, faktur i zeznań świadków podważa twierdzenia oskarżonego w tym względzie czyniąc je niewiarygodnymi.

częściowo zeznania G. S.

Sąd nie dał wiary świadkowi co do tego, że nie był on członkiem zorganizowanej grupy przestępczej. Przeczą temu zeznania pozostałych świadków wskazujące na wiedzę świadka co do przestępnej działalności oraz pośrednio jego zeznania, w których podnosił, iż decyzje w spółkach zarządzanych przez niego podejmował I. G. (1), to on zakładał spółki i decydował o ich działalności, on również kontaktował się z księgowym. Nadto jak wskazał założył wraz z I. G. (3) firmę w P. „przez którą będziemy mogli handlować metalem” (k. 3073). Sam przyznał również, że nie otrzymywał od O. G. żadnych dokumentów – faktur czy dokumentów C.. Zeznania świadka wskazujące na brak świadomości w tym zakresie stanowiły zdaniem Sądu jedynie przyjęta linię obrony.

częściowo zeznania P. P. (3)

W zakresie zaprzeczeniu udziałowi w grupie i współpracy ze spółkami (...), J. i F. zeznania P. P. (2) nie zasługiwały na wiarę. Zeznania świadka dążyły do umniejszenia jego roli, a świadek miał istotny interes procesowy w zeznaniu w określony sposób, co pozwalało mu na uniknięcie odpowiedzialności karnej. Zeznania świadka były przy tym mało szczegółowe, a jego zaprzeczenia odnośnie kluczowych treści opierały się wyłącznie na zasłonięciu się niepamięcią, a nie na logicznym wyjaśnieniu sprzeczności. Nadto zeznania te są miejscami sprzeczne. Np. w odniesieniu do tego czy świadek był P. w jednym miejscu wskazywał on na to, że był w miejscowości L., w innym stanowczo temu zaprzeczył. Zeznaniom P. P. (2) przeczą też pozostałe materiały dowodowe o charakterze osobowym i rzeczowym, jak decyzja wymiarowa (...) we W. (k. 3251 i nast.) dotycząca spółki (...). Z tych względów Sąd nie dał wiary zeznaniom P. P. (2) w tej części.

częściowo zeznania A. M. (1)

Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka A. M. (1), w których opisywał sposób i charakter współpracy z firmami oskarżonego A. S. (3). Zeznania te nie wpisują się w zgromadzony materiał dowodowy. Przeczą im ustalenia co do charakteru i działania grupy opisane przez pozostałych świadków, w tym świadków anonimowych. Zeznania te są częściowo nielogiczne wskazując na zaangażowanie podmiotów trzecich w sprzedaż i obrót złomem miedziowym, co jest nieuzasadnione z ekonomicznego punkty widzenia. Wreszcie nie bez znaczenia jest tu rola procesowa, w której występował świadek. W chwili składania zeznań w postępowaniu przygotowawczym był on podejrzanym, a zatem osobą istotnie zaangażowaną w umniejszenie swej roli i działań przestępczych.

częściowo zeznania E. B.

Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka, w których opisywał sposób i charakter działania spółki (...) oraz współpracy z firmami oskarżonego A. S. (1). Zeznania te nie wpisują się w zgromadzony materiał dowodowy. Przeczą im ustalenia co do charakteru i działania grupy opisane przez pozostałych świadków, w tym świadków anonimowych. Zeznania te są częściowo nielogiczne wskazując na zaangażowanie podmiotów trzecich w sprzedaż i obrót złomem miedziowym, co jest nieuzasadnione z ekonomicznego punkty widzenia. Wreszcie nie bez znaczenia jest tu rola procesowa, w której występował świadek. W chwili składania zeznań w postepowaniu przygotowawczym był on podejrzanym, a zatem osobą istotnie zainteresowaną umniejszeniem swej roli i działań przestępczych.

częściowo zeznania T. F.

Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka, w których przeczył działaniu w grupie przestępczej oraz świadomości jej istnienia. Zeznania te nie wpisują się w zgromadzony materiał dowodowy. Przeczą im ustalenia co do charakteru i działania grupy opisane przez pozostałych świadków, w tym świadków anonimowych. Nie bez znaczenia jest tu rola procesowa, w której występował świadek. W chwili składania zeznań w postepowaniu przygotowawczym był on podejrzanym, a zatem osobą istotnie zainteresowaną umniejszeniem swej roli i działań przestępczych.

częściowo zeznania U. P.

W pozostałym zakresie zeznania świadka były nieprzydatne dla ustalenia stanu faktycznego, gdyż jego zeznania nie niosły ze sobą żadnych informacji związanych z działaniem zorganizowanej grupy przestępczej objętej niniejszym postępowaniem i działaniami podejmowanymi przez A. S. (1), czy spółki (...).

zeznania R. V.

Sąd nie dal wiary zeznaniom świadka R. V.. Świadek ten przyznał, że w okresie objętym niniejszymi zarzutami prowadził działalność polegającą na obrocie metalami kolorowymi. Zaprzeczył jednak temu by z działalnością tą wiązało się naruszenie prawa, odmówił zeznań i odpowiedzi na pytania zasłaniając się niepamięcią. Zeznania R. V. w tym zakresie nie zasługiwały na wiarę. Przeczy im w pierwszym rzędzie dokumentacja zgromadzona w sprawie. Nadto stoją one w sprzeczności z zeznaniami świadków, w szczególności świadek anonimowy Nr 1 w sposób szczegółowy i konsekwentny opisał rolę R. V., podkreślając przy tym jego kierownictwo w grupie i świadomość w zakresie popełnianych czynów zabronionych.

zeznania A. S. (4)

Zeznania świadka nie miały znaczenia dla ustalenia stanu faktycznego w niniejszej sprawie. Choć świadek prowadził handle złomem miedzianym z firmą (...) to jego zeznania nie niosły ze sobą żadnych informacji związanych z działaniem zorganizowanej grupy przestępczej i działaniami podejmowanymi przez A. S. (1), czy spółki (...).

zeznania J. S. (2)

Zeznania świadka nie miały znaczenia dla ustalenia stanu faktycznego w niniejszej sprawie. Choć świadek prowadził handel złomem miedzianym z firmą (...) to jego zeznania nie niosły ze sobą żadnych informacji związanych z działaniem zorganizowanej grupy przestępczej i działaniami podejmowanymi przez A. S. (1), czy spółki (...). Świadek potwierdził jedynie, że dostarczał złom spółce (...),a ta przekazywała go (...). Przyznał również, że toczyło się wobec niego postępowanie związane z prowadzoną przez niego działalnością.

zeznania S. L.

Świadek nie posiadał istotnych informacji dla ustalenia stanu faktycznego. Będąc pracownikiem firmy (...) potwierdził kontakty spółki (...) z S..

zeznania J. S. (3)

Świadek nie posiadał istotnych informacji dla ustalenia stanu faktycznego. Będąc pracownikiem firmy (...) potwierdził kontakty spółki (...) z S..

zeznania M. R.

Świadek nie posiadał istotnych informacji dla ustalenia stanu faktycznego. Będąc pracownikiem firmy (...) potwierdził kontakty spółki (...) z S..

zeznania S. W.

Świadek nie posiadał istotnych informacji dla ustalenia stanu faktycznego. Będąc pracownikiem firmy (...) potwierdził kontakty spółki (...) z S..

zeznania A. B.

Świadek nie posiadał żadnych istotnych wiadomości w sprawie.

zeznania Z. R.

Świadek zeznając na temat dostaw miedzi do firmy (...) nie miał istotnych informacji dla ustalenia stanu faktycznego.

zeznania A. K. (3)

Świadek, choć przyznał, że prowadził księgowość na rzecz spółki Galwanotechnik (...), nie posiadał żadnych istotnych informacji w sprawie.

zeznania E. G.

Świadek nie posiadał żadnych istotnych informacji w sprawie.

zeznania J. H.

Świadek nie posiadał żadnych istotnych informacji w sprawie.

zeznania Ł. B.

Świadek nie posiadał żadnych istotnych informacji w sprawie.

zeznania D. O.

Świadek nie posiadał żadnych istotnych informacji w sprawie.

zeznania H. J.

Świadek nie posiadał żadnych istotnych informacji w sprawie.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

A. S. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zorganizowaną grupę stanowi grupa przynajmniej trzech osób, których celem jest popełnianie przestępstw lub też generalnie popełnianie przestępstw o luźnym związku, między innymi bez stałych ról, w każdym bądź razie o większym określeniu ról niż przy współsprawstwie. Członkowie grupy mogą przy tym dokonywać ich w różnych układach personalnych. Łączyć ich musi wspólna chęć popełniania przestępstw, jak i gotowość ich popełniania na rzecz grupy. „Branie udziału” polega na przynależności do grupy, akceptowaniu zasad, które nią rządzą, wykonywaniu poleceń osób stojących w hierarchii grupy odpowiednio wyżej. Koniecznym jest także aktywne okazywanie swojej przynależności przez uczestniczenie w życiu grupy przestępczej.

Zebrany materiał pozwolił na przyjęcie, że A. S. (1) był uczestnikiem zorganizowanej grupy przestępczej w powyższym znaczeniu. Grupa ta zajmowała się popełnianiem przestępstw podatkowych związanych z obrotem złomem miedzianym i katodami miedzianymi. W ramach działania grupy tworzone były łańcuchy firm sprzedających sobie ten sam towar, co utrudniało stwierdzenie ich pochodzenia pozorując rzeczywiste prowadzenie działalności gospodarczej. W ich ramach funkcjonowali tzw. znikający podatnicy, były nimi m.in. firmy (...) należące do oskarżonego A. S. (1) oraz firmy brokerzy i bufory. Formalne przesłanie towaru poprzez łańcuch tych firm powodował wytworzenie fałszywego obrazu podatkowego prowadząc do nieodprowadzenia przez członków grupy należnego podatku VAT.

Nie budzi wątpliwości zorganizowany charakter przestępczego przedsięwzięcia, w którym poszczególne osoby i podmioty gospodarcze pełniły przypisane im funkcje. Nie budzi również wątpliwości świadomość oskarżonego A. S. (1), co do działania w takiej grupie. Wskazuje na to dokumentacja zgromadzone w niniejszej sprawie oraz zeznania świadków, którzy sami będąc członkami zorganizowanej grupy przestępczej opisali rolę innych osób, w tym oskarżonego A. S. (1).

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, iż A. S. (1) w okresie od stycznia 2011r. do lutego 2012r. uczestniczył w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnianie przestępstw i przestępstw skarbowych związanych z nielegalnym obrotem miedzią i złomem miedzianym oraz praniem pieniędzy i korzyści pochodzących z popełnienia czynów zabronionych tj. czynu z art. 258 § 1 k.k.

Jednocześnie z uwagi na to, iż wyrok Sądu Okręgowego w Legnicy, sygn. akt III K 61/16 nie uprawomocnił się w stosunku do wszystkich oskarżonych w tamtym postępowaniu, Sąd zmodyfikował opis czynu w ten sposób, by ujęte w nim zostały tylko osoby, którym przypisano udział w zorganizowanej grupie przestępczej prawomocnym wyrokiem skazującym.

☒

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

II

A. S. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgromadzony materiał dowodowy wskazał jednoznacznie, że oskarżony A. S. (1) w ramach działania grupy przestępczej używał poświadczających nieprawdę faktur od I. (...) i wystawiał nierzetelne faktury dla (...) (...) sp. z o.o. Faktury te były tzw. fakturami pustymi, a zatem fakturami, które nie odzwierciedlały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. Do zagadnienia tego odnosi się art. 108 ustawy z 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług. W razie wystawienia tzw. pustej faktury przez jakąkolwiek osobę, choćby nie była ona płatnikiem podatku VAT, powstaje z mocy prawa zobowiązanie podatkowe, chociaż nie powstał obowiązek podatkowy. Konsekwencją wystawienia przez osobę niebędącą płatnikiem podatku tzw. pustej faktury jest nie tylko powstanie zobowiązania podatkowego, lecz także może być odpowiedzialność karna. Rzecznik oskarżenia publicznego upatrywał takiej odpowiedzialności w naruszeniu art. 62 § 2 k.k.s. Zdaniem Sądu zachowanie oskarżonego wyczerpało jednak znamiona innego przepisu ustawy Kodeks karny.

Na wstępie wypada odwołać się do tezy postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 25 lutego 2014 r., IV KK 426/13, gdzie stwierdzono, iż wystawienie nierzetelnej faktury realizuje znamiona art. 62 § 2 k.k.s., gdy chodzi o uniknięcie lub zmniejszenie podatku, a więc gdy czyn godzi w obowiązek podatkowy. Jeśli natomiast działanie finguje (pozoruje) powstanie takiego obowiązku, to nie może być mowy o wystawieniu nierzetelnej faktury w rozumieniu art. 62 § 2 k.k.s., lecz jest to zachowanie wyczerpujące znamiona art. 271 § 1 k.k. (podobnie postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 10 lipca 2013 r., II KK 20/13 - OSNKW 2013, z. 10, poz. 91).

Gdy chodzi o orzecznictwo Sądu Najwyższego, to choć faktycznie w uchwałach Sądu Najwyższego z dnia 30 września 2003 r., I KZP 16/03, OSNKW 2003, z. 9-10, poz. 77 i I KZP 22/03, OSNKW 2003, z. 9-10, poz. 75, przyjęto na gruncie odpowiedzialności wystawcy faktur nierzetelnych, w tym pustych, a więc czynu z art. 62 § 2 lub 5 k.k.s., że sprawca takiego czynu odpowiada z przepisu prawa karnego skarbowego, to podkreślono przy tym, że ma to miejsce jedynie wtedy, gdy sprawca godzi w ten sposób w obowiązek podatkowy, a w pozostałych sytuacjach jego odpowiedzialność następuje na podstawie art. 271 § 1 k.k. Jak wskazano już jednak w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 1 marca 2004 r., V KK 248/03, OSNKW 2004, z. 5, poz. 51, gdy czynności wykonawcze sprawcy wyłudzającego nienależny zwrot VAT-u nie sprowadzają się tylko do zaniechania rzetelnego zgłoszenia przedmiotu opodatkowania, prowadzącego do uniknięcia wydatku z własnego mienia kosztem uszczuplenia spodziewanego dochodu Skarbu Państwa, lecz polegają na działaniu fingującym istnienie obowiązku podatkowego wyłącznie w celu osiągnięcia z tego tytułu korzyści kosztem Skarbu Państwa, przez upozorowanie przed organem skarbowym, przy pomocy fikcyjnych dokumentów lub przez inne jeszcze czynności, przeprowadzenia realnej transakcji, w tym dotyczącej rzeczywiście istniejącego towaru, a nie jego substytutu, to działanie takie stanowi przestępstwo określone w przepisach Kodeksu karnego. Z kolei w wyroku z dnia 6 sierpnia 2014 r., V KK 124/14, Sąd Najwyższy stwierdził, iż w sytuacji, gdy w rzeczywistości nie doszło do sprzedaży towarów bądź świadczenia deklarowanych usług, a zdarzenia te zostały potwierdzone fikcyjnymi fakturami, to nie sposób uznać, że wystawienie pustych faktur VAT bądź nawet posłużenie się nimi, godzi w jakiekolwiek obowiązki podatkowe. W rezultacie tego rodzaju działanie sprawców powoduje odpowiedzialność z odpowiedniego przepisu Kodeksu karnego, a nie Kodeksu karnego skarbowego. Uzasadniając swe zawarte w zacytowanym orzeczeniu stanowisko Sąd Najwyższy odwołał się do fundamentalnej w tym aspekcie uchwały Sądu Najwyższego z dnia 24 stycznia 2013 r., I KZP 19/12, gdzie Sąd Najwyższy dokonując interpretacji art. 8 § 1 k.k.s., będącej wynikiem wykładni gramatycznej, systemowej i celowościowej, przy uwzględnieniu dotychczas prezentowanych w tej kwestii stanowisk, stwierdził m.in., że wypracowane w doktrynie i orzecznictwie tzw. reguły wyłączania wielości ocen, to jest specjalności, konsumpcji i subsydiarności, nie mają uniwersalnego charakteru i mają zastosowanie tylko do kwalifikacji prawnej jednego przestępstwa. Reguły te służą do rozwiązywania problemu zbiegu przepisów skutkującego na gruncie prawa karnego skarbowego konstrukcją z art. 7 k.k.s., a na gruncie prawa karnego powszechnego konstrukcją z art. 11 § 2 k.k., nie można zaś ich stosować przy rozstrzyganiu o istnieniu idealnego zbiegu przestępstw, o jakim mowa w art. 8 k.k.s. Stwierdził też Sąd Najwyższy w powyższej uchwale - "Uprawniona jest w tych warunkach uwaga, że zbieg idealny czynów (art. 8 § 1 k.k.s.) i zbieg rzeczywisty przepisów ustawy, to instytucje wzajemnie się wykluczające. Tak jak kategorii rzeczywistego (właściwego) zbiegu przepisów ustawy nie można wiązać z realnym zbiegiem przestępstw, tak i nie można jej łączyć z idealnym zbiegiem czynów. Zarówno realny zbieg przestępstw, jak i idealny zbieg czynów zabronionych odnoszą się bowiem do więcej niż jednego skazania ((...)). Skoro reguły wyłączania wielości ocen nie mają zastosowania, ujmując rzecz skrótowo, do instytucji określonej w art. 8 k.k.s., to siłą rzeczy wykluczone jest, aby przepis Kodeksu karnego skarbowego mógł wyprzeć na zasadzie specjalności lub konsumpcji przepis Kodeksu karnego (lub odwrotnie) i aby w konsekwencji doszło do skazania i wymierzenia sprawcy jednej kary" (podobne stanowisko zajął Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 24 stycznia 2013 r., I KZP 21/12, OSNKW 2013, nr. 2, poz. 14).

Konkludując, w ślad za cytowanymi judykatami Sądu Najwyższego, które Sąd Okręgowy w pełni podziela, stwierdzić należy, że sprawca, który wystawia tzw. pustą (fikcyjną) fakturę, nie godzi w żadne obowiązki podatkowe, których naruszenie penalizuje Kodeks karny skarbowy, gdyż te obowiązki w ogóle nie powstały, lecz w zależności od realiów procesowych danej sprawy, będzie odpowiadać na gruncie przepisów kodeksu karnego. Mówiąc wprost, jeżeli wystawienie nierzetelnej faktury finguje (pozoruje) powstanie obowiązku podatkowego, to nie może być mowy o wystawieniu nierzetelnej faktury w rozumieniu art. 62 § 2 k.k.s., lecz jest to zachowanie wyczerpujące znamiona art. 271a k.k. lub art. 271 § 1 k.k.

Stąd też Sąd uznając, iż A. S. (1) posłużył się i wystawiał nierzetelne faktury tj. faktury fingujące powstanie zdarzeń gospodarczych - tzw. puste faktury rozważył jego odpowiedzialność na gruncie przepisów ustawy Kodeks Karny. Mając na względzie treść art. 4 § 1 k.k. oraz czas popełnienia czynu (luty 2011r. do listopada 2011r.) Sąd uznał, iż korzystniejsze dla A. S. (1) będzie zastosowanie ustawy karnej w brzmieniu obowiązującym do dnia 01 marca 2017r. Do tego czasu nie obowiązywał art. 271a § 1 k.k., który działanie polegające na wystawiani nierzetelnych faktur poświadczających fikcyjne zdarzenia gospodarcze przy spełnieniu określonych uwarunkowań, które w niniejszej sprawie działanie oskarżonego spełniło (gdyż używał poświadczających nieprawdę co do okoliczności faktycznych mogących mieć znaczenie dla określenia wysokości należności publicznoprawnej lub jej zwrotu albo zwrotu innej należności o charakterze podatkowym faktur, na kwotę należności ogółem, której łączna wartość wyniosła 15.584.258,30 złotych oraz wystawiał poświadczając nieprawdę co do okoliczności faktycznych mogących mieć znaczenie dla określenia wysokości należności publicznoprawnej lub jej zwrotu albo zwrotu innej należności o charakterze podatkowym faktury VAT, na kwotę należności ogółem, której łączna wartość wyniosła 64.249.444,04 złotych), kwalifikowało jako zbrodnię zagrożoną karą pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat trzech.

Do wejścia w życie art. 271a k.k. odpowiedzialność oskarżonego, jako osoby uprawnionej do wystawienia faktury VAT rozważana była zaś w oparciu o występek z art. 271 § 3 k.k. (wystawienie pustych faktur w celu osiągnięcia przez członków zorganizowanej grupy przestępczej korzyści majątkowej) oraz art. 273 k.k. (posługiwanie się nierzetelnymi – pustymi fakturami), co bez wątpienia jest dla A. S. (1) korzystniejsze z uwagi na ustawowo zagrożenie kara przewidzianą za to przestępstwo. Kierując się powyższym Sąd uznał, iż oskarżony wyczerpał znamiona art. 271 § 3 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 01 marca 2017r. i art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. przy zast. art. 4 § 1 k.k.

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☒

3.5. Uniewinnienie

III

A. S. (1)

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Mechanizm przestępstwa oszustwa podatkowego w niniejszej sprawie polegał na tworzeniu łańcucha transakcji, z wykorzystaniem rzeczywistego towaru, przy czym towar zgodnie z opisem fakturowym przechodził przez szereg podmiotów, natomiast w rzeczywistości był bezpośrednio dostarczany od początkowego dostawcy do końcowego odbiorcy, dodatkowo z uwagi na dokonywanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru, pierwszy odbiorca na terytorium P. był zobowiązany do uiszczenia podatku VAT w pełnej wysokości, gdyż "sprzedający" podmiot zagraniczny dokonując eksportu korzystał z tzw. "zerowej stawki VAT", jednakże podmiot ten podatku tego na ogół nie odprowadzał. Następnie w łańcuchu dostaw były wystawiane nierzetelne faktury VAT, które nie obrazowały rzeczywistego przepływu towarów, przy czym część nierzetelnych faktur stanowiły tzw. faktury puste, to jest takie, z wystawieniem których nie wiązała się żadna sprzedaż towaru, gdyż podmiot sprzedający nim nie dysponował, zaś część to faktury nierzetelne, gdyż nie opisywały rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, kiedy towar trafiał do sprzedawcy końcowego bezpośrednio od producenta, tak jak to miało miejsce w sprzedaży katod miedzianych. Przy czym wystawienie faktury przez podmioty znajdujący się w łańcuchu dostaw dawało możliwość, z uwagi na konstrukcję tego podatku, do odliczenia od podatku należnego podatku naliczonego, wynikającego z doliczenia do ceny towaru wartości dodanej. Problem polega na tym, że w odniesieniu do K. i Galwanotechnik (...) organy kontroli skarbowej uznały, że podmioty te wystawiały tzw. puste faktury i w konsekwencji były wydawane decyzje określające podatek od towarów i usług do zapłaty na podstawie art. 108 ust.1 ustawy o podatku od towaru i usług. W takim przypadku nie można przyjąć, aby podmiot, który wystawił tzw. pustą fakturę osiągnął korzyść z przestępstwa w postaci nieodprowadzonej kwoty podatku VAT wynikającej z tej faktury, gdyż jak wskazał Sąd Najwyższy "należy przy tym mieć na uwadze, że podatek należny odnosi się wyłącznie do faktycznych transakcji gospodarczych. Jeżeli dany podmiot nie dokonuje faktycznie sprzedaży towarów lub usług, choć wystawia fikcyjne faktury, z których wynika pozorny obowiązek odprowadzenia uiszczonego przez nabywcę podatku VAT, to wówczas nie można mówić o narażeniu na uszczuplenie podatku należnego. Obowiązek uiszczenia podatku należnego powstaje jedynie w przypadku rzeczywistych transakcji sprzedaży towarów lub usług. Jeżeli więc w deklaracji VAT-7 podatek należny zostanie ustalony w oparciu o fikcyjne faktury, to niezasadne umniejszenie tak określonego „podatku" o podatek naliczony, którego wartość również wynika z fikcyjnych faktur wystawionych przez inny podmiot, nie prowadzi do narażenia na niebezpieczeństwo uszczuplenia podatku od towarów i usług. Brak jest bowiem w takim wypadku w ogóle podstaw do powstania zobowiązania podatkowego, które mogłoby zostać uszczuplone. W takim przypadku także czyn polegający na wystawieniu fikcyjnych faktur dla podmiotu sporządzającego deklaracje VAT-7 nie mógłby zostać uznany za ułatwienie narażenia podatku od towarów i usług na uszczuplenie, (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 marca 2015 r. w sprawie III KK 407/1 publ. Legalis, www.sn.pl).

Podobnie Sąd Najwyższy się wypowiedział w innej sprawie stwierdzając, że sam fakt oparcia deklaracji VAT-7 na fakturach nieodzwierciedlających rzeczywistych transakcji nie oznacza, że podatek należny za dany okres uszczuplono o taką właśnie kwotę, jaka wynikała z sumowania podatku naliczonego od fikcyjnych faktur dotyczących tych transakcji. Obowiązek uiszczenia podatku należnego powstaje bowiem wyłącznie w przypadku rzeczywistych transakcji sprzedaży towarów lub usług. Skoro podstawą obowiązku podatkowego jest dokonanie rzeczywistej transakcji, to samo wystawienie dokumentu stwierdzającego przeprowadzenie takiej transakcji, która w rzeczywistości nie miała miejsca, pozostaje bez wpływu na zakres obowiązku podatkowego danego podmiotu. Wyliczana na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług kwota stanowiąca równowartość wskazanego w fikcyjnej fakturze podatku, sama nie stanowi podatku od towarów i usług. Nie jest w szczególności podatkiem należnym w rozumieniu art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług albowiem nie wynika ze zdarzenia powodującego powstanie obowiązku podatkowego, w związku z dokonaniem jednej z czynności wymienionych w art. 5 tej ustawy. Podmiot, który nie odprowadza tej kwoty, pomimo wystawienia fikcyjnej faktury VAT, nie dopuszcza się w tej sytuacji przestępstwa skarbowego z art. 56 § 1 KKS, bowiem jego działanie nie naraża na uszczuplenie podatku od towarów i usług, który wynikać może jedynie z rzeczywistych transakcji. Wystawienie fikcyjnych faktur VAT może być natomiast rozpatrywane w kategorii pomocnictwa do popełnienia czynu zabronionego z art. 56 § 1 KKS przez inną osobę, która wykorzystując owe „puste" faktury dokona nieuzasadnionego pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z treści tych faktur. Warunkiem przyjęcia, że takie ułatwienie obiektywnie nastąpiło, jest jednak ustalenie, w realiach konkretnej sprawy, czy doszło do nieprawdziwego określenia w deklaracji VAT-7 - przez ów inny podmiot - wysokości podatku naliczonego (na podstawie fikcyjnych faktur) i czy może to prowadzić do uszczuplenia podatku należnego (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 21 marca 2019 r. w sprawie VKK 108/18) opubl. Legalis).

Kierując się powyższym Sąd uznał, iż A. S. (1) swoim zachowaniem nie wypełnił znamion czynu z art. 56 § 1 k.k.s., co skutkowało jego uniewinnieniem od popełnienia tego czynu. Sąd w tym zakresie nie mógł przyjąć, że oskarżony dopuścił się pomocnictwa do innego przestępstwa. Brak ustaleń w zakresie należnego podatku VAT podmiotów wchodzących w skład grupy przestępczej, wysokości podatku naliczonego i tego czy w związku z tym i w jakiej wysokości doszło do uszczuplenia należności publicznoprawnej spowodowało, iż Sąd nie przypisał oskarżonemu odpowiedzialności w ramach pomocnictwa do popełnienia przestępstwa

☒

3.5. Uniewinnienie

IV

A. S. (1)

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Dla ustalenia odpowiedzialności za czyn z art. 299 k.k. istotne znaczenie mają decyzje wymiarowe organów kontroli skarbowej. Treść tych decyzji ma podstawowe znaczenie dla ustalenia czy środki pieniężne przekazywane przez rachunki bankowe obu podmiotów gospodarczych tj. K. i Galwanotechnik (...) stanowiły tzw. brudne pieniądze, a więc korzyści z popełnianych przestępstw. Zachowania polegające na zwrotnym w stosunku do obiegu fakturowego przelewie pieniędzy miały na celu jedynie uwiarygodnienia tego rodzaju transakcji jako transakcji, która została przeprowadzona w rzeczywistości. W ocenie rzecznika oskarżenia publicznego tzw. brudne pieniądze stanowiły środki pieniężne w kwotach wynikających "jedynie" z wartości niezapłaconego podatku VAT. Zdaniem Sądu z takim poglądem nie można się zgodzić. W ocenie sądu w przedmiotowej sprawie można mówić o praniu brudnych pieniędzy jedynie w odniesieniu do korzyści odniesionej z przestępstwa, w realiach przedmiotowej sprawy korzyść taką można upatrywać w działaniach związanych z ewentualnym przestępstwem bazowym oszustwa podatkowego. W odniesieniu do tego czynu odwołać należy się do rozważań poczynionych w pkt 3.5 odnoszących się do czynu opisanego w punkcie III wyroku oraz poczynionych wcześniej uwag odnoszących się do tzw. pustych faktur. Przywołane tam judykaty jednoznacznie wskazują, że kwota podatku VAT wskazana w takim dokumencie nie może być utożsamiana z korzyścią uzyskaną z popełnienia przestępstwa karnoskarbowego, a więc skoro nie może być taką korzyścią, to oskarżony A. S. (1) nie mógł dopuścić się popełnienia zarzucanego mu czynu. Natomiast oskarżyciel publiczny nie wykazał, aby rachunki bankowe miały służyć praniu brudnych pieniędzy innych niż te, które stanowiły wartość podatku VAT wykazanego w tzw. pustych fakturach. Z tych względów Sąd uniewinnił A. S. (1) od popełnienia czynu z art. 299 k.k.

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. S. (1)

I

I

Wymierzając karę Sąd kierował się tym by odzwierciedlał ona stopień winy. Oskarżony miał pełną swobodę wyboru i realizacji zachowania zgodnego z prawem. Zdarzenia z jego udziałem nie miały charakteru zdarzenia nagłego i nieprzemyślanego, wręcz przeciwnie mógł on wybrać sposób postąpienia zgodnie z obowiązującymi normami społecznymi. Miał on już przed popełnieniem czynu zabronionego możliwość rozpoznania faktycznego i społecznego znaczenia czynu, którego się dopuścił. Rozwój intelektualny, emocjonalny i społeczny oskarżonego dawały mu możliwość podjęcia decyzji o zachowaniu zgodnym w prawem.

Przy wymiarze kary Sąd kierował się także wysokim stopniem społecznej szkodliwości dokonanego przez oskarżonego czynu. Kara pełnić ma bowiem również rolę sprawiedliwościową, a stopień społecznej szkodliwości czynu ma z jednej strony zapobiegać wymierzeniu kary zbyt surowej, a z drugiej strony baczyć by wymierzona kara nie była zbyt łagodna tj. pozostająca poniżej tego stopnia.

Wymierzając A. S. (1) karę za czyn opisany w art. 258 § 1 k.k. Sąd kierował się tym, by kary spełniły swe cele opisane w art. 53 k.k. Stopień społecznej szkodliwości tych czynów był wysoki. Wyrażał się on w dobrach prawnych chronionych tym przepisem, a naruszonych działaniem oskarżonych. Porządek publiczny i ochrona przed przestępczością zorganizowaną są jednym z istotniejszych dóbr chronionych prawem, które zostało naruszone umyślnym działaniem oskarżonych. Wymierzając kary za te przestępstwa Sąd miał przy tym w polu widzenia rolę jaką oskarżony odegrał w zorganizowanej grupie przestępczej, długość okresu działania zarzuconego oskarżonemu i znaczną ilość zachowań składających się na popełniony czyn. Nie bez wpływu na wymiar kar pozostała prewencja ogólna i szczególna.

Wymierzając karę Sąd miał przy tym w polu widzenie warunki i właściwości osobiste oskarżonego, w tym ich sytuację rodzinną i zawodową oraz uprzednią, które bez wątpienia były okolicznościami wpływającymi na wymiar kary.

A. S. (1)

II

II

Uwzględniając stopień winy oskarżonego, obciążająco na wymiar kary wymierzonej A. S. (1) za dokonanie czynu art. 271 § 3 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 01 marca 2017r. i art. 273 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. wpłynął wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu wyrażający się w dobrach prawnych naruszonych działaniem oskarżonego. Przestępstwo jakiego dopuścił się oskarżony zostało bowiem popełnione przeciwko wiarygodności dokumentów. Charakter czynu przypisanego oskarżonemu i okoliczności jego popełnienia powodują nadto, że jego działaniem naruszone zostały takie dobra prawem chronione jak pewność obrotu gospodarczego i zaufanie między instytucjami gospodarczymi w stosunkach handlowych. Okoliczności sprawy wskazujące na to, iż dokumentacja nierzetelna była wykorzystywana również dla dokonywania czynów uderzających w interesy finansowe Skarby Państwa nie pozostały bez znaczenia dla wymiaru kary. Jako istotną okoliczność przemawiającą za wymierzeniem oskarżonemu A. S. (1) kary roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności przemawiała też ilość nierzetelnych dokumentów, a co się z tym wiąże wysokość nierzeczywistych transakcji jakie zostały wprowadzone do obrotu dokumentów.

Sąd i w tym wypadku, wymierzając karę miał w polu widzenia właściwości i warunki osobiste A. S. (1).

A. S. (1)

V

I, II

Orzekając karę łączną Sąd zastosował w stosunku do oskarżonego A. S. (1) zasadę asperacji i wymierzył karę łączną pozbawienia wolności w wysokości wyższej od najwyższej z orzeczonych kar jednostkowych, ale niższej niż ich suma. Sąd miał na względzie, iż dyrektywa asperacji z jednej strony pozwala unikać nieuzasadnionego premiowania sprawcy popełniającego kilka przestępstw, z drugiej pozwala uniknąć konsekwencji w postaci kumulacji dolegliwości wynikającej z orzeczonych kar jednostkowych, a tym samym naruszenia zasady racjonalności wymiaru kary i zasady humanitaryzmu stosowania kar i środków karnych oraz poszanowania godności człowieka, do czego prowadzi oparcie wymiaru kary łącznej na dyrektywie kumulacji (P. Kardas [w:] G. Bogdan, Z. Ćwiąkalski, P. Kardas, J. Majewski, J. Raglewski, M. Szewczyk, W. Wróbel, A. Zoll, Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz Tom I, Zakamycze 2004). Za takim ukształtowaniem orzeczonych kar łącznych przemawia również zbieżność czasowa i podmiotowa oraz wzgląd na prewencyjne oddziaływanie kary, w znaczeniu prewencji indywidualnej i ogólnej. W ocenie Sądu wystarczające w tym względzie będzie kara łączna w orzeczonym wymiarze. Kara ta będzie oddziaływała wychowawczo na oskarżonego, jak również kształtowała będzie w społeczeństwie przeświadczenie o nieopłacalności przestępstwa.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VI

Sąd w oparciu o art. 626 § 1 k.p.k., art. 627 k.p.k. i art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych zasądził na rzecz Skarbu Państwa od oskarżonego A. S. (1) kwotę 70,00 złotych tytułem zwrotu wydatków oraz obciążył go opłatą w wysokości 400,00 złotych.

7.  Podpis