Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt Ga 82/22

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 września 2022 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VIII Wydział Gospodarczym

w składzie:

Przewodniczący Sędzia Wojciech Wołoszyk

Protokolant starszy sekr. sądowy Marzena Karpińska

po rozpoznaniu w dniu 16 sierpnia 2022 r. w Bydgoszczy

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w(...)

przeciwko (...) S.A. w (...)

zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 17 lutego 2022r..

sygn. akt VIII GC 545/21

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Bydgoszczy, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania apelacyjnego.

Sygn. akt VIII Ga 82/22

UZASADNIENIE

Powód (...) sp. z o.o. z siedzibą w (...) wniósł pozew przeciwko pozwanemu (...) S.A. z siedzibą w (...) o zapłatę kwoty 29.166 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 13 listopada 2020 r. do dnia zapłaty oraz kosztami procesu. W odpowiedzi na pozew pozwany domagał się oddalenia powództwa oraz zasądzenia na jego rzecz kosztów procesu według nrom przepisanych.

Sąd Rejonowy ustalił, iż w dniu 13 października 2020 r. pojazd marki (...)o nr (...), należący do poszkodowanego M. S. (1), został uszkodzony z winy sprawcy, który był objęty ochroną ubezpieczeniową pozwanego towarzystwa w zakresie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. Poszkodowany wykorzystywał uszkodzony pojazd w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Pozwany był czynnym podatnikiem podatku VAT. Pozwany zaproponował poszkodowanemu najem pojazdu zastępczego za swoim pośrednictwem oraz poinformował o akceptowanych stawkach najmu. W dniu 14 października 2020 r. poszkodowany M. S. (1) zawarł z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w (...) umowę najmu pojazdu zastępczego marki(...) o nr rej. (...). Stawkę najmu pojazdu zastępczego ustalono w wysokości 1000,00 zł brutto. Pojazd zwrócono w dniu 30 listopada 2020 r.

W dniu 14 października 2020 r. poszkodowany M. S. (1) zawarł z (...) Sp. z o.o. umowę przelewu wierzytelności, przysługującej poszkodowanemu wobec pozwanego w związku z najmem pojazdu zastępczego oraz koszty transportu pojazdu zastępczego. Cedent dokonał przelewu wierzytelności na cesjonariusza celem zaspokojenia należności przysługujących cesjonariuszowi od cedenta o zapłatę wynagrodzenia. Powód wystawił na rzecz poszkodowanego M. S. (2) fakturę Vat na kwotę 39 024,00 zł netto tytułem 48 dni najmu pojazdu zastępczego przy stawce wynoszącej 813,00 zł netto oraz faktury na łączną kwotę 4 992,00 zł tytułem usługi dostarczenia i odbioru pojazdu zastępczego. W dniu 21 czerwca 2018 r. pozwany uznał swoją odpowiedzialność za szkodę w zakresie najmu pojazdu zastępczego. Pozwany zapłacił za najem pojazdu zastępczego kwotę 14 850.00 zł uznając za zasadny czas najmu na okres 33 dni. Pozwany uznał czynsz najmu w kwocie 450,00 zł netto za dobę najmu.

Ostatecznie Sąd ustalił, że rzeczywisty, uzasadniony technicznie czas naprawy samochodu osobowego marki (...) o nr (...) po szkodzie z dnia 13 października 2020 r. wynosił 42 dni. Stawka najmu pojazdu zastępczego typu ciągnik siodłowy na rynku lokalnym wynosił od 200,00 zł do 500,00 zł netto za dobę najmu. Stawka najmu przyjęta przez powoda w wysokości 1000,00 zł brutto za dobę nie mieściła się w stawkach najmu obowiązujących na lokalnym rynku.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów przedstawionych przez strony, które nie budziły wątpliwości, co do swej autentyczności i nie były kwestionowane przez strony oraz na podstawie opinii biegłego S. G.. Zeznania świadka M. S. (3) były co do zasady były jasne i logiczne. Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka jedynie w zakresie w jakim twierdził, że nie otrzymał propozycji najmu pojazdu zastępczego, co było sprzeczne z dokumentacja szkody.

Sąd zaaprobował opinię biegłego S. G. jako pełną i logiczną w której biegły odpowiedział na wszystkie postawione przez Sąd pytania. Podkreślenia wymagało, że Sąd ocenia opinie biegłych pod kątem ich logiki, spójności oraz tego, czy odpowiadają na postawione tezy dowodowe (wyrok SA w Szczecinie z 23 lipca 2014 r. III AUa 462/13 LEX nr 1527191). Opinia sporządzona przez biegłego S. G. w pełni spełniała powyższe kryteria.

Na podstawie art. 235² § 1 pkt. 2 i 5 k.p.c. Sąd pominął wniosek powoda o wydanie opinii uzupełniającej, bowiem uznał, że dotychczas przeprowadzone dowody są wystarczające do wydania rozstrzygnięcia w sprawie. Podkreślenia wymagało, że Sąd ocenia opinie biegłych pod kątem ich logiki, spójności oraz tego, czy odpowiadają na postawione tezy dowodowe (wyrok SA w Szczecinie z dnia 23 lipca 2014 r. III AUa 462/13LEX nr 1527191). Specyfika dowodu z opinii biegłego polega m.in. na tym, że jeżeli taki dowód już został przez sąd dopuszczony, to stosownie do treści art. 286 k.p.c. opinii kolejnego biegłego można żądać jedynie "w razie potrzeby". Potrzeba taka nie może być jedynie wynikiem niezadowolenia strony z niekorzystnego dla niej wydźwięku konkluzji opinii. W innym wypadku bowiem sąd byłby zobligowany do uwzględniania kolejnych wniosków strony dopóty, dopóki nie złożona zostałaby opinia w pełni ją zadowalająca, co jest niedopuszczalne (wyrok SA w Katowicach z dnia 23 kwietnia 2013 r. lACa 71/14)

Na podstawie art. 458⁵ § 1 i 4 k.p.c. Sąd pominął wnioski dowodowe zgłoszone przez powoda w piśmie z dnia 20 września 2020 r. uznając je za spóźnione. Podkreślić należy, iż w zarządzeniu z dnia 22 czerwca 2021 r. (k. 45 akt) wezwano powoda, aby złożył ewentualne wnioski dowodowe w terminie 7 dni pod rygorem pominięcia. Powód miał więc możliwość ustosunkować się do zarzutów pozwanego, czego nie uczynił. Późniejsze wnioski dowodowe były więc spóźnione.

Zaznaczyć tu należało, że przy ocenie zebranego w sprawie materiału dowodowego Sąd miał na uwadze treść art. 233 § 1 k.p.c., zgodnie, z którym Sąd ocenia wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego.

Sąd Rejonowy zważył, iż zgodnie z art. 509 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. W ten sposób, na powoda przeszła wierzytelność odszkodowawcza, przysługująca przeciwko pozwanemu ubezpieczycielowi, wraz z wszelkimi związanymi z nią prawami (art. 510 § 1 w zw. z art. 509 § 1 i 2 k.c.). Podkreślić należy, że nie jest warunkiem skutecznego zawarcia umowy cesji wierzytelności zapłata ceny w wykonaniu tej umowy. W niniejszej sprawie cedent dokonał przelewu wierzytelności na cesjonariusza celem zaspokojenia należności przysługujących cesjonariuszowi od cedenta o zapłatę wynagrodzenia. Umowa o przelew wierzytelności przyszłej przenosi na nabywcę uprawnienie do żądania spełnienia świadczenia przez dłużnika z takiej wierzytelności. Strony powinny w sposób wyraźny lub dorozumiany porozumieć się co do kauzy dokonanego przelewu, czyli co do tego, jaki stosunek zobowiązaniowy stanowi jego podstawę. W niniejszej sprawie cesja wierzytelności stanowiła rozliczenie stron z tytułu zawartej umowy najmu pojazdu zastępczego, tym samym legitymacja czynna powoda nie budziła wątpliwości Sądu.

Podstawę prawną dochodzonego roszczenia stanowiły natomiast przepisy o umowie ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej. Zgodnie z art. 822 § 1 k.c., przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. Wedle § 4 cytowanego artykułu, uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela. Na gruncie przepisów ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2018 r. poz. 473), utrwaliło się w orzecznictwie sądowym przekonanie, że „Odpowiedzialność ubezpieczyciela z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za uszkodzenie albo zniszczenie pojazdu mechanicznego niesłużącego do prowadzenia działalności gospodarczej obejmuje celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki na najem pojazdu zastępczego; nie jest ona uzależniona od niemożności korzystania przez poszkodowanego z komunikacji zbiorowej” (uchwała Składu Siedmiu Sędziów Sądu Najwyższego z dnia 17 listopada 2011 r., III CZP 5/11, Biul. SN 2011 nr 11, GP, OSNC 2012 nr 3, poz. 28, str. 1, OSP 2013 nr 1, poz. 2, str. 7, OSG 2014 nr 1, poz. 1, str. 3, Legalis). Wysokość odszkodowania powinna być ustalona według ogólnych reguł prawa cywilnego. Istotne znaczenie ma tu art. 361 § 1 k.c., ponieważ zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. Po myśli § 2 tego przepisu, w powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Sposoby naprawienia szkody szczegółowo natomiast uregulowano w treści art. 363 k.c.

Na gruncie przepisów ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 r. poz. 2060), utrwaliło się w orzecznictwie sądowym przekonanie, że „Odpowiedzialność ubezpieczyciela z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za uszkodzenie albo zniszczenie pojazdu mechanicznego niesłużącego do prowadzenia działalności gospodarczej obejmuje celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki na najem pojazdu zastępczego; nie jest ona uzależniona od niemożności korzystania przez poszkodowanego z komunikacji zbiorowej” (uchwala Składu Siedmiu Sędziów Sądu Najwyższego z dnia 17 listopada 2011 r., III CZP 5/11, Biul. SN 2011 nr 11, GP, OSNC 2012 nr 3, poz. 28, str. 1, OSP 2013 nr 1, poz. 2, str. 7, OSG 2014 nr 1, poz. 1, str. 3, Legalis).

Sąd popiera w tej mierze pogląd wyrażony w orzecznictwie, że w razie zgłoszenia roszczenia o zwrot kosztów najmu pojazdu zastępczego, „W każdym przypadku ocenić należy, czy wydatek był niezbędny dla korzystania z innego pojazdu w takim samym zakresie, w jakim poszkodowany korzystałby ze swego środka transportowego, gdyby mu szkody nie wyrządzono” (wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 23 października 2015 r., I ACa 185/15, Legalis nr 1470134). Sąd popiera również stanowisko wyrażone w uzasadnieniu wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 29 września 2015 r. (sygn. akt I ACa 15/15, opubl.: orzeczenia.gdansk.sa.gov.pl) Sąd Apelacyjny wskazał wówczas, że „W granicach normalnego następstwa działania lub zaniechania, z którego wynikła szkoda, mieści się obowiązek zwrotu kosztów poniesionych przez poszkodowanego na sfinansowanie korzystania z rzeczy zastępczej zgodnego z jej społeczno-gospodarczym przeznaczeniem. Sąd Apelacyjny podkreślił ponadto ustawowy obowiązek poszkodowanego, który powinien dążyć do minimalizacji szkody. „Brak działania poszkodowanego w kierunku zminimalizowania szkody nie może zwiększać obowiązku odszkodowawczego podmiotu zobowiązanego do naprawienia szkody. Na pozwanym dłużniku ciąży w związku z tym obowiązek zwrotu wydatków celowych i ekonomicznie uzasadnionych, pozwalających na wyeliminowanie negatywnych dla powoda następstw, ale z zachowaniem rozsądnych proporcji pomiędzy korzyścią wierzyciela a obciążeniem dłużnika (tak też SN w uchwale z dnia 22 kwietnia 1997 r., III CZP 14/97, OSNC 1997, nr 8, poz.103, również w wyroku z dnia 8 września 2004 r„ IV CK 672/03 - LEX nr 146324)”.

Sąd zważył także, iż w uchwale z dnia 24 sierpnia 2017 r. o sygn. akt III CZP 20/17 Sąd Najwyższy wskazał, że jeżeli ubezpieczyciel proponuje poszkodowanemu - we współpracy z przedsiębiorcą trudniącym się wynajmem pojazdów - skorzystanie z pojazdu zastępczego równorzędnego pod istotnymi względami pojazdowi uszkodzonemu albo zniszczonemu (zwłaszcza co do klasy i stanu pojazdu), zapewniając pełne pokrycie kosztów jego udostępnienia, a mimo to poszkodowany decyduje się na poniesienie wyższych kosztów najmu innego pojazdu, koszty te - w zakresie nadwyżki - będą podlegały indemnizacji tylko wtedy, gdy wykaże szczególne racje, przemawiające za uznaniem ich za "celowe i ekonomicznie uzasadnione. Sąd Najwyższy wskazał również, iż istotne znaczenie ma nie tylko równorzędność samego pojazdu, ale także dodatkowych warunków umowy, takich jak np. czas i miejsce udostępnienia oraz zwrotu pojazdu zastępczego czy też obowiązek wpłaty kaucji. Jeżeli istotne warunki wynajmu proponowanego przez ubezpieczyciela (we współpracy z przedsiębiorcą wynajmującym pojazdy) czynią zadość potrzebie ochrony uzasadnionych potrzeb poszkodowanego, nie ma podstaw, by obciążać osoby zobowiązane do naprawienia szkody wyższymi kosztami związanymi ze skorzystaniem przez poszkodowanego z droższej oferty. Odstępstwa od tej reguły nie uzasadniają drobne niedogodności o charakterze niemajątkowym, które mogą wiązać się np. z koniecznością nieznacznie dłuższego oczekiwania na podstawienie pojazdu zastępczego proponowanego przez ubezpieczyciela.

Sąd Najwyższy w cytowanej uchwale podkreślił także, iż z uwagi na ciążący na ubezpieczycielu obowiązek szczególnej, podwyższonej staranności nie można też przypisać decydującego znaczenia czynnikowi w postaci szczególnego zaufania, jakie poszkodowany ma do kontrahenta, z którego usług chciałby skorzystać. Poniesienia wyższych kosztów nie uzasadnia również sama przez się prostota skorzystania z oferty najmu złożonej przez przedsiębiorcę prowadzącego warsztat naprawczy, w którym uszkodzony pojazd ma być naprawiany. Konieczność dodatkowego kontaktu z ubezpieczycielem - w praktyce zwykle telefonicznego - nie może być uznana za niedogodność, która uzasadnia poniesienie wyższych kosztów najmu. Co więcej, należy uznać, że w ramach ciążącego na poszkodowanym obowiązku minimalizacji szkody i współdziałania z dłużnikiem (ubezpieczycielem) mieści się obowiązek niezwłocznego zasięgnięcia informacji co do tego, czy ubezpieczyciel może zaproponować poszkodowanemu pojazd zastępczy równorzędny uszkodzonemu (zniszczonemu). Nie ma to nic wspólnego z koniecznością poszukiwania przez poszkodowanego najtańszej oferty rynkowej najmu, nie jest bowiem istotne to, czy propozycja ubezpieczyciela jest najtańsza, lecz to, że jest przez niego akceptowana.

Jednakże w przedmiotowej sprawie, powód nie wykazał, dlaczego poszkodowany nie skorzystał z oferty najmu pojazdu zastępczego przedstawionej przez pozwanego, nie wykazał także, iż zaistniały „szczególne okoliczności”, przemawiające za uznaniem ich za "celowe i ekonomicznie uzasadnione, w zakresie refundacji najmu w zakresie przekraczającym koszty najmu takiego pojazdu w wypożyczalni współpracującej z pozwanym ubezpieczycielem. Powód nie zaoferował na tę okoliczność żadnego dowodu, a tymczasem na poszkodowanym spoczywa obowiązek minimalizacji szkody.

Co więcej, w cytowanej uchwale z dnia 24 sierpnia 2017 r. o sygn. akt III CZP 20/17 Sąd Najwyższy wskazał, że w ramach ciążącego na poszkodowanym obowiązku minimalizacji szkody i współdziałania z dłużnikiem (ubezpieczycielem) mieści się obowiązek niezwłocznego zasięgnięcia informacji co do tego, czy ubezpieczyciel może zaproponować poszkodowanemu pojazd zastępczy równorzędny uszkodzonemu (zniszczonemu). Zatem nawet gdyby pozwany nie przedstawił poszkodowanemu informacji o najmie, to poszkodowany miał obowiązek dopytania przedstawiciela pozwanego o możliwość najmu za jego pośrednictwem oraz o akceptowane przez pozwanego stawki najmu. Ponadto, podkreślić należy, iż pozwany nie ma obowiązku przedstawiania poszkodowanemu oferty najmu w rozumieniu przepisów kodeksu cywilnego, a jedynie informację możliwości najmu za swoim pośrednictwem oraz o akceptowanych stawkach najmu, co tez uczynił. Za niezasadne Sąd uznał również koszty podstawienia i odbioru pojazdu zastępczego. W sytuacji skorzystania z oferty pozwanego, poszkodowany kosztów takich by nie poniósł. Słusznie również wskazał pełnomocnik pozwanego, że dojazd z siedziby poszkodowanego do (...)nie stanowi również trudności. Co więcej wątpliwym jest aby poszkodowany skorzystał z oferty powoda, gdyby samodzielnie miałby pokryć wynagrodzenia za odbiór i podstawienie pojazdu w kwocie 4 992,00 zł. W takim wypadku trudno mówić o minimalizacji szkody, a wręcz przeciwnie działanie to charakteryzuje się zwiększeniem jej rozmiarów.

Ostatecznie Sąd ustalił, że rzeczywisty, uzasadniony technicznie czas naprawy samochodu osobowego marki (...) o nr (...) po szkodzie z dnia 13 października 2020 r. wynosił 42 dni.

Sąd ustalił, iż wobec powyższego zasadny czas najmu pojazdu zastępczego wynosił 42 dni, a stawka najmu za dobę powinna wynieść 450,00 zł netto, łącznie 18 900,00 zł. Pozwany zapłacił poszkodowanemu odszkodowanie w kwocie 14 850,00 zł, więc powód miał prawo domagać się dopłaty do odszkodowania w kwocie 4 050,00 zł.

Sąd zważył także, iż w myśl art. 481 § 1 k.c., jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi, a zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie w terminie 30 dni licząc od dnia złożenia przez poszkodowanego lub uprawnionego zawiadomienia o szkodzie (art. 14 ust. 1 z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych. Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych - Dz.U.2013.392 j.t. ).

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 822 § 1 k.c. Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 4 050,00 zł. O odsetkach Sąd orzekł na podstawie artykułu 481 § 1 k.c. (pkt. 1 wyroku). Na podstawie art. 822 § 1 k.c. w zw. z art. 6 k.c. Sąd oddalił roszczenie powoda ponad rzeczona kwotę, albowiem powód nie wykazał, iż zaistniały szczególne okoliczności uzasadniające nieskorzystanie z oferty najmu od ubezpieczyciela (pkt. II wyroku).

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 100 k.p.c. zgodnie z którym w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty powinny być wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Jednocześnie, przez porównanie wartości przedmiotu sporu do wysokości ostatecznie zasądzonego świadczenia, Sąd doszedł do przekonania, że powód utrzymał się ze zgłoszonym żądaniem w 14%, natomiast pozwany ze swoją obroną w pozostałych 86%. W takim stosunku koszty zostały rozdzielone między stronami.

Apelację od powyższego wyroku złożył powód , zarzucając :

naruszenie przepisów postępowania, tj.:

a. art. 227 k.p.c. w zw. z art. 243² k.p.c. poprzez pominięcie załączonej do pozwu korespondencji e-mail z dnia 16 października 2020 r., godz. 16:58, znajdującej się również w aktach szkody (k. 197) bez wydania postanowienia w tym przedmiocie pomimo, że wniosek o przeprowadzenie dowodu z ww. korespondencji, jak również ze wszystkich dokumentów znajdujących się w akt szkody nr (...) powód zawarł już w pozwie, a następnie przyjęcie, że poszkodowany nie zasięgnął informacji o możliwości zorganizowania pojazdu zastępczego przez pozwanego oraz o akceptowanych przez niego stawkach podczas, gdy zgodnie z ww. korespondencją po uzyskaniu od pozwanego informacji o zasadach najmu pojazdu zastępczego powód zwrócił się do pozwanego z zapytaniem o datę podstawienia pojazdu zastępczego oraz o podanie parametrów pojazdu celem weryfikacji, czy proponowany pojazd jest równoważny pojazdowi uszkodzonemu (ciągnik siodłowy), jak również o podanie dobowej stawki najmu - z uwagi na konieczność pokrycia przez poszkodowanego kwoty podatku VAT od ceny netto oraz o podanie kosztu wkładu własnego w przypadku szkody w najętym pojeździe, zaś pozwany nie udzielił powodowi żadnej informacji, tak co do daty podstawienia pojazdu, jak i co do kosztów oraz nie udostępnił pojazdu zastępczego poszkodowanemu, w efekcie czego Sąd I instancji błędnie przyjął, iż pozwany mógł realnie zorganizować pojazd zastępczy, a także błędne przyjął, że poszkodowany nie dopytał przedstawiciela pozwanego o możliwość najmu za jego pośrednictwem,

b. art. 227 k.p.c. w zw. z art. 243² k.p.c. poprzez pominięcie korespondencji e-mail z dnia 15 października 2020 r., godz. 16:57, znajdującej się również w aktach szkody (k. 226) bez wydania postanowienia w tym przedmiocie pomimo, że wniosek o przeprowadzenie dowodu ze wszystkich dokumentów znajdujących się w akt szkody nr (...), w tym również z ww. korespondencji, powód zawarł już w pozwie, a następnie przyjęcie, że uzasadniony okres najmu pojazdu zastępczego wynosił 42 dni i winien być liczony od dnia 20 października 2020 r. do dnia 30 listopada 2020 r. podczas, gdy zgodnie z korespondencją e-mail z dnia 15 października 2020 r., godz. 16:57 powód dokonał zgłoszenia szkody w dniu 15 października 2020 r., tj. w okresie zwyczajowo przyjętych 3 dni od zdarzenia, które miało miejsce dnia 14 października 2020 r., tym samym zasadny okres najmu wynosił 48 dni i winien być liczony od dnia 14 października 2020 r. do dnia 30 listopada 2020 r.,

c. art. 458⁵ § 1 i 4 k.p.c. w zw. z art. 235² § 1 pkt 2, 3 i 5 k.p.c. w zw. z art. 227 k.p.c. poprzez pominięcie wniosków dowodowych zwartych w piśmie powoda z dnia 20 września 2021 r. podczas, potrzeba ich powołania nie wynikła z twierdzeń pozwanego zawartych w odpowiedzi na pozew, a powód uprawdopodobnił, że potrzeba ta wynikła później, tj. po zapoznaniu się z opinią biegłego S. G. doręczoną pełnomocnikowi powoda w dniu 13 września 2021 r., tym samy wówczas zachodziła konieczność ustosunkowania się do jej treści oraz wskazania faktów istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy, albowiem opinia pozostawała w sprzeczności z treścią pozostałego materiału dowodowego, a mianowicie akt szkodowych, w których znajdowała się korespondencja e-mail z dnia 15 października 2020 r., godz. 16:57 szkody (k. 226) wskazująca, że powód dokonał zgłoszenia szkody w dniu 15 października 2020 r., tj. w okresie zwyczajowo przyjętych 3 dni od zdarzenia, które miało miejsce dnia 14 października 2020 r., tym samym zasadny okres najmu wynosił 48 dni i winien być liczony od dnia 14 października 2020 r. do dnia 30 listopada 2020 r., a nie jak błędnie przyjął biegły 42 dni,

d. ustalenia przez biegłego S. G. dobowej stawki najmu pojazdu zastępczego równoważnego pojazdowi uszkodzonemu zostały poczynione bez odniesienia się do stawek stosowanych przez podmioty zajmujące się najmem bezkosztowym, z policy OC sprawcy szkody, a tym samym dane przedstawione przez biegłego S. G. nie odzwierciedlały stawek rynkowych dla najmu tego typu najmu, albowiem zgodnie z cennikiem wypożyczalni (...), znajdującym się na stronie internetowej (...) cena najmu dla pojazdów ciężarowych (ciągnik siodłowy) wynosi 2.000,00 zł/dobę, zaś zgodnie z cennikiem wypożyczalni (...), znajdującym się na stronie internetowej (...) cena najmu dla pojazdów ciężarowych (ciągnik siodłowy) wynosi 1.000,00 - 1.500,00 zł/dobę, wobec czego zastosowana przez powoda stawka w kwocie 813,00 zł za dobę najmu nie była zawyżona, tym samym przed wydaniem opinii powód nie mógł antycypować, jaka będzie jej treść oraz, że biegły sporządzając opinię pominie dokumenty zgormadzone w aktach szkody wskazujące na datę zgłoszenia szkody, jak również dokona ustalenia ceny rynkowej najmu w oderwaniu od ofert wypożyczalni oferujących najem bezkosztowy z polisy OC sprawcy szkody, mimo iż przedmiotowa sprawa dotyczy właśnie takiej sytuacji, a zatem ceny wypożyczalni „gotówkowych” i ich oferta nie powinna w ogóle być brana pod uwagę, a wobec tego Sąd I instancji błędnie przyjął, iż wnioski powoda są spóźnione mimo, że powód złożył je w ustawowym terminie dwóch tygodni od dnia, w którym ich wynikła potrzeba ich powołania,

art. 227 k.p.c. w zw. art. 278 k.p.c. poprzez oparcie wyroku o dowód z opinii biegłego S. G. w kształcie kwestionowanym przez powoda pomimo, że

i. opinia pozostawała w sprzeczności z treścią pozostałego materiału dowodowego, a mianowicie akt szkodowych, w których znajdowała się korespondencja e-mail z dnia 15 października 2020 r., godz. 16:57 szkody (k. 226) wskazująca, że powód dokonał zgłoszenia szkody w dniu 15 października 2020 r., tj. w okresie zwyczajowo przyjętych 3 dni od zdarzenia, które miało miejsce dnia 14 października 2020 r., tym samym zasadny okres najmu wynosił 48 dni i winien być liczony od dnia 14 października 2020 r. do dnia 30 listopada 2020 r., a nie jak błędnie przyjął biegły 42 dni,

ii. ustalenia przez biegłego S. G. dobowej stawki najmu pojazdu zastępczego równoważnego pojazdowi uszkodzonemu zostały poczynione bez odniesienia się do stawek stosowanych przez podmioty zajmujące się najmem bezkosztowym, z polisy OC sprawcy szkody, a tym samym dane przedstawione przez biegłego nie odzwierciedlały stawek rynkowych dla najmu tego typu najmu, albowiem zgodnie z cennikiem wypożyczalni (...), znajdującym się na stronie internetowej (...) cena najmu dla pojazdów ciężarowych (ciągnik siodłowy) wynosi 2.000,00 zł/dobę, zaś zgodnie z cennikiem wypożyczalni (...), znajdującym się na stronie internetowej (...) cena najmu dla pojazdów ciężarowych (ciągnik siodłowy) wynosi 1.000,00 — 1.500,00 zł/dobę, wobec czego zastosowana przez powoda stawka w kwocie 813,00 zł za dobę najmu nie była zawyżona,

(...). brak było informacji pozwalających na ustalenie, czy warunki najmu oferowane przez podmioty wskazane w opinii biegłego S. G. są równoważne ofercie powoda, albowiem nie zawierały następujących informacji: czy istnieje możliwość najmu pojazdu zastępczego bez z góry określonego okresu najmu, jaki jest minimalny z góry określony okres najmu, czy podmioty te oferują najem pojazdów zastępczych wraz z usługą dostarczenia i odbioru pojazdu do poszkodowanego, jakie dodatkowe opłaty są pobierane, czy istnieje obowiązek zapłaty kaucji, wniesienia z góry opłat za potencjalne korzystanie z płatnych dróg, czy cena najmu zawiera pełne ubezpieczenie, czy najemca zobowiązany jest do pokrycia udziału własnego w szkodzie, a jeśli tak, to jakiej wysokości są to opłaty, czy podmioty te były w stanie zaoferować pojazd zastępczy równoważny pojazdowi uszkodzonemu w okresie październik - listopada 2020 r., czy podmioty te oferują najem pojazdów zastępczych w ramach najmu bezkosztowego z polisy OC sprawcy szkody, a tym samym brak było podstaw do przyjęcia, iż zastosowana przez powoda stawka nie mieści się w granicach stawek rynkowych oferowanych przez inne wypożyczalnie,

e. art. 227 k.p.c. w zw. z art. 235² § 1 pkt 2, 3 i 5 k.p.c. w zw. z art. 286 k.p.c. poprzez pominięcie wniosku dowodowego o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z opinii uzupełniającej podczas, gdy uzupełnienie opinii było niezbędne do ustalenia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy, albowiem:

i. zachodziła konieczność doprecyzowania przez biegłego S. G. - celem ustalenia czy warunki są równoważne ofercie powoda - czy w przypadku najmu najmie pojazdu zastępczego od podmiotów powołanych w opinii biegłego istnieje możliwość najmu pojazdu zastępczego bez z góry określonego okresu najmu, jaki jest minimalny z góry określony okres najmu, czy podmioty te oferują, najem pojazdów zastępczych wraz z usługą, dostarczenia i odbioru pojazdu do poszkodowanego, jakie dodatkowe opłaty są pobierane, czy istnieje obowiązek zapłaty kaucji, wniesienia z góry opłat za potencjalne korzystanie z płatnych dróg, czy cena najmu zawiera pełne ubezpieczenie, czy najemca zobowiązany jest do pokrycia udziału własnego w szkodzie, a jeśli tak, to jakiej wysokości są to opłaty, czy podmioty te były w stanie zaoferować pojazd zastępczy równoważny pojazdowi uszkodzonemu w okresie październik — listopada 2020 r., czy podmioty te oferują najem pojazdów zastępczych w ramach najmu bezkosztowego z polisy OC sprawcy szkody,

(...). zachodziła konieczność sporządzenia opinii uzupełniającej także celem ustalenia, czy stawka za dostarczenie i odbiór pojazdu zastępczego mieści się w granicach stawek rynkowych stosowanych na terenie województwa (...) za tego typu usługę,

f. 227 k.p.c. w zw. z art. 232 k.p.c. i art. 233 k.p.c. przez przekroczenie przez zasady swobodnej oceny dowodów, w szczególności poprzez:

i. przyjęcie, iż informacja przesłana drogą mailową przez pozwanego w dniu 16 października 2020 r. o możliwości zorganizowania pojazdu zastępczego wraz z akceptowalnymi stawkami stanowiła realną propozycję, a tym samym, że pozwany wykazał, że zapewnił poszkodowanemu możliwość najmu pojazdu zastępczego za jego pośrednictwem, co uzasadniało obniżenie stawki za koszty najmu od powoda do kwoty 450,00 zł netto/ dobę podczas, gdy zgodnie z przedłożoną wraz z pozwem korespondencją e-mail z dnia 16 października 2020 r., godz. 16:58, znajdującą się również w aktach szkody (k. 197) po uzyskaniu od pozwanego informacji o zasadach najmu pojazdu zastępczego powód zwrócił się do pozwanego z zapytaniem o datę podstawienia pojazdu zastępczego oraz o podanie parametrów pojazdu celem weryfikacji, czy proponowany pojazd jest równoważny pojazdowi uszkodzonemu (ciągnik siodłowy), jak również o podanie dobowej stawki najmu - z uwagi na konieczność pokrycia przez poszkodowanego kwoty podatku VAT od ceny netto oraz o podanie kosztu wkładu własnego w przypadku szkody w najętym pojeździe podczas, gdy pozwany nie udzielił powodowi żadnej informacji, tak co do daty podstawienia pojazdu, jak i co do kosztów oraz nie udostępnił pojazdu zastępczego poszkodowanemu,

ii. przyjęcie, iż zasadny jest najem pojazdu zastępczego od dnia 20 października 2020 r. pomimo, iż w aktach szkody znajdowała się informacja przesłana drogą mailową do powoda przez pozwanego w dniu 16 października 2020 r., tym samym logicznym jest, że szkoda musiała zostać zgłoszona pozwanemu wcześniej, jeszcze przed dniem 16 października 2020 r., a nie dopiero w dniu 20 października 2020 r., wobec tego zasadny okres najmu wynosił 48 dni i winien być liczony od dnia 14 października 2020 r. do dnia 30 listopada 2020 r.,

(...). dokonanie oceny opinii biegłego S. G. jako pełnej i logicznej podczas, gdy opinia pozostawała w sprzeczności z treścią pozostałego materiału dowodowego, a mianowicie akt szkodowych, w których znajdowała się korespondencja e-mail z dnia 15 października 2020 r., godz. 16:57 szkody (k. 226) wskazująca, że powód dokonał zgłoszenia szkody w dniu 15 października 2020 r., tj. w okresie zwyczajowo przyjętych 3 dni od zdarzenia, które miało miejsce dnia 14 października 2020 r., tym samym zasadny okres najmu wynosił 48 dni i winien być liczony od dnia 14 października 2020 r. do dnia 30 listopada 2020 r., a nie jak błędnie przyjął biegły 42 dni, liczonych od dnia 20 października 2020 r. do dnia 30 listopada 2020 r.,

iv. dokonanie oceny opinii biegłego S. G. jako pełnej i logicznej podczas, gdy ustalenia przez biegłego dobowej stawki najmu pojazdu zastępczego równoważnego pojazdowi uszkodzonemu zostały poczynione bez odniesienia się do stawek stosowanych przez podmioty zajmujące się najmem bezkosztowym, z polisy OC sprawcy szkody, a tym samym dane przedstawione przez biegłego nie odzwierciedlały stawek rynkowych dla najmu tego typu najmu, albowiem zgodnie z cennikami wypożyczalni (...), znajdującymi się na stronie internetowej (...) cena najmu dla pojazdów ciężarowych (ciągnik siodłowy) wynosi 2.000,00 zł/dobę, zaś zgodnie z cennikami wypożyczalni (...), znajdującymi się na stronie internetowej (...) cena najmu dla pojazdów ciężarowych (ciągnik siodłowy) wynosi 1.000,00 — 1.500,00 zł/dobę, wobec czego błędne były ustalenia biegłego, że zastosowana przez powoda stawka w kwocie 813,00 zł za dobę najmu była zawyżona,

v. dokonanie oceny opinii biegłego S. G. jako pełnej i logicznej podczas, gdy zachodziła konieczność jej doprecyzowania przez biegłego - celem ustalenia czy warunki wypożyczalni wskazanych przez biegłego są równoważne ofercie powoda - czy w przypadku najmu najmie pojazdu zastępczego od podmiotów powołanych w opinii biegłego istniej możliwość najmu pojazdu zastępczego bez z góry określonego okresu najmu, Jaki jest minimalny z góry określony okres najmu, czy podmioty te oferują najem pojazdów zastępczych wraz z usługą dostarczenia i odbioru pojazdu do poszkodowanego, jakie dodatkowe opłaty są pobierane, czy istnieje obowiązek zapłaty kaucji, wniesienia z góry opłat za potencjalne korzystanie z płatnych dróg, czy cena najmu zawiera pełne ubezpieczenie, czy najemca zobowiązany jest do pokrycia udziału własnego w szkodzi, jeśli tak w jakiej wysokości są to opłaty, czy podmioty te były w stanie zaoferować pojazd zastępczy równoważny pojazdowi uszkodzonemu w okresie październik — listopad 2020 r., czy podmioty te oferują najem pojazdów zastępczych w ramach najmu bezkosztowego z polisy OC sprawcy szkody,

vi. dokonanie oceny opinii biegłego S. G. jako pełnej i logicznej podczas, gdy zachodziła konieczność sporządzenia opinii uzupełniające także celem ustalenia czy stawka za dostarczenie i odbiór pojazdu zastępczego mieści się w granicach stawek rynkowych stosowanych na terenie województwa (...) za tego typu usługę,

vii. przyjęcie wbrew zasadom logiki i doświadczenia życiowego, że w przypadku konieczności pokrycia przez poszkodowanego kosztów dostarczenia i odbioru pojazdu zastępczego poszkodowany nie skorzystałby z usług transportowych powoda podczas, gdy na rozprawie w dniu 22 czerwca 2021 r. (adnotacja od 00:07:07 protokołu elektronicznego) świadek M. S. (3) zeznał, że gdyby nie miał pojazdu zastępczego, to nie mógłby świadczyć usług na rzecz firm spedycyjnych, co skutkowałby naliczeniem kar umownych, do których zapłaty zobowiązany byłby poszkodowany, a jednocześnie świadek zeznał, że w pobliżu prowadzonej przez niego działalności brak było możliwości najęcia pojazdu zastępczego (adnotacja od 00:08:16 protokołu elektronicznego), tym samym uznać należało, że poszkodowany zdecydowałby się na pokrycie kosztów usług transportowych świadczonych przez powoda celem uniknięcia konieczności zapłaty kar umownych, wobec braku możliwości najęcia pojazdu w rejonie siedziby poszkodowanego,

viii. przyjęcie wbrew zasadom logiki i doświadczenia życiowego, że w przypadku skorzystania z propozycji najmu pojazdu zastępczego za pośrednictwem pozwanego poszkodowany nie ponosiłby kosztów jego dostarczenia, podczas gdy poza stawkami najmu pozwany nie przedstawił żadnych innych warunków stosowanych przez wypożyczalnie z nim współpracujące, tym samym nie sposób ocenić, czy koszt taki by nie powstał, a przede wszystkim po otrzymaniu w dniu 16 października 2020 r., godz. 16:58 zapytania powoda, pozwany nie udzielił żadnej odpowiedzi, tak co do daty podstawienia pojazdu, jak i co do kosztów oraz nie udostępnił pojazdu zastępczego poszkodowanemu, tym samym logicznym jest, że skoro najem za pośrednictwem pozwanego nie był możliwy, to tym bardziej nie istniała możliwość bezkosztowego transport pojazdu zastępczego do poszkodowanego,

naruszenie przepisów prawa materialnego, tj.:

a. art. 822 § 1 w zw. z art. 6 k.c., art. 361 § 1 k.c. w zw. z art. 32 i 34 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym, Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, poprzez ich błędne zastosowanie i przyjęcie, że:

i. nie zaistniały szczególne okoliczności uzasadniające brak konieczność skorzystania z najmu oferowanego przez powoda, podczas gdy powód wykazał, że po otrzymaniu zapytania powoda z dnia 16 października 2020 r., godz. 16:58 pozwany nie udzielił żadnej odpowiedzi, tak co do daty podstawienia pojazdu, jak i co do kosztów oraz nie udostępnił pojazdu zastępczego poszkodowanemu, a jednocześnie pozwany nie wykazał, aby oferta najmu za jego pośrednictwem była realna,

stawka za dobę wynajmu pojazdu zastępczego zastosowana przez powoda jest niezasadna i niecelowa, a różnica czynszu najmu pojazdu zastępczego, z jakiego korzystał poszkodowany względem stawek czynszu najmu zaoferowanych przez pozwanego nie stanowi szkody pozostającą w adekwatnym związku przyczynowym z kolizją z dnia 14 października 2020 r., za skutki której odpowiedzialność ponosi pozwany ubezpieczyciel i tym samym uznanie, iż z tytułu najmu pojazdu zastępczego zasadna jest kwota 18.900,00 zł (42 dni x 450,00 zł netto), podczas gdy ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, iż uzasadniony okres najmu wynosił 48 dni, gdyż powód dokonał zgłoszenia szkody w dniu 15 października 2020 r., tj. w okresie zwyczajowo przyjętych 3 dni od zdarzenia, które miało miejsce dnia 14 października 2020 r. i winien być liczony od dnia 14 października 2020 r. do dnia 30 listopada 2020 r., a nadto pozwany nie wykazał, że propozycja najmu za jego pośrednictwem była realna, albowiem po otrzymaniu w dniu 16 października 2020 r., godz. 16:58 zapytania powoda pozwany nie udzielił żadnej odpowiedzi, tak co do daty podstawienia pojazdu, jak i co do kosztów oraz nie udostępnił pojazdu zastępczego poszkodowanemu, wobec tego zastosowanie winna mieć stawka najmu wskazana przez powoda w kwocie 813,00 zł netto jako stawka mieszcząca się w granicach stawek rynkowych, albowiem zgodnie z cennikami wypożyczalni(...), znajdującymi się na stronie internetowej (...) cena najmu dla pojazdów ciężarowych (ciągnik siodłowy) wynosi 2.000,00 zł/dobę oraz zgodnie z cennikami wypożyczalni (...), znajdującymi się na stronie internetowej (...) cena najmu dla pojazdów ciężarowych (ciągnik siodłowy) wynosi 1.000,00 - 1.500,00 zł/dobę, a tym samym uzasadniony koszt najmu pojazdu zastępczego winien wynosić 39.024,00 zł (48 dni x 813,00 zł netto),

ii. koszty dostarczenia i odbioru pojazdu zastępczego nie pozostają w adekwatnym związku przyczynowym ze szkodą, gdyż w przypadku skorzystania z propozycji najmu pojazdu zastępczego za pośrednictwem pozwanego poszkodowany nie ponosiłby kosztów jego dostarczenia, podczas gdy po otrzymaniu w dniu 16 października 2020 r., godz. 16:58 zapytania powoda pozwany nie udzielił żadnej odpowiedzi, tak co do daty podstawienia pojazdu, jak i co do kosztów oraz nie udostępnił pojazdu zastępczego poszkodowanemu, a wobec tego, że w pobliżu prowadzonej przez poszkodowanego działalności brak było możliwości najęcia pojazdu zastępczego, a jednocześnie poszkodowany nie miał możliwości jego osobistego odbioru oraz zwrotu, zachodziła konieczność skorzystania z usług transportowych świadczonych przez powoda, a co za tym idzie ich koszt normalne następstwo szkody,

b. art. 826 § 1 k.c. w zw. z art. 354 § 2 k.c. w zw. z art. 362 k.c., poprzez ich błędne zastosowanie i przyjęcie, że poszkodowany naruszył obowiązek współdziałania oraz zasady minimalizacji szkody poprzez brak kontaktu z pozwaną celem organizacji najmu pojazdu zastępczego za jej pośrednictwem i skorzystanie z pojazdu zastępczego najętego od powoda w sytuacji, gdy po otrzymaniu w dniu 16 października 2020 r., godz. 16:58 zapytania powoda pozwany nie udzielił żadnej odpowiedzi, tak co do daty podstawienia pojazdu, jak i co do kosztów oraz nie udostępnił pojazdu zastępczego poszkodowanemu, wobec tego najem od powoda był konieczny i ekonomicznie uzasadniony oraz zastosowanie winna mieć stawka najmu wskazana przez powoda w kwocie 813,00 zł netto jako stawka mieszcząca się w granicach stawek rynkowych, albowiem zgodnie z cennikiem wypożyczalni (...), znajdującym się na stronie internetowej (...) cena najmu dla pojazdów ciężarowych (ciągnik siodłowy) wynosi 2.000,00 zł/dobę oraz zgodnie z cennikiem wypożyczalni (...), znajdującym się na stronie internetowej (...) cena najmu dla pojazdów ciężarowych (ciągnik siodłowy) wynosi 1.000,00 — 1.500,00 zł/dobę.

sprzeczność ustaleń sądu z treścią zebranego materiału dowodowego polegający na przyjęciu, że

ii. poszkodowany nie zasięgnął informacji o możliwości zorganizowania pojazdu zastępczego przez pozwanego oraz o akceptowanych przez niego stawkach podczas, gdy zgodnie z przedłożoną wraz z pozwem korespondencją e-mail z dnia 16 października 2020 r., godz. 16:58, znajdującą się również w aktach szkody (k. 197) po uzyskaniu od pozwanego informacji o zasadach najmu pojazdu zastępczego powód zwrócił się do pozwanego z zapytaniem o datę podstawienia pojazdu zastępczego oraz o podanie parametrów pojazdu celem weryfikacji, czy proponowany pojazd jest równoważny pojazdowi uszkodzonemu (ciągnik siodłowy), jak również o podanie dobowej stawki najmu - z uwagi na konieczność pokrycia przez poszkodowanego kwoty podatku VAT od ceny netto oraz o podanie kosztu wkładu własnego w przypadku szkody w najętym pojeździe, zaś pozwany nie udzielił powodowi żadnej informacji, tak co do daty podstawienia pojazdu, jak i co do kosztów oraz nie udostępnił pojazdu zastępczego poszkodowanemu, tym samym sąd I instancji błędnie przyjął, iż pozwany mógł realnie zorganizować pojazd zastępczy

(...). brak jest dowodów na datę zgłoszenia szkody przez powoda, wobec czego uzasadniony okres najmu pojazdu zastępczego wynosił 42 dni i winien być liczony od dnia 20 października 2020 r. do dnia 30 listopada 2020 r. podczas, gdy zgodnie z korespondencją e-mail z dnia 15 października 2020 r., godz. 16:57, znajdującą się w aktach szkody (k. 226) powód dokonał zgłoszenia szkody w dniu 15 października 2020 r., tj. w okresie zwyczajowo przyjętych 3 dni od zdarzenia, które miało miejsce dnia 14 października 2020 r., tym samym zasadny okres najmu wynosił 48 dni i winien być liczony od dnia 14 października 2020 r. do 30 listopada 2020 r.,

iv. przyjęcie, iż zasadny jest najem pojazdu zastępczego od dnia 20 października 2020 r. pomimo, iż w aktach szkody znajdowała się informacja przesłana drogą mailową do powoda przez pozwanego w dniu 16 października 2020 r., tym samym logicznym jest, że szkoda musiała zostać zgłoszona pozwanemu wcześniej, jeszcze przed 16 października 2020 r., a nie dopiero w dniu 20 października 2020 r., wobec tego zasadny okres najmu wynosił 48 dni i winien być Uczony od dnia 14 października 2020 r. do dnia 30 listopada 2020 r.,

v. w przypadku skorzystania z propozycji najmu pojazdu zastępczego za pośrednictwem pozwanego poszkodowany nie ponosiłby kosztów jego dostarczenia, podczas gdy poza stawkami najmu pozwany nie przedstawił żadnych innych warunków stosowanych przez wypożyczalnie z nim współpracujące, tym samym nie sposób przyjąć, że pozwany w ogóle zapewniłby dostarczenie pojazdu zastępczego oraz że powyższa usługa byłaby nieodpłatna,

vi. dojazd poszkodowanego do siedziby powoda nie stanowił trudności podczas, gdy na rozprawie w dniu 22 czerwca 2021 r. (adnotacja od 00:08:16 protokołu elektronicznego) świadek M. S. (3) zeznał, że obłożenie pracą skutkowało tym, że poszkodowany nie był w stanie odebrać, a następnie odstawić pojazdu zastępczego wobec czego zachodziła konieczność skorzystania z usług transportowych świadczonych przez powoda,

Powód zaskarżył także w oparciu o art. 380 kpc postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 8 października 2021 r. i wniósł o jego uchylenie, a następnie:

1. dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z:

a. korespondencji e-mail z dnia 15 października 2020 r., karta nr 226 w aktach szkody pozwanego celem wykazania daty zgłoszenia szkody, a także celem wykazania uzasadnionego okresu najmu pojazdu zastępczego,

b. korespondencji e-mail z okresu 13 — 20 listopada 2020 r. celem wykazania podejmowanych przez powoda prób zamówienia części zamiennych do naprawy pojazdu za pośrednictwem pozwanego, zgłaszania pozwanemu braku możliwości zamówienia części do naprawy pojazdu z uwagi na błędy formularza internetowego, zablokowania przez pozwanego możliwości zamówienia części za jego pośrednictwem z uwagi na zmianę kwalifikacji szkody na całkowitą, daty poinformowania o powyższym powoda, możliwości przystąpienia do zamówienia części oraz do naprawy pojazdu po 23 listopada 2020 r., a także celem wykazania uzasadnionego okresu najmu pojazdu zastępczego,

c. wydruku ze strony internetowej prowadzonej dla Wypożyczalni pojazdów ciężarowych (...) oraz wydruku ze strony internetowej prowadzonej dla Wypożyczalni (...), celem wykazania faktu całkowitych kosztów najmu pojazdu ciężarowego przy warunkach najmu stosowanych przez powoda, stosowania przez powoda dobowej stawki najmu pojazdu zastępczego w granicach stawek rynkowych za tego typu usługę, a także celem wykazania zasadności roszczenia w zakresie kosztów najmu pojazdu zastępczego,

2. ustalenie przez biegłego S. G. dobowej stawki najmu pojazdu zastępczego równoważnego pojazdowi uszkodzonemu w oparciu o dane pochodzące od podmiotów zajmujących się najmem bezkosztowym, z policy OC sprawcy szkody celem wykazania stosowania przez powoda dobowej stawki najmu w granicach stawek rynkowych obowiązujących na terenie województwa (...),

3. zobowiązanie biegłego S. G. do przedłożenia pisemnego lub dokumentowego (wiadomość e-mail) potwierdzenia przez podmioty wskazane na str. 6 opinii z dnia 18 sierpnia 2021 r. warunków najmu przy wskazanych w opinii stawkach, z uwzględnieniem informacji:

a. czy istnieje możliwość najmu pojazdu zastępczego bez z góry określonego okresu najmu? Jaki jest minimalny z góry określony okres najmu?

b. czy podmioty te oferują najem pojazdów zastępczych wraz z usługą dostarczenia i odbioru pojazdu do poszkodowanego,

c. jakie dodatkowe opłaty są pobierane, czy istnieje np. obowiązek zapłaty kaucji, wniesienia z góry opłat za potencjalne korzystanie z płatnych dróg,

d. czy cena najmu zawiera pełne ubezpieczenie, czy najemca zobowiązany jest do pokrycia udziału własnego w szkodzi, jeśli tak w jakiej wysokości są to opłaty,

e. czy podmioty te były w stanie zaoferować pojazd zastępczy równoważny pojazdowi uszkodzonemu w okresie październik — listopada 2020 r.

f. czy podmioty te oferują najem pojazdów zastępczych w ramach najmu bezkosztowego z polisy OC sprawcy szkody:

-: jeśli tak, to czy wskazana na str. 6 opinii stawka dotyczy najmu pojazdu rozliczanego ww. sposób,
-: jeśli nie, to jaka byłaby stawka za dobę najmu pojazdu zastępczego rozliczanego bezkosztowo,

4. dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z dokumentów pozyskanych zgodnie ze zobowiązaniem z pkt 3 powyżej celem wykazania braku oferowania najmu pojazdu zastępczego równoważnego pojazdowi uszkodzonemu za maksymalną stawkę 500,00 zł netto/ dobę, stosowania przez podmioty funkcjonujące na rynku dodatkowych opłat w przypadku najmu bezkosztowego z polisy OC sprawcy szkody, braku możliwości najmu pojazdu zastępczego bez z góry określonego minimalnego okresu, nieoferowania przez podmioty wskazane w opinii biegłego usługi dostarczenie i odbioru pojazdu zastępczego, stosowania przez powoda dobowej stawki najmu w granicach stawek rynkowych obowiązujących na terenie województwa (...),

5. wydanie przez biegłego S. G. pisemnej opinii uzupełniającej z uwzględnieniem dokumentów uzyskanych zgodnie ze zobowiązaniem wskazanym w pkt 3 powyżej oraz z uwzględnieniem zastrzeżeń podniesionych w piśmie pełnomocnika powoda z dnia 20 września 2021 r.

Powód wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda dodatkowej kwoty 25.116,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 13 listopada 2020 r. do dnia zapłaty, ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych za postępowanie przed Sądem pierwszej instancji; zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych za postępowanie przed Sądem drugiej instancji.

Pozwany wniósł o oddalenie apelacji i zasądzenie od powoda kosztów postępowania apelacyjnego.

Sąd Okręgowy zważył co następuje :

Apelacja okazała się o tyle uzasadniona , iż skutkowała koniecznością uchylenia zaskarżonego wyroku ( tj. w części zaskarżonej przez powoda ) i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu.

Zgodnie z art. 386 § 4 k.p.c. sąd drugiej instancji może uchylić zaskarżony wyrok i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania w razie nierozpoznania przez sąd pierwszej instancji istoty sprawy.

Pojęcie „istoty sprawy” dotyczy jej aspektu materialnego, zatem nierozpoznanie istoty sprawy zachodzi wówczas, gdy sąd nie zbada tak rozumianej podstawy pozwu, jak też skierowanych do niego zarzutów merytorycznych, nie odnosząc się w swoim rozstrzygnięciu do tego, co jest przedmiotem sprawy (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 12 września 2002 r., IV CKN 1298/00, LEX nr 80271). W orzecznictwie podkreśla się, że „nierozpoznanie istoty sprawy” zachodzić może nie tylko wówczas gdy wyrok nie zawiera rozstrzygnięcia co do przedmiotu sprawy, wyznaczonego treścią i materialno-prawną podstawą żądania powoda, lecz także i wówczas gdy zaniechano zbadania materialno-prawnych, bądź będących ich następstwem, procesowych zarzutów podniesionych przez pozwanego. Ma to więc miejsce nie tylko wówczas gdy sąd odmawia dalszego prowadzenia sprawy bezpodstawnie przyjmując skuteczność zarzutów pozwanego (przedwcześnie oddalając powództwo), lecz także i wtedy gdy nie rozpoznaje żądania pozwu w aspekcie wszystkich twierdzeń powoda lub też pomija i pozostawia poza swoją oceną merytoryczne zarzuty podniesione przez pozwanego (zob. m.in. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23 września 1998 r., II CKN 897/97, OSNC 1999, nr 1, poz. 22 oraz postanowienie tego Sądu z dnia 28 marca 2018 r., V CZ 17/18, LEX nr 2495977). Jak wyjaśnił to Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 6 listopada 2013 r., IV CZ 98/13 (LEX nr 1411309) przypadek nierozpoznania istoty sprawy zachodzić będzie m.in. wówczas gdy sąd bezpodstawnie nie rozpatrzy zarzutu pozwanego zmierzającego do oddalenia powództwa, np. zarzutu potrącenia, z powodu ich przeoczenia lub błędnego przyjęcia, że zostały one objęte prekluzją procesową.

Nierozpoznanie istoty sprawy nie jest wprawdzie równoznaczne z samymi tylko niedokładnościami postępowania, polegającymi na tym, że sąd pierwszej instancji nie wziął pod rozwagę wszystkich dowodów, które mogły służyć do należytego rozpoznania sprawy lub nie rozważył wszystkich okoliczności (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 29 kwietnia 2015 r., V CZ 16/15, LEX nr 1683420, czy z dnia 17 czerwca 2015 r., I CZ 47/15, LEX nr 1746420). Dojdzie do niego jednak w sytuacji gdy sąd pierwszej instancji dokona oceny prawnej roszczenia bez oparcia jej o właściwie ustaloną podstawę faktyczną i w sprawie zachodzić będzie potrzeba poczynienia po raz pierwszy ustaleń faktycznych niezbędnych dla rozstrzygnięcia (zob. m.in. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 7 października 2015 r., I CZ 68/15, LEX nr 1930435), a także wówczas, gdy sąd meriti nie wyjaśni i pozostawi poza oceną okoliczności faktyczne, stanowiące przesłanki zastosowania prawa materialnego, będącego właściwą podstawą roszczenia (tak Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z dnia 20 lipca 2006 r., V CSK 140/06, LEX nr 1101691). Przenoszenie w takiej sytuacji procesowej ciężaru konstruowania podstawy faktycznej rozstrzygnięcia do sądu drugiej instancji wypaczałoby sens dwuinstancyjnego postępowania sądowego zagwarantowanego stronom w art. 176 ust. 1 Konstytucji (zob. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12 stycznia 2021 r., I CZ 86/20, LEX nr 3114677).

Do takiej zaś sytuacji doszło w niniejszej sprawie. Sąd I instancji dopuścił co prawda dowód z opinii biegłego na okoliczność uzasadnionego technologicznie czasu naprawy pojazdu (...) i ustalenia czy stawka najmu pojazdu zastępczego mieści się w stawkach obowiązujących na lokalnym rynku , jednakże powód słusznie zarzucił tej opinii m. in. , iż ustalono stawkę najmu pojazdu zastępczego nie biorąc pod uwagę danych pochodzących z podmiotów zajmujących się tzw. najmem bezkosztowym. Należy podkreślić , iż pojazd , który wynajął poszkodowany ( ciągnik siodłowy ) nie jest pojazdem powszechnie dostępnym i w związku z tym możliwość jego wynajmu jest niewątpliwie bardzo ograniczona. Powód wskazał w piśmie z dnia 20 września 2021 r. , stanowiącym zarzuty do opinii biegłego, iż pozyskał informację od podmiotów wskazanych przez biegłego , że część z nich w ogóle nie oferuje takiej formy najmu , ponadto pobierają one dodatkowe opłaty , nie oferują pojazdów zastępczych bez z góry określonego okresu najmu , nie oferują usługi dostarczenia i odbioru pojazdu zastępczego do poszkodowanego. Ma to niewątpliwie istotne znaczenie dla rozpoznania sprawy , gdyż stawka najmu , za który poszkodowany wynajął pojazd zastępczy musi być porównana do stawek rynkowych ale dotyczących najmu o charakterze takim jaki był najem dokonany przez poszkodowanego. Powód przedłożył m. in. przykładowy cennik dwóch wypożyczalni , z którego wynika , iż czynsz najmu ciągnika siodłowego za przy wynajmie okazjonalnym kształtują się w granicach od 1.000 zł za dobę co znacząco odbiega od wartości podanych przez biegłego. Zakładając , iż informacje przedstawione przez powoda potwierdziłyby się , to opinia biegłego na której oparł się sąd I instancji , byłaby w tym zakresie nieprzydatna do rozpoznania sprawy.

Powód w zakreślonym przez sąd terminie , zgodnie z zarządzeniem z dnia 8 września 2021 r. , złożył zastrzeżenia do opinii biegłego wraz z wnioskami dowodowymi. Sąd Rejonowy bezpodstawnie pominął owe twierdzenia i wnioski , gdyż oczywistym jest że powód nie mógł ich złożyć przed zapoznaniem się z opinią biegłego i są one ścisłe związane z jej treścią. Pominięcie owych wniosków dowodowych pozbawiło w istocie powoda możliwości kwestionowania opinii.

Sąd I instancji nie ustalił zatem w sposób właściwy stanu faktycznego , w szczególności w zakresie tego czy dobowa stawka najmu pojazdu zastępczego , po której pojazd wynajął poszkodowany , mieści się w stawkach obowiązujących na lokalnym rynku, w którym to zakresie potrzebne są wiadomości specjalne. Tak więc ocena prawna roszczenia została dokonana bez oparcia jej o właściwie ustaloną podstawę faktyczną , co skutkować musiało uchyleniem zaskarżonego wyroku w zakresie zaskarżonym przez powoda , czyli co oddalenia powództwa ponad zasądzoną kwotę 4.050 zł wraz z należnymi odsetkami oraz co do kosztów procesu , oraz przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania.

Sąd , ponownie rozpoznając sprawę , w szczególności winien ustalić czy stawka najmu pojazdu zastępczego mieści się w stawkach obowiązujących na lokalnym rynku – w oparciu o prawidłowo przeprowadzony dowód z opinii biegłego , w którym biegły ustali rynkową stawkę najmu mając na względzie dane pochodzące z podmiotów zajmujących się najmem bezkosztowym ( z polisy OC sprawcy ) , biorąc także pod uwagę czy i jakie są pobierane przez te podmioty dodatkowe opłaty , jeśli tak w jakiej wysokości są to opłaty, czy oferują najem bez z góry określonego okresu , czy oferują usługi dostarczenia i odbioru pojazdu zastępczego do poszkodowanego , czy cena najmu zawiera pełne ubezpieczenie, czy najemca zobowiązany jest do pokrycia udziału własnego w szkodzie, czy istnieje możliwość najmu pojazdu zastępczego bez z góry określonego okresu najmu , ewentualnie jaki jest minimalny z góry określony okres najmu , czy owe podmioty były w stanie zaoferować pojazd zastępczy równoważny pojazdowi uszkodzonemu w okresie październik — listopada 2020 r.

Sąd Rejonowy , dokonując ustaleń w zakresie okresu i wysokości najmu oceni także dowód , do którego nie odniósł się w uzasadnieniu wyroku a mianowicie treść korespondencji e-mail z 15 października 2020 r., godz. 16:57 ( por. k. 226 akt szkodowych ) jak też oceni okoliczność , iż zgodnie z przedłożoną wraz z pozwem korespondencją e-mail z dnia 16 października 2020 r., godz. 16:58, (k. 197 akt szkodowych ) , po uzyskaniu od pozwanego informacji o zasadach najmu pojazdu zastępczego powód zwrócił się do pozwanego z zapytaniem o datę podstawienia pojazdu zastępczego oraz o podanie parametrów pojazdu , jak też o podanie dobowej stawki najmu oraz o podanie kosztu wkładu własnego w przypadku szkody w najętym pojeździe, zaś pozwany nie udzielił powodowi odpowiedzi na powyższe pismo. Sąd ponownie oceni także , m. in. w świetle zeznań świadka M. S. (3) , czy dojazd poszkodowanego do siedziby powoda nie stanowił trudności i czy w związku z tym zachodziła konieczność skorzystania z usług transportowych świadczonych przez powoda.

Sąd Okręgowy orzekł zatem jak w sentencji na podstawie art. 386 § 4 kpc oraz art. 108 § 2 kpc.

VIII Ga 82/22

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE