Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 października 2022 roku

Sąd Okręgowy w Warszawie XXV Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia Tomasz Gal

Protokolant sekretarz sądowy Katarzyna Nawrocka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 października 2022 roku w Warszawie

sprawy z powództwa K. F., M. K., A. P., M. P., A. M., E. P., J. T., M. G., M. D.

przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej nieruchomości przy ul. (...) w W.

o uchylenie uchwały

orzeka:

1)  uchyla wyrok zaoczny wydany w niniejszej sprawie w dniu 23 marca 2022 r. w zakresie punktu 1, 3 i 4 tego wyroku oraz oddala powództwo w zakresie roszczenia o uchylenie uchwały nr (...) Wspólnoty Mieszkaniowej nieruchomości przy ul. (...) w W. z dnia 25 października 2021 roku,

2)  ustala, że strona pozwana wygrała niniejszy proces w całości, pozostawiając wyliczenie kosztów procesu referendarzowi sądowemu.

Sygnatura akt XXV C 283/22

UZASADNIENIE

Powodowie K. F., M. K., A. P., M. P., A. M., E. P., J. T., M. G., M. D. w pozwie wniesionym w dniu 26 stycznia 2022 r. skierowanym przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej nieruchomości przy ul. (...) w W. wnieśli o stwierdzenie (ustalenie) nieistnienia uchwały nr (...) Wspólnoty Mieszkaniowej nieruchomości przy ul. (...) w W. z dnia 25 października 2021 r. ewentualnie uchylenie w całości tej uchwały w sprawie odwołania osób fizycznych z Zarządu oraz zmiany sposobu zarządzania nieruchomością wspólną w ten sposób, że Zarząd będzie wykonywany zgodnie z art. 18 ustawy o własności lokali tj. przez T. K..

W uzasadnieniu powodowie wskazali, że ustalenie nieistnienia uchwały nr (...) Wspólnoty Mieszkaniowej nieruchomości przy ul. (...) w W. z dnia 25 października 2021 r. uzasadnia brak formalnego zwołania zebrania właścicieli lokali gdyż zdecydowana większość członków Wspólnoty nie została powiadomiona o tym zebraniu na zasadzie art. 31 oraz art. 32 ust. 1 i 2 u.w.l.

Odnosząc się z kolei do roszczenia o uchylenie uchwały nr (...) Wspólnoty Mieszkaniowej nieruchomości przy ul. (...) w W. powodowie podali, że zwołanie zebrania z naruszeniem trybu ustawowego miało na celu uniemożliwienie członkom Wspólnoty skorzystania z uprawnienia zawartego w art. 23 ust. 2a u.w.l. i przeprowadzenia głosowania wg. zasady jeden właściciel – jeden głos. Powodowie bowiem dysponują niezbędną liczbą udziałów w nieruchomości wspólnej umożliwiających skorzystanie z tego prawa a wówczas uchwała nie została by podjęta. Ponadto uchwała dotycząca sposobu zarządzania nieruchomością nie została przyjęta jednomyślnie, choć istnieją poglądy co do istnienia takiego wymogu. W przypadku uznania, że uchwała istnieje to jej treść narusza zasady prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną a nadto w sposób rażący narusza interesy powodów w związku z ograniczeniem prawa własności (pozew-1-12).

Wyrokiem zaocznym z dnia 23 marca 2022 r. tutejszy Sąd uchylił uchwałę nr (...) Wspólnoty Mieszkaniowej nieruchomości przy ul. (...) w W. z dnia 25 października 2021 r. (punkt 1); oddalił powództwo w zakresie roszczenia o ustalenie nieistnienia uchwały (punkt 2); zasądził od Wspólnoty Mieszkaniowej nieruchomości przy (...) w W. na rzecz K. F., M. K., A. P., M. P., A. M., E. P., J. T., M. G., M. D. kwotę 200 zł tytułem zwrotu kosztów procesu (punkt 3), wyrokowi w punkcie pierwszym nadał rygor natychmiastowej wykonalności (punkt 4) (wyrok zaoczny – k. 258).

W sprzeciwie złożonym w dniu 19 kwietnia 2022 r. pozwana Wspólnota Mieszkaniowa nieruchomości przy ul. (...) w W. wniosła o uchylenie wyroku zaocznego i oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powodów na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwana podała, że stanowczo zaprzecza jakoby zaskarżone uchwały były powzięte przy istnieniu jakichkolwiek uchybień zarówno proceduralnych ani jakoby powzięte uchwały były w jakikolwiek sposób sprzeczne z przepisami ustawy o własności lokali, a także by naruszały zasady słuszności, dotychczasowych zwyczajów, zasady racjonalnej gospodarki i interesów właścicieli lokali. Okoliczności te nie zostały przez powodów w jakikolwiek sposób udowodnione.

Odnosząc się do kwestionowanej przez powodów uchwały nr (...) wskazała, iż nieprawdziwym jest twierdzenie powodów, iż nie zostali zawiadomieni o zebraniu członków Wspólnoty na dzień 25 października 2021 r. Pozwany bowiem w dniu 18 października 2021 r. przekazał do skrzynek pocztowych wszystkich właścicieli zawiadomienie o wskazanym terminie, a jedna z właścicielek lokali nieruchomości przy ul. (...) w W. wzięła udział w zgromadzeniu, co potwierdza okoliczność doręczenia zawiadomienia. Zamieszczenie zawiadomienia w skrzynce pocztowej przypisanej do poszczególnych lokali jest powszechną praktyką w komunikowaniu się Wspólnoty z jej członkami. Informacja o zebraniu nie była więc utajniona i umożliwiała wszystkim głosowanie. W ocenie pozwanego, nawet gdyby przyjąć, (co pozwany stanowczo kwestionuje) że proces zawiadomienia, został przeprowadzony nieprawidłowo, to nie były to uchybienia, które miałoby implikować uchyleniem uchwały.

Zdaniem pozwanego zarzuty formalne stawiane przez stronę powodową mogłyby stanowić podstawę uchylenia uchwały dopiero wówczas gdy zarzucana wadliwość miała bądź mogła mieć wpływ na jej treść. W niniejszym postępowaniu taka sytuacja nie zaistniała. Pozwana zakwestionowała aby w niniejszym postępowaniu było możliwe głosowanie zgodnie z reguła przewidzianą w art.23 ust. 2a ustawy o własności lokali. Przepis ten daje możliwość głosowania według zasady jeden właściciel – jeden głos jedynie wówczas gdy suma udziałów w nieruchomości wspólnej nie jest równa 1 albo większość udziałów należy do jednego właściciela bądź gdy obydwa te warunki spełnione są łącznie a z żądaniem takiego głosowania wystąpią właściciele lokali posiadających łącznie co najmniej 1/5 udziałów w nieruchomości wspólnej. Natomiast zgodnie z odpisem zwykłym księgi wieczystej prowadzonej dla nieruchomości położonej przy ul. (...) w W. udział Miasta we współwłasności nieruchomości wynosił i wynosi 80,02 %. W konsekwencji powodowie nie posiadali udziału, który otworzyłby im drogę do decydowania w gestii głosowania według zasady jeden właściciel – jeden głos. Łączna wielkość ich udział plasuje się bowiem poniżej progu ustawowego w tym zakresie (tj. 1/5 udziałów). Tym samym, gdyby nawet stawili się na zebraniu w dniu 25 października 2021 r. to i tak głosy Miasta byłyby decydujące.

Powództwo powinno zostać oddalone również z uwagi na przekroczenie 6-tygodniowego terminu liczonego od dnia podjęcia uchwały na zebraniu ogółu właścicieli lokali albo od dnia powiadomienia wytaczającego powództwo o treści uchwały podjętej w trybie indywidualnego zbierania głosów (art. 25 ust. 1a ustawy o własności lokali) (odpowiedź na pozew – k. 325-331).

Postanowieniem z dnia 4.08.22 r. Sąd odrzucił sprzeciw pozwanej od wyroku zaocznego w zakresie pkt 2 tego wyroku (k. 501).

Strony podtrzymały stanowiska na rozprawie w dniu 10 października 2022 r.

Na podstawie przedstawionego materiału dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka K. F. (w ½) wraz z M. C. i F. C. (w 1/2 na zasadzie współwłasności majątkowej małżeńskiej) jest współwłaścicielką mieszkania nr (...) przy ul. (...) w W., dla którego prowadzona jest księga wieczysta nr (...). Wielkość udziału w nieruchomości wspólnej dla tego lokalu wynosi (...). Tożsamą wartość posiadała w momencie uchwalenia spornej uchwały.

Powódka M. K. jest właścicielką mieszkania nr (...) przy ul. (...) w W., dla którego prowadzona jest księga wieczysta nr (...). Wielkość udziału w nieruchomości wspólnej dla tego lokalu wynosi (...). Tożsamą wartość posiadała w momencie uchwalenia spornej uchwały.

Powodowie A. P. i M. P. są współwłaścicielami mieszkania nr (...) przy ul. (...) w W., dla którego prowadzona jest (...). Wielkość udziału w nieruchomości wspólnej dla tego lokalu wynosi (...). Tożsamą wartość posiadała w momencie uchwalenia spornej uchwały.

Powódka A. M. jest właścicielką mieszkania nr (...) przy ul. (...) w W., dla którego prowadzona jest księga wieczysta nr (...). Wielkość udziału w nieruchomości wspólnej dla tego lokalu wynosi (...). Tożsamą wartość posiadała w momencie uchwalenia spornej uchwały .

Powódka E. P. jest właścicielką mieszkania nr (...) przy ul. (...) w W., dla którego prowadzona jest księga wieczysta (...). Wielkość udziału w nieruchomości wspólnej dla tego lokalu wynosi 404/10.000. Tożsamą wartość posiadała w momencie uchwalenia spornej uchwały.

Powódka J. T. (wraz z T. T. na zasadzie wspólności ustawowej małżeńskiej) jest właścicielką mieszkania nr (...) przy ul. (...) w W., dla którego prowadzona jest księga wieczysta nr (...). Wielkość udziału w nieruchomości wspólnej dla tego lokalu wynosi (...). Tożsamą wartość posiadała w momencie uchwalenia spornej uchwały. W chwili obecnej w księdze wieczystej nie doszło jeszcze do wpisu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego we własność.

Powód M. G. (wraz z K. G.) jest właścicielem mieszkania nr (...) przy ul. (...) w W., dla którego prowadzona jest (...). Wielkość udziału w nieruchomości wspólnej dla tego lokalu wynosi (...). Tożsamą wartość posiadała w momencie uchwalenia spornej uchwały. W chwili obecnej w księdze wieczystej nie doszło jeszcze do wpisu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego we własność.

M. D. jest właścicielką mieszkania nr (...) przy ul. (...) w W., dla którego prowadzona jest (...). Wielkość udziału w nieruchomości wspólnej dla tego lokalu wynosi (...). Tożsamą wartość posiadała w momencie uchwalenia spornej uchwały.

M. Z. (1) i W. Z. są współwłaścicielkami mieszkania (każda w ½) nr (...) przy ul. (...) w W., dla którego prowadzona jest (...). Wielkość udziału w nieruchomości wspólnej dla tego lokalu wynosi (...). Tożsamą wartość posiadała w momencie uchwalenia spornej uchwały. W chwili obecnej w księdze wieczystej nie doszło jeszcze do wpisu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego we własność.

T. Z. i M. Z. (2) są współwłaścicielami mieszkania (każdy w ½) nr 20 przy ul. (...) w W., dla którego prowadzona jest (...). Wielkość udziału w nieruchomości wspólnej dla tego lokalu wynosi 3/100.

B. B. jest właścicielem mieszkania nr (...) przy ul. (...) w W., dla którego prowadzona jest (...). Wielkość udziału w nieruchomości wspólnej dla tego lokalu wynosi (...). Tożsamą wartość posiadała w momencie uchwalenia spornej uchwały. W chwili obecnej w księdze wieczystej nie doszło jeszcze do wpisu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego we własność.

J. S. jest właścicielką mieszkania nr (...) przy ul. (...) w W., dla którego prowadzona jest (...). Wielkość udziału w nieruchomości wspólnej dla tego lokalu wynosi (...). Tożsamą wartość posiadała w momencie uchwalenia spornej uchwały.

H. B. jest właścicielką mieszkania nr (...) przy ul. (...) w W., dla którego prowadzona jest (...). Wielkość udziału w nieruchomości wspólnej dla tego lokalu wynosi (...). Tożsamą wartość posiadała w momencie uchwalenia spornej uchwały. Tożsamą wartość posiadała w momencie uchwalenia spornej uchwały.

M. Z. (3) jest właścicielką mieszkania nr (...) przy ul. (...) w W., dla którego prowadzona jest (...). Wielkość udziału w nieruchomości wspólnej dla tego lokalu wynosi (...). Tożsamą wartość posiadała w momencie uchwalenia spornej uchwały. (wydruki odpisów ksiąg wieczystych – k. 106 i nast., k. 392 i nast.).

(...) W. było i jest właścicielem udziału w nieruchomości wspólnej w wysokości 62,76 %. (wydruk odpisów KW – k. 106 v. i nast., k. 392 i nast.)

W przedmiotowej nieruchomości budynkowej w sumie są 43 lokale, w tym 14 lokali jest wyodrębnionych (w skład tych 14 lokali 8 lokali należy do powodów) oraz 29 lokali niewyodrębnionych stanowiących własność (...) W. (okoliczność bezsporna – k. 509 v.).

Zarząd Wspólnoty nie zawiadomił następujących właścicieli lokali przy ul. (...) w W. o zwołaniu zebrania Członków Wspólnoty Mieszkaniowej w dniu 25 października 2021 r.: K. F., M. K., A. P., M. P., A. M., E. P., J. T., M. G., M. D. (okoliczność niewykazana przez pozwaną).

W dniu 25 października 2021 r. odbyło się Zebranie Członków Wspólnoty Mieszkaniowej nieruchomości przy ul. (...) w W. (wypis z aktu notarialnego k. 13-15).

Uchwałą nr (...) zebrania Wspólnoty Mieszkaniowej nieruchomości przy ul. (...) w W. z dnia 25 października 2021 r. w sprawie odwołania osób fizycznych z Zarządu oraz zmiany sposobu zarządzania nieruchomością wspólną w ten sposób, że Zarząd będzie wykonywany zgodnie z art. 18 ustawy o własności lokali tj. przez T. K. (uchwała z 25 października 2021 r.- k. 13-15).

W protokole notarialnym z Zebrania Przewodniczący Zebrania stwierdził, że w głosowaniu jawnym za podjęciem uchwały głosowali właściciele lokali reprezentujący 0,645 części udziałów w nieruchomości wspólnej, przy 0 części głosów przeciw uchwale i 0 części głosów wstrzymujących się, a w związku z tym uchwała została podjęta. (protokołu notarialny Rep A nr (...) z 25 października 2021 r. – k. 13-15).

Sąd dokonał następującej oceny dowodów:

Sąd uznał za wiarygodne przedstawione w/w dokumenty, albowiem strony nie zakwestionowały w skuteczny sposób ich zawartości i autentyczności.

Sąd dał wiarę zeznaniom przesłuchanych świadków w zakresie w jakim osoby te złożyły relacje o faktach istotnych dla rozstrzygnięcia niniejszego sporu, ponieważ są spójne, logiczne, w znacznej części potwierdzają się wzajemnie, a także znajdują potwierdzenie w treści w/w dokumentów.

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu powództwo nie zasługuje na uwzględnienie, a mianowicie nieuzasadnione okazało się żądanie powodów o uchylenie uchwały pozwanej Wspólnoty Mieszkaniowej nr (...) z dnia 25 października 2021 roku.

Odnosząc się w pierwszej kolejności do przesłanki temporalnej do wniesienia powództwa z art. 25 ust. 1a uwl wskazania wymaga, iż właściciel może zaskarżyć uchwałę Wspólnoty Mieszkaniowej w terminie 6 tygodni od dnia podjęcia uchwały na zebraniu ogółu właścicieli lokali albo od dnia powiadomienia wytaczającego powództwo o treści uchwały podjętej w trybie indywidualnego zbierania głosów.

Powodowie wnieśli powództwo w terminie.

Należy podnieść, że powodowie wystąpili w niniejszej sprawie z roszczeniem o uchylenie przedmiotowej uchwały. Powództwo o ustalenie nieistnienia uchwały zostało prawomocnie oddalone wyrokiem zaocznym wydanym w niniejszej sprawie.

W sprawie należało ustalić jaki tryb głosowania powinien mieć zastosowanie przy uchwalaniu zaskarżonej uchwały, gdyż znaczna część argumentacji powodów opierała się właśnie na tej kwestii.

Zgodnie z art. 23 ust. 2 i 2 a ustawy z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali (Dz. U. 2015. 1892 t.j.) uchwały zapadają większością głosów właścicieli lokali, liczoną według wielkości udziałów, chyba że w umowie lub w uchwale podjętej w tym trybie postanowiono, że w określonej sprawie na każdego właściciela przypada jeden głos. Jeżeli suma udziałów w nieruchomości wspólnej nie jest równa 1 albo większość udziałów należy do jednego właściciela bądź gdy obydwa te warunki spełnione są łącznie, głosowanie według zasady, że na każdego właściciela przypada jeden głos, wprowadza się na każde żądanie właścicieli lokali posiadających łącznie co najmniej 1/5 udziałów w nieruchomości wspólnej.

Pozwana co do uchwały nr (...) z dnia 25 października 2021 r. dotyczącej odwołania członków zarządu liczyła głosy według wielkości udziałów - zgodnie z ogólną zasadą, przyjmując uchwałę większością głosów. Z protokołu notarialnego z dnia 25 października 2021 r. wynika, iż za uchwałą głosowali właściciele reprezentujący 0,645 części udziałów w nieruchomości wspólnej. Większość został więc osiągnięta i uchwała istnieje.

Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali właściciel lokalu może zaskarżyć uchwałę właścicieli lokali do sądu z powodu jej niezgodności z przepisami prawa lub z umową właścicieli lokali albo jeśli narusza ona zasady prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną lub w inny sposób narusza jego interesy.

Sprzeczność uchwały właścicieli lokali z przepisami prawa może mieć zarówno materialny, jak i formalny charakter. W pierwszym przypadku treść uchwały narusza przepisy prawa, w drugim zaś – sposób jej podjęcia. Gdy chodzi o tę pierwszą kwestię, jak podkreśla się w orzecznictwie, uchwała właścicieli lokali nie może ingerować w sferę uprawnień właścicieli wynikających z bezwzględnie obowiązujących przepisów (wyrok Sądu Najwyższego z 3 kwietnia 2009 r., sygn. II CSK 600/08). Sprzeczność uchwały właścicieli z przepisami prawa może mieć również formalny charakter; w takim przypadku niezgodny z ustawą jest sposób podjęcia uchwały. W tym jednak zakresie należy przyjąć dodatkowe zastrzeżenie, niewynikające wszakże wprost z komentowanego przepisu, a mianowicie to, że nieprawidłowości o charakterze proceduralnym mogą prowadzić do uchylenia uchwały, o ile miały one lub mogły wywrzeć wpływ na treść uchwały. Pogląd ten cieszy się powszechną aprobatą w orzecznictwie (wyrok Sądu Najwyższego z 16 października 2002 r., sygn. akt IV CKN 1351/00; wyrok Sądu Najwyższego z 5 października 2011 r., sygn. akt IV CSK 664/10, wyrok Sądu Najwyższego z 8 lipca 2004 r., sygn. akt IV CK 543/03; wyrok Sądu Najwyższego z 11grudnia 2007 r., sygn. akt II CSK 370/06; wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z 5 listopada 2015 r., sygn. akt I ACa 1004/15; wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z 24 maja 2018 r., sygn. akt I ACa 1425/17; wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z 14 października 2019 r., sygn. akt I ACa 820/18; wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z 1 marca 2019 r.; sygn. akt I ACa 593/18). Nieprawidłowości w zwołaniu zebrania właścicieli wspólnoty mieszkaniowej mogą być uznane za zasadną przyczynę uchylenia uchwały jedynie w sytuacji, gdy powód wykazał, że nieprawidłowości te miały wpływ na treść uchwały podjętej w trakcie zebrania. W świetle art. 32 uwl obowiązkiem zarządu (zarządcy) jest niewątpliwie powiadomienie wszystkich właścicieli lokali o zebraniu wspólnoty. W niniejszym procesie powodowie zakwestionowali, aby zostali zawiadomieni o terminie zebrania, a pozwany nie wykazał i nie udowodnił tej okoliczności. Ciężar dowodu w tym zakresie spoczywał na pozwanym, ponieważ powodowie z natury rzeczy nie byli w wstanie wykazać okoliczności faktyczne o charakterze negatywnym (brak zawiadomienia). Ustawa nie wskazuje jednak sankcji za naruszenie tego obowiązku, a treść art. 25 ust. 1 uwl nie daje podstaw do wykładni, według której w każdym przypadku niepowiadomienia uprawnionych uchwała powinna być uchylona. Niewątpliwie bowiem sprzeczność uchwały z ustawą może mieć zarówno materialny, jak i formalny charakter, przy czym w drugim ze wskazanych przypadków niezbędne jest poszukiwanie (i udowodnienie przez powoda) potencjalnego wpływu zaistniałego uchybienia na treść uchwały.

Podkreślenia wymaga, iż z art. 23 ust. 2 i 2 a ustawy z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali wynika również iż, zasadą jest liczenie głosów według wielkości udziałów. Jednakże w umowie lub w uchwale podjętej w trybie określonym w tym przepisie można postanowić, że w określonej sprawie na każdego właściciela przypada jeden głos (głosowanie per capitam).

Modyfikacja ustawowego sposobu głosowania na głosowanie według zasady „jeden właściciel – jeden głos" musi każdorazowo nastąpić „w określonej sprawie", a więc nie może być generalna. Stanowisko to znalazło poparcie w orzecznictwie. W wyroku z dnia 3 kwietnia 2008 r., II CSK 605/07, LEX nr 500179, Sąd Najwyższy określił, iż odstępstwo od „udziałowego" sposobu głosowania i to „na każde żądanie" właścicieli oznacza konieczność określenia materii, w której mogłoby nastąpić głosowanie w sposób przyjęty w art. 23 ust. 2 a u.w.l. Jeszcze dalej idące zapatrywanie jest zawarte w wyroku SN z dnia 10 lipca 2009 r., II CSK 83/09, OSNC - ZD 2010, nr 2, poz. 50, gdzie za niedopuszczalne uznano ustanowienie we wspólnocie mieszkaniowej zasady głosowania wszystkich uchwał według reguły „jeden właściciel – jeden głos". W ocenie Sądu uchwała przewidująca taką zasadę jest nieważna. Przyjmuje się, że odejście od ustawowego sposobu głosowania w drodze umowy bądź uchwały może nastąpić jednak w ramach głosowania w danego rodzaju sprawie.

Z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie wynika, iż wielokrotnie wcześniej członkowie Wspólnoty Mieszkaniowej (w tym powodowie oraz (...) W.) głosowali według zasady jeden właściciel – jeden głos. Niewykluczone więc, iż tym razem powodowie również skorzystaliby z uprawnienia wynikającego z art. 23 ust. 2 a ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali. Sąd ustalił bowiem, że suma udziałów poszczególnych właścicieli w nieruchomości wspólnej, nie wliczając w to (...) W., jest większa niż 1/5 całości udziałów w nieruchomości wspólnej. Jak zasadnie podnieśli powodowie, bez znaczenia pozostaje okoliczność, iż nie we wszystkich księgach wieczystych dokonano już wpisu przekształcenia prawa użytkowanie wieczystego we własność, gdyż wpis ten ma jedynie charakter deklaratoryjny (art. 1 ust. 1 ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego we własność). Wobec czego pozostałym właścicielom (poza (...) W.) przysługiwało uprawnienie do określenia w umowie lub w uchwale, że w określonej sprawie na każdego właściciela przypada jeden głos, a czego zostali pozbawieni na skutek niepowiadomienia ich o zebraniu właścicieli Wspólnoty Mieszkaniowej nieruchomości przy ul. (...) w W..

Jednocześnie należy podnieść, że powodowie nie wykazali i nie udowodnili, że zawiadomienie ich o zebraniu członków Wspólnoty Mieszkaniowej nieruchomości przy ul. (...) w W. wpłynęłoby na wynik głosowania. Należało zwrócić uwagę na okoliczność, że w nieruchomości przy ul. (...) w W. do (...) W. przynależy aż 29 lokali spośród wszystkich 43 lokali mieszczących w tym budynku (okoliczność bezsporna – k. 509 v.). W ocenie Sądu oznacza to, że w sytuacji, w której powodowie nie zostaliby pozbawieni możliwości złożenia wniosku o zmianę sposobu głosowania ze sposobu według wielkości udziałów na sposób „jeden właściciel – jeden głos", (...) W. posiadałoby 29 głosów w sytuacji głosowania „jeden właściciel – jeden głos". W konsekwencji gmina (...) W. jako większościowy udziałowiec i zarazem właściciel większości lokali w stosunku 29 do 14 poprzez oddanie głosu za uchwałą (co i tak uczynił) i tak zawsze doprowadziłaby do przegłosowania uchwały zgodnie z oczekiwaniem tego podmiotu. Omawiany sposób głosowania „jeden właściciel – jeden głos" nie polega bowiem na tym, że na każdego właściciela przypada jeden głos, bez względu na to, ile lokali stanowiłoby jego własność w danym budynku. Trzeba go rozumieć w ten sposób, że każdy właściciel danego lokalu ma jeden głos, a więc właściciel kilku lokali ma taką liczbę głosów, ilu lokali jest właścicielem. Stanowisko to należy uzasadnić wolą ustawodawcy uproszczenia sposobu głosowania, a nie pogorszeniem sytuacji niektórych właścicieli lokali. Przeciwne zapatrywanie stanowi bowiem nazbyt daleko idące ograniczenie uprawnień wynikających z omawianej ustawy, w przypadku gdy dana osoba jest właścicielem kilku lokali. Jest ono uzasadnione celem omawianej regulacji (tak: M. B.- S., Zarząd majątkiem wspólnym, Komentarz, WK 2016). Powyższe oznacza, że skoro (...) W. posiada w swojej dyspozycji 29 lokali, a pozostali właściciele 14, a więc łącznie jest ich 43 to taka sama jest liczba możliwych do uzyskania głosów, a więc w celu przegłosowania uchwały w przypadku, której ma miejsce liczenie głosów według zasady „jeden właściciel – jeden głos” niezbędne byłoby uzyskanie minimum 22 głosy ,,za” daną uchwałą. Osiągnięcie tego wyniku i powyżej tej wartości oznaczałoby, że zaskarżona uchwała i tak zostałaby przyjęta, co w niniejszej sprawie wydaje się być realne z uwagi na pozostawanie w dyspozycji (...) W. aż 29 lokali.

Podsumowując, w niniejszej sprawie powodowie ostatecznie nie wykazali i nie udowodnili, że zaistniały przyczyny uzasadniające uchylenie stanowiącej przedmiot sporu uchwały pozwanej. Wyżej opisane naruszenie proceduralne przez zarządcę Wspólnoty (brak zawiadomienia o zebraniu części członków Wspólnoty) miało bowiem charakter bezskutkowy.

W ocenie Sądu przeprowadzone postępowanie nie wykazało zatem, iż zaskarżona uchwała jest niezgodna z przepisami prawa, jednocześnie Sąd nie znalazł podstaw do uznania, że uchwala nr (...) jest sprzeczna z interesami właścicieli lokali czy narusza zasady prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną. Okoliczności te nie zostały przez powodów w jakikolwiek sposób udowodnione. Uzasadniając przytoczone twierdzenia powodowie ograniczyli się do wskazania, że niepokój budzą nieznane koszty zarządcy. Takie twierdzenie nie uzasadnia w żaden sposób uchylenia uchwały w przedmiocie w sprawie odwołania osób fizycznych z Zarządu oraz zmiany sposobu zarządzania nieruchomością wspólną w ten sposób, że Zarząd będzie wykonywany zgodnie z art. 18 ustawy o własności lokali tj. przez T. K..

Sąd rozstrzygnął o kosztach procesu na podstawie art. 98 kpc, ustalając zasadę odpowiedzialności za wynik procesu, pozostawiając wyliczenie kosztów procesu referendarzowi sądowemu na podstawie art. 108 kpc.

Mając na uwadze całokształt poczynionych powyżej rozważań Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.