Pełny tekst orzeczenia

WYROK

UZASADNIENIE

Powód, (...) sp. z o.o., wniósł w dniu 24 stycznia 2022 roku pozew przeciwko Kołu (...) w G., domagając się zasądzenia od pozwanego na swą rzecz kwoty 38.631 złotych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie. Sprawa została zarejestrowana pod sygn. akt I C 106/22. Uzasadniając żądanie pozwu powód wskazał m.in., że w dniu 9 listopada 2021 roku Nadleśniczy Nadleśnictwa Ł. wydał decyzję nr (...) dotyczącą szkody łowieckiej na nieruchomości powoda na kwotę 46.053 złotych. Pozwany zapłacił powódce jedynie część tej kwoty i do zapłaty pozostaje kwota dochodzona pozwem.

Zarządzeniem z 8 lutego 2022 roku referendarz sądowy zarządził zwrot pozwu m.in., z uwagi na jego wadliwe opłacenie. Braki zostały uzupełnione; w konsekwencji, zarządzeniem z 23 marca 2022 roku referendarz sądowy stwierdził iż pozew wywołuje skutki prawne od 24 stycznia 2022 roku.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa. Pozwany argumentował w szczególności iż w dniu 15 lutego 2022 roku spełnił świadczenie dochodzone w procesie. Nadto, pozwany wskazał że nie dał podstaw do wytoczenia powództwa bowiem uiścił sporne świadczenie przed dniem wytoczenia powództwa przez powoda.

Pismem z dnia 11 lipca 2022 roku powód doprecyzował, iż odsetek ustawowych za opóźnienie domaga się od dnia 16 grudnia 2021 roku.

Po rozpoczęciu rozprawy, w dniu 14 września 2022 roku, powód cofnął pozew co do należności głównej bez zrzeczenia się roszczenia. Pozwany nie wyraził zgody na cofnięcie pozwu bez zrzeczenia się roszczenia.

Powód, (...) sp. z o.o., wniósł w dniu 24 stycznia 2022 roku pozew przeciwko Kołu (...) w G., domagając się zasądzenia od pozwanego na swą rzecz kwoty 1.470,20 złotych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie. Sprawa została zarejestrowana pod sygn. akt I C 127/22. Uzasadniając żądanie pozwu powód wskazał m.in., że w dniu 9 listopada 2021 roku Nadleśniczy Nadleśnictwa Ł. wydał decyzję nr (...) dotyczącą szkody łowieckiej na nieruchomości powoda na kwotę 4.309,20 złotych. Pozwany zapłacił powódce jedynie część tej kwoty i do zapłaty pozostaje kwota dochodzona pozwem.

Zarządzeniem z 8 lutego 2022 roku referendarz sądowy zarządził zwrot pozwu m.in., z uwagi na jego wadliwe opłacenie. Braki zostały uzupełnione; w konsekwencji, zarządzeniem z 23 marca 2022 roku referendarz sądowy stwierdził iż pozew wywołuje skutki prawne od 24 stycznia 2022 roku.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa. Pozwany argumentował w szczególności iż w dniu 15 lutego 2022 roku spełnił świadczenie dochodzone w procesie. Nadto, pozwany wskazał że nie dał podstaw do wytoczenia powództwa bowiem uiścił sporne świadczenie przed dniem wytoczenia powództwa przez powoda.

Pismem z dnia 11 lipca 2022 roku powód doprecyzował, iż odsetek ustawowych za opóźnienie domaga się od dnia 16 grudnia 2021 roku.

Na rozprawę w dniu 23 września 2022 roku stawiła się aplikant adwokacka A. T. którą, na jej wniosek, Sąd dopuścił czasowo do udziału w sprawie w charakterze pełnomocnika powoda, zobowiązując ją jednocześnie do przedłożenia w terminie 7 dni upoważnienia, pod rygorem pominięcia dokonanych czynności. Następnie, po rozpoczęciu rozprawy A. T. w imieniu powoda cofnęła pozew co do należności głównej bez zrzeczenia się roszczenia. Postanowieniem wydanym w toku tej rozprawy, Sąd połączył sprawę do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia ze sprawą I C 106/22.

Powód, (...) sp. z o.o., wniósł w dniu 24 stycznia 2022 roku pozew przeciwko Kołu (...) w G., domagając się zasądzenia od pozwanego na swą rzecz kwoty 4.699 złotych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie. Sprawa została zarejestrowana pod sygn. akt I C 129/22. Uzasadniając żądanie pozwu powód wskazał m.in., że w dniu 9 listopada 2021 roku Nadleśniczy Nadleśnictwa Ł. wydał decyzję nr (...) dotyczącą szkody łowieckiej na nieruchomości powoda na kwotę 6.930 złotych. Pozwany zapłacił powódce jedynie część tej kwoty i do zapłaty pozostaje kwota dochodzona pozwem.

Zarządzeniem z 8 lutego 2022 roku referendarz sądowy zarządził zwrot pozwu m.in., z uwagi na jego wadliwe opłacenie. Braki zostały uzupełnione; w konsekwencji, zarządzeniem z 23 marca 2022 roku referendarz sądowy stwierdził iż pozew wywołuje skutki prawne od 24 stycznia 2022 roku.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa. Pozwany argumentował w szczególności iż w dniu 15 lutego 2022 roku spełnił świadczenie dochodzone w procesie. Nadto, pozwany wskazał że nie dał podstaw do wytoczenia powództwa bowiem uiścił sporne świadczenie przed dniem wytoczenia powództwa przez powoda.

Pismem z dnia 25 lipca 2022 roku powód doprecyzował, iż odsetek ustawowych za opóźnienie domaga się od dnia 16 grudnia 2021 roku.

Na rozprawę w dniu 23 września 2022 roku stawiła się aplikant adwokacka A. T. którą, na jej wniosek, Sąd dopuścił czasowo do udziału w sprawie w charakterze pełnomocnika powoda, zobowiązując ją jednocześnie do przedłożenia w terminie 7 dni upoważnienia, pod rygorem pominięcia dokonanych czynności. Następnie, po rozpoczęciu rozprawy A. T. w imieniu powoda cofnęła pozew co do należności głównej bez zrzeczenia się roszczenia. Postanowieniem wydanym w toku tej rozprawy, Sąd połączył sprawę do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia ze sprawą I C 106/22.

Aplikant adwokacka A. T. mimo upływu zakreślonego terminu nie przedłożyła upoważnienia do reprezentowania powoda w sprawach I C 127/22 i I C 129/22. W toku kolejnej rozprawy, w dniu 28 października 2022 roku Sąd postanowieniem pominął czynności dokonane przez aplikant adwokacką A. T. w imieniu powoda w dniu 23 września 2022 roku w sprawach I C 127/22 i I C 129/22. Następnie powód, działając przez pełnomocnika, cofnął pozew w sprawach pierwotnie zarejestrowanych pod I C 127/22 i I C 129/22co do należności głównych bez zrzeczenia się roszczenia. Pozwany nie wyraził zgody na cofnięcie pozwów bez zrzeczenia się roszczenia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Nadleśniczy Nadleśnictwa Ł. wydał w dniu 9 listopada 2021 roku decyzję nr (...) w sprawie ustalenia na kwotę 46.053 złotych wysokości odszkodowania za szkody wyrządzone w uprawie kukurydzy na ziarno przez jelenie i dziki na nieruchomości należącej do powoda, oznaczonej jako działki ewidencyjne o nr (...), położonej w miejscowości G.. Decyzja została doręczona pozwanemu w dniu 15 listopada 2021 roku.

W grudniu 2021 roku pozwany, na poczet wskazanego wyżej świadczenia, przekazał powodowi kwotę 7.422,20 złotych.

Pismem z dnia 20 stycznia 2022 roku powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 38.631 złotych w terminie trzech dni, pod rygorem „podjęcia dalszych środków prawnych mających na celu wyegzekwowanie należności”.

W dniu 15 lutego 2022 roku pozwany, na poczet wskazanego wyżej świadczenia, przekazał powodowi kwotę 38.631 złotych.

okoliczności bezsporne, a nadto dowód: kopia decyzji Nadleśniczego, kopia wezwania do zapłaty;

Nadleśniczy Nadleśnictwa Ł. wydał w dniu 9 listopada 2021 roku decyzję nr (...) w sprawie ustalenia na kwotę 4.309,20 złotych wysokości odszkodowania za szkody wyrządzone w uprawie kukurydzy na ziarno przez jelenie i dziki na nieruchomości należącej do powoda, oznaczonej jako działki ewidencyjne o nr (...) położonej w miejscowości G.. Decyzja została doręczona pozwanemu w dniu 15 listopada 2021 roku.

W grudniu 2021 roku pozwany, na poczet wskazanego wyżej świadczenia, przekazał powodowi kwotę 2.839 złotych.

Pismem z dnia 20 stycznia 2022 roku powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 1.479,20 złotych w terminie trzech dni, pod rygorem „podjęcia dalszych środków prawnych mających na celu wyegzekwowanie należności”.

W dniu 15 lutego 2022 roku pozwany, na poczet wskazanego wyżej świadczenia, przekazał powodowi kwotę 1.479,20 złotych.

okoliczności bezsporne, a nadto dowód: kopia decyzji Nadleśniczego, kopia wezwania do zapłaty;

Nadleśniczy Nadleśnictwa Ł. wydał w dniu 9 listopada 2021 roku decyzję nr (...) w sprawie ustalenia na kwotę 6.930 złotych wysokości odszkodowania za szkody wyrządzone w uprawie kukurydzy na ziarno przez jelenie i dziki na nieruchomości należącej do powoda, oznaczonej jako działki ewidencyjne o nr (...) położonej w miejscowości G.. Decyzja została doręczona pozwanemu w dniu 15 listopada 2021 roku.

W grudniu 2021 roku pozwany, na poczet wskazanego wyżej świadczenia, przekazał powodowi kwotę 2.231 złotych.

Pismem z dnia 20 stycznia 2022 roku powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 4.699 złotych w terminie trzech dni, pod rygorem „podjęcia dalszych środków prawnych mających na celu wyegzekwowanie należności”.

W dniu 15 lutego 2022 roku pozwany, na poczet wskazanego wyżej świadczenia, przekazał powodowi kwotę 4.699 złotych.

okoliczności bezsporne, a nadto dowód: kopia decyzji Nadleśniczego, kopia wezwania do zapłaty;

Opisany stan faktyczny był bezsporny między stronami. Sąd ustalił go w oparciu o fakty bezsporne (art.229 i 230 k.p.c.) oraz na podstawie dowodów z dokumentów. Dowodom z dokumentów Sąd dał wiarę w pełni, albowiem ich autentyczność nie budzi wątpliwości a ani żadna ze stron, ani też Sąd z urzędu nie znaleźli podstaw by kwestionować ich moc dowodową.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art.46 i 46e ustawy z 13 października 1995 roku prawo łowieckie (tekst jednolity Dz. U. z 2022 poz. 1173), dzierżawca lub zarządca obwodu łowieckiego jest obowiązany do wynagradzania szkód wyrządzonych w uprawach i płodach rolnych przez dziki, łosie, jelenie, daniele i sarny; Nadleśniczy Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe właściwy ze względu na miejsce wystąpienia szkód ustala wysokość odszkodowania, w drodze decyzji. Wypłata odszkodowania winna nastąpić nie później niż w terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji.

W niniejszej sprawie, bezspornym między stronami było: wydanie przez Nadleśniczego Nadleśnictwa Ł. decyzji opisanych w pozwach, fakt zapłaty należności głównych przez pozwanego oraz daty spełnienia świadczeń składających się na poszczególne należności. Powód cofnął pozwy w zakresie należności głównych, ale bez zrzeczenia się roszczeń; jednocześnie, pozwany nie wyraził zgody na to cofnięcie. W tej sytuacji, wobec spełnienia omawianych świadczeń, biorąc za podstawę stan rzeczy istniejący w chwili zamknięcia rozprawy, należało co do roszczeń głównych orzec jak w pkt.I.2, II.2, III.2 wyroku.

Przedmiotowe decyzje nr (...) zostały doręczone pozwanemu w dniu 15 listopada 2021 roku, zatem zgodnie z przywołaną wyżej regulacją od 16 grudnia 2021 roku pozwany opóźniał się w spełnieniu nieuiszczonych części świadczeń, tj. kwot: 38.631 złotych, 4.699 złotych i 1.479,20 złotych. Opóźnienia trwały do 14 lutego 2022 roku, gdyż dnia następnego przedmiotowe świadczenia zostały spełnione. Zatem, zgodnie z art.481 k.c. za okres od 16 grudnia 2021 roku do 14 lutego 2022 roku pozwany winien zapłacić powodowi odsetki ustawowe za opóźnienie od omawianych kwot. Połączenie tych elementów skutkowało orzeczeniem w przedmiocie roszczeń odsetkowych jak w pkt.I.1 i 2, II.1 i 2, III.1 i 2 wyroku.

Pozwy w niniejszych sprawach zostały zwrócone zarządzeniami z 8 lutego 2022 roku. W terminie tygodnia powód, działając przez fachowego pełnomocnika, uzupełnił braki i opłatę. W konsekwencji, zgodnie z art.130 ^1a par.3 k.p.c., pozwy wywołały skutek od pierwotnego wniesienia, tj. od 24 stycznia 2022 roku. W tej dacie pozwany opóźniał się w spełnieniu świadczeń dochodzonych pozwami. Terminów do spełnienia świadczeń nie zmieniły wezwania do zapłaty z 20 stycznia 2022 roku, gdyż wskazany tam termin nie dotyczył nowej daty spełnienia świadczeń, tylko konsekwencji podjęcia dalszych kroków przez powoda celem odzyskania należności. Zatem, mimo oddalenia powództw co do roszczeń głównych (z uwagi na spełnienie świadczeń) powód może domagać się zwrotu kosztów procesu; powód uległ jedynie w nieznacznej części swego żądania odsetkowego (art.101 k.p.c.). Wyliczenie tych kosztów, odnośnie do każdej ze spraw, w oparciu o art.108 k.p.c., powierzono referendarzowi sądowemu. Połączenie tych elementów skutkowało orzeczeniem jak w pkt.I.3, II.3, III.3 wyroku.

sędzia Łukasz Lubbe