Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VII Ka 45/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.1.1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Kętrzynie z dnia 27 października 2022 r., sygn. akt II K 348/22

0.1.1.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca skazanego R. M.

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.1.1.3. Granice zaskarżenia

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.1.2.1. Ustalenie faktów

0.1.2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.1.2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.1.2.2. Ocena dowodów

0.1.2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.1.2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1

I prokuratora skarżącego wyrok na korzyść skazanego R. M. w części dotyczącej orzeczonej wobec niego kary łącznej 3 (trzech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności

1/ obrazy przepisu postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia, a mianowicie art. 413 § 1 pkt 6 kpk poprzez niewskazanie art. 4 § 1 kk w podstawie wymiaru kary łącznej 3 (trzech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wobec skazanego R. M. za przestępstwa z art. 178a4kk, art. 177 § 1 kk w zw. z art. 178 § 1 kk, art. 178a 1 kk, art. 244 kk w zb. z art. 180 kk w zw. z art. 11 § 2 kk pomimo jego zastosowania,

2/ obrazy przepisu prawa materialnego, gdzie orzeczenie nie odpowiada prawu, a mianowicie 89 § lb kk poprzez jego niezastosowanie i w konsekwencji dokonanie obliczenia kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania w sprawie II K 248/15 w sposób niezgodny z brzmieniem tego przepisu, który to przepis przewiduje, że miesiąc kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania równa się 15 dniom kary pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania, co skutkowało z kolei obrazą przepisu art. 86 § 1 kk poprzez niewłaściwe jego zastosowanie i orzeczenie wobec skazanego R. M. kary łącznej 3 (trzech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności w miejsce podlegających połączeniu kar jednostkowych powyżej ich sumy.

II obrońcy skazanego skarżącego wyrok w części dotyczącej orzeczenia o karze łącznej, na korzyść skazanego rażącej niewspółmierność orzeczonej wobec skazanego kary, poprzez wymierzenie mu - przy zastosowaniu zasady asperacji, zbliżonej do zasady kumulacji - kary łącznej 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, podczas gdy odległość czasowa, a także tożsamość rodzajowa popełnionych przestępstw oraz istnienie pozytywnej prognozy penitencjarnej skazanego powinna skutkować zastosowaniem zasady pełnej absorpcji, ewentualnie zasady asperacji, zbliżonej do kumulacji.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadne zarzuty prokuratora

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacje prokuratora i obrońcy skazanego po części zasługują na uwzględnienie, przy czym w ocenie Sądu Okręgowego brak było podstaw do ukształtowania wymiaru kary łącznej w kierunku postulowanym w środkach odwoławczych.

Co do apelacji prokuratora z jej pkt I, to trafnie zauważył skarżący, że orzeczenie o karze łącznej w niniejszej sprawie winno być ukształtowane z uwzględnieniem regulacji z art. 4§1 kk a przepis ten winien być wskazany w rozstrzygnięciu.

Dla porządku wskazać należy, że wyroki co do skazanego opisane w części wstępnej zaskarżonego wyroku zostały wydane przed 24 czerwca 2020 r. a zatem w tej sytuacji zastosowanie miały jak to trafnie wskazał Sad I instancji przepisy o karze łącznej wskazujące na kwestie wykonania albo niewykonania kary.

Tym samym zasada łączenia kar jednostkowych pozbawienia wolności przyjęta w zaskarżonym wyroku jest prawidłowa i jedynie konieczne było uzupełnienie rozstrzygnięcia z pkt I sentencji o art.4§1 kk.

Odnośnie tego rozstrzygnięcia to jednocześnie (jak to również zasadnie podniósł na rozprawie odwoławczej prokurator) konieczne było wyeliminowanie z jego treści wyroku Sądu Rejonowego w Grójcu w sprawie II K 356/17 albowiem orzekał on o karze grzywny a nie o karze pozbawienia wolności.

Odnośnie zarzutu apelacji z jej pkt II, który to na rozprawie nie był już popierany przez prokuratora, to zauważyć należy, że wbrew stanowisku skarżącego w sprawie II K 248/15 do połączenia była bezwzględna kara pozbawienia wolności (już bez warunkowego zwieszenia jej wykonania) a to z uwagi na treść postanowienia jak na k.113. Taki charakter tej kary wynika także z treści k.28 i tak to przyjął w uzasadnieniu Sad Rejonowy – porównaj k.60. Zauważyć przy tym należy, że opis z części wstępnej wyroku (k.49) mógł budzić wątpliwości właśnie z uwagi na brak wskazania na bezwzględny charakter tej kary pozbawienia wolności.

Ponadto w sprawie, również zgodnie z postulatem prokuratora jak na k.116 odw. konieczne było uzupełnienie części wstępnej wyroku łącznego o wyrok jednostkowy Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 29 listopada 2017r. w sprawie II K 829/17, na podstawie którego za czyn z art. 62 § 2 kks popełniony w okresie od 26 lutego 2015r. do 30 kwietnia 2015r. orzeczono karę grzywny w wymiarze 40 stawek dziennych po 80 zł każda, przy czym grzywna nie została wykonana i w w oparciu o przepis art. 85§1 i 2 kk, art. 86§ 2 kk w zw. z art. 20§ 2 kks i przy zastosowaniu art. 4§ 1 kk połączenie orzeczonych wyrokami Sądu Rejonowego w Grójcu II K 356/17 i II K 829/17 jednostkowych kar grzywien i wymierzenie kary łącznej grzywny.

Zmiany wymagał także pkt. II wyroku albowiem orzeczony wyrokiem Sądu Rejonowego w Grójcu II K 248/15 środek karny został już wykonany, a nadto nie był środkiem karnym tego samego rodzaju.

Zatem dopiero analiza powyższych okoliczności pozwalała na ustosunkowanie się do postulatów obu skarżących w zakresie złagodzenia kary łącznej pozbawienia wolności.

Słusznie podnosi się w orzecznictwie, że „zastosowanie zasady absorpcji, asperacji czy kumulacji przy orzekaniu zarówno kary łącznej, jak i wydawaniu wyroku łącznego uwarunkowane jest przede wszystkim relacjami zachodzącymi pomiędzy prawomocnie osądzonymi czynami, objętymi tymże skazaniem. Relacje te sprowadzają się do określenia, jak bliski jest związek przedmiotowo-podmiotowy łączący te czyny oraz w jakich odstępach czasu zostały one popełnione". Wskazuje się nadto, iż decydujące znaczenie przy wymiarze kary łącznej ma wzgląd na prewencyjne oddziaływanie kary, w znaczeniu prewencji indywidualnej i ogólnej, a popełnienie więcej niż dwóch przestępstw jest istotnym czynnikiem prognostycznym, przemawiającym za orzekaniem kary łącznej surowszej od wynikającej z dyrektywy absorpcji" (Komentarz do art. 85 kodeksu karnego G. Bogdan, Z. Ćwiąkalski, P. Kardas. J. Majewski. J. Raglewski, M. Szewczyk, W. Wróbel, A. Zoll, Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz. Tom I, Zakamycze 2004, wyrok SA w Łodzi z 20 września 2001 r., II Aka 154/01).

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że brak było podstaw do orzeczenia w przedmiotowej sprawie kary roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności ( wniosek obrońcy). Podkreślenia wymaga bowiem, że skazanemu wielokrotnie i w różnych odstępach czasowych orzekano kary za czyny za czyny z art.178a§1 kk a ponadto wymieniony w stanie nietrzeźwości spowodował wypadek drogowy. Powyższe zatem zdecydowanie sprzeciwiało się przyjęciu zasady absorpcji

Należy także podnieść, że na ukształtowanie kary łącznej wpływ mają przede wszystkim względy prewencji indywidualnej i generalnej. Kształtując wymiar kary łącznej należy mieć także na uwadze wielokrotną karalność skazanego. Nie można też jednoznacznie przyjąć, że podobieństwo popełnianych przestępstw zawsze stanowi okoliczność łagodzącą w sprawie, ponieważ świadczy to również o niepoprawności sprawcy i jego konsekwencji w dążeniu do łamania porządku prawnego.

Obrońca skarżący wyrok wskazując na postawę skazanego w czasie odbywania kary - wynikającą z treści opinii z ZK- która w jego ocenie przemawiała za tym, by wymierzyć mu karę łączną na zasadzie absorpcji, nie dostrzegł, że wskazany dowód - jak wynika z pisemnych motywów zaskarżonego wyroku - Sąd meriti miał jednak na względzie orzekając karę łączną na zasadzie asperacji- k.61 odw. Nie można podzielić argumentacji podniesionej w apelacji, że właściwe, poprawne zachowanie skazanego w warunkach izolacji jest przesłanką dla zastosowania przy łączeniu kar zasady absorpcji. Właściwe zachowanie skazanego w jednostce penitencjarnej powinno być bowiem standardem. Wobec powyższego argumenty podnoszone przez obrońcę, że zachowanie skazanego po popełnieniu przedmiotowych przestępstw zasługuje na premię w postaci zastosowania wobec niego zasady absorpcji, nie mogły zostać uznane za zasadne.

Jednakże jednocześnie na tle okoliczności przedmiotowej sprawy uznano, że możliwe było orzeczenie kary łącznej pozbawienia wolności w niższym wymiarze niż to przyjął Sąd I instancji. Zatem kara 2 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności jest adekwatna do wagi popełnionych przez skazanego czynów i w odpowiednim stopniu uwzględnia charakter rodzajowy tych występków, okres ich popełnienia, a także aspekty zachowania skazanego w jednostce penitencjarnej.

Wniosek

I prokurator wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez:

- wskazanie w pkt I wyroku, w podstawie wymiaru kary, że orzeczona wobec R. M., skazanego czyny z art. 178a § 4 kk, art. 177 § 1 kk w zw. z art. 178 I kk, art. 178a § 1 kk, art. 244 kk w zb. z art. 180 kk w zw. z art. 11 § 2 kk kara łączna została określona przy zastosowaniu art. 4 § 1 kk,

- wymierzenie oskarżonemu R. M. kary łącznej w wymiarze 3 (trzech) lat i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności.

II obrońca skazanego wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez obniżenie wymierzonej skazanemu kary łącznej do 1 roku i 6 miesięcy.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny postulat prokuratora

☒ niezasadny postulat obrońcy

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec wskazanych okoliczności za zasadne uznano zawarte w apelacjach postulaty co do złagodzenia kary łącznej pozbawienia wolności oraz uzupełnienia podstawy rozstrzygnięcia o art.4§1 kk

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Sąd nie stwierdził uchybień z art. 439, art. 440 k.p.k., które należałoby uwzględnić z urzędu.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.1.5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

0.1.5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.1.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Wyroku Sądu Rejonowego w Kętrzynie II Wydziału Karnego z dnia 27 października 2022 r., sygn. akt II K 348/22

I zmieniono w ten sposób, że:

- w części wstępnej wyroku wskazano że R. M. był także skazany prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 29 listopada 2017 r. w sprawie II K 829/17 za czyn popełniony w okresie od 26 lutego 2015 r. do 30 kwietnia 2015 r. z art. 62§2 kks na karę 40 (czterdziestu) stawek dziennych grzywny przy przyjęciu wartości jednej stawki dziennej grzywny na 80 (osiemdziesiąt) zł,

- podstawę prawną rozstrzygnięcia z pkt I sentencji uzupełniono o art. 4§1 kk, wyeliminowano sformułowanie „i II K 356/17 SR Grójec” a karę łączna pozbawienia wolności skazanemu R. M. złagodzono do 2 (dwóch) lat i 8 (ośmiu) miesięcy,

- z rozstrzygnięcia z pkt II sentencji wyeliminowano sformułowanie „II K 248/15” i na podstawie art.572 kpk umorzono postępowanie o wydanie wyroku łącznego w zakresie środka karnego orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 16 lipca 2015 r. w sprawie II K 248/15

- uchylono rozstrzygnięcie z pkt IV sentencji,

- na podstawie art. 39§1i2 kks w zw. z art. 20§2 kks przy zastosowaniu art. 4§1 kk połączono kary grzywny orzeczone wyrokami Sądu Rejonowego w Grójcu w sprawach: II K 356/17 i II K 829/17 i orzeczono wobec skazanego R. M. karę łączną 110 (stu dziesięciu) stawek dziennych grzywny przy przyjęciu wartości jednej stawki dziennej grzywny na 40 (czterdzieści) zł,

II w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymano w mocy.

Zwięźle o powodach zmiany

Wobec zarzutów apelacji za zasadne uznano zawarte w apelacjach faktyczne postulaty co do złagodzenia kary łącznej pozbawienia wolności oraz uznano konieczność uzupełnienia podstawy rozstrzygnięcia z pkt I sentencji zaskarżonego wyroku o art.4§1 kk.

Ponadto odmiennie niż to przyjął Sąd I instancji konieczne było uzupełnienie części wstępnej wyroku łącznego o wyrok jednostkowy Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 29 listopada 2017 r. w sprawie II K 829/17, na podstawie którego za czyn z art. 62 § 2 kks popełniony w okresie od 26 lutego 2015r. do 30 kwietnia 2015r. orzeczono karę grzywny w wymiarze 40 stawek dziennych po 80 zł każda, przy czym grzywna nie została wykonana i w oparciu o przepis art. 85§1 i 2 kk, art. 86§ 2 kkw zw. z art. 20§ 2 kks i przy zastosowaniu art. 4§ 1 kk połączenie orzeczonych wyrokami Sądu Rejonowego w Grójcu II K 356/17 i II K 829/17 jednostkowych kar grzywien i wymierzenie kary łącznej grzywny 110 stawek dziennych o wartości stawki w kwocie 40 zł.

Zmiany wymagał także pkt II zaskarżonego wyroku albowiem orzeczony wyrokiem Sądu Rejonowego w Grójcu II K 248/15 środek karny został już wykonany, a nadto nie był środkiem karnym tego samego rodzaju co w konsekwencji spowodowało umorzenie postępowania w tym zakresie oraz uchylenie pkt IV sentencji.

0.1.5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.1.5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.1.5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.1.5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Sąd Okręgowy na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k., uwzględniając sytuację materialną skazanego, którą w znacznym stopniu kształtuje fakt odbywania kary pozbawienia wolności, uznał za słuszne zwolnienie go od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

7.  PODPIS

0.1.1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca skazanego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego w Kętrzynie z dnia 27 października 2022 r., sygn. akt II K 348/22

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

0.1.1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego w Kętrzynie z dnia 27 października 2022 r., sygn. akt II K 348/22

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana