Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 1179/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Otwocku z dnia 29 grudnia 2022 roku, sygn. akt II K 695/20

1.2  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać fakt.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

T. W.

Karalność sądowa oskarżonego

Sytuacja majątkowa

Karta karna k.1103-1104

Informacja e - (...) k. 1027

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać fakt.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Wskazać fakt

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu.

Karalność sądowa oskarżonego

Sytuacja majątkowa

Karta karna

Informacja e - (...)

Załączone dokumenty zostały sporządzone w przepisanej prawem formie przez organy do tego uprawnione, stanowią dowód tego, co zostało w nich urzędowo poświadczone. Strony nie kwestionowały autentyczności tych dokumentów.

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Wskazać fakt

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu.

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

Oskarżony w swojej apelacji zaznaczył, iż zarzuty oraz ich uzasadnienie zostaną sformułowane przez wyznaczonego mu obrońcę.

Na podstawie art. 427 k.p.k. i art. 438 pkt 3 k.p.k. mający wpływ na treść orzeczenia błąd w ustaleniach faktycznych, przyjętych za podstawę orzeczenia, polegający na ustaleniu, iż narkotyki i substancje zabronione znalezione w miejscu zamieszkania oskarżonego stanowiły jego własność, mimo iż nie jest wykluczona wersja o pozostawieniu ich przez osoby trzecie. Nadto, iż zakupując broń w funkcjonującym legalnie sklepie oskarżony, bez pouczenia przez sprzedawcę, mógł przewidywać, iż posiadanie tej broni przez niego jest nielegalne.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny lub niezasadny.

Apelacje wniesione przez oskarżonego oraz jego obrońcę jako zasadne zasługiwały na uznanie. W ocenie Sądu Okręgowego, Sąd I instancji, błędnie przyjął, że zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwala na przypisanie T. W. popełnienia przestępstw z art. 62 ust. 1 w zb. z art. 61 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii oraz z art. 263 § 2 k.k. Sąd II instancji podziela argumentację zaprezentowaną przez obrońcę oskarżonego, zgodnie z którą ze zgromadzonego w przedmiotowej sprawie materiału dowodowego nie wynika w sposób niebudzący wątpliwości, że T. W. zrealizował znamiona zarzucanych mu czynów zabronionych. Oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i złożył w ty przedmiocie stosowne wyjaśnienia.

W orzecznictwie podkreśla się, iż przekonanie sądu orzekającego o wiarygodności jednych dowodów i niewiarygodności innych pozostaje pod ochroną przepisu art. 7 k.p.k. tylko wtedy, gdy: 1) jest poprzedzone ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy (art. 410 k.p.k.), i to w sposób podyktowany obowiązkiem dochodzenia prawdy (art. 2 § 2 k.p.k.), 2) stanowi wynik rozważenia wszystkich okoliczności przemawiających zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego (art. 4 k.p.k.), 3) jest wyczerpująco i logicznie – z uwzględnieniem wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego – umotywowane w uzasadnieniu wyroku (art. 424 § 1 pkt 1 k.p.k.) (wyrok SN z 22.02.1996 r., II KRN 199/95, Prok. i Pr.-wkł. 1996 /10, poz. 10; wyrok SN z 9.11.1990 r., WRN 149/90, OSNKW 1991 /7–9, poz. 41; wyrok SN z 16.12.1974 r., Rw 618/74, OSNKW 1975 /3–4, poz. 47; postanowienie SN z 18.12.2012 r., III KK 298/12, LEX nr 1232292; wyrok SA w Łodzi z 27.09.2012 r., II AKa 211/12, LEX nr 1220566; wyrok SA w Krakowie z 20.02.2012 r., II AKa 259/11, KZS 2012 /5, poz. 49; wyrok SA w Krakowie z 13.11.2013 r., II AKa 118/13, KZS 2014/1, poz. 64).

W ocenie Sądu Odwoławczego Sąd Rejonowy dokonując oceny zgromadzonego materiału dowodowego, a w szczególności wyjaśnień oskarżonego, nie sprostał powyżej wymienionym wymaganiom i Sąd Okręgowy nie podziela przedstawionej przez Sąd Rejonowy w pisemnym uzasadnieniu wyroku oceny przeprowadzonych dowodów z zeznań świadków i wyjaśnień oskarżonego, jako dokonanej z uchybieniem wskazaniom art. 7 k.p.k. i nieuwzględniającej całokształtu istotnych okoliczności w sprawie. Nie ulga wątpliwości, iż wyjaśnienia złożone przez oskarżonego miały kluczowe znaczenie dla ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie, a mając na uwadze także jej materię powinny być poddane ocenie ze szczególną ostrożnością i wnikliwością, czemu Sąd meriti nie sprostał.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, wskazać należy, że rację ma skarżący podnosząc, iż sąd Rejonowy nieprawidłowo ocenił zgromadzony materiał dowodowy, a w konsekwencji dokonał błędnych ustaleń faktycznych, niezasadnie stwierdzając winę oskarżonego. Przede wszystkim Sąd Rejonowy przekonanie o popełnieniu przez T. W. zarzucanego mu przestępstwa z art. 62 ust. 1 w zb. z art. 61 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii uzasadnił tym, że środki odurzające i substancje psychotropowe, których posiadanie jest zabronione przez ustawę zostały ujawnione w miejscu zamieszkania oskarżonego, podkreślając przy tym, że dla wypełnienia znamion czynu zabronionego określonego jako posiadanie środków odurzających nie ma znaczenia, czy faktycznie środki te należały do oskarżonego w tym znaczeniu, że on je zakupił, czy też były zakupione przez kogoś innego. Ponadto Sąd Rejonowy jednoznacznie na podstawie zgromadzonego i ujawnionego w toku postępowania materiału dowodowego uznał za istotny fakty, iż środki te zostały ujawnione w miejscu zamieszkania oskarżonego, do którego tylko on miał swobodny dostęp, a inne osoby przebywały w jego mieszkaniu głównie w czasie, kiedy był tam obecny. W odniesieniu do powyższego należy wskazać, iż ustalenia poczynione przez Sąd Rejonowy jakoby działania oskarżonego w jakikolwiek sposób pozwoliły na jednoznaczne stwierdzenie, iż jest on sprawcą zarzucanego mu czynu są całkowicie dowolne i sprzeczne z dyrektywą wynikającą z art. 5 § 2 k.p.k. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie pozwala jednoznacznie przyjąć, że oskarżony dopuścił się zarzucanego mu czynu. Należy pamiętać, że stan nie dających się usunąć wątpliwości jest stanem niemożności poczynienia niewątpliwych ustaleń pomimo wykorzystania wszystkich przewidzianych prawem metod i w tym znaczeniu jest kategorią obiektywną. W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia właśnie z powyższą sytuacją. Sąd Rejonowy błędnie uznał wyjaśnienia złożone przez oskarżonego jako niewiarygodne i stanowiące tylko przyjętą przez niego linię obrony, podczas gdy z zeznań świadków wynika, iż w chwili, kiedy doszło do ujawnienia nielegalnych substancji w mieszkaniu oskarżonego był on nieobecny i dopiero w późniejszym czasie przybył na miejsce zdarzenia. W mieszkaniu zastano tylko R. K. oraz M. O.. Wcześniej przebywały tam również inne nieustalone osoby. W ocenie Sądu Okręgowego brak jakichkolwiek dowodów na to, by jednoznacznie stwierdzić, że substancje znalezione w mieszkaniu T. W. stanowiły jego własność. O ile poza sporem pozostaje, że przedmiotowe substancje zostały ujawnione w mieszkaniu oskarżonego, to nie ma nie budzących wątpliwości dowodów, że znajdowały się one w tym miejscu przed opuszczeniem przez niego mieszkania. Oskarżony konsekwentnie podnosił, że nie było go pół dnia w mieszkaniu, które zostawił wyżej wskazanym osobom, a brak jest jakichkolwiek dowodów podważających te wyjaśnienia. Co prawda z opinii wydanej na podstawie badań z zakresu genetyki sądowej (k. 236-246) wynika, że profil DNA wyizolowany z śladu nr 2 tj. nakrętki z zawartością białej sproszkowanej substancji (k. 239) jest zgodny w zakresie oznaczonych układów z profilem DNA T. W., ale w świetle całokształtu zgromadzonych dowodów nie jest to okoliczność, która mogłaby być podstawą do przypisania winy temu oskarżonemu. Brak jest bowiem podstaw do kwestionowania wyjaśnień, które w tej kwestii złożył oskarżony na rozprawie odwoławczej w dniu 24 lipca 2024 r. (k. 1113). A w ich świetle nie można wykluczyć, że nakrętka była wcześniej dotykana przez oskarżonego i stąd jego ślad DNA.

W zakresie zarzuconego oskarżonemu czynu z art. 263 § 2 k.k. polegającego na posiadaniu bez wymaganego zezwolenia rewolweru (...) (...) ‘’ (...) nr (...)- (...) produkcji tureckiej na amunicję rozdzielnego ładowania. Sąd Rejonowy dokonując oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego całkowicie pominął okoliczność zakupu przez oskarżonego broni w legalnie działającym sklepie i ocenił tą sytuację w oderwaniu od całości, bazując na przekonaniu, iż oskarżony świadomie posiadał nielegalnie nabytą broń i nie przyznał waloru wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego. Oskarżony złożył w tym temacie stosowne wyjaśnienia, iż dokonał zakupu przedmiotowego rewolweru w legalnie działającym sklepie jako broń nie wymagającą zezwolenia. W związku z powyższym błędnym było przypisanie oskarżonemu popełnienia czynu z art. 263 § 2 k.k. bez uprzedniego zwrócenia się do wskazanego sklepu o stosowne informacje. Sąd Okręgowy zwrócił się z prośbą o udzielenie informacji, czy sklep (...) (...) miał w sprzedaży rewolwer (...) (...)” (...) nr (...)- (...) produkcji tureckiej na amunicję rozdzielnego ładowania, jeśli tak to w jakich latach i czy ta broń była sprzedawana jako broń, na którą wymagane jest pozwolenie zgodnie z ustawą o broni i amunicji (k. 1045). W odpowiedzi uzyskano informacje, iż dany rewolwer znajdował się w ofercie ich sklepu od listopada 2012 r. do stycznia 2016 r., a w tym czasie na jego zakup i posiadanie nie było wymagane zezwolenie, ponieważ nie wypełniał definicji broni palnej zawartej w Ustawie z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (k. 1059). Biorąc pod uwagę uzyskaną informacją brak jest podstaw do kwestionowania wyjaśnień oskarżonego i tym samym przypisania mu winy za popełnienie czynu z art. 263 § 2 k.k.

Mając na względzie okoliczność, że oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów stwierdzić należy, że materiał dowodowy ujawniony w toku postępowania w niniejszej sprawie, nie dostarczył wystarczających dowodów na popełnienie przez oskarżonego przypisanych mu przestępstw. W zaistniałej sytuacji, nie tyle uprawnieniem, co obowiązkiem Sądu, wynikającym z treści art. 5 § 2 k.p.k. było wydanie orzeczenia uniewinniającego.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego orzeczenia poprzez uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanych mu czynów.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny lub niezasadny.

Wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku w części dotyczącej T. W. poprzez uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanych mu czynów jest zasadny z przyczyn wskazanych powyżej albowiem dokonana przez Sąd Rejonowy ocena zgromadzonego materiału dowodowego jako dowolna w konsekwencji doprowadziła do błędnego ustalenia stanu faktycznego.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

Wskazać wszystkie okoliczności, które sąd uwzględnił z urzędu, niezależnie od granic zaskarżenia
i podniesionych zarzutów (art. 439 k.p.k., art. 440 k.p.k.).

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.3  1

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.3.1  1.

Przedmiot i zakres zmiany

0.0.1Zmieniony przez uniewinnienie T. W. od popełnienia przypisanych mu czynów.

Zwięźle o powodach zmiany.

Z przyczyn omówionych wyżej

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia.

4.

Konieczność warunkowego umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i warunkowego umorzenia ze wskazaniem podstawy prawnej warunkowego umorzenia postępowania.

5.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia z wyroku

Lp.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

6.  Koszty Procesu

Wskazać oskarżonego.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

T. W.

-

O kosztach procesu wobec uniewinnienia oskarżonego sąd orzekł na podstawie art. 632 pkt 2 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k.

Sąd zasądził od Skarbu Państwa- Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie na rzecz adw. W. L. kwotę 1.440,48 złotych obejmującą wynagrodzenie za obronę z urzędu oskarżonego w instancji odwoławczej oraz podatek VAT.

7.  PODPIS

0.11.3 Granice zaskarżenia

Wpisać kolejny numer załącznika 1

Podmiot wnoszący apelację

Oskarżony

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok w części dot. T. W.

0.11.3.1 Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2 Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☒

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☐

zmiana

0.11.3 Granice zaskarżenia

Wpisać kolejny numer załącznika 2

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok w części dot. T. W.

0.11.3.1 Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2 Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana