Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 czerwca 2023 roku

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi - Południe w Warszawie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący: sędzia Joanna Napiórkowska – Kasa

Protokolant: starszy protokolant sądowy Aleksandra Łaszuk

po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2023 roku w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa K. Z.

przeciwko 2 (...) Bazie Logistycznej w W.

o odszkodowanie

1.  zasądza na rzecz powódki K. Z. od pozwanej 2 (...) Bazy Logistycznej w W. kwotę 17.433,00 zł (słownie: siedemnaście tysięcy czterysta trzydzieści trzy złotych 00/100) wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 25 października 2019 roku do dnia zapłaty tytułem odszkodowania za nieuzasadnione wypowiedzenie umowy o pracę przez pracodawcę;

2.  zasądza na rzecz powódki K. Z. od pozwanej 2 (...) Bazy Logistycznej w W. kwotę 180,00 zł (słownie: sto osiemdziesiąt złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

3.  przejmuje na rachunek Skarbu Państwa koszty poniesione tymczasowo w toku postępowania przez Skarb Państwa;

4.  nadaje wyrokowi w pkt 1 rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty 5.811,00 zł (słownie: pięć tysięcy osiemset jedenaście złotych 00/100).

Sygn. akt VI P 123/19

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 4 marca 2019 roku K. Z. wniosła uznanie wypowiedzenia umowy o pracę z dnia 12 lutego 2019 roku za bezskuteczne. Jako pozwanego wskazała 2 (...)Bazę Logistyczną w W..

W uzasadnieniu swojego stanowiska wskazała, że zaprzecza okolicznościom w jakich miała powstać szkoda i swojej odpowiedzialności za powstanie tejże. Dodatkowo podała, że pracodawca uczynił powódce zarzut z tego, że odważyła się nie zgodzić z ustaleniami komisji, które to kwestionowała.

(pozew – k. 1-3)

W odpowiedzi na pozew strona pozwana, która tytułowała się jako Skarb Państwa – 2 (...) Baza Logistyczna, wniosła o oddalenie powództwa. W uzasadnieniu podała, że powódka ponosi winę w 80% w uszkodzeniu telewizora 82 calowego Samsung, ale nie pokryła szkody i nie zawarła z pozwaną ugody, która ta jej oferowała.

Skarb Państwa – 2 (...) Baza Logistyczna w W. wskazał, że pozwany omyłkowo został oznaczony jak wyżej, a w rzeczywistości pozwany występuje jako 2 (...) Baza Logistyczna w W..

(odpowiedź na pozew – k. 44-46v; pismo – k. 180)

Pełnomocnik powódki ostatecznie zmodyfikował dochodzone roszczenie wnosząc o zasądzenie odszkodowania w wysokości trzymiesięcznego wynagrodzenia za pracę zgodnie z zaświadczeniem o wynagrodzeniu oraz koszty zastępstwa procesowego. Strona pozwana konsekwentnie wnosiła o oddalenie powództwa.

(protokoły rozpraw – k. 84v i 184)

Sąd ustalił, co następuje:

Pozwana K. Z. była zatrudniona w 2 (...) Bazie Logistycznej w W., na stanowisku starszego specjalisty w Sekcji Zamówień Publicznych. Została zatrudniona od 26 czerwca 2006 roku na pełen etat, a od 09 czerwca 2008 roku na czas nieokreślony.

Wynagrodzenie powódki liczone jak ekwiwalent za urlop wypoczynkowe wynosiło 5811,00 zł brutto.

(umowy o pracę z aneksami – cz.B. a.o powódki; zaświadczenie – k. 47)

Dnia 10 września 2018 roku, podczas rozpakowywania odbiornika telewizyjnego z transportu wykryto uszkodzenie, polegające na wgnieceniu w prawym górnym rogu przedniej części ekranu.

Odbiornik był elementem wyposażenia stoiska 2 (...) Bazy Logistycznej na targach MSPO w K.. Po zakończeniu targów odbiornik został zapakowany w oryginalny karton ze styropianem pod nadzorem majora M. S.. Następnie telewizor został przeniesiony do samochodu ciężarowego, gdzie został zabezpieczony poprzez przypięcie pasami. Podczas transportu samochodem nie doszło do nagłych zdarzeń mogących spowodować uszkodzenia. Odbiornik został następnie rozpakowany przez pracowników SOI pod nadzorem R. N. i W. F..

Telewizor zapakowany został przez pracowników: mjr M. S., D. W., kpt. K. K. (1) i R. D.. Następnie karton z telewizorem był niesiony do samochodu przez mjr. M. S., mjr. M. N., J. J. i czwartą osobę. Na etapie przenoszenia telewizora do samochodu dołączyli jeszcze D. W., K. S. i kpt. K. K. (1).

Powódka nie zajmowała się pakowaniem telewizora w dniu 09 września 2018 roku, ani nie zajmowała się nadzorem nad pakowaniem. Nie wskazano powódce, że ma wrócić do K., aby nadzorować spakowanie telewizora lub pouczyć osoby odpowiedzialne za jego spakowanie.

Z powodu braku uzasadnionej potrzeby pełnego obsadzenia stanowiska na MSPO w K. wydano powódce polecenie aby przekazała swoje obowiązki oraz mienie osobom pozostającym w K. oraz powrotu w dniu 08 września 2018 roku wraz z innymi pracownikami samochodem służbowym do W.. Telewizor 82 calowy Samsung pozostał w K. na targach do czasu ich zakończenia. Przy telewizorze nie pozostawiono instrukcji użytkownika umożlwiającej ocenę w jaki sposób ma być chwytany telewizor przed i w trakcie pakowania. Pakowanie odbyło się przez pracowników zgodnie z zasadami jakie był im znane. Powódka nie miała możliwości nadzoru nad sprzętem i jego spakowaniem na targach ponieważ na polecenie została przez przełożonego odesłana z targów do W..

Instrukcja obsługi pod nazwą „User Manual” dołączona do telewizora marki Samsung, zawierała wyraźne ostrzeżenie przed dotykaniem ekranu przy przenoszeniu telewizora. Instrukcja stanowi, że bezpośredni nacisk przy nieprawidłowym obchodzeniu się z telewizorem może spowodować uszkodzenie ekranu. Zaleca się podnoszenie telewizora za krawędzie, bez dotykania ekranu rękoma. W skróconej instrukcji „Quick Setup Guide” znajdują się grafiki wyobrażające zakaz dotykania ekranu rękoma przy przenoszeniu, czy też podnoszeniu telewizora. Instrukcja nie znajdowała się w pudełku z telewizorem Samsung, nie została zabrana na targi MSPO w K..

Szkodę ustalono na kwotę 12.872,12 zł brutto. Wynikała ona z wyceny naprawy sporządzonej przez Centrum (...) S.A. w W.. Firma ta sporządziła również ekspertyzę techniczną, w której wskazano, że szkoda polega na uszkodzeniu matrycy, pęknięciu powłoki i rozlaniu ciekłych kryształów matrycy LCD. W ekspertyzie podano, że z dużym prawdopodobieństwem, (praktycznie 100%) należy stwierdzić, że uszkodzenie matrycy nastąpiło w wyniku zastosowania niewłaściwego chwytu przez osobę, która trzymała monitor w trakcie jego pakowania lub wyjmowania z opakowania. Winę powódki i M. S. oceniono jako nieumyślną.

Zastępca komendanta płk A. M. w sierpniu 2018 roku polecił kpt. M. K. zdjąć ze stanu powódki odbiornik TV Samsung będący w mieniu Sekcji Wychowawczej, albowiem powódka od marca zmieniła miejsce pracy na b. 96 pom. Nr. 5 i nie miała możliwości bezpośredniego nadzoru nad mieniem.

Telewizor Samsung 82 cale wsiał w korytarzu budynku pozwanej i były na nim wyświetlane informacji. Powódka nie miała nad nim nadzoru, codziennie włączały go osoby z sekretariatu. Dodatkowo powódka od momentu przeniesienia do innego budynku i pomieszczania prosiła aby zdjąć go z jej stanu z powodu braku możliwości nadzorowania go.

(oświadczenia – k. 144-153; dowód z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy o sygn. akt VI P 428/19: meldunku w sprawie uszkodzenia odbiornika TV Samsung z dnia 10 września 2018 r., sprawozdania z postepowania wyjaśniającego w sprawie uszkodzenia odbiornika TV Samsung z dnia 17 grudnia 2018 roku wraz załącznikami w postaci opinii prawnej z dnia 13 listopada 2018 roku oraz z dnia 12 grudnia 2018 roku , wezwania do zapłaty z dnia 21 grudnia 2018 roku wraz z wydrukiem śledzenia przesyłki, ostatecznego przedsądowego wezwania do zapłaty oraz wniosku o zawezwanie do próby ugodowej z dnia 28 marca 2019 roku – k. 92-112 akt sprawy; zeznania świadka E. K. – k. 84v-85v; zeznania świadka M. C. – k. 85v-87v; zeznania powódki K. Z. – k. 127v-129 i k. 184-184v )

Ostatecznie komisja powołana przez pozwaną wskazała, że bezpośrednią winę za uszkodzenie odbiornika marki Samsung ponosi powódka, która będąc w posiadaniu dokumentacji telewizora nie zapoznała osób pakujących telewizor ze wskazaniami producenta. Komisja wskazała również, że do uszkodzenia doszło w wyniku zastosowania nieprawidłowego chwytu z naciskiem na ekran przez mjr. M. S. jako osobę pakującą. Komisja wskazała, że co prawda mjr. M. S. miał świadomość ostrzeżenia przed naciskiem na ekran telewizora, które jest widoczne w górnej części oryginalnego kartonu, jednakże ostrzeżenie to oraz sposób chwytu zawarty na kartonie są mało czytelne, a ponadto przedmiotowy telewizor ma bardzo wąską ramę i zastosowanie chwytu pokazanego na kartonie jest praktycznie niemożliwe.

Komisja podkreśliła, że wina powódki jest nieumyślna. Komisja zaproponowała, aby obciążyć powódkę w 80% winą za powstałe uszkodzenie, a mjr. M. S. w 20%.

Powódka nie miała podpisanej umowy o odpowiedzialności materialnej za telewizor 82 cale Samsung.

Pismem z dnia 21 grudnia 2018 roku, odebranym przez powódkę dnia 10 stycznia 2019 roku, Komendant 2. (...) Bazy Logistycznej w W., działając w imieniu Bazy, wezwał powódke do zapłaty odszkodowania w wysokości 10.297,70 zł w terminie 14 dni od dnia doręczenia tego pisma. Z kolei pismem z dnia 28 marca 2019 roku Skarb Państwa – 2 (...) Baza Logistyczna w W. skierował zawezwanie do próby ugodowej przeciwko powódce, wnosząc o zapłatę przez nią kwoty 10.297,70 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 25 stycznia 2019 roku do dnia zapłaty.

Powódka udzieliła odpowiedzi, że nie poczuwa się do odpowiedzialności za powstanie szkody, a także nie zamierza zapłacić odszkodowania. Nie zgadzała się, komunikując to P. C. (1) jako przełożonemu, że pokryje powstałą szkodę. Ustnie kwestionowała ustalenia komisji, wskazując, że nie powinna być w ogóle uznana za odpowiedzialną za uszkodzenie telewizora, ponieważ nie miała wpływu na jego spakowanie i nadzór nad mjr M. S..

(wezwanie do zapłaty z wydrukiem z portalu śledzenia przesyłek – k. 231 – 232, zawezwanie do próby ugodowej – k. 234 – 236; zeznania powódki K. Z. – k. 127v-129 i k. 184-184v)

Pismem z dnia 12 lutego 2019 roku pozwana rozwiązała z powódką umowę o pracę z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia który upływał 31 maja 2019 roku. Przyczyną wypowiedzenia umowy o pracę była utrata zaufania przez pracodawcę do powódki z uwagi na następujące okoliczność:

- powódka wskutek prowadzonego postępowania wyjaśniającego na okoliczność ujawnionej 10 września 2019 roku szkody w mieniu w sprawie uszkodzenia odbiornika TV Samsung 82 cale, została uznana za winną powstania niniejszej szkody na kwotę 10.297,70 zł. Z uwagi na nieumyślne działanie powódki. Komendant pozwanego zaproponował powódce zawarcie ugody i obniżenie o 80% wysokości odszkodowania za powstała szkodę zgodnie z art. 121 § 1 k.p. Pracodawca nie tylko proponował powódce obniżenie o 80% wartości odszkodowania ale również zaproponował rozłożenia na 10 rat spłaty tego odszkodowania co leżało w interesie samego pracownika. Pracownik mimo podjętych prób ze strony pracodawcy ugodowego załatwienia sprawy nie podjął nawet takiej próby. Powyższa okoliczność braku chęci ugodowego załatwienia sprawy i braku chęci współpracy pomimo przypisania winy w powstaniu szkody pani K. Z. oraz okoliczność zajmowania przez pracownika odpowiednio wysokiego w hierarchii zatrudnienia stanowiska pracy w pozwanej tj. starszego specjalisty w Sekcji Zamówień Publicznych i stawianych wymagań ze strony pracodawcy tj. odpowiedzialności pracownika, współpracy i lojalności w stosunku do pracodawcy, spowodował utratę zaufania pracodawcy do pracownika co uzasadnia rozwiązanie umowy o pracę z pracownikiem.

(wypowiedzenie – k. 41-42)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie przedłożonych przez strony dokumentów w tym z akt osobowych powódki oraz z akt postępowania o sygn. akt VI P 429/19 toczącego się przez tutejszym Sądem. Autentyczność tych dokumentów nie była kwestionowana przez strony procesu. Dodatkowo Sąd oparł się na zeznaniach świadków: E. K., M. C. oraz powódki K. Z. dając im wiarę w całości.

Zeznaniom świadka P. C. (2) Sąd dał wiarę w części, przede wszystkim w zakresie w jakim twierdził, że rzeczywistą przyczyną wypowiedzenia było to, że powódka nie była skora do porozumienia w sprawie pokrycia szkody, a nie z powodu powstania samej szkody. Nie było wiarygodne natomiast to, że powódka zaniedbała swoje obowiązki według których należy dbać o powierzone mienie. Dodatkowo należy wskazać, że wypowiedzenie powódka otrzymała nie z powodu samego powstania szkody i odpowiedzialności za uszkodzony telewizor, ale za postępowanie po uznaniu jej odpowiedzialności przez komisję pracodawcy i brak woli zawarcia porozumienia i ugodowego rozwiązania sporu.

Nie zachodziła konieczność uzupełnienia materiału dowodowego w sprawie, strony nie składały takich wniosków. Dodatkowo Sąd wskazuje, że w toku postępowania nie został przedłożony dokument o którym mówił świadek P. C. (2) – dokument materiałowy MR nr. (...) z 6 lutego 2018 roku, a strony nie składały wniosków o zobowiązanie do jego przedłożenia.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Mateiralno-prawną podstawą roszczenia powódki jest art. 45 § 1 k.p. zgodnie z którym w razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas określony lub umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, sąd pracy - stosownie do żądania pracownika - orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu - o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu. Powódka podnosiła, że przyczyna podniesiona w wypowiedzeniu jest nierzeczywista, nie powinien być z nią rozwiązany stosunek pracy ponieważ nie była odpowiedzialna za powstanie szkody na telewizorze Samsung 82 cale.

Wypowiedzenie jest zwykłym sposobem rozwiązania stosunku pracy. Z uwagi na to uzasadniająca je przyczyna nie musi mieć szczególnej wagi, być nadzwyczaj doniosła czy powodować szkody po stronie pracodawcy. Nie jest też konieczne udowodnienie zawinionego działania pracownika (por. wyroki SN z 3.8.2007 r., I PK 79/07, Legalis; z 4.12.1997 r., I PKN 419/97, Legalis; z 2.10.1996 r.; I PRN 69/96, Legalis). Nie jest to jednak równoznaczne z przyzwoleniem na arbitralne, dowolne i nieuzasadnione lub sprzeczne z zasadami współżycia społecznego wypowiadanie umów o pracę.

Jako przyczynę wypowiedzenia strona pozwana wskazała, że była to utrata zaufania przez pracodawcę do powódki z uwagi na następujące okoliczność: powódka wskutek prowadzonego postępowania wyjaśniającego na okoliczność ujawnionej 10 września 2019 roku szkody w mieniu w sprawie uszkodzenia odbiornika TV Samsung 82 cale, została uznana za winną powstania niniejszej szkody na kwotę 10.297,70 zł. z uwagi na nieumyślne działanie powódki. Komendant pozwanego zaproponował powódce zawarcie ugody i obniżenie o 80% wysokości odszkodowania za powstała szkodę zgodnie z art. 121 § 1 k.p. Pracodawca nie tylko proponował powódce obniżenie o 80% wartości odszkodowania, ale również zaproponował rozłożenie na 10 rat spłaty tego odszkodowania co leżało w interesie samego pracownika. Pracownik mimo podjętych prób ze strony procodawcy ugodowego załatwienia sprawy nie podjął nawet takiej próby. Powyższa okoliczność braku chęci ugodowego załatwienia sprawy i braku chęci współpracy pomimo przypisania winy w powstania szkody powódce oraz okoliczność zajmowania przez pracownika odpowiednio wysokiego w hierarchii zatrudnienia stanowiska pracy w pozwanej tj. starszego specjalisty w Sekcji Zamówień Publicznych i stawianych wymagań ze strony pracodawcy tj. odpowiedzialności pracownika, współpracy i lojalności w stosunku do pracodawcy, spowodował utratę zaufania pracodawcy do pracownika co uzasadnia rozwiązanie umowy o pracę z pracownikiem.

Jak wskazywał przełożony powódki na wówczas – P. C. (2) – umowa o pracę została w rzeczywistości rozwiązania nie z powodu samego powstania szkody na telewizorze Samsung, ale z powodu braku woli porozumienia ze strony powódki jak to określił jej przełożony. Dodatkowo wskazywano, że utrata zaufania była spowodowana tym, że powódka jako osoba współwinna i odpowiedzialna za powstanie szkody, jednocześnie nie wyrażała woli naprawienia i porozumienia się z pracodawcą. Dodatkowo co wynika wprost z treści samego wypowiedzenia po jego przeanalizowaniu przez Sąd - wypowiedzenie powódka otrzymała z powodu zachowania się po powstaniu szkody - braku chęci ugodowego załatwienia sprawy i braku chęci współpracy pomimo przypisania winy w powstania szkody. Sąd z powodu tak sformułowanej przyczyny nie badał okoliczności, czy powódka w rzeczywistości przyczyniła się do powstania szkody i czy była odpowiedziana za powstanie tej szkodzi swoim zachowaniem lub zaniechaniem.

Zanim Sąd przejdzie do oceny zasadności wypowiedzenia odniesie się do tego, że odpowiedź na pozew (k. 44-46v) w tej sprawie złożyła strona oznaczająca się jako Skarb Państwa – 2 (...) Baza Logistyczna. Powódka wniosła o zwrot tejże i wydanie wyroku zaocznego. Na rozprawie w dniu 23 stycznia 2020 roku stawający wtedy radca prawny T. M. wniósł o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów procesu. Sąd warunkowo dopuścił pełnomocnika do udziału w sprawie jako pełnomocnika strony pozwanej. W dniu 13 marca 2019 roku komendant 2 (...) Bazy Logistycznej złożył pismo z załączonym pełnomocnictwem do reprezentowania prze radcę prawnego T. M. – 2 (...) Bazy Logistycznej, a nie jak pierwotnie Skarbu Państwa – 2 (...) Bazy Logistycznej. Tak więc doszło do zajęcia stanowiska przez pozwaną, prawidłowo reprezentowaną przez pełnomocnika w osobie radcy prawnego, nie zachodziły więc przesłanki do wydania wyroku zaocznego zgodnie z wnioskiem pełnomocnika powódki, skoro na rozprawie stawił się pełnomocnik pozwanego, którego pełnomocnictwo zostało złożone do akt sprawy.

Należało więc przejść do oceny zasadności wypowiedzenia tj. czy pracodawca w świetle okoliczności faktycznych i obiektywnych miał prawo utracić zaufanie do powódki. Tym samym Sąd przeanalizował przyczynę wskazaną w wypowiedzeniu leżąca u podstaw podanej utraty zaufania. Jak wskazuje się w orzecznictwie istotna jest nie sama utrata zaufania pracodawcy do pracownika, lecz przyczyny, które ją spowodowały. Utrata zaufania do pracownika sama w sobie nie może być przyczyną wypowiedzenia przez pracodawcę umowy o pracę. Utrata zaufania uzasadnia wypowiedzenie, jeżeli wynika z obiektywnych i racjonalnych przyczyn, które same w sobie usprawiedliwiają wypowiedzenie. Utrata zaufania musi z czegoś wynikać - np. z określonego zachowania pracownika, obiektywnie wadliwego. I to te przyczyny utraty zaufania uzasadniają w istocie wypowiedzenie. Inaczej mówiąc, jeżeli przyczyny utraty zaufania do pracownika są prawdziwe, obiektywne i racjonalne, to mogą uzasadniać wypowiedzenie (wyrok SN z dnia 31 marca 2009 roku, sygn. akt II PK 251/08).

Należało więc rozważyć, czy jedno określone zachowanie, które zostało wymienione w wypowiedzeniu mogło stanowić o utracie zaufania do powódki. Po przeprowadzaniu postępowania dowodowego Sąd stwierdził, że zarzucany powódce czyn związany z „brakiem chęci ugodowego zakończenia sporu” nie mógł stanowić podstawy do utraty zaufania do powódki.

Lektura ostatecznego sprawozdania z postępowania szkodowego dołączonego do akt niniejszej sprawy, nie jest dla Sądu przekonująca co do ustalenia takiej właśnie proporcji odpowiedzialności za szkodę, gdzie pracownik, który swoim działaniem szkodę wyrządził (błędny chwyt monitora), który jednocześnie miał możliwość zapoznania się z zaleceniem producenta co do obchodzenia się ze sprzętem (wydrukowana instrukcja obrazkowa na opakowaniu) ponosi odpowiedzialność jedynie w 20%, zaś K. Z., której w chwili pakowania sprzętu w ogóle nie było w danym miejscu, ponosi odpowiedzialność w 80%. Powódka miała obiektywne prawo nie zgadzać się na zapłatę odszkodowania w wysokości określonej przez pozwaną, albowiem ona jako osoba nieobecna została obciążona kwotą wyższą niż pakujący telewizor M. S.. Powódka po przeprowadzeniu postępowania szkodowego została uznana w zdecydowanej większości za winną powstałych uszkodzeń. Próbowała w toku tego postępowania bronić się i wykazywać brak swojej odpowiedzialności jednak nieskutecznie.

Powódka nie zgadzając się ze sporządzonym sprawozdaniem, które nie było ani tytułem egzekucyjnym ani wykonawczym potwierdzającym istnienie szkody, jej wysokości i związku przyczynowego miała prawo przedstawić pracodawcy swoje zdanie w zakresie kwestionowania raportu oraz tego, że nie godzi się na uznanie jej za winną powstania szkody choćby w części. Brak jest podstaw do zakazywania pracownikowi wyrażania swojego stanowiska w danej sprawie związanej z pracą, a tym bardziej z odpowiedzialnością jaką pracodawca próbuje mu przypisać. W takiej sytuacji pracownik ma możliwość wyrażania swojej opinii o decyzji pracodawcy, pod warunkiem, że nie narusza dobrego imienia pracodawcy, czy nie narusza dóbr osobistych przełożonych.

Należy dodać w tym miejscu, że utrata zaufania wobec danego pracownika musi wynikać z obiektywnych kryteriów uzasadnionych w danych okolicznościach tj. gdy bez stronny obserwator po analizę danego zachowania może stwierdzić, że ze względu na nie pracodawca mógł utracić do pracownika zaufanie. Przez zaufanie do pracownika należy w ocenie Sadu rozumieć to, że pracownik dysponując odpowiednią wiedzą, narzędziami do pracy będzie tę pracę wykonywał sumiennie, a także jego postępowanie niezwiązane stricte z pracą nie będzie naruszało dobra zakładu pracy. Trudno się w tej sytuacji dopatrywać, aby powódka K. Z. swoim zachowaniem polegającym na kwestionowaniu stanowiska pracodawcy co do jej odpowiedzialności odszkodowawczej spowodowała utratę do niej zaufania. Inna ocena stanu faktycznego i prawnego danej sprawy nie mogła uzasadniać utraty zaufania pracodawcy do powódki. Przyjęcie stanowiska przeciwnego mogłoby prowadzić do wypaczenia możliwości prowadzenia dialogu z pracodawcą i komunikowania swoich zastrzeżeń.

Co do zasady, za przyczynę wypowiedzenia można uznać utratę zaufania, ale utrata zaufania powinna być prawdziwa, obiektywna i racjonalna, a więc musi znajdować oparcie w przesłankach natury obiektywnej oraz racjonalnej i nie może być wynikiem arbitralnych ocen lub subiektywnych uprzedzeń.

W świetle obowiązującego orzecznictwa okolicznością uzasadniającą wypowiedzenie pracownikowi umowy o pracę jest także brak oczekiwanej przez pracodawcę dbałości, staranności i uwagi w wykonywaniu obowiązków pracowniczych (por. wyrok SN z 4.12.1997 r., I PKN 419/97, Legalis). Tego typu okoliczności mogą uzasadniać utratę zaufania do pracownika w kontekście gwarancji zachowania wymaganej staranności w realizacji zadań służbowych w przyszłości. To, że powódka kwestionowała stanowisko pozwanego odnośnie ustaleń komisji w związku ze szkodą na telewizorze Samsung, nie oznaczało, że powódka swoje obowiązki pracownicze teraz lub w przyszłości będzie wykonywała nieprawidłowo. Nie zostało wykazane w jakikolwiek sposób przez stronę pozwaną aby powódka w sposób rzeczywisty mogła utracić zaufanie pracodawcy. Swoim zachowaniem, wyrażaniem obiekcji oraz nieskorzystaniem z propozycji ugodowych pracodawcy nie nadużyła zaufania. Nie jest wymagane od pracownika, że ma zgadzać się na propozycję ugodowe pracodawcy dotyczące kwestii związanych z odpowiedzialnością wobec pracodawcy za szkodę. Jak wynika z ustaleń Sądu czynionych z urzędu w tutejszym Wydziale toczyła się sprawa o odszkodowanie dochodzone od powódki (w tamtej sprawie pozwanej) w związku ze szkodą powstałą na telewizorze Samsung. Sprawa zakończyła się oddaleniem powództwa, więc powódka miała według swojej subiektywnej oceny podstawy by kwestionować ustalenia komisji.

Trzeba wskazać, że pracownik ma prawo do dozwolonej krytyki pracodawcy, gdy nie prowadzi to do naruszenia jego obowiązków pracowniczych polegających w szczególności na dbaniu o dobro zakładu pracy i zachowaniu w tajemnicy informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę (obowiązek lojalności; nienaruszania interesów pracodawcy – art. 100 § 2 pkt 4 k.p.), a także na przestrzeganiu zakładowych zasad współżycia społecznego (art. 100 § 2 pkt 6 k.p.). Pracownik nie może pochopnie, w sposób uzasadniony tylko względami subiektywnymi, formułować negatywnych opinii wobec pracodawcy lub jego przedstawicieli. Chodzi przy tym o obowiązki pracownicze, a więc obowiązki pracownika wobec pracodawcy, a nie wobec osób fizycznych reprezentujących pracodawcę. „Dozwolona krytyka” musi cechować się rzeczowością, rzetelnością, adekwatnością do konkretnych okoliczności faktycznych oraz odpowiednią formą. Podstawową cechą dozwolonej krytyki jest „dobra wiara” pracownika, czyli jego subiektywne przekonanie, że opiera krytykę na faktach zgodnych z prawdą (przy dochowaniu należytej staranności w ich sprawdzeniu) oraz działa w usprawiedliwionym interesie pracodawcy. W tej sprawie powódka kwestionując ustalenia komisji po powstałej szkodzie na telewizorze Samsung nie przekroczyła granic dopuszczalnej krytyki i kwestionowania stanowiska pracodawcy. Było to uzasadnione choćby tym w jakim stopniu (80%) została obciążona odpowiedzialnością za szkodę (przy braku umowy o odpowiedzialności materialnej pracownika), mimo, że nawet nie była przy pakowaniu uszkodzonego telewizora.

Reasumując, Sąd uznał, że przyczyna w postaci utraty zaufania do powódki jest nieprawdziwa. Zarzuty mające uzasadniać utratę zaufania do powódki nie zostały potwierdzone w toku postępowania. Wypowiedzenie jest nieuzasadnione, brak bowiem prawdziwych przyczyn mogących uzasadniać utratę zaufania do powódki przez pracodawcę. Wobec tego roszczenie odszkodowawcze powódki jest zasadne. Zgodnie z art. 47 ¹ KP odszkodowanie, o którym mowa w art. 45, przysługuje w wysokości wynagrodzenia za okres od 2 tygodni do 3 miesięcy, nie niższej jednak od wynagrodzenia za okres wypowiedzenia. Z niekwestionowanego przez strony zaświadczenia o wynagrodzeniu powódki wynika, że miesięczne wynagrodzenie powódki wynosiło 5811,00 zł. Wobec tego trzymiesięczne jej wynagrodzenie wyniesie 17 433 zł. Powódka domagała się zasądzenia na jej rzecz takiej kwoty więc Sąd zasądził ją w całości. Zostało uwzględnione również roszczenie o odsetki za opóźnienie, bowiem pozwana odebrała pozew w dniu 24 października 2019 roku i pozostawała w zwłoce od dnia następnego po doręczeniu odpisu pozwu kiedy to dowiedziała się o dochodzonym przez powódkę roszczeniu.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z § 9 ust.1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie, uznając, że powódka wygrała w całości.

Koszty sądowe nieuiszczone w toku procesu przez żadną ze stron, a pozostałe do pokrycia, Sąd przejął na rachunek Skarbu Państwa mając na względzie, że pozwana jako statio fisci Skarbu Państwa nie ma obowiązku ponoszenia kosztów sądowych, a powódka wygrała w całości.

Na podstawie art. 477 ² § 1 k.p.c. Sąd nadał wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności w punkcie 1 do pełnego jednomiesięcznego wynagrodzenia brutto powódki zgodnie z zaświadczeniem o wynagrodzeniu za pracę (k. 47).