Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 27.11.2023 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. stwierdził, że z tytułu prowadzonych przez G. K. działalności podlega ona ubezpieczeniom społecznym tj. emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu z kodem tytułu ubezpieczenia (...) w okresie od 4.07.2017 r. do 31.01.2018 r.

ZUS jednocześnie określił miesięczną podstawę wymiaru składek z tytułu prowadzonych działalności:

- na ubezpieczenia społeczne

(...) 2310,27

08-12/2017 (...),80

(...),80

02-12/2018 0

01-12/2019 0

01-12/2020 0

01-12/2021 0

01-12/2022 0

01-10/2023 0

- na ubezpieczenie zdrowotne:

07-12/2017 (...),13

01-12/2018 (...),86

01-12/2019 (...),12

01-12/2020 (...),02

01-12/2021 (...),76

(...),82

(...),71

03-06/2022 (...),04

(...),11

08-09/2022 (...),04

(...),23

11-12/2022 (...),04

(...),94

(...),94

(...),54

04-10/2023 (...),94.

W uzasadnieniu ZUS wskazał, ż pomimo posiadania przez ubezpieczoną 96 udziałów w spółce (...) Sp. z.o.o. winna zostać potraktowana w świetle ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych jak jednoosobowy wspólnik sp. z o.o. ponieważ drugi wspólnik posiadający 4 % udziałów w spółce ma charakter iluzoryczny. Zatem z perspektywy przywołanej normy prawa ubezpieczeń (...) Sp. z.o.o. należy traktować jak spółkę jednoosobową.

(decyzja – k. 1-7 załączonych do sprawy akt organu rentowego)

Odwołanie od w/w decyzji złożyła G. K. reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika wnosząc o jej zmianę i orzeczenie, że podlega ona ubezpieczeniom społecznym tj. emerytalnemu, rentowemu, wypadkowemu z kodem ubezpieczenia (...), a nie (...) (wspólnik jednoosobowej spółki z o.o.) w okresie od 04.07.2017 r. do 31.01.2018 r., a miesięczna podstawa wymiaru składek z tytułu prowadzonej działalności wynosi:

- na ubezpieczenia społeczne:

(...) - 165,02 zł

08-12/2017-0,00 zł

02 2018 - (...) - 0,00 zł

- na ubezpieczenia zdrowotne

(...) - 3.303,13 zł

08-12/2017-0,00 zł

01-12/2018 - 3.554,93 zł

01-12 2019 - 3.803,56 zł

01-12 2020-4.026,O.

01-12 2021 -4.242,38 zł

2022 - roczna podstawa wymiaru 36.120 zł

01 2023 - 3.010.00 zł

(...) - 3.490,00 zł

(...) - 6.378,60 zł

04-10/2023 - 3.490,00 zł

Ponadto odwołująca wniosła o zasądzenie od organu na jej rzecz zwrotu kosztów postępowania wg. norm prawem przepisanych.

W uzasadnieniu wnioskodawczyni wskazała, że nie powinna zostać objęta dyspozycją art. 8 ust 6 pkt 4 ustawy systemowej, gdyż nie posiada statusu wspólnika spółki jednoosobowej. Dalej wskazała, że w okresie od 4.07.2017 r. do 31.01.2018 r. posiada inny tytuł do ubezpieczeń społecznych – z tytułu zlecenia, a ponadto począwszy od 1.01.2018 r. z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej objęta jest zabezpieczeniem społecznym.

(odwołanie – k. 3-14)

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie , argumentując, jak w zaskarżonej decyzji. Nadto o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

(odpowiedź na odwołanie – k. 66-67)

Na rozprawie w dniu 18.03.2024 r. pełnomocnik wnioskodawczyni poparł odwołanie, zaś pełnomocnik ZUS wniósł o jego oddalenie.

(końcowe stanowiska stron – rozprawa z dnia 18.03.2024 r. e-protokół (...):04:05 – 00:05:28 – płyta CD – k. 96)

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Począwszy od dnia 27 kwietnia 1996 roku G. K. prowadziła działalność gospodarczą pod firmą (...). Następnie złożyła oświadczenie o przekształceniu przedsiębiorcy będącego osoba fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą w spółkę kapitałową. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł., została zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym w dniu 3 lipca 2017 roku.

(okoliczności bezsporne)

W dniu 3 lipca 2017 roku pomiędzy G. K. (sprzedającą) posiadającą w w/w spółce 100 udziałów o łącznej wartości 5000,00 złotych, a M. K. (kupującą) została zawarta umowa sprzedaży udziałów, na mocy której G. K. sprzedała M. K. 4 udziały w spółce, co spowodowało że stała się jako wspólnik przedmiotowej spółki w posiadaniu 96 udziałów o łącznej wartości 4800,00 złotych.

(umowa sprzedaży udziałów – k. 16-17, protokoły Zgromadzeń Wspólników – k. 19-23, k. 26-60, wyciągi z rachunku bankowego spółki – k. 61-65)

Decyzją z dnia 20 lipca 2021 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. stwierdził, że G. K. jako pracownik u płatnika składek (...) Sp. z.o.o. nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym, chorobowemu, wypadkowemu w okresie od dnia 3 lipca 2017 roku do dnia 31 stycznia 2018 roku.

(okoliczność bezsporna, odpis wyroku SO z dnia 11.04.2022 r. w sprawie VIII U 2118/21 i SA z dnia 24.05.2023 r. w sprawie III AUa 800/22 z uzasadnieniem – k. 75-91)

Odwołanie od w/w decyzji odwołanie złożyła G. K..

(odpis wyroku SO z dnia 11.04.2022 r. w sprawie VIII U 2118/21 i SA z dnia 24.05.2023 r. w sprawie III AUa 800/22 z uzasadnieniem – k. 75-91)

Wyrokiem z dnia 11.04.2022 r. wydanym w sprawie o sygn. akt VIII U 2118/21 Sąd Okręgowy w Łodzi, VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych oddalił odwołanie G. K..

(odpis wyroku SO z dnia 11.04.2022 r. w sprawie VIII U 2118/21 z uzasadnieniem – k. 75-83)

Wyrokiem z dnia 24.05.2023 roku Sąd Apelacyjny w Łodzi, III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych (sygn. akt III AUa 800/22) po rozpoznaniu sprawy G. K. oraz (...) Biura spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. o podleganie ubezpieczeniom społecznym na skutek apelacji G. K. oraz (...) Biura spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. od wyroku Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 11 kwietnia 2022 r. sygn. akt VIII U 2118/21 oddalił apelację.

(odpis wyroku SA z dnia 24.05.2023 r. w sprawie III AUa 800/22 z uzasadnieniem – k.84-91)

Sprawa o sygn. akt VIII U 2118/21 (III AUa 800/22) w dniu 9.11.2022 r. została przekazana ze skarga kasacyjną do SN.

(notatka urzędowa – k. 74)

W dniu 12.07.2023 r. do ZUS został przekazany dokument (...) zgłoszenie G. K. od 3.07.2017 r. z kodem tytułu ubezpieczenia (...) (tj. z tytułu umowy zlecenia). W dniu 2.08.2023 r. do ZUS został przesłany dokument (...) wyrejestrowanie z ubezpieczeń G. K. od 1.02.2018 r. w dniu 31.07.2023 r. do ZUS zostały za G. K. przesłane dokumenty rozliczeniowe ZUS RCA z kodem tytułu ubezpieczenia (...).

(okoliczności bezsporne)

W dniu 27.11.2023 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. wydał zaskarżoną decyzję, w tym określił podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne za okres od 07/2017 r. do 10/2023 r.

(decyzja – k. 1-7 załączonych do sprawy akt organu rentowego)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o całokształt materiału dowodowego zebranego w sprawie, a w szczególności o dokumenty zalegające w aktach niniejszej sprawy i w załączonych do sprawy aktach organu rentowego. Stan faktyczny był między stronami – w zakresie koniecznym dla rozstrzygnięcia sprawy – w całości bezsporny, natomiast strony wywodziły z niego odmienne skutki prawne, ta zaś kwestia należy do oceny prawnej zebranego w sprawie materiału dowodowego, czego Sąd dokona poniżej w ramach rozważań prawnych.

S ąd Okręgowy w Ł. zważył, co następuje:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie, lecz nie z powodów przedstawionych przez wnioskodawczynię.

Rozważania w niniejszej sprawie należy jednak rozpocząć od przypomnienia, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych przedmiot rozpoznania w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych, w myśl art. 476 § 2 k.p.c. w związku z art. 477 ⁹ k.p.c., determinuje w pierwszej kolejności przedmiot decyzji organu rentowego zaskarżonej do sądu ubezpieczeń społecznych, a w drugim rzędzie zakres odwołania od tej decyzji (wyroki Sądu Najwyższego z 14.03.2013 r., I UK 555/12, z 23.04.2010 r., II UK 309/09, z 8.02.2010 r., III UK 75/09, z 9.09.2010 r., II UK 84/10 oraz z 7.03.2006 r., I UK 195/05). Rozpoznając odwołanie od decyzji organu rentowego, sąd ubezpieczeń społecznych rozstrzyga o zasadności odwołania w granicach wyznaczonych z jednej strony zakresem samego odwołania, a z drugiej treścią zaskarżonej decyzji. Z drugiej strony wskazuje się w orzecznictwie, że odwołanie pełni rolę pozwu, stąd też niezwykle istotnym jest właściwe określenie zgłoszonego przez stronę żądania celem objęcia tego żądania rozpoznaniem i rozstrzygnięciem sądu.

Zasadniczym celem postępowania odwoławczego nie jest przeprowadzenie kontroli postępowania przed organem rentowym, lecz merytoryczne rozstrzygnięcie o żądaniach stron.

Przechodząc do merytorycznej oceny zasadności odwołania wskazać należy, że z poczynionych ustaleń wynika, że G. K. od 3.07.2017 r. posiadała w (...) Sp. z o.o. 96 udziałów o łącznej wartości 4800 zł na 100 udziałów, zaś drugi mniejszościowy wspólnik – M. K. posiadała 4 udziały.

Przypomnieć należy, że w ocenie ZUS ubezpieczona posiadająca 96 udziałów w spółce (...) Sp. z.o.o. winna zostać potraktowana w świetle ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych jak jednoosobowy wspólnik sp. z o.o. ponieważ drugi wspólnik posiadający 4 % udziałów w spółce ma charakter iluzoryczny, wobec czego zdaniem pozwanego, spółkę (...) Sp. z.o.o. należało traktować jak spółkę jednoosobową.

Sąd Okręgowy zważył, że zgodnie z art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U.2024.0.497), za osobę prowadzącą pozarolniczą działalność uważa się wspólnika jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt. 5 i art. 12 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, osoba prowadząca pozarolniczą działalność obowiązkowo podlega ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu.

W myśl art. 13 pkt 4 tej ustawy, obowiązek tych ubezpieczeń trwa od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności do dnia zaprzestania wykonywania tej działalności, z wyłączeniem okresu na który wykonywanie działalności zostało zawieszone.

W przypadku wspólników jednoosobowych spółek z ograniczoną odpowiedzialnością obowiązek ubezpieczeń społecznych powstaje od dnia uzyskania statusu wspólnika tej spółki i istnieje do dnia utraty tego statusu, o ile nie zachodzą przesłanki, z których wynikałoby ustanie obowiązku podlegania z tego tytułu. Bez znaczenia pozostaje w tej sytuacji okoliczność, że po zarejestrowaniu jej w KRS nie prowadzi działalności, do której prowadzenia została powołana. Podobnie, na obowiązek ubezpieczeń osoby prowadzącej pozarolniczą działalność nie ma również wpływu okoliczność braku osiągania przychodów z tej działalności.

Wysokość należności na ubezpieczenia społeczne reguluje art. 18 ust. 8 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, zgodnie z którym podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne stanowi kwota nie niższa jednak niż 60% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego przyjętego do ustalenia kwoty ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek. Składka w nowej wysokości obowiązuje od 1 stycznia do 31 grudnia danego roku.

Zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt l c ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U.2024.0.146), obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego podlegają osoby spełniające warunki do objęcia ubezpieczeniami społecznymi, które są osobami prowadzącymi działalność pozarolniczą.

Wysokość należności na ubezpieczenie zdrowotne reguluje art. 81 ust. 2 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, zgodnie z którym podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 litera "c" stanowi zadeklarowana kwota nie niższa jednak niż 75% przeciętnego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw w czwartym kwartale roku poprzedniego włącznie z wypłatami z zysku, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczpospolitej Polskiej "Monitor Polski".

Składka w nowej wysokości obowiązuje od dnia 1 stycznia do 31 grudnia danego roku, jest miesięczna i niepodzielna. Oznacza to, że również w sytuacji, gdy ubezpieczony podlegał ubezpieczeniu przez część miesiąca, składka jest opłacona od podstawy wymiaru w pełnej wysokości.

Zgodnie z art.79, 79a, 81 ust.2, 2b-2h, 2j-21, 2n-2o, 2z,za,zb 2y, 8 pkt. 1 la, art. 82 ust. 2c-2h ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1285) oraz na podstawie ustawy z 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105) od 1 stycznia 2022 r. składka na ubezpieczenie zdrowotna jest uzależniona od formy opodatkowania i ewentualnie od dochodu osiągniętego z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie ze zmienionymi przepisami prawa płatnik składek zobowiązany jest przekazywać dokumenty rozliczeniowe do ZUS za każdy miesiąc, w którym ma obowiązek opłacać składki.

Podkreślić w tym miejscu należy, że w przedmiotowym postępowaniu Zakład Ubezpieczeń Społecznych dla uzasadnienia swego stanowiska powołał się m.in. na wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3 sierpnia 2011 r., w sprawie I UK 8/11, w orzecznictwie podkreśla się, że jedyny (lub niemal jedyny) wspólnik spółki z ograniczoną odpowiedzialnością nie powinien uzyskać statutu pracowniczego. Nie może być uznane za zatrudnienie pracownicze zatrudnienie dominującego wspólnika w sytuacji, gdy udział innych wspólników w kapitale zakładowym spółki jest tak mały, że pozostaje iluzoryczny. Z perspektywy prawa ubezpieczeń społecznych tego rodzaju spółkę należy traktować jak spółkę jednoosobową / por też wyrok SN z dnia 3 lipca 2019 roku, sygn. akt II UK 24/18 Postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 10 kwietnia 2019 r. III UK 237/18/.

Pierwszym odstępstwem od przyjętej linii orzeczniczej było postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 4 października 2023 r., sygn. akt: I USK 176/23, LEX nr 3610466, w którym to postanowieniu podkreślona została przez sąd konieczność weryfikacji faktycznej roli wspólnika mniejszościowego (marginalnego) w funkcjonowaniu spółki. Sąd Najwyższy uznał, że jeżeli w konkretnym stanie faktycznym nie można przyjąć, że mniejszościowy udziałowiec jest udziałowcem fikcyjnym (figurantem), ponieważ bierze rzeczywisty udział w prowadzeniu spraw spółki (choćby nawet nie był członkiem jej zarządu a na zgromadzeniu wspólników mógłby być przegłosowany w każdej sprawie przez wspólnika większościowego), to nie ma miejsca na stosowanie art. 8 ust. 6 pkt 4 u.s.u.s.

Ostatnio zaś, Sąd Apelacyjny w Lublinie zwrócił się z pytaniem do SN, czy wspólnik dwuosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością posiadający 99% udziałów zapewniających mu możliwość swobodnego kształtowania treści uchwał na zgromadzeniu wspólników i podejmowania decyzji dotyczących działalności spółki podlega ubezpieczeniom społecznym na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 5 w zw. z art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

SN w odpowiedzi wydał uchwałę negatywną. W dniu 21 lutego 2024 roku Izba Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego w składzie 3 sędziów podjęła uchwałę w sprawie o sygn. akt III UZP 8/23, LEX nr 3686847 uznając stosowaną dotychczas przez ZUS wykładnię za contra legem wskazując, że powyższy przepis ustawy o obowiązku ubezpieczeniowym nie znajduje w ogóle zastosowania w przypadku, w którym sp. z o.o. ma więcej niż jednego wspólnika. W uchwale tej bowiem Sąd Najwyższy całkowicie odszedł od dotychczasowego stanowiska i przyjął literalną wykładnię art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. W ustnych motywach uchwały wskazano, że art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych odwołuje się do jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, co oznacza, że w przypadku gdy spółka posiada 2 wspólników, a jeden z nich jest właścicielem 99% udziałów, to w myśl ww. przepisu nie jest to spółka jednoosobowa.

Uchwała Sądu Najwyższego z 21 lutego 2024 roku stwierdza, że obecność dwóch wspólników wyklucza możliwość traktowania spółki jako jednoosobowej działalności gospodarczej, niezależnie od rozkładu udziałów. Tym samym, wspólnik dwuosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością posiadający 99 procent udziałów nie podlega ubezpieczeniom społecznym na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 5 w związku z art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Sąd Najwyższy wskazał też, że aby określić, którą spółkę należy uznać za jednoosobową, należy sięgnąć do przepisów Kodeksu spółek handlowych. KSH wskazuje, że spółka jednoosobowa to taka, w której wszystkie udziały albo akcje należą do jednego wspólnika albo akcjonariusza (art. 4 § 1 pkt 3 KSH).

W/w definicja powinna być uwzględniona zatem przy dokonywaniu wykładni prawa.

Odnośnie samej definicji zawartej w art. 4 § 1 pkt 3 k.s.h. jednoosobowej spółki kapitałowej, Sąd zważył, że w uchwale składu siedmiu sędziów z 1 marca 2007 r., III CZP 94/06 (OSNC 2007 nr 7-8, poz. 95) Sąd Najwyższy wyraził pogląd, że odstępstwo od jasnego i oczywistego sensu przepisu wyznaczonego jego jednoznacznym brzmieniem mogą uzasadniać tylko szczególnie istotne i doniosłe racje prawne, społeczne, ekonomiczne lub moralne; jeśli takie racje nie zachodzą, należy oprzeć się na wykładni językowej (por. uzasadnienie uchwały pełnego składu Izby Cywilnej Sądu Najwyższego z 14 października 2004 r., III CZP 37/04, OSNC 2005, Nr 3, poz. 42, wyrok Sądu Najwyższego z 21 lipca 2004 r., V CK 21/04, OSNC 2005, nr 7-8, poz. 137 oraz uchwała Sądu Najwyższego z 20 lipca 2005 r., IKZP 18/05, OSNKW 2005, Nr 9, poz. 74). Zastosowanie wykładni, w której interpretator odchodzi od sensu językowego przepisu, może być uzasadnione tylko w wyjątkowych okolicznościach, ponieważ adresaci norm prawnych mają prawo polegać na tym, co ustawodawca w przepisie rzeczywiście wyraził, a nie na tym, co chciał uczynić lub co uczyniłby, gdyby znał nowe lub inne okoliczności. Reguły odstępstwa od jasnego i oczywistego sensu językowego wynikającego z brzmienia przepisu wymagają szczególnej ostrożności przy ich stosowaniu i zobowiązują do wskazania ważnych racji mających uzasadniać odstępstwo od wyniku poprawnie przeprowadzonej wykładni językowej. W konsekwencji, odejście od jasnego, jednoznacznego sensu przepisu z naruszeniem wskazanych reguł powoduje dokonanie wykładni prawotwórczej, będącej przykładem wykładni contra legem. Wątpliwości nie upoważniają do odrzucenia wyników wykładni językowej, bowiem na straży jej pierwszeństwa stoi fundamentalny argument odwołujący się do państwa prawa. Obywatele mają bowiem prawo działać w zaufaniu przede wszystkim do tego, co zostało w tekstach prawnych napisane, a nie do tego, co prawodawca zamierzał czy chciał osiągnąć. Z tych względów odrzucenie rezultatu wykładni językowej nie może nastąpić tylko z tego powodu, że interpretator uznaje, iż bardziej celowe i sensowne byłoby inne rozwiązanie danej kwestii, ale dopiero wtedy, gdy zostanie wykazane, iż sens językowy przepisu prowadzi do absurdu, jest ewidentnie sprzeczny z wartościami konstytucyjnymi lub innymi powszechnie akceptowanymi wartościami, dając efekt rażąco niesłuszny, niesprawiedliwy, nieracjonalny lub niweczący ratio legis przepisu, albo w sytuacji oczywistego błędu legislacyjnego.

Kierując się powyższymi rozważaniami Sąd uznał, że jeżeli w spółce (...) Sp. z.o.o. jest dwóch wspólników (udziałowców), to spółka nie jest jednoosobowa. Skoro więc w spółce jest dwóch wspólników, nawet jeżeli jeden jest wspólnikiem dominującymi – od 3.07.2017 r. ubezpieczona posiada 96 udziałów o łącznej wartości 4800 zł, to nie można takiej spółki określić jako jednoosobowej. Tym samym przepisy ustawy systemowej w zakresie obowiązku ubezpieczenia nie mają tu zastosowania. Natomiast podnoszone przez ubezpieczoną w odwołaniu argumenty, dotyczące podlegania przez nią ubezpieczeniom społecznym tj. emerytalnemu, rentowemu, wypadkowemu z kodem ubezpieczenia (...) w okresie od 04.07.2017 r. do 31.01.2018 r., w tym przyjęcie do podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne tylko z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, nie mogły przynieść spodziewanego przez nią skutku. Sąd Okręgowy rozpoznający sprawę z odwołania od decyzji organu rentowego z dnia 27.11.2023 roku był bowiem związany jej treścią zaskarżonej decyzji w tym znaczeniu, że wyznacza ona zakres i przedmiot rozpoznania sądowego, w którym sąd rozstrzygnął o zasadności odwołania w granicach przedmiotu zaskarżonej decyzji. Sąd nie działa w zastępstwie organu rentowego i choć samodzielnie oraz we własnym zakresie rozstrzyga wszelkie kwestie objęte treścią zaskarżonej decyzji, to jego rozstrzygnięcie odnosi się do tejże decyzji. Postępowanie przed sądem jest postępowaniem kontrolnym, w którym wnioskodawczyni mogła żądać jedynie żądać korekty stanowiska zajętego przez organ rentowy, natomiast nie mogła żądać czegoś, o czym organ rentowy nie decydował. Skoro zatem Zakład Ubezpieczeń Społecznych w zaskarżonej decyzji stwierdził, że z tytułu prowadzonych przez G. K. działalności podlega ona ubezpieczeniom społecznym tj. emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu z kodem tytułu ubezpieczenia (...) w okresie od 4.07.2017 r. do 31.01.2018 r. i określił miesięczną podstawę wymiaru składek z tytułu prowadzonych działalności, to okoliczność podlegania przez wnioskodawczynię ubezpieczeniom społecznym tj. emerytalnemu, rentowemu, wypadkowemu z kodem ubezpieczenia (...) wykraczała, bowiem, poza zakres skarżonej decyzji.

Z powyższych względów na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. Sąd Okręgowy zmienił zaskarżoną decyzję w sposób o jakim orzeczono w punkcie 1 sentencji wyroku ustalając, że G. K. nie podlegała w okresie od 4 lipca 2017 roku do 31 stycznia 2018 roku ubezpieczeniom społecznym jako wspólnik jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Jednocześnie brak było podstaw do ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne dla wnioskodawczyni, jako wspólnika jednoosobowej Spółki z o.o.

W przedmiocie kosztów Sąd orzekł w punkcie 2 sentencji wyroku na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U.2023.0.1935).

Zgodnie zaś z art. 98 § 1 ¹ k.p.c. od kwoty zasądzonej tytułem zwrotu kosztów procesu należą się odsetki, w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, którym je zasądzono, do dnia zapłaty. Jeżeli orzeczenie to jest prawomocne z chwilą wydania, odsetki należą się za czas po upływie tygodnia od dnia jego ogłoszenia do dnia zapłaty, a jeżeli orzeczenie takie podlega doręczeniu z urzędu - za czas po upływie tygodnia od dnia jego doręczenia zobowiązanemu do dnia zapłaty. O obowiązku zapłaty odsetek sąd orzeka z urzędu.

/Jacek Chrostek/