Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CSK 509/07
POSTANOWIENIE
Dnia 20 lutego 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
w sprawie z wniosku J. B.
przy uczestnictwie J. J., Zakładów Mechanicznych „P.(...)” Sp. z o.o. w I. i Skarbu
Państwa - Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej Inspektoratowi w Ż.
o ustanowienie służebności drogi koniecznej,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 20 lutego 2008 r.,
na skutek skargi kasacyjnej uczestnika Zakładów Mechanicznych „P.(...)” Sp. z o.o. w I.
od postanowienia Sądu Okręgowego w B. z dnia 18 maja 2007 r., sygn. akt II Ca (…),
odrzuca skargę kasacyjną i zasądza od skarżącego na rzecz wnioskodawczyni
oraz uczestnika postępowania Skarbu Państwa - Regionalnego Zarządu
Gospodarki Wodnej Inspektorat w Ż. po 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem
zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 18 maja 2007 r. Sąd Okręgowy w B. oddalił
apelację uczestnika Zakładów Mechanicznych „P.(...)” Spółki z ograniczoną
odpowiedzialnością w I. od postanowienia Sądu Rejonowego w B. w sprawie z wniosku
J. B. o ustanowienie służebności drogi koniecznej, zasądzając nadto od skarżącego
uczestnika na rzecz wnioskodawczyni zwrot kosztów postępowania odwoławczego.
Skargę kasacyjną wywiódł uczestnik postępowania. Skarżąc postanowienie
w części obejmującej ustanowienie drogi koniecznej przez jego nieruchomość,
w ramach wniosku o przyjęcie „kasacji” do rozpoznania podniósł okoliczność,
iż uzasadnia to „waga podniesionych zarzutów naruszenia przepisów postępowania”, a
2
przede wszystkim zarzut sprzeczności zaskarżonego orzeczenia z innym,
prawomocnym postanowieniem.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z ustalonym orzecznictwem Sądu Najwyższego, wniosek o przyjęcie
skargi kasacyjnej do rozpoznania nie może zawierać powołania się na dowolne względy
uzasadniające rozpoznanie środka odwoławczego, lecz musi nawiązywać do jednej z
okoliczności enumeratywnie wskazanych w art. 3989
§ 1 k.p.c., ze wskazaniem, które z
nich występują w sprawie i z uzasadnieniem stanowiska skarżącego w tym przedmiocie
(por. m.in. postanowienie SN z dnia 26 kwietnia 2006 r., II CZ 28/06, LEX nr 198531).
Nie spełnia zaś wymagania, o którym mowa, powołanie się przez skarżącego na
jakiekolwiek względy, które w jego ocenie uzasadniają przyjęcie skargi do rozpoznania
(postanowienie SN z dnia 11 kwietnia 2006 r., II CSK 65/06, LEX nr 189753). Ten
element środka odwoławczego, z uwagi na jego kluczowe znaczenie przy wstępnej
kwalifikacji skarg kasacyjnych, nie może być sformułowany w taki sposób, aby
obligować Sąd Najwyższy do dokonywania wykładni woli skarżącego, w przeciwnym
bowiem razie selekcja wnoszonych środków zaskarżenia, dokonywana przez Sąd
Najwyższy w ramach badania wstępnego, stałaby się nazbyt dowolna (por.
postanowienie SN z 9 listopada 2000 r., II CKN 1385/00, OSNC 2001 nr 3, poz. 51).
Odnosząc powyższe uwagi do formy i treści przedstawionej Sądowi
Najwyższemu skargi kasacyjnej należy wskazać, iż skarżący powołał się na przesłankę,
która nie jest zawarta w ustawie, a nadto swojego stanowiska nie uzasadnił. Skarga
kasacyjna nie czyni zatem zadość wymaganiu konstrukcyjnemu, o którym mowa w art.
3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. i jako taka, podlegała odrzuceniu już przez Sąd drugiej instancji bez
wzywania skarżącego do uzupełnienia braków formalnych.
Mając na względzie powyższe, skargę kasacyjną należało odrzucić na podstawie
art. 3986
§ 3 k.p.c.