Pełny tekst orzeczenia

Wyrok z dnia 28 maja 2008 r.
I PK 254/07
Wykluczenie członka ze spółdzielni z przyczyn uzasadniających rozwią-
zanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika powoduje rozwią-
zanie spółdzielczej umowy o pracę z chwilą zawiadomienia go na piśmie wraz z
uzasadnieniem o wykluczeniu ze spółdzielni, a nie z upływem terminów wska-
zanych w art. 24 § 10 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze
(jednolity tekst: Dz.U. z 2003 r. Nr 188, poz. 1848 ze zm.).
Przewodniczący SSN Jerzy Kwaśniewski, Sędziowie SN: Józef Iwulski (spra-
wozdawca), Małgorzata Wrębiakowska-Marzec.
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 28 maja
2008 r. sprawy z powództwa Marka D. przeciwko Spółdzielni Pracy Produkcyjno-
Handlowej „M.” w K. o wynagrodzenie za pracę, na skutek skargi kasacyjnej powoda
od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Olsztynie z
dnia 5 czerwca 2007 r. [...]
o d d a l i ł skargę kasacyjną i zasądził od powoda na rzecz strony pozwanej
kwotę 900 zł (dziewięćset) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
U z a s a d n i e n i e
Wyrokiem z dnia 28 lutego 2007 r. [...] Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Kętrzynie
oddalił powództwo Marka D. przeciwko Spółdzielni Pracy Produkcyjno-Handlowej
„M.” w K. o wynagrodzenie za pracę i zasądził od powoda na rzecz pozwanej kwotę
1.800 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.
Sąd Rejonowy ustalił, że w dniu 3 kwietnia 2000 r. powód zawarł z pozwaną
umowę o pracę na czas nieokreślony, w wyniku której powód został zatrudniony na
stanowisku prezesa zarządu. Uchwałą [...] rady nadzorczej pozwanej Spółdzielni z
dnia 6 czerwca 2001 r. powód został przyjęty w poczet członków Spółdzielni z dniem
1 czerwca 2001 r. Uchwałą [...] z dnia 1 lutego 2006 r. rada nadzorcza odwołała
2
Marka D. ze stanowiska prezesa zarządu, zwalniając go przy tym z obowiązku
świadczenia pracy. Powoda poinformowano, że przyczyną odwołania ze stanowiska
prezesa zarządu i wykluczenia go ze Spółdzielni było toczące się postępowanie
karne dotyczące bezpośrednio Spółdzielni, dopuszczenie do powstania szkód mate-
rialnych w majątku Spółdzielni w wysokości blisko 120.000 zł, wywiezienie w niewyja-
śnionych okolicznościach z magazynu Spółdzielni znacznej ilości „P.K.” i złożenie
nieprawdziwych wyjaśnień dotyczących obecności szkodnika w tym produkcie, co nie
zostało potwierdzone przez Wojewódzką Stację Sanitarno-Epidemiologiczną w O. W
dniu 7 lutego 2006 r. powód złożył odwołanie od uchwały rady nadzorczej z 1 lutego
2006 r., a następnie w dniu 15 marca 2006 r. wniósł pozew do Sądu Okręgowego w
Olsztynie o uchylenie uchwał rady nadzorczej i walnego zgromadzenia pozwanej
Spółdzielni, o odszkodowanie w wysokości trzymiesięcznego wynagrodzenia za
okres wypowiedzenia oraz o sprostowanie świadectwa pracy poprzez wskazanie wy-
powiedzenia dokonanego przez pracodawcę jako przyczyny rozwiązania stosunku
pracy.
Sąd Rejonowy uznał, że powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie. Przyta-
czając treść art. 193 § 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze (jed-
nolity tekst: Dz.U. z 2003 r. Nr 188, poz. 1848 ze zm.), Sąd pierwszej instancji pod-
niósł, że wykluczenie członka spółdzielni, który był zatrudniony na podstawie spół-
dzielczej umowy o pracę, pociąga za sobą skutki, jakie przepisy prawa pracy wiążą z
rozwiązaniem przez pracodawcę umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracow-
nika. W związku z tym, że pozwana wykluczyła powoda ze Spółdzielni na podstawie
art. 193 § 1 Prawa spółdzielczego, wygasł również z mocy prawa łączący go z po-
zwaną stosunek pracy (art.186 Prawa spółdzielczego). W tym stanie rzeczy Sąd Re-
jonowy uznał, że łącząca strony spółdzielcza umowa o pracę wygasła z dniem 1 lu-
tego 2006 r., wobec czego powodowi nie przysługuje wynagrodzenie za pracę za
okres od lutego do maja 2006 r.
Wyrokiem z dnia 5 czerwca 2007 r. [...] Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpie-
czeń Społecznych w Olsztynie oddalił apelację powoda od wyroku Sądu Rejonowego
i zasądził od powoda na rzecz pozwanego kwotę 900 zł tytułem zwrotu kosztów
procesu za instancję odwoławczą. Sąd Okręgowy podzielił w pełni ustalenia fak-
tyczne dokonane przez Sąd pierwszej instancji i wywiódł, że sprawa dotyczy jedynie
roszczenia o zapłatę wynagrodzenia za pracę za wskazany okres, bowiem kwestie
związane z uchyleniem uchwał pozwanej Spółdzielni o wykluczeniu z niej powoda
3
oraz dotyczące odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę
i sprostowania świadectwa pracy są przedmiotem innych postępowań sądowych to-
czących się między stronami. Istota rozpoznawanej sprawy sprowadza się więc do
oceny, czy spółdzielcza umowa o pracę zawarta pomiędzy powodem a pozwaną
Spółdzielnią nadal obowiązuje. Zdaniem Sądu odwoławczego, pozwana wykluczyła
powoda z grona członków Spółdzielni w oparciu o art. 193 § 1 Prawa spółdzielczego.
Skoro strony łączyła spółdzielcza umowę o pracę, to wykluczenie powoda ze Spół-
dzielni powinno być oparte o przepisy szczególne znajdujące się w tytule II Prawa
spółdzielczego, nie zaś na podstawie art. 24 tego Prawa. Powołując się na treść art.
193 § 4 Prawa spółdzielczego, Sąd Okręgowy przyjął, że uchwała w przedmiocie
wykluczenia członka spółdzielni, prowadząca w konsekwencji do wygaśnięcia spół-
dzielczej umowy o pracę, staje się skuteczna z momentem jej doręczenia pracowni-
kowi. Z tego względu spółdzielcza umowa o pracę łącząca strony wygasła z dniem
otrzymania przez powoda uchwały (wraz z uzasadnieniem) odwołującej go ze stano-
wiska prezesa zarządu. Ponieważ od tej chwili stron nie łączy już stosunek pracy,
powodowi nie przysługuje wynagrodzenie za okres od lutego do maja 2006 r. W oce-
nie Sądu Okręgowego, bez wpływu na ocenę prawną pozostają wywody powoda do-
tyczące zmiany art. 24 Prawa spółdzielczego, jak również przytaczane przez niego
argumenty uzasadniające nowelizację tego przepisu, gdyż nie ma on zastosowania.
Wyrok Sądu Okręgowego powód zaskarżył w całości skargą kasacyjną, zarzu-
cając naruszenie art. 24 § 10 Prawa spółdzielczego przez jego niezastosowanie. We-
dług powoda, Sąd Okręgowy nieprawidłowo przyjął, że pozwana wykluczyła go z
grona jej członków w oparciu o art. 193 § 1 Prawa spółdzielczego, zamiast w oparciu
o art. 24 tego Prawa. Skarżący podniósł, że pozwana w świadectwie pracy stwier-
dziła, iż rozwiązała z nim umowę o pracę „na zasadzie art. 24 § 1 Prawa spółdziel-
czego”. Nadto, istotne znaczenie ma to, że uchwała o odwołaniu powoda z pełnionej
funkcji zwolniła go z obowiązku świadczenia pracy. Powód jest zdania, że w sprawie
miał zastosowanie pominięty przez Sąd Okręgowy art. 24 § 10 pkt 4 Prawa spółdziel-
czego, zgodnie z którym wykluczenie albo wykreślenie staje się skuteczne z chwilą
prawomocnego oddalenia przez Sąd powództwa o uchylenie uchwały rady nadzor-
czej lub walnego zgromadzenia. Z językowej wykładni art. 24 § 10 pkt 4 Prawa spół-
dzielczego jednoznacznie wynika, że w razie podjęcia uchwały o wykluczeniu
członka ze spółdzielni i zaskarżenia tej uchwały przez niego do sądu powszechnego,
uchwała staje skuteczna dopiero z chwilą prawomocnego oddalenia powództwa. A
4
zatem dopiero z tą chwilą członek zostaje skutecznie wykluczony ze spółdzielni.
Również z tym momentem następują wszelkie skutki, jakie ustawa wiąże z wyklucze-
niem członka ze spółdzielni. Dlatego w razie podjęcia przez radę nadzorczą lub
walne zgromadzenie spółdzielni pracy uchwały o wykluczeniu jej członka ze spół-
dzielni, dochodzi do rozwiązania stosunku pracy dopiero z chwilą, z którą wykluczony
przestaje być członkiem spółdzielni pracy. Zgodnie z art. 186 § 1 Prawa spółdziel-
czego, spółdzielcza umowa o pracę wygasa z ustaniem członkostwa oraz w wypad-
kach, w których przepisy prawa pracy przewidują wygaśnięcie umowy o pracę z
mocy prawa. Powód pozostaje więc nadal członkiem pozwanej Spółdzielni i pozo-
staje z nią w spółdzielczym stosunku pracy (choć jest zwolniony z obowiązku świad-
czenia pracy). W ocenie powoda, w art. 181-203 Prawa spółdzielczego brak jest
regulacji, która pozwalałaby uznać, że rozwiązanie stosunku pracy w wyniku wyklu-
czenia członka ze spółdzielni pracy następuje w momencie doręczenia uchwały o
wykluczeniu. Zakres przedmiotowy przepisów dotyczących wykluczenia ze spół-
dzielni pracy i art. 24 § 10 Prawa spółdzielczego nie jest bowiem tożsamy. Przepisy
szczególne dotyczące spółdzielni pracy w ogóle „nie regulują chwili skuteczności wy-
kluczenia”, a zatem nie można przyjąć, że art. 181-203 Prawa spółdzielczego zawie-
rają odmienne uregulowanie od ogólnego art. 24 § 10 Prawa spółdzielczego (wspól-
nego dla wszystkich spółdzielni). Zdaniem powoda, wyrok Sądu Okręgowego naru-
sza konstytucyjną zasadę równości wobec prawa (art. 32 ust. 1 Konstytucji RP), gdyż
nie można inaczej traktować członków spółdzielni pracy niż członków innych spół-
dzielni. Proces o uchylenie uchwał rady nadzorczej oraz nadzwyczajnego walnego
zgromadzenia Spółdzielni o wykluczeniu powoda ze Spółdzielni nie został jeszcze
prawomocnie zakończony i dlatego Sąd drugiej instancji powinien uznać, że wyklu-
czenie powoda z pozwanej Spółdzielni na mocy uchwały z dnia 1 lutego 2006 r. nie
stało się jeszcze skuteczne i nie wywołało skutków prawnych. Powód w dalszym
ciągu pozostaje więc pracownikiem pozwanej Spółdzielni uprawnionym do otrzyma-
nia wynagrodzenia za pracę, skoro pozwana zwolniła go z obowiązku świadczenia
pracy do czasu rozwiązania umowy o pracę.
W odpowiedzi na skargę kasacyjną pozwana wniosła o odmowę przyjęcia jej
do rozpoznania, ewentualnie o jej oddalenie oraz o zasądzenie kosztów postępowa-
nia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
5
Status prawny członka spółdzielni pracy zatrudnionego na podstawie spół-
dzielczej umowy o pracę jest konstrukcją prawną złożoną z dwóch odrębnych - choć
pozostających w związku funkcjonalnym - stosunków prawnych, stosunku członko-
stwa i stosunku pracy. Jedną z normatywnych konsekwencji tak ukształtowanego
statusu prawnego członka spółdzielni pracy zatrudnionego na podstawie spółdziel-
czej umowy o pracę jest funkcjonalne powiązanie wygaśnięcia spółdzielczego sto-
sunku pracy z ustaniem stosunku członkostwa w spółdzielni (art. 186 § 1 Prawa spół-
dzielczego). Wykluczenie ze spółdzielni pracy wywiera równocześnie skutki prawne
w obu wskazanych sferach. Oznacza ono ustanie stosunku członkostwa spółdzielni
pracy oraz wygaśnięcie spółdzielczego stosunku pracy, co w szczególności może
nastąpić z przyczyn uzasadniających według przepisów prawa pracy rozwiązanie
umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika - art. 193 § 1 pkt 1 Prawa
spółdzielczego (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 czerwca 2005 r., I PK
257/04, OSNP 2006 nr 3-4, poz. 43; Gdańskie Studia Prawnicze-Przegląd Orzecznic-
twa 2006 nr 4, poz. 16 z glosą A. Nowaka). Funkcjonalny związek członkostwa w
spółdzielni ze stosunkiem pracy, sprowadza się do tego, że stosunek pracy nie może
trwać dłużej niż stosunek członkostwa, a utrata członkostwa powoduje z mocy prawa
wygaśnięcie spółdzielczej umowy o pracę. Z tych względów Prawo spółdzielcze nie
przewiduje odrębnej czynności prawnej polegającej na rozwiązaniu spółdzielczej
umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika, gdyż skutek taki (ściślej jego
wygaśnięcie) następuje w wyniku wykluczenia ze spółdzielni (por. wyrok Sądu Naj-
wyższego z dnia 22 kwietnia 1998 r., I PKN 59/98, OSNAPiUS 1999 nr 8, poz. 281
oraz wyroki Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 26 maja 1992 r., III APr 36/92,
OSA 1993 nr 1, poz. 5 i z dnia 23 czerwca 1995 r., III APr 21/95, Prawo Pracy 1996
nr 3, s. 47). Co do momentu ustania stosunku członkostwa spółdzielni pracy oraz
momentu wygaśnięcia spółdzielczego stosunku pracy stan prawny był klarowny do
czasu nowelizacji art. 24 Prawa spółdzielczego dokonanej art. 3 pkt 2 ustawy z dnia
3 czerwca 2005 r. o zmianie ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych oraz niektórych
innych ustaw (Dz.U. Nr 122, poz. 1024), czyli do dnia 22 lipca 2005 r. Zgodnie z art.
24 § 3 Prawa spółdzielczego (w poprzednim brzmieniu), wykluczenie lub wykreślenie
stawało się skuteczne z chwilą doręczenia członkowi zawiadomienia o wykluczeniu
lub wykreśleniu wraz z uzasadnieniem. Z tą też chwilą następowało niewątpliwie wy-
gaśnięcie spółdzielczej umowy o pracę (art. 186 § 1 Prawa spółdzielczego; por.
6
wyrok z dnia 11 sierpnia 1970 r., I PR 875/70, OSPiKA 1971, poz. 176 z glosą M.
Gersdorfa; Przegląd orzecznictwa z zakresu prawa spółdzielczego za 1971 r., poz. 6
z komentarzem M. Rafacz-Krzyżanowskiej).
W tym zakresie stan prawny uległ istotnej zmianie po wskazanej nowelizacji
art. 24 Prawa spółdzielczego, a ma on zastosowanie w rozpoznawanej sprawie.
Zgodnie z nowym brzmieniem art. 24 Prawa spółdzielczego, spółdzielnia pracy może
rozwiązać stosunek członkostwa tylko przez wykluczenie albo wykreślenie członka (§
1), przy czym wykluczenie może nastąpić w wypadku, gdy z winy umyślnej lub z po-
wodu rażącego niedbalstwa członka jego dalsze pozostawanie w spółdzielni nie da
się pogodzić z postanowieniami statutu spółdzielni lub dobrymi obyczajami. Organ,
który podjął uchwałę w sprawie wykluczenia, ma obowiązek zawiadomić członka na
piśmie wraz z uzasadnieniem o wykreśleniu albo wykluczeniu ze spółdzielni w termi-
nie dwóch tygodni od dnia podjęcia uchwały (§ 5). Jeżeli organem właściwym w spra-
wie wykluczenia albo wykreślenia członka ze spółdzielni jest, zgodnie z postanowie-
niami statutu, rada nadzorcza, członek spółdzielni ma prawo odwołać się od uchwały
o wykluczeniu albo wykreśleniu do walnego zgromadzenia, w terminie określonym w
statucie, albo zaskarżyć uchwałę rady nadzorczej do sądu w terminie sześciu tygodni
od dnia doręczenia członkowi uchwały z uzasadnieniem (§ 6). Wykluczenie staje się
skuteczne z chwilą: 1) bezskutecznego upływu terminu do zaskarżenia do sądu
uchwały rady nadzorczej, chyba że członek przed upływem tego terminu wniósł od-
wołanie od uchwały rady do walnego zgromadzenia; 2) bezskutecznego upływu ter-
minu do wniesienia do walnego zgromadzenia odwołania od uchwały rady nadzor-
czej, jeżeli termin ten jest dłuższy od terminu do zaskarżenia do sądu uchwały rady;
3) bezskutecznego upływu terminu do zaskarżenia do sądu uchwały walnego zgro-
madzenia; 4) prawomocnego oddalenia przez sąd powództwa o uchylenie uchwały
rady nadzorczej albo walnego zgromadzenia (§ 10). Oznacza to, że w przypadku
(tak, jak w rozpoznawanej sprawie) odwołania się od uchwały rady nadzorczej o wy-
kluczeniu (w terminie) do walnego zgromadzenia, a następnie zaskarżenia (w termi-
nie) do sądu uchwały walnego zgromadzenia, stosunek członkostwa w spółdzielni
nie ustaje (trwa) do czasu prawomocnego oddalenia przez sąd powództwa o
uchylenie uchwały walnego zgromadzenia (por. uchwałę Sądu Najwyższego z dnia
23 stycznia 2007 r., III CZP 142/06, OSNC 2007 nr 11, poz. 164).
Skarżący wywodzi, że zmiana art. 24 Prawa spółdzielczego oznacza nie tylko
przesunięcie w czasie skutku wykluczenia ze spółdzielni pracy polegającego na usta-
7
niu stosunku członkostwa, ale także przesunięcie do tego samego momentu skutku
polegającego na wygaśnięciu stosunku pracy. Nie jest to jednak pogląd zasadny,
choć ma on dość mocne oparcie przede wszystkim w art. 186 § 1 Prawa spółdziel-
czego. Już na wstępie można zauważyć, że przyjęcie takiego poglądu prowadziłoby
do paradoksalnego rezultatu, wręcz niezgodnego z podstawową zasadą prawa pracy
swobody kontraktowania (por. art. 11 k.p.). Jeżeli wykluczenie ze spółdzielni nastę-
puje z przyczyn uzasadniających według przepisów prawa pracy rozwiązanie umowy
o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika (art. 193 § 1 pkt 1 Prawa spółdziel-
czego), to pociąga ono za sobą skutki, jakie przepisy prawa pracy wiążą z rozwiąza-
niem przez zakład pracy umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika (art.
193 § 4 Prawa spółdzielczego). Inaczej mówiąc, ma być ono zrównane w skutkach z
takim rozwiązaniem umowy o pracę. Istotą rozwiązania umowy o pracę bez wypowie-
dzenia jest niezwłoczne (natychmiastowe) wywołanie skutku rozwiązującego, a do
takiego skutku zmierza pracodawca i jest to czynność prawnie dozwolona. Uznanie,
że ustanie spółdzielczego stosunku pracy następuje w takim przypadku jednocześnie
z chwilą ustania członkostwa w spółdzielni (np. uprawomocnienia się wyroku utrzy-
mującego w mocy uchwałę o wykluczeniu, co może nastąpić nawet po upływie kilku
lat od powzięcia uchwały), całkowicie niweczy sens wykluczenia członka spółdzielni
w zakresie zmierzającym do niezwłocznego rozwiązania umowy o pracę (przykła-
dowo pracownik byłby w korzystniejszej sytuacji niż gdyby mu umowę o pracę wypo-
wiedziano).
Oczywiście te argumenty nie mogą mieć decydującego znaczenia i należy od-
wołać się do treści przepisów. Zdaniem Sądu Najwyższego można z nich wyprowa-
dzić wniosek, że w przypadku wykluczenia członka ze spółdzielni z przyczyn uzasad-
niających według przepisów prawa pracy rozwiązanie umowy o pracę bez wypowie-
dzenia z winy pracownika spółdzielcza umowa o pracę rozwiązuje się z chwilą zawia-
domienia członka na piśmie wraz z uzasadnieniem o wykluczeniu ze spółdzielni (zło-
żenia oświadczenia woli). Należy w tym zakresie odwołać się do przepisów szczegól-
nych działu III Prawa spółdzielczego (art. 181-203), a zwłaszcza do art. 196 § 1 i 2 w
związku z art. 188 § 1. Zgodnie z art. 196 § 1 Prawa spółdzielczego, członkowi spół-
dzielni zatrudnionemu na podstawie spółdzielczej umowy o pracę, którego spółdziel-
nia wykluczyła z naruszeniem przepisów Prawa spółdzielczego, przysługują roszcze-
nia przewidziane w przepisach art. 188 § 1 i 2, a więc (w analizowanym przypadku) o
przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach i o wynagrodzenie za czas pozo-
8
stawania bez pracy (lub - jeżeli jest to dla członka korzystniejsze - w przepisach
prawa pracy dotyczących uprawnienia pracownika w razie niezgodnego z prawem
rozwiązania przez pracodawcę umowy o pracę bez wypowiedzenia). Roszczeń tych
członek może dochodzić tylko wtedy, gdy dochodzi uchylenia uchwały o wykluczeniu
(art. 196 § 2). Z istoty przyznania roszczenia o przywrócenie do pracy i o wynagro-
dzenie za czas pozostawania bez pracy wynika, że stosunek pracy uległ rozwiązaniu,
a pracownik „pozostaje bez pracy” (por. w szczególności uchwałę składu siedmiu
sędziów Sądu Najwyższego z dnia 28 maja 1976 r., V PZP 12/75, OSNCP 1976 nr 9,
poz. 187). Gdyby stosunek pracy trwał, to pracownikowi przysługiwałoby roszczenie
o dopuszczenie do pracy (por. wyroki Sądu Najwyższego z dnia 4 października 1994
r., I PRN 72/94, OSNAPiUS 1995 nr 4, poz. 47 oraz z dnia 10 września 1997 r., I
PKN 233/97, OSNAPiUS 1998 nr 12, poz. 355). Jeżeli więc pracownikowi
przysługuje roszczenie o przywrócenie do pracy - w założeniu czego tkwi, że
spółdzielcza umowa o pracę uległa rozwiązaniu - a roszczenia tego można
dochodzić tylko łącznie z żądaniem uchylenia uchwały o wykluczeniu, to znaczy, że
skutek prawny wykluczenia ze spółdzielni w zakresie ustania spółdzielczej umowy o
pracę następuje wcześniej niż ustanie członkostwa według regulacji określonej w art.
24 § 10 Prawa spółdzielczego. Prowadzi to do wniosku, że w przypadku wykluczenia
członka ze spółdzielni z przyczyn uzasadniających według przepisów prawa pracy
rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika spółdzielcza
umowa o pracę rozwiązuje się z chwilą zawiadomienia członka na piśmie wraz z
uzasadnieniem o wykluczeniu ze spółdzielni, a nie z upływem terminów wskazanych
w art. 24 § 10 Prawa spółdzielczego. Spółdzielcza umowa o pracę ulega więc
rozwiązaniu, choć trwa stosunek członkostwa w spółdzielni. W zakresie
uregulowanym wprost w art. 24 § 10 Prawa spółdzielczego członek spółdzielni pracy
jest więc traktowany tak samo, jak wszyscy spółdzielcy (nie może być mowy o
naruszeniu zasady równego traktowania).
Z tych względów należało uznać, że zaskarżony wyrok odpowiada prawu, co
prowadzi do oddalenia skargi kasacyjnej na podstawie art. 39814
k.p.c. oraz orzecze-
nia o kosztach postępowania kasacyjnego na mocy art. 98 § 1 k.p.c.
========================================