Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II PK 96/08
POSTANOWIENIE
Dnia 30 września 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Andrzej Wróbel
w sprawie z powództwa J. S.
przeciwko Zespołowi Szkól Nr [...] w W.
o przywrócenie do pracy i wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw
Publicznych w dniu 30 września 2008 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych w W.
dnia 6 grudnia 2007 r.,
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
Uzasadnienie:
Powódka J. S. w skardze kasacyjnej od wyroku Sądu Okręgowego – Sądu
Pracy z dnia 6 grudnia 2007 r. oddalającego apelację powódki od wyroku Sądu
Rejonowego we W. Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 18 lipca 2007 r.
oddalającego powództwo J. S. o uznanie wypowiedzenia umowy o pracę za
bezskuteczne i przywrócenia do pracy na poprzednich warunkach oraz zasądzenia
od pozwanego zespołu szkół nr [...] we W. wynagrodzenia za okres pozostawania
bez pracy, zarzuciła wyrokowi Sądu drugiej instancji naruszenie: 1) prawa
materialnego, tj. art. 20 ust. 3 Karty Nauczyciela poprzez niezastosowanie tego
przepisu i wypowiedzenie powódce umowy o pracę z naruszeniem tego przepisu i
art. 39k.p. poprzez jego niezastosowanie i wypowiedzenie powódce umowy o pracę
z naruszeniem tego przepisu, 2) przepisów postępowania, tj. art. 265 § 1 k.p. przez
2
błędne przyjęcie, że powódka w sposób zawiniony uchybiła terminowi do złożenia
odwołania od dokonania powyższego wypowiedzenia umowy o pracę.
Wniosła o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania, ponieważ skarga
kasacyjna jest oczywiście uzasadniona, albowiem błędnie przyjęto, że powódka w
sposób zawiniony uchybiła terminowi do złożenia odwołania od dokonanego
wypowiedzenia o pracę, podczas gdy powódka uchybiła temu terminowi bez swej
winy, z przyczyn nie leżących po jej stronie, a mianowicie z powodu bardzo złego
stanu jej zdrowia psychicznego, przewlekłej depresji uniemożliwiającej jej podjęcie
jakichkolwiek działań oraz pozostawanie przez nią w usprawiedliwionym
przekonaniu, że nie przysługuje jej odwołanie od wypowiedzenia umowy o pracę,
spowodowane wprowadzeniem jej w błąd co do rzeczywistej przyczyny
wypowiedzenia umowy o pracę.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W orzecznictwie Sądu Najwyższego utrwalił się pogląd, że gdy przesłanką
wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania jest twierdzenie skarżącego,
iż skarga jest oczywiście uzasadniona (art. 3984
§ 1 w zw. z art. 3989
§ 1 pkt 4
k.p.c.), powinien on w uzasadnieniu wniosku zawrzeć wywód prawny wskazujący,
w czym wyraża się ta "oczywistość" i przedstawić argumenty wykazujące, że
rzeczywiście skarga jest oczywiście uzasadniona (por. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 14 lipca 2005 r., III CZ 61/05, niepubl.; uchwała połączonych
izb Sądu Najwyższego: Izby Cywilnej oraz Izby Administracyjnej, Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych z dnia 17 grudnia 2002 r. III CZP 72/02 OSNC 2003/7-
8/92).
Pojęcie "oczywistości" mieści się w sferze obiektywnej i łączy się z
powinnością wykazania, że podniesione zarzuty naruszenia wskazanych przepisów
są zasadne prima facie, bez dokonywania głębszej analizy tekstu tych przepisów i
bez doszukiwania się ich znaczenia (postanowienie SN z 24kwietnia 2007 r., sygn.
akt I CSK 100/07, nie publ.). Innymi słowy, w celu spełnienia przesłanki
przewidzianej w art. 3984
§ 1 pkt 3 w zw. z art. 3989
§ 1 pkt 4 k.p.c. należy wykazać
"oczywistość skargi kasacyjnej" przez odwołanie się do argumentacji, która prima
3
facie wskazuje, że zaskarżone orzeczenie wydane zostało z oczywistym
naruszeniem prawa (postanowienie SN z 30 czerwca 2007 r., sygn akt II CSK
184/07, nie publ.).
Zgodnie z przepisem art. 265 k.p., jeżeli pracownik nie dokonał - bez swojej
winy - w terminie czynności, o których mowa, między innymi, w art. 264 § 2 k.p.,
sąd pracy na jego wniosek postanawia przywrócenie uchybionego terminu ( § 1),
przy czym wniosek o przywrócenie terminu wnosi się do sądu pracy w ciągu
siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu, a we wniosku tym
należy uprawdopodobnić okoliczności uzasadniające przywrócenie terminu ( § 2).
Z przytoczonego przepisu nie wynika, że okoliczności usprawiedliwiające
przekroczenie terminu i uzasadniające jego przywrócenie muszą być szczególne
albo wyjątkowe. Mają to być okoliczności uzasadniające ocenę, że przekroczenie
terminu nastąpiło bez winy pracownika, z przyczyn od niego niezależnych w tym
znaczeniu, że uchybienie terminu nie było skutkiem braku z jego strony należytej
staranności. Ocena co do braku zawinienia powinna być dokonywana z
uwzględnieniem obiektywnego miernika staranności, jakiej można wymagać od
strony należycie dbającej o swoje interesy, a także wszystkich okoliczności sprawy i
indywidualnych cech pracownika (por. wyrok Sądu Najwyższego z 13 maja 1994 r.,
I PRN 21/94, OSNAPiUS z 1994 r. nr 5, poz. 85).
Oznacza to, że ocena, czy skarżąca w sposób zawiniony lub niezawiniony
uchybiła terminowi do wniesienia odwołania w trybie art. 265 § 1 k.p. należy do
sfery faktów, które tylko wyjątkowo mogą być kwestionowane w postępowaniu ze
skargi kasacyjnej. Prowadzi to do wniosku, że w sytuacji, gdy ustalenia faktyczne
Sądu wskazujące na zawinione przez skarżącą uchybienie terminowi do wniesienia
odwołania od wypowiedzenia umowy o pracę nie zostały przez nią
zakwestionowane w skardze kasacyjnej w ramach zarzutu naruszenia przepisów
postępowania innych niż art. 265 k.p., nie można przyjąć, że skarga kasacyjna jest
oczywiście uzasadniona.
Biorąc powyższe pod rozwagę, Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.
/km/
Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13