Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CZ 16/09
POSTANOWIENIE
Dnia 16 kwietnia 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Zbigniew Strus (przewodniczący)
SSN Irena Gromska-Szuster
SSN Kazimierz Zawada (sprawozdawca)
w sprawie z wniosku J.K.
przy uczestnictwie [...]
o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 16 kwietnia 2009 r.,
zażalenia uczestniczki postępowania J.W.
na postanowienie Sądu Okręgowego w W.
z dnia 11 września 2008 r., sygn. akt [...],
uchyla zaskarżone postanowienie.
Uzasadnienie
2
Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 11 września 2008 r. odrzucił skargę
kasacyjną uczestniczki wskazując, że jej pełnomocnik w dniu 26 sierpnia 2008 r.
został wezwany do złożenia trzech dodatkowych odpisów skargi kasacyjnej
w terminie tygodniowym pod rygorem odrzucenia. Pełnomocnik ten w zakreślonym
terminie złożył wprawdzie trzy odpisy skargi kasacyjnej, ale - wniesionej w imieniu
wnioskodawczyni i opatrzone inną datą (19 maja 2008 r.) niż data widniejąca na
oryginale (16 czerwca 2008 r.). Podstawę prawną odrzucenia stanowił art. 3986
§ 2
k.p.c.
Uczestniczka w zażaleniu zarzuciła, że postanowienie z dnia 11 września
2008 r. zostało wydane z naruszeniem art. 126 i 128 k.p.c. oraz art. 5 k.c., treść
bowiem odpisów, które złożył pełnomocnik, jest tożsama z treścią oryginału skargi,
a różnice co do daty i oznaczenia osoby wnoszącej są wynikiem błędu
spowodowanego korzystaniem przy sporządzaniu odpisów z komputera. Do błędu
doszło w następujących okolicznościach. Skarga kasacyjna wnioskodawczyni
została odrzucona, ponieważ wnioskodawczyni nie zażądała doręczenia odpisu
orzeczenia z uzasadnieniem. Zachowany w pamięci komputera tekst odrzuconej
skargi wnioskodawczyni został wykorzystany przy sporządzaniu skargi
uczestniczki. Skarga uczestniczki różniła się od skargi wnioskodawczyni jedynie
datą i oznaczeniem osoby wnoszącej. Przy sporządzaniu na żądanie Sądu
Okręgowego odpisów skargi pomyłkowo wydrukowano tekst, który stanowił
podstawę sporządzenia oryginału skargi kasacyjnej uczestniczki - różniący się więc
od oryginału skargi kasacyjnej uczestniczki jedynie datą i oznaczeniem osoby
wnoszącej.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Niedołączenie do pisma procesowego odpisów w liczbie wymaganej przez
art. 128 k.p.c., mający zastosowanie na podstawie art. 13 § 2 k.p.c. także
w postępowaniu nieprocesowym, stanowi brak formalny, podlegający usunięciu
przez wnoszącego pismo zgodnie z przepisami art. 130, 370, 373 lub 3986
k.p.c.,
pod sankcją w nich określoną (por. np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia
20 stycznia 1967 r., I CZ 149/66, OSNC 1967, nr 9, poz. 158).
3
Według zgodnego stanowiska piśmiennictwa i orzecznictwa, termin
wyznaczony do usunięcia braku formalnego pisma jest niezachowany, jeżeli strona
w zakreślonym terminie w ogóle nie podjęła czynności uzupełniającej
(por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 24 października 2007 r., IV CZ
73/07, niepubl.) lub wprawdzie ją podjęła, ale mimo to brak nie został w całości
uzupełniony (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 15 maja 2008 r., I CZ
34/08, LEX nr 424407).
W niniejszej sprawie nie było podstaw do przyjęcia, że termin wyznaczony
pełnomocnikowi uczestniczki do złożenia trzech dodatkowych odpisów skargi
kasacyjnej nie został zachowany.
Odpisem pisma procesowego jest dokument wiernie oddający treść
oryginału pisma procesowego. Wymóg złożenia wraz z oryginałem pisma
procesowego odpowiedniej liczby jego odpisów ma na celu umożliwienie
zapoznania się pozostałym uczestniczącym w sprawie osobom z treścią
wniesionego w sprawie pisma procesowego (por. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 18 października 2002 r., V CKN 1830/00, OSNC 2004, nr 1,
poz. 9). Różnice między treścią dokumentów dostarczonych przez pełnomocnika
uczestniczki w odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia braku formalnego skargi
kasacyjnej a treścią skargi kasacyjnej nie dawały w okolicznościach sprawy
podstaw do stwierdzenia nieuzupełnienia w zakreślonym terminie braku
wskazanego w wezwaniu. Skoro skarga wnioskodawczyni została już odrzucona,
nie powinno budzić wątpliwości, że różnica co do oznaczenia osoby wnoszącej
skargę była wynikiem oczywistego błędu. W związku z tym jako wynik oczywistego
błędu przedstawiała się też różnica co do daty. Poza tym dotyczyła ona
okoliczności pozbawionej doniosłości prawnej, w razie bowiem złożenia skargi
kasacyjnej znaczenie ma data jej wniesienia do sądu, a nie data widniejąca na
skardze. W tej sytuacji zbieżność treści dokumentów dostarczonych przez
pełnomocnika uczestniczki w całym pozostałym zakresie z oryginałem skargi
kasacyjnej uczestniczki wystarczała do uznania tych dokumentów za odpisy.
Mimo bowiem wspomnianych różnic, spowodowanych omyłką, wiernie one,
ze względu na oczywistość omyłki i pełną zgodność ze skargą kasacyjną
uczestniczki w pozostałym zakresie, oddawały treść tej skargi. W rezultacie w celu
4
umożliwienia zapoznania się pozostałym uczestniczącym w sprawie osobom
z treścią skargi kasacyjnej wniesionej przez uczestniczkę wystarczało przesłać tym
osobom dokumenty dostarczone przez pełnomocnika uczestniczki ze zwróceniem
im uwagi na omawiane oczywiste omyłki. Poza tym Sąd Okręgowy w celu usunięcia
wszelkich ewentualnych wątpliwości co do relacji między treścią dokumentów
dostarczonych przez pełnomocnika uczestniczki a treścią skargi kasacyjnej – jeżeli
mimo wszystko miał je - mógł zażądać od pełnomocnika w nowym terminie
wyjaśnienia tych wątpliwości. Obecnie usuwa je jednoznacznie treść
rozpoznawanego zażalenia (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 15 maja
2008 r., I CZ 34/08).
Mając powyższe na względzie, Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji
(art. 39815
§ 1 w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.).