SNO 72/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:22-01-2013
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
UCHWAŁA Z DNIA 29 WRZEŚNIA 2009 R.
SNO 72/09
Przewodniczący: sędzia SN Wiesław Kozielewicz (sprawozdawca).
Sędziowie SN: Jerzy Grubba, Andrzej Wróbel.
S ą d N a j w y ż s z y – S ą d D y s c y p l i n a r n y z udziałem protokolanta
po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 29 września 2009 r. zażalenia sędziego Sądu
Rejonowego na uchwałę Sądu Apelacyjnego – Sądu Dyscyplinarnego z dnia 17 lipca
2009 r., sygn. akt (...), w przedmiocie zawieszenia sędziego w czynnościach
służbowych na okres dalszych sześciu miesięcy i obniżenia mu wynagrodzenia na czas
trwania zawieszenia
u c h w a l i ł : utrzymać w mocy zaskarżoną uchwałę.
U z a s a d n i e n i e
Sąd Apelacyjny – Sąd Dyscyplinarny uchwałą z dnia 5 listopada 2007 r., wydaną
w trybie art. 130 § 3 u.s.p., zawiesił w czynnościach służbowych na okres 3 miesięcy
sędziego Sądu Rejonowego. Następnie uwzględniając wnioski Zastępcy Rzecznika
Dyscyplinarnego dla okręgu Sądu Okręgowego w (...) tenże Sąd uchwałami z dnia: 4
lutego 2008 r., 24 kwietnia 2008 r., 25 lipca 2008 r. i 28 stycznia 2009 r. zawieszał
tego sędziego w czynnościach służbowych na dalsze okresy (ostatnią z ww. uchwał do
dnia 5 sierpnia 2009 r.).
W dniu 25 czerwca 2009 r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego dla okręgu
Sądu Okręgowego w (...) wniósł o zawieszenie sędziego Sądu Rejonowego w
czynnościach służbowych na okres dalszych 6 miesięcy, tj. do dnia 5 lutego 2010 r. i
obniżenie mu wynagrodzenia o 30% na czas trwania tego zawieszenia.
Uwzględniając ten wniosek Sąd Apelacyjny – Sąd Dyscyplinarny uchwałą z dnia
17 lipca 2009 r., sygn. akt (...), zawiesił sędziego Sądu Rejonowego w czynnościach
służbowych na okres dalszych sześciu miesięcy, tj. do dnia 5 lutego 2010 r. oraz
obniżył mu na czas trwania tego zawieszenia wysokość wynagrodzenia o 30%.
W zażaleniu wniesionym na tę uchwałę sędzia Sądu Rejonowego, zarzucając:
błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, że sytuacja prawna i
faktyczna w sprawie nie uległa zmianie od czasu poprzednich decyzji Sądu
Apelacyjnego – Sądu Dyscyplinarnego,
obrazę przepisów postępowania mającą wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia, a
w szczególności obrazę art. 92 k.p.k., poprzez zaniechanie zaznajomienia się przez
2
skład sędziowski z rzeczywistymi wyjaśnieniami G. W. zawartymi na płytach
DVD oraz dowodami znajdującymi się w aktach sprawy ASD (...) dot. akt K. S.,
wniósł o uchylenie zaskarżonej uchwały.
Sąd Najwyższy – Sąd Dyscyplinarny zważył, co następuje:
Brak jest podstaw do uwzględnienia zażalenia.
Poza sporem jest, iż przed Sądem Apelacyjnym – Sądem Dyscyplinarnym toczy
się postępowanie o zezwolenie na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej sędziego
Sądu Rejonowego oraz o zezwolenie na jego tymczasowe aresztowanie za czyny o
charakterze korupcyjnym oraz o czyn z art. 258 § 1 i 2 k.k.
Nie budzi też wątpliwości fakt, iż Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego dla
okręgu Sądu Okręgowego w (...) wszczął postępowanie dyscyplinarne przeciwko
sędziemu Sądu Rejonowego.
Istnieje zatem aktualnie przesłanka zawieszenia sędziego w czynnościach
służbowych w postaci wszczęcia postępowania dyscyplinarnego (art. 129 § 1 u.s.p.).
Jak wyżej wspomniano Sąd Apelacyjny – Sąd Dyscyplinarny kilkakrotnie już
przedłużał okres zawieszenia. Decyzje te miały związek z niemożnością prowadzenia
wymienionych wyżej postępowań przeciwko sędziemu Sądu Rejonowego, gdyż z
powodu stanu zdrowia nie mógł on brać w nich udziału.
Jak wskazywał Sąd Najwyższy – Sąd Dyscyplinarny w uzasadnieniach uchwał: z
dnia 8 października 2008 r., sygn. SNO 79/08 i z dnia 7 kwietnia 2009 r., sygn. SNO
20/09, w postępowaniu w przedmiocie zawieszenia sędziego w trybie art. 129 § 1
u.s.p. (przeciwko któremu wszczęto postępowanie dyscyplinarne), sąd dyscyplinarny
nie rozstrzyga o zasadności zarzutów z postanowienia o wszczęciu postępowania
dyscyplinarnego, a tylko o zasadności odsunięcia sędziego od wykonywania czynności
służbowych w związku ze sformułowanymi zarzutami. W tej sytuacji nie można
podzielić argumentacji z zażalenia, gdyż w istocie zmierza ona do przekształcenia
incydentalnego postępowania, jakim jest postępowanie w przedmiocie zawieszenia
sędziego w czynnościach służbowych, w postępowanie mające rozstrzygnąć w
rzeczywistości o odpowiedzialności dyscyplinarnej sędziego oraz co do zasadności
wniosku o zezwolenie na pociągnięcie go do odpowiedzialności karnej.
W realiach niniejszej sprawy, trafne jest natomiast ustalenie, iż aktualnie nie jest
możliwe wykonywanie przez sędziego Sądu Rejonowego czynności służbowych, gdyż
sprzeciwia się temu dobro wymiaru sprawiedliwości. Nie może być bowiem
akceptowana sytuacja aby sędzia, przeciwko któremu wszczęto postępowanie
dyscyplinarne, a także wdrożono postępowanie o zezwolenie na pociągnięcie do
odpowiedzialności karnej za przestępstwo umyślne, mógł w tym czasie uczestniczyć w
sprawowaniu wymiaru sprawiedliwości.
3
Kierując się powyższym Sąd Najwyższy – Sąd Dyscyplinarny orzekł, jak na
wstępie.
SNO 72/09
Przewodniczący: sędzia SN Wiesław Kozielewicz (sprawozdawca).
Sędziowie SN: Jerzy Grubba, Andrzej Wróbel.
S ą d N a j w y ż s z y – S ą d D y s c y p l i n a r n y z udziałem protokolanta
po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 29 września 2009 r. zażalenia sędziego Sądu
Rejonowego na uchwałę Sądu Apelacyjnego – Sądu Dyscyplinarnego z dnia 17 lipca
2009 r., sygn. akt (...), w przedmiocie zawieszenia sędziego w czynnościach
służbowych na okres dalszych sześciu miesięcy i obniżenia mu wynagrodzenia na czas
trwania zawieszenia
u c h w a l i ł : utrzymać w mocy zaskarżoną uchwałę.
U z a s a d n i e n i e
Sąd Apelacyjny – Sąd Dyscyplinarny uchwałą z dnia 5 listopada 2007 r., wydaną
w trybie art. 130 § 3 u.s.p., zawiesił w czynnościach służbowych na okres 3 miesięcy
sędziego Sądu Rejonowego. Następnie uwzględniając wnioski Zastępcy Rzecznika
Dyscyplinarnego dla okręgu Sądu Okręgowego w (...) tenże Sąd uchwałami z dnia: 4
lutego 2008 r., 24 kwietnia 2008 r., 25 lipca 2008 r. i 28 stycznia 2009 r. zawieszał
tego sędziego w czynnościach służbowych na dalsze okresy (ostatnią z ww. uchwał do
dnia 5 sierpnia 2009 r.).
W dniu 25 czerwca 2009 r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego dla okręgu
Sądu Okręgowego w (...) wniósł o zawieszenie sędziego Sądu Rejonowego w
czynnościach służbowych na okres dalszych 6 miesięcy, tj. do dnia 5 lutego 2010 r. i
obniżenie mu wynagrodzenia o 30% na czas trwania tego zawieszenia.
Uwzględniając ten wniosek Sąd Apelacyjny – Sąd Dyscyplinarny uchwałą z dnia
17 lipca 2009 r., sygn. akt (...), zawiesił sędziego Sądu Rejonowego w czynnościach
służbowych na okres dalszych sześciu miesięcy, tj. do dnia 5 lutego 2010 r. oraz
obniżył mu na czas trwania tego zawieszenia wysokość wynagrodzenia o 30%.
W zażaleniu wniesionym na tę uchwałę sędzia Sądu Rejonowego, zarzucając:
błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, że sytuacja prawna i
faktyczna w sprawie nie uległa zmianie od czasu poprzednich decyzji Sądu
Apelacyjnego – Sądu Dyscyplinarnego,
obrazę przepisów postępowania mającą wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia, a
w szczególności obrazę art. 92 k.p.k., poprzez zaniechanie zaznajomienia się przez
2
skład sędziowski z rzeczywistymi wyjaśnieniami G. W. zawartymi na płytach
DVD oraz dowodami znajdującymi się w aktach sprawy ASD (...) dot. akt K. S.,
wniósł o uchylenie zaskarżonej uchwały.
Sąd Najwyższy – Sąd Dyscyplinarny zważył, co następuje:
Brak jest podstaw do uwzględnienia zażalenia.
Poza sporem jest, iż przed Sądem Apelacyjnym – Sądem Dyscyplinarnym toczy
się postępowanie o zezwolenie na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej sędziego
Sądu Rejonowego oraz o zezwolenie na jego tymczasowe aresztowanie za czyny o
charakterze korupcyjnym oraz o czyn z art. 258 § 1 i 2 k.k.
Nie budzi też wątpliwości fakt, iż Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego dla
okręgu Sądu Okręgowego w (...) wszczął postępowanie dyscyplinarne przeciwko
sędziemu Sądu Rejonowego.
Istnieje zatem aktualnie przesłanka zawieszenia sędziego w czynnościach
służbowych w postaci wszczęcia postępowania dyscyplinarnego (art. 129 § 1 u.s.p.).
Jak wyżej wspomniano Sąd Apelacyjny – Sąd Dyscyplinarny kilkakrotnie już
przedłużał okres zawieszenia. Decyzje te miały związek z niemożnością prowadzenia
wymienionych wyżej postępowań przeciwko sędziemu Sądu Rejonowego, gdyż z
powodu stanu zdrowia nie mógł on brać w nich udziału.
Jak wskazywał Sąd Najwyższy – Sąd Dyscyplinarny w uzasadnieniach uchwał: z
dnia 8 października 2008 r., sygn. SNO 79/08 i z dnia 7 kwietnia 2009 r., sygn. SNO
20/09, w postępowaniu w przedmiocie zawieszenia sędziego w trybie art. 129 § 1
u.s.p. (przeciwko któremu wszczęto postępowanie dyscyplinarne), sąd dyscyplinarny
nie rozstrzyga o zasadności zarzutów z postanowienia o wszczęciu postępowania
dyscyplinarnego, a tylko o zasadności odsunięcia sędziego od wykonywania czynności
służbowych w związku ze sformułowanymi zarzutami. W tej sytuacji nie można
podzielić argumentacji z zażalenia, gdyż w istocie zmierza ona do przekształcenia
incydentalnego postępowania, jakim jest postępowanie w przedmiocie zawieszenia
sędziego w czynnościach służbowych, w postępowanie mające rozstrzygnąć w
rzeczywistości o odpowiedzialności dyscyplinarnej sędziego oraz co do zasadności
wniosku o zezwolenie na pociągnięcie go do odpowiedzialności karnej.
W realiach niniejszej sprawy, trafne jest natomiast ustalenie, iż aktualnie nie jest
możliwe wykonywanie przez sędziego Sądu Rejonowego czynności służbowych, gdyż
sprzeciwia się temu dobro wymiaru sprawiedliwości. Nie może być bowiem
akceptowana sytuacja aby sędzia, przeciwko któremu wszczęto postępowanie
dyscyplinarne, a także wdrożono postępowanie o zezwolenie na pociągnięcie do
odpowiedzialności karnej za przestępstwo umyślne, mógł w tym czasie uczestniczyć w
sprawowaniu wymiaru sprawiedliwości.
3
Kierując się powyższym Sąd Najwyższy – Sąd Dyscyplinarny orzekł, jak na
wstępie.