II CNP 9/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:12-06-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:III CNP 23/05 III CNP 4/05 III CNP 40/06 III CNP 5/05 IV CNP 23/06 IV CNP 38/05 I CNP 19/05 II CKN 341/98
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CNP 9/11
POSTANOWIENIE
Dnia 20 maja 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Henryk Pietrzkowski
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 20 maja 2011 r.
skargi M. T.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego z dnia 22 stycznia 2010 r.,
wydanego w sprawie z powództwa M. T.
przeciwko Skarbowi Państwa Komendantowi Komendy Wojewódzkiej Policji
w S.
o zapłatę,
1. odrzuca skargę,
2. oddala wniosek pełnomocnika skarżącego o przyznanie
kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej
z urzędu,
3. zasądza od M. T. na rzecz Skarbu Państwa - Prokuratorii
Generalnej Skarbu Państwa kwotę 450 (czterysta
pięćdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania
skargowego.
Uzasadnienie
2
Skarga M. T. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w S. z dnia 22 stycznia 2010 r. podlegała odrzuceniu z
następujących powodów.
Skarga o stwierdzenie niezgodności orzeczenia z prawem w części
określającej jej istotę (jej treść), w której należy wykazać, że spełnia warunki
przewidziane w art. 4245
§ 1 pkt 1 - 6 k.p.c., powinna zawierać między innymi
wskazanie przepisu prawa, z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne
(art. 4245
§ 1 pkt 3 k.p.c.), a także uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody,
spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy (art. 4245
§ 1 pkt
4 k.p.c.). Wymagania skargi wskazane w art. 4245
§ 1 pkt 2 i 3 k.p.c. są niezależne
od siebie i spełniają, jako istotne elementy skargi, różne funkcje
(por. postanowienie SN z dnia 27 stycznia 2006 r., III CNP 23/05, OSNC 2006,
nr 7-8, poz. 140). Innymi słowy skarżący niezależnie od wskazania podstawy,
na której opiera skargę (materialnoprawna lub procesowa, albo na jednej i drugiej
równocześnie) powinien wskazać „przepis prawa, z którym zaskarżony wyrok jest
niezgodny” (art. 4245
§ 1 pkt 3 k.p.c.). Skarżący podniósł, że zaskarżony wyrok
narusza przepisy prawa materialnego, a mianowicie wskazane przepisy kodeksu
cywilnego, ustawy o Policji, a także art. 30 Konstytucji, nie wskazał natomiast i nie
uzasadnił, z którym przepisem prawa w następstwie tych naruszeń zaskarżony
wyrok jest niezgodny. Już z tych względów skarga, jako niespełniająca tego
wymagania podlegała odrzuceniu (art. 4248
§ 1 k.p.c.).
Skarga nie spełnia też wymagania, o którym mowa w art. 4245
§ 1 pkt 4
k.p.c. Uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody, spowodowanej przez wydanie
orzeczenia, którego skarga dotyczy polega na przedstawieniu wyodrębnionego
wywodu wskazującego na okoliczności prowadzące do przekonania, że szkoda
powstała i pozostaje w związku przyczynowym z wydaniem orzeczenia
niezgodnego z prawem (por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 31 stycznia
2006 r., IV CNP 38/05, OSNC 2006, nr 7-8, poz. 141, z dnia 11 sierpnia 2005 r.,
III CNP 4/05, niepubl., z dnia 23 września 2005 r., III CNP 5/05, niepubl., z dnia
22 listopada 2005 r., I CNP 19/05, niepubl.). Skarżący nie musi więc tej szkody
3
udowodnić, ale w celu jej uprawdopodobnieienia powinien powołać nie tylko
wszystkie znane mu fakty, które wskazują na związek między zaskarżonym
orzeczeniem a doznanymi wskutek jego wydania stratami lub utraconymi
korzyściami, a ponadto powołać dowody lub co najmniej ich surogaty, które uczynią
twierdzenie o wyrządzeniu szkody wiarygodnym (tak m.in. postanowienie SN z dnia
23 marca 2006 r., IV CNP 23/06, Biul .SN 2006, nr 6, s. 8, postanowienie SN z dnia
25 lipca 2006 r., III CNP 40/06). Tego wymagania skarga nie spełnia.
Z przytoczonych względów, na podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c., Sąd Najwyższy
orzekł jak w sentencji.
Wniosek o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej został
oddalony. Skargę podlegającą odrzuceniu kwalifikować należy jako sporządzoną
sprzecznie z zasadami profesjonalizmu. W judykaturze utrwalony jest pogląd,
według którego czynności profesjonalnego pełnomocnika ustanowionego z urzędu,
które są sprzeczne z zasadami profesjonalizmu, nie uzasadniają przyznania mu
kosztów nieopłaconej pomocy prawnej (por. postanowienie SN z dnia 12 lutego
1999 r., II CKN 341/98, OSNC 1999, nr 6, poz. 123).
Na wniosek pozwanego zawarty w odpowiedzi na skargę Sąd Najwyższy
orzekł o kosztach postępowania na podstawie art. 108 § 1 k.p.c. w zw. z art. 98 § 1
i 3 oraz art. 99 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1, art. 39821
i art. 42412
k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 20 maja 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Henryk Pietrzkowski
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 20 maja 2011 r.
skargi M. T.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego z dnia 22 stycznia 2010 r.,
wydanego w sprawie z powództwa M. T.
przeciwko Skarbowi Państwa Komendantowi Komendy Wojewódzkiej Policji
w S.
o zapłatę,
1. odrzuca skargę,
2. oddala wniosek pełnomocnika skarżącego o przyznanie
kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej
z urzędu,
3. zasądza od M. T. na rzecz Skarbu Państwa - Prokuratorii
Generalnej Skarbu Państwa kwotę 450 (czterysta
pięćdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania
skargowego.
Uzasadnienie
2
Skarga M. T. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w S. z dnia 22 stycznia 2010 r. podlegała odrzuceniu z
następujących powodów.
Skarga o stwierdzenie niezgodności orzeczenia z prawem w części
określającej jej istotę (jej treść), w której należy wykazać, że spełnia warunki
przewidziane w art. 4245
§ 1 pkt 1 - 6 k.p.c., powinna zawierać między innymi
wskazanie przepisu prawa, z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne
(art. 4245
§ 1 pkt 3 k.p.c.), a także uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody,
spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy (art. 4245
§ 1 pkt
4 k.p.c.). Wymagania skargi wskazane w art. 4245
§ 1 pkt 2 i 3 k.p.c. są niezależne
od siebie i spełniają, jako istotne elementy skargi, różne funkcje
(por. postanowienie SN z dnia 27 stycznia 2006 r., III CNP 23/05, OSNC 2006,
nr 7-8, poz. 140). Innymi słowy skarżący niezależnie od wskazania podstawy,
na której opiera skargę (materialnoprawna lub procesowa, albo na jednej i drugiej
równocześnie) powinien wskazać „przepis prawa, z którym zaskarżony wyrok jest
niezgodny” (art. 4245
§ 1 pkt 3 k.p.c.). Skarżący podniósł, że zaskarżony wyrok
narusza przepisy prawa materialnego, a mianowicie wskazane przepisy kodeksu
cywilnego, ustawy o Policji, a także art. 30 Konstytucji, nie wskazał natomiast i nie
uzasadnił, z którym przepisem prawa w następstwie tych naruszeń zaskarżony
wyrok jest niezgodny. Już z tych względów skarga, jako niespełniająca tego
wymagania podlegała odrzuceniu (art. 4248
§ 1 k.p.c.).
Skarga nie spełnia też wymagania, o którym mowa w art. 4245
§ 1 pkt 4
k.p.c. Uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody, spowodowanej przez wydanie
orzeczenia, którego skarga dotyczy polega na przedstawieniu wyodrębnionego
wywodu wskazującego na okoliczności prowadzące do przekonania, że szkoda
powstała i pozostaje w związku przyczynowym z wydaniem orzeczenia
niezgodnego z prawem (por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 31 stycznia
2006 r., IV CNP 38/05, OSNC 2006, nr 7-8, poz. 141, z dnia 11 sierpnia 2005 r.,
III CNP 4/05, niepubl., z dnia 23 września 2005 r., III CNP 5/05, niepubl., z dnia
22 listopada 2005 r., I CNP 19/05, niepubl.). Skarżący nie musi więc tej szkody
3
udowodnić, ale w celu jej uprawdopodobnieienia powinien powołać nie tylko
wszystkie znane mu fakty, które wskazują na związek między zaskarżonym
orzeczeniem a doznanymi wskutek jego wydania stratami lub utraconymi
korzyściami, a ponadto powołać dowody lub co najmniej ich surogaty, które uczynią
twierdzenie o wyrządzeniu szkody wiarygodnym (tak m.in. postanowienie SN z dnia
23 marca 2006 r., IV CNP 23/06, Biul .SN 2006, nr 6, s. 8, postanowienie SN z dnia
25 lipca 2006 r., III CNP 40/06). Tego wymagania skarga nie spełnia.
Z przytoczonych względów, na podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c., Sąd Najwyższy
orzekł jak w sentencji.
Wniosek o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej został
oddalony. Skargę podlegającą odrzuceniu kwalifikować należy jako sporządzoną
sprzecznie z zasadami profesjonalizmu. W judykaturze utrwalony jest pogląd,
według którego czynności profesjonalnego pełnomocnika ustanowionego z urzędu,
które są sprzeczne z zasadami profesjonalizmu, nie uzasadniają przyznania mu
kosztów nieopłaconej pomocy prawnej (por. postanowienie SN z dnia 12 lutego
1999 r., II CKN 341/98, OSNC 1999, nr 6, poz. 123).
Na wniosek pozwanego zawarty w odpowiedzi na skargę Sąd Najwyższy
orzekł o kosztach postępowania na podstawie art. 108 § 1 k.p.c. w zw. z art. 98 § 1
i 3 oraz art. 99 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1, art. 39821
i art. 42412
k.p.c.