II PZ 33/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:19-04-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II PZ 33/11
POSTANOWIENIE
Dnia 21 listopada 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Romualda Spyt (przewodniczący)
SSN Zbigniew Korzeniowski (sprawozdawca)
SSA Jolanta Frańczak
w sprawie z powództwa D. K.
przeciwko Urzędowi Gminy N.
o wydanie tytułu wykonawczego,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 21 listopada 2011 r.,
zażalenia powódki na postanowienie Sądu Okręgowego
z dnia 12 lipca 2011 r.,
odrzuca zażalenie.
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w W. postanowieniem z 12 lipca 2011 r. odmówił
sporządzenia uzasadnienia do swojego postanowienia z 5 maja 2011 r., w którym
jako sąd drugiej instancji nie uwzględnił w części wniosku powódki D. K. o nadanie
klauzuli wykonalności wyrokowi Sądu Rejonowego w P. z 24 maja 2007 r. oraz
wyrokowi Sądu Okręgowego z 8 maja 2008 r. Powódka wniosła o sporządzenie
uzasadnienia tego postanowienia. Podstawę odmowy sporządzenia uzasadnienia
stanowiły przepisy art. 357 § 2, art. 7674
§ 1, art. 795 § 1 k.p.c. Postanowienie z 5
maja 2011 r. zostało wydane na posiedzeniu niejawnym i dlatego Sąd odmówił
sporządzenia jego uzasadnienia, gdyż postanowienie to nie podlega zaskarżeniu.
2
W zażaleniu, powołując w podstawie przepisy art. 3941
§ 2 k.p.c. w związku
z art. 394 pkt 7 k.p.c., powódka wniosła o uchylenie postanowienia z 12 lipca 2011
r. W uzasadnieniu zarzuciła, że postanowienie odmawiające sporządzenia
uzasadnienia postanowienia oddalającego wniosek o nadanie klauzuli
wykonalności jest postanowieniem kończącym postępowanie w sprawie, gdyż
odmowa sporządzenia uzasadnienia uniemożliwia jej złożenie zażalenia na
oddalenie wniosku o nadanie klauzuli wykonalności i powódce nie przysługują już
żadne inne środki ochrony prawnej w jakimkolwiek postępowaniu, w szczególności
w postępowaniu egzekucyjnym, którego nie może wszcząć z braku klauzuli
wykonalności.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Wniosek zażalenia o uchylenie postanowienia z 12 lipca 2011 r.,
odmawiającego sporządzenia uzasadnienia postanowienia z 5 maja 2011 r. w
sprawie nadania klauzuli wykonalności nie podlega rozpoznaniu, gdyż samo
zażalenie jest niedopuszczalne i dlatego zostało odrzucone.
Przede wszystkim nie zachodzi sytuacja z art. 394 pkt 7 k.p.c., gdyż
zażalenie skierowane jest do postanowienia Sądu drugiej a nie pierwszej instancji.
Postanowienia sądu drugiej instancji podlegają zaskarżeniu zażaleniem tylko
w przypadkach ściśle określonych w art. 3941
§ 1 i § 2 k.p.c.
Przepis art. 3941
§ 2 k.p.c. nie stanowi podstawy prawnej zażalenia.
Nieuprawnione jest założenie, iż „postanowienie odmawiające sporządzenia
uzasadnienia postanowienia oddalającego wniosek o nadanie klauzuli
wykonalności jest postanowieniem kończącym postępowanie w sprawie”.
Nie jest postanowieniem kończącym postępowanie w sprawie postanowienie
sądu co do nadania albo odmowy nadania klauzuli wykonalności. Postanowienie
kończące postępowanie w sprawie to postanowienie zamykające drogę do wydania
wyroku, czyli rozstrzygnięcia sprawy. W postępowaniu o nadanie klauzuli
wykonalności sprawa jest już rozstrzygnięta, wszak klauzulę nadaje się tytułowi
egzekucyjnemu kończącemu sprawę. W orzecznictwie nie budzi wątpliwości
stanowisko, że postanowienie sądu co do nadania klauzuli wykonalności nie jest
3
postanowieniem kończącym postępowanie w sprawie (por. postanowienia Sądu
Najwyższego: z 14 listopada 1996 r., I CKN 7/96, OSNC 1997 nr 3, poz. 31; z 28
listopada 2001 r., V CZ 253/01, LEX nr 688865; z 27 stycznia 2006 r., III CZ
107/05, LEX nr 191261; a także uchwały składu siedmiu sędziów z 6 października
2000 r., III CZP 31/00, OSNC 2001 nr 2, poz. 22 oraz z 5 czerwca 2008 r., III CZP
142/07, OSNC 2008 nr 11, poz. 122). Konsekwentnie, przyjmując tą samą
argumentację, nie można uznać również za postanowienie kończące postępowanie
w sprawie postanowienie odmawiające sporządzenia uzasadnienia postanowienia
sądu co do nadania albo odmowy nadania klauzuli wykonalności (art. 357 § 2
k.p.c.).
Niezależnie, postępowanie dotyczące nadania klauzuli wykonalności oparte
jest na szczególnej regulacji, która jednoznacznie określa, że choć wniosek o
nadanie klauzuli wykonalności może zostać rozpoznany przez sąd pierwszej albo
drugiej instancji, to zażalenie przysługuje tylko na postanowienie sądu pierwszej
instancji (art. 7674
§ 1 k.p.c. i art. 795 § 1 k.p.c.). Innymi słowy bez szczególnej
regulacji nie jest dopuszczalne zażalenie na postanowienie co do nadania klauzuli
wykonalności wydane przez sąd drugiej instancji (postanowienie Sądu
Najwyższego z 2 października 2007 r., II CZ 73/07, OSNC 2008 nr 3, poz. 76).
Kwestia powyższa stanowi tylko dodatkową argumentacji, gdyż w tej sprawie
zażalenie zostało wniesiono na postanowienie z 12 lipca 2011 r. odmawiające
sporządzenia uzasadnienia postanowienia odmawiającego nadania klauzuli
wykonalności (art. 357 § 2 k.p.c.). Postanowienie to nie może być uznane za
postanowienie sądu drugiej instancji kończące postępowanie w sprawie w
rozumieniu art. 3941
§ 3 k.p.c. i dlatego było niedopuszczalne.
Z tych względów orzeczono jak w sentencji, stosownie do art. 373 k.p.c. w
związku z art. 3941
§ 3 i art. 39821
k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 21 listopada 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Romualda Spyt (przewodniczący)
SSN Zbigniew Korzeniowski (sprawozdawca)
SSA Jolanta Frańczak
w sprawie z powództwa D. K.
przeciwko Urzędowi Gminy N.
o wydanie tytułu wykonawczego,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 21 listopada 2011 r.,
zażalenia powódki na postanowienie Sądu Okręgowego
z dnia 12 lipca 2011 r.,
odrzuca zażalenie.
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w W. postanowieniem z 12 lipca 2011 r. odmówił
sporządzenia uzasadnienia do swojego postanowienia z 5 maja 2011 r., w którym
jako sąd drugiej instancji nie uwzględnił w części wniosku powódki D. K. o nadanie
klauzuli wykonalności wyrokowi Sądu Rejonowego w P. z 24 maja 2007 r. oraz
wyrokowi Sądu Okręgowego z 8 maja 2008 r. Powódka wniosła o sporządzenie
uzasadnienia tego postanowienia. Podstawę odmowy sporządzenia uzasadnienia
stanowiły przepisy art. 357 § 2, art. 7674
§ 1, art. 795 § 1 k.p.c. Postanowienie z 5
maja 2011 r. zostało wydane na posiedzeniu niejawnym i dlatego Sąd odmówił
sporządzenia jego uzasadnienia, gdyż postanowienie to nie podlega zaskarżeniu.
2
W zażaleniu, powołując w podstawie przepisy art. 3941
§ 2 k.p.c. w związku
z art. 394 pkt 7 k.p.c., powódka wniosła o uchylenie postanowienia z 12 lipca 2011
r. W uzasadnieniu zarzuciła, że postanowienie odmawiające sporządzenia
uzasadnienia postanowienia oddalającego wniosek o nadanie klauzuli
wykonalności jest postanowieniem kończącym postępowanie w sprawie, gdyż
odmowa sporządzenia uzasadnienia uniemożliwia jej złożenie zażalenia na
oddalenie wniosku o nadanie klauzuli wykonalności i powódce nie przysługują już
żadne inne środki ochrony prawnej w jakimkolwiek postępowaniu, w szczególności
w postępowaniu egzekucyjnym, którego nie może wszcząć z braku klauzuli
wykonalności.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Wniosek zażalenia o uchylenie postanowienia z 12 lipca 2011 r.,
odmawiającego sporządzenia uzasadnienia postanowienia z 5 maja 2011 r. w
sprawie nadania klauzuli wykonalności nie podlega rozpoznaniu, gdyż samo
zażalenie jest niedopuszczalne i dlatego zostało odrzucone.
Przede wszystkim nie zachodzi sytuacja z art. 394 pkt 7 k.p.c., gdyż
zażalenie skierowane jest do postanowienia Sądu drugiej a nie pierwszej instancji.
Postanowienia sądu drugiej instancji podlegają zaskarżeniu zażaleniem tylko
w przypadkach ściśle określonych w art. 3941
§ 1 i § 2 k.p.c.
Przepis art. 3941
§ 2 k.p.c. nie stanowi podstawy prawnej zażalenia.
Nieuprawnione jest założenie, iż „postanowienie odmawiające sporządzenia
uzasadnienia postanowienia oddalającego wniosek o nadanie klauzuli
wykonalności jest postanowieniem kończącym postępowanie w sprawie”.
Nie jest postanowieniem kończącym postępowanie w sprawie postanowienie
sądu co do nadania albo odmowy nadania klauzuli wykonalności. Postanowienie
kończące postępowanie w sprawie to postanowienie zamykające drogę do wydania
wyroku, czyli rozstrzygnięcia sprawy. W postępowaniu o nadanie klauzuli
wykonalności sprawa jest już rozstrzygnięta, wszak klauzulę nadaje się tytułowi
egzekucyjnemu kończącemu sprawę. W orzecznictwie nie budzi wątpliwości
stanowisko, że postanowienie sądu co do nadania klauzuli wykonalności nie jest
3
postanowieniem kończącym postępowanie w sprawie (por. postanowienia Sądu
Najwyższego: z 14 listopada 1996 r., I CKN 7/96, OSNC 1997 nr 3, poz. 31; z 28
listopada 2001 r., V CZ 253/01, LEX nr 688865; z 27 stycznia 2006 r., III CZ
107/05, LEX nr 191261; a także uchwały składu siedmiu sędziów z 6 października
2000 r., III CZP 31/00, OSNC 2001 nr 2, poz. 22 oraz z 5 czerwca 2008 r., III CZP
142/07, OSNC 2008 nr 11, poz. 122). Konsekwentnie, przyjmując tą samą
argumentację, nie można uznać również za postanowienie kończące postępowanie
w sprawie postanowienie odmawiające sporządzenia uzasadnienia postanowienia
sądu co do nadania albo odmowy nadania klauzuli wykonalności (art. 357 § 2
k.p.c.).
Niezależnie, postępowanie dotyczące nadania klauzuli wykonalności oparte
jest na szczególnej regulacji, która jednoznacznie określa, że choć wniosek o
nadanie klauzuli wykonalności może zostać rozpoznany przez sąd pierwszej albo
drugiej instancji, to zażalenie przysługuje tylko na postanowienie sądu pierwszej
instancji (art. 7674
§ 1 k.p.c. i art. 795 § 1 k.p.c.). Innymi słowy bez szczególnej
regulacji nie jest dopuszczalne zażalenie na postanowienie co do nadania klauzuli
wykonalności wydane przez sąd drugiej instancji (postanowienie Sądu
Najwyższego z 2 października 2007 r., II CZ 73/07, OSNC 2008 nr 3, poz. 76).
Kwestia powyższa stanowi tylko dodatkową argumentacji, gdyż w tej sprawie
zażalenie zostało wniesiono na postanowienie z 12 lipca 2011 r. odmawiające
sporządzenia uzasadnienia postanowienia odmawiającego nadania klauzuli
wykonalności (art. 357 § 2 k.p.c.). Postanowienie to nie może być uznane za
postanowienie sądu drugiej instancji kończące postępowanie w sprawie w
rozumieniu art. 3941
§ 3 k.p.c. i dlatego było niedopuszczalne.
Z tych względów orzeczono jak w sentencji, stosownie do art. 373 k.p.c. w
związku z art. 3941
§ 3 i art. 39821
k.p.c.