V CSP 1/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:17-04-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CSP 1/11
POSTANOWIENIE
Dnia 29 grudnia 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 29 grudnia 2011 r.
sprawy ze skargi U. G.
na przewlekłość postępowania Sądu Najwyższego w Warszawie
w sprawie z powództwa U. G.
przeciwko Miejskiemu Ośrodkowi Pomocy Społecznej w K.
o uchylenie oceny okresowej pracownika samorządowego
i dokonania nowej oceny,
umarza postępowanie.
Uzasadnienie
2
Powódka U. G. w skardze, która wpłynęła do Sądu Najwyższego w dniu 12
grudnia 2011 r., wniosła o stwierdzenie, że w sprawie z jej powództwa przeciwko
Miejskiemu Ośrodkowi Pomocy Społecznej w K. o uchylenie oceny okresowej
pracownika samorządowego i dokonania nowej oceny nastąpiła przewlekłość
postępowania, także w postępowaniu przed Sądem Najwyższym toczącym się pod
sygnaturami: II PK 226/08 i II PK 274/10.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Sąd Najwyższy (w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw
Publicznych) dwukrotnie orzekał w sprawie U. G., uwzględniając jej środki
odwoławcze postanowieniem z dnia 4 lutego 2009 r. (sygn. akt II PK 26/08) oraz
wyrokiem z dnia 6 kwietnia 2011 r. (sygn. akt II PK 274/10). Skarżąca nie
kwestionuje w istocie postępowań toczących się przed Sądem Najwyższym,
zarzuca natomiast przewlekłość postępowania przed sądami powszechnymi.
Dla rozpoznania jej skargi odnoszącej się do postępowań przed Sądem
Najwyższym istotne jest przede wszystkim to, iż zostały one prawomocnie
zakończone; ostatnie w dniu 6 kwietnia 2011 r., z przekazaniem akt Sądowi
Apelacyjnemu. Skargę na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w
postepowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki składa się w toku
postępowania sądowego do sądu, przed którym te postępowanie się toczy (art. 5
ust. 1 i 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony
do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki -
Dz. U. Nr 179, poz. 1843 ze zm.). Na tle tego przepisu ukształtował się
w judykaturze pogląd, że postępowanie skargowe wszczęte po prawomocnym
zakończeniu sprawy, której skarga dotyczy, podlega umorzeniu jako
bezprzedmiotowe (zob. orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 6 stycznia 2006 r.,
III SPP 156/05, OSNP 2006, nr 23-24, poz. 374 i z dnia 27 marca 2009 r., I CSP
1/09, niepubl.). Skoro więc wzmiankowane postępowania przed Sądem
Najwyższym zostały prawomocnie zakończone przed wniesieniem skargi U. G.
należało w tej części skargi postępowanie umorzyć (art. 386 § 3, art. 3941
§ 3 i art.
39821
k.p.c w związku z art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na
3
naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez
nieuzasadnionej zwłoki).
POSTANOWIENIE
Dnia 29 grudnia 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 29 grudnia 2011 r.
sprawy ze skargi U. G.
na przewlekłość postępowania Sądu Najwyższego w Warszawie
w sprawie z powództwa U. G.
przeciwko Miejskiemu Ośrodkowi Pomocy Społecznej w K.
o uchylenie oceny okresowej pracownika samorządowego
i dokonania nowej oceny,
umarza postępowanie.
Uzasadnienie
2
Powódka U. G. w skardze, która wpłynęła do Sądu Najwyższego w dniu 12
grudnia 2011 r., wniosła o stwierdzenie, że w sprawie z jej powództwa przeciwko
Miejskiemu Ośrodkowi Pomocy Społecznej w K. o uchylenie oceny okresowej
pracownika samorządowego i dokonania nowej oceny nastąpiła przewlekłość
postępowania, także w postępowaniu przed Sądem Najwyższym toczącym się pod
sygnaturami: II PK 226/08 i II PK 274/10.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Sąd Najwyższy (w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw
Publicznych) dwukrotnie orzekał w sprawie U. G., uwzględniając jej środki
odwoławcze postanowieniem z dnia 4 lutego 2009 r. (sygn. akt II PK 26/08) oraz
wyrokiem z dnia 6 kwietnia 2011 r. (sygn. akt II PK 274/10). Skarżąca nie
kwestionuje w istocie postępowań toczących się przed Sądem Najwyższym,
zarzuca natomiast przewlekłość postępowania przed sądami powszechnymi.
Dla rozpoznania jej skargi odnoszącej się do postępowań przed Sądem
Najwyższym istotne jest przede wszystkim to, iż zostały one prawomocnie
zakończone; ostatnie w dniu 6 kwietnia 2011 r., z przekazaniem akt Sądowi
Apelacyjnemu. Skargę na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w
postepowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki składa się w toku
postępowania sądowego do sądu, przed którym te postępowanie się toczy (art. 5
ust. 1 i 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony
do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki -
Dz. U. Nr 179, poz. 1843 ze zm.). Na tle tego przepisu ukształtował się
w judykaturze pogląd, że postępowanie skargowe wszczęte po prawomocnym
zakończeniu sprawy, której skarga dotyczy, podlega umorzeniu jako
bezprzedmiotowe (zob. orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 6 stycznia 2006 r.,
III SPP 156/05, OSNP 2006, nr 23-24, poz. 374 i z dnia 27 marca 2009 r., I CSP
1/09, niepubl.). Skoro więc wzmiankowane postępowania przed Sądem
Najwyższym zostały prawomocnie zakończone przed wniesieniem skargi U. G.
należało w tej części skargi postępowanie umorzyć (art. 386 § 3, art. 3941
§ 3 i art.
39821
k.p.c w związku z art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na
3
naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez
nieuzasadnionej zwłoki).