Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CNP 77/11
POSTANOWIENIE
Dnia 24 kwietnia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz
w sprawie ze skargi B. H.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego
w G. z dnia 27 maja 2009 r., w sprawie z powództwa B. H.
przeciwko Gminie G.
o ustalenie,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 24 kwietnia 2012 r.,
1) odrzuca skargę;
2) zasądza od B. H. na rzecz Gminy G. kwotę 120 zł (sto
dwadzieścia) tytułem zwrotu kosztów postępowania
skargowego.
Uzasadnienie
2
Powódka B. H. zakwestionowała skargą o stwierdzenie niezgodności z
prawem prawomocnego orzeczenia wyrok Sądu Rejonowego w G. z dnia 27 maja
2009 r. oddalający jej powództwo w sprawie o ustalenie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Wniesiona skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia jest niedopuszczalna z dwóch przyczyn. Nie spełnia wymagania
określonego w art. 4248
§ 2 k.p.c., a także w art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.
Zgodnie z art. 4241
§ 2 k.p.c., w sytuacji gdy strona nie skorzystała
z przysługujących jej środków prawnych, dopuszczalność skargi o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego wyroku uzależniona jest od istnienia
wyjątkowego wypadku polegającego na występowaniu niezgodności z prawem
o kwalifikowanym charakterze, wynikającej z naruszenia podstawowych zasad
porządku prawnego lub konstytucyjnych wolności albo praw człowieka i obywatela.
W orzecznictwie Sądu Najwyższego wyjaśniono, że za wypadek wyjątkowy,
o którym mowa w rozumieniu art. 4241
§ 2 k.p.c., można uznać - przykładowo -
nieskorzystanie przez stronę z przysługującego jej środka zaskarżenia z powodu
ciężkiej choroby, katastrofy, klęski żywiołowej (postanowienie z dnia 2 lutego
2006 r., I CNP 4/06, OSNC 2006/6/113). Skarżąca nie wykazała, że jakikolwiek
wyjątkowy wypadek występuje w jej sprawie. Stwierdziła, że nie zaskarżyła wyroku
Sądu pierwszej instancji, gdyż była przekonana, że Sąd wyda postanowienie
o umorzeniu postępowania. W przedmiotowej sprawie była możliwość zaskarżenia
wyroku Sądu Rejonowego w postaci wniesienia apelacji, istniała zatem możliwość
jego uchylenia lub zmiany. Skarżąca nie skorzystała z tej możliwości. W istocie
wniesioną skargą o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia zastępuje środki prawne przysługujące od wyroku sądu pierwszej
instancji na zasadach ogólnych.
Jeżeli strona miała obiektywną możliwość skorzystania ze środków
prawnych i z tej możliwości nie skorzystała z przyczyn leżących po jej stronie, to
3
skarga jest niedopuszczalna (art. 4248
§ 2 k.p.c.). Następuje to zarówno przy
świadomej rezygnacji z wniesienia środka odwoławczego, jak i przy zawinionej
przez stronę niemożności skorzystania z takiego środka (postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 23 stycznia 2008 r. V CNP 187/07; OSNC-ZD 2008/4/107).
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
wymaga również uprawdopodobnienia wyrządzenia szkody wywołanej
kwestionowanym orzeczeniem (art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. w związku z art. 4241
§ 1
k.p.c.), a niespełnienie tego wymagania powoduje odrzucenie skargi (art. 4248
§ 1
k.p.c.).
Skarżąca nie uprawdopodobniła wystąpienia szkody wywołanej
zaskarżonym wyrokiem. W skardze ograniczyła się do stwierdzenia, że szkody
upatruje wyłącznie w fakcie oddalenia jej powództwa w sprawie o ustalenie prawa
do przyłączenia lokalu mieszkalnego, do którego nie ma żadnego tytułu prawnego,
do sąsiedniego lokalu zajmowanego przez nią na podstawie tytułu najmu.
Z powyższych względów skarga podlega odrzuceniu na podstawie art. 4248
§ 1 i §2 k.p.c.
O kosztach postępowania skargowego orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c.
i art. 108 § 1 k.p.c.
jw

V CNP 77/11

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia