III CNP 24/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:12-02-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CNP 24/13
POSTANOWIENIE
Dnia 11 grudnia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Agnieszka Piotrowska
w sprawie z powództwa E. Funduszu Leasingowego S.A.
w W.
przeciwko J. S.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 11 grudnia 2013 r.,
na skutek skargi pozwanej
o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w K.
z dnia 8 listopada 2010 r.,
odrzuca skargę i zasądza od J. S. na rzecz E. Funduszu
Leasingowego S.A. w W. koszty postępowania w kwocie 1.800
(jeden tysiąc osiemset) złotych.
UZASADNIENIE
2
Wyrokiem z dnia 8 listopada 2010 r. Sąd Okręgowy w K. zasądził od
pozwanej J. S. na rzecz powoda - Funduszu Leasingowego S.A. kwotę 106.951,34
zł. z ustawowymi odsetkami i kosztami procesu. Apelacja powódki od tego wyroku
została odrzucona postanowieniem Sądu Apelacyjnego w […] z dnia 1 marca 2011
r. z powodu nieuiszczenia, przez profesjonalnego pełnomocnika pozwanej, opłaty
od apelacji w ustawowym terminie.
W skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego z dnia 8 listopada 2010 r. powódka zarzuciła, że jest on
niezgodny z art. 678 § 1 k.c. w związku z art. 3531
k.c., art. 65 k.c., art. 58 § 1 k.c.,
art. 411 pkt 1 k.c. w związku z art. 896 k.p.c., 902 k.p.c. i art. 680 k.c. w związku z
art. 659 § 1 k.c., art. 512 k.c. w związku z art. 678 § 1 k.c., art. 409 k.c., art. 410 § 1
i § 2 k.c., art. 415 k.p.c. w związku z art. 366 k.p.c. i art. 199 k.p.c., a także art. 5
k.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Stosownie do art. art. 4241
§ 1 k.p.c., skarga o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego orzeczenia przysługuje od prawomocnego wyroku sądu
drugiej instancji kończącego postępowanie w sprawie, jeżeli przez jego wydanie
stronie została wyrządzona szkoda, a zmiana lub uchylenie tego wyroku w drodze
przysługujących stronie środków prawnych nie było i nie jest możliwe.
Pozwana żąda stwierdzenia niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu pierwszej instancji, którego nie zaskarżyła skutecznie apelacją z przyczyn
leżących po jej stronie.
Dopuszczalność skargi uzależniona jest więc, w świetle art. 4241
§ 2 k.p.c.,
od dwóch przesłanek – istnienia wyjątkowego wypadku oraz szczególnej postaci
niezgodności wyroku sądu pierwszej instancji z prawem, wynikającej z naruszenia
podstawowych zasad porządku prawnego lub konstytucyjnych wolności albo praw
człowieka i obywatela ( por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 2 lutego
2006 r., I CNP 4/06, OSNC 2006/6/113, niepubl. postanowienie Sądu Najwyższego
z dnia 14 grudnia 2011r., II CNP 41/11).
3
Skarżąca nie wykazała zaistnienia tych okoliczności. Pozbawienie strony
możliwości zaskarżenia wyroku sądu pierwszej instancji zwykłym środkiem
odwoławczym, jaki stanowi apelacja, tylko wówczas uprawnia do oparcia na tej
podstawie skargi, kiedy jest skutkiem okoliczności obiektywnie uniemożliwiających
stronie wniesienie apelacji, nie zaś wtedy, gdy jest konsekwencją zaniedbań strony
(por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 10 sierpnia 2010 r., II CNP 39/10,
nie publ.).
Jeżeli strona miała obiektywną możliwość skorzystania z instancji
odwoławczej i z tej możliwości nie skorzystała z przyczyn leżących po jej stronie, to
skarga jest niedopuszczalna (art. 4248
§ 2 k.p.c.). Następuje to zarówno przy
świadomej rezygnacji z wniesienia środka odwoławczego, jak i przy zawinionej
przez stronę niemożności skorzystania z takiego środka (por. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 23 stycznia 2008 r. V CNP 187/07; OSNC-ZD 2008/4/107,
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 21 lutego 2012 r. V CNP 55/11, niepubl.)
Pozwana nie opłaciła należycie apelacji wniesionej od wyroku Sądu Okręgowego,
co stało się przyczyną jej odrzucenia. W istocie skarżąca zastępuje niniejszą
skargą o stwierdzenie niezgodności prawomocnego orzeczenia z prawem środek
prawny w postaci apelacji, który przysługiwał jej od kwestionowanego skargą
wyroku Sądu Okręgowego, co jasno wynika z treści tej skargi. Skarżąca nie
wykazała także, w drodze osobnego i szczegółowego wywodu, aby niezgodność
z prawem zaskarżonego wyroku Sądu pierwszej instancji była następstwem
naruszenia podstawowych zasad porządku prawnego lub konstytucyjnych wolności
albo praw człowieka i obywatela.
W tym stanie rzeczy orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 4248
§ 2
k.p.c. i art. 98 w związku z art. 42412
, 39821
i 391 § 1 k.p.c..
es
POSTANOWIENIE
Dnia 11 grudnia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Agnieszka Piotrowska
w sprawie z powództwa E. Funduszu Leasingowego S.A.
w W.
przeciwko J. S.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 11 grudnia 2013 r.,
na skutek skargi pozwanej
o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w K.
z dnia 8 listopada 2010 r.,
odrzuca skargę i zasądza od J. S. na rzecz E. Funduszu
Leasingowego S.A. w W. koszty postępowania w kwocie 1.800
(jeden tysiąc osiemset) złotych.
UZASADNIENIE
2
Wyrokiem z dnia 8 listopada 2010 r. Sąd Okręgowy w K. zasądził od
pozwanej J. S. na rzecz powoda - Funduszu Leasingowego S.A. kwotę 106.951,34
zł. z ustawowymi odsetkami i kosztami procesu. Apelacja powódki od tego wyroku
została odrzucona postanowieniem Sądu Apelacyjnego w […] z dnia 1 marca 2011
r. z powodu nieuiszczenia, przez profesjonalnego pełnomocnika pozwanej, opłaty
od apelacji w ustawowym terminie.
W skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego z dnia 8 listopada 2010 r. powódka zarzuciła, że jest on
niezgodny z art. 678 § 1 k.c. w związku z art. 3531
k.c., art. 65 k.c., art. 58 § 1 k.c.,
art. 411 pkt 1 k.c. w związku z art. 896 k.p.c., 902 k.p.c. i art. 680 k.c. w związku z
art. 659 § 1 k.c., art. 512 k.c. w związku z art. 678 § 1 k.c., art. 409 k.c., art. 410 § 1
i § 2 k.c., art. 415 k.p.c. w związku z art. 366 k.p.c. i art. 199 k.p.c., a także art. 5
k.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Stosownie do art. art. 4241
§ 1 k.p.c., skarga o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego orzeczenia przysługuje od prawomocnego wyroku sądu
drugiej instancji kończącego postępowanie w sprawie, jeżeli przez jego wydanie
stronie została wyrządzona szkoda, a zmiana lub uchylenie tego wyroku w drodze
przysługujących stronie środków prawnych nie było i nie jest możliwe.
Pozwana żąda stwierdzenia niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu pierwszej instancji, którego nie zaskarżyła skutecznie apelacją z przyczyn
leżących po jej stronie.
Dopuszczalność skargi uzależniona jest więc, w świetle art. 4241
§ 2 k.p.c.,
od dwóch przesłanek – istnienia wyjątkowego wypadku oraz szczególnej postaci
niezgodności wyroku sądu pierwszej instancji z prawem, wynikającej z naruszenia
podstawowych zasad porządku prawnego lub konstytucyjnych wolności albo praw
człowieka i obywatela ( por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 2 lutego
2006 r., I CNP 4/06, OSNC 2006/6/113, niepubl. postanowienie Sądu Najwyższego
z dnia 14 grudnia 2011r., II CNP 41/11).
3
Skarżąca nie wykazała zaistnienia tych okoliczności. Pozbawienie strony
możliwości zaskarżenia wyroku sądu pierwszej instancji zwykłym środkiem
odwoławczym, jaki stanowi apelacja, tylko wówczas uprawnia do oparcia na tej
podstawie skargi, kiedy jest skutkiem okoliczności obiektywnie uniemożliwiających
stronie wniesienie apelacji, nie zaś wtedy, gdy jest konsekwencją zaniedbań strony
(por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 10 sierpnia 2010 r., II CNP 39/10,
nie publ.).
Jeżeli strona miała obiektywną możliwość skorzystania z instancji
odwoławczej i z tej możliwości nie skorzystała z przyczyn leżących po jej stronie, to
skarga jest niedopuszczalna (art. 4248
§ 2 k.p.c.). Następuje to zarówno przy
świadomej rezygnacji z wniesienia środka odwoławczego, jak i przy zawinionej
przez stronę niemożności skorzystania z takiego środka (por. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 23 stycznia 2008 r. V CNP 187/07; OSNC-ZD 2008/4/107,
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 21 lutego 2012 r. V CNP 55/11, niepubl.)
Pozwana nie opłaciła należycie apelacji wniesionej od wyroku Sądu Okręgowego,
co stało się przyczyną jej odrzucenia. W istocie skarżąca zastępuje niniejszą
skargą o stwierdzenie niezgodności prawomocnego orzeczenia z prawem środek
prawny w postaci apelacji, który przysługiwał jej od kwestionowanego skargą
wyroku Sądu Okręgowego, co jasno wynika z treści tej skargi. Skarżąca nie
wykazała także, w drodze osobnego i szczegółowego wywodu, aby niezgodność
z prawem zaskarżonego wyroku Sądu pierwszej instancji była następstwem
naruszenia podstawowych zasad porządku prawnego lub konstytucyjnych wolności
albo praw człowieka i obywatela.
W tym stanie rzeczy orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 4248
§ 2
k.p.c. i art. 98 w związku z art. 42412
, 39821
i 391 § 1 k.p.c..
es