Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III CSK 68/06
POSTANOWIENIE
Dnia 20 lipca 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jacek Gudowski
w sprawie z wniosku M. S. i R. S.
przy uczestnictwie [...]
o ustanowienie służebności drogi koniecznej,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 20 lipca 2006 r.,
na skutek skargi kasacyjnej uczestnika R. R.
od postanowienia Sądu Okręgowego w N.
z dnia 8 września 2005 r.,
odrzuca skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 8 września 2005 r. Sąd Okręgowy w N. zmienił
postanowienie Sądu Rejonowego w N. z dnia 17 grudnia 2004 r. w ten sposób, że
w punkcie I w miejsce numeru księgi wieczystej […]9 wpisano numer […]0 oraz w
punkcie III ppkt d w miejsce F. R. wpisano R. R. Sprostowano również oczywistą
omyłkę zawartą w pkt I i II zaskarżonego orzeczenia przez wpisanie właściwej daty
mapy biegłego T. J., a w pozostałym zakresie apelację uczestników […] oddalono.
Od wyroku Sądu Okręgowego uczestnik R. R. wniósł skargę kasacyjną.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3984
§ 1 k.p.c., skarga kasacyjna – obok oznaczenia
zaskarżonego orzeczenia wraz ze wskazaniem zakresu zaskarżenia, podstaw
kasacyjnych i ich uzasadnienia, wniosku o uchylenie lub uchylenie i zmianę
orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia lub zmiany – powinna
zawierać, jako jeden z elementów konstrukcyjnych, wniosek o przyjęcie skargi
kasacyjnej do rozpoznania i jego uzasadnienie.
Sąd Najwyższy wielokrotnie wyjaśniał, że brak okoliczności uzasadniających
przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania jest tzw. brakiem istotnym,
nienaprawialnym w trybie właściwym dla usuwania braków formalnych, zatem
skarga kasacyjna dotknięta tym brakiem podlega odrzuceniu a limine (uchwała
składu siedmiu sędziów z dnia 30 kwietnia 1938 r., C III 319/37, Zb. Urz. 1938, poz.
303 oraz postanowienia z dnia 4 lutego 2000r., II CZ 178/99, OSNC 2000, nr 7-8,
poz. 147, z dnia 16 października 1997 r., II CKN 404/97, OSNC 1998, nr 4, poz. 59,
z dnia 21 marca 2000 r., II CKN 711/00, OSNC 2000, nr 7-8, poz. 151, z dnia
21 lipca 2005 r., V CSK 15/05, niepubl. oraz z dnia 26 października 2005 r., III CSK
23/05, niepubl.).
Uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania powinno
odnosić się do przesłanek przewidzianych w art. 3989
§ 1 k.p.c., skarżący powinien
zatem wskazać jako okoliczności uzasadniające wniosek o przyjęcie skargi do
rozpoznania, że w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne i uzasadnić
dlaczego jest ono istotne, albo że istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych
budzących poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie
sądów i wskazać które przepisy wymagają wykładni Sądu Najwyższego i na czym
3
polegają związane z tym poważne wątpliwości lub przedstawić rozbieżności
występujące w orzecznictwie sądów, albo że zachodzi nieważność postępowania
lub że skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona, co należy wykazać (por.
postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 11 stycznia 2002 r., III CKN 570/01,
OSNC 2002, nr 12, poz. 151, z dnia 10 maja 2001, II CZ 35/01, BSN 2001, nr 6,
s. 11 lub z dnia 22 marca 2001 r., V CZ 131/00, OSNC 2001, nr 10, poz. 156).
Przepis art. 3989
§ 1 k.p.c. nie wymienia oczywistego naruszenia prawa jako
okoliczności uzasadniającej przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania, w związku
z czym należy uznać, że powołanie się przez skarżącego na tę okoliczność bez
wykazania oczywistej zasadności skargi nie stanowi spełnienia obowiązku,
o którym mowa w art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. (por. postanowienia Sądu Najwyższego
z dnia 20 października 2005 r., II CZ 89/05, BSN 2005, nr 12, s. 9 oraz z dnia
24 lutego 2006 r., IV CSK 7/06 i z dnia 24 lutego 2006 r. IV CSK 14/06, nie publ.).
W tej sytuacji należało orzec, jak w sentencji (art. 3986
§ 2 k.p.c.).
jc