Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CNP 19/14
POSTANOWIENIE
Dnia 16 października 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Kwaśniewski
w sprawie skargi Z. K. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
postanowienia Sądu Okręgowego w T.
z dnia 17 lipca 2012 r., wydanego w sprawie
z wniosku Z. K.
przy uczestnictwie M. K.
o podział majątku dorobkowego,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 16 października 2014 r.,
odrzuca skargę.
2
UZASADNIENIE
Wniesiona przez wnioskodawcę skarga o stwierdzenie w części
niezgodności z prawem postanowienia Sądu Okręgowego w T. z dnia 17 lipca
2012 r. pozbawiona jest niektórych spośród niezbędnych elementów tej skargi
wymienionych w art. 4245
§ 1 k.p.c. Skarżący nie uprawdopodobnił wyrządzenia
mu szkody spowodowanej wydaniem orzeczenia, którego skarga dotyczy. Za
spełnienie tego wymogu nie można uznać stwierdzenia, że dla
uprawdopodobnienia szkody wnioskodawcy wnosi on o dopuszczenie dowodów.
Wymóg uprawdopodobnienia wyrządzenia szkody przewidziany w art. 4245
§ 1 pkt
4 k.p.c. wymaga wskazania jej rodzaju i rozmiaru oraz czasu powstania, a także
przedstawienia dowodów uwiarygodniających to oświadczenie. Samo twierdzenie
o zaistnieniu szkody nie jest wystarczające do uznania spełnienia wymagania
określonego w tym przepisie (por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia
23 września 2005 r., III CNP 5/05; z dnia 26 stycznia 2006 r., V CNP 98/05; z dnia
31 stycznia 2006 r., IV CNP 38/05, OSNC 2006 r., nr 7-8, poz. 141; z dnia 9 lutego
2006 r., IV CNP 42/05; z dnia 15 lutego 2006 r., IV CNP 7/05).
Ponadto nie została spełniona przesłanka wynikająca z art. 4245
§ 1 pkt 5
k.p.c., ponieważ skarżący ograniczył się tylko do stwierdzenia, że brak jest
ustawowej podstawy do złożenia skargi o wznowienie postępowania, a nadto że
wyrok nie podlega zaskarżeniu skargą kasacyjną. Takie sformułowanie nie jest
równoznaczne ze spełnieniem wymogu przewidzianego w art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c.
(por. postanowienie SN z dnia 17 sierpnia 2005 r., I CNP 5/05, OSNC 2006 r., nr 1,
poz. 17). Jego spełnienie polega na zawarciu w skardze wyodrębnionej jurydycznie
argumentacji dowodzącej w sposób wyczerpujący i niebudzący wątpliwości, że
wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie było
i nie jest możliwe (por. postanowienie SN z dnia 19 stycznia 2006 r., II CNP 2/06,
OSNC 2006 r., nr 6, poz. 112; postanowienie SN z dnia 27 stycznia 2006 r.,
III CNP 23/05, OSNC 2006 r., nr 7-8, poz. 140).
3
W tym stanie rzeczy Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji, na podstawie art.
4248
§ 1 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.