V CZ 97/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:24-03-2015
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 97/14
POSTANOWIENIE
Dnia 23 stycznia 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Zawistowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Józef Frąckowiak
SSA Jacek Grela
w sprawie z powództwa B. W.
przeciwko M. M. i C. M.
o ustalenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 23 stycznia 2015 r.,
zażalenia powoda na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]z dnia 7 lipca 2014
r.,
oddala zażalenie.
2
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 7 lipca 2014 r. Sąd Apelacyjny odrzucił apelację
powoda od wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 6 listopada 2013 r., z uwagi na
nieuzupełnienie w terminie braku apelacji w zakresie wskazania wartości
przedmiotu zaskarżenia.
W zażaleniu na to postanowienie, powód wniósł o jego uchylenie.
Zarzucił naruszenie art. 368 w zw. z art. art. 19 k.p.c. i art. 98 k.p.c. Podniósł,
że wbrew ocenie Sądu sprawa nie ma charakteru majątkowego, a zatem powód
nie miał obowiązku wskazania w apelacji wartości przedmiotu zaskarżenia.
Sąd Najwyższy wskazał, co następuje:
Zgodnie z art. 19 k.p.c. obowiązek wskazania wartości przedmiotu sporu,
a następnie wartości przedmiotu zaskarżenia, dotyczy wszystkich spraw
o charakterze majątkowym. W orzecznictwie Sądu Najwyższego kategoria spraw
„o prawa majątkowe” jest rozumiana szeroko. Do spraw „o charakterze
majątkowym” mogą należeć m.in. sprawy o ustalenie, w tym - ustalenie istnienia
określonego stosunku członkowskiego (korporacyjnego) w określonej strukturze
organizacyjnej. Prawami majątkowymi są bowiem prawa wywodzące się
bezpośrednio ze stosunków prawnych obejmujących ekonomiczne interesy stron
(por. np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 5 października 2006 r., IV CZ
74/06, niepubl.). Sprawą majątkową jest zatem sprawa, w której zgłoszone
przez powoda żądanie zmierza bezpośrednio do ochrony takich, ekonomicznych
interesów strony i uczynienie zadość takiemu żądaniu ma bezpośredni
wpływ na ukształtowanie stosunków majątkowych pomiędzy stronami (por. np.
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 6 października 2006 r., V CZ 67/06,
niepubl.; postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 26 stycznia 2006 r., V CSK
53/05, niepubl.).
Powód żądał w niniejszej sprawie ustalenia nieistnienia umowy spółki
cywilnej, z której wystąpił. Ta sprawa została zasadnie zakwalifikowana przez Sąd
Apelacyjny jako sprawa o charakterze majątkowym. Argumentacja powoda,
który wskazuje, że jego żądanie nie zmierza bezpośrednio do realizacji interesu
3
majątkowego, albowiem strony dokonały już rozliczeń finansowych, jest nietrafna.
Nie ulega wątpliwości, że ze statusem wspólnika spółki cywilnej związane
są określone prawa i obowiązki majątkowe wspólników. Żądanie powoda zmierza
więc do zabezpieczenia jego interesów majątkowych. Z tego też względu,
wezwanie do uzupełnienia braków apelacji przez wskazanie wartości przedmiotu
zaskarżenia, było uzasadnione. Skoro powód nie uczynił zadość nałożonemu
na niego obowiązkowi, prawidłowe było odrzucenie apelacji na podstawie art.
373 k.p.c.
Mając na powyższe uwadze, na podstawie art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 3
k.p.c., Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 23 stycznia 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Zawistowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Józef Frąckowiak
SSA Jacek Grela
w sprawie z powództwa B. W.
przeciwko M. M. i C. M.
o ustalenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 23 stycznia 2015 r.,
zażalenia powoda na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]z dnia 7 lipca 2014
r.,
oddala zażalenie.
2
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 7 lipca 2014 r. Sąd Apelacyjny odrzucił apelację
powoda od wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 6 listopada 2013 r., z uwagi na
nieuzupełnienie w terminie braku apelacji w zakresie wskazania wartości
przedmiotu zaskarżenia.
W zażaleniu na to postanowienie, powód wniósł o jego uchylenie.
Zarzucił naruszenie art. 368 w zw. z art. art. 19 k.p.c. i art. 98 k.p.c. Podniósł,
że wbrew ocenie Sądu sprawa nie ma charakteru majątkowego, a zatem powód
nie miał obowiązku wskazania w apelacji wartości przedmiotu zaskarżenia.
Sąd Najwyższy wskazał, co następuje:
Zgodnie z art. 19 k.p.c. obowiązek wskazania wartości przedmiotu sporu,
a następnie wartości przedmiotu zaskarżenia, dotyczy wszystkich spraw
o charakterze majątkowym. W orzecznictwie Sądu Najwyższego kategoria spraw
„o prawa majątkowe” jest rozumiana szeroko. Do spraw „o charakterze
majątkowym” mogą należeć m.in. sprawy o ustalenie, w tym - ustalenie istnienia
określonego stosunku członkowskiego (korporacyjnego) w określonej strukturze
organizacyjnej. Prawami majątkowymi są bowiem prawa wywodzące się
bezpośrednio ze stosunków prawnych obejmujących ekonomiczne interesy stron
(por. np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 5 października 2006 r., IV CZ
74/06, niepubl.). Sprawą majątkową jest zatem sprawa, w której zgłoszone
przez powoda żądanie zmierza bezpośrednio do ochrony takich, ekonomicznych
interesów strony i uczynienie zadość takiemu żądaniu ma bezpośredni
wpływ na ukształtowanie stosunków majątkowych pomiędzy stronami (por. np.
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 6 października 2006 r., V CZ 67/06,
niepubl.; postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 26 stycznia 2006 r., V CSK
53/05, niepubl.).
Powód żądał w niniejszej sprawie ustalenia nieistnienia umowy spółki
cywilnej, z której wystąpił. Ta sprawa została zasadnie zakwalifikowana przez Sąd
Apelacyjny jako sprawa o charakterze majątkowym. Argumentacja powoda,
który wskazuje, że jego żądanie nie zmierza bezpośrednio do realizacji interesu
3
majątkowego, albowiem strony dokonały już rozliczeń finansowych, jest nietrafna.
Nie ulega wątpliwości, że ze statusem wspólnika spółki cywilnej związane
są określone prawa i obowiązki majątkowe wspólników. Żądanie powoda zmierza
więc do zabezpieczenia jego interesów majątkowych. Z tego też względu,
wezwanie do uzupełnienia braków apelacji przez wskazanie wartości przedmiotu
zaskarżenia, było uzasadnione. Skoro powód nie uczynił zadość nałożonemu
na niego obowiązkowi, prawidłowe było odrzucenie apelacji na podstawie art.
373 k.p.c.
Mając na powyższe uwadze, na podstawie art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 3
k.p.c., Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.