Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CSK 613/14
POSTANOWIENIE
Dnia 22 kwietnia 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Maria Szulc
w sprawie z powództwa V. G. Spółki Akcyjnej w G.
przeciwko Gminie Miasta G.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 22 kwietnia 2015 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 10 kwietnia 2014 r.,
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
2
UZASADNIENIE
Skarga kasacyjna jest szczególnym środkiem odwoławczym, którego
wymogi określa art. 3984
§ 1 i 2 k.p.c. wskazując na jej cechy konstrukcyjne
i nakładając na skarżącego obowiązek zawarcia w skardze wniosku o przyjęcie do
rozpoznania oraz jego uzasadnienia.
Sąd Najwyższy w ramach przedsądu bada tylko wskazane w skardze
kasacyjnej okoliczności uzasadniające jej przyjęcie do rozpoznania, a nie podstawy
kasacyjne i ich uzasadnienie, zaś cel wymagania przewidzianego w art. 3984
§ 2
k.p.c. może być osiągnięty jedynie przez powołanie i uzasadnienie przez
skarżącego istnienia przesłanek o charakterze publicznoprawnym. W wypadku
powołania we wniosku przesłanki określonej w art. 3989
§ 1 pkt 1 k.p.c. należy
sformułować zagadnienie prawne oraz przedstawić odrębną, pogłębioną
argumentację prawną wskazującą na zaistnienie powołanej okoliczności
uzasadniającej przyjęcie skargi do rozpoznania (postanowienia Sądu Najwyższego
z dnia 10 maja 2001, II CZ 35/01, OSNC 2002, nr 1, poz. 11, z dnia 11 stycznia
2002 r., III CKN 570/01 OSNC 2002, nr 12, poz. 151, z dnia 23 listopada 2010 r.,
II CSK 344/10, nie publ.).
W ocenie Sądu Najwyższego powołana przesłanka nie została wykazana,
bowiem wskazanych wyżej wymagań skarżąca nie spełniła. W uzasadnieniu
wniosku o przyjęcie brak jest wywodów uzasadniających istnienie w sprawie
istotnego zagadnienia prawnego, a więc zagadnienia prawnego cechującego się
nowością i dotychczas niewyjaśnionego i nierozwiązanego w orzecznictwie -
budzącego zatem wątpliwości kwalifikowane a nie zwykłe, które mogą być
rozstrzygnięte przez sąd powszechny w toku rozpoznawania sprawy. Z tej też
przyczyny nie zachodzi potrzeba dokonania kolejnej wykładni art. 6471
k.p.c.,
zwłaszcza wobec licznych wypowiedzi Sądu Najwyższego w tym przedmiocie
(uchwała Sądu Najwyższego z dnia 29 kwietnia 2008 r., III CZP 6/08, OSNC
z 2008 r., nr 11, poz. 121, OSP z 2009 r., nr 6, poz. 67, OSP z 2009 r., nr 9,
poz. 90, wyrok z dnia 6 października 2010 r., II CSK 210/10, OSNC z 2011 r., nr 5,
poz. 59, OSP z 2012 r., nr 5, poz. 48, oraz wyroki z dnia 26 czerwca 2008 r., II CSK
80/08, M. Prawn. z 2008 r. nr 22, poz. 1215, z dnia 11 grudnia 2008 r., IV CSK
323/08, z dnia 4 lutego 2011 r., III CSK 152/10, z dnia 5 września 2012 r., IV CSK
3
91/12, z dnia 27 czerwca 2013 r., III CSK 298/12 – nie publ.). Wniosek o przyjęcie
skargi do rozpoznania wraz z uzasadnieniem jest odrębnie konstrukcyjnie
i funkcjonalnie częścią skargi kasacyjnej (art. 3984
§ 2 k.p.c.) i nie jest rzeczą Sądu
Najwyższego poszukiwanie w innych częściach skargi argumentów na
uzasadnienie podniesionych w nim twierdzeń.
Z tych względów należało odmówić przyjęcia skargi kasacyjnej
do rozpoznania (art. 3989
§ 2 k.p.c.). O kosztach postępowania kasacyjnego nie
orzeczono, bowiem wniosek powódki o ich zasądzenie nie dotyczy etapu przyjęcia
skargi kasacyjnej do rozpoznania.

IV CSK 613/14

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia