Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 października 2015 roku

Sąd Rejonowy w Piotrkowie Tryb. III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący: SSR Grażyna Marek

Protokolant: Sylwia Rek

po rozpoznaniu w dniu 07 października 2015 roku w Piotrkowie Trybunalskim na rozprawie sprawy ze skargi M. S. (1)

o wznowienie postępowania w sprawie z powództwa S. S. (1)

przeciwko M. S. (1)

o alimenty

zakończonej prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 11 marca 2013 roku, wydanym w sprawie, III RC 479/12

1.  wznawia postępowanie zakończone prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 11 marca 2013 roku, wydanym w sprawie III RC 479/12,

2.  uchyla ten wyrok i oddala powództwo w całości,

3.  wstrzymuje wykonanie wyroku Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 11 marca 2013 roku, wydanego w sprawie III RC 479/12, do czasu prawomocnego zakończenia postępowania w sprawie niniejszej,

4.  nie obciąża powoda S. S. (1) nieuiszczonymi kosztami sądowymi, które przejmuje na rachunek Skarbu Państwa,

5.  nie obciąża powoda S. S. (1) obowiązkiem zwrotu kosztów procesu na rzecz pozwanego M. S. (1).

Sygn. akt III RC 258/15

UZASADNIENIE

W dniu 25 kwietnia 2013 roku wpłynęła skarga pozwanego M. S. (1) o wznowienie postępowania. Wnosił on w niej m.in. o:

1.  wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 11 marca 2013 roku – sygn. akt III RC 479/12;

2.  uchylenie tego wyroku i oddalenie powództwa wniesionego przez S. S. (1) przeciwko M. S. (1);

3.  zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu według norm przepisanych;

4.  wstrzymanie wykonania zaskarżonego wyroku.

Wyrokiem z dnia 12 marca 2014 roku, wydanym w sprawie III RC 787/13, -k.92 Sąd Rejonowy w Piotrkowie Tryb., po ponownym rozpoznaniu sprawy ze skargi M. S. (1) o wznowienie postępowania (w związku z uchyleniem przez Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb., wyrokiem z dnia 7 października 2013 roku, wydanym w sprawie II Ca 571/13, wyroku Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb. z dnia 3 czerwca 2013 roku, wydanego w sprawie III RC 253/13 i przekazaniem sprawy temuż Sądowi do ponownego rozpoznania z pozostawieniem mu rozstrzygnięcie o kosztach postępowania za instancję odwoławczą po zniesieniu postępowania przed tym Sądem):

1.  oddalił skargę o wznowienie postępowania;

2.  oddalił wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego wyroku;

3.  przejął na rachunek Skarbu Państwa nieuiszczone koszty sądowe;

4.  zniósł wzajemne koszty procesu między stronami za obie instancje.

Wyrokiem z dnia 22 stycznia 2015 roku, wydanym w sprawie II Ca 802/14; II Cz 892/14; II Cz 35/15, Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb., z apelacji i zażalenia M. S. (1), uchylił zaskarżony wyrok w punktach pierwszym, drugim i czwartym sentencji i sprawę w tym zakresie przekazał do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Piotrkowie Trybunalskim, pozostawiając temu sądowi rozstrzygnięcie o kosztach procesu za instancję odwoławczą. Odrzucił też zażalenie S. S. (1) od postanowienia zawartego w punkcie trzecim i czwartym.

W uzasadnieniu powyższego orzeczenia podniósł m.in. że „ W realiach przedmiotowej sprawy nie można zatem przyjąć, że nastąpiło skuteczne doręczenie korespondencji sądowej na adres wskazany w pozwie, a tym samym, że pozwanemu doręczono zawiadomienie o terminie ostatniej rozprawy, czy też doręczono odpis pisma z dnia 11 marca 2013, zawierającego rozszerzenie powództwa do kwoty po 800 złotych miesięcznie.

Niezawiadomienie pozwanego o terminie rozprawy, po której nastąpiło zamknięcie rozprawy i wydanie wyroku zasądzającego od pozwanego świadczenia na rzecz powoda stanowi sytuację uzasadniającą wznowienie postępowania (por. wyrok SN z 10 lipca 2002 r., II CKN 822/00 Legalis)”.

Zarzucił też Sądowi Rejonowemu, iż mimo wystąpienia przyczyny nieważności postępowania w sprawie III RC 479/12, z powyższych względów, Sąd ten „uchylił się od wznowienia postępowania i nie rozpoznał ponownie zasadności dochodzonego pozwem roszczenia alimentacyjnego. Dlatego podzielając zasadność zarzutów apelacyjnych, na podstawie art. 386 § 4 k.p.c. uchylił zaskarżony wyrok w punktach 1,3 i 3 i w tym zakresie sprawę przekazał sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania”.

Podkreślił w szczególności, iż „brak jest ustaleń sądu co do sytuacji majątkowej powoda, nie wiadomo także czy egzekucja prowadzona na podstawie prawomocnego wyroku alimentacyjnego jest skuteczna i doszło do wyegzekwowania jakichkolwiek kwot. Do wstrzymania wykonania wyroku nie jest wystarczającym bowiem samo uprawdopodobnienie zagrożenia szkodą. Musi to być szkoda niepowetowana, a więc taka, która z uwagi na okoliczności towarzyszące (wysokość szkody, stan majątkowy strony przeciwnej) nie da się naprawić a w tym kierunku wniosek pozwanego nie był przez sąd pierwszej instancji poddany ocenie.”

W piśmie z dnia 25 czerwca 2015 roku (k.267) powód S. S. (1) zmodyfikował pozew o alimenty w ten sposób, że wniósł o zasądzenie od pozwanego na jego rzecz kwoty 700 złotych alimentów, z ustawowymi odsetkami od dnia 25 czerwca 2015 roku.

Na rozprawie w dniu 22 lipca i 7 października 2015 roku poparł powództwo. Podtrzymał żądanie alimentów w kwocie po 700 złotych miesięcznie.

Z kolei pełnomocnik pozwanego M. S. (1) na rozprawach wyznaczonych w w/w dniach poparł skargę, wnosił o wydanie orzeczenia reformatoryjnego oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W pozwie z dnia 20 sierpnia 2012 roku powód S. S. (1) wnosił o zasądzenie od pozwanego M. S. (1) kwoty po 200 złotych miesięcznie tytułem alimentów na Jego rzecz.

W uzasadnieniu żądania podniósł m.in., iż pozostaje w niedostatku, jest chory, niepełnosprawny, niezdolny do pracy. Odnowiono mu renty. Natomiast pozwany M. S. (1) porzucił pracę w sklepie, utrzymuje się z bliżej nieokreślonych źródeł, posiada jeden samochód.

Na rozprawach w dniu 22 października 2012 roku, 6 lutego 2013 roku popierał powództwo.

Natomiast w piśmie procesowym z dnia 11 marca 2013 roku (k.106-107, 111-112) oraz na rozprawie w tym dniu rozszerzył powództwo do kwoty 800 złotych miesięcznie.

Wyrokiem z dnia 11 marca 2013 r., wydanym w sprawie III 479/12, Sąd Rejonowy w Piotrkowie Tryb.:

1.  zasądził od pozwanego M. S. (1) na rzecz powoda S. S. (1) alimenty w kwocie po 100 (sto) złotych miesięcznie, poczynając od dnia 20 sierpnia 2012 roku, płatne z góry w terminie do 15-go każdego miesiąca, do rąk powoda S. S. (1), z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminu płatności którejkolwiek z rat;

2.  oddalił powództwo w pozostałej części,

3.  koszty procesu między stronami wzajemnie zniósł,

4.  zwolnił pozwanego M. S. (1) od ponoszenia kosztów postępowania, które przejął na rachunek Skarbu Państwa,

5.  wyrokowi w punkcie pierwszym sentencji nadał rygor natychmiastowej wykonalności.

Powód S. S. (1) ma aktualnie 49 lat. Jest bez zawodu.

W dniu 11 lipca 1999 roku została wszczęta przeciwko niemu egzekucja komornicza z wniosku małoletniego wierzyciela M. S. (1), reprezentowanego przez przedstawicielkę ustawową B. S. (1), przeciwko niemu w oparciu o postanowienie Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb. z dnia 13 grudnia 1990 roku, wydane w trybie zabezpieczenia w sprawie III RC 1322/90, zobowiązując S. S. (1) m.in. do łożenia tytułem przyczyniania się do zaspokojenia potrzeb rodziny kwoty po 300.000 zł miesięcznie na rzecz swojego małoletniego syna M. S. (1), któremu to postępowaniu, w dniu 17 grudnia 1990 roku, została nadana klauzula wykonalności.

/dowód: wniosek egzekucyjny –k.1 akt Kmp 81/91,

tytuł wykonawczy –k.2/

W dniu 30 lipca 1991 roku dłużnik S. S. (1) poinformował m.in. Komornika, że nigdzie nie pracuje. Utrzymuje się z prowadzenia gospodarstwa wolnego o pow. 10 ha, które było własnością Jego ojca (nie żyje).

/dowód: protokół z dnia 30 lipca 1991 – k.7 akt egzekucyjnych Kmp 81/91/

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Łodzi z dnia 18 sierpnia 1993 roku, wydanym w sprawie IX K 343/93, powód S. S. (1) został uznany za winnego tego, że w okresie od grudnia 1991 r. do 15 sierpnia 1993 r. w Ł. uporczywie uchylał się od ciążącego na nim z mocy ustawy i potwierdzonego wyrokiem zasądzającym alimenty w kwocie 400.000 zł miesięcznie na rzecz małoletniego syna M. obowiązku alimentacyjnego, przez co naraził go na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych tj. o popełnienie przestępstwa z art. 186 § 1 k.k. i wymierzona została mu kara 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 3.

/dowód: wyrok Sądu Rejonowego w Łodzi z dnia 18 sierpnia 1993 r., wydany w sprawie IX K 343/93- k.30 akt sprawy IX K 343/93/

Sąd Wojewódzki w Piotrkowie Tryb., wyrokiem z dnia 17 listopada 1993 roku, wydanym w sprawie I CI 379/93 m.in.

1.  rozwiązał przez rozwój związek małżeński S. S. (1) i B. S. (1) z domu W., zawarty w dniu 21 kwietnia 1990 r. przed Kierownikiem Urzędu Stanu Cywilnego w T.i zapisany w księdze małżeństw za numerem (...)– bez orzekania o winie stron;

2.  wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim dzieckiem stron M. S. (1), urodzonym (...) w P. (...)powierzył obojgu rodzicom z tym, że miejsce pobytu dziecka ustalił przy matce B. S. (1)

3.  zobowiązał obie strony do ponoszenia kosztów wychowania i utrzymywania małoletniego syna M. S. (1) i w związku z tym zasądził na jego rzecz tytułem alimentów od S. S. (1) kwotę po 500.00 / pięćset tysięcy/ złotych miesięcznie, płatną z góry do dnia 10-go każdego miesiąca do rąk matki B. S. (1), z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminu płatności którejkolwiek z rat – poczynając od dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku;

4.  nie orzekł o sposobie korzystania przez strony ze wspólnego mieszkania.

/dowód: wyrok Sądu Wojewódzkiego w Piotrkowie Tryb. z dnia 17 listopada 1993 r., wydany w sprawie I CI 379/93 – k. 10 akt sprawy I CI 379/93/

Sąd Wojewódzki w Piotrkowie Tryb., wyrokiem z dnia 28 lutego 1997 roku, m.in.:

1.  rozwiązał przez rozwód związek małżeński między S. S. (1) i B. S. (2) z domu B., zawarty przed Kierownikiem Urzędu Stanu Cywilnego w T. 31 grudnia 1993 roku i wpisany do księgi małżeństw za numerem (...) z winy pozwanego S. S. (1);

2.  wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi stron M. S. (2), urodzoną (...) i W. S., urodzoną (...), powierzył matce B. S. (2)ograniczając władzę rodzicielską ojcu S. S. (1) do współdecydowania w najistotniejszych kwestiach życiowych dzieci takich jak: wybór szkoły, kierunku kształcenia, sposobu leczenia i wypoczynku itp.’

3.  obowiązkiem utrzymywania małoletnich dzieci obciążył oboje rodziców i w związku z tym zasądził od pozwanego S. S. (1) tytułem alimentów na rzecz małoletniej M. S. (2) kwotę po 90 (dziewięćdziesiąt) złotych i na rzecz małoletniej W. S. kwotę po 100 (sto) złotych miesięcznie, płatnych w terminie do 15-go każdego miesiąca do rąk matki dzieci B. S. (2)z ustawowymi odsetkami na wypadek uchybienia terminu którejkolwiek z rat;

4.  nie orzekł o sposobie korzystania ze wspólnego mieszkania stron.

/dowód: wyrok Sądu Wojewódzkiego w Piotrkowie Tryb. z dnia 8 lutego 1997 roku – k.184 akt III RC 258/15/

Sąd Rejonowy w Łodzi, postanowieniem z dnia 29 stycznia 1998 roku, wydanym w sprawie XIII Nsm 359/97 m.in.:

1.  ustalił sposób kontaktów S. S. (1) z małoletnim M. S. (1) w sposób następujący:

- w okresie od uprawomocnienia się niniejszego orzeczenia przez pierwszy 3 /trzy/ miesiące mógł widywać syna w co drugą niedzielę miesiąca w godzinach od 14.00 do 18.00 w miejscu zamieszkania małoletniego, z możliwością zabrania dziecka na spacer;

– po tym okresie mógł zabierać małoletniego do miejsca swojego zamieszkania w co drugą sobotę i niedzielę w godzinach od 10.00 w sobotę do 18.00 w niedzielę, oraz na jeden miesiąc wakacji ustalając, że w lata parzyste będzie to miesiąc sierpień, a w lata nieparzyste miesiąc lipiec;

2.  zobowiązał matkę małoletniego B. O. do nieprzeszkadzania w kontaktach ojca z synem.

/dowód: wyrok Sądu Rejonowego w Łodzi z dnia 29 stycznia 1998 roku, wydany w sprawie XIII Nsm 359/97 –k.438 akt egzekucyjnych Kmp 81/91/

Kontaktów tych jednak nie wykonywał. W okresie 25 lat życia pozwanego spotkał się z nim zaledwie kilka razy.

/dowód: zeznania świadków B. B. (1)- k.540 verte, 541 verte, K. W. (1) k.333, K. W. (2)- k.334, wyjaśnienia pozwanego M. S. (1)- k. 543 verte/

W dniu 17 lipca 1998 roku wystąpił do Komornika z wnioskiem o zawieszenie wypłaty alimentów w kwocie 120 zł na rzecz M. S. (1) w miesiącu sierpniu albowiem oświadczył, że zabierze go do swojego domu. Wypłata świadczenia została wstrzymana. Widzenia jednak nie doszły do skutku z uwagi na chorobę małoletniego i jego przedstawicielce ustawowej zostało wypłacone należne świadczenie.

/dowód: wniosek S. S. (1) –k. 162 akt Kmp 81/91,

zeznania świadka B. B. (1) –k.541/

Na dzień 27 lipca 2000 roku S. S. (1) posiadał gospodarstwo rolne o pow. 7,1285 ha, przeliczeniowe 2,9794 ha, dochodowości rocznej 3.745,10 złotych, z którego utrzymywał się wspólnie z matką, nigdzie nie pracował. W marcu tego roku opuścił Zakład Karny.

/dowód zaświadczenie nr (...) z Urzędu Miasta i Gminy w T. –k.353,

protokół z dnia 25 maja 2000 r. sporządzony przez Organ Egzekucyjny- k.187 akt Kmp 87/91/

W dniu 16 grudnia 2004 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. M. Poinformował Organ Egzekucyjny, że zadłużenie wobec funduszu alimentacyjnego Pana S. S. (1) zostało całkowicie uregulowane w sprawie Kmp 3/98.

Oddział zabezpieczył należności funduszu poprzez dokonanie wpisu w księdze wieczystej. Na skutek umowy kupna-sprzedaży nieruchomości (właścicielem w chwili dokonywania wpisu hipoteki był zobowiązany Pan S. S.) przez Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad dokonano przelewu kwoty 12.233,96zł na konto Oddziału.

Kwotę 9.684,74 zł zaksięgowano w sprawie Kmp 3/98 (Al.-8788/12), natomiast pozostałą kwotę tj. 2.536,22 zł w sprawie Kmp 81/91 (Al.-4242/12).

W związku z powyższym na koncie Al.-8588/12 zadłużenie zostało uregulowane, natomiast w sprawie Al4242/12 zadłużenie na dzień 10 grudnia 2004 r. wynosi 8.675,60 zł.

/dowód: pismo ZUS Oddział w T. M..-k.213 akt Kmp 81/91/

Decyzją nr (...) z dnia 1 grudnia 2011 roku ZUS Oddział w T. M.., na wniosek S. S. (1), umorzył należności likwidowanego funduszu alimentacyjnego z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego oraz 5% na pokrycie kosztów związanych z działalnością funduszu za okres od listopada 1991 r. do kwietnia 2004 r. w łącznej kwocie 8675,60 złotych a następnie Komornik Sądowy, postanowieniem z dnia 29 grudnia 2011 roku, na wniosek wierzyciela ZUS- Referat Alimentów, na podstawie art. 825 pkt 1 k.p.c., wszczęte przeciwko dłużnikowi postępowanie alimentacyjne, co do zaległości na rzecz likwidatora funduszu alimentacyjnego, umorzył.

/dowód: w/w decyzja –k. 413 akt Kmp 81/89,

postanowienie – k.415 Kmp 81/89/

Decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia 29 listopada 2012 r. orzeczono o uchyleniu decyzji Prezydenta Miasta Ł. z dnia 24 października 2012 r. odmawiającej umorzenia, na wniosek S. S. (1), pozostałej do spłaty kwoty należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego na rzecz M. S. (1) w okresie od 1 października 2008 r. do 21 sierpnia 2011 r. i umorzono w/w należności wraz z ustawowymi odsetkami a następnie Komornik Sądowy, postanowieniem z dnia 24 kwietnia 2013 r., na podstawie art. 825 pkt 1 k.p.c., na wniosek wierzyciela, umorzył w całości wszczęte przeciwko dłużnikowi postępowanie egzekucyjne w zakresie świadczeń wypłaconych z funduszu alimentacyjnego wraz z odsetkami za okres od 1 października 2008 r. do 21 sierpnia 2011 r.

/dowód: uzasadnienie wniosku Prezydenta Miasta Ł. z dnia 8 marca 2013 r. – k. 425 – 425 verte akt Kmp 81-91,

postanowienie –k. 426 akt Kmp 81/91/

Zaległość w sprawie Kmp 81/91 na rzecz wierzyciela M. S. (1) na dzień 24 czerwca 2015 roku wynosiła:

- alimenty zaległe dla wierzyciela – 6728,11 zł,

- opłata egzekucyjna – 1009,22 zł,

- wydatki gotówkowe – 4,88 zł.

/dowód: informacja o stanie zaległości –k.279/

W dniu 8 maja 2013 roku S. S. (1) wystąpił do Komornika o kompensatę jego długu względem M. S. (1) z przysługującą mu względem niego wierzytelnością wynikającą z wyroku Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb. z dnia 11 marca 2013 roku, wydanego w sprawie III Rc 479/12.

/dowód: wniosek –k.432 Kmp 89/91/

Sąd Rejonowy dla Łodzi Śródmieścia w Łodzi, wyrokiem z dnia 22 stycznia 2011 roku, wydanym w sprawie R VII C 94/11, na skutek pozwu S. S. (1) z dnia 20 grudnia 2010 roku:

- ustalił, że obowiązek alimentacyjny S. S. (1) w stosunku do M. S. (1), ukształtowany ostatnio wyrokiem Sądu Rejonowego w Łodzi w dniu 10 lutego 1997 roku w sprawie XIII RC 1524/96, wygasł z dniem 22 sierpnia 2011 roku;

- oddalił powództwo w pozostałej części;

- nie obciążył stron kosztami postępowania.

Wyrok ten uprawomocnił się dnia 13 września 2011 roku.

/dowód: pozew – k. 6 akt sprawy R VII C 94/11,

wyrok – k. 65 akt sprawy R VII C 94/11/

W pozwie z dnia 5 października 2011 roku powód S. S. (1) wnosił m.in. o zasądzenie od pozwanego M. S. (1) alimentów w kwocie 200 zł miesięcznie, zwolnić od alimentów W. Z. i M. Z..

W uzasadnieniu żądania podniósł, że od grudnia 2010 roku bardzo podupadł na zdrowiu, 5 razy był w szpitalu. Jest w trudnej sytuacji zdrowotnej i finansowej, pozostaje w niedostatku. Nie posiada emerytury ani renty. Korzysta z pomocy opieki społecznej. Nie jest w stanie własnymi siłami zaspokoić swoich potrzeb życiowych. Pozwany natomiast pracuje na czarno z wynagrodzeniem miesięcznym 3000 zł. Przemieszcza się samochodem osobowym o wartości 55.000 zł.

Na rozprawach w dniach 16 listopada 2011 roku i 14 grudnia 2011 roku popierał powództwo w zakresie alimentów od pozwanego M. S. (1) w kwocie po 200 złotych miesięcznie. Na pierwszej z nich cofnął powództwo w stosunku do pozwanych W. Z. i M. Z. na co pozwana W. Z. i przedstawicielka ustawowa małoletniej M. Z. wyraziły zgodę. Pozwany M. S. (1) nie uznał powództwa, wnosił o jego oddalenie w całości na podstawie przepisów dotyczących zasad współżycia społecznego.

Wówczas powód S. S. (1) miał 46 lat, wykształcenie zawodowe (mechanik samochodowy). Był bezrobotny, nie zarejestrowany w PUP, oświadczył, iż nie jest ubezpieczony ani emerytalnie, ani zdrowotnie. W przeszłości wykonywał zawód rolnika na własnym gospodarstwie rolnym o pow. 2,5 ha. Gospodarstwo to zostało zlicytowane za długi (głównie alimentacyjne) i sprzedane osobie prywatnej – S. M., zam. w Ł.. Płacił czynsz, w wysokości 150 złotych, za wynajem domu, który kiedyś był jego własnością.

Do grona domowników należeli: konkubina powoda – E. W. (rozwódka), jej syn z małżeństwa D. W. (lat 17) oraz wspólny syn powoda i E. W.– K. S.(lat 11).

Powód oświadczył, iż z E. W. aktualnie jest w „separacji”. Polega to na tym, iż prowadzą oddzielne gospodarstwo domowe i zajmują osobne pokoje. Ich syn K. S. pozostaje na wspólnym utrzymaniu.

Był dwukrotnie żonaty. Pozostawał kilkanaście lat w związku konkubenckim z E. W.. Najstarszy syn – M. S. (1) (lat 22, zam. w Ł.) pochodził z pierwszego małżeństwa z B. z d. W..

Dwie córki, pochodzące z drugiego małżeństwa z B. z d. B. to: W. Z. (lat 18) i M. Z. (lat 17). Obie mieszkały razem z matką w Ł. i były na jej utrzymaniu. Powód nie wiedział, dlaczego nie noszą jego nazwiska. Nie wiedział co się z nimi dzieje, ponieważ nie utrzymywał z nimi żadnych kontaktów. Należne od niego alimenty były egzekwowane przez komornika.

Powód wynajmował lokal mieszkalny, który był ongiś jego własnością, od aktualnego właściciela. Jest to nieduży budynek parterowy, murowany, składający się z dwóch pokoi, kuchni i pomieszczeń gospodarczych. Nie ma łazienki ani WC. Ubikacja na podwórku, woda w studni. Ogrzewanie piecowe. Generalnie mieszkanie było bardzo skromne i zaniedbane. Były jednak zagwarantowane minimalne warunki do skromnego, codziennego funkcjonowania.

Całe obejście było również zaniedbane. Budynki gospodarcze popadały w ruinę. Nie były użytkowane. Nie było żadnego inwentarza żywego, tylko pies.

Powód oświadczył, iż pozostaje na utrzymaniu opieki społecznej. Na jego dochody składają się następujące kwoty:

- 100-150 zł (w zależności od miesiąca) – zasiłek celowy;

- 100 zł – zasiłek specjalny (na żywność i leki);

- 320 zł – zasiłek pielęgnacyjny na syna K. (chłopiec cierpi na przewlekłe zapalenie dróg oddechowych i alergię).

Powód oświadczył, iż nie pracuje, ponieważ jest schorowany. Cierpi na przewlekłe zapalenie zatok szczękowych. Był z tego powodu pięć razy w szpitalu. Dodał, iż ma również cukrzycę. Nie brał jednak insuliny ani nawet jakichkolwiek leków, ponieważ nie widział takiej potrzeby.

/dowód: sprawozdanie z wywiadu środowiskowego przeprowadzonego w miejscu zamieszkania powoda S. S. (1) z dnia 22 grudnia 2011 r. – k.53 akt sprawy III RC 619/11,

zaświadczenie lekarskie z 3 października 2011 r. – k.5,

zaświadczenie o stanie zdrowia z 17 listopada 2011r. – k.39,

decyzja MOPS z 20 września 2011 r. –k.6,17,

zaświadczenie z MOPS w T. z 11 października 2011 r. – k.16,

decyzja MOPS w Tuszynie z 13 października 2011 r. – k.18,

zaświadczenie z MOPS w T. z 7 listopada 2011 r. – k.21,

zaświadczenie z MOPS wT.z 8 listopada 2011 r. – k.22,

zaświadczenie MOPS w T. z 5 grudnia 2011 r. – k.32,

zaświadczenie z MOPS w T. – k. 33/

W dniu 21 marca 2011 r. wpłynęło do Urzędu Skarbowego Ł. w Ł. zeznanie podatkowe powoda PIT-37 za rok 2010, w którym nie wykazano przychodu.

/dowód: zaświadczenie Urzędu Skarbowego z 10 sierpnia 2011 r. – k.13 akt sprawy III RC 619/11/

W okresie od 21 grudnia 2001 r. do 7 lutego 2002 r. oraz od 11 grudnia 2002 r. do 10 kwietnia 2006 r. był zarejestrowany w PUP Ł. (...), jako bezrobotny, bez prawa do zasiłku.

/dowód: zaświadczenie z PUP Ł. (...) z dnia 7 listopada 2011r. – k.40/

Powód nie interesował się synem od urodzenia. Był wychowywany przez matkę, której pomagali rodzice.

/dowód: zeznanie świadka B. B. (1) -k. 41 verte,

zeznania świadka K. W. (2) – k. 41 verte,

zeznania K. W. (1) – k. 41 verte – 42/

Miał zaległości alimentacyjne na pozwanego w kwocie około 4000 złotych.

/dowód: wyjaśnienia S. S. (1) –k.42/

Posiadał kilka krów, z których hodowli utrzymywał siebie oraz rodzinę, pracował w gospodarstwie rolnym matki H. S. (1) położonym w T. ul. (...).

/dowód: pismo Komendanta Komisariatu Policji w T. z 22 grudnia 2011 r. - k. 52,

zeznania świadka B. B. (1) – k. 41 verte,

zeznania świadka K. W. (2) – k. 41 verte,

zeznania świadka K. W. (1) – k. 41 verte, 42,

wyjaśnienia pozwanego M. S. (1) – k. 42 verte/

Pozwany M. S. (1) miał 21 lat. Był bez zawodu. W kwietniu 2011 roku ukończył Technikum. Nie zdał egzaminu zawodowego. W Gimnazjum powtarzał jedną klasę. Od 1 grudnia 2011 roku pracował jako kasjer – sprzedawca w wymiarze ¼ etatu na umowę na czas określony do 4 stycznia 2012 r. z wynagrodzeniem miesięcznym 346,50 złotych w firmie P.H.U. (...) D. M. z siedzibą w Ł. a wcześniej, w okresie od 1 września 2011 r. do 31 października 2011 r. na podstawie umowy zlecenie z wynagrodzeniem łącznym za ten okres 1000,43 zł brutto, 768,87 złotych netto.

/dowód: zaświadczenie o zarobkach z 10 listopada 2011 r. – k. 26,

umowa zlecenie –k.38,

wyjaśnienia pozwanegoM. S. (1)– k. 42 verte/

Posiadał samochód osobowy marki F. (...), który nabył za pieniądze podarowane mu przez dziadków i ze sprzedaży motoroweru.

/dowód: wyjaśnienia pozwanego M. S. (1) – k.42 verte/

Prawomocnym wyrokiem z dnia 18 grudnia 2011 roku, wydanym w sprawie III RC 619/11, Sąd Rejonowy w Piotrkowie Tryb. oddalił powództwo co do alimentów przeciwko M. S. (1), umorzył postępowanie, wobec cofnięcia powództwa, przeciwko W. Z. i M. Z..

/dowód: w/w wyrok – k. 58 akt sprawy III RC 619/11/

W pozwie z dnia 10 lutego 2012 r. powód S. S. (1) wnosił m.in. o zasądzenie od pozwanego M. S. (1) alimentów w kwocie po 120,00 złotych miesięcznie, płatnych do 10 dnia każdego miesiąca.

Do pozwu załączył m.in.:

1.  orzeczenie lekarza orzecznika ZUS z dnia 21 grudnia 2011 roku ustalające, iż jest on:

-niezdolny do pracy,

-jest trwale całkowicie niezdolny do pracy,

- jest niezdolny do samodzielnej egzystencji do 31 października 2014 roku,

- daty powstania niezdolności nie da się ustalić;

/dowód: w/w orzeczenia –k. 7, 17 akt sprawy III RC 99/12/

2.  zaświadczenie Burmistrza Miasta T. z dnia 15 grudnia 2011 roku, z którego wynikało, że nie figuruje w ewidencji podatkowej tegoż Urzędu jako podatnik podatku od nieruchomości, rolnego, leśnego;

/dowód: zaświadczenie Burmistrza Miasta T.z dnia 15 grudnia 2011 r. – k.8,18 akt sprawy III RC 99/12/

3.  zaświadczenie z GOPS w T. z dnia 28 grudnia 2011 r., w którego wynikało, że pobiera świadczenie rodzinne na syna K. S. (rodzina dwuosobowa):

- zasiłek rodzinny w kwocie 91,00 zł

- dodatek z tytułu kształcenia i rehabilitacji dziecka niepełnosprawnego w kwocie 80,00 zł,

- zasiłek pielęgnacyjny w kwocie 153,00 zł;

w łącznej wysokości 324,00 zł.

/dowód: zaświadczenie – k.9,19/

Na rozprawie w dniu 12 marca 2012 roku powód poparł powództwo a pozwany wnosił o jego oddalenie. W tym dniu powód złożył dodatkowo:

- zaświadczenie z MOPS w T. z 6 marca 2012 roku, z którego wynikało, że korzystał z pomocy tegoż Ośrodka w formie zasiłków celowych w miesiącu grudniu 2011 r. w wysokości 100 zł, miesiącach styczeń – luty 2012r. w wysokości 150 zł miesięcznie;

- wyrok zaoczny z dnia 10 kwietnia 2006 r., zgodnie z którym Sąd m.in. zasądził od pozwanej E. W. na rzecz małoletniego powoda K. S. alimenty w kwocie po 100 złotych miesięcznie, poczynając od dnia 27stycznia 2006 roku;

/dowód: w/w wyrok – k.21 akt sprawy III RC 99/12/

- orzeczenie o niepełnosprawności dotyczące K. S. z dnia 4 listopada 2011 r.;

/dowód: w/w orzeczenie –k.22 akt sprawy III RC 99/12/

- pismo dotyczące sprawy XII RC 1524/96, w którym zawarte jest stwierdzenie o treści „gdy będę w trudnej sytuacji materialnej i będę chory, to ja jako ojciec wystąpię o alimenty od dziecka gdy ukończy 18 lat;

/dowód: w/w pismo k. 16 akt sprawy III RC 99/12/

Z kolei pozwany M. S. (1) złożył:

- umowę zlecenie z dnia 2 stycznia 2012r., zwartą przez niego i Firmą (...) Spółka z o.o. z siedzibą w Ł., na okres od 2 stycznia 2012r. do 31 stycznia 2012r., na obsługę imprez okolicznościowych, z wynagrodzeniem brutto 7 zł/godz.

/dowód: w/w umowa- k.25 akt sprawy III RC 99/12/

- decyzję Prezydenta Miasta Ł. z dnia 6 lutego 2012 roku o uznanie M. S. (1) za osobę bezrobotną od dnia rejestracji tj. od dnia 6 lutego 2012 r. i braku prawa do zasiłku dla bezrobotnego

/dowód: w/w decyzje – k.23 akt sprawy III RC 99/12/

oraz załączone już do sprawy III RC 619/11 dokumenty w postaci:

- umowy zlecenie z dnia 7 grudnia 2011r. (k.24), wywiadu środowiskowego dotyczącego powoda S. S. (1) (k.13-14) i pisma Komendanta Komisariatu Policji w T. z dnia 22 grudnia 2011 r. –k.15.

W swoich wyjaśnieniach z dnia 12 marca 2012 roku powód S. S. (1) potwierdził, że nie uczestniczył w wychowaniu syna M.. W ciągu 20 lat spotkał go 5 razy. 3 lata przed sprawą udał się do swoich teściów aby ustalić jego adres, gdy Ci mu odmówili, sam go ustalił i zaprosił pozwanego do siebie. Wyjaśnił, że wychowuje samotnie niepełnosprawnego syna K. S.. Odprowadza i przyprowadza go ze szkoły. Jego matka H. S. (1) żyje, wyprowadziła się do przyjaciela i mieszka w Ł..

Zaprzeczył, jakoby kiedykolwiek miał gospodarstwo rolne. Stwierdził, że u komornika ma duże zadłużenie i chciałby żeby „syn zrzekł się tego długu”. Napisał do niego nawet list, na który nie odpisał.

/dowód: wyjaśnienia S. S. (1) –k. 26 verte/

M. S. (1) w swoich wyjaśnieniach dodał, że jest na utrzymaniu matki i ojczyma. Samochodem F. (...) jeździ, kiedy ma środki na benzynę. Z ojcem spotyka się jedynie na sprawach sądowych. Nie ma majątku, nie zaciągał długów w Banku, nie jest udziałowcem żadnej spółki. Nie leczy się. Widział osobiście, jak ojciec handlował mlekiem na rynku w T.. Jest tam dosyć często, ponieważ dziadkowie macierzyści mają tam działkę, robi tam zakupy.

/dowód: wyjaśnienia pozwanego M. S. (1) – k.26 verte/

Prawamocnym wyrokiem z dnia 12 marca 2012 r., wydanym w sprawie III RC 99/12, Sąd Rejonowy w Piotrkowie Tryb. oddalił powództwo w tej sprawie.

/dowód: w/w wyrok –k. 28 akt sprawy III RC 99/12/

W chwili wytoczenia powództwa w sprawie III RC 479/12 tj. 20 sierpnia 2012 roku, powód S. S. (1) zamieszkiwał w dalszym ciągu w domu jednorodzinnym, znajdującym się na nieruchomości stanowiącej składnik gospodarstwa rolnego, stanowiącego własność jego matki H. S. (2), położonego w T. przy ul. (...) o pow. 10,3323 ha (Powierzchnia ogólna gospodarstwa wraz z nieruchomością położoną we wsi S. o pow. 1,66 ha wynosi 11,9923 ha, - 4,4469 ha przeliczeniowe, zaś dochodowość 12.758,15 złotych w stosunku rocznym). Początkowo mieszkał z konkubiną E. W., ich wspólnym synem K., synem konkubiny D. W., matką H. S. (2), a następnie po wyprowadzeniu E. W. z synami w sierpniu 2013 roku, z matką H. S. (2) i pracował w tym gospodarstwie. Aktualnie też pracuje w tym gospodarstwie. Hoduje krowy, cielaki, około 15 sztuk, wykonuje prace polowe. Wcześniej płody rolne sprzedawał na rynku w T.

/dowód: zeznania świadków M. W. – k.332-333, Z. W. k. 331-332, K. W. (1) –k.333, B. B. (1) –k.541, M. S. (3) -k.540 verte,

pismo Urzędu Miasta w T. z dnia 25 czerwca 2015 r. –k.266,

ugoda z dnia 12 maja 2014r., zawarta w sprawie III RC 475/13, z powództwa K. S. przeciwko S. S. (1) o alimenty -k. 55 tej sprawy/

Bywa również u swojej konkubiny E. W., zamieszkałej wT.przy ul. (...).

/dowód: zeznania świadka M. S. (3) –k. 540 verte/

Powód jest producentem rolnym w rozumieniu ustawy z dnia 18 grudnia 2003 roku o Krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności (t. jednol. Dz.U. z 2012r., poz. 86 z późn. zmianami) i uzyskiwał płatności obszarowe w granicach od 4 164,57 zł w 2004 roku do 21 831,92 złotych w 2009 roku. W okresie dochodzonym pozwem była to kwota 16 463,74 zł w 2012 roku i 16 881,00 zł w 2013 roku. W 2014 roku powód nie uzyskał płatności, ale tylko z uwagi na nieprawidłowe wypełnienie wniosku (a zwłaszcza zadeklarowania we wniosku na rok 2014 większej powierzchni niż uprawniona do płatności).

/dowód: pismo Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (...) Oddział (...) z dnia 30 czerwca 2015 r. – k.287,

kopia wniosków obszarowych powoda S. S. (1), na podstawie których były dokonywane płatności po 2011 roku –k.385-489,

w tym decyzja nr (...) w sprawie przyznania płatności w ramach wsparcia bezpośredniego – k. 388 – 389/

Orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS nr (...) z dnia 10 lutego 2012 roku ustalono, że S. S. (1):

-jest trwale niezdolny do pracy. Data powstania niezdolności do pracy: przed 18 rokiem życia;

- nie jest niezdolny do samodzielnej egzystencji.

/dowód: w/w orzeczenie –k.22 akt sprawy III RC 479/12/

W dniu 26 marca 2012 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...)w Ł., Inspektorat w Ł. Wydział Świadczeń Emerytalno-Rentowych, po rozpatrzeniu wniosku powoda z dnia 24 listopada 2011 roku, wydał decyzję o odmowie mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Z treści decyzji odmownej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...)w Ł., Inspektorat w Ł. Wydział Świadczeń Emerytalno-Rentowych z dnia 26 marca 2012 roku wynika, że odmówiono mu prawa do tej renty albowiem nie posiadał wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego tj. 5 lat, który powinien przypadać w ciągu ostatniego 10-lecia przed datą zgłoszenia wniosku o rentę, czyli między 24 listopada 2001 r. a 24 listopada 2011 roku lub przed dniem powstania niezdolności do pracy, czyli 3 września 1999 r. Tymczasem powód udowodnił w tym czasie, czyli przez ponad 12 lat, wszystkich okresów składkowych 5 lat 6 miesięcy i 17 dni.

/dowód: w/w decyzja –k.21 III RC 479/12; k.269 akt sprawy III RC 258/15/

Powód S. S. (1) jest uprawniony trwale do renty socjalnej poczynając od 1 listopada 2011 roku. Wypłata renty została zawieszona od dnia 1 marca 2015 r. z powodu nie złożenia wymaganych dokumentów, czy pobyt za granicą jest stały, czy czasowy. Wysokość renty wynosiła:

- od 1 listopada 2011 r. do 29 lutego 2012 r. – 611,67 zł,

- od 1 marca 2012 r. do 28 lutego 2013 r. – 682,67 zł,

- od 1 marca 2013 r. do 28 lutego 2014 r. – 698,17 zł,

- od 1 marca 2014 r. do 28 lutego 2015 r. – 709,34 zł.

/dowód: pisma ZUS (...)w Ł. – Inspektorat w Ł. z dnia 15 września 2015 r. –k. 515, z dnia 21 kwietnia 2015 r. – k.517, z dnia 19 października 2015 r. – k.559/

Dodatkowo uzyskiwał on również okresowo wsparcie z MOPS w T. na żywność w granicach 80-150 złotych miesięcznie, zasiłek celowy w granicach 80-150 złotych. Natomiast w czasie, gdy sprawował on bezpośrednią pieczę nad swoim niepełnosprawnym synem K., zasiłki na jego rzecz. W miesiącu wrześniu 2012 r. była to kwota 424 zł. Do dnia 30 września 2011 r. korzystał także ze świadczenia pielęgnacyjnego w kwocie 520, 00 zł miesięcznie.

/dowód: oświadczenie powoda –k.26 akt sprawy III RC 479/12; decyzja nr (...) 2012 z dnia 24 września 2012 r. –k. 23 akt sprawy III RC 479/12, zaświadczenie MOPS 446.261.2012 z dnia 15 października 2012 r. –k. 24 akt sprawy III RC 479/12,

zaświadczenie MOPS w T.z dnia 8 listopada 2011 r. –k.22 akt sprawy III RC 619/11,

decyzja (...) –k.18 akt sprawy III RC 619/11,

zaświadczenie MOPS T. z dnia 7 listopada 2011 r. –k. 21 i z dnia 5 grudnia 2011 r. –k.33 akt sprawy III RC 619/11,

pismo MOPS z 5 grudnia 2011 –k.32 akt sprawy III RC 619/11,

decyzja (...) –k. 183, 271, 273, 274 akt sprawy III RC 28/15/

W dalszym ciągu był obciążony obowiązkiem alimentacyjnym na rzecz córek W. Z. i M. Z. w łącznej kwocie 190,00 zł miesięcznie a od 13 sierpnia 2013 roku również na syna K. S., urodzonego (...), w kwocie po 100 zł miesięcznie.

/dowód: zeznanie powoda S. S. (1) –k.69,

ugoda z dnia 12 maja 2014 r. zawarta w sprawie III RC 475/13 z powództwa K. S. przeciwko S. S. (1) o alimenty –k.55 akt tej sprawy,

stan sprawy Kmp 3/98 dla dłużnika –k.186 akt sprawy III RC 258/15/

Zaległe alimenty na rzecz córek na dzień 22 września 2014 r. wynosiły 25. 477,26 zł a łączna zaległość wraz z kosztami egzekucyjnymi wynosiła 29.558,92 zł.

/dowód: stan sprawy Kmp 3/98 dla dłużnika na dzień 22 września 2014 r. –k. 186 akt sprawy III RC 258/15/

Aktualnie na nazwisko powoda S. S. (1) zarejestrowane są 2 samochody:

-samochód osobowy polski F. (...), rok produkcji 1986, nabyty przez niego 11 lipca 1996 r.;

-samochód ciężarowy wielozadaniowy, marki Ż. (...), rok produkcji 1988, nabyty przez niego 20 października 1988 r.

/dowód: informacje z CEPIK MSW DEP z dnia 9 października –k. 556-557/

Miesięczne koszty swojego utrzymania powód S. S. (1) określił na kwotę ok. 700 zł miesięcznie. Ma problemy kardiologiczne, laryngologiczne.

/dowód: zeznania powoda S. S. (1) -k. 542 verte/

Powód S. S. (1) nie figuruje aktualnie w ewidencji podatkowej Urzędu Miasta T. jako podatnik podatku od nieruchomości, rolnego, leśnego.

/dowód: postanowienie Burmistrza Miasta T.z dnia 26 czerwca 2015 r. –k. 297 akt sprawy III RC 258/15/

Pozwany M. S. (1), w dacie wniesienia przedmiotowej sprawy miał niespełna 22 lata, był w Technikum hotelarstwa.

/dowód: wyjaśnienia pozwanego –k.100 akt sprawy III RC 479/12/

W 2012 r. osiągnął dochód 4281,90 zł (tj. około 356,8 zł miesięcznie), w 2013 r. nie złożył zeznania podatkowego, zaś w 2014 r. nie osiągnął w Polsce dochodów.

/dowód: pismo Naczelnika Urzędu Skarbowego Ł. –k. 347,

PIT 37 z 2012 r. i PIT 37 z 2014 r. –k. 347/

Był zarejestrowany w Powiatowym Urzędzie Pracy w Ł., jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku, w okresie od:

- 6 lutego 2012 r. do 31 lipca 2012 r.;

- 30 maja 2014 r. do 24 czerwca 2014 r.;

- 8 lipca 2015 r. do 12 stycznia 2015 r. ( dniu 13 stycznia 2015 r. zawarł umowę o dzieło z (...) S.A. z siedzibą w B., z terminem jej wykonania w dniu 13 stycznia 2015 r. i wynagrodzeniem w kwocie 88,00 zł).

/dowód: pismo Powiatowego Urzędu Pracy w Ł. z dnia 6 sierpnia 2015 r. –k. 376,

w/w umowa o dzieło –k. 537/538/

W okresie od 1 lipca 2012 r. do 1 lipca 2015 r. nie korzystał z pomocy Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Ł. II Wydział Pracy Środowiskowej.

/dowód: pismo Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Ł. II Wydział Pracy Środowiskowej z dnia 7 sierpnia 2015 r. –k. 378/

Nie figurował w ewidencji podatkowej Urzędu Miasta w T. jako podatnik podatku rolnego, podatku od nieruchomości i podatku leśnego.

/dowód: pismo Urzędu Miasta wT., Referat Podatków i Egzekucji – z dnia 9 stycznia 2013 r. –k. 56 akt sprawy III RC 479/12/

Na dzień 23 stycznia 2013 r. nie był zarejestrowany na Jego nazwisko żaden pojazd w systemie informatycznym (...).

/dowód: pismo Urzędu Miasta w Ł., Departament Obsługi i Administracji, Wydział Praw Jazdy i Rejestracji Pojazdów z dnia 23 stycznia 2013 r. –k. 59 akt sprawy III RC 479/12/

Od połowy 2013 r., z niewielkimi przerwami, przebywa poza granicami kraju podejmując się prac sezonowych, dorywczych na zlecenie. Wykonuje prace fizyczne, pakowanie, zbieranie. Pracował w Norwegii, Holandii, Irlandii, a od kwietnia 2015 r. w Wielkiej Brytanii. We wrześniu 2015 r. zarobił 800 funtów, z czego 540 funtów przeznaczył na czynsz. Uzyskane przez niego wynagrodzenie za pracę pozwala mu na zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych. Brak kwalifikacji (wykształcenie średnie, bez matury, egzaminu zawodowego) oraz znajomość języka angielskiego na poziomie komunikatywnym uniemożliwia mu znalezienie stałej, dobrze płatnej pracy. Dodatkowym obciążeniem jest fakt prowadzenia przeciwko niemu postępowania egzekucyjnego w oparciu o wyrok wydany w sprawie III Rc 479/12. Leczy się na astmę. Nie posiada aktualnie samochodu, innego majątku (w tym nieruchomości), oszczędności, długów i kredytów, poza zadłużeniem wynikającym z w/w wyroku, korzysta ze wsparcia finansowego swoich dziadków macierzystych.

/dowód: wyjaśnienia pozwanego M. S. (1) –k. 100 – 101 akt sprawy III RC 479/12, 543 – 544 akt sprawy III RC 258/15,

dowody wpłat – k.354/

Egzekucję alimentów, wynikających w treści wyroku Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb. z dnia 11 marca 2013 r., wydanego w sprawie III RC 479/12, prowadzi Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym dla Łodzi Śródmieścia w Łodzi Andrzej Korwecki. Jest ona nieskuteczna. Alimenty zaległe dla wierzyciela da dzień 29 czerwca 2015 r. wynosił 3478,71 zł. Odsetki do dzień 29 czerwca 2015 r. – 457,79 zł a opłata egzekucyjna 584,40 zł. Wniosek egzekucyjny został złożony w dniu 18 marca 2015 r.

/dowód: pismo Komornika z dnia 29 czerwca 2015 r. –k. 285 akt sprawy III RC 258/15,

k. 1 akt sprawy w Kmp 33/2013/

Powyższych ustaleń Sąd dokonał na podstawie, powołanych wyżej, orzeczeń, dokumentów, zaświadczeń, pism urzędowych, których wiarygodność i moc dowodowa nie budzi najmniejszych zastrzeżeń. Sąd opierał się również na zeznaniach świadków, zgłoszonych przez stronę pozwaną, albowiem są one kompatybilne z nieosobowymi źródłami dowodowymi. Podobnie wygląda ocena wyjaśnień pozwanego M. S. (1). Natomiast jeżeli chodzi o wyjaśnienia powoda S. S. (1), to poza niewielkim ich zakresem, dotyczącym w zasadzie okoliczności niespornych a mianowicie uzyskiwanych przez niego świadczeń z opieki zdrowotnej, stanu zdrowia, leczenia i podanych przez niego kosztów utrzymania, to nie zasługują one na wiarę albowiem są ewidentnie sprzeczne z innymi dowodami. Dotyczy to przede wszystkim jego pracy w gospodarstwie rolnym, uzyskiwanych przez niego dochodów. Ponadto składając wyjaśnienia w sprawie niniejszej, w istotnych z punktu widzenia rozstrzygnięcia sprawy kwestiach, nie udzielał odpowiedzi na pytania Sądu, czy też pełnomocnika pozwanego M. S. (1), twierdząc, że nie rozumie pytania, jest ono niejasne lub nie był w stanie na nie odpowiedzieć. Nie udzielił nawet odpowiedzi na pytanie dotyczące nazwiska Jego matki, którą w swoich wyjaśnieniach, złożonych na rozprawie w dniu 6 lutego 2013 r., wręcz uśmiercił – por. k. 69 verte akt sprawy III RC 479/12.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 401 pkt 2 k.p.c., można żądać wznowienia postępowania z powodu nieważności, jeżeli strona wskutek naruszenia przepisów prawa była pozbawiona możności działania.

Niezawiadomienie pozwanego M. S. (1) o terminie rozprawy, po której nastąpiło zamknięcie rozprawy a tym samym nieskuteczne doręczenie mu odpisu pisma powoda z dnia 11 marca 2013 r., zawierającego rozszerzenie powództwa do kwoty po 800 złotych .miesięcznie, uzasadnia wznowienie postępowania w sprawie III RC 479/12, zakończonej prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 11 marca 2013 roku, wydanym w tej sprawie, w którym Sąd ten m.in. zasądził od pozwanego M. S. (1) na rzecz powoda S. S. (1) alimenty w kwocie po 100,00 złotych miesięcznie, poczynając od dnia 20 sierpnia 2012 roku i postanowieniem z tego samego dnia nadał temu wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności (por. wyrok SN z dnia 10 lipca 2002 r., II CKN 822/00 Legalis). Z tych względów i na w/w podstawie orzeczono, jak w pkt 1 wyroku.

Żądanie powoda M. S. (1) jest nieuzasadnione. Powód nie udowodnił bowiem aby znajdował się w niedostatku, a po wtóre, należy zdaniem Sądu, podzielić stanowisko pozwanego, że zostały spełnione w sprawie niniejszej przesłanki z art. 144 ¹ k.r.io.

Art. 128 k.r.io stanowi, iż obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo. W myśl zaś art. 129 § 1 i 2 k.r.io obowiązek alimentacyjny obciąża zstępnych przed wstępnymi- a wstępnych przed rodzeństwem; jeżeli jest kilku zstępnych lub wstępnych obciąża bliższych stopniem przed dalszymi. Krewnych w tym samym stopniu obciąża obowiązek alimentacyjny w częściach odpowiadających ich możliwościom zarobkowym i majątkowym jednocześnie. Z art. 130 k.r.io wynika, że obowiązek jednego małżonka do dostarczania środków utrzymania drugiemu małżonkowi po rozwiązaniu lub unieważnieniu małżeństwa albo po orzeczeniu separacji wyprzedza obowiązek alimentacyjny krewnych tego małżonka. Reasumując treść artykułów 129 i 130 k.r.io, należy wskazać następującą kolejność osób zobowiązanych do alimentacji:

a)  małżonek,

b)  krewni zstępni w linii prostej (stosownie do stopnia pokrewieństwa),

c)  krewni wstępni w linii prostej (stosownie do stopnia pokrewieństwa),

d)  rodzeństwo.

Z kolei z treści art. 132 k.r.io wynika, że obowiązek alimentacyjny zobowiązanego w dalszej kolejności powstaje dopiero wtedy, gdy nie ma osoby zobowiązanej w bliższej kolejności albo gdy osoba ta nie jest w stanie uczynić zadość swemu obowiązkowi lub gdy uzyskanie od niej na czas potrzebnych uprawnionemu środków utrzymania jest niemożliwe lub połączone z nadmiernymi trudnościami.

Powód prawidłowo określił stronę pozwaną w sprawie niniejszej. Istotnie, nie mógłby on domagać się alimentów od pierwszej żony B. B. (1), z uwagi na treść art. 60 § 3 k.r.io., zaś od drugiej żony B. Z. z uwagi na treść art. 60 § 1 k.r.io (rozwód został orzeczony z winy S. S. (1)).

Z kolei, jak wynika z zebranego w sprawie niniejszej materiału dowodowego, do czasu zamknięcia rozprawy w sprawie niniejszej, to powód, z tej racji, że jego córki z drugiego małżeństwa nie były w stanie utrzymać się samodzielnie był zobowiązany do ich alimentowania a nie odwrotnie. Podobnie rzecz się ma w przypadku 14-letniego syna powoda K., ze związku z E. W..

Pierwszym argumentem przemawiającym za oddaleniem powództwa w sprawie niniejszej jest zdaniem Sądu, brak niedostatku po stronie powoda. Z treści art. 133 § 2 k.r.io wynika, iż do świadczeń alimentacyjnych, poza małoletnimi dziećmi, uprawniony jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku. O niedostatku można mówić nie tylko wtedy , gdy dochodzący alimentów nie posiada żadnych środków utrzymania, lecz także i wtedy, gdy osoba ta nie może w pełni zaspokoić swych usprawiedliwionych potrzeb (orzeczenie SN z dnia 28 września 1958 r., II CR 817/57, OSPIKA 1959 poz. 294). W orzeczeniu z dnia 19 maja 1975 t., III CRN 55/75 (OSN 1976, poz. 133) Sąd Najwyższy wyjaśnił, że stan niedostatku zachodzi już wtedy, gdy uprawniony nie ma możliwości zarobkowych i majątkowych pozwalających na pełne zaspokojenie jego usprawiedliwionych potrzeb, a jeżeli uprawniony jest chory, to do potrzeb tych należą też wydatki na lekarstwa. Nie jest w niedostatku i ten, kto uzyskuje dochody wystarczające na koszty utrzymania, choć nie pochodzą one z pracy.

Powód, zdaniem Sądu, nie udowodnił aby znajdował się niedostatku, chociaż w dacie wytoczenia powództwa w sprawie III RC 479/12 tj. 20 sierpnia 2012 r. posiadał już orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z 10 lutego 2012 roku o trwałej, całkowitej niezdolności do pracy, a niezdolność ta powstała przed 18 rokiem życia. Mimo tego, w dalszym ciągu był producentem rolnym w rozumieniu ustawy z dnia 18 grudnia 2003 roku o Krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 86 ze zm.) i uzyskiwał płatności obszarowe w granicach od 4 164, 57 złotych w 2004 roku do 21 831, 92 złote w 2009 roku. W okresie dochodzonym pozwem była to kwota 16 463, 74 złote w 2012 roku i 16 881,00 złotych w 2013 roku. W 2014 roku powód nie uzyskał płatności, ale tylko z uwagi na nieprawidłowe wypełnienie wniosku, a zwłaszcza zadeklarowanie we wniosku na rok 2014 większej powierzchni niż uprawniona do płatności (por. uzasadnienie decyzji nr (...)w sprawie przyznania płatności w ramach wsparcia bezpośredniego –k. 388-389).

Ponadto uzyskiwał rentę socjalną w granicach od 682,67 do 709,34 złotych (k.515) do marca bieżącego roku, która została zawieszona również z przyczyn leżących po jego stronie (wypłata renty została zawieszona, zgodnie z Ustawą z dnia 27 czerwca 2003 roku o rencie socjalnej – art. 2 pkt 1, z powodu nie złożenia wymaganych dokumentów, czy pobyt za granicą jest stały czy czasowy por. –k. 559).

Dodatkowo uzyskiwał on również okresowo wsparcie z MOPS w T. na żywność w granicach 80 – 150 złotych miesięcznie (por. treść jego oświadczenia –k. 26 akt sprawy III RC 479/12, zaświadczenie –k. 22 akt sprawy III RC 691/11), zasiłek celowy w kwocie 80 – 150 złotych (k. 183, 271, 273, 274 akt sprawy III RC 258/15, k. 90 akt sprawy III RC 479/12, k. 22, 32 akt sprawy III RC 619/11).

Natomiast w czasie, gdy sprawował on bezpośrednią pieczę nad swoim niepełnosprawnym synem K. otrzymywał również zasiłki na jego rzecz. W miesiącu wrześniu 2012 roku była to kwota 424 złote (por. k.24 akt sprawy III RC 479/12, k.18, 21 akt sprawy III RC 619/11) oraz do dnia 30 września 2011 roku korzystał ze świadczenia pielęgnacyjnego w kwocie 520,00 złotych miesięcznie (k. 33 akt sprawy III RC 619/11).

Poza tym, jeśli powód nie uzyskuje w chwili obecnej zwłaszcza renty socjalnej, której wysokość oscyluje wokół kwoty 700 złotych, a która to kwota, zdaniem powoda, jest wystarczająca na pokrycie jego usprawiedliwionych potrzeb (por. Jego zeznania k. 542 verte) to ma to miejsce tylko i wyłącznie z przyczyn zawinionych przez niego, których ujemnych następstw nie można przerzucać na pozwanego. Po wtóre, powód pozbawił się tej renty na potrzeby sprawy niniejszej celem uzyskania korzystnego dla siebie rozstrzygnięcia. Dlatego też, Sąd przyjął, że jest on w stanie utrzymać się samodzielnie. Podobnie rzecz się miała z rentą z tytułu niezdolności do pracy.

Z treści decyzji odmownej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...)w Ł., Inspektorat w Ł. Wydział Świadczeń Emerytalno-Rentowych z dnia 26 marca 2012 roku (k.269) wynika, że odmówiono mu prawa do tej renty albowiem nie posiadał wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego tj. 5 lat, które powinny przypadać w ciągu ostatniego 10-lecia przed datą zgłoszenia wniosku o rentę, czyli między 24 listopada 2001 r. a 24 listopada 2011 roku lub przed dniem powstania niezdolności do pracy, czyli 3 września 1999 r. Tymczasem powód udowodnił w tym czasie, czyli przez ponad 12 lat wszystkich okresów składkowych 5 lat 6 miesięcy i 17 dni. Jego wieloletnie zaniedbania związane z ustaleniem stanu Jego zdrowia i płaceniu składek na ubezpieczenie społeczne spowodowały utratę przez niego prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, która zapewniłoby mu samodzielne utrzymanie się.

Ponadto, jak to zostało już stwierdzone wyżej, zostały spełnione przesłanki z art. 144 ¹ k.r.io, który stanowi, że zobowiązany może uchylić się od wykonania obowiązku alimentacyjnego względem uprawnionego, jeżeli żądanie alimentów jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Powód, zaledwie 22 dni po uprawomocnieniu się wyroku Sądu Rejonowego dla Łodzi Śródmieścia w Łodzi z dnia 22 sierpnia 2011 roku, wydanego w sprawie VII RC 94/11, z jego powództwa przeciwko M. S. (1) o ustalenie wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego, wystąpił przeciwko pozwanemu z pozwem o alimenty po to, jak to słusznie podniosła strona pozwana, aby w sytuacji uwzględnienia powództwa, z jego alimentów było spłacane zadłużenie alimentacyjne powoda względem pozwanego, do którego doprowadził on przez około 20 lat, nie wywiązując się z obowiązku alimentacyjnego względem pozwanego, a gdy ta próba nie udała się dwukrotnie (pozew z dnia 5 października 2011 roku został oddalony wyrokiem Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb. z dnia 28 grudnia 2011 roku, wydanym w sprawie III RC 619/11 – prawomocnym od 19 stycznia 2012 roku; pozew z dnia 10 lutego 2012 roku został oddalony wyrokiem Sądu Rejonowego w Piotrkowie tryb. z dnia 12 sierpnia 2012 roku – prawomocnym od 3 kwietnia 2012), wystąpił po raz trzeci w dniu 20 sierpnia 2012 roku z pozwem w sprawie niniejszej, zakończonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Piotrkowie tryb. z dnia 11 marca 2013 roku, której dotyczy przedmiotowe postępowanie, zatajając w toku poprzednich spraw swoje dochody z tytułu dopłat unijnych oraz z tytułu renty socjalnej w łącznej wysokości ponad 2000 złotych miesięcznie.

Z zebranego w sprawie niniejszej materiału dowodowego wynika również, iż powód z żądaniem alimentów od syna wystąpił po raz pierwszy, gdy ten ukończył zaledwie 21 lat, a w sprawie niniejszej przed ukończeniem przez niego 22 roku życia, a zatem u progu jego kariery zawodowej, kiedy jego dochody były niewielkie. Z zeznań podatkowych pozwanego z lat 2012 – 2014 (k.347) wynika, że w 2012 roku osiągnął on dochód 4281,90 zł (tj. około 356,8 zł miesięcznie), w 2013 roku nie złożył on zeznania podatkowego, zaś w 2014 roku nie osiągnął on w Polsce dochodów. Był zarejestrowany w Powiatowym Urzędzie Pracy w Ł. jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku w okresie od:

- 6 lutego 2012 r. do 31 lipca 2012 r.;

- 30 maja 2014 r. do 24 czerwca 2014 r.;

- 8 lipca 2015 r. do 12 stycznia 2015 r.

bez prawa do zasiłku (k. 376).

W okresie od 1 lipca 2012 roku do 1 lipca 2015 roku nie korzystał z pomocy Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Ł. II Wydział Pracy Środowiskowej (por. k. 378). Od połowy 2013 roku, z niewielkimi przerwami, przebywa poza granicami kraju podejmując się prac sezonowych, dorywczych na zlecenie. Wykonuje prace fizyczne, pakowanie, zbieranie. Pracował w Norwegii, Holandii, Irlandii, a od kwietnia b.r. w Wielkiej Brytanii. Uzyskiwane przez niego wynagrodzenie za pracę pozwala mu jedynie na zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych. Brak kwalifikacji (wykształcenie średnie, bez matury, egzaminu zawodowego) oraz znajomość języka angielskiego na poziomie komunikatywnym uniemożliwia mu znalezienie stałej dobrze płatnej pracy. Dodatkowym obciążeniem jest fakt prowadzenia przeciwko niemu postępowania egzekucyjnego w oparciu o wyrok wydany w sprawie III RC 479/12. Leczy się na astmę. Nie posiada aktualnie samochodu, innego majątku (w tym nieruchomości), oszczędności, długów, poza zadłużeniem wynikającym z w/w wyroku. Egzekucję alimentów powoda Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym dla Łodzi Śródmieście w Łodzi. Jest ona nieskuteczna. Pozwany korzysta ze wsparcia finansowego swoich dziadków macierzystych.

Należy również podkreślić, iż powód z przedmiotowym żądaniem przeciwko synowi wystąpił pomimo, że nie utrzymywał w zasadzie z nim kontaktów (mimo, że były one ustalone orzeczeniem Sądu z dnia 29 stycznia 1998 roku w sprawie III Nsm 359/97), nie interesował się Jego sprawami (pozwany zwraca się do powoda per-Pan), chociaż wiódł dostatnie życie prowadząc najpierw własne gospodarstwo rolne (por. k. 353), którego to gospodarstwa wyzbył się uszczuplając w ten sposób swój majątek, a następnie pracując w gospodarstwie rolnym matki H. S. (2). Taka postawa powoda jest szczególnie naganna. Jest przejawem uchybienia przepisowi art. 96 § 1 k.r.io., który to obliguje rodziców do troski o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotowania go do pracy dla dobra społeczeństwa stosowanie do jego uzdolnień, a które to uchybienie na podstawie art. 111 k.r.io. może prowadzić nawet do pozbawienia władzy rodzicielskiej. Ponadto wyrokiem Sądu Rejonowego w Łodzi z dnia 18 sierpnia 1993 roku, wydanym w sprawie IX K 349/93, został skazany na karę jednego roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności, z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 3 lat, za to, że w okresie od grudnia 1991 roku do 15 sierpnia 1993 roku uporczywie uchylał się od ciążącego na nim z mocy ustawy obowiązku alimentacyjnego, potwierdzonego wyrokiem zasądzającym alimenty w kwocie 400.000 złotych miesięcznie na rzecz małoletniego syna M., przez co naraził go na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych. W świetle tego, co zostało powiedziane wyżej, uznanie jego żądania godziłoby w ratio legis instytucji alimentacji przewidzianej dla takich osób, które potrzebują z niej korzystać z przyczyn od siebie niezależnych. Sprzeczne byłoby nadto z zasadą lojalności oraz zaufania do prawa. Mogłoby prowadzić do nadużyć, gdzie osoba korzystając z normatywnie przysługujących jej uprawnień do alimentacji, świadomie prowadzi do sytuacji, która pozwoli na ich zastosowanie w praktyce. Stanowiłoby to w istocie także akceptację zachowań nagannych z punktu widzenia norm społecznych. Dawałoby bowiem możliwość występowania przez osoby, które takich norm nie przestrzegają, z roszczeniem, z jakim wystąpił powód.

W tym stanie rzeczy i na podstawie wyżej powołanych przepisów Sąd orzekł, jak w pkt 2 sentencji orzeczenia.

Jednocześnie, na podstawie art. 414 k.p.c., z uwagi na treść niniejszego wyroku (pkt 2), Sąd wstrzymał wykonanie zaskarżonego wyroku do czasu prawomocnego zakończenia postępowania w sprawie niniejszej uznając, że dalsze prowadzenie przeciwko pozwanemu egzekucji może spowodować niepowetowaną szkodę.

Z kolei, biorąc pod uwagę trudną aktualnie sytuację finansową powoda, skorzystał z dobrodziejstwa przewidzianego w art. 113 ust. 4 ustawy z dnia 18 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tj. Dz.U. z 2010 r. nr 90, poz. 594 z późń. zm.) i nie obarczył go nieuiszczonymi kosztami sądowymi, które przyjął na rachunek Skarbu Państwa, zaś na podstawie art. 102 k.p.c. nie obciążył go obowiązkiem zwrotu kosztów procesu na rzecz pozwanego M. S. (1).

(...)

(...)