Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Cz 1246/15

POSTANOWIENIE

Dnia 3 grudnia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Piotr Rajczakowski

po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2015 r. w Świdnicy na posiedzeniu niejawnym zażalenia pozwanego J. D. na rozstrzygnięcie o kosztach procesu zawarte w pkt II wyroku Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 1 września 2015 r. sygn. akt I C 137/15, w sprawie z powództwa (...) w K.

o zapłatę 4.872 zł

p o s t a n a w i a:

I.  zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że zasądzone od pozwanego na rzecz strony powodowej koszty procesu obniżyć do 617 zł,

II.  oddalić dalej idące zażalenie,

III.  zasądzić od strony powodowej na rzecz pozwanego 45 zł. tytułem kosztów postępowania zażaleniowego.

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy zważył. Zażalenie podlegało częściowemu uwzględnieniu. Jak wynika z uzasadnienia wyroku rozstrzygającego sprawę merytorycznie oraz orzekającego o kosztach procesu, co pozwany zaskarżył rozpoznawanym zażaleniem, po pierwsze wyłączną przyczyną oddalenia powództwa było zaspokojenie w całości roszczenia strony powodowej w toku postępowania egzekucyjnego, po wniesieniu pozwu w niniejszej sprawie, a po drugie w uzasadnieniu tym wskazano na merytoryczną zasadność całości żądania powódki w chwili wniesienia pozwu. W takiej zaś sytuacji, gdy umorzenie postępowania nie nastąpiło, pomimo cofnięcia pozwu przez stronę powodową bez zrzeczenia się roszczenia, na skutek braku zgody pozwanego, nie ma podstaw do odmiennego traktowania zaistniałej sytuacji procesowej, w odniesieniu do sposobu rozstrzygnięcia o kosztach procesu, niż w przypadku umorzenia postępowania na skutek cofnięcia żądania przez powoda. W niniejszej sprawie, skoro spełnienie świadczenia, w jej toku nie nastąpiło przez pozwanego dobrowolnie, a w wyniku egzekucji, ocenie podlegała jednak merytoryczna zasadność pozwu i taka też ocena została dokonana przez Sąd pierwszej instancji w uzasadnieniu orzeczenia. Od tejże właśnie bowiem oceny, w zaistniałym stanie sprawy, uzależniony był wynik rozstrzygnięcia o kosztach procesu, gdyż, jak już wskazane zostało na wstępie, powodowi należny jest zwrot kosztów procesu w przypadku cofnięcia powództwa, ale gdy było ono uzasadnione w chwili wniesienia pozwu i w tej kwestii Sąd Okręgowy podziela ugruntowane już orzecznictwo Sądu Najwyższego (zob. m. in. postanowienie Sądu Najwyższego z 7.03.2013r., IV CZ 8/13, Wyd. LEX nr 1318484, postanowienie Sądu Najwyższego z 12.04.2012r., II CZ 208/11, Wyd. LEX nr 1214570 oraz postanowienia Sądu Najwyższego: z dnia 10 lutego 2010 r., V CZ 1/10, niepubl. z dnia 10 lutego 2011 r., IV CZ 111/10, niepubl., z dnia 24 sierpnia 2011 r., IV CZ 34/11, niepubl., z dnia 12 stycznia 2012 r., IV CZ 117/11, niepubl). Natomiast skarżący, co istotne, dokonanej w uzasadnieniu Sądu Rejonowego powyższej merytorycznej oceny żądania, jako rzutującej na rozstrzygnięcie o kosztach procesu, w ogóle w zażaleniu nie zakwestionował, a do czego bez wątpienia był uprawniony, a tym samym jego wywody zawarte w uzasadnieniu tego zażalenia, co do naruszenia art. 176 Konstytucji RP, są całkowicie chybione. Zasadnie natomiast skarżący podniósł naruszenie przepisu § 2 w zw. z § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2008 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tekst jedn.: Dz. U. 2013, poz. 461), gdyż kryteria przewidziane w powołanym § 2 ust. 1 rozporządzenia nie uzasadniały przyznania pełnomocnikowi strony powodowej stawki przekraczającej stawkę minimalną. Zasadnie również skarżący zakwestionował zasądzenie od niego kosztów poniesionej przez stronę przeciwną opłaty skarbowej w kwocie 34 zł., skoro zgodnie z załącznikiem do ustawy z 16 listopada 2006r. o opłacie skarbowej (t.j. Dz. U. z 2015r., poz. 783 ze zm.), jej wysokość wynosi 17 zł. Nie ma natomiast żadnych podstaw, w okolicznościach sprawy, do zastosowania jako podstawy prawnej orzeczenia o kosztach, przepisu art. 102 k.p.c., gdyż wbrew stanowisku skarżącego, przytoczone przez niego okoliczności wcale nie usprawiedliwiają przyjęcia istnienia okoliczności szczególnie uzasadnionych, o których mowa w powyższym przepisie.

Z tych zatem przyczyn należne od pozwanego stronie powodowej koszty procesu, podlegały obniżeniu do kwoty 617zł.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy, na podstawie art. 386 § 1 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc, zmienił zaskarżone postanowienie (pkt I), na podstawie art. art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc, oddalił dalej idące zażalenie (pkt II), a o kosztach postępowania zażaleniowego (pkt III) orzekł w myśl art. 100 zd. 1 kpc w zw. z art. 391 § 1 kpc i art. 397 § 2 kpc oraz § 6 pkt 2 w zw. z § 13 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2008 r.. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tekst jedn.: Dz. U. 2013, poz. 461), przy przyjęciu, że każda ze stron utrzymała się ze swoim żądaniem w postępowaniu zażaleniowym w połowie i że na koszty pozwanego złożyła się opłata od zażalenia (30 zł.) oraz wynagrodzenie pełnomocnika (60 zł.) a zatem łącznie 90 zł (90 zł x 50%).

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13